IN EGYPTE BROEIT HET
VERZET TEGEN NASSER
CflëSfk
BOEKAVOE
OMSINGELD
alles
goed
ent
mier
Volk als
rechter
Nigerianen brengen
Biafra klappen toe
Minder gevaarlijke
punten in vangrails
\\QI-.V-1IM. 2:i UiGl'STüS 1967
Egyptische volk wil van
geen oorlog meer weten
Respect voor president
is nagenoeg verdwenen
Lijkje van kind
in bos gevonden
In een bos in Cannock (in het
Britse graafschap Staffordshire)
is gisteren het lijkje gevonden
van de zevenjarige Christine
Darby. Het kind werd zaterdag
door een automobilist in Bir
mingham meegelokt toen zij aan
het spelen was in de straat waar
zij woonde.
Tientallen politiemannen hebben
twee dagen lang de bossen uit
gekamd in de omgeving van
Cannock. Daar waren vorig jaar
ook twee kinderlijkjes gevonden.
Het waren twee meisjes van vijf
en zes jaar, die onder soortge
lijke omstandigheden waren
verdwenen.
(Van onze speciale verslaggever)
J UXOR «Volg een uil en hij brengt je bij een ruïne", zegt Ali Hassan schokschouderend.
Hij is de directeur van het hotelpaleis, dat Hilton met zijn nooit falende gevoel voor decor
bij de pyramiden van Gizeh heeft neergezet, maar de toeristen schuwen het naoorlogse Egypte, de
deuren van de hotels zijn dichtgespijkerd, en nu doodt hij de tijd door mee te gaan op een uit
stapje naar het befaamde dal der koningen.
BRAZZAVILLE Majoor Jean
Schramme en zijn blanke huurlingen
zijn in Boekavoe door de Kongolese
troepen omsingeld, heeft de bevelheb
ber van het Kongolese leger, gene
raal Bobozo, gisteren meegedeeld.
In commentaar op berichten dat
Schramme contact had opgenomen
met de Kongolese regering om een
wapenstilstand en veilige uittocht uit
Kongo te verkrijgen, zei Bobozo: wij
zullen Jean Schramme uit zijn posi
tie schieten, en deze avonturier zal in
een graf moeten begrijpen dat Kongo
al sinds 30 juni I960 onafhankelijk is.
Zwart en blank (4)
Naar aanleiding van uw bericht
„Toch mishandelingen in Zuidafri-
kaanse gevangenissen" (onderzoek
door VN-groep naar de omstandighe
den in die gevangenissen) rijzen di
verse vragen.
Van een vroegere beschuldiging in
deze trant is niets overgebleven: een
gevangenbewaarder had. door geldge
brek hiertoe gebracht, zich door een
anti - regeringsblad in Johannesburg
laten omkopen tot het vertellen van
een aantal leugens.
Een hoge Nederlandse autoriteit op
het gebied van het gevangeniswezen,
die de Zuidafrikaanse gevangenissen
wèl bezocht, is tot een geheel tegen
gesteld oordeel gekomen.
Ik ben wel benieuwd naar de bewij
zen. die deze VN-groep zal aanvoeren.
Maar voorlopig stel ik me er niet veel
van voor. Tegenover Zuid-Afrika is
immers alles geoorloofd?
Den Haag Dr. F. C. Dominicus
Zwart en blank (5)
Pers en tv stelden ons dezer dagen
op de hoogte van ontoelaatbare
toestanden in sommige gevangenissen
van Zuid-Afrika. Op het z>gn. Robben
eiland schijnen gevangenen te worden
geslagen.
Nee, dgn is het in ons goede vader
land in dit opzicht toch heel wat beter
gesteld. Hier slaat men geen gevange
ne. Hoogstens een agent van politie,
als men op straat in cje meerderheid
is. Onze justitie stuurt liever een no
toire Jodenverdelger voorgoed met
ziekteverlof, en in ons land kan je als
moordenaar (van goeden huize) zelfs
chemie studeren; niet in de gevange
nis natuurlijk, maar in een zgn. inrich
ting waar je ook nog verlof krijgt.
