1 nay o RADIO 1 f Televisiebeurs in Cannes: bijenkorf vol gratie DISCUSSIE OVER VAN DER LUBBE INVASIE VAN 1500 GASTEN Puzzelboek V t er VRIJDAG 14 APRIL 1067 Reclame van Hillo besloot gisteravond zijn ie NCRV-televisie gemaakte do- itaire over reclame in een harde i met o.a. ruime informatie over erciële televisie in Engeland en ika. Hierbij is het gebruikelijk, le serieuze programma's met re- spots te onderbreken. Nu hebt u ens kunnen zien hoe storend en end dat is. ele dingen vielen ons op: de me ng dat Amerika 's avonds geen cultureel programma meer kwijt anwege die spots en het feit dat lldare waarlijk eens aan 't vrijen i met zijn mooie blonde ver ier. grapje als dit past precies bij de die Jan van Hillo in dit gedegen terk niettemin handhaafde. In- ad, dit onderwerp vraagt om een toon. Een zeer te waarderen nentaire. spel Het derde pianoconcert" auwelijks enige inhoud, het is uit- nd geschreven om een veelzijdige e de kans te geven, de gehele van menselijke emoties op te ,n. Dat was Ank van der Moer lig toevertrouwd, ook al gaf ze t grote pianiste beslist niet het van haar kunnen en werd haar door enige versprekingen ont- laatste overkwam ook Eric ider, goed op zijn plaats als de figuur. Er waren voorts diverse rollen voor grote acteurs. Ko ijk vermaakte zich er voorname- >.e een scène als dirigent te spe- Joan Remmelts nam zowaar ge in met iets dat nauwelijks meer [an een figurantenrol. i psychologisch drama kunnen wij tuk niet noemen, hoogstens een Itje pikant amusement, dat het jken best waard was, maar niets om nog eens te overdenken. INDEN Engeland heeft de •entie over de toekomst van Gi- r, die volgende week zou worden den, uitgesteld naar aanleiding iet Spaanse verbod op luchtver- n de omgeving van de rots. (Van een medewerker) CANNES Heel Cannes staat op zijn kop, overspoeld als het is met bezoekers uit 63 lan den, die het Festivalpaleis be legeren om zaken te doen op de derde jaarbeurs voor tv-pro- dukties. Deze manifestatie heet officieel Marché Internationale des Programmes de Télévision, en wordt bij vlotte afkorting MIP genoemd. Deze activiteit betekent voor Cannes, dat wel iets gewend is op festivalgebied, een invasie van ongeveer 1500 gasten, die van de heerlijke lente niet veel zien omdat zij zich hele dagen opsluiten in halfduistere zalen waar monitors en grootscher- men ononderbroken program ma's vertonen. Frankrijk beschouwt zich, omwille van de beroemde gebroeders Lumière, graag als de bakermat van de film en het jaarlijks filmfestival heeft Cannes de titel „hoofdstad van het filmkoninkrijk" verschaft. Maar in deze dagen heeft de bioskoopfilm een duchtige concurrent op eigen ter rein gekregen: de televisie. De beurs, Waarop men met vraag en aanbod geweldige zaken, doet, is stormachtig gegroeid. In 1965 keek men er van op, dat de start 515 ge- interesserden uit 45 landen naar de Franse zuidkust bracht. Een jaar la ter begeleidden ruim 1000 deelne mers de inzendingen uit 53 landen en nu is alweer een fikse sprong vooruit gemaakt. Het beursevenement begon met een ty pisch voorval. Aan de gevel van het festivalpaleis is een dichte rij vlag- gestokken geplaatst, waaraan men bij elke gelegenheid de vlaggen derl deelnemende landen hijst. Het maxi-l mum dat men ooit bij filmfeesten bereikte, is 53. Toen de televisiebeurs begon werd er echter aanvankelijk geen enkele vlag gehesen. Dit was geen onheusheid je- gens de deelnemers, het gold eenvou dig een gebrek aan stokken, dat men op het laatste moment ontdekte en de grote