arttransplantatie is ook in
Nederland denkbaar
Vanneer is donor biologisch preparaat geworden?
ocstand Block - vijfde
iet nieuw hart - slecht
De Gaulle verzacht
kritiek op Israël
Tanker loopt van werf
op wrak in Botlek
Resultaten methode
weinig hoopvol
'ANK VOOR HARTEN IN VS
(er druk
Ifonderzoek
Kerkvereniging
in Joegoslavië
De boef
Bonn tegen een
markt van „negen"
Jongen van 10
slaat vader
met bijl dood
DampObevrijd)
Schade was
minimaal
WOENSDAG 10 JANUARI 1008
i Waarom zal de huidige methode van harttransplan-
jatie volgens de Utrechtse deskundige, dr. C. L. C.
[an Nieuwenhuizen, in de toekomst niet houdbaar
Rijken? In de eerste plaats vanwege de technische
Iroblemen, die zich erbij voordoen (te weinig donors
en het in feite te korte tijdselement). Ten tweede: aUe
ethische kwesties verbonden aan de vraag: wanneer
is de donor overleden? En ten laatste wettigen de re
sultaten van harttransplantaties de vraag: zijn die alle
moeiten, spanningen en problemen wel waard
(Van een onzer redacteuren)
UTRECHT Het is denkbaar, dat ook Nederlandse hartchirurgen
zich aan harttransplantaties zullen wagen. Het geldt hier een ont
wikkelingsfase, die misschien wel doorgemaakt moet worden. We
hébben enkele hartteams die zo'n operatie kunnen uitvoeren. En
juist in ons land wordt nogal veel gewerkt aan immuniteitsproces
sen. Vooral door dr. J. J. van Rood in Leiden en door prof. dr. J. J.
van Loghem jr. in Amsterdam.
1 C. L. C. van Nieuwenhuizen,
\rzitter van de wetenschappe-
adviesraad der Nederlandse
jrtstichting.
Men wil, zo zei ons dr. C. L. C. van
Nieuwenhuizen, in zijn commentaar
op de jongste ontwikkelingen in
Zuid-Afrika en Amerika, met deze
onderzoeken komen tot een soort
waardering van bepaalde weefsels.
Het is enigszins te vergelijken met
het determineren van bloedgroepen.
Alleen: het is veel ingewikkelder. In
elk geval wil men zo ver komen, dat
STEW YORK Dr. Kantro-
e% van het Maimonides-
^jcenhuis in New York heeft
u-leren de vijfde harttrans-
,r% Nederland heeft ook België bij
1 1 Amerika aangedrongen op on
derhandelingen die kunnen leiden
traj oplossing van het Vietnamese
laifbleem. Intussen heeft Washington
snï niet definitief gereageerd op een
mejbetreffend aanbod van Hanoi,
ketigenomen mag worden dat de
vofctie van Amerika op dit voorstel
'ertadig wordt voorbereid. Of het
iaiUief zal uitvallen zal mede afhan-
i van de bevindingen van ambas-
-peur Chester Bowles in Cambodja
Jlihet overleg met China in War-
laatste wijst er op dat president
inson naar een oplossing in groter
^feand streeft. Ook communistisch
icdna en Rusland zouden erbij be
ls fcken moeten worden, zoals op de
jeefse conferentie van 1954.
-eii vergelijk over Vietnam, uitlo-
op vertrek van Amerikaanse
;e jdkrachten, zou echter met méér
iolietere waarborgen omgeven moe-
worden dan het akkoord dat bij-
^Veertien jaar geleden te Genève
•en1* bereikt-
'er^n had Frankrijk zijn nederlaag
legeven. Het moest zich min of
Ir bij de eisen van de tegenstan-
neerleggen.
I "W zijn de rollen omgekeerd. De
Hwaarden voor onderhandelingen
r een vreedzame oplossing zijn
is aanwezig.
iDAT de president van Frankrijk
•eu) 21011 laatdunkend had uitgelaten
ieef het karakter van het joodse
hS en de bedoelingen van de staat
rij Él ten opzichte van zijn Arabi-
jmi buurlanden, deden zijn mede
kers veel moeite hem te verde-
|n.
heeft blijkbaar niet geholpen.