In ons land komen eigenlijk zelfs
geen-échte misdadigers voor: alleen
maar zgn. verminderd toerekeningsvat-
baren, want onze psychiatrische we
tenschap is hoog ontwikkeld! Bij ons
lopen de psychopaten blijkbaar zonder
al te veel moeite de inrichtingen uit.
Daar komt dan wel eens moord en
doodslag van, maar het is een troost
dat er altijd veel meer gevallen zijn,
die goed aflopen (aldus het commen
taar van een der directeuren).
Geslagen Zuid Afrikaners: kom toch
naar Nederland! Maar koop je duikbo
ten liever elders....
Maassluis Dr. L. Heslinga
Terzijde: de toeristen hebben onge
lijk. Niet alleen, omdat de Arabieren
in hun honger naar de broodnodige
vreemde valuta de buitenlander gast
vrijer tegemoet treedt dan ooit
politiek en zakendoen worden hier
streng gescheiden maar vooral, om
dat men bij afwezigheid van de ge
bruikelijke souvenir-jagende, fotogra
ferende, luidruchtige horden dit land
voor het eerst sinds lang in al zijn
ongerepte, grandioze schoonheid kan
ondergaan.
Geen schreeuwende overhemden
en Bermuda shorts, die u beletten,
de schimmen der Pharao's op te roe
pen, zoals ze offerend door de tempel
van Karnak schreden. Geen protseri
ge pretschepen op de Nijl, slechts
geruisloze feloeka's van een model,
dat onveranderd is gebleven, sinds
Cleopatra erin uit spelevaren ging.
De grote stilte van de woestijn,
door geen stem verkracht. Dit is de
tijd bij uitstek, om Egypte te zien.
Fanatisme
Terug naar Hassan, zijn uil en de
ruines. Hij zinspeelt op Nasser, dat is
duidelijk. Hij zegt ook, als we het
graf van Toetankahmon verlaten:
„Kom volgend jaar terug, dan hoop
ik u de tombe van de president te
kunnen laten zien". Het liegt er alle
maal niet om.
In ons gèzelschap is een gids. Een
man, die door fanatisme lijkt opge
teerd, zo mager en verzengd. De eni
ge van dit haatdragende kaliber ove
rigens, die ik in Egypte ben tegenge
komen. Een van zijn uitspraken: „In
1917 woonden er 115 Joodse gezinnen
in Israël. We moeten blijven vechten,
tot het er weer 115 zijn, en dan pas
onderhandelen." En ook: „Heb ik lie
ver, dat mijn zonen sterven, dan dat
er Joden zijn aan onze grens."
Berisping
Hassan neemt dat niet en wijst de
man scherp terecht. „Met een ei kun
je geen stenen breken", zegt hij. ..We
gers. Maar bovenal ontdekten ze dit
ontstellende feit. De Arabische offi
cieren, die in Moskou hadden ge
leerd, hoe de Russische wapens te
gebruiken, waren bij terugkomst in
Egypte door na-ijverige collega's een
voudig aan de kant gezet. Toen de
oorlog uitbrak, zaten ze thuis duimen
te draaien. Salonofficieren, zonder
een greintje ervaring zouden het wel
even opknappen."
Veel belangrijker echter acht de
jonge, intellectuele Arabier de ideolo
gische kant van de zaak. „Wij heb
ben vooral gefaald", zegt hij, „omdat
ons systeem hier gebouwd is op
niets. Elders in de wereld in Kon
go en Jemen bijvoorbeeld hangen
wij de kampioen van de onafhanke
lijkheid uit Met welk recht? Hoe
kunnen wij strijden tegen het koloni
alisme, als het nog steeds in ons zelf
zit, in ons hele systeem? Er is geen
vrijheid in ons land, geen persoonlijk
eergevoel. En wie geen vrijheid heeft
te verdedigen, heeft niets om voor te
vechten.. Daarom vooral hebben wij
gefaald. Wij zijn dezelfde onwaardi
ge slaven, die we onder Faroek wa-
Feodaal
Er is een Arabisch spreekwoord,
dat zegt: „Wie geld heeft, heeft de
dochter van de sultan". Men hoeft in
Egypte zijn ogen niet ver open te
doen om te zien, dat dit feodale ge
zegde nog steeds waar is. De klasse
van rijkaards, die onder Faroek_ de
dienst uitmaakte, is er nog steeds.
