IP DE DORRE VLAKTEN VAN RIHAR n isger in perspectief 39 miljoen onaanraakbaren IMoeilijkste maanden moeten nog komen Bouw dupe van overheidsbeleid Menselijk leed van onmetelijke omvang Uit de Haagse hof geplukt VRIJDAG 23 JUNI 1967 door Link van Bruggen rr Wil PATNA In Hotel Republic in de verbazingwekkend groene en bejhoofdstad van de rampstaat Bihar zoemt het van bedrijvigheid. )e bwpe meeste Amerikanen en Europeanen, die men daar ziet, zqn u» Coop de een of andere wyze bij de leniging van de heersende nood ak deibetrokken. lympaj Deze is in Patna minder groot dan in de zuidelijk gelegen listricten als bijvoorbeeld Gaya en Palamau. Ook daar kunnen der 'degenen, die over voldoende roepies beschikken, overigens alles oor hun lichamelijk welzijn kopen. Dat is in wezen het grote contrast, dat men in alle schaarste- ;ebieden van India opmerkt. De ongeletterde, in alles achter- lebleven kleine man is degene, die in zijn toch al zo miserabele estaan de grootste klappen krijgt. Vel* De lieden, die wat meer oplel- oie sc}ing hebben genoten wat een den ^etere functie en meer inkomen bet zich meebrengt zomede de as delladde handelaars, wier enig domtomenselijk gevoel op geld is ge- een giaseerd, zijn zelfs in hongerstre- langwien in staat van alles en nog wat telde. |ij elkaar te ritselen, top; d Een kaal, vlak en troosteloos de befnd, dat hart van de staat Bihar, ik uiitje droogte is er onmiskenbaar; pen ziet, men ruikt, men voelt 't. liet ni Opengebarsten gronden alsof er eren t<Joe8scharen doorheen zijn ge- 0<aan. die door dronken ossen ge- i ogenrokken werden. Een zinderende boeidé'tte- d'e a"€s wat groeien kan, bijbefeeft verbrand. Zo ver het oog de dpikt Olijke, grauwe akkers, die an sleP" de woeste gronden rond de k-bben)ode Z*e herinneren. Verstikken- le stofwolken overal. >peeltu ONAANRAAKBAREN jesluitj Bihar, zes keer zo groot als Ne- Ierland, telt zo'n 52 miljoen jiensen. Driekwart hiervan be- tot de zogenaamde onaan- ^akbaren, de paria's van de Hin- >e-kas ten van weleer, ofschoon prordt. onaanraakbaren hebben 't >or de eeuwen heen slecht gehad, evolutie wai die van steeds jerlnger wordende bfJioeften.Nau- elijks genoeg om van te leven, iets te veel om dood te gaan. >pgesprek SKOU beeft blijkbaar ingezien dat het niet kon blijven bij zijn 'eigering, in te stemmen met een mtmoeting tussen premier Kosy- in en president Johnson, anvankelijk motiveerde het zijn louding met de verklaring dat Tohnson als hij met Kosygin wil le spreken maar naar New York loest gaan. ipvallend was, dat Kosygin zelf een eventuele ontmoeting mét bhnson zei dat het niet aan hem ras, daarover te beslissen, uidelijk was, dat hij op toestem- iing uit Moskou moest wachten, aar men onderling van mening erschilde over de gedragslijn. instemming kwam pas, nadat het mtrale comité van de Russische •mmunistische partij twee dagen ad vergaderd. la afloop gaf het Kremlin een ge- atigde verklaring uit, die in zijn 'eheel genomen de kenmerken van compromis droeg. .^Overigens moet worden afgewacht Vf het topgesprek van vanmiddag r Jgnig resultaat zal opleveren. De itandpunten liggen ver uiteen. 