KERSTBOMEN
VAN HEINDE
KOMEN
EN VER
Twaalf wensen op tafel
voor nieuwe metaal-cao
Commentaar
fdaMnks'ngoede
portie vlees
I vlees etenis^
IveimtwoorcL eten
„Oorlog en Vrede" met
veel Russisch geduld
Meer pensioen
korter werken
feestje bouwen?,
schenk de slijter
uw vertrouwen!
Hoe slapende fondsen
wakker te krijgen?
HET GAAT OM
HONDERDEN
MILJOENEN
Waarschuwing
16 leden CHU
VERBAZINGWEKKEND FRAAI SCHOUWSPEL
Nu eerste
nr. 4 nog
twee delen;
in de maak
Provincie Groningen
verwacht industrie
en grote schepen
200 km-
beurt
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 14 DECEMBER 196T
CJir. Bedrijfsbond betrekt stellingen
I UTRECHT Eind 1968 loopt
driejarige arbeidscontract
Jroor de werknemers in de me
tal- en elektrotechnische in
dustrie af. De Christelijke me-
laalbedrijfsbond heeft thans zijn
wensen geformuleerd voor het
■ieuwe contract, dat eind 1968
kracht moet worden. Ge-
aagd wordt:
Opnieuw afsluiting van een
Iriejarig contract.
I Per jaar het percentage vast te
[gen, waarmee de loonkosten stij-
pensioenen
stuurde ziekenfondsen (VMZ) heeft
voorzitter Speleers, zelf arts, zich
afgevraagd, of het wel juist is
de ziekenfondsen aan de artsen en
andere medewerkers van de fondsen
extra bijdragen betalen voor het
treffen van pensioenvoorzieningen.
Begrijpelijk kijken artsen en an
dere medische medewerkers wel
eens jaloers naar geneeskundigen in
overheidsdienst, die de oudedags
voorziening pasklaar geregeld krij
gen. Artsen in het vrije beroep
moeten zich voor een dergelijke
voorziening grote financiële offers
getroosten.
Maar is de thans gekozen methode
de juiste? Het vragen aan de zieken
fondsen om een bijdrage voor pen
sioenvoorzieningen brengt de ver
houding arts-ziekenfonds in de sfeer
van werkgever en werknemer.
De overgrote meerderheid van de
artsen is afkerig van deze gedachte,
omdat zij juist bijzonder gehecht
zijn aan de status van het vrije be
roep.
Ook dit aspect van de zaak zullen
de artsen moeten overwegen, wan
neer zij hun financiële wensen bij
de ziekenfondsen kenbaar maken.
De Engelse situatie, waar de arts
welal uitsluitend ambtenaar is, zou
men hier immers niet graag zien
ingevoerd.
Het zich al te vast bijten in de
pensioenvoorzieningen brengt aller
lei consekwenties mee. De zieken
fondsen zullen hun tarieven moeten
verhogen en wellicht een eigen ri
sico moeten introduceren voor de
verplicht verzekerde, juist wat be
treft de medische hulp van de huis
arts. Tenslotte moeten de tegemoet
komingen.in de pensioenvoorzienin-
(Van onze soc.-econ. redactie)
Bij stijging van de kosten van
levensonderhoud zullen de lonen en
salarissen extra omhoog moeten,
evenals de afgelopen drie jaar het
geval was.
Aan het eind van de nieuwe
contractsperiode zal er voor handar
beiders en beambten een ge
meenschappelijk contract moeten
bestaan; bij wijze van overgang kun
nen in het begin van de contract
periode nog afzonderlijke contracten
gelden.
Prioriteiten
Bij de loononderhandelingen zal
ruime prioriteit moeten worden toe
gekend aan verbetering van de pensi
oenvoorzieningen.
Verdere verkorting van de
werktijd tot bijv. 42'/ï uur per week.
Uitbreiding van de vacantie-
recbten.
Het werken in tarief als systeem
van prestatiebeloning dient definitief
te verdwijnen.
Het betrekken van de werkne
mersorganisaties bij de plannen tot
automatisering en rationalisering van
gen elk jaar opnieuw overeenge
komen worden bij het afsluiten van
een nieuwe honorariumovereen
komst. De hele zaak heeft zo ook
nog een bijzonder wankel bestaan.