baas van het paleis. Ber- i nard Chevry, zag liever van vlagver- J toon af, dan tien landen te kwetsen door de hunnen niet te hijsen. In allerijl werden dien nieuwe stokken besteld, afgeleverd en in het beton dagen in beslag, maar toen was de pijn voorbij en gingen 53 vlaggen de lucht in. CAM-systecm bekijken. Voor deze uitzendingen wordt een speciaal ka naal gebruikt, dat niet op de huiska mertoestellen is op te vangen. He- laas tonen de programma's duidelijk j de zwakke punten van het Franse systeem: bij zonlicht opgenomen pro- dukten zijn heel goed, opnamen bij kunstlicht gemaakt gaan mank aan talrijke verkleuringen. Bijenkorf Koopwaar (Advertentie) Van Nelle bestellen aze radio- en tv-redactie) jVERSUM Zoals u weet heeft Hamel enkele maanden geleden de Hessische omroep de rol van 'an der Lubbe gespeeld in reconstructie van het llijksdag- Iproces, dat in 1933 in Leipzig gevoerd. De Nederlander werd j ter dood veroordeeld. Zijn wordt echter nog steeds in tvvij- etrokken: velen geloven dat de onder dwang handelde toen hij nde. ;en. zal gebeuren op de avond van ag 21 april a.s. Vooraf zal men, 9.10 en 10.10 uur, een samenvat- kunnen zien van de avondvul- documentaire, welke de sche omroep op 'het scherm heeft icht. ing genoeg, dat uur", zegt de „om een enigszins authentiek te geven van de wijze waarop iak-Van der Lubbe destijds is be eld. Dat gebeurde intussen op 21, 23 december 1933: Van der Lub- rerd ervan beschuldigd op 27 fe- 'i van dat jaar de Rijksdag (het mentsgebouw van Duitsland) in i te hebben gestoken, die tijd wierp dit proces geweldig •J: kant en klaar 1 heel veel smaken n niet duur ook!: ANAF 90 CENT veel stof pp, heel Nederland gonsde ervan, zoals ouderen zich nog zullen herinneren. Helemaal verstomd is dit rumoer nooit. Er zijn mensen, die gelo ven dat de brand werd gesticht door voorstanders van het Derde Rijk, om de communisten de schuld in de schoe nen te schuiven en daardoor poiitieke winst te behalen. Anderen menen ze ker te weten, dat Van der Lubbe als zondebok naar voren werd geschoven omdat hij een onnozele jongen was. Maar neen, zeggen weer anderen, hij had een goed verstand, maar werd on der verdovende middelen gehouden om een rare indruk te maken op zijn rech ters. Hoe het zij. de Hessische omroep maakte voor de reconstructie gebruik van een boek dat de Duitse dr. Fritz Tobias later naar het historisch dossier van de zaak schreef. Tijdens dc opnamen voor de lv-uit- zonding rezen er in Nederland al felle protesten op, maar eveneens in de Bondsrepubliek: men beweerde dat To bias zijn boek schreef aan de hand van gerechtelijke protocollen en dat het proces geen proces is geweest. Naar aanleiding daarvan laat de NCRV dc vertoning volgen door nog eens een uur discussie (die ook nog kan uitlopen) in de hoop wat meer licht over dc mysterieuze kwestie te kunnen laten schijnen. De journalist W. Brugsma zal gespreksleider zijn. Om de tafel zetten zich voorts mr. B. W. Stomps, de Haar lemse advocaat die in 1933 tevergeefs trachtte Van der Lubbe te verdedigen, dr. Jef Last, die kort na het proci een boek over de Rijksdagbrand schreef, de essayist Arthur Lehnin; die het eens is met de visie van dr. Tobias, Harry Schulze-Wilde en Ro bert Jasper Grootveld. Verder spreekt mee de in Duitsland wonende Franse journalist dr. Edou- ard Calic, die kortgeleden in nieuws kwam omdat hij nieuwe g vens en tot dan toe onbekende docu menten over de Rijksdagbrand ontdek te en die binnenkort zal publiceren. De beurs zelf was direct goed