9ROGE GRONDEN - DROGE OGEN
longer in
A1"in:cx
Meer voor de
scheepsbouw
lit jaar invoering
van nikkelgeld
Indonesiës betalingsbalans
dit jaar zo goed als rond
Op zoek naar India's geesten
B-ijk
en blijven achter
in naastenliefde
fzet aardgas
Jam in 1966
t. toe
Textielunie
passeerde
dieptepunt
Uit de Haagse hof geplukt
alles
9°fd,
eni
wely
5
WOENSDAG 21 JUNI 1967
rag
door Unk van Bruggen
prof,
ie zal
aspectei
d acteur
i, die
'houd en J
d, die
univer;
Abel
1,
reneens naar dit land brac
'TCClftts en dan ook niets va:
haamte, de schade die een
zou kunnen aanbrei
die vf«s: partijpolitiek) en aan
et^rehJlEW DELHI Er is inderdaad enig verschil met 1966.
en jaar geleden, toen de eerste actie Eten voor India me
reneens naar dit land bracht, wilde men op officieel niveau
'CCllpts en dan ook niets van een noodtoestand weten. Valse
een calamiteit als gevolg van voedsel-
anbrengen aan de binnenlandse politiek
aan het imago van exotisch India, „de
is uitgfootste democratische staat ter wereld", mondden uit in rege-
PWsverklaringen, die verwarring en teleurstelling in Europa
ip
Creyg
aohteiLk in Nederland, dat spontaan
die tLjijoen gulden op tafel legde
isjï Voor een klein land slechts
druppel op de gloeiende plaat,
,r meer dan 500 miljoen
ïfiypte. {üsels
van moeten eten
voedsel- en kunstmestaanko-
verkiezingen, die de Con-
.jartij opnieuw, zij 't heel wat
ider vast, in het zadel brachten,
ordt M achter de rug. De regering
)en Buij mevrouw Indira Gandhi wil
a heeft'wel erkennen dat er in bepaal-
zorden i gebieden noodtoestanden zijn.
t geboijoppositiepartijen en de publici-
£media stellen deze openlijk
de kaak.
komen de woorden „hon-
-^snood" en „hongerdood" nog
V Uiïlijk over de lippen, 't Liefst
eekt men van „de grootste
IIKriPgte van deze eeuw", of van
-■•"wVisen, die gestorven zijn „als ge-
j; van ondervoeding."
Jorp
ONBEGRIJPELIJK
isterenjoor onSj Nederlanders, een on-
eerstefcjpgüj^g zaak Voor een na-
an zpv£ramp wat liet achter elkaar
jningerihjven van twee moessons
o v®n I in 1965 en één in 1966 toch
er °eer mag worden genoemd, he
it geen persoon of geen partij
verantwoordelijk te achten. Is
i i 5 misschien minder gelukkig
taaliif de tegenacties, die werden ge-
ebouwc
len?
'at 't laatste betreft: gesteld
worden dat New Delhi en ook
regeringen van de betrokken
in de zaken bepaald niet ener-
hebben aangepakt. Reeds mid-
i'orig jaar en zeker in oktober
aankomen wat op 't
vreselijke waarheid
iterdaif^hk
hedei,
maatregelen ter bestrijding
de droogte, die vooral, welke
hongerenden en de dorstigen
1 de dood moeten redden, wer-
i maanden achtereen vrijwel
jluitend met de mond beleden,
h had het veel te druk met de
Kiezingsstrijd. Zelfs nu, terwijl
fi zeker tien procent van de In-
fee bevolking op de rand van
ir toch al zo minimale
jtaansgrond wankelt, is er nog
pke van apathie, van inefficien-
'van een verstikkende ambtena-
van corruptie en van egoïsme,
en oud. wijs man. die eens de
jzemvriend van de vermoorde
(ïdhi was. beklaagde zich in een
1 de nummers van Weekend Re
ar over de droge gronden in en
de droge ogen rond de
kpstaat Bihar. Het was niemand
Ider dan de grote Jayaproakash
fayan, die door de centrale rege-
l is aangezocht om het nood-
ds van Bihar te leiden. Zijn
HOOFDPIJN?
Wèg pijn
Als u Vx
WITTE KRUIS
poeders
kiest!
