Wat zoekt Swetlana
in het
Nederlander H. de Vries
kan zee olievrij maken
Reuzentanker
vannacht
wellicht vlot
BERGHUIS
Broodoorlog in
Ridderkerk
-
Rennies^
Honderden Britten in actie
Swetlana heeft
visum voor VS
Lawine eiste
9 slachtoffers
DONDERDAG 23 MAART 1967
uk nuruTfD ïfAii
Ir^PwSRYMK w #mlf
A T. ütife 1
(Van een onzer redacteuren)
VOOR jou en met jou alleen wil ik Rusland voor altijd
verlaten." Swetlana Stalina was ongeveer 17 jaar, toen
zij deze hartekreet slaakte. De man. voor wie die woorden
bestemd waren was de jonge scenarioschrijver Alexis Kapler.
Voordat hi} in 1943 door de geheime politie werd geliqui
deerd vertrouwde hij zijn hartsgeheimen toe aan de Poolse
schrijver Echhardt. Deze maakte er melding van in zijn boek
„Rusland, zoals ik het zag".
i Vijfentwintig jaar geleden dacht
Stalins dochter er blijkbaar al over,
met haar geliefde uit de Sowjetunie
te vluchten. Zolang haar vader leef
de kon zij haar plan niet uitvoeren.
Zij stond voortdurend onder bewa
king, of bescherming als men het zo
wil noemen.
Gevangene
Na de dood van Stalin en in het
bijzonder na zijn verguizing, die in
1956 door Chroesjtsjef werd inge
luid, was Swetlana min of meer de
TTET is nog niet duidelijk, waarom
Noord-Vietnam de briefwisse
ling tussen Johnson en Ho Tsji Minh
heeft gepubliceerd.
Mogelijk wilde het de aandacht af-
I leiden van de conferentie op Guam,
die geheel aan het Vietnamese pro
bleem was gewijd.
Als dat zo is, heeft Hanoi een ver
gissing gemaakt. Want de publikatie
is koren op de molen van degenen,
die Noord-Vietnam hard willen aan
pakken.
Zij bewijst, dat Johnson wel degelijk
ernstig heeft gestreefd naar een ver-
gelijk, dat stopzetting van de bom-
bardementen mogelijk zou maken.
Voorts maakt zij opnieuw duidelijk,
dat Hanoi niet bereid is, het conflict
aan de conferentietafel uit te praten.
Alleen senator Kennedy blijft vol
houden, dat de voorwaarden, die
Johnson in zijn brief stelde voor
Hanoi onaanvaardbaar waren.
De jongste stap van Noord-Vietnam
brengt aan het licht, dat Rusland
een bemiddelende rol heeft gespeeld
in het contact tussen Washington en
Hanoi.
I Hieruit moet wellicht worden afge-
leid, dat achter publikatie van de
j briefwisseling de hand van Peking
moet worden gezocht.
Dit zou inhouden, dat de invloed van
Moskou in Hanoi teniet is gedaan en
dat voorstanders van de „harde lijn"
het in Noord-Vietnam weer voor het
zeggen hebben.
Beide partijen staan nu onverzoen
lijk tegenover elkaar. Want ook in
I Amerika zal de invloed toenemen
van hen, die een krachtiger optre
den tegen Noord-Vietnam voorstaan.
De kans, dat de nieuwe bemidde
lingspogingen van VN-secretaris-
generaal Oe Thant succes zullen
hebben, is nu wel heel klein gewor
den.
Uitgehongerde bewoners van een
irp in de Indische staat Bihar, die
oor droogte wordt geteisterd, hebben
insdag gepoogd zich, gewapend met
veren, meester te maken van een
raanoogst uit een naburige plaats. Er
dode.
gevangene van het verleden van
haar vader, dat voor een deel ook
het hare was.
Haar huwelijk (of wat dat ook ge
weest mag zijn) met de Indiër Singh,
was al een vlucht uit dat verleden.
Een vriehd van Singh zei dezer da
gen te menen, dat zij zich van haar
verleden afkeerde naar een schijnwe
reld, waarin zij gelukkig dacht te
worden. De dood van Singh riep
haar terug tot de harde werkelijk
heid.
