Adamo: aparte carriere
met bestendig succes
PIPO DE CLOWN
OP TWEE ZENDERS
de stad en
dokter Moore
en
VKIJDAG 25 AUGUSTUS 1W7
Experiment
Jaap van Meekren gaf gisteravond in
AVRO's actualiteitenrubriek het
Tweede Kamerlid de heer Vonhoff gele
genheid de vragen over het experiment
met de zogenaamde fopmedicijnen, wel
ke hij aan de minister van volksgezond
heid heeft gesteld, nader toe te lichten.
In de studio was ook de specialist dr.
Kater, die zei dat het hier was gegaan
een twistpunt in de geneeskunde
over de positieve werking van een be
paald medicijn. Het specialistenteam
dat met de fopmedicijnen werkte, heeft
zeker geen risico's genomen. Dat het
experiment op zichzelf enig risico in
hield, gaf hij echter de heer Vonhoff
toe. De AVRO wilde van de kwestie
geen sensatie maken en liet het bij
deze toelichtingen.
Dronten
Daarna ging een reportageteam kij
ken in Dronten, waar de heer Paasman
(VVD) uit de commissie voor advies
voor oostelijk Flevoland is gestapt, om
dat deze commissie naar zijn smaak te
weinig bevoegdheden heeft en niet
mag meepraten in de grote plannen
voor de toekomstige ontwikkeling van
de polder.
De landdrost beslist maar in zijn et
'je over de planologie en de grote tui
ken, zei hij. Heel rustig antwoordde
landdrost dat deze zaki i (nog) geen
gemeentelijke aard hebben, maar rege
ringsbeleid zijn: „N.iet ik heb hierover
verantwoording af te leggen aa
commissie van advies, maar de
nister van verkeer en waterstaat aan
het parlement."
De klacht van de heer Paasman, dat
de adviezen van de commissie niet
dend zijn voor de landdrost, weerlegde
hij met de opmerking: „Theoretisch is
dit juist, maar in de praktijk is er nog
geen enkel qdvies. niét opgevolgd."
Van Dronten naar de Bijlmermeer,
waar we de graafmachines in actie za-
jen, waar palen worden geslagen en
zen telefooncentrale gebou,wd en waw
fantastische plannèn voor een ideaal
stad ter inzage liggen.
Werkloosheid
Ten slot te vertelde Joh an van Min
nen uit Bonn zorgvolle dingen oui
Familieleven
als aureool
(Van
radio- en tv-redactie)
HILVERSUM In de inter
nationale showwereld neemt
Salvatore Adamo «een speciale
plaats in. Hij houdt er. een apar
te carrière op na: zijn succes is
van een degelijke bestendigheid
en daarom kan hij het zich per
mitteren in diverse landen na
grote roem rustig een jaartje te
worden vergeten. Verschijnt hij
weer, dan laait het enthousias
me vanzelf voldoende op.
Zijn ontwapenende persoonlijk
heid, zijn gebrek aan dikdoenerij en
het lieflijke aureool van hartelijk fa
milieleven vormen zijn onverwoest
baar sympathieke achtergrond. Boze
tongen beweren, dat zijn naïveteit
en zijn zorg voor moeder, broers en
zusjes alleen heerlijk zijn als publici
teitsstunt, maar waarom daaraan te
geloven als het zo prettig is, dit alles
als werkelijkheid aan te nemen?
Het valt niet te ontkennen, dat Wil
lem Duys in zijn „Vuist" van winter
1964 Adamo een stuk beroemdheid
heeft toegespeeld. Tot dan toe was
hij de moeizaam omhoogklimmende
Siciliaanse Belg, die men nauwelijks
kende. Willem kondigde hem aan als
Duitse werkloosheid en 's lands econo
mie. Meteen verhamen wij, dat 5.000
van de ruim twaalf miljoen kijkers
zich een kleurenontvanger hebben aan
geschaft om vanavond de start van de
kleuren-tv te zien. De rest zal het pro
gramma rustig in zwart-wit bekijken.
Over de rest van het AVRO-program-
ma kunnen wij alleen zeggen dat Jossi
Halland heel bekwaam jiddische lied
jes kan voordragen.
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Met ingang van 1
oktober a.s. zal ook de televisiezend
tijd worden herzien. Belangrijk is
daarbij, dat de NTS niet meer de
zondagavond op Ned. 2 voor haar
rekening neemt.