IN HAAG Bijna 75 procent van I
federlanders, met een aansluiting'
let gaslcidingnet had eind 1966
gas. Er waren toen bijna twee
ften aansluitingen,
jlgens het verslag van de NV Ne-
"se Gasunie nam de afzet van
opzichte van 1965 met 91 pro
toe. De afzet bedroeg eind 1966
Jniljard kubieke meter. Deze stij-
akwam vooral door het sterk toe-
jmen verbruik van aardgas voor
||teverwarming en industriële doel-
Walcheren
i| hogedrukleiding naar het in-
Itiegebied „Het Sloe" (Zuid-Beve-
I) zal dit jaar gereedkomen, waar-
palcheren van aardgas zal kunnen
flen voorzien. Aan het buitenland
in 1966 143 miljoen kubieke
geleverd.
grootste teleurstelling was wel dat
de Indiase bevolking zich weinig
of niets om het lot van de door
droogte geteisterde landbouwers
en landarbeiders bekommerde.
IEDER VOOR ZICH
Nog steeds is dit zo. Juist de
rijksten zijn achtergebleven in wel
ke uiting van naastenliefde ook.
Het Hindoe--thema: ieder voor zich
en God voor allen, heeft opnieuw
op een verderfelijke manier gestal
te gekregen. Terwijl uit alle delen
van de wereld hulp wordt (aan)ge-
boden, faalt de doorsnee particu
lier in India op jammerlijke wijze.
In New Delhi wordt de naam
van Bihar wél door het slijk ge
haald. Niets is daar goed; geen
hulpverlenende instantie functio
neert zoals het moet. Is het in Bi-
har niet altijd een achterlijke en
armoedige troep geweest? De
droogte mag dan misschien groot
zijn, maar men is daar gewend
aan het strakker aanhalen van de
buikriem. Als er voedsel naar toe
moet, dan moet de centrale rege
ring daar maar voor zorgen. Op
een handige wijze heeft Bihar ge
bruik gemaakt van de gewe
tensnood, die er in rijke, welvaren
de landen bestaat ten aanzien van
minder bedeelden elders op de we
reld.
Zo praat men in India's
hoofdstad, die toch echt niet zo
ver van de rampstaat gelegen is.
Van een schaarste aan levensmid
delen merkt men niets. Weldoor
voede Indiërs schransen met
vrouw en kinderen in de duurste
restaurants. Per persoon kost één
zo'n maaltijd meer dan een „onaan
raakbare" op het verdorde land in
veertien dagen voor z'n hele gezin
verdienen kan...
OP DE BON
Toch zijn er, ook in Delhi, enke
le zaken op de bon. Suiker bijvoor
beeld, waarvan de oogst door de
grote droogte eveneens voor een
deel verloren is gegaan.
Ontelbaren leven echter op dub
bele rantsoenen. Van het feit dat
er in India geen burgerlijke stand
bestaat, wordt op de rug van de
hongerenden! overal in den
lande een dankbaar misbruik ge
maakt. Men geeft bijvoorbeeld op
dat een gezin uit man, vrouw, acht
kinderen en vier bedienden
bestaat, terwijl het totale aantal
personen misschien nog niet de
helft bedraagt.
Deze niet bestaande mensen wor
den „de geesten" van India ge
noemd. Ze hebben de bevolking
van het land nog groter gemaakt
dan zij al is. Incidenteel wordt er
door de instanties wel eens gecon
troleerd of de gedane opgaven
juist zijn. Kan men deze, ook met
behulp van toevallig aanwezige
vriendjes of vriendinnetjes niet
waar maken, dan zijn er wel ande
re uitvluchten te verzinnen voor
een geconstateerde afwezigheid.
„Wees eerlijk zolang de droogte
duurt", is een wel heel vreemde
kreet, die in dit verband wordt ge
bruikt.
BEPERKT
Van de centrale regering kan
beslist niet worden gezegd dat zij
weinig doet om de nood in Bihar
te trachten te verlichten. Zij doet
alles wat in haar vermogen ligt
De moeilijkheid is echter dat dit
vermogen beperkt is.
Aan voedingsmiddelen als gra
nen en rijst bestaat er in heel In
dia dit jaar een tekort van 11 mil
joen ton op een totale produktie
van 76 miljoen ton. Het ter
beschikking stellen van deviezen
om deze enorme voorraden aan te
kopen, is, gezien de zware defensie-
lasten, totaal onmogelijk. New Del
hi is dan ook afhankelijk van bui
tenlandse hulpprogramma's, vooral
uit Amerika.