Singh's vriend heeft SweLiana ge
durende haar verblijf in India enke
le malen vragen over haar verleden
gesteld. Telkens gaf zij hem te ken
nen, dat hij niet moest delven in een
periode van haar leven, waaraan
zij nooit meer herinnerd wilde wor
den.
Naar India
De dood van Singh bracht haar er
toe, een visum te vragen voor een
bezoek aan India. Daar wilde zi
zich vestigen. Het lukte echter niet
Moskou weigerde de haar gegever
verblijfsvergunning te verlengen
Swetlana liet haar zoon weten, dat
zij op 6 maart zou terugkeren.
De 22 jarige Josef wachtte echter
vergeefs met zijn zuster .fekaterina
(Katja) op de Moskouse luchthaven
Sjeremetsjewo. Zijn moeder had in
werkelijkheid besloten, naar het
Westen, uit te wijkei^ in een qieuwe
poging, het verleden voorgoed de
rug toe te keren.
Indische vrienden liaddeh nog ge
tracht haar er toe over te halen, te
blijven vechten voor een verblijfsver
gunning in India. Swetlana haalde
echter haar schouders op en zei: „Zo
eenvoudig is het leven niet".
In de veronderstelling, in de Vere
nigde Staten te worden toegelaten,
vertrok Swetlana uit New Delhi,
richting Rome. Daar vernam zij, dat
zij voorlopig beter naar Zwitserland
kon gaan om uit te rusten en tot
zichzelf te komen.
Opgejaagd
Margaret Rohan die zich Miss
Australië mag noemen en door
haar regering naar Europa wordt
gezonden om te trachten de ex
port van Australisch fruit naar
Europese landen te vergroten. Op
27 mei hoopt zij op Schiphol aan
te komen voor een bezoek van
enkele dagen aan ons land.
Svetlana verlaat het Italiaanse
vliegtuig, dat haar van Rome
naar Genève heeft gebracht.
Fotografen kregen nagenoeg
geen kans, een „plaatje" van
haar te maken.
wat vriendelijker kijk op de ver
guisde dictator te geven.
Dit streven wordt in verband ge
bracht met het feit, dat dit jaar op
grootscheepse wijze zal worden her
dacht, dat 50 jaar geleden ae bolsje
wistische oktoberrevolutie definitief
een eind maakte aan het isaristische
bewind.
Broer Jacob
Sindsdien maken honderden jour
nalisten jacht op haar en worden po
gingen in het werk gesteld, haar me
moires te kopen. Zij kan er vele mil
joenen voor krijgen. Het is echter de
vraag, of Swetlana ooit zo ver zal
komen, haar herinneringen aan de
openbaarheid prijs te geven.
Intussen bestaat er verschil van
mening over de motieven, die Swetla
na er toe gebracht hebben, haar
land te ontvluchten. Men wijst er
op, dat Moskou al enige tijd bezig is,
haar vader te rehabiliteren, onder
het motto „zo erg was het nu ook
weer nidt".
Swetlana zou volgens de opvat
ting van sommigen naar het
Westen zijn „gevlucht" om de nieu
we leiders in het Kremlin een hand
je te helpen, de buitenwereld een
Andere Kremlinkenners beweren,
dat Swetlana zich in Zwitserland be
vindt om haar broer Jacob op te
zoeken en hem te bewegen, naar de
Sowjetunie terug te keren. Deze
zoon uit Stalins eerste huwelijk zou
een kluizenaarsbestaan leiden en de
Zwitserse regering adviseren in
Russische aangelegenheden.
Totdusver werd aangenomen, dat
Jacob in Duitse gevangenschap in
een kamp bij Oranienburg om het
leven was gekomen. Hij zou zijn
neergeschoten, toen de Russen in
1945 het kamp naderden. Een Duitse
officier, Reuschle, weet zich te herin
neren, dat Stalins zoon bang was, in
handen van zijn landgenoten te val
len. Hij wierp zich in de prikkel
draadversperring van het kamp en
werd neergeschoten, toen hij weiger
de terug te gaan.