Verder komt Pipo, het kleuterpro
gramma, elke avond om 5 minuten
voor 7 op de beide netten, gevolgd
door een nieuwsbulletin van 3 minu
ten. Dit houdt in, dat het programma
op Ned. 2 dus een uur vroeger be
gint.
Het NTS-journaal van 8 uur wordt
dan ook via allebei de zenders op het
scherm gebracht.
De precieze zendtijdindeling voor
de omroepen is nog niet klaar, aange
zien ter elfder ure nog ruimte moest
worden gemaakt voor de TROS als
C-omroep en de vijf nieuwe kleine
zendgemachtigden welke minister
Klompé op 4 juli j.l. toestemming gaf
op de buis te verschijnen. Wel is
vastgesteld op welke uren een of an
dere omroep op hel scherm komt.
Doorprikken
Per 1 januari zal het totale
zendschema nog eer.s worden gewij
zigd in verband met de voorgenomen
uitbreiding en wijziging van de recla
meblokken.
Met het „doorprikken" van Pipo,
nieuwsbulletin van 7 en journaaluit
zending van 8 uur, hoopt de NTS te
bereiken \dat er meer belangstelling
gaat ontstaan voor Ned. 2. De omroe
pen zullen daarmee rekening houden
en'meer dan eerder ook belangrijke
programma's op het tweede net
plaatsen.
Gedacht wordt voorts aan wisse
ling van de tegenover elkaar verschij
nende grote omroepen. Bezetten tot
nu toe door de bank NCRV en
VARA 's avonds net 1 en 2 terwijl
AVRO en KRO eikaars partners wa-'
ren";1 nu zulleh het Waarschijnlijk I
NCRV-AVRO en KRO-VARA wor-
'den. Helemaal opgaan zal dat nooit,
want naast de VPRO krijgt nu ook de
TROS regelmatig een gehele zend-
avond te verzorgen en de NTS houdt
haar avondvullende programma's op
dinsdag (Ned. 2) en woensdag (Ned.
1). De zondagavond (Ned. 2) wordt nu,
eveneens door een omroepvereniging
gevuld.
Kleuterserie
Verder zal de NTS de haar toeval
lende ten minste 25 pet. van de totale
zendtijd integreren in de omroeppro
gramma's. Zij houdt daarvoor de (nu
op Ned. 2 langere) journaaluitzendin
gen, de kleuterserie, enige strips in
de vooravond, haar sportrubrieken,
de dinsdagse en woensdagse speel
films, alsmede ev. discussieprogram
ma's. Voorts komt zij incidenteel met
sportverslagcn en reportages van gro
te landelijke of internationale gebeur
tenissen (Eurovisie).
Op zondagmiddag keert na 1 okto
ber tussen 3.30 en 5 uur het program
ma Monitor terug en als nieuwtje
komt ook op deze dag de kleuterserie
nm 7 voor 7. De zendtijd tussen 7 en
7.30 uur blijft gereserveerd voor de
kerkelijke zendgemachtigden.
De reportagetijden voor kerk
diensten op zondag blijven ongewij
zigd.
Er wordt naar gestreefd de slui
tingstijden van zondag tot en met
woensdag op 10.20 en 10.35 te houden
(op beide zenders), op donderdag t/m
zaterdag duren op Ned. 1 de program
ma's tot 10.45 uur. Uitlopers daargela-
de jonge zanger, die in België zoveel
bijval genoot, dat wij hem toch ook
eens moesten horen en zien. O ja?
dacht het kijkpubliek.
H artveroverend
Maar toen kwam de hele familie
Adamo voor de camera's en daarbij
waren de hartveroverende „zusjes".
Wie die uitzending zag, vergeet dat
nooit meer. Prachtig „ongedwongen"
zong Adamo zijn daarna wereldbe
roemde „Vous permettez, monsieur"
en hij liet zien, hoe de hele familie
dat liedje kende en meezong. Een
weergaloos succes!
Onmiddellijk ging het lieve familie
verhaal van de Adamo's rond: Vader
Adamo zag in 1964 geen kans meer
op Sicilië het brood voor zijn zeven
kinderen tellend gezin te verdienen
en hij emigreerde naar het toen zich
van de oorlog herstellende België,
waar hij eenvoudig mijnwerker
werd. Hij was een prima vader: zijn
doel was, al zijn kinderen een goede
toekomst te verzekeren en elk mocht
worden wat hij of zij wilde. Savato-
re koos de zang. Hij had en heeft
wel een hese stem, maar hij kreeg
zanglessen. Vader Adamo onderken
de de artistieke begaafdheid van zijn
zoon, die ook zijn eigen liedjes ging
dichten en er voortreffelijke wijsjes
voor componeerde.
