krant van FORMAAT Verregende artiestenreis toch stof voor reportage RADIO de stad en dokter Moore Voorkeur voor een „Engelse" ombudsman Frankrijk besluit tot invoering tv-reclame fBER 1* VRIJDAG in NOVEMBER 1967 HELPEN CVK en IKOR begaven zich gis- I leravond op maatschappelijk terrein door in een lange reportage nog eens (Van onze radio- en tv-redactie) j aan te tonen hoe licht er misverstan- den optreden tussen helpenden en degenen die geholpen (moeten) wor- 9 Drie weken avontuur voor VPRO In gesprekken werd duidelijk ge- I maakt hoe het helpen bij ongeluk- i ken (we kregen o.m. een mooi «taaltje brandweeroefening te zien) J redders diepe voldoening schenkt, ook terwijl het bedanken later nog- n al eens wordt vergeten, en hoe be zitters van een meelijdend hart al- I tijd bereid zijn invaliden bij te Eventueel neerbuigend of kinder- lijk optreden hierbij wordt echter I door invaliden of gehandicapten I als hinderlijke overdrijving aange- voeld. Een oud thema, dat toch we behandeling verdient omdat I men naar twee kanten dan weer n «ens wakker wordt geschud uit een teveel aan sentimenten. Interessant, maar wat vaag aan getoond was ook de wijze, waarop oudere invaliden hulp via de bij standswet ondergaan. Ook daar spé len emoties een grote rol. Op Nederland I gaf de AVRO een heel goede, zij het wat onwaar schijnlijke thriller ..Het zwijgen van de telefoon". Er werd uitstekend ge speeld, vooral door Coen Flink in z(jn rol van quasi-onnozele. die het drama doorziet en oplost. Helemaal duidelijk werd de ingewikkelde si tuatie niet, zodat men er nog even over kon nababbelen en het geval dan spoedig vergeten want dit spel van leven en dood was alleen be doeld als amusement. De NCRV liet een door Neder landers gemaakte Amerikaanse film zien over de bootreis van de rijke kapitein Johnson, verleden jaar op Europese rivieren gemaakt. (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG Minister Beernink van binnenlandse zaken geeft persoonlijk de voorkeur aan een ..En gelse" ombudsman. In Engeland is hij namelijk een parlementaire functi- ©naris. In Zweden wordt de om budsman door het parlement be- t De minister deelde gisteren in de Kamercommissie voor binnenlandse zakn mee, dat op zijn departement, r-f een discussienota 'is opgesteld over j het instituut van een ombudsman, ij Belangrijk in dit vraagstuk is in I welke richting de nieuwe opzet van j de commissie voor de verzoekschrif- j ten gaat. Een gemengde commissie var. Justi- j tie en Binnenlandse zaken heeft een 1 wijziging van de gemeentewet op het j punt van de demonstratievrijheid J voorbereid, zo deelde de minister •j mee. Ook wordt gedokterd aan de j verantwoording van de burgemeester over het politiebeleid. Het onderwerp j wordt besproken door de commissaris der Koiningin, de colleges van G.S. fj en de organisaties van Nederlandse I burgemeesters. Ook beloofde de minister de com- f missie voor binnenlandse zaken nog j een wijziging in het decoratiestelsel. HILVERSUM „Eind novem ber komt het eerste deel op de televisie, ik maak er twee en misschien wel drie van", ver telt de heel jonge VPRO- regisseuse Anne-Marie Pijl- man, „het was een heel gekke reis met elf volwassenen en vier kinderen, onder wie een baby van 9 maanden. En dan nog de cameraman, een ge luidsman en ik. „Einddoel Istanboel" gaat de reportage heten." Dat zal dan het resultaat zijn van een initiatief van de Rotterdamse zan ger Peter Blanker: met een ge zelschap jeugdige artiesten een lange trektocht in het buitenland maken net als vroeger een reizend toneelge zelschap dat