Franse staatshoofd heeft inmid-
'yin hoogst eigen persoon moeten
ren|ekeren. dat hij het goed bedoeld
nUjt toen hij (Israël van agressie
ndjhuldigend) het joodse volk een
ststvolk noemde, dat zelfverzekerd
19h domineert,
niqallend is dat de president dit
(t geschreven aan Ben Goerion,
3s3jx-premier die bekend staat als
3"4svijand van premier Esjkol. Dc-
rleëindigde juist een bezoek aan
^jident Johnson, die Israël steun
ft toegezegd,
i dan ook, de Franse president
t een van zijn vele weinig ge-
rjiige uitspraken teruggenomen.
t de diepere beweegredenen laat
Vooralsnog raden, maar dat ver-
Irt aan de zaak niets.
ware te wensen dat de generaal
i nu ook aan een verder strek-
P| zelfonderzoek gaat wijden. De
'S wmst daarvan zou verrassende
^nFüjkheden bieden voor de we-
waarin hij leeft, niet het minst
plantatie ter wereld geleid. De
57-jarige gepensioneerde brand
weerman Louis Block kreeg
het hart van de 29-jarige secre
taresse Helen Krouch, die over
leed aan een onherstelbaar let
sel aan de hersenstam. De toe
stand van Block is kritiek. Er
zijn bloeddrukmoeilijkheden.
Deze harttransplantatie was de
langste tot mu toe. Onder leiding
van Kantrowitz, dezelfde die óe
tweede transplantatie verrichtte op
een baby die zeven uur na de in
greep overleed, is een team van 22
artsen ruim acht uur bezig geweest.
Vijf uur daarna werd meegedeeld,
dat de -toestand van Block „een wen
ding ten kwade" 'had genomen.
Het grote probleem by deze in
greep was, dat het hart van de donor
maar half zo groot was als het hart
van Block. Dr. Kantrowitz zei, dat
afstoting op het ogenblik geen moei
lijkheden meer geeft. Het nieuwe
hart van Block wordt voorlopig aan
de gang gehouden door een door
helium aangedreven pomp, een vin
ding van Kantrowitz zelf. Dat is no
dig om de bloedsomloop gaande te
houden die het kleine hart niet zelf
kan regelen.
ZELDZAAM
Ondanks deze moeilijkheden had
Kantrowitz de operatie doorgezet,
omdat donor en ontvanger van de
zelfde vrij zeldzame bloed
groep waren, die slechts bij vier pro
cent van de mensheid voorkomt.
De pomp van Kantrowitz die al
eerder met succes op hartpatiënten
is toegepast, is een soort flexibele
buis met aan het uiteinde een bal
lon. Deze is in de dij van de patient
ingebracht en door de aorta tot op
gelijke hoogte met het hart gestuwd.
Via een elektrocardiograaf wordt de
stuwing geregeld.
De toestand van Barnards patient,
dr. Blaiberg, blijft goed. Barnard 'had
een weerwoord op de kritiek op zijn
operaties: „Waarom nu verwijten?
Op 'levertransplantaties is nooit kri
tiek gekomen, terwijl dezelfde fac
toren ook hier een rol spelen".
De toestand van de Amerikaan
Kasperak, die begin deze week kri
tiek was. is wat verbeterd. De bloe
dingen zijn gestopt. Hij is bij kennis
en lever en nieren werken iets beter.
VOORRAAD
Overal uit de wereld stromen de
berichten over harttransplantaties en
Hartonderzoek binnen. In Los Angeles
zal een wereldbank voor menselijke
organen worden opgericht. De bank
zou „Transplantatiemaatschappij van
Los Angeles" moeten heten.
Uit Oklahoma wordt bericht, dat
daar voorbereidingen worden getrof
fen voor een zesde harttransplanta
tie.
Frankrijk zelf.
NOVI SAD Twee kleine lutherse
kerken In Joegoslavië hebben zich
met elkaar verenigd. De Evangelische
Kerk in de Volksrepubliek Servië is
opgegaan in de Slowakische Evange-
lisch-Christelijke Kerk. Samen heb
ben zij rond 60.000 gemeenteleden.
Eerstgenoemde kerk was Hon-
gaarstalig en behoudt een eigen sy
node.
De Engelse minister van buitenland
se zaken, George Brown zal morgen
middag in Washington besprekingen
voeren met zijn Amerikaanse collega
Dean Rusk. Het onderhoud wordt ge
zien als een voorbereiding van het be
zoek dat premier Wilson aan de VS
zal brengen.
men kan zeggen: van dat en dat or
gaan valt niet zoveel reactie te ver
wachten.
Veel verschil?