op gang. Een feit is, dat er meer verkopers! dan kopers aanwezig waren in het begin_ Verscheidene kleine tv-produ- centen, particuliere maatschappijtjes, proberen hier hun kans waar te ne men en dat doet het aantal aanbie ders natuurlijk buiten proporties zwellen. Tv-programma's gaan hier gewoon als koopwaar van de hand. Er moeten immers zoveel zenduren worden ge vuld! Bovendien heeft deze beurs voor het eerst een staartje, doordat er een bu reau is opgericht waar men kan on derhandelen over het maken van co-produkties, d.w.z. programma's die voor gezamenlijke kosten wor den vervaardigd. Ook hierbij heb ben de kleine maatschappijtjes een goede vinger in de pap. Om wegwijs te worden, kan men een in de hal van het paleis opgehangen, reusachtig bord raadplegen. Hierop wordt vermeld, welke producenten in bepaalde landen partners zoeken en daarbij gaat het vrijwel geheel „vrije" producenten, Het paleis gonst als een bijenkorf, want er zijn voortdurend ongeveer 1000 personen binnen (de uitzendin gen duren de gehele dag onafgebro ken), en daarbij moet men nog 200 personeelsleden tellen. Toch kan men elkaar vrij gemakkelijk vinden. Er is een ontmoetingszaal en iedere deelnemer draagt een kaartje met naam en nummer op de revers. Nog een derde kolossaal bord hangt in de hal: hierop komen alle namen en foto's van de deelnemers voor. Zodra men binnentreedt wordt dit doorgegeven aan die dienst signalisa tie, en die zorgt ervoor dat op het bord bij de betreffende naam een rood lichtje gaat branden. Dit wordt pas gedoofd wanneer men het ge bouw verlaat. Men kan dus onmid dellijk zien, wie binnen is. Verder hebben alle producenten een stand waarin zij te vinden zijn. Bij afwezigheid kan men op een lei een verzoek om ontmoeting met plaats en uur noteren. Dat is dus allemaal piekfijn voor elkaar. En overigens ziet men elkaar dikwijls op allerlei recepties en cocktailparties, door de een na de ander gegeven. Zoals gebruikelijk laten zich in Cannes diverse Franse „vedetten" van het scherm zien. „De" gaste is Mylène Demongeot, maar rondom haar para deren een aantal kleinere sterren, op hoop van een buitenlands contract, zoals dat ook gebeurt op filmfesti- niet gevestigde omroepen, maar tocle-| De tv-beurs MIP is nu al zo'n spekta- veringsondernemingen. De handel is er echter niet minder levendig om!i Wie niet als deelnemer maar als verslaggever in het paleis vertoeft, loopt min of meer verloren rond, want... waar moet men beginnen? In minder dan 7 dagen worden ruim 700 ingezonden programma's ver toond, dat is moer dan honderd per dag! Maar er zijn ook nog zo'n 500 tv-films, die in aparte projectiezalen op bioscoopdoek verschijnen. Deze worden op aanvraag vertoond, want men vindt alle gegevens eerst in daartoe door de diverse firma's aan geboden boeken. Spoorboekje Een ander, al even geweldig, bord in de hal fungeert als een soort spoor boekje. Hierop staat precies vermeld in welke van de zalen en op welk uur de aangeboden programma's, al dan niet in kleur, worden vertoond. Men kiest er dus een uit, dat bijv. om 9.15 uur begint en over keten 3 (er zijn er 4 voortdurend in gebruik) wordt uitgezonden. Men controleert in welke zaal keten 3 in beeld komt (dat zijn er verscheidene) en nestelt zich daar in een fauteuil, omringd door kritisch kijkende, noterende ge gadigden. In elke zaal staan diverse ontvangappa raten opgesteld, maar ook één, waar op de programma's die via de 4 ke tens lopen, tegelijk zichtbaar zijn. Hiertoe is het scherm in vier parten verdeeld. Dit