TV
Zeventien jury's voor
het Songfestival
RADIO
TV
AMERIKA
BESPIED
variëteiten voor
wie thuisbleven
7
DINSDAG 28 MAART 1967
en
ILVERSUM Vanavond wordt het
moeilijk kiezen uit de tv-program-
[ma's van NCRV en NTS. Op de
weegschaal liggen aan de ene kant
|(Ned. 1) een zangvoordracht van An
nette Roco met publiek van middel
bare scholieren in Rotterdam, plus
leen Ierse thriller, en aan de andere
kant een opmerkelijke documentaire
\an de Amerikaanse tv: anderhalf
juur kijken naar „de mensen" door
èen verborgen camera.
Imerika zonder masker" heet deze
film. waarin geen sterren meespelen
[en die geen spannende plot bezit.
(Voor kinderogen is zij niet bestemd,
ft is maar. dat u het weet voor de
Paasvakantie
fc film heeft al in enige Nederlandse
bioscopen gedraaid, maar lang niet
(edere rolprent-minnende heeft er
toen een avondje voor over gehad.
Nu komt zij bij u binnen en zij
toont u een boeiend en dramatisch
relaas van „de mens in het alge
meen" en zijn gedragingen als hij
zich onbespied weet.
ancois Reichenbach heeft de docu-
|mentaire gemaakt in 1960 en het
rwas een schokeffect, toen hij ermee
voor de dag kwam. Meer dan eens
richtte hij het cameraoog op vreem
de situaties in de Amerikaanse sa-
Imenleving, maar tot zijn eer dient te
jworden gezegd dat hij er niet speci
aal op uit is geweest, de mens in
(zijn waardigheid te ontluisteren, zo-
lals de sensatiezoeker Jacopetti in
zijn „Mondo-Cane"-film8 zo graag
tichenbach is eerlijk geweest in zijn
onbemerkt rondspieden. Hij heeft
daarbij oog getoond voor komische
Igebeurtenissen. maar ook voor tra
gische en minder aangename aspec
ten van de Amerikaanse maatschap
pij-
jeer nog dan de mens maakte hij
land en landsaard tot middelpunt
van zijn observaties. U moet r
jeens kijken, als u lust hebt en... ais
luw weegschaal naar de kant van
Ned. 2 mocht omslaan. Mogelijk dat
het u bevalt, mogelijk ook. dat
zich ergert. Maar dan kunt u
Iknop toch wel vinden....?
MEIW: Al»AKTE SPEAKERS
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM De pret van
het Eurovisie Songfestival (8
april in Wenen) begint gestalte
te kragen. De uitzending gaat
's avonds tussen 10 en 11.30 uur
het internationale tv-net op. In
de Weense Hofburg zal Leo Ne-
lissen aanwezig zijn voor het
Nederlandse commentaar. Een
Oostenrijkse tv-omroepster is
presentatrice.
Elk deelnemend land (17 in totaal)
moet een nationale jury van 10 le
den benoemen en elke jury moet een
der leden tot voorzitter kiezen.
Verder heeft ieder lid bij de beoorde
ling één stem ter beschikking. Blan
co stemmen is verboden. In totaal
kunnen er dus 10 punten per jury
ofwel in totaal 170 punten worden
toegekend. Een jury mag niet stem
men voor het liedje uit eigen land.
De ingewikkelde manipulatie met 5, 3
en 2 stemmen wordt niet meer ge
volgd dit jaar. Elk jurylid is vr:_"
het kiezen. De voorzitter telt de
stemmen op.
Nieuw is, dat die voorzitter moet
worden geassisteerd door een secreta
ris. die de betreffende televisie-organi
satie (bij ons dus de NTS) uit haar
eigen personeel beschikbaar stelt. Deze
moet ook als woordvoerder optreden
bij het telefonisch bekend maken var
de toegekende punten aan de presenta
trice in Wenen. De NTS heeft nog
geen medewerker hiervoor aangewe-
Wenen heeft beloofd, dat de uitslag
in de Hofburg via „een speciale machi
ne" aan het publiek wordt getoond.