Waarschijnlijk is bij de tweede
operatie in Zuid-Afrika meer z.g. im
munologische typering geweest dan
bij de eerste. Of dat veel verder zal
blijken te helpen betwijfel ik; ook
Shumway, de leider van het Ameri
kaanse chirurgische team, heeft dat
niet zoveel verder geholpen.
Het was Shumway, die de basis
legde voor deze harttransplantaties
op grond van zijn vele" dierproeven.
Iedereen in de vakkring verwonderde
zich er al over, dat hij er nog geen
had verricht. Maar hij was voorzich
tig-
Barnard heeft nu zelf gezegd waar
om hij ertoe overging: uitstel was
voor hem niet mogelijk door toene
mende jicht ?n zijn handen, waardoor
bij niet lang meer zal kunnen opere
ren. Omdat Barnard het deed kon
Shumway het moeilijk meer laten lig
gen. Shumway en Barnard komen uit
dezelfde „school".
Waarom ik meen dat hart
transplantaties niet de toekomst zul
len blijken te hebben? Er zijn vele
redenen voor aan te voeren. Om te
beginnen blijft men bij deze methode
altijd gehandicapt door een verdwij
nend klein aantal donors tegenover
een bijzonder groot aantal patiënten
die een ander hart nodig hebben.
Dan speelt heel sterk het tijdsele
ment: heeft men we! een dode op een
gegeven moment als dat nodig is?
Aangenomen dat men zover is, dan
krijgt men met hel volgende pro
bleem te maken: het hart moet zo
snel mogelijk uit het lichaam van de
donor worden verwijderd. Het or
gaan dient te worden geconserveerd.
Een mogelijkheid is het koelen. Ver
der kan het orgaan aan een kunst-
hart worden aangesloten om het der
halve kunstmatig te doorstromen.
Vooral de kransslagaderen. Het hart
blijft dan wat langer in tact.
De toegemeten tijd is echter bij
zonder kort. Tè kort in feite. Van
daar. dat naarstig verder gezocht
wordt naar mogelijkheden hoe men
een hart buiten het lichaam functio
neel zo goed mogelijk kan houden.
Wat is dood?
Volgende probleem: de donor moet
overleden zijn. Is dat de dood met
alle kenmerken van dien? Dan zou
het te laat zijn: het donorhart ware
niet meer bruikbaar. Het is nu: van
de donor moet worden vastgesteld
dat hij niet meer in het leven terug
komt.
Toen een donor dreigde te sterven
heeft men, dat is toegegeven, hem
nog enige tijd in leven gehouden
door hartmassage, door hem met een
apparatuur te verbinden. De nade
rende dood van de donor werd zo uit
gesteld teneinde de ontvanger gereed
te kunnen maken voor de operatie.
Daarmee is het probleem gesteld:
wanneer is iemand zo ver dat gezegd
kan worden: er is geen omkeer meer
mogelijk, hij is „bevond the point of
no return"? Het punt derhalve waar
op men zou kunnen constateren: de
donor is filosofisch, is moreel overle
den. Hij is dood in de zin van: hij
wordt geen mens meer.
Biologisch preparaat
In feite verschuift men zo eigenlijk
de grens van de totale weefseldood
naar de functionele dood. Het ogen
blik, waarop men zou kunnen zeggen
dat de hersenfunctie uitgeschakeld is;
de donor is nu in feite een biologisch
preparaat geworden.
Maar wannéér kan worden vast
gesteld dat iemand op het punt van
„no return" is gekomen? Een zaak
die moeilijker is dan velen denken.
Er zijn immers gevallen bekend, dat
er geen ademhaling, geen hartslag
meer kon worden geconstateerd,
maar het hart toch nog samentrok en
de ademhaling er in heel geringe ma
te toch nog bleek te zijn. Ik denk aan
toestanden van shock bijvoorbeeld.
Die mensen kunnen dat komt her
haaldelijk voor weer in het leven
teruggeroepen worden.
Cardiologen weten voorts al heel
l:mg dat een hart bovendien nog vol
ledig stil kan staan, terwijl het nog
wel de elektrische impuls heeft, die
op het electrocardiogram produceer-
baar is. Van daaruit kan dan de
hartslag nog weer opgewekt worden.
Niet waterdicht
Het punt daarbij is natuurlijk wel
of de hersenfunctie terugkomt en
daarom moet men dan ook een elec-
troencefalogram (EEG) maken. Maar
zelfs dat is geen waterdichte zaak,
want er zijn situaties bekend waarbij
het electroencefalogram praktisch af-
wezip was en de hersenfunctie later
weer terugkwam.