Daar bent u vóór, want met 'n goede portie vlees kunt u er tegenI Vlees Is rijk
aan waardevolle eiwitten. Vlees is uitstekend voor de lijn. Enhet hele
gezin houdt ervan, van lekker vlees en lekkere Jusl
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG In ons land bestaan
heel wat z.g. slapende fondsen, waar
van de doelstelling is verouderd.
Daarom functioneren ze hetzij ten
dele dan wel in zijn geheel niet meer.
Zelfs zijn er fondsen die geen be
heerders meer hebben, bij een nota
ris hwusten, waar alleen elk jaar
Sente bijgeschreven wordt: geld dat
volledig een eigen bestaan leidt zon
der dat iemand eraan kan komen.
Het niet of slechts ten dele func
tioneren van die verouderde fondsen
er zijn honderden miljoenen, som
migen zeggen zelfs miljarden in het
geding! is voor de Nationale raad
voor maatschappelijk welzijn aanlei
ding geweest een nader onderzoek in
te laten stellen naar mogelijke
herstructurering.
De commissie ter bestudering van
dit vraagstuk komt in haar eind
verslag tot de conclusie dat allereerst
een registratie mogelijk moet worden
gemaakt. Onder de huidige omstan
digheden kan dit niet, want banken
(bankgeheim) en notarissen (ambtsge
heim) hebben zwijgplicht.
Daarom beveelt de commissie aan,
artikel 28 op de Wet op de stichtin
gen te schrappen en straks de over
gangsbepalingen inzake stichtingen
in het nieuwe BW, waardoor de ver
plichting gaat ontstaan, dat de
fondsen worden ingeschreven in het
Centraal stichtingenregister.
Zou het eenmaal zo ver zijn, dan
krijgt een officier van justitie de be
voegdheid tot het vragen van inlich
tingen en kan hij ingrijpen als deze
hem niet gegeven worden.
Proefproces
Zou blijken dat op deze manier
weinig te bereiken is, dan zouden
verdere maatregelen nodig zijn. In dit
verband denkt de commissie aan het
uitlokken van een proefproces over
de interpretatie van „een andere, aan
de laatstbeoogde zo nabij komende
bestemming indien de bepalingen
aangaande het doel ener stichting
niet meer beantwoorden aan het oog
merk van de stichting....", zoals dat
in de wet staat geformuleerd.
Een gesticht in Breda, dat zijn
doelstelling wil wijzigen, hoewel dat
formeel tegen zijn statuten ingaat,
wil daarbij wel als proefkonijn fun
geren.
Contacten in het buitenland wor
den aangegeven, die nader inzicht
kunnen verschaffen over de wijze
waarop men daar het probleem te lijf
gaat.
Tenslotte wordt met nadruk aanbe
volen om meer soortgelijke tnoei-
lijkheden in de toekomst te voorko
men het geven van voorlichting
aan bestuurders van bestaande
fondsen en aan mensen die van plan
zijn erflatingen of schenkingen te
doen. Zij dienen hun formuleringen
zo te kiezen, dat een veranderde,
aangepaste doelstelling in de toe
komst niet wordt uitgesloten.
de produktie. Bescherming van de
werknemers in geval van wijzigingen
in functie, overplaatsing of ontslag.
Richtlijnen voor «ociaal beleid
in de onderneming, in overeenstem
ming met de CMB-brochure: Onder
neming en sociaal beleid.
Faciliteiten voor de vakbonden
bij bedrijvenwerk.
Een bijdrage van de onderne
mingen in de scholingsactiviteiten
van de vakbeweging.
Philips 2 pet.
Inmiddels is voor het personeel
van Philips reeds overeengekomen,
dat hier de lonen per 1 januari 2 pet
omhoog gaan, omdat de kosten van
levensonderhoud in de periode van
oktober 1966 tot oktober 1967 met
drie punten zijn gestegen. Ook bij
Philips moeten onderhandelingen be
ginnen over een nieuw contract. De
directie heeft reeds te kennen gege
ven voorstandster te zijn van een
nieuw langlopend contract
Op 1 januari a.s. gaan de lonen
voor de branches in de kleine me
taalnijverheid met 3,6 pet. omhoog.
Bij Hoogovens stijgen de lonen met
3,7 pet
Een belangrijk bericht voor de
werknemers in de metaalindustrie is
voorts nog, dat in geval van ar
beidsongeschiktheid de werkgevers
bereid zijn de uitkering uit hoofde
van de Wet Arbeidsongeschiktheid
gedurende twee jaar aan te vullen
tot 100 pet. van hef laatstgenoten
netto-loon of -salaris. Ook het recht
op vakantiebijslag blijft volledig ge
handhaafd.
