RADIO
Boeiend slot zangers-
en dirigentencursus
Slotconcert Holland
Festival een climax
en
David Frost naar
commerciële tv
LONDEN Het is een harde noot
om te kraken voor de BBC, dat David
Frost (goudwinnaar in Montreux) zowel
ais twee andere belangrijke tv-mede
werkers Michael Peacock en David
Montagu, zich hebben laten „wegko
pen" door een nieuwe commerciële
Britse tv-maatschappij „London Teie-
visium Consortium", die medio 1968 in
de ether komt.
Zoals wij u enige tijd geledn meld
den moet de Britse ITA, overkoepelend
orgaan van de commerciële zend-
maatschappijen die een apart net bezet
ten. concessies voor de zendperiode
1968-1974 uitgeven aan haar dochter
maatschappijen. Deze moeten echter
kunnen bewijzen, voldoende sterkte te
bezitten. Wie er niet in slaagt program
ma's op voldoende niveau te brengen,
moet verdwijnen.
Lord Hill, de grote baas van de ITA,
1 heeft aangekondigd dat de nodige ingre
pen zijn gedaan. Enkele ondernemingen
hebben het loodje moeten leggen, ande
re zijn gedwongen tot fusie met krachti
ger maatschappijen. De vrijgekomen
plaatsen zijn aan nieuwe gegadigden
vergeven.
Een van deze nieuwelingen is London
Televisium Consortium, die over veel
kapitaal beschikt, de zaken groots wil
aanpakken, maar daarvoor bij de BBC
de beste talenten en de knapste orga
nisatoren weglokte.
Piratenzenders
willen bases
in Nederland
LONDEN De twee grootste Britse
piratenzenders radio-Caroline en ra
dio-London zijn niet van plan het
hoofd in de schoot te leggen wanneer
op 15 augustus in Engeland de nieuwe
wet van kracht wordt die het werken
voor. bevoorraden van en adverteren
via deze en andere illegale stations ver
biedt.
Ze hebben aangekondigd bases in het
buitenland te gaan gebruiken om hun
winstgevende stroom van popmuziek
en advertenties op gang te houden. Ze
willen kantoren vestigen in Nederland,
Frankrijk en Canada, en hun stations
voor de Britse kust vanuit Nederland
laten bevoorraden. De Britse minister
voor de posterijen Edward Short, ver
klaarde de afgelopen week in het par
lement dat het van de medewerking van
de andere Europese landen afhing of
de zenders spoedig het zwijgen zou kun
nen worden opgelegd, en hij noemde
daarbij Nederland met name.
Lou van Burg
uit de gratie
MAINZ f=» „Om het gevaar van een
schandaal te vermijden heeft het
Tweede Westduitse Televisienet de Ne
derlander Lou van Burg ontslagen, die
het populaire programma Het gulden
schot leidde. Nadere bijzonderheden
zijn niet verstrekt, maar het schijnt dat
de maatregel is genomen naar aanlei
ding van reacties van het publiek op
enkele recente incidenten in het pri-
vé-leven van de spelleider, die breed
zijn uitgemeten door de sensatiepers.
Een andere Nederlander. Rudv Car-
rell, zal de eerstvolgende uitzending
van Het gulden schot, op 25 augustus
in de Deutschland-Halle in West-Ber-
lijn. presenteren, tevens de première
van de kleurentelevisie in de bondsre
publiek.
DEN HAAG De studiedagen
die nu voor het derde achtereenvol
gende jaar onder leiding van prof.
Kurt Thomas uit Keulen in Scheve-
ningen worden gehouden, eindigden
zaterdagavond in de Oude Kerk suc
cesvol met een openbaar concert,
waarop zes cursisten een gemengd en
een kamerkoor ad hoe, vier zangso
listen en twee instrumentale solisten
en het Zuid-Hollands orkest een even
variabel als aantrekkelijk program
ma uitvoerden.
Het zou het bestek van deze bespre
king ver te buiten gaan alle verrich
tingen afzonderlijk kritisch te bezien.