voor degenen, die niet opzien tegen ogengymnastiek! Kleurenprogramma's kan men ook op zwart-wit- ontvangers volgen en dat is belangrijk, omdat de meeste lan den nog niet •-«- kei geworden, dat het niet on waarschijnlijk is dat zij binnen enke le jaren het filmfestival van de eer ste plaats verdrijft. Van Nelle bestellen Morgenf zaterdag) avond zendt de NCRV-televisie het tweede deel uit van het op 14 maart in Amsterdam opgenomen programma ,Jazz from a swinging Era", waarin de hommage ten deel valt aan de befaamde pianist Earl Hines bijnaam Father Hines). Zijn even eens beroemde collega Sir Charles Thompson (hier op de foto) zal daar een goed steentje toe bijdragen. Met hen treden weer een hele rij prominenten op. Hun interpretatie van de jazz is die van The Swing Thirties, beter bekend als The Swing Era. de periode van de grote orkesten waarin veel ruimte werd gelaten voor solisten. Deze concerten kregen door radio-uitzendingen grote bekendheid. Deze uitzendingen gesponsord door siga retten- en biscuitfabrikanten, gingen vaak van kust tot kust. Kruiswoord-puzzel zonder ztrart VANAVOND TE ZIEN Nederland 1 AVRO 7.05 uur aflevering van The Thunderbirds. 8.20 uur actualiteiten. 8.45 uur Dean Martin-show. 9.30 uur Voor de vuist weg. Nederland 2 KRO 8.05 uur Enny Molsde Leeuwe vertelt twee „Falk- landjes". 8.30 uur tweede aflevering „Groei naar de vrijheid", over de 80-jarige oorlog, co-produktie van KRO en NCRV. 9.00 uur Bonanza. 9.50 uur nieuws uit Washington. VANAVOND TE HOREN Horizontaal: 1. niet gesloten - be kend dier. 2. plomp - vaartuig - jon gensnaam. 3. zijtak Rhóne - lusthof. 4. jongensnaam. 5. vriend (Fr) - plaats in N.Brab. - water in Friesland. 6. zot - sluiskolk - voorzetsel. 7. stap - muziek noot - eind. 8. metaa^soort - lidwoord (Fr) - meisjesnaam. 9. rund - boom - maanstand - bijwoord. Vertikaal: 1. viervoetig dier kleurentelevisie toe! meisjesnaam. 2. stand - Nederl. schil- zijn Men kan ze dus ook kopen voor der. 3. rivier in Duitsland - godin v. d. zwart-wit- uitzending. vrede. 4. borstelgras - priem. 5. soort aparte zalen kan men Franse, r^roente- P'aatS in Drente" 6" stad rechtstreeks uit Parijs overgeseinde kleurenprogramma's volgens SE- Hilversum I VPRO en VARA 7.00 uur jongerenrubriek Ronduit. 8.05 uur klankbeeld „Het proces Van der Lubbe". 9.00 uur Omroeporkest speelt romantische serieuze muziek, Conny Stuart draagt voor. 10.55 uur lichte platen in „Prettig weekend". Hilversum II NRU 8.00 uur komische opera „Gianni Schicchi" van Puccini, Romeinse uitvoering. 8.55 uur twee generaties:, kleuterleidsters ontmoeten elkaar. 9.15 uur programma over volksmuziek uit India. 10.40 uur concert door het Omroep-vrouwenkoor het Ned. Hobo-kwartet. 11.20 uur Radiorama, satirisch magazine. (Advertentie) Van Nelle bestellen Enkele dagen later vindt Aegte hem aan het werk. Het kost haar moeite hem ertoe te bewegen zijn dagelijkse wan deling te maken. „Je mag het niet nalaten, heeft de dokter gezegd, tenzij het erg slecht weer is," herinnert zij hem. Daarom gaat hij; ook de volgende dagen- Maar het werk trekt hem voortdurend sterker. Hij is blij als op zekere dag het weer blijkt te zijn omgeslagen en het regent. De gehele middag kan hij aan het werk blijven. Als hij 's avonds constateert, dat het hem niet noemenswaard heeft ver moeid, is er de volgende dag geen aanleiding het anders te doen. Trouwens, het werk heeft hem weer helemaal te pak ken. Hij werkt aan een schilderij van een rustende soldaat, waarvoor hij een luchtige schets