„Geen fusie met
andere partijen
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG Zestien leden va«
de CHU hebben gewaarschuwd dat
de Unie niet zal moeten opgaan in
een geheel of gedeeltelijke fusie
met andere groeperingen. De CH
zou haar eigen positie in de Neder
landse politiek moeten blijven in
nemen.
Dit staat in het maandblad Bin
ding. Overigens zijn de zestien niet
tegen een federatieve samenwerking
van de CHU met ARP en KVP.
Een samenwerkingsverband voor de
verkiezingen wijzen zij evenwel af.
Een van de woordvoerders van deze
groep, de heer C. van Genderen,
lid van de Provinciale Staten van
Utrecht en tevens lid van de Unie
raad, licht het standpunt van de
zestien als volgt toe.
Verarming
Het verdwijnen van de Unie zou
een verarming van het politieke
leven zijn. Er is voor een centrum
partij als de CHU altijd plaats ge
weest en er zal altijd een plaats
blijven tenzij wij die vrijwillig op
geven. Hierdoor zouden de kiezers
gedreven worden naar een kamp
waar zij van huis uit niet in horen.
Zaterdag wordt over de toekom
stige politieke lijn van de CHU op
een congres in Utrecht een beslis
sing genomen.
Politieke waarnemers wijzen erop
dat de groep van zestien overigens
het standpunt van het bestuur niet
bij voorbaat afwijst. Zij waarschu
wen echter voor een naar hun me
ning te ver doorgevoerde samen
werking met AR en KVP. Zoals be
kend heeft het bestuur nauwere
samenwerking van de unie met deze
beide confessionele partijen bepleit
in een discussienota.
Die drukke, vrije, laatste dagen.
heet onder de grossiers zakelijk „denneboom" en wordt met
duizenden tegelijk dicht opeengepakt uit bosrijke landen aan
gevoerd. En met de ontheemde bomen verhuizen ook tien
duizenden dennetakken naar de markten.
Want zo niet een kerstboom, dan
wel een enkele kersttak met twee
kerstballen en engelenhaar boven de
haard, denken velen. Of een gevloch
ten krans die na enig geschipper
met linten, schaar en spijkers ook de
kerstsfeer kan verhogen.
Maar voordat de kerstboom stevig
in de hoek van de huiskamer staat
„geplant" is er, behoudens het breken
van diverse kerstversierselen, wel
het een en ander gebeurd. Want het
handelen in kerstbomen is wel een
tijdelijk bedrijf, maar zeker niet
minder inspannend.
Keuren
Een paar maanden per jaar ont
poppen ijverige burgers zich als
dauwtrappers en trekken uitgerust
met een keurend oog de buitenlandse
bossen in. Twee van deze kerstboom
deskundigen: M. van Oort en A. J.
Peperzak, respectievelijk grossier in
groente en fruit en bloemenhande
laar.
Buiten de kersttijd dan, want zeker
vier weken per jaar laten zij hun
winkels voor wat ze zijn en trekken
de Luxemburgse bossen in.
Een vriendelijke vriend bood
me aan de korte inhoud van
Tolstoi's roman „Oorlog en
Vrede" te vertellen. „Maar",
zei hij, „dan moeten we er wel
twee dagen voor uittrekken"
Toen ik hem zei, dat de nieuwe
Russische verfilming van dit
boek door Sergei Bondartsjoek
zoals hij nu in onze bioscopen
vertoond gaat worden, eindigt
met de inval van Napoleon in
Rusland in 1812 zei hij: Jam
mer, want dan begint het boek
eigenlijk pas"
Wat nu vertoond wordt zijn de -
eerste twee delen van dit gigantische
filmepos. Bondartskoek is met de
verfilming van het vierde deel bezig.
Slechts het voorpostengevecht (om
het zomaar eens te nomen) krijgt
men nu te zien. Daar heeft Bon
dartsjoek ruim drie en een half uur
voor nodig. Toch ligt het in zijn be
doeling het geheel binnen twee dagen
vertoningstijd klaar te hebben. Hij
heeft dus wel op Tolstoi ingelopen.
Drie elementen
Tolstoi's roman bevat drie belang
rijke elementen: de preken, de nauw
keurige waarneming van Russische
mensen in oorlog en vrede, en de
exacte beschrijving van de veldsla
gen en het krijgswezen.