Zij verdelen onder elkaar de vette
baantjes. Zij stellen elkaar vrij van
dienstplicht. Zij zoeken gezamenlijk
verkoeling in de zwembaden van de
sporting club in Kairo of het Monta-
zapark in Alexandrië, waarvoor zij
een contributie betalen, die verre het
bedrag overtreft, dat een inwoner
van de gloeiende shoebra s de
volkswijk van Kairo met veel
moeite in een maand bij elkaar kan
schrapen. De revolutie van Nasser
heeft niets veranderd aan het nepo
tisme, dat dit land sinds eeuwen re
geert.
„Pokeren met het geld van een mo-
nopoly-spel". Zo kenschetst Ali Has
san de politiek van de regering. Een
voorbeeld. Egypte betaalt de
Russische wapens in natura met
de hele katoenoogst van een jaar.
Wat doen de Russen? Ze bewaren de
katoen tot vlak voor het volgende
oogstseizoen en gooien het dan op de
wereldmarkt. Het gevolg is, dat zij
de hoge prijzen maken en dat de
Arabieren een verzadigde markt vin
den hun witte goud tot een fractie
van de waarde gedevalueerd.
Zulke dingen zijn gebeurd, zonder
dat iemand zijn stem verhief. Hoe
zou dat ook kunnen? De fellahin
de Egyptische boer draagt de last
en hij heeft geen stem.
Omgekocht
Nasser is zelfs teruggegroepen door
het volk, nadat hij, beschaamd over
de nederlaag, zijn functie had neerge
legd, kan men tegenwerpen. Een man
als Ali Hassan haalt daarvoor zijn
neus op. „De demonstranten waren
omgekocht", zegt hij. „Geef een man
hier vijf piaster en hij schreeuwt,
wat je hem voorkauwt. Toch vind ik
het goed, die operette van Nassers
terugkeer. Als hij na de nederlaag
was heengegaan, was hij een held
geworden en daar kopen we niets
voor. Nu is hij een man, die gecon
fronteerd wordt met zijn eigen fou
ten en die de opdracht heeft, ze te
corrigeren.
Het volk kan nu als rechter over
hem oordelen."
„Ons systeem is op zand gebouwd".
Keer op keer komt men in het naoor
logse Egypte deze mening tegen.
Waar fabrieken hadden moeten wor
den gebouwd, zijn tanks gekocht, In
plaats van het moderne wapen bij
uitstek de economie t= zijn holle
leuzen in de strijd gegooid. Vrienden
werden weggejaagd en vijanden bin
nengehaald.
De kranten gaven geen voorlich
ting, maar hitsten op. Soms wordt in
de gesprekken naar Soekarno verwe
zen. Men ziet dan in, dat Nasser pre
cies als zijn gevallen Indonesische
evenknie althans het volk tot een
nationale eenheid heeft weten om te
smeden. Men ziet ook in, dat dit een
noodzakelijke voorwaarde is voc.r
eventuele toekomstige welvaart.
Maar de manier, waarop hij het
heeft klaargespeeld door het volk
een kunstmatig doelwit en een kunst
matige aartsvijand te geven in de
vorm van Israël, precies zoals Soekar
no dat deed met Nieuw-Guinea en
Maleisië dat wordt na de oorlog
Vandaar de tendens: Laat ons
eindelijk de feiten onder ogen
zien en er naar handelen. Van
daar ook de verwachting, dat
het spoedig met Nasser zal gaan
als met Soekarno.
Gelijk
hebcu
Het gaat
om de smaak!
20 lange sigaretten 1.50
Beperking
LAGOS Troepen van het van
Nigeria afgescheiden Biafra trekken
zich terug in de richting van Benin
(Midden Westen) na hevige gevech
ten met de federale troepen in het
gebied van Ore (westelijke deel
staat)
De federale troepen zijn aanzien
lijk versterkt, onder meer met tanks.
Voorts ontvingen zij steun uit de
lucht.
Een Biafraanse „zelfmoordbriga
de" probeerde wanhopig door te sto
ten. Het ziet ernaar uit dat het ge
bied van Ore voor de Biafranen ver
loren is.
Officieren van het federale lager
zeiden dat de strijd om Ore, die elf
dagen duurde, hun zware verliezen
had gekost.
