Prinses Beatrix in buitenlandse pers
I0NDAGS
BIAD
Pï©t@iT
vonïbcbedroh
Beatrix
f wordt koningin
Ook wel ergernis
en verdriet op
paleis Soestdijk
ZATERDAG 15 APRIL 1967
KONINGEN, koninginnen, prinsen en
prinsessen vormen geliefde onderwer
pen in de binnen- en buitenlandse pers. Voor
al het boulevardblad in Nederland geluk
kig nog even zeldzaam als een zwart
schaap ziet telkens weer kans geruchten
en speculaties tot waarheden te verheffen,
welke kritiekloos door het grote publiek wor
den geslikt.
De tijd van de zoete romantiek, van de mooischrij
verij in verheven stijl, is reeds lang voorhij. Verhalen
over vorsten en koningskinderen moeten schokken
en de lust naar sensatie prikkelen. Schandalen en
schandaaltjes, ook al bestaan deze alleen maar in de
verbeelding van degene die ze brengt, staan hierbij
op de eerste rij.
schrijvers, die dikwijls on- alleen maar in de bioscoop
r een schuilnaam werken, en wordt nog nauwelijks verschil
1 ten onrechte journalist noe- gemaakt tussen fictie en werke-
staat slechts één doel voor lijkheid. Bij een aardbeving zet-
i. Ze willen artikelen publice- ten fotografen een verweesd,
welke niet alleen version- liefst huilend kind op de puinho-
p worden, maar voor hun con- pen van het ouderlijk huis. Dit
ook nog het nodige geld spreekt het publiek aan en doet
raatverkoop; gigantische, sug- het eventueel in de beurs tasten,
stieve koppen) in het laatje Waarom is het mij als schrijver
verboden iets te ensceneren?"
De woordvoerders van de
RVD hebben aan de Britse
persleden overigens niet de
lastigste klanten. Veel moeilijker
om mee om te gaan en er
zinvol mee te spreken zijn de
medewerkers van enkele Duitse
(Neue Welt. Das Grüne Blatt),
Belgische (Kwik, Zondagsnieuws)
en Franse (lei Paris, France Di-
mensen zijn als ze zich over be
paalde publikaties niet zouden
vermaiken.
de waarheid: de „check", de
•-check"
Als ze naar Nederland komen
^„Levensgevaarlijk", zei ik, te-
eer daar ik wist dat de infor-
waarover hij beschikte,
eerste tot de laatste zin
brzonnen was. „Op deze manier
omen de leugens in de wereld".
ffect
De collega haalde de schouders
„Een onwaar, maar interes-
verhaal sorteert meer effect
een waar, oninteressant ver-
I. De mensen willen in hun
svoelcns getroffen worden,
bord. oorlog, ellende, manmoe-
ige reddingspogingen, keiharde
omantiek. Een medium als de
elevisie heeft ons, journalisten,
en andere benaderingswijze ge-
even".
sb
Gelachen
Zo is er indertijd hard gela
chen over het bericht in de Itali
aanse pers dat prinses Beatrix
iedere avond de ophaalbrug van
het kasteel Drakensteyn naar bo
ven draait. Niet zozeer omdat
die bewuste ophaalbrug een
vaste brug is, maar meer om de
motiveringen, die er aan te pas
kwamen.
Deze luidden ongeveer:
Zij (prinses Beatrix) is uiterst
onafhankelijk, altijd vrolijk en
volkomen non-conformiste. Ze
doet precies wat ze zelf wil. In
het eigen kasteeltje, dat ze be
trokken heeft, wil ze geen ge
zeur aan haar hoofd hebben.
Vandaar dat ze elke avond de
ophaalbrug naar boven draait
een lichaamsoefening, die er zijn
mag. Ze is dan verder voor nie
mand meer te bereiken. De tele
foon laat ze rustig rinkelen, ook
als haar moeder haar belt...
Ergernis is er ook, vooral als
het om een hetze gaat. Na de
verloving van prinses Beatrix
met prins Claus hebben er we
kenlang berichten in de wereld
pers gecirculeerd dat koningin
Juliana regeringsmoe was en ten
behoeve van haar dochter zou
willen aftreden.
France Dimanche, een van de
bladen uit welker koker deze on
zin kwam, wist er nog aan toe te
voegen dat prinses Irene en Don
Carlos op het punt van scheiden
stonden, dat koningin Juliana
„.J,!""1
/Beatrix isf der gröiïte Provo'
jij!