Bijna de helft hiervan is toege-
zegd, gedeeltelijk zelfs al gearri- l
veerd. De wereldvoorraden, in 't
bijzonder die van rijst zijn dit i
jaar echter tot een bedenkelijk
peil gedaald. In de Verenigde Sta- j
ten bestaat daarom enige aarzeling j
verdere toezeggingen te doen.
Een van de grote moeilijkheden j
is wel de voedselautonomie van de i
verschillende staten. De centrale
regering kan slechts adviseren sur-
plusvoorraden over te hevelen;
dwangmaatregelen zijn niet in de
constitutie verankerd.
Verschillende surplusstaten nu
weigeren voedsel ter beschikking
te stellen. De voornaamste reden
hiervan is de lage prijs die kan
worden betaald. In de vrije win
kels breneen granen en rijst als
gevolg van de schaarste ongeveer
'wee tot drie keer zoveel op als in
de winkels die onder prijscontrole
staan.
Als er aan schaarstegebieden ge
leverd zou worden, zou dit of onte-
niet bij benadering te zeggen. De
ramingen variëren van „enkele
tientallen" tot „enkele duizenden".
De waarheid zal wel ergens in het
midden liggen. Zij zal echter pas
jaren later aan het daglicht kun
nen treden.
In verschillende, door droogte ge
teisterde districten in Madja Pra-
desj zijn de staatsfunctionarissen
persoonlijk verantwoordelijk
gesteld voor mensen, die de hon
gerdood sterven. Het gevolg is dat
als doodsoorzaak op z'n hoogst „on
dervoeding" wordt opgegeven,
doch meestal een of andere besmet
telijke ziekte.
Duidelijk is dat én de centrale
regering én de wereld, die te hulp
is gesneld, een herhaling van een
hongersnood als die in West Benga
len zullen trachten te voorkomen.
In 1943, onder Engels bewind dus,
kwamen daar 2 miljoen mensen
om als gevolg van een voedselte
kort, dat 3 miljoen ton bedroeg, of
wel ongeveer de helft van dat in
Bihar.
KAMER AKKOORD WET EEN NOG
GUNSTIGER SUBSIDIEREGELING
(Van onze parlementsredactie)
DEN HAAG De regering
heeft het maximumpercentage
van de renteoverbruggingsrege-
ling voor de scheepsbouwindustrie
verhoogd van 2 tot 2Va. Daardoor
sluit het krediet beter aan bij de
marktrente. Dit heeft minister De
Block (Economische zaken) gis
teravond in de Tweede Kamer
meegedeeld.
De basis voor deze regeling is
rapport over de scheepsbouw dat is
uitgebracht door de commissie-Keyser.
De regeling houdt in dat de werven
voor het verlenen van krediet van de
overheid een renteoverbrugging kun
nen ontvangen van maximaal 2 1/4
pet., wanneer de gangbare markt
rente meer dan 5 3/4 procent be
draagt. De maatregel geldt voor ander-
Een wanhopig gebaar naar de mond zegt alles: honger, eten!
vredenheid onder de boeren bete
kenen, of subsidiëring van de zijde
van New Delhi of van de regering
van de uitvoerende staat. Noch de
een, noch de ander, heeft voor dit
laatste fondsen beschikbaar.
VOEDSELZONES
De voedselzones welke, zijn in
gesteld slechts met een vergun
ning kunnen goederen als granen
en rijst buiten het produktiegebied
worden gebracht hebben in een
nog niet zo geordende maatschap-
Rij als India wel degelijk een func
tie.
D.e kritiek dat ze moeten ver
dwijnen. is ongemotiveerd. De zui
gende werking, die gebieden met
enige koopkracht op voedselvoorra
den uitoefenen, zouden fataal voor
die districten zijn, waar perma
nent armoede en honger heersen.
Vooral op dit moment proberen
de staten zoveel mogelijk door
New Delhi gesubsidieerd voedsel
aan zich te trekken. De verwijten
welke de centrale reeering hierbij
incasseren moet, zijn, op z'n
zachtst uitgedrukt, kwalijk te noe
men.
GEFAALD
De regering van Madras, die zelf
totaal heeft gefaald in de voorraad-
vorming van rijst, heeft het dezer
dagen wel bijzonder bont gemaakt.
