Muziekschool-directeur H. Geirnaert jubileert Commentaar xXclse Muziekschool brengt circa |2500 jongeren tot verantwoorde imateuristische muziekbeoefening TV )teeds grotere greep op lagere-schoolkind kS CRESENDO, BONT ENSEMBLE PRESENTEERDE GOEDE MUZIEK plano's orgels hl-fi mossel+ versteege LEIDSE KERKVOOGDIJ HEEFT GOEDE HOOP OP F 60.000,- Lesgeld feüWE LEIDSE COURANT VRIJDAG 10 NOVEMBER 1967 Woord- '.o. Dat ij „De (Van onze stadsredacteur l EI DEN In het leven van meer dan tweeduizend oudenparen en in Leiden, Oegstgeest, Voorschoten en (sinds kortook Wassenaar, de Leidse Muziekschool een belangrijke plaats in. Hiermee con- juteren wij een heel simpel feit, gebaseerd op het hedendaagse leerlin gaantal, dat rond de 2500 schommelt. De oprichters van 1834 zullen boit hebben kunnen bevroeden, dat de toenmalige Maatschappij voor tonkunst" een dergelijke democratische groei zou meemaken. Vooral p augustus 1961, toen de stichting Leidse Muziekschool werd opgericht b Toonkunsttezamen met de toen zes jaar oude stichting Volksmu- jekschool één semi-gemeentelijke instelling werd, heeft de school een \eergaloos snelle evolutie meegemaakt. Meer dan zestig leraren en lera- Jssen zijn nu aan de school verbonden en de greep op het lagere-school- nd wordt steeds groter. Ruim achthonderd leerlingen van hoogste klassen der lagere scho- 0 krijgen momenteel van de lidse Muziekschool wekelijks on- I rricht in algemene muzikale vor- V |ng (a.m.v.), meestal vlak bij de Iderlijke woning in een school en lor de „ouderejaars" vaak gecom- nofyteerd met blokfluitonderwijs. Ie Poor.Algemeen directeur Henk Geir- (die deze maand zijn veer- 'j-jarig jubileum bij de school gaat ^ren' verheugt zich minstens zo en- O^Jpusiast over deze ontwikkeling als eer 7nnlec*eur Loek Stevens, die speciaal belast met het AMV- en blokfluit- vOTnm)derwi's i Delft,, avenhaJVi UZIKO ïlt ïaldwijk classisjVoor de heer Geirnaert zit er jn „maar" aan die ontwikkeling. blijvennoeger was het gezelliger," am, dietomt hij. „Er zijn ontzaggelijk meentenjej mensen, die nauwelijks besef een „bedrijf", die muziek- i wordtb°°l uan ons tegenwoordig is. ïrk ge-ijk eens, ik ben muzikant en geen swaard.hbtenaar. al wordt ik nu volgens ambtelijke maatstaven betaald. Maar organisatorisch groeit zo'n school je eigenlijk boven het hoofd uit". De heer Geirnaert vervolgt: Maar je kunt de ontwikkeling niet tegenhouden. Wij streven er naar van onze 140 jaar oude school een streekschool te maken. Tien jaar ge leden waren er in ons land nog geen twintig muziekscholen, die door ge meenten of provincie in stand wer den gehouden; nu zijn dat er 140. Zonder steun kan je er niet meer komen. Lagere-school jeugd Basis van ons werk is de muzikale vorming van de lagere-schooljeugd. Vroeger hadden wij een gebouw waarin het bestuur gelegenheid gaf les te leven. De leerlingen betaalden toen voor de volle honderd procent het lesgeld en de leraren kregen een deel hiervan uitbetaald. Tot wij een stichting werden, heb ben wij nooit één cent subsidie ge had. Kunt u nagaan: toen ik mijn aanstelling kreeg, bedroeg mijn hono rarium f 150 per jaar plus 3 procent van de nieuwe ingeschreven leerlin gen. wat mijn totaal jaarsalaris op f 450 bracht Nu heb ik een gemeentelijke rang en de leraren worden naar bevoegd heid en het