THEE'ZET.KUMDE
Lichaam vraagt extra
zorg op warme dagen
Henriëtte Nusselder doceert
5Sr&&w^«
Drie thee-recepten
dialoog
BLAD ZIJ
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1967
EEN leuke jonge vrouw, blond, lang, en theebereidend. Henriëtte J.
Nusselder, doctorandus in de rechten. Zij koos echter geen juridische loop
baan, maar troont sinds kort in een kamer van een heel groot gebouw in Am
sterdam als directrice van het „Instituut voor de thee". Het gaat namelijk
bergafwaarts met de thee. Ga maar na: waar krijgt u nog een vers, geurig,
krachtig en kleurig kopje thee aangeboden Soms is de thee, dat „edel
kruydt", verdronken in water. Dan weer is de smaak flauw en dood, de kleur
grauw. „Dat ligt bijna nooit aan de thee, wel aan de manier van zetten" lacht
thee-directrice Nusselder. „Mijn werk is de thee een nieuw cachet geven."
Het thee-instituut resideert in
de Weesperstraat 63. Daar houdt
Henriëtte Nusselder alles bij wat
met thee te maken heeft. De
klappers rijen zich daar aaneen
tot een thee-archief waaruit ie
der naar believen putten kan.
„Thee", vertelt ze, „werd vol
gens de overlevering uitgevonden
door de Chinese keizer Sjen
Noeng die drie eeuwen voor onze
jaartelling leefde. De oude Chi
nese dichter Lichilai kwam in
zijn tijd tot de conclusie dat er
drie hoogst betreurenswaardige
dingen in de wereld waren: het
verderf van de edele jeugd door
een verkeerde opvoeding, het om
laag halen der schone kunsten
door ordinaire bewondering en
de erbarmelijke vermorsing van
fijne thee door onbevoegde be
handeling.
WILT u er zeker van zijn dat u ook op warme
dagen fris bent, zorg er dan voor dat
uw oksels geen haargroei vertonen. Er zijn allerlei
preparaten in de handel waarmee u overtollige haar
groei kunt verwijderen. Was de oksel na met zachte
baby-zeep en lauw water. De eerste twaalf uur geen
deodorant gebruiken, wel napoederen met talkpoeder.
ƒ300,-
Het duurde tot 1610 voor wij
dat geheimzinnige kruid naar Ne
derland zeilden. De thee kostte
in die tijd nog ƒ300 per pond....
De thee werd met gevaar voor
lijf en leden gered uit handen
van de kapers. Het was Ja-
va-thee, die overigens al in 1606
van Macao in China naar Indië
was getransporteerd. De
kwam aanvankelijk als medicijn
naar Europa. Alleen apothekers
verkochten het.
Haarstukje
IJs kan drie
uur wachten
Als pa op een warme zo
meravond eens op een ijsje
wil tracteren, wordt het
voor degeen die uitverkoren
wordt het te halen een (in
spannend karweitje. IJs
heeft nl. de gewoonte zeer
gauw te smelten
Dit bracht een fabrikant van
ijs op het lumineuze idee zijn ijs
aan te bieden in een doosje van
schuimplastic. Op de buitenkant
van het doosje staat: „Wilt u mij
binnen drie uur na het tijdstip
van aankoop serveren, daarna
word ik te zacht".
En inderdaad, na drie uur is
het ijs nog in „ijzige" staat, het
produkt is ook zeer smakelijk.
Dit alles dank zij !het isolerend
re melange samengesteld, met nog modern: we drinken er vermogen van de kunststof,
o,, zesmaal zoveel van als alle
i plukken voorzichting de rijpe blaadjes van de toppet
Heilzaam
Cornelis Bontekoe, 17e-eeuws
theedokter, hoogleraar aan de
universiteit van Franeker ontdek
te veel heilzame krachten in
thee. Hier zijn de tien interes
santste, weet de thee-directrice:
1) suyvert het grove bloedt
2) verligt de herssenen
paar maal per dag afgevoerd
zo blijven ze vers. Produktielan- constante smaak en kwaliteit,
den voor de thee zijn India (30 Ceylonthee is levendig, geurig,
pet.), Ceylon (21 pet.), China (16 niet krachtig; Noord India-thee frisdranken bij elkaar# Geen
pet.), Japan (8 pet.) en Indonesië krachtig en vol, de Zuid-India- i
pot.). thee opwekkend en vrij geurig, wonder, de Nederlandse huis-
Chinathee heeft een bloemig ka- vrouw rekent volgens het
Veel regen
rakter. Argentiniëthee behoort
)t de lagere soorten, de laatste
s namelijk een vrij jonge cultu- tot haar liefste bezigheden.