Zij heeft de centrale regering er
van beschuldigd goedkope rijst
naar Kasjmir te sturen om de be
woners daar. die nog steeds onder
de dreiging van het sluimerende
conflict met Pakistan over dit ge
bied leven, in politieke zin te
beïnvloeden.
Iedereen, waar dan ook in India,
vecht dus voor het eigen standje.
De slachtoffers hiervan zijn de
mensen, die reeds tussen wal en
schip zijn geraakt: de uitgemergel
de mannen, vrouwen en kinderen
in de door de zon geblakerde
droogtegebieden.
Het zou verkeerd zijn te veron
derstellen dat het alleen om de
grauwe, kale vlakten van Bihar
gaat. Op deze staat is toevallig al
le aandacht gevestigd, omdat hij
in het wereldnieuws is gekomen.
In bepaalde gebieden van Uttar
Pradesj, Madja Pradesj en Gudsja-
rat (ten noorden van Bombay)
wordt eveneens honger en dorst ge
leden. Ook daar zijn. zij 't wat
laat, hulpacties op gang gekomen.
Ook daar zijn, zij 't minder in-
BEDELSTAF
De onvoorstelbare droogte, die
betrekkelijk welvarende boeren
tot de bedelstaf heeft gebracht,
heeft, naar schatting, de toch al zo
karige rantsoenen van zo'n 60 mil
joen Indiërs tot een absoluut mini
mum gebracht. De moeilijkste
maanden liggen nog in 't
verschiet. Zelfs als in juli of au
gustus de regens komen, moet toch
nog een kwart jaar worden ge
wacht alvorens de oogsten iets
voor het plaatselijke voedselpak
ket kunnen betekenen.
Hoeveel mensen er al van hon
ger of dorst zijn omgekomen, is
DEN HAAG Vrijwel alge
meen stemt de vaste commissie
voor financiën uit de Tweede Ka
mer in met de reeds op 19 sep
tember 1966 voorgestelde wijziging
van de muntwet 1948. Dit blijkt uit
het gisteravond verschenen ver
slag van deze commissie.
In het algemeen acht men de geleide
lijke overgang op een nikkelen gulden
en een nukkelen rijksdaalder juist.
Naar het oordeel van vele leden is de
inwerkingtreding van de wijziging nog
in de loop van dit jaar „zeer wel moge
lijk".
In het verslag wordt uitvoerig inge
gaan op de gevolgen die het gebruik
DEN HAAG Gisteren op de
tweede dag van de donorlanden-
conferentie over hulpverlening aan
Indonesië hebben de delegaties
van de diverse landen langdurig
en uitvoerig van gedachten gewis
seld aan de hand van de in de
rapporten van Indonesië en van
het IMF neergelegde informaties
omtrent de economische vooruit
gang welke men in Indonesië
meent te kunnen bespeuren.
Van Indonesische zijde werd er op
gewezen dat nog slechts gesproken
mag worden van het begin van een
economisch herstel, hetgeen niet weg
neemt dat volgens opgedane indrukken
dit herstel inderdaad met kracht
wordt aangepakt.
De vraag is nu hoe Indonesië wat be-
treft 1967 tot een sluitende betalingsba-
lans kan komen, gezien het hierop
bestaande tekort van 200 miljoen dol
taal op circa 187Vt min. dollar mag.
worden gerekend. Hierin bevinden!
zich de toezeggingen van de beide j
voornaamste donorlanden: Amerika
(met 65 min dir.) en Japan (met 60
min dlr). Daarnaast een toezegging
van 50 min mark door West-Duitsland,
terwijl gerekend mag worden op een
Nederlandse toezegging van tien mil
joen dollar op zijn minst.
van nikkelen guldens en rijksdaalders
voor fabrikanten en houders van auto
maten zal hebben. In dit verband
wordt er op gewezen dat de nadelen
van de overgang op nikkelen munten
vergroot worden, doordat gedurende
een aantal jaren munten van verschil
lend gewicht en formaat met dezelfde
nominale waarde naast elkaar
loop zullen zijn.
In het verslag wordt gevraagd of het
verantwoord is dit nadeel geheel voor
rekening van de betrokkenen te laten.