Ik wil maar zeggen, aldus dr. Van
Nieuwenhuizen. dat het hier een zeer
moe'liik vraagstuk betreft. De ge
neeskunde ziet zich door het hartdo-
norsehap acuut voor de vraag -ge
plaatst: Hoe kan men. het liefst met
een volstrekte, maar in elk geval met
zo groot mogelijke. zekerheid
vaststellen dat iemand overleden is?
Dat is het kernpunt.
Als men tenslotte weet dat tot nu
toe nog nimmer een biologisch wezen
in dit geval een dier na een
harttransplantatie langer dan 18
maanden heeft geleefd, dan lijkt het
effect van de ingreep, tenzij de mens
beter zou reageren, niet zo heel
groot.
Het is niet denkbeeldig dat men
zich zal gaan afvragen of dit alle
moeiten, opofferingen, spanningen en
problemen (zie boven) waard is. wan
neer iemand die in slechte toestand
is, op deze wijze zijn leven met zeg
18 maanden ziet verlengd. Dat is dan
toch eigenlijk een uitgesteld dood-
Briefwisseling met Ben Goerion
PARIJS President de Gaulle
heeft zich ook in een brief aan
ex-premier Ben Goerion van
Israël gekant tegen de mening
dat hij er anti-joodse en anti-
Israëlische gevoelens op na zou
houden.
De brief van de Gaulle op 30 de
cember gedateerd en gisteren in Pa-
rys gepubliceerd, is een antwoord op
een brief van vijftien bladzijden van
Ben Goerion die de Gaulle verwijt op
zijn persconferentie in november
„verrassende, harde en kwetsende
uitdrukkingen tegenover Israël en
Wij mogen dan wat sneeuw gehad
hebben, in Engeland was het
baggeren door de witte en later
modderige substantie om op de
plaats van bestemming te komen.
Behalve de Londense onder
grondse. roas alle verkeer ge
stremd door de sneeuw. Zelfs de
brave Big Ben liet het op een
gegeven ogenblik afweten.
Een dikke mist walmde, zodra ik
de broodjeswinkel binnenkwam, op
mijn brilleglazen en deed me hulpe
loos tasten naar een lichtbron, waar
ik de toonbank vermoedde. Doordat
ik mijn handen vol pakjes, een pa-
rapluie en een tas had kon ik de
bril niet afnemen en nog minder een
zakdoek pakken en het kijkertje
schoonpoetsen.
Ik moest en zou eerst een honk
voor mijn bagage moeten vinden.
Het was er vol. vage schimmen
langs een muur. waar wel tafeltjes
zouden zijn. Toen klonk een goedige
bas in mijn oren: „Kom maar op
juffertje" en voelde ik een ruk aan
mijn arm, waardoor mijn parapluie
wegglipte. Een hand pakte mijn
hand en ontwrong me een
boodschappennet. Het was een eng
gevoel zo langzaam geplukt te wor
den. Maar eindelijk zag ik toch kans
met ijskoude vingers de bril van
mijn neus te lichten, een zakdoek
uit mijn tas te wringen en met het
gewoontegebaar mijn glazen door
zichtig te poetsen. Bril weer op en
mijn omgeving stond helder om me.
Het bleek, dat ik in een man-
nenstaat was aangekomen. Brede
zware kerels in dampende jassen,
die allemaal naar me keken.
Het liefste was ik razendsnel weer
verdwenen. Het was duidelijk, dat
het hier een eohte stamgastenzaak
was van toffe jongens onder elkaar.
De baas achter de toonbank reikte
net aan een nieuwbinnengekomene
zonder dat er één woord gezegd was
een broodje tartaar mét ui over en
een klant pikte met een lange vork
een keiharde zure ui uit een stop
fles.
Naast me stond een man met een
dik rood hoofd en hele kleine oog
jes, zo'n vent die in een film je
direct doet roepen: „Daar is de
boef..."
Mijn net, mijn parapluie, mijn tas
waar was het allemaal?
Ik greep, de argwaan in het hart
en de ogen, mijn spullen bijeen.
Peuterde, weer overladen, aan mijn
kraag, waarvan het. bont klam aan
mijn gezicht kriebelde.
De dikke nam opeens maatrege
len. Tikte een jongeman op de
schouder en commandeerde: „Hup
Kees, opstaan, laat die zus nou is
zitten. Juf, leg je spullen nou op dat
tafeltje. Jan", tegen de man achter
de toonbank, „Geef der een hete
koffie".