aantal dienstjaren geho noreerd. Maar als de leerlingen het mazimum lesgeld betalen dat hangt af van het inkomen van het gezinshoofd dan betaalt de ge meente er altijd nog f240 per jaar bij. Het plafond van de hiervoor gel dende tarievenlijst is een jaarinko men van f 18.000. Huisbeest piano Wij krijgen een verheugende mede werking in Leiden van scholen en onderwijzers. Dat is mooi, want daar mee staat of valt eigenlijk de algeme ne muzikalevorming. Dit onderdeel van ons lesrooster is bijzonder be langrijk. Vroeger was het, als de kin deren aan muziek' gingen doen, altijd de piano, dat werd gewoon een huisbeest, of de kinderen er nu van hielden of niet. Daardoor is de piano nog steeds het populairste instru ment op onze school. De algemene muzikale vorming, is echter van veel grotere betekenis. Eerst die vorming, zeggen wij altijd, en dan zien, waar het kind aanleg of interesse voor heeft. Ensemble-spel Het gecontroleerde onderwijs is van enorm belang. Wij vinden wel dat er te weinig aandacht wordt geschonken aan het ensemble-on derwijs. Daar hebben die jongeren juist veel aan. Later komen zij in O ja, even naar PRONONCE voor een CORSELET of PANTY. Rotter-, Hen-f en rdrecht.i vorm: en de! en en Go -LEIDEN In de grote zaal van Ridder-» Antoniusclubhuis gaf het Instru- ejitaal Muziekgezelschap Crescen- is van[ o.l.v. de heer W. van Strien zijn aar datanlijkse concert. us verre [Voorzitter Van der Kwartel sprak p Goe- \t inleiding. Na hem voerden be- Ihermheer dokter J. H. Pleiter, een re-lici en de bondsvoorzitter het pord. Het werd weer eens duide- ifc, dat de heren Van der Kwartel wordt f Strien als leidende krachten Gou- form veel werk verzetten. De geest Se het gezelschap is uitstekend. Iuiterlijke stand van Leiden LEIDEN Geboren: Aernt-Bart, - A G Merks en M E Vlaar; Pieter JE. zv E Nijborg enMBIvd Poll; v.driana J, dv W M Rodenburg en #|M v d Peet; Marcel, zv W L v d en J v Strien; Justinus W, zv Prins en S J C v Breemen; Hen- ikus G C A zv P G Kooijman en Nuland; Irene J M, dv J Teske J M Hendriks. 'verleden: C E S v Leeuwen, 60 wed v J H J Pilon; J M van en. 73, m; J G v Evert 64. m: L Renee, 74 m. lehuwd: M M Allouch en M M P F >gervorst, N Reijken en M de inge. J Marteijn en C M H v Rijn, Wijrdeman en N M v d Reijden, Zierikzee en J de Cler. C J v d ogt en H C M H v Lochem, H W Snoeren en D A Zitman. J Horree de Wetering, J de Bree en J v fent [Ondertrouwd: P J Kervink en W A rs H C v d Wijngaard en D A Geel. M Vasseghi en T Khazan, E P M Wagemakers en A J M v iteren. J T M Hogenboom en M J irkvliet, H C v Veggel en A Kra- ;rs, B N Bachra en N Coppens, Peters en A Nekeman. I Vondeling li M 'de Kruis. J v Sintemaartens- !jk en E Wagemaker. F J Greve en J J de Jong, A J Janssen en J erbeek P J Bokma en H W Weeda, T Lancée en S Mulder. C A Schou- en en J M de Roo, H Eikerhout en D W Timmermans. G J Ramondt en M Berndsen, J Ober en M J v Ton- eren, W A Kukler en C J Prins, H looten en M E Verschoor, H M v trien en S E Marcells, J J M Belt C J M Everaert. G J Stoute en A iV v Rooijen. J Hoogendoom en L lauta P H J v d Krabben en E M J Munk, W J Plaats en M C Fiouw. „Ik vind het altijd een feest, naar Leiden te gaan", zei de bondsvoor zitter. Van volksensembles als Cres cendo zal in de toekomst steeds meer worden gevraagd. In