In Vivaldi's Magnificat dat even
als Bach's Pinkstercantate door twee
verschillende dirigenten werd geleid
- werden muzikaal en technisch
uitstekende dingen gedaan. Uiteraard
was er verschil tussen de, wat het
orkest betreft, wat te neutrale magni
ficat-dirigent (Hans Smout uit Ber
gen op Zoom) en de dynamischer en
positiever leidende Utrechtenaar
René Verhoeff.
Richard Heidema uit Hillegom en
André S Jongsma uit Redland (Cali-
fomië) ontliepen elkaar weinig in de
op de begeleiding van de basaria
na voorzichtig gedoseerde Bachcan-
tate, maar bij de Brahms werken a
cappella door een kamerkoor spande
de Hagenaar Huub Kerstens wel de
kroon in muzikale verfijning en tekst
behandeling, al bleef Daniël Dekker
uit De Lier hem in zijn koordirectie
dicht op de hielen. Een opmerkelijk
resultaat na twee weken cursus, al
hoewel de vocale geschooldheid van
deze a cappella zangers de dirigenten
een heel eind op de goede weg
hielp.
Vanzelfsprekend was de directie
van prof. Thomas in zijn eigen com
positie een hoogtepunt van klankge
middelde en illustratieve romantiek.
Jaap Hillen aan het orgel en Jean W
Felder aan het klavecimbel assisteer
den naar vermogen. Bij de drie vrou
welijke zangsolisten in Vivaldi en
Bach was het opmerkelijk, dat hun
vocaal timbre congrueerde met de
kleur van hun robes, nl. rood voor de
sonore als markante Dieleman, wit
voor -de voix blanch-sopraan Karin
Ostar en blauw voor haar wat in
halftinten zingende stemcollega Quiri-
ne Elias. Tegenover dit waarschijn
lijk onopzettelijke rood wit blauw
stond de bas Cor Niessen, een vak-
ipan zonder meer.
Op enkele honderden meters ten i
zuiden van de gedemilitariseerde zone
tussen Noord- en Zuid-Korea zijn giste
ren vroeg drie Amerikaanse soldaten
gedood bij een aanval van Noordkore-
aanse infiltranten, die granaten en auto
matische wapens gebruikten.
Een Zuidkoreaanse militair werd ge
wond.
ROTTERDAM Claudio Mon
teverdi en Juriaan Andriessen wa
ren de pijlers van de brug, die
het Rotterdams Philharmonisch
Orkest zaterdagavond op het slot
concert van het Holland Festival
in de Grote Doelenzaal sloeg over
drie eeuwen muziek. Beide pijlers
hadden gemeen, dat zij uit het
zelfde materiaal, klanken, beston
den, maar overigens verschillen
zij zóveel, als drie eeuwen dat
maar mogelijk kunnen maken.
Fraai was de breed melodische Sin-
fonia uit Monteverdi's „L'incoronazio-
ne di Poppea" (De kroning van Pop-
pea), prachtig klonken daarna de wis
selzang en de duetten van Poppea en
Nero. en subliem was de muziek van
het tweede deel uit deze opera na
een, nu korte, Sinfonia. Zowel de so
praan Elly Ameling (Poppea) als de
tenor John van Kesteren (Nero) heb
ben zangkunst van de hoogste orde
laten horen, en dat heeft laatstge
noemde ook gedaan in een deel van
een andere opera van Monteverdi. „II
ritorno d' Ulisse in patria" (De terug
keer van Ulysses in het vaderland),
dat hij temperamentvol zong.
De bewerking van deze oudste ope
ramuziek door Erich Kraack leek mij
bijzonder fijnzinnig: vooral de bege
leiding van het eerste deel met twee
harpen en strijkinstrumenten was
van een intense schoonheid, die diri
gent Franz-Paul Decker en zijn musi
ci ten volle wisten te realiseren, wat
ook in de andere delen het geval
was. Geen wonder, dat de zeer volle
zaal zich uitermate dankbaar toonde
voor zoveel schoons.