Hollcindische KÖnigsfamilie schwebt in Gefokrf
om een verhaal over de konink-
de ..double lijke familie te schrijveni kan
eek". Een niet van naam en niemand hen de nonsens, waarop
am verstoken Britse verslagge- ze dit meestal funderen, uit het
heb ik onlangs, tijdens een hoofd praten. Ter redactie ge-
bruiken ze helemaal hun duim.
beurtenis rond het Ned - Dg doorsnee-lezer (alleen in het
ndse Koninklijk Huis, in Den buitenland?) schijnt het niet erg
aag echter horen zeggen dat te vinden te worden misleid, als
t hem geen lor interesseerde het om koningshuizen en vorste-
J i.;j lijke ballingen gaat, om film- en
de „scoop die hij in handen sportsterreni multi-miljonairs of
eende te hebben, een „canard Assepoester-achtige figuren,
s of niet.
„Officiële ontkenningen", licht-
hij toe, „versterken me juist
l mijn gedachte dat ik het bij OndSTGn
et rechte eind heb. Trouwens,
rfat kan de Rijksvoorlichtings-
jenst anders doen? Hij loopt
de ketting van het Hof.
i woordvoerder kan op eigen
tutje ook maar het kleinste de-
-il bevestigen".
Men moet zelfs tegenover on
eerlijke journalistiek eerlijk blij
ven. Het is niet alleen de Neder
landse koninklijke familie, die
het in de genoemde en andere
buitenlandse bladen zwaar te
verduren heeft, maar ook de Ho-
henzollerns, de Bernadottes, de
Windsors, prins Rainier van Mo
naco, koningin Fabiola van Bel
gië, Marika Kilius, ex-keizerin
Soraya van Perzië, Onassis, Sam
my Davis enzovoorts.
Op Paleis Soestdijk komt bij
na dagelijks een stroom van
Franse, Duitse, Engelse, Itali
aanse cn Belgische knipsels bin
nen van een bedenkelijk allooi.
De scribenten ervan penetreren
op indiscrete of soms grove wij
ze in het particuliere leven van
de leden van het Koninklijk
Huis.
Reacties zijn er nooit. Ze kun
nen er ook niet zijn. Elke verde
diging zou de waardigheid van
het ambt of de functie schaden.
Bovendien zouden openbare ont
kenningen of correcties slechts
koren zijn op de molen van de
boulevardpers, die er het is
een welvaartsverschijnsel nog
steeds in slaagt met bedrieglijke
artikelen over de „high society"
goud te verdienen.
hierdoor een zenuwinzinking ge
kregen had, en dat de verhou
ding tussen haar en prins Bern-
hard zeer slecht zou zijn gewor-
Diverse Italiaanse
boulevardbladen name
leugens over.
,Op de beeldbuis vroeger De Oranjes zouden echter geen
Verdriet
Dan is er het verdriet het
verdriet, dat elke moeder en va
der ondergaat, over wier kinde
ren nare en gemene dingen
gescheven worden. De slechte
ogen, die prinses Christina heeft
door een bril, die overigens
de helft van de mensheid draagt,
wordt ze tot normaal zien in
staat gesteld zijn (en worden)
door diverse buitenlandse bladen
tot een serie schokkende handi
caps uitgebuit. Elk woord dat
hierover gepubliceerd wordt is
te veel, behalve voor lieden die
onder de schijn van openhartig
te zijn zonder scrupules pijn en
leed veroorzaken met hun in gif
tige inkt gedoopte pen.
Terug naar prinses Beatrix en
de ontboezemingen over haar in
de buitenlandse pers. Op de dag
van schrijven woensdag, 12
april was de wieg in Kasteel
Drakensteyn nog leeg; de hotels
in de wijde omgeving daarente
gen boordevol met in afwachting
zijnde binnen- en buitenlandse
journalisten.
De laatste maanden en weken
is vooral in de Duitse en Bel
gische boulevardbladen veel
geschreven over de Oranjetelg,
waar heel Nederland op wacht.
Ook al zou ik scherp selecteren,
dan zou er nog een hele krant
mee kunnen worden gevuld. Van
daar slechts een bloemlezing uit
twee verhalen, welke in de Neue
Welt werden geplaatst. Als de
koppen niet zo opvallend waren,
had ik de desbetreffende num
mers waarschijnlijk nooit ge
kocht
In zijn uitgave van 30 januari
j.l. maakte dit door meer dan
een miljoen Duitsers gelezen
weekblad bekend dat „Beatrix
en haar baby door tuberculose
worden bedreigd", en dat ook de
hele Nederlandse koninklijke fa
milie in gevaar verkeerde.