onze tijd van op de spits gedreven specialisme is de ontmoeting met mensen, die naar elkaar willen luisteren, samen muziek willen maken, zo verheu gend. De heren Van der Kwartel en Van Strien werden, met hun dames, op het toneel zeer waarderend toe gesproken en bedacht. Crescendo, met een kern van mond- accordeons en daaromheen banjo's, mandolines, accordeons, melodica's, slagwerk, piano en elektronisch or gel. is in feite een zeer heterogeen ensemble. Het is verwonderlijk hoe de dirigent daarvoor allerlei muziek kan arrangeren, zodat het alles nog aannemelijk klinkt óók. De opvat tingen zijn over 't algemeen wel goed en de karakter- en kleur ge vende akkoorden in grote trekken aanwezig. Toch geloof ik, dat Crescendo deze keer in een paar gevallen zijn moge lijkheden te buiten ging. Strauss- walsen als „Geschichten aus dem Wiener Wald" en de Kaiser-Walzer, die men tegenwoordig alleen in vol maakte uitvoeringen hoort, gaan de krachten van het bont samengestel de, niet geroutineerde Crescendo toch wel te boven. Aan de zuiver heid, de soepele gestaag doorgaande beweging, ontbrak nog wel één en ander. In marsen als Wien bleibt Wien en Hoch Heidecksburg was echter veel goeds te waarderen. Ze klonken pittig en verzorgd. Een Drei- madlerhaus-selectie (door de diri gent bewerkt) bracht mevrouw Viele-van Strien (sopraan) en de heer Van Eyk (tenor) op het toneel. Hun zingen was geen vakwerk. Maar ze toonden tenminste begrip en mu zikaal gevoel. Dat is al heel wat waard. De zangeres gaf daarvan ook blijk in het aloude „Wien du Stadt meiner Traume". Het tweede deel van het concert bevatte kleiner werk: marsen, een tango, een engelse wals en ook de spaanse wals Paramento het vrije bondsconcoursnumm.) en „Schwarz- wald Kliinge" ('t verplichte werk), waarmee Crescendo een eerste prijs behaalde. Vermelding verdient, dat het op de band opgenomen concert van verle den jaar heeft meegedongen op het internationale concours. Crescendo verwierf er een zevende plaats op de wereldranglijst mee. Ik meen. dat het gezelschap met zulke lichte kleingoed-stukken het meeste suc ces zal beleven. Laat het zich daar op dan specialiseren. Joh. van Wolfswinkel. een schoolorkest of in een studen tenorkest en dan staan zij er niet vreemd meer tegenover. Want laten wij eerlijk zijn: een enkeling, die hier met zijn muzikale vorming begint, gaat door naar het conservatorium en van degenen, die daar naar toe gaan, vliegt een enke ling er weer als solist uit. Het gaat ons hier om de goed geleide amateu ristische muziekbeoefening. Wij heb ben ook doorstromingsmoge lijkheden in de vorm van het school orkest en het Toonkunstorkest. Buitengemeenten Belangrijk is ook, dat wij steeds mee buitengemeenten met ons werk bereiken. Wy krijgen nu subsidie van Sassenheim, Katwijk. Rijnsburg, Oegstgeest en Voorschoten. Het is de bedoeling, dat wij op den duur gede centraliseerd onderwijs gaan geven in dépendances. Want wij zitten met een enorm plaatsgebrek. In de Nieuwsteeg hebben wij momenteel een dépendance; hier in het hoofdge bouw aan het Rapenburg, staan ons 19 kamers ter beschikking. R elk instrument Voor sommige lezers is het mis schien nog interessant te weten, naar welke instrumenten de mees te belangstelling uitgaat op de muziekschool; van de op 1 okto ber j.l. 2448 