Van verschillende zijden wordt in het
verslag de mening van de minister
van financiën gevraagd over de sug
gestie om bij bijzondere gelegenheden
gedenkmunten in de vorm van 10-gul-'
denstukken uit te geven.
Ook wordt er naar geïnformeerd of
er geen aanleiding bestaat om, ter ver
vanging van de vooroorlogse gouden
tientjes, thans zilveren tienguldenstuk-
in te voeren, die niet het karakter
gedenkmunten hebben.
Derde ronde
De twee landep die zich nog sterk
gereserveerd tonen en nog geen vaste
toezeggingen hebben gedaan zijn
Australië en Frankrijk. Hierover tast
men nog volkomen in het duister. Bei
de landen willen zich nog niet binden.
Als concreet feit van deze tweede
dag mag worden aangenomen, dat de
impasse in de Indonesische moeilijke
deviezenpositie is overwonnen dankzij
de toezeggingen.
Voor 1967 is de Indonesische beta-
lars. Aan de hand van dc zijde der! lingsbalans wel rond, en wat 1968 be
delegaties namens hun regeringen ge- treft heeft men de hoop dat ook daar-
dane toezeggingen heerste de indruk
dat men dit jaar tot een sluitende reke
ning kan komen.
Aan Indonesische zijde meende men
wel erop te mogen rekenen, dat de
toezeggingen gerealiseerd kunnen wor
den, hetgeen zou betekenen dat in to-
voor voldoende toezeggingen binnenko
men.
Hierover moet trouwens nog een der
de conferentie worden gehouden die
zeer waarschijnlijk in het najaar of
tegen de winter, wederom in Neder
land, zal worden gehouden.
DOOR
Alleen een mevrouw zat in de
coupé en behaaglijk schoof ik op
de bank tegenover haar. Het is on
zin, dat vrouwen niets in elkaar be
wonderen kunnen. Ik tenminste had
direct bewondering voor haar. Ze
was echt wat je noemt: elegant.
Smetteloze japon met in kleur bij
passende schoenen en hoedje, tas
en handschoenen in harmonieuze
contrastkleur lagen op het tafeltje.
Wat in tegenstelling tot dit wel
verzorgde geheel was de slordig uit-
eengeplukte krant op de plaats
naast haar, die bovendien nog ver
oyer„haar schoot tipte.
Vreemd ook haar blik, die me on
derzoekend bezag, terwijl ze wat
tersluiks tegen de rommelkrant duw
de. -
Zo'n gezellig karabiesje, dat de
plompe boodschappentas tegenwoor
dig vervangt en waarin evengoed
het badpak strandwaarts gedragen
kan worden als de studieboeken
naar de collegezaal.
In haar mandje., een berg sperzie-
van het gemak. Het vlees was ge
braden, de aardappelen geschild en
de sla zou immers in een wip op
tafel kunnen komen.
Toen was er tijdens de vergade
ring het telefoontje van haar man
gekomen. Of ze het erg vond als hij
of liever twee bergen. Eén twee eters meebracht vandaag?
met de vinnige puntjes en steeltjes
van lange bonen, de andere van
keurig schoongemaakte en gebro
ken boontjes.
„Ik wou ze graag afkrijgen voor
het volgend station..." zei ze.
Boontjes
Met een schaartje en een zak- -
We hielden het elkaar schijnbaar mesje 2aten we even ,a|er aan de en dus...
onverschillig opnemen een paar mi- gr00tste berg te werken, al had ik Dus braken we de boontjes op
nuten vol. Ik me steeds afvragend, -. 1f ---»
wat die vrouw toch verborg. Zij
kennelijk overwegend hoe ze zich
uit een blijkbaar heel moeilijke situ
atie kon redden.
Tot ze in de lach schoot en de
krant optilde met een: „U zult het
Ze had gezegd het niet erg te vin
den. „Natuurlijk niet, lieverd".
Maar een krop sla voor zes is ook
niet gastvrij.
Dus had ze op weg naar het sta
tion de mand voor de vergaderpa
pieren gevuld met sperziebonen en
fruit voor toe. Was blij met de lege
coupé geweest en had zitten afha
len tot ik haar overrompelde.