Het eerste element, Tolstoi's pre
ken zijn niet veel waard. Bon
dartsjoek heeft ze dan ook voor een
groot deel weggelaten, hoewel ze hier
en daar in de overleggingen der figu
ren wel doorklinken en het hele film
werk hun geest ademt. Het is de
geest, die Walter Schubart karakte
riseert als het „messianisme van het
Russische volk".
Dit wil zeggen: men is van mening,
dat het Russische volk een zending
aan de wereld heeft. Voor Tolstoi is
dat het dulden en het lijden om het
goede. Voor deze geesteshouding
staat in boek en film de figuur van
Pierre Bezoechow portret. Bon
dartsjoek heeft deze rol in de film
voor zichzelf uitgekozen.
In zekere zin is het de hoofdrol.
Het is deze goede, trage lobbes, die
het Russische leven in de Napoleon
tische tijd gadeslaat. Er zijdelings,
als een toeschouwer deel aan heeft.
Hij beweegt zicih in de kringen der
society zonder er wezenlijk deel van
uit te maken.
Society
De Russische mensen, die Tolstoi
zo nauwkeurig waarneemt zijn de
mensen van de society in St. Pe -
tersburg. Merkwaardige, kunstmatige
wereld, bestaande bij de gratie van
het Hof. Sterk onder West-Europese
invloed (Frans en Duits), badend ln
een onvoorstelbare rijkdom.
Het is de wereld van de grote bluf.
Feesten en bacchanalen zijn aan de
orde van de dag. Tolstoi raakt er niet
over uitgepraat en Bondartsjoek
filmt het in een mateloze overvloed:
bals in prachtige zalen met een weel
de aan kostuums. Zijn film verdrinkt
van tijd tot tijd in de grootste
kostuumshow aller tijden.
Bondartsjoek kan er maar geen ge
noeg van krijgen. Evenmin als van
de woeste drinkgelagen, waar stout
moedigste waaghalzerijen worden
uitgehaald. Wie het al te bont maakt
wordt uit het decadente, Westerse St.
Petersburg verbannen naar het dege
lijke, oer-Russische Moskou.
De liefde
In dit frivole wereldje spelen zich
de romantische liefdesgeschiede
nissen af. De lieftallige Natasja
Rostowa bijv. wordt door haar ou
ders aan het hof geïntroduceerd en
komt diep onder de bekoring van de
in zichzelf gekeerde, hardvochtige
Andrej Bolkonsky, aan wie zij be
looft een jaar te wachten voor zij
zich verloven, maar helaas, wat
houdt in deze frivole wereld nu
stand?
Natasja verliest haar hart aan de
jonge losbol Anatole, die haar komt
schaken, wat mislukt en haar zo
vreselijk in het ongeluk stort. Andrej
wil nooit meer wat van haar weten
en als Pierre Bezoechow er niet was
geweest, was er helemaal niets meer
van haar terechtgekomen.
De actrice Ludmilla Saweljewa
speelt dit meisje vol verwachting
zeer ontroerend en teer. Prachtig
bijv. is die jachtscène, waarop zij de
oude Russische dansen danst, hoewel
ze een Franse opvoeding heeft gehad.
Veldslagen
Tenslotte de veldslagen. Wellicht
heeft Bondartsjoek hierop zich het
meeste toegelegd. Hier wordt de film
een kolossale Russische Western. De
slagen bij Schöngraben en Austerlitz
worden nauwgezet nagebootst en
daarvoor kwam wat kijken: 16.500
Russische, Oostenrijkse, Italiaanse en
Poolse uniformen; 160 stuks artillerie;
rie; 120 wagens; 7000 zwaarden; 62
ton rookpotten; 23 ton kruit; 16.600
handgranaten; 6000 witte rookbom
men; 4500 ontstekingen; 400.000 liter
kerosine voor de vuur- en rook-effec-
ten, enz. enz. Generaal Koetoesow
Charge van de cavalerie te
Austerlitz in de Russische jilm
„Oorlog en Vrede".
sjokt met zijn troepeh door sneeuw
en modder, eindeloos. Zo ooit blijkt,
dat Rusland een steppenland is, ein
deloos en mateloos, dan hier.
Heel die ruimte is in de manier
van filmen gevaren. Men neemt zich
de tijd. Niemand dringt tot tempo.