Een tijdlang leek het. alsof Salvato
re misgeschoten had, want niemand
zat te wachten op de rustige, wat
verlegen zanger, die geen tienerspek
takel noch afgebroken zalen kon
teweegbrengen. Pas toen men begreep
dat Salvatore, die zijn goedklinkende
achternaam als beroepsnaam koos,
helemaal geen tienerzanger was of
wilde zijn, meer een aankomende
Franse chansonnier was, kwam de
belangstelling los.
Eerste hans
Salvatore wist heel goed, dat zijn
zangstudie papa meer geld kostte
dan verantwoord was tegenover zijn
broers en zusjes. Maar hij beloofde:
„Als ik er kom. zal ik voor allemaal
zorgen". Een belofte, die hij inder
daad heeft gehouden, want sinds ja
ren. is de nu heel rijke Salvatore
kostwinner voor het gezin, vooral na
de dood van zijn vader.
Zijn eerste kans kreeg hij 7 jaar
geleden, toen hij 16 jaar was. Hij
won een zangwedstrijd van Radio
Luxemburg en werd beloond met het
maken van een plaatje.
„Ach, het was niet veel, als ik die
plaat nu draai, lach ik er om. Maar
toen betekende het voor mij het be
gin. Gelukkig volgden er betere pla-
Die platen maakten echter voor
Salvatore optréderi .mogelijk. De Bel-'
gische radio,':'later Sok de" televisie,
nam hem in tienerprogramma's en...
hij kreeg de jeugd mee. Ten onrechte
werd hij een tijdlang beschouwd als
tienerster. In feite wist de jeugd niet,
wat met hem' aan te vangen. Hij
bracht geen luisterende meisjes tot
hysterie, wèl tot dromen. Hij had
geen last van horden opgezweepte
jongelui, die hem bij aankomst en
vertrek bestormden, voor Adamo's
optreden hoefde er geen politie in de
zaal te zijn: de orde werd niet
verstoord.
Maar verder dan België en Luxem
burg ging zijn populariteit niet. Zijn
Franse platen werden in Nederland
Maatschappij redding
drenkelingen 200 jaar
AMSTERDAM Gisteren was het
tweehonderd jaar geleden dat in
Amsterdam de „maatschappij tot be
houdenis der drenkelingen" werd op
gericht. De tegenwoordige
„maatschappij tot redding van dren
kelingen" is daarvan een
rechtstreekse afstamming.
Het jubileum is gisteren gevierd
met een buitengewone Vergadering
en een tentoonstelling van instrumen
ten die vroeger werden gebruikt om
te water geraakten weer tot leven te
brengen.
In de afgelopen tweehonderd jaar
heeft de maatschappij zesduizend be
kroningen voor reanimatie toege
kend. Nog steeds bevordert zij nieu
we wetenschappelijke onderzoekin
gen.
en Duitsland, laat staan Frankrijk,
nauwelijks verkocht.
Pas na het familietafereel in de
Vuist brak het Nederlandse enthousi
asme los. Adamo moest komen zin
gen, Adamo was goed voor een stra
lende toernee door het land. Dat ge
beurde allemaal. Zijn platen vlogen
Voorbij
En opeens was het weer voorbij.
Adamo verdween aan de horizon en
het enthousiasme taande. Zeker bleef
hij bekend in Nederland, zijn nieuwe
platen worden wel verkocht, maar
bij lange na niet meer zo vlot. Het
met televisie verwende publiek moet
de zanger eerst zelf zijn nieuwe re
pertoire horen en zien zingen, Willen
de platen er weer als koek ingaan.
Adamo raakte hier in de vergeten
Maar hij bouwde niettemin verder
aan een grote carrière. Frankrijk,
zijn grote doel. toonde zich eindelijk
wat toeschietelijker.
Het vergat zijn afkomst en liet
hem binnen. Adamo kwam, zag en
overwon. Tenslotte viel hem de
grootste eer te beurt, hij mocht optre
den in het Parijse theater Olympia.
Dat is de gevreesde vuurproef voor
alle artiesten: heb je succes in Olym
pia, dan is voorgoed je naam ge
maakt. En Adamo had succes-
Toen de grote avond was aangebro
ken voor zi.in debuut, was hij snip
verkouden. Achter de coulissen stond
hij zichzelf te vermannen: „Het
moet, Salvatore! Het is je grote
kans... je moet zingen, hees of niet!'