De Nigeriaanse federale troepen
zijn intussen gereed voor de beslis
sende aanval op Enoegoe, de
hoofdstad van het rebellerende Biaf
ra, zo maakte een federale woord-
Militaire geheimen
in handen Chinezen?
Eén Amerikaanse
vlieger in leven
TOKIO Radio-Peking heeft van
daag bekendgemaakt, dat drie van
de vier Amerikaanse vliegers, die
met hun A-6 Intruders, maandag bo
ven China zijn neergeschoten, om
het leven zijn gekomen. De vierde is
gevangen genomen.
De twee vliegtuigen hadden in
Noord-Vietnam op 120 kilometer van
de Chinese grens bombardementen
uitgevoerd. Ze waren, nadat een toe
stel was aangeschoten, boven China
gekomen.
Als de Chinezen de toestellen be
trekkelijk onbeschadigd in handen
hebben gekregen, kunnen zij er mi
litaire geheimen uit halen. De A-6
Intruder, die propvol zit met gehei
me elektronische apparatuur, wordt
het beste aanvalsvliegtuig ter we
reld genoemd.
De deuren van de hotels zijn
dichtgespijkerd - de toeristen
schuwen het na-oorlogse Egypte.
leven hier nog volgens de opvattin
gen van de Pharao's. maar ik verze
ker u, dat we gek zijn. Je kunt in de
moderne wereld geen^ problemen
meer met oorlog oplossen."
Tot mijn verbazing antwoordt de
gids niet in de trant van: „wacht
maar, zoon van een hond, ik zal je
bij de geheime politie aangeven we
gens verraad", maar slikt hij de be
risping stilzwijgend in. Ik schreef het
al eerder: in tegenstelling tot wat
men zou verwachten, is vrije discus
sie in het naoorlogse Egypte niet al
leen mogelijk, maar wordt er hier en
daar op gepeperde manier aan ge
daan ook.
Waarom heeft Egypte in zijn heili
ge oorlog tegen het zionisme zo sma
delijk gefaald? De kranten alle
maal spreekbuizen van de regering
geven het antwoord nog niet, al is
hun brallende toon na de nederlaag
teruggeschroefd tot een aanzienlijk
gematigder octaaf, maar de jonge in
tellectuele Arabieren spreken er
openlijk over.
Allereerst is er het militaire as
pect. „De militaire Russische missie
onder leiding van stafchef Zacha-
rov", zeggen zij, „kwam na de neder
laag niet naar Kairo om ons leger
opnieuw op poten te zetten, maar om
te zien, hoe wij het in hemelsnaam
hadden klaargespeeld, de zaak on
danks hun wapens zo grandioos te
verknollen.
Verbijsterd
Ze waren verbijsterd. Ze vonnden
hun snelle, wendbare tanks ingegra
ven in de woestijn, alsof het dikke
Bertha's waren in plaats van mobiele
aanvalswapens. Ze ontdekten, dat er
nauwelijks sprake was van enige
grondcontrole voor de Mig straalja-
T~\E JONGEN stond bij de tram-
halte, Heel blond, wat bleek. Bij
het uitstappen trapte ik bijna op
zijn tenen en mompelde daarom iets
met de automatische mompeling, die
je in zulke gevallen hebt.
Hij glimlachte vriendelijk terug
en zei: „Lief zijn voor elkaar".
Argeloos haakte ik in met iets
jovialigs. Maar zijn blik was al
versomberd en toen ik aanstalten
maakte de vluchtheuvel te verlaten,
schoot hij me gauw aan: „Hebt u
misschien een overstapje voor me?"
„Nee, ik heb een abonnement", be
dacht me of ik misschien nog een
kaart uit de voorverkoop, veilig
heidshalve meestal bij me, in mijn
tas had, maar nee.
„Jammer", zei de jongen, „nou
zijn alle anderen weg." Hij keek
mistroostig naar het handjevol tram-
verlaters, dat de straat al in was.
„Heb je dan geen geld", vroeg ik,
me bedenkend hoe je nu eenmaal
zonder een cent op zak geen stap in
het moderne leven kunt doen.