deed, vrouw en kinderen en alles mee en gedurende de reis voorstellingen geven om in je onder houd te voorzien. Hij kwam met dit idee bij de VPRO en die voelde er wel iets voor om een televisieteam mee te geven. Kwieke Anne-Marie werd uitgekozen om te regisseren. U zult het zich nog wel herinneren: ze vertrokken op 4 september: Peter met zijn vrouw en baby, Floortje Klomp, Rikkert Zuiderveld, Jop Pan- nekoek, het negerzangeresje Dorris Henderson, Ronnie Grant en de spe lers van een poppentheater. Een Nederlandse fabriek stelde vijf nieuwe kleine auto's ter beschikking en die werden volgeladen met mensen, kinderen, tenten, slaapzak ken. kookgerei en wat er meer nodig is voor een kampement van drie we ken. „We moesten", zegt Anne-Marie, „alleen de benzine en het eten beta len en we sliepen in tenten. Eerst leek het enig. Toen we uit Rotterdam weggingen was het mooi weer. We gingen naar Tsjechoslowakije, Joe goslavië, Griekenland en Turkije, in derdaad met het einddoel Istanboel." Tegenslag Ze hadden op alles gerekend, behal ve op maar liefst veertien dagen re gen. Dat was een geweldige te genslag. „We zijn eerst regelrecht naar Praag gereden. Maar het was ontzet tend met die regen. Alles was nat en je kon niets droogs krijgen. Vier klei ne kinderen, stapels wasgoed en nat te slaapzakken. Ga er maar aanstap. We probeerden telkens voor de buién uit te blijven en soms leek het, of dat zou lukken. De zon scheen en we zochten gauw een plaatsje op waar we een voorstelling konden geven, want daar was het toch om te doen." ..Nou, dan vlug de camera's uitge pakt. maar voor we goed en wel aan het werk waren, goot het alweer. Dan komt er heus niemand naar je kijken, hoor. En wij maar in de ten ten en de auto's vluchten. Maar wat de eensgezindheid in de groep betreft is het experiment wel gelukt. Na drie weken ben ik uit Istanboel terugge vlogen. De groep was toen nog hele maal bij elkaar en dat viel me echt mee. Zij gingen toen nog door naar Athene." versierd met indrukken van het op treden van de groep. Hoeveel materi aal bruikbaar is. zoekt ze nu uit. Daarvan zal het afhangen of er twee of drie uitzendingen van komen. Een datum is nog niet genoemd. Ambitie Rode stemmen lellen per computer AMSTERDAM Op het tweejaar- I lijks congres van de P.v.d.A (op 23 j! tot 25 november) zal voor het eerst I gebruik worden gemaakt van een j computer bij de stemmingen. Er zal geen tijd meer verloren gaan door handopsteken en door het tellen van de schriftelijke stemmingen. Alle con gresgangers krijgen een kopie van de stemmingsuitslagen mee naar huis.... Wereldomroep MOTIE-VOOGD VERWORPEN (Van onze parlementsredactie) DEN HAAG De Tweede-Ka- mer-commissie voor cultuur, recrea tie en maatschappelijk werk heeft gisteren met 9 tegen 5 stemmen een motie van de socialist drs. Voogd ver worpen, waarin werd gevraagd de Wereldomroep niet uit de luistergel den te financieren maar uit de alge mene middelen. Behalve de PvdA stemde alleen de PSP voor. De heren Kieft (a.r.). Engels (kath. v.) en Tilanus (c.h.) meenden dat het beter was eerst het aangekondigde wetsontwerp over de financiering van de Wereldomroep af te wachten, alvorens een uitspraak te doen. Anne-Marie Pijlman vindtfilm „het einde", al is ze ook graag tv- regisseuse. „We hadden eigenlijk de bedoeling gehad, overal georganiseerde voorstel lingen te geven door tussenkomst van Nederlandse verenigingen in het bui tenland. We hadden in verscheidene grote steden zulke verenigingen aan geschreven. We hebben alleen maar kontakten kunnen leggen in Milaan en in Athene voor elk één