„Alarm rond het Nederlandse
Koninklijk Huis! Iedereen is be
zorgd om Beatrix en haar nog
ongeboren baby, die de Neder
landse kroonprinses in april ter
wereld moet brengen! Het staat
vast dat Beatrix aan het gevaar
van een tuberculosebesmetting
heeft blootgestaan!"
De oorzaak van deze opwinden
de kreten? „Men vreesde", aldus
de sensatiejournalist, „dat de
persoonlijke adjudant van prins
Bernhard, kolonel C. C. Geertse-
ma. die aan open tbc lijdt, ook
Beatrix heeft kunnen besmet
ten".
Bij mijn weten werd kolonel
Geertsema het vorig jaar met
een longziekte, die zich niet
ernstig liet aanzien, in een mili
tair hospitaal opgenomen. Maar
Christoph wist te melden dat al
le leden van de koninklijke fami
lie nog voor de voltrekking van
het huwelijk tussen prinses Mar
griet en mr. Pieter van Vollenho
ven aan een streng tuberculose-
onderzoek werden onderworpen.
Stuntje
Het is niet verwonderlijk".
zo voegde hij er na enkele loze
zinnen aan toe. „dat men in Ne
derland bezorgd naar het
Kasteel Drakensteyn kijkt....
Kroonprinses Beatrix staat nu
onder dubbel strenge medische
controle. In de wieg van haar
kind mag zich geen kwaadaardi
ge ziekte openbaren".
„Beatrix" baby: het gaat
haar niet goed", verklaarde
brcodschrijfster Marina Jacobi
in dezelfde Neue Welt van 20
maart j.l. De bezorgde vrouw
zou in Utrecht een interview heb
ben gehad met de gynaecoloog
prof. dr. W. P. Plate. Na lezing
en herlezing van haar artikel
blijft het me een raadsel waar
om de zwangerschap van de prin
ses op dat moment niet normaal
en naar wens verliep.
Frau im Spiegel, een ander
Duits weekblad, zorgde ruim een
•aar geleden voor een stuntje. In
het nummer van 5 februari 1966
werd aangekondigd dat zowel
een dubbelganger voor prinses
Beatrix als voor prins Claus
werd gezocht. Abonnees werd
verzocht een foto in te sturen.
De man en de vrouw, wier por
tret werd bekroond, kregen in
de huwelijksweek een gratis ver
blijf in Nederland aangeboden.
Naar volgende publikaties in
Frau im Spiegel te oordelen, heb
ben honderden, zo niet duizen
den Duitse dames aan de oproep
gehoor gegeven. De mannen ble
ken er wat aarzelend tegenover
te staan. De winnaar en winna
res zullen zeker in Amsterdam
zijn geweest, maar het is de
vraag of ze inderdaad als dubbel
ganger zijn herkend.
Die Heimat am Mittag, een
krant, die in het Roergebied
verschijnt, berichtte op 31 mei
1963 dat koningin Wilhelmina
haar „lievelingskleinkind" Bea
trix een bedrag van een miljard
gulden had nagelaten. De Konin
gin werd beschreven als een fi
nancieel genie, die de oliemag
naat Sir Henry Deterding min of
meer op het paard hielp.
Een merkwaardige bijzonder
heid, die door het blad werd ver
meld, is het geestelijke testa
ment, dat de grootmoeder aan
haar kleindochters zou hebben
achtergelaten. Hierin zou staan
dat de laatsten geen Duitse prins
mogen huwen en geen morgana
tisch huwelijk mogen sluiten...
Als men het Belgische Zon
dagsnieuws van 17 maart 1965
wil geloven ik kan het nie
mand aanbevelen dan is er
indertijd ook een romance tus
sen prinses Beatrix en mr. Pie
ter van Vollenhoven geweest.
„Niemand heeft de laatste we
ken haar emoties beter in be
dwang kunnen houden", aldus
dit boulevardblad, „dan de Ne
derlandse kroonprinses Beatrix.
Gespannen, nerveus, maar uiter
lijk volkomen beheerst, heeft zij
ervaren hoe haar zuster Mar
griet heeft ontvangen dat zij zo
graag zelf had gekend, maar dat
juist haar, helaas, is onthouden:
de openlijke bevestiging van een
liefde voor een „gewone burger".