Dat heeft eenvoudig geen zin in deze
eindeloosheid. Maar dit wordt tevens
het „Waterloo" van deze film, om
eens op de historie vooruit te lopen.
Geduld
Men kan zich nu eenmaal de luxe
van dit eindeloze geduld in de dra
matische kunst niet veroorloven.
Bondartsjoek kan dit geduld mis
schien wel opbrengen, en zijn
Russische kijkers wellicht ook, maar
wij Westerlingen zijn geen duiders
en lijders. Wij willen actie en in de
film tempo en dat ontbreekt hierten
film tempo en dat ontbreekt hier ten
enemale.
„Oorlog en Vrede" heeft ongetwij
feld prachtige momenten. Grandioos,
vertederend, een enkele keer zelfs
een zweem van ontroering, maar me
nigeen zal doodeenvoudig het geduld
niet kunnen opbrengen om dit alles
zo muisstil als het hoort uit te zitten.
Het is een meesterlijke poging om
een wereld, die verdwenen is, te doen
herleven. Filmtechnisch zijn er ge
weldige dingen gepresteerd. De foto
grafie is adembenemend grandioos.
Bijv. de grootse opname van de be
roemde vlakte van Borodino als ope
ningsbeeld. Het is alles fraai en mooi,
maar men moet zioh de tijd gunnen.
Een merkwaardigheid: in deze film
met zijn grandioze kleuren ontbreekt
zeer opmerkelijk de kleur rood. Ken
nelijk houden de Russen, de echte
Russen niet van rood, ondanks de
roemruchte revolutie, die zoveel
scheen veranderd te hebben, maar in
wezen zo weinig gewijzigd heeft.
Ev. Grolle
Weer winst Blokkeer
AMSTERDAM Voor de competi
tie van de NeVoBo is woensdagavond
in Amsterdam de eredivisiewedstrijd
heren gespeeld tussen US en Blokkeer.
Blokkeer won met 3—1 (12—15, 1^—6
15—5, 15—10).
Zij komen, keuren, wikken en we
gen en laten tenslotte zo'n kleine
40.000 Luxemburgse dennen kappen
en naar hun standplaats, de Rotter
damse veiling, overbrengen.
Op het van de veiling gepachte
stuk grond staat een caravan, die zijn
beste jaren al achter de rug heeft.
Dit is het tijdelijk onderkomen van
de heer Van Oort en echtgenote en
twee grote Duitse herdershonden.
Mevrouw Van Oort, in dikke zwar
te coat, lange broek, laarzen en een
astronautenmuts, telt de kerstbomen
die met vrachtwagens tegelijk weer
afgevoerd worden. Bomen van ander
half tot zes meter gaan zo naar de
vaste klanten door het hele land
heen, marktkooplieden, winkeliers,
ziekenhuizen, bejaardenhuizen. En
met de bomen gaan ook weer 1500
pakketten takken van de hand.
Groen
Nu is er zelfs verschil tussen groen
en groen. Want het groen van de
takken heet onder de insiders „doug-
lasgroen". Dit groen is grover van
naald, blauwer van kleur en soepeler
van constructie dan de boompjes.
Bent u de groene boom en tak beu,
dan vraagt u een exclusieve
blauwspar. Succes verzekerd. Ze zijn
echter wel zeldzaam.
De echtparen Van Oort en Peper
zak zijn helemaal vergroeid met de
kerstbomenhandel. Tot diep in het
voorjaar vissen zij geurige naalden
uit het meubilair. Maar dat deert hen
niet, het zijn immers winstgevende
naalden van Luxemburgse herkomst.
Wilt u nu een kerstboom van goede
Hollandse grond, dan weet een Apel-
doornse boomkweker daar wel raad
op. Hij adverteert, zo lazen wij, met
enkele percelen kapklare bomen. Te
gen betaling, vanzelfsprekend.
De verspreide boomgroei in Bra
bant staat borg voor een kerstboom
in de Zeelandse, Groningse en Fries»
huiskamers. En dan zijn er natuur
lijk ook nog de bomen uit de landen
waar de winden zo om de rotsen
waaien, de Scandinavische landen.
Keus dus genoeg.
Illegaal
Maar er blijven altijd mensen, di®
liever zelf de herkomst van hun
boom bepalen. Zij verrijden vele gul
dens benzine, lopen het risico van
een flinke geldboete en kappen om
zichtig een mager sparretje, want een
grote past niet in de wagen. Dit zijn
de individuele boomrollers.