En het lukte.
„Maar met optreden in Olympia
ben je er zo maar niet", vertelt hij,
„je moet elk seizoen opnieuw worden
uitgenodigd. Dat is de grote span
ning, dat is de krachttoer. Zing je
niet in Olympia, dan tel je niet mee,
ben je niet beroemd, val je ineens
een heel stuk terug met je uitnodigin
gen en je platen."
Ja, de showbusiness is een keihar
de kwestie... De durende successen in
Frankrijk hebben intussen Adamo's
roem tot ver over de grenzen uitge
dragen. Hij heeft zijn doel bereikt:
op 23-jarige leeftijd al is hij een
gevierde Franse chansonnier.
Inmiddels is hij ook zingende film
acteur geworden. In het beeldscho
ne Franse dorp Aix-en-Provence
maakt hij opnamen voor „Les Ar-
nauds". waarin hij de rol speelt van
een arme student die het toch al zo
moeilijk heeft en dan nog met de
justitie in aanraking komt.
Leuk werk
„Nee, contracten voor nieuwe films
heb ik nog niet. Eerst eens kijken,
j wat dit wordt, 't Is wel leuk werk,
maar de lange repetities zijn verve
lend. Er'.is een scèng, waarin een
hele klas met proppen moet 'schieten
en herrie maken. Die is opgenomen
in de kunstnijverheidsschool hier.
Nou, de repetities werden hoe langer
hoe doller met de echte leerlingen
als figuranten en Christine Delaroche
en ik als acteurs en hoofdpersonen.
We deden wat graag mee..."
Natuurlijk heeft de publiciteit al
een romance gevlochten rondom Ada
mo en Christine. Dat vindt hij verve-
Waarom kan je nu nooit eens een
meisje lief vinden zonder dat er iets
achter wordt gezocht? Ik ontmoet zo
veel aardige meisjes."
Dat is dan dat. Adamo heeft wel
een heel ander leven gekregen, maar
de dood van zijn vader heeft hem
erg geschokt:
„Als zo'n trouwe vriend wegvalt,
denk je: waarvoor doe ik alles nog?
Nou ja, natuurlijk voor mijn moeder
en de broers en zusjes. Maar ik wil
toch ook met mijn liedjes de mensen
wat plezier en blijheid in huh leven
Voor de 50-minuten-show die de
VARA vanavond (7 uur) van hem
uitzendt, is Adamo wat zorgelijk
„even overgekomen". „Tussen 7 en 11
uur moet alles opgenomen zijn", de
creteerde hij, „want dan moet ik di
rect terug naar Aix... de repetities
voor mijn film beginnen al vroeg op
Zo gebeurde het. Adamo kwam
over, zong en verdween weer. De op
namen werden gemaakt in de Rotter
damse Doelen. „Wat is het hier prach
tig", zei Salvatore verrukt.
Agatha Young
t is een scène uit de Franse speelfilm „Les Ar-
nauds", waarin de chansonnier Salvatore Adamo de
arme student speelt. U ziet hem hier in de schoolklas,
naast zijn tegenspeelster Christine Delaroche, op wie
hij zeer gesteld is. De klassegenoten figureren alleen
ar. zij zijn leerlingen van de kunstnijverheidschool
het mooie dorp Aix-en-Provence, waar de opnamen
worden gemaakt.
Adamo, die op 1 november a.s. 24 jaar wordt, is hier
mee bezig aan zijn eerste film. Of er meer zullen vol
gen weet hij nog niet: hij beschouwt dit werk als een
experiment.
Liever staat hij op het podium te zingen en hoe hij
dat onlangs deed in De Doelen in Rotterdam, kunt u
vanavond bij de VARA zien en horen.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 NTS en VARA
7.00 uur optreden van Adamo in Rotterdam.
7.50 uur wielrennen.
9.35 uur Britse eenakter „Liefde in drievoud".
10.10 uur Protest en jeugd (herhaling).
10.35 uur wielrennen.
Ned. 2 NCRV
8.05 uur spelletje „Eén horizontaal".
8.20 uur aflevering serie „Van nul uur een".
8.45 uur „Weet je nog wel", herinneringen aan oude
NCRV-programma's.
9.50 uur Attentie.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum II VPRO en VARA
7.00 uur jongerenprogramma Help.
9.00 uur melodieën van Carl Ziehrer.