Gelukkige pauze
Het was gelukkig, dat er tussen de
uitvoering van Monteverdi's muziek
en het in opdracht van de Rotter
damse Kunststichting door Jurriaan
Andriessen gecomponeerde „Concerto
Rotterdam voor jazzcombo en symfo
nie-orkest" door het neerzetten van
de lessenaars en 'de stoelen voor de
jazz-spelers een lange tussenpoos
ontstond, want het verschil was heel
erg groot. Hier geen verfijning, geen
rust. maar een aaneenschakeling van
sterk ritmische klanken met so
listische uitschieters, die door het
opstaan van de blazers nog geaccentu
eerd werden.
Er waren geestige geluidseffecten
te over in en de componist heeft het
samengaan van twee zo geheel an
ders geaarde orkesten uitstekend tot
stand weten te brengen. Het „Concer
to Rotterdam" werd voortreffelijk uit
gevoerd met als combo Piet Noordijk,
Toon van Vliet, Cees Smal, Frans van
Luin, Gerard van Bezij en Jacques
DJAKARTA De Indonesische pre
sidentiële paleizen zullen tijdelijk voor
staatsdiensten worden gebruikt, heeft
de Indonesische minister van buïten-
lahdse zaken Malik zaterdagavond vol
gens Antara gezegd.
In het Dierenpark Wassenaar is
een zwart pantertje, dat zater
dag werd geboren door zijn moe
der verstoten. In het radiopro
gramma „Weer of geen weer"
deed Bert Garthof zondag een
oproep om een zogende hond als
pleegmoeder te laten fungeren.
Die tweede moeder kwam heel
snel. Op de foto: de hondemoe
der met haar eigen twee kinde
ren en het pleegkind (rechts) in
de mand.
Schols, en het had zo'n succes, dat de
componist er op het podium vobr
kwam bedanken.
Dirigent Franz-Paul Decker bleek
ook deze combinatie geheel in de
hand te hebben en gaf na de pauze
nog een staaltje van zijn grote
kunstenaarschap door het orkest
van Moessorgski's ..Schilderijenten
toonstelling" in de bewerking van
Maurice Ravel een vertolking te la
ten geven, die het slot van het Hol
land Festival tevens tot een hoogte
punt maakte, subliem van klank en
vol geest. Een laaiende ovatie, die de
dirigent verscheidene malen terug
riep. was de dank er voor. Na afloop
van het concert ontving het Gemeen
tebestuur in de persoon van de heer
J. Reehorst, wethouder van Kunstza
ken en van Financiën, zijn gasten in
een gedeelte van de feestelijke foy
ers. waar zeer velen nog heel lang
bijeen bleven.
G. M. Dersjant
Commentaar
Sensatie
Nadat mr. Hiltermann zaterdag
avond voor de AVRO weer eens de
puntjes op de i had gezet waar het
„de toestand in de wereld" betrof en
AVRO's Televizier (de actualiteiten
rubriek, niet te verwarren met het
programmablad) aandacht had be
steed aan de resultaten van een
jeugdenquête over tv-programma's,
op losse schroeven gezet door de so
cioloog drs. Bakker die dit in nogal
vrijmoedige en daardoor minder
sympathiek klinkende taal deed,
werd het moeilijk kiezen tussen twee
Duitse dramatische produkties.
Op Nederland 1 vertoonde de
AVRO een lange film in de serie
„De vijfde kolonne" met spionage-
zaken die men niet helemaal se
rieus mocht nemen en op Neder
land 2 de KRO een kluchtige sa
tire waarin de de heldenverering
ten tijde van Stalin aan de kaak
werd gesteld middels de hoogvlie
gende avonturen van een banket
bakker-partisaan. Beide films had
den niet veel om 't lijf en waren
zuiver gericht op een flink tijdje
ontspanning, zodat het er weinig toe
deed, waarop de keus uiteindelijk
viel: wie het ene zag kon het an
dere wel missen.
Vooraf had de AVRO een heel fij
ne show van Juliette Gréco, die een
aantal van haar lievelingsliederen
zong. Uitstekend camerawerk en
fraaie belichtingseffecten verhoog
den het boeiende van dit optreden.