'oorwaarden voor de theecul
tuur, namelijk veel regen, begin
nend in mei en eindigend in sep
tember. en bergachtige streken.
8) is seer goedt voor watersucht stilstaand water is een vijand
4) verteert alle rauwe vochtig- van theecultuur.
hijt
5) neemt wegh alle verstopt -
6) maakt het geslchte klaar
7) verdrijft de overtollige slaap
8) verjaagt de dommigheyt
9) verdrijft alle pijne des co-
Iijks dat van
oorsprong heeft
10) is goed tegen de windige ge
breken der lijdmoede
vocht en warmte, en is gevoelig
voor andere luchtjes. Een donke
re, droge en vrij koele bergplaats
is dé manier van bewaren.
Zet thee in een porceleinen of
aardewerken pot, houd deze goed
schoon. Breng het water snel aan
de kook, bij hard water doorko-
Theezaden zijn iets kleiner dan ken om vliesvorming te voorko-
kersen en worden in speciale men. Per pot drie scheppen thee
zaadtuinen geoogst. Theetuinen of twee theezakjes.
lange rijen tegen de
„Pep'
een meter makkelijk
voor de pluk. Jonge bladeren
moeten lichtgroen en soepel zijn,
met oliebevattende cellen die de IJStHGG
thee geur en smaak verlenen.
Ze minuten laten trekken op
lichtje met muts over theepot,
thee omroeren en direct serve
ren. In goed gezette thee hoort
suiker en melk.
„Jammer dat
Theeplukken is veelal vrouwen
werk: de pluksters dragen een -
schouderdoek of een mand "op de *°gse. wolkje-melk nog niet
rug. Iedere plantage heeft
hebben hersteld!" verzucht
We lachen erom. Feit is dat een 'TabrielT"waar" dTwadm Henriëtte Nusselder En wist u
ftao vort soTot vprkwilf. - - - - - ir_ dat Amerikanen dol zijn op
opstaan. Het is soms de eerste
medicijn die baby toegediend
krijgt, u weet wel: slappe thee.
menteerd,
teerd worden. De thee komt
in aluminiumfolie met theekis-
krijgt, u weet wel: slappe tnee. t Een d vers gepIukt blad
Zij die geelzucht hadden weten plantam
dat karnemelk
genotsdranken
werden voorgeschreven, de rest
was taboe voorlopig.
Niet voor niets bouwden rijke
kooplieden rond de 18e eeuw
langs de Vecht speciale theekoe
peltjes. Intussen hadden wij de
thee aan de (Engelse)
op de plantage levert één
die "'hen gedroogde thee.
thee de enige
Melange
werd uitgevonden door een Ier
die zijn theemonsters in zakjes
van Chinese zijde deed? In thee
zakjes van nu zit overigens de
beste soort thee met" snelle af
trek, levendig en zeer geurig,
speciaal voor dit doel gekweekt.
Dat theeblaren als stofwerend
middel gebruikt worden weet u,
dat thee een kleurmiddel is voor
vitrage en kleedjes ook, maar
Iedere firma heeft zijn eigen doe dit vooral niet met ijzerhou-
melange. Theemakelaars en dend water. IJzer met thee
%S iri^iecM» mm^fhTe &iïS£ wordt "lede- V.jfduizend Jaar thee en
Het duurt jaren eer er een goe
de thcestruik is opgekweekt. Al
leen jonge loten en frisse groene
blaadjes aan de top worden goed
genoeg geacht voor thee. Ze wor
den met de hand geplukt en een
Zet een liter zeer sterke thee (4
zakjes of 4 maatscliepjes). Voeg daar
aan 120 gram suiker of zeven afgestre
ken eetlepels en het sap van twee
kleine citroenen toe. Zeven en af la
ten koelen, liter koud water erbij.
Ijskoud serveren met ijsblokje en ci
troenschilletje.
KOUDE MUNTTHEE
Een liter sterke thee van 3 zak
jes of maatschepjes, 5 minuten la
ten trekken met naar sincak een paar
blaadjes kruizemunt die in gedroog
de vorm verkrijgbaar is. Een ons sui
ker (6 afgestreken eetlepels), sap van
een citroen of sinaasappel. Alles zeven
en af laten koelen: koud serveren
met ijsblokjes.