De volgorde van de landen hebben
wij U al meegedeeld: Nederland is
nummer één en Ierland sluit de rij.
Twaalf maal
Het is de twaalfde maal. dat het Eu
rovisie Songfestival wordt gehouden.
In 1955 bespraken tv-programmadirec-
Een jaar later was het in Napels
Conny van den Bos die vergeefs „Het
is genoeg" zong en France Gall die
weer voor Luxemburg won met
„Poupée de cire". Dat bracht ons verle
den jaar weer naar de stad Luxem
burg met het fiasco van ..Fernando"
dat Millv Scott moest lijden, terwijl
Udo Jürgens de erepalm voor Oosten
rijk ontving.
Commentaar
teuren uit West-Europa de toen gehou
den en via Eurovisie (in zeer slecht
beeld) traditionele liedjeswedstrijd in
San Remo. Dit festival was toen bepa
lend voor val of wereldroem. Wie won
of hoog genoteerd stond, was van
faam verzekerd, wie verloor verdween
in de naamloze massa. Er deden aan
dit festijn uitsluitend Italianen mee en
voor verscheidenen van hen was het
een levenskwestie. Hele drama's kwa
men er uit voort.
Al pratende over dit festival kwam
de idee ter tafel, zoiete te doen in Eu- n
ropees verband en reeds een jaar later naar Wenen kijken, waar
werd de gedachte verwezenlijkt. Thérèse Steinmetz het slechts met
Enige Eurovisielanden: Frankrijk...Ringdingeding" moet doen...
Duitsland. Italië. Zwitserland. I.uxem- De elf festivals brachten dus drie-
burg en Nederland zonden elk twee;maal winst voor Frankrijk, tweemaal
vocalisten met splinternieuwe liedjes ivoor Nederland en Luxemburg (niet zo
naar Lugano, waar het feest werd ge- slecht dus!) en eenmaal voor Zwitser-
houden. Wie herinnert het zich nog?!land. Denemarken. Italië en Oosten-
Voor ons gingen Jetty Pearl en del rijk. Engeland, dat nooit won, werd
piepjonge Corrv Brokken resp. met vijf maal tweede (in 1959. 60 61. 64
„De vogels van'Holland" en „Voorgoeden '65 maar organiseerde het feest heel
voorbij" de mist in. hoffelijk twee keer.
De Zwitserse Lys Assia, toen op het
hoogtepunt van haar wereldroem, won
stralend met het liedje „Refrains".
In 1957 keek men (misschien we!
voor het laatst) terug op het succespro
gramma van Lugano en de zaken wer
den grootser opgezet. Naar Frankfurt
am Main nu. en... alle ^Eurovisielanden
deden mee! Opnieuw ging Corry Brok
ken voor ons naar het festijn. Ze zong
„Net als toen" en won even glorieus
als Lys Assia een jaar tevoren.
De traditie was toen ingesteld, dat
het winnende land volgend jaar het
festival zou organiseren. Dat waren
wij dus in 1958. Voor de derde maal
werd het Corry Brokken, nu met
„Heel de wereld", dat helemaal ner
gens bleef. De Franse André Claveau
won met „Dors, mon amour".
Frankrijk ontving de vocalisten in
1959 in Cannes en Nederland nam Re
vanche: Teddy Scholten sleepte de
prijs weg met „Een beetje". „Zie je
wel," zeiden we, „wij kunnen het
wel!" Helaas.. de kreet was te vroeg
geslaakt; sindsdien heeft Nederland al
tijd achteraan gebungeld.
Te duur
Voor Nederland was het te duur
om alweer het festival te organise
ren en Engeland, nooit winnend, al
tijd lachende tweede, bood vriende
lijk aan de taak over te nemen. Wij
zeiden „Heel graag" tegen de BBC
Vanavond kunt U Annette Roco (in werkelijkheid
mevrouw Mulder en moeder van de kleine Roco) voor
de derde maal in een eigen kleine televisieshow bij de
NCRV zien (Ned. 1. 8.45 uur).