HAZEL WEG
Op het tweede net liet de KRO ons
afscheid nemen van de aantrekkelij
ke serie „Hazel" waarin de gezellige
Amerikaanse actrice Shirly Booth
triomfen heeft gevierd. Als_bazige,
hartelijke en hóogst-slimme huis
houdster kwam zij .in de afgelopen
jaren met grote tussenpozen op het
scherm, maar altijd was zij amu
sant, want „Hazel" is een van de
meest geslaagde Amerikaanse fami
liefeuilletons die wij in Nederland
hebben kunnen volgen. Jammer, dat
„Rosie's contract" het slot heeft moe
ten zijn.
Voor de liefhebbers van een goede
detective zond de VARA zondag
avond een film in de serie „De
laatste v\jf minuten" uit. Prima
Frans werk met de nodige camou
flage en zijsporen, toch logisch lei
dend naar een oplossing die ditmaal
niet zo erg moeilijk was te vinden.
De kwaliteit van deze verhalen zit in
het feit, dat de politie niet bij ver
rassing een onverdachte persoon als
dader herkent, maar wel degelijk de
zaken uitzoekt.
SCHRIJFSTER
Dit is Jennifer, een pittig meisje, dat er alles voor
over had, een eigen carrière op te bouwen. Zij was
oorspronkelijk danseres en lid van een goede groep,
i maar dat was haar niet genoeg. Zij wou zelfstandig
zijn en alleen het applaus in ontvangst nemen. Daarom
ging zij een artistieke stap verder en nam zang- en
voordrachtlessen.
Ze heeft er voor moeten ploeteren, maar tenslotte
werd haar doel bereikt: ze is nu een steeds meer
bekend wordende vocaliste en U zult haar kunen horen
en zien in een aflevering van KRO's internationale
Zomer car roussel, die vrijdagavond 21 juli op het scherm
komt. De opnamen zijn gemaakt in het Casino in
Knokke, dat U deze week elke avond via de buis hebt
kunnen bezoeken.:
Jennifer maakt in dit programma deel uit van een
bonte rij vedettenop vocaal en instrumentaal ge
bied.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 TROS en KRO
7.00 uur Kenmerk (kerkelijke zendgemachtigden).
7.30 uur film over een vliegavontuur.
8.20 uur aflevering van „Een reis naar de bodem
van de zee".
9.10 uur actualiteiten van de Tros.
9.20 uur vervolg familieserie „Lekkere diertjes".
10.10 uur oud-KLM-gezagvoerder A. Viruly in Sil
houet.
Ned. 2 AVRO
8.05 uur film over Thailand.
8.25 uur cowboyfilm „Johnny Guitar".
VANAVOND TE HOREN
er sum l NCRV
uur muziek uit Portugal.
5 uur hoorspel „De Gast" naar een verhaal van
J. K. van Eerbeek, (stereo)
uur rubriek Promenade van prominenten.
uur amusementsprogramma uit Noorwegen.
er sum 11 NRl)
uur Symphonie-orkest en koor van de BRT in
moderne werken.
uur documentaire over Friesland (deel 2).
i uur klankbeeld over „Het schip van de week"
(herhaling),
i uur internationale amateurkoren zingen,
i uur Iks. een sprong in het duister.
OPGAVE Vakantieadres
Dringend verzoek, ow vakantle-adrei
via de uit de krant
geknipte bon
die wij regelmatig op de advertentiepagina
plaatsen,
minstens een week
van tevoren
op te geven. Indien deze schriftelijke op
gave niet tijdig in ons bezit is. kaD de
toezending ernstig worden vertraagd.
DIRECTIE.
SUKKELTJE
EN;:?^;:;
BRUUNKE
KADI»
VAVAVO.M»
TELEVISIE
VANAVOYI»
RAI1IO
MORGEIN'
MAANDAG 17 JULI 1967
54
Ik zou u willen verzoeken meneer Van Boord te vra
gen of hij in het bezit is van een grote, zwarte paraplu!