9.30 uur hoorspel „Als het een roos mooht zijn" (her
haling)
10.55 uur platenprogramma Prettig Weekend.
De uitzendingen kunnen telkens worden onderbro
ken voor reportages wielrennen.
Ratten Een pas op-
gerichte orga
nisatie van ar
men in Balti
more (Ver. St.), gaat een cam-
0 Aciualttelten.
H v;u.~: sociale onrust in
Nieuwste Geschiedenis
iegangers. 22-25 Huma-
8.00 Nieuws. 1
rpa onderbroken worden
kampioenschappen Wielrer
instrumentaal kwartet.
DRAADOMROEP
GXAMMOFOONPLATEN-
Reclame. NTS: 21.].
toendertud. 21.41
uit de televisie
lingclub: vakantietips; 9.35
waterstanden). 12.25 Marktbe-
ners. 18.00 Licht gevarieerd
muziekprogramma. (18.30-18.35
KRO Kanjer kompetitie).
Hilversum II. 298 m. VARA:
Marathon üi Enschede^ r^.
Nederland I. NTS: 13.30 Tele-
ac: Inleiding Russische les.
14 00 wereldkampioenschappen
wielrennen op de baan te
Amsterdam. 15.30. Nieuws in t
kort. STER: 15.32 Reclame.
NTS: 15.34 Weekjournaal
-* titels voor slechthoren-
STER: 15.57 Reclame.
KRO: 16.00 Klokke vier, fami
liemagazine. 16.50-17.30 Voor
de kinderen. NTS: 17.30 We-
reldkamplr :nschappen wielren
nen op de baan te Amster-
België: Nederlands prop.
tan. 2 en 10. 14.30 Eurovisie:
Vereldkampioenschappen wlel-
•ennen te Amsterdam. 17.00 Eu
ropese kajak kamp. te
Duisburg. 17.30 Wcreldkamp.
■vielrennen te Amsterdam.
Documentaire over
blinde kinderen
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Zorg voor blin
den is geen nieuw onderwerp voor
de televisie, maar men kan zich
daarmee niet genoeg bezighouden.
De KRO biedt op vrijdag 1 septem
ber a.s. een documentaire aan, ge
maakt in de blindeninstituten van
Grave en Nijmegen, door de cineast
Ad Braamhorst.
Er zal speciaal aandacht worden
besteed aan de opvoeding van blin
de kinderen. Uitzending op Ned. 2.
34
Hij maakte een geluid alsof 'hij het niet geloofde en keek
haar scherp aan. Er was een tegenstrijdigheid hier die hij
niet begreep hij wilde maar al te graag geloven dat zij
zich beter voelde, maar was dit in overeenstemming met de
werkelijkheid? Dat zou hij uit haar moeten krijgen. Hij
onderzocht haar verder, was in beslag genomen. Hij legde
zijn hand om de wreef van haar linkervoet, daarna over de
rechter, de rechter voelde duidelijk koeler aan onder zijn
hand. Boven de wreef voelde hij de dorsalis pedis kloppen,
eerst van een voet, daarna de andere, hij vergeleek lang
zaam en voorzichtig. Hij was er bijna zeker van dat het
kloppen in de linker sterker was dan in de rechter. Hij zocht
naar de achterslagader van het scheenbeen, en begon op
nieuw. Het was of hij met zijn vingertoppen luisterde, en hij
kreeg dezelfde indruk van een zwakkere pols in het rechter
been.
Ze zei: „Wat doe je toch, oom Ed?" Zij glimlachte versto
len naar de dokter die er het zijne van dacht. Hij stond op,
boog zich over haar en voelde met zijn vingertoppen boven
de kneuzing van haar rechterbeen. Hij betastte de dijslaga-
der die het bloed door het been vervoert. Hij drukte hard,
wist dat hij haar pijn deed en toen zij gilde, hield hij direct
op. maar hij had gevoeld dat de slagader vol en sterk klopte.
Hij bracht haar kleding in orde en trok de gewatteerde
deken weer over haar heen. Hij zette de stoel tegenover
haar, ging weer zitten en keek haar rustig aan. Hij overleg
de met zichzelf of hij- haar moest vertellen dat er een
trombose in het rechterbeen was ontstaan die gedeeltelijk de
bloedcirculatie onderbrak. Zo'n trombose kon ontstaan als de
slagader gewond werd door een ongeluk, en de zwakkere
pols onder de buil op het been werd erdoor verklaard. Hij
wist erg weinig van zulke dingen af, omdat dergelijke bloed
klonters meestal door de chirurg verwijderd werden. Haar
geestelijke toestand maakte hem zorgen, hij begreep het niet
volkomen.