Vader en zoon
Jacob kon nooit goed met zijn va
der opschieten. Toen hij tegen de zin
van Stalin op jeugdige leeftijd met
Brandend maagzuur?
helpen direkt!
een knap naaistertje trouwde, werd
hij naar de Kaukasus gestuurd. De
jonge vrouw werd gearresteerd en
naar het eiland Solowetsji in de
Zwarte zee en later naar Siberië ver
bannen.
Ook weigerde Jacob lid van de
communistische partij te worden.
Kort na de Duitse invasie in
Rusland werd hij als tweede luite
nant bij Smolensk gevangen geno
men. Het enige wat de Duitsers uit
hem kregen was, dat hij toegaf de
zoon van Stalin te zijn.
Beweerd wordt, dat de Russen al
geruime tijd weten, dat Jacob in
Zwitserland leeft, onder een schuil
naam. Zij zouden hem graag terug
willen hebben om te voorkomen, dat
hij memoires schrijft, die een onpret
tig licht op de Russische geschiede
nis kunnen werpen.
Impulsief
Er zouden dus drie mogelijkheden
zijn. Men kan echter ook teveel wil
len zoeken achter een wellicht im
pulsieve handeling van een bijzon
der gevoelige vrouw. Ook al is die
vrouw de dochter van Stalin. Voor
alsnog onttrekt zij zich aan publici
teit.
Haar kinderen verwachten, dat zij
na enige tijd maar Moskou zal terug
keren. Zij menen, dat haar vlucht
een plotselinge opwelling is geweest
en dat zij wel weer op andere ge
dachten zal komen.
Zwitserland biedt Swetlana gele
genheid, zich niet alleen met haar
verleden, maar ook met haar toe
komst bezig te houden.
Mogelijk komt zij tot de con
clusie, dat het verleden haar in
het Westen meer en onbarm
hartiger achtervolgt, dan in
haar eigen land. Haar terug
keer naar Moskou zou dan niet
meer dan een natuurlijke zaak
zijn. Voorlopig echter blijft
Swetlana nog een groot myste-
(Van
i onxer verslaggevers)
LANDSEND/ENSCHEDE Voor en
aan de Britse zuidkust staan thans hon
derden Britten met bij wijze van spreken
elk uur meer materiaal in vechtpositie
tegenover de grootste olievlek aller tijden.
Hun afweermiddel is voorlopig de oplos
substantie Detergent BB 102, dat over
land, over zee en door de lucht naar stra
tegische punten wordt gedirigeerd.
Maar het is niet onmogelijk dat de
vinding van de Nederlander H. de Vries,
tot voor kort volslagen onbekend, „het"
middel zal blUken te zijn waarmee de
olievlek van tweehonderd miljoen liter
kan worden verwijderd.
De heer De Vries bezit in Enschede
een klein fabriekje, waar hij Clean o Sol
produceert, dat de eigenschap heeft olie
in water volledig af te kunnen breken.
Er was tot nu toe weinig belangstelling
voor. behalve in de onmiddellijke om
geving van Enschede, waar men het mid
del tot volle tevredenheid gebruikt bij
het ontvetten van garages en werk
plaatsen.
Ook heeft hij met zijn middel onlangs
in Duitsland een zwaar beroete kazerne
in korte tijd schoongemaakt.
Het beste
De heer De Vries is er van overtuigd
dat zijn middel het beste ter wereld is.
Hij nam contact op met de Nederlandse
ministeries van Volksgezondheid en
Buitenlandse Zaken. Gistermiddag wer
den in aanwezigheid van ook Britse des
kundigen ln ons land proeven met zijn
middel genomen, die tot volle tevreden
heid verliepen.
De kans i.s groot dat de Britten grote
bestellingen bij de heer De Vries gaan
plaatsen. Hij bereidt zich erop voor, dat
hij op de kortst mogelijke termijn tien
ton per dag gaat produceren.