ingeschreven leerlin gen volgen er 421 pianolessen (de gesignaleerde „traditie"); daarna komen: blokfluit (totaal 679), gi taar (168 klassieke opleiding), viool (122) en fluit (112). Andere instrumenten, waarop les wordt gegeven: cello (31), contrabas (3), vedel (5), kerkorgel (24), harmoni um (19), klarinet (62), fluit (112), trompet/trombone (12). hoorn (2). ho bo (16), accordeon (63) en slagwerk (9). Dan volgen 48 leerlingen lessen in solozang, terwijl er ook nog ensemblegroepen zijn. In totaal vol gen 823 leerlingen lessen in algeme ne muzikale vorming. Om de drie jaar leggen de leerlin gen nu een bekwaamheidsproef af waarna een getuigschrift wordt uit- Herbestratingen en LEIDEN In opdracht van Ge meentewerken zijn deze maand herbestratingswerkzaamheden aan de gang aan Stille Ryn, Mariën- poelstraat, Lammenschansweg ventweg tussen Zoeterwoudseweg en Tomatenstraat), Bachstraat, Verdistraat en Tomatenstraat. Nieuwe wegen in aanleg zijn: westelijk deel Willem de Zwijger laan, Oegstgesterweg, Beethoven- laan. Scarlattistraat, Paganinistraat, wandelpaden Schubertlaan en Lan- gegracht. Begonnen wordt met het aanleg gen van Griegstraat en Smétana- Laat het de piano worden - je kunt er bij zitten De Leidse Muziekschool streeft steeds intensiever naar oplei dingen in ensemble-verband, die meestal een aanvulling vormen op het individuele spel. Hier eenzgn. Orff-groep, een ensemble met gevarieerde bezetting, gebruik makend van het Orff-instrumentarium. Oosterkerk LEIDEN De kerkvoogden Struijs en Batenburg ontvingen ons gis teravond in hun vergaderruimte hy de Pieterskerk in goede stemming. Ze hadden maar drie kwartier de tyd, maar dat bleek voldoende tc zyn om ons toch heel wat te vertellen over de financiële actie in de Hervorm de Gemeente: over 1967 een bedrag van 60.000 extra uit de Gemeente. Er zijn van jaar tot jaar tekorten en men wil in ieder geval afrekenen met het tekort van het lopende jaar. Er is gegronde reden te hopen, dat het gat zal warden gestopt. ook van deze gelegenheid geen ge bruik maakt, krijgt volgende week mondeling nog het verzoek een bij drage tot dekking van het tekort te leveren. In ieder geval kan nu al gezegd worden, dat de offervaardig heid groot is geweest. De Hervormde Gemeente zit met duizenden leden die op geen enkele wijze bijdragen. Zij worden we] in elke actie betrokken, wat kosten met zich brengt. Het lijkt de kerkvoogdij redelijk, deze leden te vragen in ieder geval in deze kosten bij te dra gen. Er zou hun een bedrag van tien gulden kunnen worden gevraagd. Dit aantal leden kan worden gesteld op 15.000. Een grote zong voor de leiding van de Herv. Gemeente is hei jaarlijks teruglopen van het aantal bijdragers doordat velen zich in de randge meenten vestigen. De aanwas houdt daarmee geen gelijke tred. De mi gratie betreft voor een aanzienlijk deel leden met een behoorlijk inko men, hetgeen dit verschijnsel nog bedenkelijker maakt. In Z.