RUSSISCHE THEE
bij
r drie flinke
vul de kan
kokend
1 liter. Alles 6 minute
laten trekken. Inmiddels staat de
theepot klaar met bet gezeefde
sap van 1 citroen en 2 sinaasap
pels. Tenslotte door een zeefje de
vers gezette inhoud van de pan
hier in. Warm opdienen, eventu
eel met sinaasappelschilletjes.
Ons nieuwe onderwerp moeQer vajj
bracht al veel leuke reac- maakte hét
ties: de kleding van vroe
ger, wat men at en vooral
het werken op jeugdige
leeftijd.
Wat de kleding betreft,
mevrouw T. te M. zegt hier
over: „Wat heeft de jeugd
van nu het heerlijk, blote
voeten en wapperende haren!
Vijftig jaar geleden werd ik
als meisje van tien jaar naar
school gestuurd met zwarte
hoge knoopjeslaarzen, dikke
zwarte eigengebreide kousen,
's maandags een wit klep-i
schortje voor dat 's woens
dags vervangen werd door
een bont gestreept. Tot over
maat van ramp moest ik de
witte tulen trouwlioed van
mijn tante afdragen. Want
een hoed dragen móést, an
ders was je niet netjes
Wat voelde ik me er onge
lukkig mee. Ik verborg hem
altijd onder mijn schort, pas
in 't gezicht van ons huis
zette ik hem op."
Mejuffrouw v. D. te dH. zegt
„Nu is ieder in de gelegenheid
zich te kleden naar eigen
smaak. Dat dit vroeger anders
was leert ons een gebruik dat
eeuwen stand hield.
In Schiedam hadden gegoede
burgers de plicht op zich geno
men bij overlijden hun „opper
ste kleed" aan het gasthuis te
vermaken. Dit kwam ten goede
aan de bewoners van het gast
huis. Men kon ook. als men dit
beter vond, geld voor een nieuw
kledingstuk geven.
In een rekening van 1789
leest men hierover:
aan de Heeren Regenten
het St. Jacobs Gasthuis tot
demptie van het regt vai
opperste kleed een somma
twee Gulden twaalf stuivers'
Het gaat hier
dingstuk vai
waarschijnlijk voor een omslag-
Jan in de zak. De
de heer D. te V.
so: „Boekweitmeel,
tarwebloem, krenten en rozij
nen, wat gist en melk. Daarvan
maakte moeder een deeg, dan
ging het in een schoon kus
sensloop, een bandje om de
strop en dat ging in een pan
Als 't water kookte werd Jan
uit de zak gedaan, in plakken
gesneden, boter en bruine sui
ker erop en dan... smullen! Nog
iets uit die tijd: 's' avonds lie
pen er overal venters met koop
waar. In de verte höorde je
hen al schreeuwen: „Oprecht
Engels sprot, drie centen de
dertien, zes en twintig voor zes
cent". Of: „Braampeere wie!"
Dat was een vrouw met een
oude kinderwagen waarin een
potje met vuur en daarop
stond dan een pan met gestoof
de peertjes. Er zat wél beko
ring in de (goede) oude tijd."
Jan in de zak kent nog varia
ties, want mevrouw N. te S.
maakt het weer anders, zij eet
het nog wel eens en vindt het
wat lekker. Zij gebruikt twee
pond bloem, half pond krenten
en rozijnen en sucade, wat gist
er door, dan In de zak in het
water maar eerst een paar
voor dag en nacht in betrek
king. „Er waren thuis elf kin
deren. Na mijn dertiende jaar
hebben mijn ouders nooit
meer één cent aan mijn onder
houd hoeven te betalen. Dit
kon ook niet. Er was zelfs
geen geld voor ziekenfonds of
brandverzekering. Wij waren
nooit ziek en er kwam geen
brand. Onze ouders zeiden:
„Op de Here vertrouwen ,en
nooit schulden maken."
Elf uur
De heer S. te V.
jaar toen hij als melkboer o;
de bok van de melkwagen zat
..'s Morgens zeven uur begin
nen tot één uur, daarna var-
drie tot negen uur, en zaterdag
tot elf uur n.m. Een kwartier
's morgens en 's avonds voor
brood eten. Men bezorgde toen
twee maal per dag. Een klant
van één liter melk
tijd een beste!"