'itgemgspunt J AN president Johnson wordt ver- W wacht dat hij zal proberen, de zette if" de Algemene Vergadering inge- diende Amerikaanse en Russische re- soluties meer met elkaar in overeen- heerv«temming te brengen. Op die wijze zou worden voorko- beginimen dat de twee grote mogendhe- jniichsden tegenover elkaar blijven staan en het bewerken van een vreedza- regeling zouden bemoeilijken. P^pDe resoluties hebben enkele belang- r/F rijke punten gemeen. Zij kunnen een ^uitgangspunt vormen. Het is echter |^H de vraag of het grote verschil van opvatting kan worden overbrugd. Moskou weet echter, dat het in de Algemene Vergadering hoogstens een propaganda-succes kan boeken. lDc Franse minister Couve de Mur- 'l ^'^Iville herinnerde er gisteren nog aan, dat het nemen van beslissingen tot de taak van de Veiligheidsraad be hoort. ,,.i« En het is juist deze raad geweest, die de Russische eisen duidelijk de hand heeft gewezen. Er verkeerde voeding, ondervoeding, pestilentiën, een gemiddelde leef tijd van misschien 35 jaar. Het uitblijven van de moessonre gens in 1965 en in 1966 heeft het juk, dat ze dragen moeten, nog zwaarder gemaakt. Als landarbei ders zijn ze gewend zich in land- bouwprodukten te laten uitbetalen. Nu twee oogsten achter elkaar to taal vernietigd werden, zijn ze even totaal aan de grond geraakt. Een nieuwe klasse van nietsbezit- ters heeft eveneens de bedelpen- ning om de hals gehangen. Het zijn de boeren, de kleine dan, de vroegere werkgevers van de pa ria's. Hun kostbare zaaizaad ging tot twee keer toe verloren. Hun vee, hun trekdieren, hebben ze de vrij heid gegeven, omdat ze deze miet meer voederen konden. Hele kudden, scharminkels van beesten, zweren door de zwaar ge troffen staat. Ze slepen zich voort van polletje naar polletje, van modderpoel naar modderpoel. In de uitgedroogde beddingen der ri vieren liggen de skeletten van de koeien, die niet meer verder kon den. De gieren hebben de botten van de laatste vleesresten ontdaan. MENS EN DIER De mens en het dier zijn concur renten van elkaar geworden. De drang om nog wat eetbaars of drinkbaars te bemachtigen, hebben het oerinatinct van zelfbehoud ten koste van anderen doen ontwaken. Hoeveel mensen in Bihar zijn door de droogte, die de ergste van deze eeuw heet te zijn, getroffen? „Het is moeilijk een schatting te maken", zegt de directeur van AF- PRO (Aktie voor Voedselproduk- tie), de Zweedse predikant Yngve Frykholm, die als een voorman van de Wereldraad van Kerken kan worden betiteld. „Het zijn er op dit moment misschien 30 mil joen, maar er komen er beslist nog wel een paar miljoen bij. De ene bevolkingsgroep heeft het natuur lijk slechter dan de andere; niet overal kan van dezelfde hopeloze omstandigheden worden gespro ken. Buiten deze rampstaat is er trouwens ook wel 't een en ander te doen. In heel India gaat 't mis schien om zo'n 60 miljoen mensen iets meer dan tien orocent van de totale bevolking dus" Sterven er mensen van de hon ger en hoeveel? „Er zijn in deze staat altijd al mensen doodgegaan als gevolg van een chronische ondervoeding", al dus de manager van CRS (het ka tholiek hulpfront), de Amerikaan Franc J. Senz. „Dit jaar zullen het er zeker meer zijn, maar het is me totaal onmogelijk een schatting te maken. Gebrek aan voedsel of wa ter kan een doodsoorzaak zijn, maar ook een ziekte, die hieruit kan ontstaan. Het een heeft na tuurlijk alles met het ander te ma ken, maar zolang er in de honger- gebieden geen administratief appa raat wordt opgezet, zullen we het wel met giswerk moeten doen. Wat ik zeker weet. is dat de onge- lukki<ren niet lanes de wee ster ven, maar in de beslotenheid van hun hut. En wat ik ook zeker weet, is de verzesvoudiging van het sterfteciifer in een dorp in Gaya. Normaal werden daar per maand twee mensen begraven; op 't ogenblik zijn dat er twaalf „FAIR PRICE SHOPS" Op een groot aantal fronten wordt in Bihar gestreden om de slachtoffers van de