„Alles op" deed hij met een blut-
gebaar. „In de Vogelwijk woont een
vriend van me, daar wou ik naar
toe. Maar het is een heel eind."
Opeens ging er een lichtje bij me
branden. „Woon je in Den Haag?"
„Nee, in Utrecht."
„Ben je komen liften?"
Hij haalde de schouders op: „Ik
lift al twee weken. Had genoeg van
de duffigheid..."
„Van thuis?"
„Ja. Ik heb fijne ouders hoor. Reu
ze lui. Maar ze snappen het niet,
he?"
„Wat niet", ik hoopte maar, dat ik
argeloos genoeg bleef.
„Van wat wij willen. Niet al die
rotzooi. Lief zijn voor elkaar, draag
een bloem in je haar. Ben naar de
love-in geweest van Amstérdam.
Machtig hoor. Toen meegereden met
een stel. Een paar dagen gebleven.
Vrienden genoeg, allemaal lief voor
„Ik heb een brief achtergelaten,
dat ze niet ongerust moesten zijn.
Dat ik er echt even uit moest,"
„Geen school?"
Hij haalde de schouders op: „Kan
me niet schelen, ik ben toch blijven
„Ze zullen thuis ziek van ellende
zijn", het lag het dichtste in mijn
denkvermogen bij het koortsachtig
zoeken naar de juiste toon.
Zijn reactie ging verloren in vro
lijke stemmen, die hem riepen. Ver
rast, blij zwaaide hij terug: „Vrien-
In een kluwen trokken ze af. Ik
hoorde één nog zeggen: „Wat most
die ouwe van je?"
Zijn schouders schokten weer
even, toen boog hij het hoofd omdat
een meisje een bloem in zijn haar
peuterde.
„Lief zijn voor elkaar..." riepen ze
in koor.
Lief zijn, lief zijn, lief zijn...
Ze weten niet eens hoe moeilijk
voerder gisteren bekend. De komen
de vierentwintig uur zouden van
doorslaggevend belang kunnen zijn.
De woordvoerder zei nog dat de
federale regering in Lagos op elk mo
ment vredesbesprekingen met Biafra
wil aangaan als de eenheid van de
federatie vooropgesteld wordt.
Essentiële voorwaarden blijven in
trekking van de eenzijdige onafhan
kelijkheidsverklaring en aanvaarding
van de verdeling van de federatie in
staten, aldus de woordvoerder.
Soldaat krijgt jaar
wegens zedendelict
ARNHEM De krijgsraad te Arn
hem heeft gisteren de 20-jarige sol
daat H.J.K. uit Helmond, veroordeeld
tot een jaar gevangenisstraf, waar
van vier maanden voorwaardelijk we
gens verkrachting van een 19-jarig
meisje uit Blerick op 9 maart.
De auditeur-militair had acht
maanden, waarvan vier voorwaarde
lijk, geëist.
Mr. K. N. Korteweg, president van
de krijgsraad, wenste de deuren voor
deze zedenzaak niet te sluiten. Hij
wilde een bepaalde mentaliteit van
sommige soldaten ten opzichte van
de andere sekse duidelijk aan de
kaak stellen.
TNE TIJD LIJKT aangebroken, dat
Amerika zijn Vietnampolitiek
grondig herwaardeert; zonodig zon
der de generaals te Saigon.
Al meer dan een maand geleden
kwamen we in een commentaar tot
die conclusie. Dat was naar aanlei
ding van het bezoek, dat minister
McNamara aan Vietnam had ge
bracht.
Sindsdien werd de vrees bewaarheid,
dat de strijd spoedig in omvang en
hevigheid zou toenemen. De gebeur
tenissen langs de grens met China
onderstrepen het gevaar van de hui
dige situatie.
In het Amerikaanse Congres heerst
ongerustheid over het Vietnam-be-
leid. Het kan daarin echter geen ver
andering brengen. Hoogstens kan het
weigeren, het voor de strijd beno
digde geld te verschaffen.
Alleen president Johnson kan als
opperbevelhebber beslissen over
de wijze, waarop de strijd moet wor
den gevoerd of naar beëindiging er
van moet worden gestreefd.
Hij is daarbij afhankelijk van de ad
viezen van zijn medewerkers, bur
gers en militairen, die evenwel van
mening verschillen hoe de strijd tot
een goed einde te brengen.