-West eerst wijkcentrum, pas later een kerk Tot maandag jl. ontving de kerk voogdij 748 formulieren met toezeg gingen of gelden tot een bedrag van f 16.800. Per kas of giro waren al 177 bijdragen ontvangen, in totaal f 8.500. Van 925 gemeenteleden is dus een bedrag van f 25.300 binnen gekomen. In totaal zijn 6000 mensen aange schreven. Zondag jl. kon men zijn biljet inleveren. Het weer werkte echter tegen. Er gingen maar 1600 hervormden ter kerke, tegen 3000 gewoonlijk. Ook van de meelevende kern worden dus nog bijdragen ver wacht. Aanstaande zondag is er weer ge legenheid. de biljetten in te leveren. Wie van de 6000 aangeschrevenen Na de diénsten van jil. zondag kon den vragen aan de kerkvoogden worden gesteld. De kerkvoogdij heeft ook schriftelijke reacties en sugges ties ontvangen. Zo werd de gedach te geopperd, de Oosterkerk definitief te sluiten. Het aantal kerken in de binnenstad is te groot. Het orgel zou dan kunnen worden overgebracht naar de Vredeskerk (Burggraven- laan) Dit vormt een punt van be raad in de kerkvoogdij en in de cen trale kerkeraad. In bezuiniging op het jeugdwerk ziet men in het algemeen geen heil. De ieugdpredikantsplaats dient in ieder geva] te worden gehandhaafd. Ook is de wens tot meer informatie vanwege de kerkelijke organen ter plaatse en meer inspraak van de Gemeente naar voren gekomen. Ten aanzien van Zuid-West kan nog wonden meegedeeld, dat de kerkvoogdij een gesplitste uitvoering van het kerkbouwplan overweegt, waarbij het wijkcentrum, dat het Boshuis zal moeten vervangen, het eerst zal worden gebouwd en in een later stadium de kerk. De kerk- collecten voor Zuid-West dienen dan ook voorlopig uitdrukkelijk be stemd te worden voor het wijkcen trum en niet meer voor de kerk bouw. De bouwkosten en de subsi dieregeling worden op hel ogenblik bestudeerd. (Van onze stadsredacteur) LEIDEN Directeur Henk Geirnaert (61) van de Leidse Mu ziekschool viert volgende week zaterdag zijn veertigjarig jubileum met eèn receptievüh half 4 tot 5 uur in de school aan het Rapen burg. Hij heeft niet om die recep tie gevraagd maar er zich op veler aandrang aan onderworpen. Ieder een, die deze beminnelijke, bij zonder democratisch ingestelde musicus kent, zal begrijpen, dat het zó is gegaan en niet anders. Als geen ander in Leiden heeft hij zich veertig jaar lang ingezet om alle lagen van de bevolking in de gelegenheid te stellen zich te be kwamen in het verantwoord ama teuristisch musiceren en zijn spe ciale aandacht is daarbij, met succes, uitgegaan naar het lagere- schoolkind en, voorzover hij de dirigeerstok hanteerde, naar het „gewone"' koor. Over zijn leven vertelde hij mij het volgende. „In Delft ben ik geboren, waar mijn vader een goed koorzanger was. In die dagen werd er nog niet ge vraagd: jongen, wat wil jij gaan doen? Je deed wat vader wilde. Ik ging naar het conservatorium in Den Haag en behaalde cum laude het solodiploma piano. Een jaar later heb ik ook nog het solodiploma viool gehaald en dat was eigenlijk wel iets bijzonders. Eén van de duizend leerlingen van conservatoria doet misschien examen in de twee moeilijkste vakken. Ik heb heel lang getwijfeld, naar welk instrument ten slotte mijn grootste voorkeur uitging. Toen heb ik tot mijzelf gezegd: Laat het de piano worden: daar ben je toch eigenlijk dol op en je kunt er bij Prinses Juliana Maar goed, toen ik m'n diplo ma's had, heb ik nog een tijdje in Berlijn gestudeerd bij Paul Schramm, en in 1927 werd ik be noemd tot leraar piano en theore tische vakken aan de muziekschool in Leiden en later ook nog als vioolleraar. We zaten toen aan het Steenschuur en ik wam in die tijd heel dikwijls prinses Juliana