Nee, snauwde hij.
De man, meneer de commissaris, vervolgde Jek Groot
rustig, die na de dood van Hooftman en Bolink door Jan
Frens in het stadhuis werd betrapt bij het stelen van het
raadsstuk, verloor bij die worsteling die paraplu. Ik kreeg
het ding later in bruikleen van de assistent-bode, die hem
in de hal had gevonden. Ik gebruikte de paraplu toen ik op
bezoek ging bij mr. Ubbink en toen ik daar vertrok was de
paraplu spoorloos.
Hij zweeg even en keek Van Boord aan.
Vandaag ontdekte ik. dat Van Boord alleen in de
vestibule van mr. Ubbink is geweest toen ik daar binnen
zat. Hij is weggegaan zonder door iemand gezien te worden.
Ik neem aan, dat hij mij met de vermiste paraplu heeft
zien lopen en me gevolgd is om dat ding weer in zijn bezit
te krijgen.
Van Boord sprong opnieuw driftig overeind.
Hoe wil je dat ooit bewijzen, snotaap? schreeuwde hij.
Jek Groot keek de inspecteur in het gezicht en richtte
zich toen weer tot commissaris Akkerman.
In de greep van die paraplu bevond zich zoals
getuigen kunnen verklaren een merkwaardig tekentje.
Een soort eigendomsmerkje. Het was een cirkeltje met twee
kleine cirkeltjes daarin. Dat, meneer Akkerman, is het
astrologische symbooltje dat het dierenriemteken van de
Kreeft aanduidt. Kreeften zijn mensen, die geboren zijn
tussen 22 juni en 22 juli. En de heer Van Boord is, dat heb
ik vanmiddag op het bureau van de burgerlijke stand erva
ren. geboren op 30 juni. Hij is een Kreeft!
Van Boord lachte honend.
Moeten we deze onzin nog langer aanhoren? sneerde
hij.
Jek Groot ging er onmiddellijk op in.
Ik weet niet of dat nodig is, meneer Van Boord. Want
het is wel heel erg toevallig, dat ik vanmiddag, toen ik met
Frans bij u op bezoek ging en u niet thuis trof
vrouw liet ons in uw kamer wachten in de kachel in uw
werkkamer asresten zag, waartussen zich niet verbrande
delen bevonden van het mechanisme van een paraplu!
Het was de laatste verpletterende schok! Van Boord
scheen een moment ineen te schrompelen in zijn stoel. Toen
hief hij langzaam het hoofd op. Zijn ogen ontmoetten die
van commissaris Akkerman en de inspecteur las daarin
genadeloosheid. Hij stond op en deed twee, drie stappen in
de kamer, van het met stomheid geslagen gezelschap af.
Toen hij zich omkeerde blonk in zijn rechterhand zijn grote
dienstrevolver. Zijn ogen glinsterden kwaardaardig, maar
zijn stem klonk vast toen hij begon te spreken.
Ik geef het toe, zei hij, zich tot Akkerman richtend. Ik
heb Hooftman gedood... Bolink's dood heb ik niet gewild.
De commissaris maakte een beweging, maar zonder aarze
ling richtte Van Boord zijn revolver op hem.
Geen moeite doen! zei hij dreigend. Ik ga straks de
kamer uit en sluit de deur aan de andere kant Wie mij
volgt., enfin... Hij liep langzaam achteruit naar de deur.
Hooftman wilde zijn geld onmiddellijk terughebben
en ik had het niet
Hij dreigde, dat hij alles aan mijn chef zou zeggen, zei
hij op uitdagende toon. Daarom heb ik hem vermoord.
Hij opende de deur en stapte snel de hal in.
Beweegt u zich de eerste minuut niet! zei hij met een
dodelijke dreiging in zijn stem.
Toen was hij weg. De reur viel dicht...
Akkerman bewoog zich bliksemsnel. Hij was met twee
grote sprongen bij de deur, maar hoorde op hetzelfde mo
ment het slot klikken.