Zij staarde hem vragend aan. Hij zei: „Er komt morgen
met het vliegtuig een jonge dokter een kijkje bij ons nemen.
Ik hoop dat hij hier een poosje wil werken. Ik wil hem naar
je rechterbeen laten kijken."
„O nee, alsjeblieft niet. Dat wil ik niet. Ik voel me veel
beter. Werkelijk."
„Ik wil dat hij je opzoekt." Hij zei het op een autoritair»
toon, waarmee hij altijd succes had.
„Ik wil niemand anders. Ik wil alleen jou."
,,Ik wil dat hij je opzoekt, May."
„Maar waarom dan, oom Ed? Ik wil hem niet ontvangen,
behalve als je zegt waarom."
Hij zuchtte en bleef peinzend zitten.
„Is liet iets ernstigers dan een buil?"
„Dat is het juist, May. Ik weet het niet. Ik denk misschien
aan een bloedklontering onder die buil in je rechterbeen,
daar zou die pijn vandaan kunnen komen."
„Maar dat is niets bijzonder, he. Dat gaat toch vanzelf
weg?"
„Daar ben ik niet helemaal zeker van, misschien moet het
verwijderd worden. Ik weet hier niet zo veel van af en die
jonge man wel."
..Oom Ed, je probeert me toch niet naar een ziekenhuis te
sturen? Want dat wil ik niet. Ik wil niet geopereerd worden.
Ik lig liever de rest van mijn leven op bed dan dat ik ooit
weer naar een ziekenhuis ga."
„Ik weet dat je opleiding daar je niet erg aanstond, maar
dit is heel wat anders."
„O nee, helemaal niet."
„Kalm aan, May. Je hoeft je niet zo op te winden. Laten
we wachten en zien wat dokter Armstrong ervan denkt." Hij
gaf haar een hahd. „May, je beeft."
„Ik wil niet naar een ziekenhuis, het kan me niet schelen
wat hij zegt. I-k ga nog liever dood."
„Nou, nou. Ik wil je niet van streek maken. Dat is niet
nodig. Én als je naar een ziekenhuis moet, zal ik het pa»
zeggen als je er zelf vrede mee hebt."
Haar weerstand was gebroken en zij drukte zich in de
kussens op, tranen kwamen onder haar wimpers vandaan en
rolden over haar wangen. „Hier," zei hij, en trok een zak
doek uit een doosje op tafel. Hij keek naar haar, terwijl zij
haar tranen afveegde. „May, kind," zei hij teder, „waarom
kom je niet bij mij logeren? Ik vind het niet prettig je hier
alleen te weten."
„Ik ben in orde, oom Ed."
..Dat geloof ik graag, maar bij mij thuis is het zo stil
geworden sinds tante Matilda gestorven is. Ik zou het prettig
vinden als je kwam."
„Ik heb het al gezegd ik ben liever op mezelf."
Wordt vervolgd
pagne voeren onder het motto:
„Zend een rat naar het congres'.
Dit als wraak voor de recente
afwijzing van een wetsontwerp in
zake rattenbestrijding.
De voorzitster van de organi
satie zei: „We willen dat onze con
gresleden nu eens een week de af
schuwelijke toestand voelen die wij
elke dag van ons leven doormaken"»
^JH°PPyl
'|KWELPETE=N16£ IT P>QlClfl
OVEELtVENPE'
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
36. „Hier woon ik",
zegt meneer Aria en opent
een winkeldeur. „Nu zul
len we maar eens probe
ren. of ik jullie VLUG wat
muziek maken bij kan
brengen. Wie van jullie is
het muzikaalste?" „Hij",
zegt Bruunke vlug!
„Luister goed; we beginnen met een piano. Ik
speel vóór en als je net zo muzikaal bent als
Muziekstadbewoner, speel jij het
een eenvoudig, mooi wijsje. „Nu jij!" zegt hij.
Stikkeltje doet zijn best; het wijsje is hij al vei
geten en nu slaat hij maar zo hard mogelijk op i
Hij speelt veel mogelijk toetsen.
„Stop! Het lijkt wel een carillon, dat uit een
toren valt!" roept meneer Aria ontzet. „We zullen
het eens met een viool proberen!"
FERDNAND