Enkele jaren geleden vond de heer
De Vries (38) het middel uit. Hij kwam
er als bij toeval achter, experimenteerde
in zijn keuken met jampotjes, olie, water,
chemische verbindingen en ontdekte toen
zijn middel, dat hij ondanks het feit dat
hij er weinig afnemers voor leek te
krijgen, toch ging produceren.
Ambassadeur
De Britse ambassadeur heeft in het
introduceren van het middel uit Enschede
bü de Engelse autoriteiten een belangrijk i
aandeel gehad. De heer De Vries meent,
dat de olievlek met een bedrag van twee
miljoen gulden aan Clean o Sol volledig
weggevaagd zal kunnen worden. Een van
de medewerkers van de heer De Vries is
naar Engeland gegaan om het ook daar
te demonstreren.
Inmiddels verspreiden de Britten met
motorspuiten het Amerikaanse oplos
middel Detergent op zee. Vele vrijwil
ligers en de Britse Marine werken op
volle toeren om in deze frontlinie de
olie-aanval te keren.
De bedreigde kustgedeelten van Enge
land herbergen verder schepen in de
vloedlijn om de olie zo mogelijk van de
kust af te houden. De derde verdedigings
linie wordt gevormd door honderden
militairen aan de kust zelf, die met het
oplosmiddel Detergent geladen in tank
wagens, gereed staan om de stranden zo
mogelijk voor de stroperige massa's te
vrijwaren.
Niet volmaakt
Wat men van Detergent niet durft te
zeggen, namelijk dat het olietapijt van
enkele honderden vierkante kilometers
daarmee volledig kan worden vernietigd,
zijn Britse deskundigen, die de proeven
met het oplosmiddel van de heer De
Vries hebben bijgewoond, geneigd met
„ja" te beantwoorden.
De heer De Vries heeft op zijn middel
octrooi aangevraagd en deelde desge
vraagd mede, dat hij zijn Clean o Sol in
veertien dagen had ontdekt." Als olie op
water met mijn middel in aanraking
komt blijft alleen nog maar water over'
is zijn stellige verzekering.
Hedenmorgen heeft men met zijn
kraakmiddel voor Britse autoriteiten op
nieuw een proef genomen. Verwacht
wordt dat de beslissing over een gigan
tische bestelling dan niet lang meer zal
uitblijven.
Inmiddels blijkt uit de laatste berichten
dat de olievlek dank zij gunstige wind
begint af te drijven in zuidoostelijke
richting naar de oceaan.
oude...
of jonge...
klare is
toch maar
je ware!
kleine glaasjes,
groot genoegen
LAND'S END Vannacht zal
bij hoog tij worden geprobeerd de
zaterdag bij Land's End gestrande
reuzentanker Torrey Canyon vlot
te krijgen.
Dit heeft gisteren de Britse
onderminister van defensie, Mau
rice Foley, aan de pers verklaard.
De bergers hebben gistermorgen het
werk voortgezet waar het dinsdagmid-
om half een als gevolg van de
feestelijke stemming. Maar als het
nu eens geen Pasen zou zijn ge
weest, dan nog had de 25ste maart
dit jaar voor alle Nederlanders, zo
goed als voor de Duitsers, Fransen,
Italianen. Belgen en Luxemburgers
een opgewekt gevierde verjaardag
moeten zijn.
Het is dan namelijk tien jaar gele
den dat de Verdragen van Rome
getekend werden, oftewel dat de
EEG en Euratom, die merkwaardige
tweeling, geboren werd.
Of er na de vele teleurstellingen
reden tot vieren is?
Mijn wedervraag is: waarom
niet?
Alle zilveren bruiloften bijvoor
beeld houden het herdenken van
bergen zorgen in. En elke verjaardag
sluit een periode af, waarin toch
altijd wel iets gebeurd is, dat liever
vergeten wordt. Het gaat om de goe
de moed waarmee we het verder
proberen.