droogte nog zo goed mogelijk on te vangen Onder de noemer FPS (Fair Price Shops winkels met gecontroleerde orij- zen) zijn tienduizenden verkoop punten ongezet, wear de honferen- den a raison van 30 of 40 cent een kilo graan of riist kunnen koDen. Aan honderdduizenden worden gratis maaltijden verstrekt; aan an- Bourgiiiba ontslaat hoofd Tunesische vei I igheidsdienst TUNIS President Bourguiba van Tunesië heeft gisteren het hoofd van de Tunesische veiligheidsdienst ontslagen en opdracht gegeven tot reorganisatie van het ministerie van binnenlandse za ken. Een reden hiervoor is niet gegeven. Mogeliik houdt een en ander verband met de aanvallen van betogers op de Brit-e en Amerikaanse ambassade in Tunis en op delen van de Joodse wijk I in deze stad. Deze aanvallen werden gedaan op 5 juni, na het uitbreken i de Ara- Engeland zet klok gelijk met Europa LONDEN Met ingang van 18 fe bruari zal Engeland overgaan op de Middeneuropese tijd. Minister van bin nenlandse zaken Jenkins deelde het La gerhuis mee dat de zomertijd voortaan het gehele jaar zal worden aangehou den. Sedert 1916 kende Engeland een zomer- en een wintertijd. 's Zomers liep de klok in Engeland dus gelijk met die op het vasteland, 's winters een uur achter. Merkwaar dig is dat in Europa (ook in Neder land) herinvoering van de zomertijd juist wordt bepleit. Van de EEG-lan- den past alleen Italië de zomertijd toe. HET ffEEflTlN EEROP4 Een kaal, gescheurd en troosteloos land. OOSTERBEEK De oorzaak van de huidige grote werk loosheid in het bouwbedrijf is het overheidsbeleid van de afgelopen jaren. De overheid heeft de capaciteit van het bouw bedrijf met allerlei kunstgrepen zoveel mogelijk opgevoerd. Honderden arbeiders werden met verleidelijke beloften naar het bouwbedrijf gelokt om hier de productie op 125.000 of nog meer woningen per jaar te brengen. Andere bedrijfstakken zagen hun bitter nodige arbeidskrachten verdwijnen en waren gedwongen duizenden buitenlanders hier aan het werk te zetten. Dit beleid wreekt rich thans. fisteren slag Kopenhagen Londen Amsterdam Luxemburg Parlji Nice Frankfort Münohen Zürlch Genève Looamo Wanen Innsbruck onbewolkt licht bew. onbewolkt onbewolkt onbewolkt half bew. onbewolkt onbewolkt half bew. In deze geest drukte gisteren prof. A. Hendriks, directeur van het instituut voor de Bouwnijver heid, zich uit in de ledenvergade ring van de vakafdeling bouw ondernemers van de Ned. Chr. Aannemers- en Bouwvakpatroons bond ter gelegenheid van het 10- jarig bestaan van de afdeling. Prof. Hendriks, die in de bouwwe reld groot gezag geniet, voorzag ook in de toekomst grote moeilijkheden voor de werkgelegenheid in het bouwbedrijf. Hij vond het zeer de vraag, of de opgevoerde bouwcapaci teit van 125.000 woningen per jaar na het jaar 1970 nog wel nodig zal zijn. Is in 1970 het woningtekort in gelopen en valt de vraag naar wonin gen terug op de aanwas van de be-? volking (70.000 woningen per jaar) dan achtte hij het onzeker, of er wel 55.000 woningen extra nodig zullen zijn voor krotopruiming en sanering. En al zou dit zo ziin dan is het nog de vraag of de 2 tot 3 miljard gul den hiervoor gevonden kunnen wor den. Bij deze berekening zou boven dien de levensduur van een wo- Erasmusprijs voor prof. Tinbergen dere honderdduizenden een bordje met eten. dat tegen een spotkoopje kan worden verkregen. Kinderen, oudéh van dagen, zwangere vrouwen en minder vali den genieten bij de distributie van gratis voedsel de hoogste prioriteit. Met dure, uit het buitenland af komstige boorinstallaties