Is er een andere uitgang? riep hij de burgemeester toe.
Alleen het raam, antwoordde deze, verstard van ontzet
ting.
Op dat moment hoorden ze op het plein voor het sta.dhujs
een woest rumoer en het geluid van een revolverschot.
Akkerman sprong naar het raam en wriktq hej /ppt hulp
van Frens en Groot omhoog. Op het donkere plein zagen ze
een wild rollend kluwen. Boven woedende kreten uit hoor
den ze het gegrom van een hond. De drie mannen wrongen
zich snel achter elkaar door het opgeschoven raam en lieten
zich op de bovenste trede van het brede bordes vallen. Jan
Frens was de eerste, die het plein bereikte. Hij onderscheid
de de op de grond liggende figuur van inspecteur Van
Boord. Over de inspecteur heen stond grauwend, een grote
hond en daarnaast... Ceesje Beukebos, die geagiteerd gillend
tegen het lichaam van de hond stond te schoppen.
Laat los, brulde hij tevergeefs. Dat heeft die rothond
nou nog nooit gedaan. Hij viel hem zo maar aan.laat los!
Hou maar vast, zei Jan Frens, bedaard de op de
keien liggende revolver van Van Boord oprapend. Hou
maar vast beestje.
En zich tot de stomverbaasde Ceesje wendend, die per
plex naar de naderbij snellende commissaris Akkerman en
Jek Groot keek, zei Jan Frens:
Die hond van jou heeft ie alleen maar willen wreken,
Ceesje. Hij heeft de Kreeft herkend, die jou eens in een
donker straatje in z'n scharen nam.
EINDE
Het bezoek aan de 70-jarige schrijf
ster Annette Nijhoff was niet het
beste werk van de VARA-intervie-
wer Henk de By. Wel kreeg men een
ontmoeting met de auteur Theun de
Vries toe, maar wat er over en met
haar werd besproken bleef hangen
op het filosofische vlak en onthulde
te weinig over de persoon van de ja
rige. Men leerde haar niet werke
lijk kennen.
Wellicht was dit haar eigen wens
en dan hebben we die te eerbiedi
gen. Over haar 34-jarig huwelijk
met de dichter Marinus Nijhoff
sprak zij nauwelijks, over zijn per
soon in 't geheel niet.
Mevrouw Nijhoff, die meestentijds
in Athene en ter afwisseling eens in
haar huis in Biggekerke woont, is
weinig in de openbaarheid getreden
Daarom was het goed gezien van de
VARA, te meer daar haar roman
„Twee meisjes en ik" nu in pocket-
uitgave is herverschenen, haar voor
de camera te halen. Nederland moet
ook zijn bescheiden auteurs kennen!
TELEVISIE
MORGEN
Het speur-
Recht per werJ. n?ar aen
juridische m-
eomputer terpretatie in
een of ander
land kan in ingewikkelde zaken
soms weken duren. Rechters en ad
vocaten uit meer dan honderd lan
den hebben daarom op een congres
in Genève besloten de wetten van
alle landen onder te brengn in één
computer.
Men zal in 15 seconden via de
telex weten wat de wet zegt in een
bepaald land over een bepaalde
zaak.
Het revolutionaire plan zal alleen
dan slagen als de afzonderlijke lan
den bereid zijn een band met de ge
programmeerde wetboeken beschik
baar te stellen.
3. „Laten we dan maar
gauw de elektricien gaan
halen; als we hem te pak
ken kunnen krijgen, ten
minste. Hij heeft het altijd
zo druk!" zegt Stikkeltje.
„Kijk eens. al die men
sen daar bij elkaar", zegt
Stikkeltje. „Wat zou er aan de hand zijn?" Dat
horen ze gauw genoeg: „Er is geen stroom meer;
we denken dat er een storing is in het elektrische
net!" zegt iemand.
De burgemeester komt erby. „Stikkeltje, wil jij
met je vriendje even voor me naar de Gemeente
klusjesman gaan? Hij woont op het Zandpad,
weet je wel?" vraagt hy. Wég hollen de vriendjes