Jan kwam al. De koffie dampte.
Langzaam dronk ik, kwam de
warmte lekker om en in en aan me.
Ik glimlachte maar eens tegen de
dikke. Hij begon direct het gesprek.
„Hebben we hier niet vaak. Da
mesbezoek. Zeker zomaar binnenge
waaid?"
Ik knikte: „Ja ik was versteend
van de kou en had honger."
Dat was waar ook, die honger was
ik even vergeten, nu een paar
broodjes bestellen.
Ik stond op en wilde door de haag
van ruggen naar de toonbank, maar
de dikke duwde me terug op de
stoel. „Zeg het maar. Ik haal het
wel effe."
„Een pekelvlees en een salami,
graag", bedacht ik gauw.
De dikke brulde over alle hoofden
heen. „Een pekel en een salami,
dubbel, Jan"
Verzadigd, warm en nu toch wel
verlangend weg te komen, stond ik
even iater op. Pakte mijn spullen
bij elkaar en ging naar de toonbank
om af te rekenen. De dikke was na
een joviale groet verdwenen. „Hoe
veel is het?", vroeg ik.
Jan keek me verbaasd aan: „Het
is allang betaald, mens", zei hij.
Wat schichtig ben ik weggegaan,
mijn weldoener was nergens te be
kennen.
Bedanken kon dus ook niet. Maar
ik zal nooit meer roepen: „Daar is
de boef...."
het Joodse volk te hebben gebruikt
gebaseerd op onjuiste en onduide
lijke gegevens".
Vooral zijn opmerking waarin hy
het Joodse volk kenschetste als
„een elitevolk -dat zelfverzekerd is
en domineert" ontlokte felle kritiek.
De Franse president vindt het maar
vreemd dat deze uitlating als een
negatieve werd beschouwd.
Integendeel, to schrijft hij in een
brief, „ik heb hier alleen maar liet
karakter willen onderstrepen, dat de
Joden in staat heeft gesteld als volk
te blijven bestaan en zichzelf te blij
ven na negentien eeuwen onder bui
tensporige omstandigheden te heb
ben geleefd.
Regeling via I N
De president blijft er echter bij dat
Israël de „grenzen van de noodzake
lijke bescheidenheid" heeft over
schreden toen het ondanks duide
lijke waarschuwingen van de Fran
se regering, in juni vijandelijkheden
tegen de Arabische landen begon en
„met geweld Jeruzalem en Jordaan
se, Egyptische en Syrische gebieden
veroverde".
Hij zegt verder in zijn antwoord
dat hy gelooft in een regeling van
'het conflict tussen Israël en de
Arabische landen via de VN, mits
de Israëlische troepen zich terug
trekken uit de gebieden die zij be
zet houden.
Frankrijk, aldus de Gaulle is
even'tueel bereid mee te werken aan
deze regeling die ook „erkenning van
Israël door zijn buurlanden" in
houdt, en wel niet alleen op het poli
tieke vlak maar ook „ter plaatse".
De Gaulle erkent voorts dat de
„ergerlijke blokkade'' in de golf
van Akaba tegen Israël gericht was
en dat land zich terecht bedreigd
voelde. Maar toch was het beter
geweest als Israël zich „in zijn ter
ritoriale ambities" strenge matiging
had opgelegd.
Het Libanese blad Al Nahar meldt
dat de speciale VN-vertegenwoordiger
in het Nabije Oosten, de Zweed Jar
ring, met de Jordaanse autoriteiten
besprekingen heeft gevoerd over het
i vredesplan van paus Paulus VI. Het
Vaticaan zou het bestaan van een der
gelijk plan. dat de paus aan Johnson
zou hebben voorgelegd, niet willen
ontkennen. Het wordt echter ook niet
bevestigd.
Het plan houdt onder meer in dat
Israël de bezette gebieden binnen een
jaar moet verlaten. De VN moet op
deze operatie het oog houden.
BONN De Westduitse regering is
op het ogenblik tegen de vorming
naast de EEG van een ge
meenschap van negen, bestaande uit
vijf EEG-landen (zonder Frank
rijk) en de vier landen die tot de
EEG willen toetreden: Engeland, De
nemarken, Noorwegen en Ierland. Dit
is in regeringskringen te Bonn mee
gedeeld. Men wil voorlopig blijven
proberen de vier kandidaat-leden in
de EEG te krijgen. Bonn hoopt Enge
land er toe te kunnen krijgen in te
stemmen met een etappegewijs toe
treden tot de EEG.