worden zóveel mogelijk bronnen openge legd. Ontelbare werklozen zijn bij noodprojekten (wegen, water reservoirs, structuurverbeteringen van de bodem enz.) tewerk gesteld, opdat ze tenminste nog iets kunnen verdienen. Veel is dit niet. Het loon is dik wijls nauwelijks voldoende om de op bonkaarten verkrijgbare, goed kope levensmiddelen in de FPS te kopen. Hoewel toch iedereen zijn echt niet vette rantsoenen best ge bruiken kan, klagen enkele filiaal houders erover dat ze soms met hun voor een bepaalde ge meenschap bestemde voorraden blijven zitten. Is het dan niet beter in noodge vallen kleine bedragen aan geld te verstrekken? „De nood is veel te groot", ver klaart Franc Senz. „Het zou om astronomische getallen gaan. Bo vendien moet er een leger van ambtenaren voor worden aange trokken, omdat iedereen wel zal trachten aan te tonen voor een toe lage in aanmerking te komen. Noch de officiële instanties, noch de particuliere organisaties, die in Bihar werken, hebben hier fondsen voor". Niet elke streek bezit overigens voldoende FPS'. En niet elke FPS wordt altijd even goed bevoorraad. Vooral in de afgelegen gebieden wordt bitterg armoede, honger en dorst geleden. Daar leeft men van wilde bes sen. van plantenwortels, van de bladeren en bloesems van de ma- huaboom, van de vangst van broodmagere eekhoorntjes en veld ratten. In goede tijden wordt van de vruchten van de mahuaboom een slechte jenever gestookt. Nu stampen de vrouwen alles wat groen is of bloeit totmoes om er een pot afschuwelijk smakende, zu re brij van te koken. MAHUABOOM Het is waar dat er op de mahua boom dikwijls een beroep wordt gedaan. Elk jaar dient hij tot bij voeding van de armsten onder de armen. Op 't ogenblik is er echter van een algemene plundering spra ke. Volgens medici is een eenzüdig mahua-dieet bijzonder slecht voor de mens. Er kunnen aMe mogelijke fatale ziekten door ontstaan. De hulpakties, die od velerlei ge bied ondernomen worden, staan on der de coördinerende leiding van het Bihar Noodfonds. De staat pompt er honderdduizenden roe pies per maand in; de centrale re gering zorgt voor goedkope, doch helaas onvoldoende voedselzendin- gen. Zeker tweehonderd blanken, die namens internationale organisaties, charitatieve instellingen en kerkge nootschappen optreden hebben een deel van de aanvullende werk zaamheden op de schouders geno men. UNICEF (melkpoeder en vita minen) is er CARF (deze Ameri kaanse organisatie neemt liefst ze ven miljoen maaltijden oer dag voor haar rekening), AFPRO (wa terboringen), CRS enz. De hele we reld is de hongerenden van India te hulp geschoten. „Ik geloof", brengt Franc Senz naar voren, „dat we de situatie tot juli onder de knie kunnen. Wel iswaar met minimale rantsoenen, doch waarschijnlijk genoeg om de tientallen miljoenen in leven te houden. Daarna beginnen de moei lijkheden pas echt. Als de regens vallen en daar mogen we dit keér toch wel een beetje op reke nen wordt het distributiesys teem totaal verstoord. De wegen, of althans wat daarvoor doorgaat, zijn dan onbegaanbaar, terwijl de rivieren buiten hun oevers treden. We moeten de ongelukkigen echter steunen. In die maand worden de eerste opbrengsten van de nieuwe tot oktober met voedselvoorraden oogst verwacht" TR4NSPORT EN OI'SI Af. Een voorraad voor die maanden op te bouwen, waarin hele gebie den zullen zijn geïsoleerd, schijnt wel tot de onmogelijkheden te be horen. De Indiase havens hebben een beperkte ovenslagcapaciteit, welke nu al ten volle wordt ge bruikt. Het vervoer per taxi is ge brekkig. Er