De opnamen werden ditmaal niet gemaakt in de
studio, maar in het intieme Piccolo Theater in Rotter
dam, waar een belangstellend en enthousiast publiek
van middelbare scholieren ongedwongen bijeen zat en
gul was met applaus.
Annette beschouwde deze zangvoordracht als een
voor-première van haar eigen tour-de-chant, die binnen
afzienbare tijd in Piccolo van start zal gaan. Hiermee
maakt zij alvast haar eerste entree.
Alle liedjes die zij zingt, behalve de jiddische, zijn
van Enrico Neckheim. Ter afwisseling zegt de acteur
Jeroen Krabbé een enkele tekst. U ziet hem hier
samen met Annette op de foto.
een heerlijke
sigaret, pittig
en toch zacht
en gingen
Londen.
(Van onze radio- en tv-redactie)
enkele maal, bij het dronkemansbal in
de herberg en het opmarcheren van de
rovers-komedianten, bereikte hij de no
dige vaart in de voorstelling.
Bij dit alles hebben we lof voor de
decors en vooral voor de vertolking
van de muziek, waarin Joop Stokker-
mans met de pianona-muziek een be
langrijk aandeel had. Fijn, dat we de
kostelijke melodieën van Feher nog
eens zo goed verzorgd konden horen.
Na een welverzorgde 'Corry Brok-
n-show van de AVRO verwelkomde
TROS zaterdagavond met enige uit-
.ndigheid haar 100.000ste lid in de
er (en mevrouw) Schïks, die in een
itieke auto naar het Larense Ham-
\rf werden gereden en daar temidden
In een vrolijke show door Karin van
\amelen vereerd met een veertien-
lagse trip naar Majorca en een diner
let TROS-kopstukken, dat binnenkort
prdt gegeven.
j risch, weinig voldoening schenkend
iDe TROS heeft goed geboerd met j gesprek over de Opstanding, niettemin
kar ledenaantal en de heer Landré beantwoordde ook deze discussie wel
[rtelde wat de omroepster al had mo- aan j,ef gestelde doel: de in oude ge
in verraden: na het ronde getal zijn loofswaarden verankerde kijker schok-
alweer 8000 leden bij geboekt. Het i ken met nieuwe benadering van het
et er naar uit, dat de TROS meer zij|dopma.
)int bij de fusie AVRO-RTN dan de Carrell
In rechtstreeks relay met Radio Bre
haar geheel niet
precht werd de verrukkelijke muziek
I het middelpunt gehouden: verder
as het spel nauwelijks meer dan uit-
ïbreide figuratie. Dit was nu een
i-voorstelling, waarbij wij oprecht de
leuren misten, omdat de bont-gevari-
ferde muziek inderdaad om kleurrijk
Isueel vertoon vroeg.
Een goede rol in het vrij onsamen-
angend en weinig overzichtelijk ge-
eel was er in feite alleen voor Caro
&n Eyck, die, wanneer ook zij niet
iveel stil spel had, die goed uitbuitte.
|ees Brusse kon niets maken van de
erhoofdman, omdat hij geen tekst
Voor de ras-komediant Johan
-P
IOi
hebben we Tweede Paasdag kun
nen zien hoe Rudi Carrell zijn Duitse
shows presenteert. Ook hier omringt
hij zich graag met kinderen, hetgeen
altijd een van zijn sterkste punten is.
De show had niet al te veel om het
lijf, maar was voorzien van leuke grap
jes en voornamelijk geschreven op het
komische talent van Piet Bambergen,
dat in Rudi's programma's uitstekend
voldoet.
Het ons welbekende liedje „Een va
der en een zoon" had een aardige
Duitse vertaling gekregen en zorgde
voor het sentimentele nootje. Rudi
maakte lustig reclame voor enkele au
tomerken, dat mag blijkbaar wel bij
tart leverde het natuurlijk geen de Duitse televisie.
loeilijkheden op om, samen met Dirk I Het liedje „Ohne Grenze". weer met
Widde, een paar juweeltjes van i kinderen gezongen, was een goede be-
brpsgendarmes tevoorschijn te tove- weeing in de m'se en sr^-p en daar
in; dit tweetal en het tragische muzi- mee bereikt Rudi de juiste climax aan
antenpaar stalen de show volkomen, 'iet slot.