In Rome is in 1957 beslist geen
ideaal verdrag getekend, maar een
compromis, dat de hoogst haalbarp
overeenstemming tussen de lidsta
ten vastlegde. Men was van de
beste voornemens bezield en nie
mand bevroedde, dat in een korte
spanne tijds een generaal de Gaulle
zou opduiken, die alle remmen aan
zou zetten om stiekem te trachten
achteruitterug te koersen naar het
Europe des patries.
Nederland heeft zeker het zijne
bijgedragen de moeizame weg, die
de eenwording van Europa tot eind
doel heeft, te helpen afleggen. De
namen van Beyen. Mansholt, Spie
renburg en Linthorst Homan zijn in
Europese oren bekende klanken.
Het was deze week in Den Haag,
dat op uitnodiging van de heer Si
mons Cohen een klein groepje „Eu
ropeanen" uit het Nederlandse jour
nalistieke gilde in Des Indes aan
een lunch verenigd was met als ere
gast en spreker dr. J. Linthorst Ho-
man, oud-commissaris der Koningin
Verjaardag
in Groningen, oud-permanent verte
genwoordiger van de Nederlandse
regering bij de Europese
Gemeenschappen te Brussel en sinds
vier jaar Lid van de Hoge Autori
teit der EGKS te Luxemburg.
Mede-onderhandelaar ook in de
moeizame jaren voor het Verdrag
van Rome. Een spreker, die zijn
speech keurig op papier zet, maar
het papier gesloten houdt en dan
met het vuur van een improvisatie
zijn rede houdt, die toch weer hele
maal klopt met het geschrevene.
Man van duizend anecdotes, want
zijn opmerkingsgave en zijn gevoel
voor humor zijn even groot.
Hij had bij de tiende verjaardag
van het Verdrag een verlanglijstje
gemaakt, dat hij op korte termijn
vervuld zou willen zien.
Daaruit tekende ik aan: Fusie der
executieven: toelating van Enge
land en andere' landen; een soci
aal-economisch beleid dat sterker
op de gemeenschapsinstellingen en
minder op intergouvermentele
coördinatie is gericht; meer aan
dacht voor en uitwerking van de
voorstellen van het Europese parle
ment; voorstellen inzake samenvoe
ging der Verdragen.
Mr. Linthorst Homan besloot met
een zin, die een domper en een
zweepslag zou kunnen worden ge
noemd. „Indien men deze lijst uto
pistisch noemt, moeten we over de
kansen op Europese integratie pessi
mistisch zijn"i
„Men" echter is een vaag begrip.
De grote algemene „men" weet van
(ie ingewikkeldheden niet zoveel af.
maar merkt het alleen als er geen
stempeltje meer in de pas komt bij
het overschrijden van de grens.
Maandagavond krijgen we een
uurtje verjaarsreünie op Hilversum
I (radio). Op Nederland I (televisie)
zal de Barbier van Sevilla, wat mij
betreft, dus vergeefs komisch zijn.
ontploffing in de machinekamer moest
worden beëindigd. De leiding van het
bergingswerk berust bij inspecteur H.
Bijlsma uit IJmuiden.
De kans op behoud is zowel volgens
de bergers als volgens woordvoerders
van de Britse marine door het gunsti
ge weer groot. De ladingtanks zijn
gistermiddag beter afgesloten, zodat
geen lucht meer kan ontsnappen. Van
morgen heeft men de compressoren op
nieuw gestart. Zij zullen de tanker vol
pompen met samengeperste lucht, zo
dat de bergingspoging van vanavond
meer kans op succes heeft.
De oorzaak van de ontploffing, waar
bij dinsdag bergingsinspecteur H. B.
Stal om het leven kwam, is nog niet
bekend. Engelse autoriteiten die de
lijkschouwing hebben verricht, prezen
de Nederlandse bemanningsleden Cor
van Wijk en Franciscus Maria van
Rixel, die zonder zich te bedenken in
zee sprongen en de van de Torrey Ca
nyon geslagen bergers redden.
„Zij zijn zich zeker bewust geweest
van het gevaar voor eigen leven, dat
verbonden was aan het duiken in de
tussen tanker en sleepboot",
lijkschouwer John Bazeley.
aldus
(Vervolg van pag. 1
Ook de PvdA
Wat hij dacht van prof. Zijlstra'»
besluit om voor de VVD en tegen d«
P.v.d.A. te kiezen?