Veertien jaar was de heer S,
te R. toen hij elf
werkte, voor zegge en schrijv»
zestig cent in de week. Hij
werkte in een drukkerij, en
schrijft: „Ik denk aan die tijd
nog dikwijls terug. We werk-
n jeugd. Toen ging hij
is ruim elf als Jon8en »We 8'°"
gen voor drie k vier weken.
Als we niets vingen kon het
wel zeven weken duren. Het
drinkwater werd in eiken ton-
nen meegenomen; aan het eind
Een* kwartier rnoest je rekenen om uit te ko-
hoewel het water niet
te drinken was. Het was
slijm en vellen dan wa-
dje ter. Nu zult u vragen: moest u
dan geen kleren of gezicht was-
Sü I. sen? Dat was er als de reis
per dag *anS duurde niet bij, er werd
dan met zout water gewassen.
Ons menu? 's Maandags bo
nen, dinsdag erwtensoep,
woensdag bonen, donderdag
ten met plezier. Het loon was erwtensoep, vrijdag grauwe
te laag, we konden er niet
rondkomen. Langzaam
ker wonnen we terrein door de een gezi:
vakbeweging waarvan we lid voor ihet
werden. Nu zijn de typografen
bonden de sterkste in het hele
erwten en zaterdag bonensoep.
Men leefde aan boord als in
i, de schipper ging
eten voor in gebed.
Bij slecht weer las de schipper
vorken of lepels op de bodem
voor het aanbranden en zor
gen dat de zak goed onder wa
ter blijft. Drie uur koken, daar
na goed koud laten worden. Al
licht eens te proberen, vindt u
^Betaald «KB
Kreukels
avonds een hoofdstuk uit de
land. Reeds in 1914 sloten wij de „Christelijke Zeevaart" en daar-
eerste CAO af. Dat ging met na zongen wij psalmen, 's Zon-
veel strijd gepaard, door het he- dags werd er niet gewerkt, het
- - was voor mij (niet wat de fi
nanciële kant betreft) een goe
de oude tijd."
Niet terug
Pluspunten
mocht er komen werken van
-. - ••-- de directeur, maar het eerste tijden: zondag rijst met een
haar kinderjaren dol op kreu- jaar uerdiende ik nipts Er beeye vet, de overige dagen
keic en J°°r ^raienae iK niets. Zr aardappels met een beetje vet
Mevrouw L. te V.
doek. Dit gebruik stamt uit het moet met
kle- kels (zeeslakken) en zij deed
graag- het slabberjasspel. Dit
spel met 42 doppen, en h
wa* toen een vierenvijftiguri- ,|eëS grTeuS. Maur wij"
einde van de dertiende eeuw, het
werd ingesteld ter herinnering
aan Gravin Aleid, de tante
Floris de vijfde."
Roeept
We kregen van veel le:
Iers gespeeld worden. Het is dankzij de vakorganisaties leefden vroeger
k. 1 T.-u-_ r._ Iroli4.lrhA:<4
Nu het werk:
te D. was als twaalfjarige al
kindermeisje, en op haar der
tiende jaar geheel zelfstandig
beter. Ik denk aan mijn jeugd
jaren vaak terug en als ik
kijk wat onze kinderen nu
verdienen... it dit «rëüle"? wa"aldoöï'STJda
oude tijd ntet terug.' J- -•
--r—In afhan
kelijkheid van God. Biduur
voor gewas en arbeid en dank-
uur: heel de gemeente was
aanwezig. De opvoeding
de ouders groter was. De goede
oude tijd had pluspunten, maar
De heer S. te V. vertelt iets geef mij maar liever deze tijd!
opgevouwen tissue, besprenkeld
met eau de cologne, aangebracht
onder de oksel zal bij plotseling
overmatige transpiratie een heer
lijke verfrissing betekenen. Ook
Vroeger op
We zijn met huid en haar aan op. Een goede parfumerie heeft
zon en warmte overgeleverd. Uw een schoonheidsspecialiste in De huisvrouw tenslotte kan
haar zou eens moeten rusten van dienst. Zij zal u graag raden of haar eigen tijd indelen: mis-
permanent, touperen, lakken, het in uw geval een peeling geschikt schien staat u een uur vroeger
uitdrogen na zon- en zeebad, is. als u schrikt van de harde op om de „warme" karweitjes als
Laat het eens goed in model knip- lijnen en de gelooide huid die u strijken e.d. op te knappen. Doe
pen, vraag aan een ervaren kap- bij thuiskomst van vakantie in het werk eens nat: slaapkamers
per een oliebad. de spiegel aanstaren. in een rustig tempo met koud
water dweilen, zemen, aardap-
Zorgt u voor de huid van uw pels en wortels schrappen in
voeten evengoed als de huid van koud water: dat verfrist. Iedere
handen en hoofd? Eéns per week dag schoon ondergoed, een dou-
een zeepbad van tien minuten che die lauw is, een opgewekt
Om uw haar te laten rusten daarna goed afdrogen en masse- gezicht en u vooral niet te veel
(bij haaruitval of na uitdroging) ren met vette crème. Overtollige aantrekken van de warmte: dan
is ook een haarstukje of pruikje velletjes langs de nagels verwij- lijkt het alleen maar erger dan
geschikt. Een uitgedroogde huid deren met een bokkepootje. Een het is.