Illegaal kappen op grote schaal be
hoort de laatste jaren tot de grot®
uitzonderingen, aldus de Apeldoorns®
recherche.
De aanvoer van naakte kerstbomen
bereikt nu reeds zijn einde. D«
laatste etappe, die tot op de stan
daard in de huiskamer, moet nog be
ginnen. Eind deze week start de jacht
op het groen, dat eerst met veel
moeite van verre is aangesleept en
na vier weken afgedankt in nieuw
jaarsvuren opgaat.
Vallende betonkuip
doodt opzichter
MONTFOORT De 27-jarige op
zichter A. Buijzer uit Woerden werd
woensdag op slag gedood, toen door
draadbreuk een met beton gevulde
kuip van een in aanbouw zijnde
pompstation stortte en op drie
mensen terechtkwam. De 43-jarige
betonwerker A. G. van Zoelen uit
Waddenooyen werd zwaar gewond en
zijn 47-jarige collega C. Visscher uit
Waardenburg liep lichte verwondin
gen op.
(Van e
r verslaggevers)
GRONINGEN De provincie Gro
ningen heeft zijn havenplanncn
klaar. Volgens deze plannen zal zich
in de komende tien jaren een com
pleet nieuw haven- en industriecom
plex ontwikkelen waar schepen van
een 40.000 ton d.w. kunnen komen en
in een later stadium mogelijk sche
pen tot 60.000 ton d.w.
Dit laatste is afhankelijk van de
mogelijkheden in de Westereems,
waar in de toekomst eventueel nóg
een haven kan worden gerealiseerd.
De huidige haven is geprojecteerd bij
het Doekegat. vlak boven het dorpje
Oifdeschip. In 1970 verwacht men de
eerste industriële activiteiten. Aldus
de plannen van de Provinciale plano
logische dienst, neergelegd in een
rapport.
Afhankelijk van de snelheid waar
mee het Eems-gebied zich zal ont
plooien verwacht men dat in 1980 een
2000 tot 4000 man emplooi kunnen
vinden in het haven- en industrie
complex. In 2000 zullen deze aantal
len zijn opgelopen tot minimaal 7000
en maximaal 13.000 werknemers.
De Groningse planologische dienst
neemt aan, dat vooral een bepaalde
categorie grote industrieën zich in
het gebied zullen vestigen, bedrijven
die veel koelwater nodig hebben en
bedrijven die veel afvalwater en
-gassen lozen.
Als potentiële gebruikers ziet men:
olieraffinaderijen, chemische bedrij
ven, hoogovens, alluminiumsmelte-
rijen, scheepsreparatiebedrijven en
assemblagebedrijven.
Een tweede categorie vestigingen
die men verwacht zijn bedrijven in
de op- en overslagsector, die als ach
terland in hoofdzaak hebben de pro
vincies Groningen, Friesland, Drente
en Overijssel.
Langs de kust
Bij het ontwerpen van het eigen
lijke Eemshavencomplex is men uit
gegaan van twee „modellen". Het éne
is een blokvormige oppervlakte
grond, deels buitens- en deels bin-
nensdijks en het andere een zich
langs de kust uitstrekkend gebied,
vrijwel geheel buitensdijks.
In beide gevallen is de haven bij
het Doekegat het centrale punt De
voorkeur wordt gegeven aan de lang
gerekte vorm langs de kust Dit ge
bied moet dan in de komende jaren
worden ingedijkt: In de jaren '69 en
*70 het deel ten oosten van de haven,
in 1971 zal de haven zelf worden
gerealiseerd en de daarop volgende
vier jaar wordt het westelijke deel
ingedijkt.
Verbindingen
In de aanloopperiode kan wel wor
den volstaan met de provinciale weg
naar Groningen en de bestaand®
spoorlijn naar deze stad. Op langere
termijn echter niet Dan zal er on
dermeer een autoweg naar Groningen,
moeten komen. Ook denkt men aan
nieuwe spoorwegverbindingen en een
kanaal naar Twente. Een vliegveldje
ontbreekt niet in het plan.
Niet voor de auto, maar
voor de rij'der. Gebruikt
materiaal: melk. Want
wie 1 glas melk op de
200 kilometer neemt,
tankt het beste wat er
is voor een scherpe blik
en een snel reaktio-
vermogen.
Mee eensVraag dan het grat
embleem aan het N.Z.B., Pos,
bus 4530, Rijswijk (Z-H).