„Liefde? Vriendschap? Gene
genheid van een studente voor
een jongere studiegenoot, in wie
zij veel eigenschappen terugvond
van de „ook wat ernstige,
bescheiden, Bob Steensma"? Feit
is: Pieter van Vollenhoven en Be
atrix kenden elkaar reeds in
hun Leidse studententijd, voor
dat Margriet in Leiden kwam
studeren. Zij hebben elkaar on
der meer ontmoet bij de win
tersport (en bij het huwelijk van
Bob Steensma in Rotterdam).
Prinses Beatrix, gezellig, spon
taan, en zo graag vertoevend in
deze kringen van moderne, maar
gewone jonge mensen, heeft snel
geweten dat haar droomwens
met zulk een partner niet kon
worden gerealiseerd".
Kwik, een ander Belgisch
weekblad, kondigde reeds op 5
februari 1965 aan dat prinses Be
atrix later koningin Wilhelmina
zal heten.
„Een andere traditie onder de
Oranjes 'is", zo heet het, „dat
men niet zoveel belang hecht
aan het handhaven van een
naam. Zo werd prinses Marijke
omgedoopt in prinses Christina
(haar tweede naam was Maria-
Christina)."
Andere naam
„Wat prinses Beatrix betreft,
schijnt het nu vast te staan, vol
gens een pas verschenen nieuwe
kinderencyclopaedie, die in alle
scholen wordt gebruikt, dat zij
zal regeren onder de naam van
koningin Wilhelmina. De kroon
prinses staat in de bevolkingsre
gisters ingeschreven als Beatrix.
Wilhelmina, Armgard."
„Hét feit, dat het Hof het ge
bruik van deze kinderencyclopae
die in de scholen 'oelaat, wijst
erop dat koningin Juliana en de
In de Hamburger Echo van 9
december 1965 werd met een
zware kop aangekondigd dat Be
atrix het interieur van het
Kasteel Drakensteyn totaal ver
anderd heeft. Dit om haar (toen
nog toekomstige) echtgenoot tege
moet te komen, die niets van an
tiek zou willen weten.
De één dag eerder verschenen
Neue Post berichtte dat de Prin
ses speciale voorzieningen in
haar slot had getroffen om, ook
later als koningin, voor prins
Claus te kunnen koken. Er zou
een nieuwe keuken zijn ge
bouwd, waarin zij alleen de pol
lepel zwaait
„Al als jong meisje", aldus dit
Duitse weekblad, „schepte Bea
trix veel plezier in het uitprobe
ren van pikante recepten. Deze
voorliefde deelt ze met haar toe
komstige man. Want ook Claus
von Amsberg hing in zijn vrijge-
zellenflat in Bonn graag de ama
teurkok uit".
En dan nog die wel heel voor
barige zevenklapper van Cathe-
ry van Stolck wie dat dan
ook zijn mag in de Neue Post
van 28 juli 1965. Meer dan een
half jaar voordat het huwelijk
voltrokken werd, schreef ze dat
prinses Beatrix slechts één gehei
me angst heeft. „Haar Claus met
zijn edele gelaatstrekken en zijn
ongekunstelde charme", is name
lijk „een uitgesproken vrouwen
type".
Het is alsof de Engelse konin
gin haar hart tegenover haar
heeft uitgestort als ze hier nog
aan toevoegt dat deze de eerste
jaren geleden heeft onder het
feit, dat vrouwen en meisjes
„steeds opnieuw verliefd werden
op haar man" en dat daar menig
geheim conflict uit is voortgeko
men.
Op deze pagina is slechts een
keuze gedaan uit de miljoenen
woorden, die in speculatieve zin
over prinses Beatrix in de bui
tenlandse pers geschreven zijn.
De walgelijkste, de meest leugen
achtige en de meest beledigen
de schrifturen heb ik opzettelijk
weggelaten.
Op de roddeljournaiistiek, die
helaas ononderbroken doorgaat,
is slechts de inscriptie van toe
passing. die (doorlopend) op dfc
twee glazen staat, welke ex-prc-
mier Cals het prinselijk paar in
de bruidsweken aanbood. Het be
treft een tekst uit het „Houwe-
lyck" van Jacob Cats,
waarschijnlijk overgenomen uit
een van de 15 coupletten van
het „Wilhelmus". Hij luidt: „Na
tsuer sal ick onffangen van Godt
mijn Heer dat soet".