tegen. De VVSL zat namelijk in hetzelfde gebouw; ik herinner me. dat er be neden altijd een rechercheur stond als de Prinses boven was. In 1940 werd Hans Franco Men- des, die toen directeur was. afgezet omdat hij van Joodse afkomst was. Op zyn verzoek heb ik toen het di recteurschap waargenomen. Dat is een van de moeilijkste tijden ge weest. Lid van de Cultuurkamer bén ik nooit geworden. Iedere keer als ze daarom kwamen zei ik: „Ik ben toch geen directeur! Jullie hebben zelf de directeur hier weggehaald! Jeugdondericijs In 1945 kwam Mendes Franco te rug en ben ik teruggetreden. Als een soort dankbetuiging heeft het bestuur mij toen tot adjunct-direc teur benoemd. Ik heb dat aanvaard op voorwaardedat ik een eigen taak kreeg: het stimuleren van jeugdonderwijs. Dat klinkt nu alle maal zo gewoontjes maar ik ver zeker u, dat het in die dagen nog geen eenvoudige zaak was om als leraar-musicus met eisen naar voren te komen. Maar goed, ik kreeg m'n zin. Korte tijd later, topn Mendes Franco overleed, werd ik directeur. Eigenlijk is mijn ihele leven het stimuleren van amateurisme en jeugdonderwijs geweest. In zekere zin ben ik daarin ook geslaagd. Ook aan het stimuleren van jeugdcon- certen hecht ik veel waarde. Tien jaar heb ik het Toonkunstkoor ge dirigeerd. Ook heb ik hier een jeugd orkest gehad. Dan leidde ik vele jaren het Hervormd Kerkkoor, dat meewerkte aan de diensten in de Hooglandse kerk. ..Pianobeest" U vraagt mij of een van mijn vtier kinderen ook „in de muziek" is ge gaan? Kijk, een goed vader zegt al tijd: niet in hetzelfde vak. Van mijn twee zoons zit er een als geoloog in Afrika en de ander is manager in een horecabedrijf. Zij hebben alle bei klarinet gespeeld. Ik vind, dat je vooral in de tegen woordige tijd moet uitblinken als je je boterham in de muziek wilt ver dienen. Van de 100 afgestudeerden worden er 99 „pianobeest", leraar. Als ik nu terugkijk naar de afge- lop'en veertig jaar, dan zeg ik: het is altijd tot en met ploeteren ge weest. Gelukkig ben Ik nooit een collega-hater geworden. Als u toch over mij schrijft: ik ben dol op reizen. En u moet beslist niet vergeten mijn vrouw te noe men. Na ons huwelijk heeft zij haar vioolkist voorgoed dichtge daan. Ik ben haar veel verplicht want u moet eens weten wat zij allemaal van my heeft moeten op vangen. Een muzikant is nu een maal altijd wat geëmotioneerder dan een gewoon mens". TT'IE DE iesgeldtarieven van de (semi-gemeentelijke) stichting Leidse Muziekschool bestudeert, komt tot een eigenaardige ontdek king: de inkomenstabei, die bepalend is voor he verschuldigd lesgeld, heeft als „plafond" een jaarinkomen van 18.000,Dit betekent dus, dat mensen met een inkomen van meer dan 18.000, zelfs dus ook dat men sen met een inkomen van een ton. niet meer lesgeld betalen dan men sen met een inkomen van 18.000, Dit doet bijzonder onlogisch aan als men weet, dat de gemeente voor iemand, die het hoogste lesgeld be taalt, jaarlijks altijd nog 240, moet bijpassen. Omdat er ook met overheidsgelden nu eenmaal zuinig en efficiënt moet worden omge sprongen, roept de gesignaleerde les geldregeling de vraag op: waarom het plafond niet zóver verhoogd, dat mensen met een inkomen van meer dan 18.000,tenslotte het volle les geld betalen?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 3