zijn niet genoeg trucks voor het transport van een dubbe le hoeveelheid voedsel naar de distributiecentra. Met de ooslag is het al even lamentabel gesteld. Waar men in ieder geval op hoopt, is dat de mensen in hun dorpen of streken blijven. Migratie op enigerlei schaal een normaal verschijnsel in hongereebieden zou 't hele verdelingsschema in de war brengen. „Er wordt gelukkig nog niet ge trokken", stelt Franc Senz. „We proberen dit te voorkomen door in de meest afgelegen streken FPS' te openen. Hetzelfde geldt voor de AMSTERDAM Prins Bernhard heeft vandaag de Erasmusprijs 1967 uitge reikt aan prof. dr. Jan Tinbergen. Deze befaamde economist en inter nationaal expert op het gebied van de ontwikkelingshulp is de eerste Nederlander die de hoge onderschei ding ontvangt. In zijn dankwoord zei de bekroonde geleerde: ,.Er hangt een menselijk leed van bijna onmetelijke omvang over de arme landen. In de vermin dering van de welvaartskloof ligt een taak die uitvoerbaar is, zij het niet gemakkelijk. Veel en hard werken is nodig in vrijwel alle beroepen. Het gaat om het ontwikkelen van de ge hele maatschappij. Dit is de grote uitdaging van deze tijd." Grote vijand „Noodzaak is het formuleren van een internationale ontwikkelingsstrate gie, een mondiaal economisch beleid Het nationalisme is de grote vijand van het welzijn van de wereldbevol king. Jammer genoeg zijn nog te ve len bezig met te kleine belangen. In het belang van ons allen, onze kin deren en onze kleinkinderen, zullen wij die slechte gewoonte moeten in perken". aldus prof. Tinbergen. Prins Bernhard. die regent is van het door hem in 1958 gestichte Braemium Erasmianum, noemde in zijn toe spraak soonlijking van twee eigenschappen die Europa tot een cultuurgebied in de hoogste zin van het woord hebben gemaakt; wijsheid en naastenliefde. Voor de uitreiking vertolkte de Indiase hoogleraar, dr. Samuel Parmar, de gevoelens van velen in de wereld die prof. Tinbergen hoog schatten en leiding en inspiratie ontvangen uit zijn denkbeelden. Visioen Prof. Parmar zei: „Denkers als prof. Tinbergen,' die het visioen van een verenigde wereld hebben gezien en de moed bezitten erin te geloven, wijzen de weg. Op het kritieke punt van de wereldgeschiedenis nu verschillende spanningen bij voort during toenemen en het bestaan van de mens in gevaar brengen is in ternationale samenwerking het be langrijkste onderwerp, is een wereld gemeenschap het meest dynamische Prof. Tinbergen zal een deel van de Erasmusprijs, die 100.000 gulden bedraagt, besteden aan een weten schappelijk onderzoek naar de vraag welke produkten het beste in welke landen kunnen worden voortge bracht j Bij de uitreiking waren onder meer prof. Tinberten Je v.rpar- fcampV krUgt dgVU voorl ich tingsman waterputten. De tankauto's rijden het hele land af". In medisch opzicht kan deze hon- gerperiode overigens nog een na werking van jaren hebben. De weerstand van de miljoenen, die maandenlang van kruimels moeten leven, is en wordt nog verder ver zwakt dan hij al was. Ziektekie men vinden een vruchtbare voe dingsbodem in uitgemergelde mensen. Epidemieën, blijvende de fecten, een zwak nageslacht al les kan er het gevolg van zijn. ning niet groter mogen zijn dan »5 jaar en moet de aanwas van de bevolking zich volgens de prog nose blijven ontwikkelen. Ook de gevolgen van een mechanisatie van het bouwbedrijf voor de werk gelegenheid ziin buiten beschou wing gelaten. Prof. Hendriks ver klaarde zich verre van opti mistisch over de toekomst van het Nederlandse