had gemaakt op zijn laatste middagwandeling toen warm de lentezon scheen. Hij was naar de Haagpoort gewandeld en daar had hij, op een lage bank die tegen de muur stond, de jonge voetknecht zien zitten. De soldaat had het geweer over de knieën gelegd en steunde de handen daarop. Hij sliep. Zijn hoofd was voorover gezakt, zodat het gelaat bijna schuilging achter de glimmende helm. Carel had even naar de slapende soldaat staan kijken. Daarna had hij op een stuk papier, dat hij in zijn zak vond, snel een schets van hem gemaakt. Op het schilderij plaatst hij de figuur in een ten dele gefantaseerde omgeving. Hij versiert de muur waarvoor de soldaat zit, met een dorische zuil en boven de steenboog daarachter schildert hij het onderste gedeelte van een reliëf met een afbeelding van Antonius met het varken. Het is een gevelsteen, die hij zich herinnert uit Amsterdam en die vaak zijn aandacht trok als hij er van zijn kosthuis naar de werkplaats van meester Rembrandt wandelde. De dagen die regenbuiten en een kille wind van uit zee brachten, zijn voorbijgegaan. Weer schijnt de zon. En in het middaguur aan tafel heeft Aegte gezegd: „Ga nu straks weer eens naar buiten, Carel." Want ze weet, dat hij vrijwel de gehele ochtend in het atelier heeft doorgebracht „Ik zal wel eens kijken; straks misschien," heeft hij ont wijkend geantwoord. Maar hij had gedacht: ze heeft gelijk, ik moet me nu nog niet de ganse dag opsluiten. En hij had zich inderdaad voorgenomen er nog even uit te gaan. Al zou het maar een kwartier zijn. Doch nu hij weer aan het werk is, vergeet hij de tijd. Hij schildert sterk geconcentreerd. Als hij eindelijk de penselen heeft neergelegd, gaat hij enige passen achteruit om het resultaat van een afstand te kunnen bekijken. Hij doet het kritisch en stelt niet zonder voldoening vast, dat de Delftse invloed zich heeft doen gelden. De zware, donkere toon, die hij zich bij Rembrandt eigen had gemaakt en waarvan hij nog niet los was toen hij enkele jaren geleden zijn zelfpor tret schilderde, is nu geheel verdwenen. Eindelijk heeft hij nu ook in zijn werk die blankheid weten te bereiken, die hij steeds zo heeft bewonderd in de schilderijen van de Delftse kerkschilders. Ik ben herboren en mijn werk is het ook, denkt hij. Maar tegelijkertijd fronst hij de wenkbrauwen en komt er een donkere blik in zijn ogen. Hij heeft het gevoel, dat er buiten een wolk voor de zon is geschoven en het ineens kil is geworden in het atelier. Want hij realiseert zich, dat deze hergeboorte, voor zover het hemzelf betreft, nog niet vol maakt is. Nog altijd zijn er de eenzame nachten. Hij is er zo langzamerhand al aan gewend geraakt. Een enkele maal ligt hij nog wel lang wakker en eens heeft hij onder de dekens de handen te zamen geknepen en gesmeekt: „O Heer, laat ze toch komen!" Maar soms ook valt hij in slaap zonder naar de komst van Aegte te hebben verlangd.. Misschien komt het door het gewend raken aan de situa tie, dat de belangstelling voor zijn werk en daarmee de lust om te schilderen zijn weergekeerd. Hij herinnert zich, dat hij nog niet zo lang geleden veronderstelde, dat hij pas weer zou kunnen werken als de verhouding tussen Aegte en hem zich geheel zou hebben hersteld- Doch nu is het hem duide lijk geworden, dat de scheppingsdrang in hem krachtig ge noeg is om dat andere te kunnen overheersen. Ook als er financiële zorgen zijn, kan hij zich, door zijn kunst, daar bovenuit werken. Ofschoon hij niet kan ontkennen, dat zij een zekere remmende invloed uitoefenen; Ze