heeft, preparaten nodig die vocht-
inbrengend zijn: zoek dus naar
potjes en tubes met de naam hy
dro- of hydra- erop, want zonder
meer neemt de huid geen water
Het wordt ons huisvrouwen warmte (en daarmee het eten)
steeds makkelijker gemaakt. Met lang vast, bovendien komt er
De doos moet natuurlijk gedu- de pan die zo van het vuur op geen boenen of schuren bij de
rende die tijd wel gesloten blij- tafel kan bijvoorbeeld en dan afwas aan te pas. Warm sop en
ven. Als u haar in de zon. zou niet onderdoet voor een mooie een zachte spons zijn voldoende.
zetten houdt het ijs het echt serveerschaaU
geen drie uur uit. De vorm en het uiterlijk (blin- Van september tot begin no-
Maar bij een zorgvuldige be- kend wit met decoratie) doen vember is de 1,6 liter pan flink
ZIEZO, we zijn er weer.
Vreemd is het altijd, dat te
rugkomen. Deze keer wist
ik niet eens de vorken en
messen meer te vinden en
liep letterlijk van het kastje naar
de muur, tot groot vermaak van
mijn huisgenoten. Maar na dit
week-end zijn we wel gewend.
Dan is er weer huiswerk voor
de kinderen en de tredmolen
(hard trappen) van elke dag. Ook
de orde en regel. Ook de dankbaar
heid voor onze door geen ongeluk
of wanklank gestoorde vakantie.
Ik heb meer vlinders en schapen
op één dag gezien dan anders in
een jaar. En meer roofvogels dan
ooit in mijn leven.
Sommige dingen zijn nieuwe be
tekenis gaan krijgen, b.v. de bui
zien hangen, dat was nu eens echt.
geen beeldspraak. En toen wij op
•een keer door een kudde koeien
reden, snelheid een km per uur,
en eindelijk 'bij de voorste waren,
was ik zo vertederd dat dat
voorste dier zijn kop wendde en
naar zijn kameraden keek, zo van:
gaat het jongens? met dat gekke
monster opzij yan ons en al die
vreemde koppen eruit? dat ik te
gen de kinderen zei: och, wat
Ja moeder, merkten ze op, het
heet dan ook een kuddedier. En
ineens werd dat voor mij iets
moois, terwijl ik het altijd nogal
verachtelijk heb gevonden: kud
de-dier, onpersoonlijke meeloper,
mens-zonder-mening.
ATA elf maanden geraas was
■IA het weer blad-stil, ook al let
terlijk, en even letterlijk zagen
we weer papa tegen de lamp lo
pen, dat is altijd hetzelfde in
huisjes met lage plafonds. Hij liep
niet in de vierdaagse tussen twee
haakjes aan een intelligente brief-
vriendin, want juist in die dagen
spoedde hij zich naar ons toe.
Wij hebben anders daverend
pret gehad om die veronderstel
ling (briefschrijfster had veron
derstelde persoon op foto uit
krant ingesloten), het was ook
heel aardig gecombineerd uit wat
je langzamerhand van me weet na
al die jaren krantlezerij.
Nee, hij zat wit, moe maar glun
derend in de trein naar Parijs zo
dat hij na vijven 's middags al een
heel eind kwam en de volgende
dat ter plaatse kon zijn. En toen
we hem afhaalden aan het dichtst
bijzijnde station, zo'n 25 km van
ons vacantieverblijf, deed hij eerst
niets dan beurtelings glunderen en
in slaap vallen, later afgewisseld
door inderdaad wandelingen, maar
nooit langere dan 20 'km.
In de coupé paar Parijs, zo ver»
telde hij, hadden twee dames geze
ten die niet wilden geloven dat hij
naar vrouw en kinderen ging, zo
schijnt hij gestraald te hebben.