bouwbedrijf. Geen beleid Naar zijn oordeel heeft de over heid na de oorlog nog nooit een wer kelijk woningbouwbeleid gevoerd. Tot 1956 bleef de wonlngbouwpro- duktle op 65.000 woningen per jaar. Men deed weinig moeite om de pro- duktiecanaciteit belangrijk op te voe ren, omdat tegen geen enkele prija een overcapaciteit mocht ontstaan met een kans op herhaling van do grote vooroorlogse werkloosheid in het bouwbedrijf. Onder invloed van de conjunctuur is de produktie daarna toch uitgelo pen tot 85 000 woningen per jaar. In 1963 veranderde de aanpak sterk onder leiding van minister Bo- gaers. Hij was niet bevreesd voor een overcapaciteit, want er zouden na 1970 toch genoeg krotwoningen opgeruimd moeten worden, zodat een grote bouwcapaciteit permanent nodig zou blijven. Onze woningpro- duktie is toen gekomen op 125.000 per jaar. Prof. Hendriks verbaasde zich er over. dat deze weg is ingeslagen, ter- wiil een analvse van de situatie vol ledig ontbrak Alles ging op z"# Jan-boeren-fluitjes. In delen van he% land is nu het woningtekort al inge lopen en is de eerste werkloosheid ontstaan. Van saneringsplannen of krotopruiming Is hier geen sprake. Men heeft er niet op gerekend: er zijn geen plannen. Prof. Hendriks vreesde dat deze ontwikkeling nog door zal zetten met nog grotere te leurstellingen voor de werkgelegen heidssituatie. Hieraan tegemoet komen met nog 2500 woningwetwoningen extra door de overheid op de bouwmarkt te la ten breneen. maakt op dit moment de moeilijkheden minder groot, maar vergroot de ellende voor later. De bouwcapaciteit wordt daardoor im mers nog verder opgeblazen en er dreigen nog meer mensen aan het bonwhedriif gebonden te worden. Prof, Hendriks sprak als inleider bij een forumdiscussie, waarin even eens zitting hadden mr. W. Aantjes, algemeen secretaris van de NCAB, de heer D. Versloot, voorzitter van de NCAB en mr. P. Achterhof, bestuurslid van de vakafdeling. Student graag in de binnenstad AMSTERDAM Bijna driekwart van de Amsterdamse studenten geeft er de voorkeur aan in de oude binnenstad te wonen. Slechts een derde heeft echter het geluk een kamer in het hart van Amsterdam te bezitten. Dat is gebleken uit een onderzoek dat het Amsterdamse Studentencorp» ter gelegenheid van het 67-ste lustrum heeft ingesteld. (Van onze parlcmentsredaclio) DEN HAAG - De Tweede Kamer heeft gisteravond in een vergadering achter gesloten deuren besloten een ei gen voorlichtingsfunctionaris aan te stellen. Hij zal onder meer worden belast met het verstrekken van informatie over het parlementaire werk aan be zoekers van Kamervergaderingen. Het besluit van de Kamer is een advies aan de regering. DOOR De televisie heeft me gisteravond met vele vraagtekens laten zitten. Het ging om de film Kathv en het aansluitend gesprek met de be woonsters van het tehuis voor onbe- huisden. Directeur Heldring was te recht een tikkeltje jaloers op het nijlpaardenhuis en de apenrots Wanneer de achtergronden niet zo tragisch waren zou het de mop van het jaar kunnen zijn; miljoenen voor de beesten en geen huis voor Maar de vraagtekens blijven voor mij na de vragen, die niet gesteld werden. Namelijk: wat doe je met een huis als er geen geld is? Van een weekloon kan geen gezin onderhouden worden plus een In richting gekocht. Dat houdt in. dai wanneer de gezinnen eindelijk een onderdak vinden, ze tot in lengte van dagen op de grens van armoe de zullen leven. Directeur Heldring was olij mei de mogelijkheid, die nu geopend werd om. pak weg. drie gezinnen een soort zelfstandige inwoning te