voorstel ling. De andere mensen hebben niets van zich te ten horen." „Dat was wel een teleurstelling, maar ja, het komt misschien omdat het een groep jongelui was, allemaal nog aan 't begin van hun carrière. Als je nu had kunnen schrijven: „Wim Sonnevcld komt ook mee", dan lukt zoiets misschien beter." „In Kavala, Griekenland, hebben we op een camping een voorstelling gegeven, zomaar geïmproviseerd voor vijftien mensen. Dat was erg leuk, toen was het ook net even mooi weer en dan is alles veel vrolijker. Maar verderalmaar regen!" De programma's, die Anne-Marie uit de opnamen gaat peuren, krijgen het karakter van een reisverhaal, Anne-Marie Pijlman woont in haar eentje op een klein bovenhuis in de Amsterdamse Jordaan. Ze heeft het er best naar haar zin. Ze is jong en energiek en heeft een grote ambitie „Dat is voor mij het einde. Na het gymnasium ben ik direkt naar de Filmacademie gegaan, ik wilde niets anders studeren, maar zo gauw moge lijk aan de camera. Zo ben ik regis seur geworden. Eigenlijk mag je niet „regisseuse" zeggen, dat is geen woord, maar ze gebruiken het toch 't smaakt naar priklimonade." ,.Ik vind het heel fijn, maar t is geen vak om rijk in te worden. Ja, ik zit vast bij de VPRO, afdeling amuse ment. Ik doe voor dit seizoen ook een paar cabaretprogramma's. Op 23 no vember heb ik een uitzending over het Leids Studentencabaret. Ik vind cabaret leuk om de afwisseling muziek, zang, teksten en een beetje toneel. Daarvan kan je iets maken." Droomwens „Mijn toekomst?" Och ik weet het niet. Ik zit niet zo vol ideeën. Ik heb het gevoel dat alles al is gedaan op regiegebied. Ik denk niet, dat ik een eigen stijl krijg, daar ben ik te wispelturig voor. Ik probeer gewoon om mijn werk zo goed mogelijk te doen. Regie is een moeilijk vak, „Mijn droomwens is een heel grote show maken. En dan belangrijke ster ren er in, zoals Frank Sinatra. Als dat ooitnou ja, dat zijn utopieën. Televisie vind ik erg belangrijk voor mensen, die moe thuiskomen en dan lekker een programma krijgen voor geschoteld. 't Heeft iets met film te maken, maar 't is geloof ik meer be helpen. Film is voor mij alles, maar in Nederland zit daar toch geen toe komst in't zal hier wel altijd hetzelfde gehannes blijven!" et weer zo ver: Swiebertje komt, tot groot ver Jg en oud, terug op het scherm. In een dolle want er heerst griep in het dorp en Saarlje loopt lichtig onder haar paraplu in de regen totdat ze Suiebertje tegenkomt die het ding voor haar mag ophouden n het naUiurlijk direct kwijt is. Maandenlang hebben we rust gehad in het dorp, maar Swiebertje is nauwelijks terug of daar begint de trammelant weer!" roept de burgemeester uit en ook Bromsnor krijgt er rgen door. Ten slotte mag iedereen een wens doen en dan belanden se allemaal in andere tijden. Alleen Swiebertje blijft dezelfde, maar komen Saartjes plu en Bromsnors sabel weer terecht? Daar gaat het om! Geldgebrek van omroep gaf de doorslag VANAVOND TE ZIEN Ned. 1 VPRO 7.07 uur niet Hoepla, zoals is aangekondigd, maar Amerikaans concert voor jonge mensen. 8.45 uur reportage over de Shetlandeilanden. 9.15 uur aflevering serie „Onaantastbaar" en 10.00 uur surrealistisch toneel: Stijloefeningen Ned. 2 VARA. 7.03 uur voorprogramma van de NTS met o.a. afle vering „Die van hiernaast". 8.20 uur actualiteiten, daarna Coronation Street. 9.10 uur Mies-en-scène. VANAVOND TE HOREN Hiltc i l VPRO en VARA 7.00 uur praten over jazz. 8.00 uur jazz uit Rotterdam. 9.00 uur Berlijns Radio-symfonieorkest speelt Bartók en Ravel. 10.55 uur lichte platen. Hilvei i II NCRV en TROS 7.50 uur lichte muziek in „Uit". 