Loet Steenbergen heeft enorm veel Barbier
erk gemaakt van de voorstelling.
laar hij kon niet voldoende uit de Bijzonder mooi was 's avonds de gro-
leg met de massaregie. Slechts een1 te operavoorstelling van „De barbier
Weer haalde Frankrijk met Jacqueli
ne Bover's „Tom Pilibi" de trofee uit
de strijd en Nederland had ongeluk
met Rudi Carrèll's „Wat een geluk".
In 1961 terug in Cannes won voor
Luxemburg Jean-Claude Pascal met
„Nous les amoureux" en stortte
Greet je Kauffeld tranen om „Wat
een dag".
Maar Frankrijk revancheerde zich
alweer in Luxemburg (1962) met Isa-
belle Aubret en haar „Un premier
amour"... en weet U nog wel, wij
zonden toen de volwassen Spelbre
kers met een tienerliedje „Katinka",
dat niet één punt verwierf.
Weer was het Londen, dat Frankrijk
ontlastte van de zorg voor het festival
1963, toen het aardige Deense paar Ing-
mann met het Danswijsje won en An
nie Palmen tevergeefs haar best deed
met „Een speeldoos", een liedje dat
nergens op leek.
Na hevige strijd om een eerste
plaats kreeg Italië die dan in Kopenha
gen (1964), niet door Modugno, maar
door Gigliola Cinquetti met „Non ho
I'eta". en Anneke Grönloh won met
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 NCRV
7.00 uur gevarieerd programma „U ziet maar", laatste
aflevering.
8.00 uur actualiteiten.
8.45 uur Annette Roco zingt in het Rotterdamse
Piccolotheater.
9.10 uur thriller van de Ierse televisie: „De moord
zaak Glass".
10.10 uur Gesprek over ontwapening.
Ned. 2 NTS
8.05 uur filmrubriek.
8.35 uur documentaire „Amerika zonder masker",
met verborgen camera gemaakt.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I AVRO
7.00 uur politieke discussie.
8.05 uur showprogramma met o.a. Johnny Kraay-
kamp en Rijk de Gooyer.
9.15 uur hoorspel (thriller) „U kunt 'verzekerd
zijn
satirisch programma Gonk.
10.50 uur klassieke muziek (stereo).
Hilversum II KRO
8.00
van Sevilla", waarmee de KRO uitpak
te. Heel rijk van décor en costumering
in charmante biedermeierstijl was het
een evenwichtig en knap geregisseerd
kijkspel.
De Nederlandse vertaling voldeed
slechts gedeeltelijk, want de gezongen
teksten waren niet of nauwelijks te
verstaan doordat het geluid teveel was
samengeperst. Dat blijft toch een na
deel van de televisie, die nog niet aan
stereo toe is.
Er werd niettemin bekwaam gemusi
ceerd en gezongen zodat men toch kon
genieten van de befaamde compositie
op zichzelf, zolang men maar niet de
eis stelde, de woorden te kunnen vol
gen. In feite is dat bij de opera ook
niet zo nodig: het verhaaltje is nauwe
lijks van belang.
Te klagen valt er niet: we hebben
twee grote tv-avonden achter elkaar
gehad en dat is meer dan we in lange
tijd hebben kunnen zeggen.
Pokkengeval in 1045
W .-Duitsland
uitvoering van Beethovens „Missa Solemnis
in D", door het Concertgebouworkest, het
NCRV-Vocaal Ensemble en solisten; Ber
nard Haitink dirigeert.
9.30 uur Marlies van Alcmaer in een verhaal van
Martlhy Olthuis.
10.00 uur kunstrubriek.
kleine tragedie: hoorspel „Maandag begint
alles opnieuw".
111.20 uur het Promenadeorkest in Franse composities.