geven. Beter drie geholpen, dan geen enkel. Maar in wezen is ook dat niet meer dan een noodoplos sing. Waarom er van datzelfde geld geen drie normale huizen gebouwd kunnen worden in een lage huur- klasse ontgaat mijn economisch verstand. Maar wat het grootste vraagteken werd was de volmaakte tegenstrij digheid in de organisatie van het onbehuisdentehuis. De inwoonsters hebben geen eigen kamer, eten geza- Vraagtekens j menlijk maaltijden, die centraal worden toebereid. Ze schijnen wel wat corveediensten te verrichten, ■naar dat is geen dagtaak. En zo moeten de vrouwen haar Jae zien door te komen. Maar waarom niet in de aller eerste plaats gezorgd, dat deze vrou wen werk, betaald werk, vinden? De kinderen zijn vlak bi.) het tehuis op school, kunnen tussen de middag een verzorgde maaltijd onder toe zicht vinden. Voor de kleinsten zou er een crèche in eigen huis kunnen zijn, waar één van de inwoonsters haar taak kan vinden. Er is zo'n gebrek aan huishoude lijke hulp. De aanvragen overtref- fen steeds het aanbod. Zou er nu nergens iets te coördi neren zijn om deze vrouwen een haan te bezorgen, een weekloon te verschaffen, waardoor ze tenminste de kans hebben een spaarpotje aan te leggen, zodat het huis. dat toch een< zal komen, ook ingericht kar worden? Zouden ze ook niet wat meer ful wat meer moed hebben als ze zo zelf mee konden werken aan eer be««re toekomst? En zouden ze hun mannen niet meer het idee geven, dat ze sampn de 7eVpn aanpakten? Het neest trieste van de zaak is en blilft. dat deze huise"ende juis* hen treft, die het krapst zitten. Met al onze sociale verzorging en sociale bewogenheid hebben wr daar noe niets aan gedaan Directeur Heldring dacht, dat het 'n hpel Nederland om een 250 daklo ze gezinnen gaat. Volkomen daklo ze. Dat is nauwelijks een gewon' straat vol. En twaalf miljoen Nederlander' kunnen dat nog niet opvangen. Het vraagtpken groeit en groeit.. Ds. Sillevis Smltt (3) Blijkens het Ingezonden stukje van de heer W. Luyk uit Rotterdam tegen ds Sillevis Smitt zijn er nog steeds mensen die menen dat het onmogelijk is om ooit los te komen van de sombe re gedachten wereld die inherent is aan "Udrukkingen als „poel des ver- derfs" „doodstaat van de mens", „arm en ellendig volk" enz. Deze mensen ziin inderdaad arm, geestelijk arm. al denken ze dat ze rijk zijn. Jezus en met name ook de apostel Johannes hebben de mensheid even wel de mogeliikheden voorgehouden van een werkeliike bevrijding van de zonde, ook van de zonde die de ge noemde seriarhtenwereld veroorzaakt. En deeenen die daarvan bevrijd zijn, zaan naar Christus, elke dag. Gouda K. Wad Ds. Sillevis Smitt (4) De heer Link zou zich erover moe ten verbinden. dat ds. Sillevis Smitt zlrh daee'i-iks aan de voeten van Christus zet en uit de Evangeliën '«est 7,ou dal voor u en mij ook niet de beste p'aats en een goede „gewoon te" moeten ziin? Als Maria dit doet, zegt Jezus van haar. dat zij „het goe de 9PPi heeft uitgekozen". Ons „seestpliik in het donker verkeren" kom* omdat wp het veelal buiten Christus stellen Blijkbaar past dit al- 'pmaa' met in het gedachten-patroon van de hppr Luyk en haalt hij de WpiHffp SrhHf» pr op een eenzijdige wijze bil om dit kromme gedach- tpn-notroon recht te breien. Capelle a.d. IJssel L. Kaptein Israël bedreigd (31 Laten de God-is-dood-theologen nu psalm 83 maar eens lezen, die letter-s lijk vervuld is in de strijd tussenl Israël en Egypte. Israël is en blijft Gods (wonder) volk. Leiden B. G. Beulinlc

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 5