leiden de ge dachten af, zoals ze ook thans zijn afgeleid. Hij staat voor het schilderij waaraan hij bezig is, doch het heeft niet meer zijn kritische aandacht. Daarom wendt hij er zich van af. Enige malen loopt hij doelloos het atelier op en neer. Dan gaat hij naar de kamer, waar hij Aegte en zijn schoonmoe der vindt. Hij zegt: „Ik ga nog een eindje lopen". En hij laat erop volgen: „En ik denk, dat ik vanavond weer eens naar het gilde ga. Ik ben er in zo lang niet geweest" (Wordt vervolgd) Kerk in york in de nerK 1,1 kloosterkerk van beweffinë York» de gloot- ste g0thische kerk van Groot- Britannië. zit beweging. Zij kan in storten doordat ze geleidelijk van haar fundamenten wegglijdt. Bernard Feilden, de architect die toezicht houdt op het 500 jaar oude gebouw, zegt dat de 60 meter hoge toren binnen vijftien jaar zal in storten, tenzij nu begonnen wordt met een ingrijpende restauratie. Om de kerk te redden worden po gingen gedaan om twintig miljoen gulden bijeen te krijgen. Het gebouw trekt jaarlijks een miljoen bezoekers. (Advertentie) Van Nelle bestellen! NEURENBERG In Beieren zijn gisteren een spoorwegarbeider om het leven gekomen en twaalf gewond, door dat op het baanvak Schwandorf - Neu renberg een werktrein in volle vaart inreed op een machine waarmee repa raties aan de rails werden verricht. BREDA Wegens hoogst roeke loos rijden met als gevolg de dood van drie personen heeft de officier van justitie van de Bredase rechtbank gisteren zes maanden gevangenisstraf en drie jaar intrekking van rijbe wijs geëist tegen de Bredanaar M. de Duitsland - boom - bergweide. 7. telwoord - Italiaans dichter - voeg woord. 8. soort van hert - ontkenning - ontkenning (Eng). 9. dag der week. Oplossing vorige puzzel Horizontaal: 1. Spanjaard. 2. eest - ed - Leo. 3. mep - ik - Epen. 4. aren Ens - pd. 5. nl - r.o. - ronde. 6. teelt - meer. 7. Inn - arre - da. 8. etaleur - ra. 9. kolossaal. Vertikaal: 1. semantiek. 2. peer - len to. 3. asperen - al. 4. nt - Ino - la - L.O. 5. Jeker - tres - 6. Aden - om - rus. 7. alp - snee - ra. 8. reep - de - dra. 9. donderaal. (Advertentie) Van Nelle bestellen >ONPggHRNPE-/ BBRPMAU apsprekew? WflT CR BFTEK? BRUTRAL! De ee- n: c5ERIN'S VRN SIRIR IETS MET JOU APSPR KRPITC iNSUfiORONRTlE EN Dj) AARD. APN.WORCTALS BUITCN LRNPS vrstöehoudeu. WACH- Mario van londen- Mario van The The Caprice Caprice. een van de be roemdste restauranthouders ter we reld, heeft nu 68 jaar mensen zien eten en houdt ermee op. Hij heeft vele beroemdheden in zijn restau rant te gast gehad. Zoals sommige orkestleiders de lievelingswijsjes van hun klanten kennen, herinnert Mario zich wat zijn klanten graag eten. Hoewel hij gepensioneerd wordt. blijft Mario technisch adviseur. Zijn laatste woorden: „Ik kwam in 1901 naar Londen, en nu ik er bij stil sta. bemerk ik dat ik het altijd zo druk heb gehad dat ik nog nooit rustig in mijn eigen restaurant heb gegeten". SUKKELTJE EN BRUUNKE 61. „Wat een enorme paddestoel! Daar komen zi zo gauw niet langs!" lach' Stikkeltje. „Een prachi idee. Bruunke!" „Hé. hé, we zijn er", hijgt Stikkeltje, als ze voor Jas pers zielige bruine struik staan. „Hoor je de Plantekwantjes mopperen, dat ze er niet door kunnen?" grinnikt Stikkeltje. „Nu gauw gieten, Bruunke!" „Er is niet zoveel meer in de fles: als-het maar niet te weinig is en niet te veel; we kunnen er niets aan veranderen!" zegt Stikkeltje in span ning. „Tellen Bruunke, één, twee, drie!!" FERDNAND vYj~yr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 9