Waarmee ik ook haar tijdschema
voor het diner in de war stuurde
eerst de tranen die me van het scha- het ritme van de trein, graaiend in
^'1 teren over de wangen liepen moe- ^e herg die slonk en slonk en hele-
zieh ten afvegen. maal tot schone stukjes was gewor-
Over onze rappe vingers heen gaf den toen we het volgend station be-
ze de verklaring over dit merkwaar- reikten.
dig reiswerk. Opgelucht repte zij zich weg, ter-
Ze had die dag een vergadering wijl ik de groene afvalstukjes in
wel gek vinden, maar ach vrouwen gehad, zat in het hoofdbestuur van het prullebakje deponeerde.
onder elkaar...
Gek vond ik het, want daar or
der de krant stond een mandji
vereniging. Had zoals het be- Wat voor een gezicht
hoort de huiselijke maaltijd voorbe- treinschoonmaker zetten als hij dit
reid, maar we1! met inachtneming bakje leegt?
HENGELO De Koninklijke Ne
derlandse Textiel Unie heeft vorig
jaar een miljoenenverlies geleden. Het
verliessaldo liep op tot ruim 5,2 mil
joen tegen nog geen half miljoen over
1965. De directie heeft echter de in
druk dat men het dieptepunt heeft ge
had; in een aantal van haar bedrijven
is de bedrijvigheid weer toegenomen.
Echter is de verbetering nog niet
zodanig dat over het eerste halfjaar
van 1967 al op enige winst mag
den gerekend. Optimisme over de toe
komst grondt de directie op besparende
maatregelen en op te verwachten
taken die men juist in gereorganiseerd
verband aankan.
Geconstateerd wordt dat ondanks de
gestegen produktiviteit de stijging van
met name personeelskosten het effect
hiervan heeft genivelleerd: de ver
betering van de bruto marge bleef
daarbij ten achter.
Met het oog op de verbetering van
de rentabiliteit van de groep heeft de
Raad van Bestuur, ondanks mindere
financiële uitkomsten, reeds geaccep
teerde investeringen zonder uitzonde
ring doorgevoerd. In de tweede helft
van het verslagjaar werden goedkeu
ringen voor investeringen slechts
mondjesmaat verleend, gezien de con
juncturele ontwikkeling.
Stormdivisie
ingezet tegen
Vietcong
SAIGON Bij de operatie .Enter
prise" die sedert 18 juni door Ameri
kaanse eenheden in de Mekong - Delta
ten zuiden van Saigon wordt uitge
voerd, is voor de eerste maal sedert de
Tweede Wereldoorlog door de Amerika
nen weer gebruik gemaakt van een
zogenoemde „marine stormdivisie".
half jaar voor een maximum orderbe
drag van 750 miljoen gulden, De ren
tesubsidie betekent voor de schatkist
op zijn hoogst een offer van 54 mil
joen gulden.
Het is de bedoeling dat de werven
tijdens de duur van de overbruggings
regeling maatregelen tot centralisatie
treffen, waardoor zij beter met de bui
tenlandse ondernemingen kunnen con
curreren. Bovendien zal het College
voor de scheepsbouw nadere plannen
uitwerken om tot rationalisatie te ko-
INSTEMMING
Vrijwel de hele Kamer toonde veel
instemming. Wel zei drs. Nederhorst
(soc.) het te betreuren dat Nederland
zo weinig heeft getracht in EEG-ver-
band maatregelen voor te stellen om
concurrentievervalsing tegen te gaan.
De heer Imkamp (D '66) zei in beginsel
meer te voelen voor een college dat de
mogelijkheid voor fusie in de
scheepsbouw, met name van grote wer
ven. bestudeert.
De heer Wiebenga (pac. soc.) diend^
gesteund door Tien over Rood-socialist
Van den Doel, een motie in waarin hij
vroeg het uitbetalen van dividenden
en tantièmes, uit winsten die verkre
gen waren dank zij de subsidie, onmo
gelijk te maken zolang deze subsidies
niet aan de overheid zijn terugbetaald.
Minister De Block ontraadde deze
motie omdat zij praktisch vrijwel on
uitvoerbaar is aangezien het onmoge
lijk is vast te stellen of de winst
geheel of voor een deel uitsluitend
aan de rentesubsidie te danken is. De
motie, die morgen in stemming komt,
zal wel worden verworpen.