4. WOLKEN PAKKEN ZICH SAMEN
Er is regelmatig werk aan de winkel. Maar de inkomsten
blijven gering. De officiële opdrachten, waarop Car el nog
altijd hoopt, laten op zich wachten. Weliswaar heeft hij een
zeegezicht in krijt getekend, dat door de gebroeders Daniël
en Nicolaes Vosmaer voor het raadhuis in olieverf zal wor
den gemaakt, maar dit telt hij niet mee. Feitelijk ergert het
hem, dat hij goed genoeg is om het schilderij te ontwerpen,
maar anderen met de eer en het grootste deel van de op
maar anderen met de eer en het grootste deel van de op-
Vosmaers hard nodig is en hij' het hun daarom gunt,
misnoegt het hem toch, dat hij de man op de achtergrond
moet blijven. Hij mag zich tevreden stellen met het schilde
ren van vliegende putto's en bazuinblazende engelen op
plafonds. En dat nog voornamelijk bij mensen, die er niet al
te veel voor willen betalen...
Deze dingen verbitteren hem soms. Hij is dan niet alleen
neerslachtig, maar ook moeilijk voor zijn omgeving. De leer
ling Mathias Spoor, die in de plaats is gekomen van Johan
nes, die zich kort geleden zelfstandig heeft gevestigd, moet
het dan ontgelden. Zelfs Aegte krijgt harde woorden. Alsof
rij er de schuld van is, dat het hem niet zo gaat als hij wel
wensen zou. Aanvankelijk neemt rij het kalm op en tradht
zij hem op te beuren. Dan troost ze: „Toe Carel, het zal wel
beter worden; je bent nu lid van het gilde..." Maar als de
buien terugkeren en veelvuldiger worden, komen van haar
kant de verwijten; De eerste werkelijke ruzie ontstaat. Zij
wordt gevolgd door een verzoening die een zoete -vreugde
brengt. Niettemin heeft ze zoveel indruk op hem gemaakt,
dat hij zich enige tijd in toom weet te houden. Gemakkelijk
ós dat echter niet En als hij op zekere dag geld heeft
moeten lenen van Egbert van der Poel, is zijn stemming
allesbehalve rooskleurig. Om het minste of geringste maakt
hij zich kwaad en een huiselijke scène is het gevolg. De
woorden vliegen over en weer, totdat hij de deur uitloopt
Waarheen?... Hij weet het zelf niet. Het is een koude winter,
namiddag. Bij het vuur is het heel wat aangenamer dan
buiten. Toch prakkezeert hij er niet over om terug te keren.
In zijn nog nagloeiende drift voelt hij het recht aan rijn
zijde. Daarom zal hij het hoofd niet buigen. Met de venijni
ge noordoostenwind in de rug beent hij met grote passen d«
stad door. Hij gaat de Langendijk af en steeds rechtuit,
totdat hij aan de Waterslootse poort komt. Hij gaat de poort
door en even later bevindt hij zich te midden van het kale
winterse polderland. Zonder erbij na te denken is hij dd
weg gelopen, waarvoor hij een speciale voorkeur heeft. Als
de schemer valt, keert hij om. Nu moet hij recht tegen de
wind in. Nergens biedt de weg enige beschutting en de
wandeling is nu verre van aangenaam. Reeds begint hij
spijt van zijn onbekooktheid te krijgen. Als hij zich niet zo
had laten gaan, zou hij nu rustig thuis hebben gezeten. Ja,
als... Het heeft weinig zin om dit nu pas te bedenken. Er is
nu iets gebeurd wat niet zo ineens is goed te maken. Hij kan
moeilijk bij Aegte binnenstappen en zeggen: zo, hier ben ik
weer. En verder net doen alsof er niets aan de hand i»
geweest.
Direct naar huis gaat hij daarom niet Als hij weer in dé
stad is, steekt hij schuin de Markt over. Langs de Vol
dersgracht en het Vrouw Juttenland loopt hij naar de Ver-
wersdijk. In de herberg „Voorste Doelen" strijkt hij einde
lijk neer. Hij bestelt brood en bier en koestert er zich
behaaglijk in de warmte van het houtvuur-
Er zijn niet veel gasten op dit uur. Maar later op de
avond wordt het drukker. Dan komen er vaak ook de schil
ders hun pint bier drinken. Carel weet dit en heeft erop
gewacht. Deze avond zal voor zijn vrienden rijn. Zij hebben
hem al zo dikwijls verweten, dat hij te weinig in hun
gezelschap vertoeft Daarom zal hij nu zijn schade een*
inhalen. Hij heeft er zelf ook behoefte aan.