Toen ze allen uitstapten, riepen ze
hem na: „nou jongen, amuseer jij
je maar lekker in Parijs." Het is
maar goed dat mijn man slechts
een enkele maal alleen reist.
NU, en hier thuis was er mas
sa post. In tenten, op cam
pings, in pensions („bij het kruisje
is mijn kamer"), ja zelfs van berg
toppen geschreven. Ik heb een
bladzij onderwerpen onder elkaar
gezet, zo al direct veertien.
Dat brengt ons bijna tot de
Kerstdagen onder dak. Helaas was
er één rouwkaart, en dat ibericht
trek ik mij erg aan. Ook is onze
groenteboer gestorven; toen zijn
vrouw en ik elkaar gister weerza
gen, hebben we beide in de win
kel gehuild, het klinkt erg dwepe
rig, maar ik had helemaal geen
verweer.
Datj doet de vakantie ook, het
haalt de korst van je af, de ver
plichte beheersing is weg, gesmol
ten, je bent in alle opzichten
ontspannen. Dat is heerlijk, ook al
komt het verdriet met geweld je
leven weer binnen. Het hoort er
bij. Zo besef ik ook heel goed dat
er niet alleen vakantie-houdende
briefvriendinnen zijn geweest,
maar ook zieke en thuisblijvende.
Mijn map doorbladerend sta ik
bij menigeen als het ware even
stil en ik hoop in september veel
persoonlijke post af te doen. Ik
hoop het. Want de ervaring van
andere jaren leert dat er elke dag
bijkomt aan werk voor morgen en
op het laatst ben ik dan toch weer
geïrriteerd en gehaast.
Het kan soms niet allemaal in
de redelijk uitgemeten dag-uren
en dan één van twee: of ik spreek
de nacht aan, of het werk blijft
liggen. Ik weet nog steeds niet
wat het minst erge is.
WANT werk op een stapel is
ook zenuwslopend hoor. Dat,
het geïrriteerd-zijn, heb ik nog
het minst kunnen afleren.
Pas na twee weken stond ik niet
meer inwendig te trappelen als
iemand voor me in een winkeltje
niet kon klaarkomen met een span
nende roddel zonder dat de winke
lier over haar hoofd en dat van de
luisterenden heen mij vroeg: en
u? Integendeel, geboeid mee
luisterde.
Of dat op de heel smalle trot
toirs in de nauwe straatjes waar
auto's vlak langs je gaan twee lui
het doorlopen versperden en uitge
breid een volgens mij prullige eta
lage instaarden zonder een mo
ment aan mij, achter hen, te den
ken. De derde week merkte ik:
och, ik heb de tijd.
Niets is belangrijk. Zeker
opschieten niet. Kijk ook eens,
luister ook eens. Dat het zo lang
duurde voor ik de dag en het uur
niet meer stukhakte in goed beste
de minuten is voor mij wel een
waarschuwing geweest. Wat doen
wij hier, in West-Nederland voor
al, met de tijd? Uitbuiten. In een
ommezien betekent dit dat de tijd
over ons heerst,
Van meester worden we slaaf.
Tien minuten krant lezen vond ik
rempel, ik moet me alweer dwin
gen na tafel even rustig te gaan
zitten lezen.
T AAT staan te niksen. Laat
J-J staan iets te doen dat eigenlijk
geen prioriteit geniet o, o, en
daar ga je weer. Nu, we zullen
wel zien. Als u geen brief krijgt,
denkt u maar: ze zit in de tuin te
wroeten. Zoiets. Of: ze bekijkt e.en
kathedraal ('k heb een schitteren
de toeschrijving van een briefvrien-
din gekregen). Goed? Het is alle
maal niet zo belangrijk als het
hier in Nederland soms schijnt.
Een van de kinderen reed een
eindje mee met een zeer eenvou
dig iemand. Hij vroeg: Holland, is
dat ver? Ja, aardig ver, in het
Noorden. Hoort het nog bij ons
land? Nee, het ligt 500 km boven
Parijs. O, is het dan soms zelfstan
dig? Ja het is zelfstandig.
Is dat niet mooi? Ge
meenschappelijke markt. Konin
gin, vrijheidsstrijd, Rijnmond,
Rembrandt, nooit van gehoord. Na
tuurlijk, natuurlijk, zulke mensen
maken Europa niet groot. Maar
wie weet maken ze het nog hier
en daar jjol rust.
CHRISTINE, j