RUIM 47.500
De bewindsman deelde de Kamer
mee dat thans 47.500 mensen in de
scheepsbouw werkzaam zijn. Er is
vooral bij de nieuwbouw sprake van
een tekort aan werkkrachten. Hij be
toogde dat de moderne techniek in de
scheepsbouw zich zo snel ontwikkeld
heeft, dat Nederland internationaal
achterop is geraakt, maar er is geen
sprake van een niet te overbruggen
achterstand.
Er is voor 150 miljoen gulden aan
orders een rentesubsidie toegezegd.
Een begin van samenwerking is al aan
wezig met name tussen kleine werven.
Voor de bouw van binnenschepen en
baggervaartuigen geldt de subsidie
niet. Hier is, aldus minister De Block,
de nood niet zo hoog, terwijl hiervoor
bovendien een aparte regeling van de
Nederlandsche Bank bestaat.
HOOFDLIJNEN
Het College voor de scheepsbouw
krijgt voornamelijk inspraak in de
hoofdlijnen van het subsidiebeleid. Het
is niet de bedoeling dit orgaan bij elke
subsidie-aanvrage te betrekken.
De bewindsman zag geen reden ook
toeleveringsbedrijven onder de
subsidieregeling te laten vallen omdat
die bij de rationalisatie van de werven
vanzelf zullen volgen. De minister be
loofde als de termijn van de regeling
verstreken is met de vaste commissie
voor economische zaken de verder te
maatregelen te bespreken. Hier
voor zal hij te zijner tijd een rapport
opstellen.
\iet-ritmisch (3)
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk van de heer De Kreij het volgen
de. Allereerst was de Julianakerk die
morgen niet vol; van de 1866 beschik
bare plaatsen waren er 637 bezet.
De proef om niet-ritmisch te zingen
is voor vele aanwezigen allerminst
geslaagd. Integendeel, het was een
aanfluiting voor onze protestantse
kerkzang.
Wanneer de heer De Kreij dit ge
zang zo mooi en geslaagd vindt dan
had hij eens naar de gemeentezang-
avonden in de Julianakerk moeten ko-
waar twee koren hebben laten
horen hoe het protestantse „kerklied
gezongen moet worden.
Den Haag Chr. van Rijzen
Di iet-ritmisch (4)
Is de heer De Kreij misschien nota
risklerk. die gewend is de stukken op
één dreun voor te lezen? Dat mag
natuurlijk, maar moet dat nu ook in
is gezang?
Deze muziek leeft en bruist en is
niet nieuw-modisch zoals men wel
denkt. De oudste kerkboeken
zijn ritmisch genoteerd.
Een kardinale fout is dat veel
mensen denken, dat ritmisch zingen
.jagen" is. Dat gebeurt inderdaad. He-
aas.
Monster A. C. van Spronsen
Os. Sillevis Smitt
Deze landingseenheden bestaan uit
flotilles rivierstormboten en hebben
tot taak de landmachteenheden die
langs de oevers van rivieren en kana
len opereren snelle steun te verlenen,
narine stormdivisie kan een volle-
infanterie - bataljon met onder
steuningsartillerie vervoeren en is bo
vendien geheel zelfstandig.
Een dergelijke eenheid, de „Naval
task force 117", heeft gisteren steun
verleend toen een infanterie - eenheid
in de Delta Vietcongtroepen had in
gesloten. Na de strijd, die zeven uur
duurde en waarbij ook „vliegende mi
trailleurnesten" en hefschroefvliegtui
Ds. Sillevis Smitt laat geen dag voor
bij gaan of hij zet zich aan de voeten
van Christus en leest uit één van de
Evangeliën, aldus een artikel.
Hoe komt hij iedere dag aan de
voeten van Christus? Staat er niet in
Gods Woord: „Ik zal Mij doen over
blijven een arm en ellendig volk, die
zullen op de Naam des Heeren betrou
wen"
Mij dunkt, als je iedere dag in
staat bent aan de voeten van Christus
te komen ben je nog zo arm niet.
Reden dus voor ds Sillevis Smitt zich
zelf te onderzoeken.
De totale doodstaat van de mens,
daarvan zal ds Sillevis Smitt wel
gen werden ingezet, werden de lijken niet willen horen, want dat sluit het
van 169 opstandelingen geteld. Bij de i gaan tot Christus totaal, ja. radikaal
bestorming van de oevers sneuvelden j uit. „Niemand komt tot Mij, tenzij
128 ge- dat Ik hem trekke"
Amerikanen en werden i