9.00 uur hoorspel Liefdesfantasie. 10.00 uur jazzplaten gedraaid door Pim Jacobs en 10.40 uur amusementsprogramma „All-in". dour if jut hu Yourtfj 100 Tot Davids verrassing nam dokter Moore daar geen genoe gen. Hij stond op en keek zeer ernstig: „Nu heb ik wat te zeggen." Zijn stem klonk beheerst en sterk. „Tim Stoner heeft gelijk. Het ziekenhuis is van mij, maar alleen omdat dertig jaar geleden de stad zijn eigen ten niet goed genoeg kende om te weten dat de medische vooruitgang een ziekenhuis nodig maakte. Ik ga er niet prat op eigenaar van het ziekenhuis te zijn en ik heb er ook geen voordelen van." Overal werd gelachen en Moore verbaasde zich daarover. Toen lachte hij ook. „Ik was me er niet van bewust een poging te doen het ziekenhuis aan de stad aan te bevelen, maar ik heb me ingespannen de medische belangen van de stad te vervullen, en dat komt op hetzelfde neer." Hier en daar werd geklapt, maar Moore stak zijn hand op. „Ik ben het niet met Tim Stoner eens dat het niemand aangaat of ik mijn ziekenhuis sluit of niet. Ik geloof dat het de hele stad aangaat Ik zei daarnet dat het hier niet de plaats is om erover te discussiëren en ik geloof dat het waar is, want, hoe wij er ook over denken, we zitten hier in de Rotary en we vertegenwoordigen niet de hele stad. Nu wil ik een voorstel doen. Ik wil de gemeenteraadsverga dering in februari vragen of Haddon nog een ziekenhuie wenst, dan kan de vergadering erover discussiëren.'' Een eigenaardig scherpe stem achter Davids schouder zei: „Dat kun je niet doen, dokter. Dat is niet democratisch." David draaide zich om en zag dat de spreker een van de commissieleden was. Beatty zei: „Is Jake Miller aanwezig? Hoe bedoel je dat, Jake.' Meer voorin rees een ander commissielied half op, de man die volgens David zakenman kon zijn. „Het is niets om over te stemmen, maar het zou wel gepast zijn om naar de bedoeling te vragen. Is het de bedoeling van deze vergadering dat er een ziekenhuis hoort te zijn in de stad? Iets dergelijks is wel in overeenstemming met de regels, veronderstel Ik." Moore keek om zich heen alsof hij iedereen bij zijn woorden wilde betrekken. „Goed. Ik zal aan de gemeente raad vragen of de bevolking een ziekenhuis wenst. Als dat zo is, dan zal ik het ziekenhuis moderniseren en uitbreiden, en het ziekenhuis zal een belangrijke plaats innemen in de geneeskunde." Stoner die bij het raam zat, zei één enkel, scherp woord: „Hoe?" En David die zag dat Moore zijn hoofd naar Stoner omdraaide, merkte dat diens ogen nog nooit zo blauw en levenslustig hadden geleken. „Ik weet dat nog niet. Op het ogenblik heb ik er totaal geen idee van. Maar jaren geleden wist ik ook niet hoe ik een ziekenhuis moest beginnen, maar ik deed het. Als blijkt dat de stad een ziekenhuis wenst, dan beloof ik al het mogelijke te doen om ervoor te zorgen dat het er blijft. En 'k zal alle stappen nemen om me van een bekwaam opvolger te verzekeren." Gedurende het applaus stond Moore met gebogen hoofd en David geloofde wel dat hij zich realiseerde dat het applaus uitsluitend persoonlijk bedoeld was. Achter uit de zaal kwam de onprettige stem van Zovick: „En wat doe je als de stad geen ziekenhuis wil, dokter?" Even zweeg Moore, dan haalde hij diep adem en zei: „Als de stad geen ziekenhuis wenst, zal ik het direct sluiten. Besef dan wel dat Howard Perkins die chirurg is, zijn werk hier niet kan voortzetten. Ik zelf ben ook al te lang gewend aan de voordelen van een ziekenhuis om mijn praktijk nog te kunnen voortzetten. Ik trek me dan terug." Er ontstond rumoer, Moore