Naar zich laat aanzien hebben de
militaire adviseurs meer invloed dan
nog niet zo lang geleden, op de be
sluitvorming in het Witte Huis.
Het verloop van de strijd stelt op het
eerste gezicht de militairen in het ge
lijk, die krachtiger optreden tegen
Noord-Vietnam verlangen.
Evenwel laat het ook zien, dat oplos
sing niet met militaire middelen kan
worden verkregen. Die tijd is voor
bij.
Alleen een politieke regeling kan
aan het conflict een eind maken.
Daartoe dient de strijd een beperkt
karakter te krijgen. Ook de mede
werking van de Zuidvietnamese
leiders in onontbeerlijk.
Ex-Westduitse
minister zou
een nazi zijn
BONN Twee functionarissen
van de Westduitse justitie zijn naar
Polen gereisd om er getuigen te ho
ren in verband met het onderzoek
naar het verleden van de voormalige
Westduitse minister voor vluchtelin
genzaken, Hahs^Krüger (65).
Krüger, die meer dan vijf jaar
voorzitter is geweest van de West
duitse bond van verdrevenen en in
oktober 1963 in het kabinet-Erhard
werd opgenomen, zou zich schuldig
hebben gemaakt aan Nazi-misdaden.
Oost-Duitsland en Polen zeggen
dat hij als bijzitter van een speciale
rechtbank in de Westpruisische
plaats Konitz aan twee doodvonnis
sen tegen Poolse onderdanen heeft
meegewerkt. Hij zou verder deel heb
ben uitgemaakt van een commissie
voor de selectie van Poolse burgers.
De door deze instantie aangewezen
Polen werden allen gedood.
Het onderzoek tegen de oud-mi
nister is al twee jaar gaande.
Na initiatief Dordtse politieman
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG Sinds het na
jaar van 1966 wordt hard ge
werkt aan het wegnemen van
gevaarlijke elementen in de be
veiligingsconstructies voor ber
men en kunstwerken, en dit is
dan te danken aan een initiatief
van de Dordtse wachtmeester
der rijkspolitie M. P. van Dijk.
De heer Van Dijk stelde in het
voorjaar van 1966 de ANWB op de
hoogte van zijn ernstige twijfels
over het nut van „vangrails" op som
mige weggedeelten. Hij voegde daar
bij een verslag van ongelukken in
de omgeving van Dordrecht, voor
zien van foto's en situatieschetsen.
De ANWB wendde zich tot de
rijkswaterstaat, en de minister van
verkeer en waterstaat vroeg de
Stichting Wetenschappelijk Onder
zoek Verkeersveiligheid met spoed
een onderzoek in te stellen.
Uit een voorlopig rapport van
de SWOV blijkt nu, dat vooral de
onderbrekingen en de begin- en
eindpunten van „vangrails" oor
zaak zijn van ernstige ongelukken
met uit de koers geraakte voertui
gen. Ook de overgangen van een
bepaald type bermveiligheid in
een andere leveren gevaren op.
Andere gevaarlijke elementen
in (midden)'bermbeveiligingen zijn
de plaatsen, waar deze om obsta
kels heen geleid worden, de zij-
berm'beveiligingen bij samenkom
sten van wegen, en 'het einde van
vluchtstroken en invoegstroken.
Een auto die met een beginpunt
van een beveiiligingsconstructie in
aanraking komt, kan daaraan als
het ware worden „gespietst".
De SWOV concludeei t dat het
noodzakelijk is de continuïteit van
'beveilingsconstructies zoveel moge
lijk te bevorderen en ^e zorgen voor
zo ongevaarlijk mogelijke begin
punten. In het najaar van 1966 liet
rijkswaterstaat op grond van de re
sultaten van het onderzoek reeds
een aantal richtlijnen aan wegbe-
heerders uitgaan. Het effect daarvan
is, aldus het rapport, langs de rijks
wegen al duidelijk merkbaar.
De komende verkiezingen in Zuid-
Vietnum drukken een stempel op
de gehele samenleving. De klan
ten van deze straatkapper, die
doorgaans tegen een kale muur
aankijken, kunnen nu tijdens het
knippen en scheren verkiezings
plakkaten lezén.