Groot is de verrassing van de vrienden als zij Carel aan
treffen. Eén van hen plaagt: „Modht je uit van je vrouw?"
Even trekt er een donkere wolk over Carels gezicht. Maar
hij zegt niets. Anderen hebben hiermee niemendal te maken.
Zij vragen ook niet verder. Echter begrijpen zullen zij
zoveel te meer. Vooral wanneer hij In een royale bui blijkt
te zijn en ruim trakteert.
Weldra heeft zich een vrolijk clubje gevormd en de waard
komt haast handen tekort om bier en later wijn aan te
dragen. Ouderen en jongeren zitten er bijeen. De twee
oudsten van het gezelschap zijn Evert van Aelst, de stille
venschilder, en Pieter van Bronchorst, die in zijn jeugd voor
de vierschaar van de stad het oordeel van Salomo schilder
de. Zij zijn beiden al lange tijd lid van het gilde en hebben
heel wat meesters, die inmiddels naar elders zijn vertrok
ken, gekend.
Heb je de laatste tijd nog iets gehoord van je neef Wil
lem?" informeert Daniël Vosmaer bij Van Aelst.
„Ja", antwoordt de oude man, „die maakt het voortreffe
lijk. Hij werkt nu in Italië voor de groothertog van Toscane!-
Het moet hem goed. heel goed zelfs, gaan".
(Wordt vervolgd)
BONvN De Britse en Duitse ge- Ad®naU©I*
zondheidsdienst zoeken koortsachtig nnnn|„
naar passagiers die per vliegtuig van pwpuiair
Bombay naar Londen zijn gereisd.
Gevreesd wordt dat zij door pokken
zijn besmet.
Een Westduitse arts, die met hetzelf
de toestel reisde, en die in Frankfort
was uitgestapt, had later bij zichzelf
pokken geconstateerd. De arts, dr.
Jürgen Fischer, zou tijdens een bezoek
aan India deze ziekte hebben opgelo-
De Britse gezondheidsdienst zoekt
naar 33 passagiers die met het betrok
ken toestel hebben gereisd.
De Westduitse radio en televisie
heeft gisteren de namen van 30
mensen, allen Duitsers, omgeroepen en
ze aangeraden zo spoedig mogelijk een
arts te consulteren.
BONN
Dr. Konrad
Adenauer is de
laatste jaren
steeds popu
lairder geworden vooral sinds hij
in 1963 als bondskanselier aftrad.
Uit een enquête kwam hij met 44
procent als de staatsman naar vo
ren die het meeste voor Duitland
heeft gedaan.
De populariteit van Audauer is
vooral groot bij de generatie van
16 tot 44 jaar, die hem met 47 pro
cent, als de grootste Duitser aan
wees. Bismarck kreeg dertien pro
cent en Erhard negen. En Adolf
Hitler twee procent, evenals Fre-
derik de Grote.
SUKKELTJE
EN
BRUUNKE
46. „Zullen we de koek
maar opeten en een ander
onzichtbaar ding bedenken?
Ik rammel" stelt Bruunke
even later voor. „Nee. daar
is geen tijd meer voor" zegt
Stikkeltje ferm „maar
RUIK eens!„Ik ruik
soep!" roept Bruunke watertandend, „Ach natuur
lijk: hier is immers het soephuisje van Vette Pol
lepel!" zegt Stikkeltje blij. „Kom mee, Bruunke, 't
is hier op de hoek".
Vette Pollepel brengt vlug twee borden vol lek
kere soep en een schaaltje brood. „Eet smakelijk"
zegt hij. Even later vraagt hij
die twee bellenblazertjes, waar 1
zo druk om maakt?"