ging zitten, bedekte zijn oren met zijn handen en staarde naar het tafelkleed. David wilde heel graag iets zeggen, maar hij kon geen geschikte woorden vinden. Hij zag dat Perkins naar Moore keek alsof hij hem voor het eerst zag. Greer legde zijn hand op Moore's mouw en zei iets onhoorbaars. David meende uit de situatie op t» maken dat hij zei „Trek je niet terug!" Een man achter Moore begon hem op zijn schouders te kloppen, maar ofschoon ze schokten, lette hij er niet op. De krassende stem van het commissielid achter David zei hard: „Zo. dat is dus duidelijk, de stad komt In een gespreid bedje!" Het gehamer van de voorzitter drong tot David door en langzamerhand werd het stil. Beatty zei: „Nou, mensen..." en hij wachtte tot het laatste geluid was weggeëbd. „Nou, dat is een soort van persoonlijke hulde waar iedereen van ons trots op zou zijn..." Volgens David klopte dat. Een persoonlijke hulde die niets zei over de mening ten opzichte van het ziekenhuis. Beatty zei: „Iets dergelijks heb ik geloof ik nog nooit meegemaakt. De tijd loopt echter ten einde, we moeten weer aan ons werk, maar eerst wil ik nog op twee dingen wijzen. Ten eerste de vlaggestok op het trottoir bij de Main en Pleasant die de Rotary betaalt..." David luisterde niet meer. (Wordt vervolgd) (Van onze radio- en tv-redactie) PARIJS Vrij ouverhoeds heeft de Franse regering be sloten tot invoering van televisie reclame op beide netten. Een be slissing hierover is zo lang moge lijk tegengehouden, maar zoals het dikwijls gaat: dan komt het opeens. Het klagen over gebrek aan geld van de omroep (ORTF) heeft er mede toe geleid. Tot nu toe kende de ORTF wel enige vorm van reclame. Er mocht nl. sinds ongeveer een jaar via het beeld aandacht worden gevraagd voor diverse produkten in het alge meen. bijv. zoiets als „eet meer kaas, brood, groenten" e.d., maar niet voor merkartikelen. Dat wordt nu toegestaan en er wordt een redelijke portie zendtijd voor uitgetrokken. Onmiddellijk is de dagbladpers in het geweer gekomen met het protest, dat zij daardoor aan advertenties zal inboeten. Men heeft een deel van de winst geëist. De Franse minister van voorlich ting, Georges Gorse, heeft echter ge antwoord dat deze pap niet zo heet wordt gegeten als zij wordt opge diend, ..omdat het in andere landen zo'n vaart niet liep en de kranten van tv-reclame ondersteund door ad vertenties geen nadeel hebben, inte gendeel". Hoe lang minister Gorse deze stel ling kan volhouden, zal gauw genoeg blijken. 'is'o5 De Vrijdenker maatschappij. lezing. Jazz-rondo. 9.35 Kunst nade ,e. hoorspel. 21.45 Ste- TELEVISIE V WOND Nederland I. NTS: I de Clown. 19.00 Journ. STF.R 19.03 Reclame. VPRO: 19.0' Hoepla, tienermagazin. STER ingsol. 20.15 Filmrep. Ginger. TV-film. 22.00 Stijloefe- V-spel. 22.30 Een rie Clown. 19.00 Journaal. et. TV-feullI. 21.10 Mies IAM. PLATENPROGR. DRAADOMROEP - 20.00 I. Car! OrfL VARA: 8.00 Nil lezing. 12.27 Mede delingen voor land- en tuin bouw. 12.30 Actueel sport- (gr). 14.00 Voor 17.30 Radloweekjoi in voor de militairen. 7.32 Actualiti (gr). 8.30 Nieuws. 8.32 Voor de hulsvrouw. 9.15 Gevar. mu ziekprogramma en kunstkro niek. 11.00 Nieuws. 11.02 Schoorsteen of kerktoren, le- gesprek. KRO: 12.00 Stereo: Country and Western Express >ezit. 13.10 Verzoek. Nieuws). NRL": 12.00 Nieuws. 12.02 Klein Chanson. NCRV: 13.00 Nieuws. 13.02 Ramblers slechthorenden. STER, 15.57 Reclame NCRV: 16.00 Filatelistisch allerlei. 16.20 Abbott en Castello. film. 16.45-17.30 Voor Jeugdige kij- irgh. 16.00-19.00: Volksu-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 11