Kees Verkerk en Stien Kaiser
z\jn gekozen als sportman en
sportvrouw van het jaar. Bij de
heren werd Coen Moulijn tweede
en Tiemen Groen derde. Ada
Kok 'werd tweede bij de dames.
Op de foto de wereldkampioenen
schaatsen Kees en Stien.
KEULEN Een 10-jarige jongen
heeft maandagavond in Porz bij Keu
len zijn 37-jarige vader met een
handbijl doodgeslagen nadat deze een
hevige ruzie met zijn vrouw had ge
had.
De jongen gaf de man enkele sla
gen op het hoofd toen deze in de
huiskamer zat. Volgens de moeder
had haar zoontje gezegd dat hij dit
had gedaan „om eindelijk rust te
hebben".
Volgens het Duitse recht kan de
jongen niet gestraft worden. Wel
gaat men na of hij in een tehuis
moet worden ondergebracht.
Papoealeider gepakt
DJAKARTA De leider van de
Westirianese verzetsbeweging in L**
gebied van de hoofdstad Soekarno-
poera, Beaskabiay, is volgens het
persbureau Antara gevangen geno
men. Wanneer is niet bekend. Beas
kabiay behoorde tot de voor onaf
hankelijkheid vechtende Nationale
Papoea-'beweging (GENAP).
neus,keel en borst van vastzittend slijm
Harttransplantatie
Hoe moeilijk het is naar Gods gebo
den te leven zodra er iets bijzondere
aan de hand is bewijzen zowel spre
kers als schrijvers over de hart
transplantatie.
Een voorbeeld: dr. De Vaal is ver
baasd „dat er een team op dit ogen
blik ineens in een toestand gekomen is
waarbij iedere verantwoordelijkheid
schijnt vergeten te worden en dat
waarschijnlijk één man, die daarbij de
leiding heeft, geestelijk min of meer
op drift is geraakt". En verder: „Er is
iemand de weg kwijt geraakt Hij
heeft geen zelfkritiek meer en hij
leeft in een waanwereld (een hoog
moedige gek dus) in de veronderstel
ling dat hij dingen kan, die niemand
redelijkerwijze en fatsoenshalve heeft
aangedurfd".
Via de NCRV-radio, in het openbaar
dus. wordt zowel het werk als de
persoon van dr. Barnard en diens
ploeg aangerand. Wat deed en doet hij
in wezen anders dan iemand die
kunstmatige ademhaling op een dren
keling toepast?
Rotterdam A. v. d. Wilde
Harttransplantatie (2)
De kritiek van dr. O. de Vaal op
zijn Zuidafrikaanse collega dr. Bar
nard heeft mij zeer verbaasd en
geërgerd. Hoe kan men ooit tot suc
cesvolle harttransplantatie komen als
men daarmee op een gegeven mo
ment niet gewoon begint om ervaring
op te doen?
Dat dr De Vaal in zijn kritiek ook
de persoon van dr. Barnard in discre-
die: brengt, had ik van een medicus
van zijn standing niet verwacht. Ik
vermoed dat hij er nog wel eens erge
sniit van zal krijgen.
Gouda B. van Hoef
ROTTERDAM Na de tewaterla
ting van de Urshalim van de Ver-
oline-werf in de Botlek dinsdagoch
tend is tijdens het verhalen naar de
afbouwkade een ogenblik een pré
caire situatie ontstaan op de Nieuwe
Waterweg, die gelukkig geen ernsti
ge gevolgen had.
Tegenover de Verolmewerf ligt aan de
noordoever van de Nieuwe Water
weg het wrak van de Hornland, aan
de berging waarvan thans, zoals
men weet, druk wordt gewerkt.
Sommige gasten waren by de tewater
lating van de 23.000 tons Urashalim
er niet gerust op, dat de aflopende
Urshalim dit wrak niet zou raken.
Vanzelfsprekend was daarvan geen
sprake: zoals de heer Verolme na af
loop zei, was de stapelloop tot in de
tails berekend.
Maar de heer Verolme was uiteraard
niet op de hoogte van hetgeen even
later zou gebeuren: de straffe oosten
wind kreeg tijdens het verhalen naar
de afbouwkade vat op de hoog op
het water liggende Urshalim, zodat
het gloednieuwe schip even met het
roer tegen het wrak van de Hom-
land dreef
Schade: een deuk van een centimeter
of zeven. De Urshalim behoeft cr
niet voor in dok.