Als de P.v.d.A. in haar antwoord
aan de toenmalige informateur zou
hebben bedoeld, dat prof. Zijlstra nu
zonder meer voor de P.v.d.A. moest
kiezen, zou ook dr. Berghuis dat onaan
vaardbaar hebben gevonden. Maar als
de heer Den Uyl had bedoeld dat de
P.v.d.A. nu „éérste keus" moest zijn,
dan kon de heer Berghuis voor dit
standpunt wel begrip hebben.
Hij zou het in ieder geval niet on
juist hebben gevonden als na de
mislukking van de formatie-Biesheu
vel het „informatie-terrein meer was
verbreed". Met andere woorden: als de
P.v.d.A. weer in het formatiespei zou
zijn betrokken.
Dr. Berghuis zei tenslotte dat
zijn partij graag haar aandeel wil
leveren in de vernieuwing van het
partijbestel. „En dan gaarne in sa
menwerking met hen die ons het
meest na staan, KVP en CHU". De
ARP heeft haar koers duidelijk uit
gezet, die van de radikaal-christe-
lijke politiek. „Wij hebben geen va
ge koers."
Effect?
Afgewacht moet worden welk effect
de uitspraken van dr. Berghuis op het
verloop van de formatie zulien heb
ben. Ze zijn weliswaar afdoende door
mr. Biesheuvel gerelativeerd, maar
kunnen niettemin bij de andere poten
tiële regeringspartijen de vraag doen
rijzen of de ARP wel con emore aan
de totstandkoming van een confessio
neel-liberaal kabinet wil meewerken.
In anti-revolutionaire kringen wijst
men erop, dat de heer Berghuis gister
avond niet sprak namens het Centraal
Comité of moderamen van zijn partij.
Naar verluidt nemen die in meerder
heid een ander standpunt in.
WASHINGTON Stalins dochter
Swetlana heeft al een Amerikaans
visum. Zij kreeg dit toen zij zich op 6
maart tot de Amerikaanse ambassade
te Nieuw Delhi wendde om asiel te
vragen, hetzij ln Amerika hetzij in
enig ander westelijk land.
Het Amerikaanse ministerie van bui
tenlandse zaken deelde dit gisteren te
Washington mee.
De Amerikanen hielpen haar met
haar vliegreis van Nieuw Delhi naar
Rome en bemiddelden bij de Zwitserse
regering om een tijdelijke verblijfsver
gunning voor haar in Zwitserland te
krijgen. Daar zou zij in alle rust over
haar toekomst kunnen beslissen.
Mocht haar keuze op Amerika val
len, aldus een woordvoerder van het
State Department, dan zal haar ver
zoek dadelijk in behandeling worden
genomen.
ANDERMATT Het aantal slachtof
fers van lawines ln de Zwitserse Alpen
1» gisteren tot negen gestegen. Nog min
stens twee personen worden vermist.
Onder de slachtoffers bevinden zich
vijf Italiaanse wegarbeiders, die zich in
een berghut ten noorden van Andermatt
bevonden, toen deze door een lawine
werd bedolven. Twee van hun collega's
hebben het ongeluk overleefd, zij het dat
een hunner er zeer ernstig aan toe is.
Bij Thun, ten oosten van Andermatt.
verloren drie mensen het leven, doordat
een huis door een lawine werd vernield.
In een afgelegen gebied ten noorden
van Andermatt werd het lijk van een
herder gevonden.
DJAKARTA De voormalige presi
dent van Oost-Indonesië, Soekawati, is
in Bandoeng overleden. Soakawati was
lid van de „Volksraad" in het vroegere
Nederlands-Indië. Oost-Indonesië was
een van de staten van de vroegere fe
derale republiek Indonesië.
Bezorgers rijden
elkaar klem
RIDDERKERK Een reeds
veertien dagen durend conflict
tussen bezorgers van de brood
fabriek Nugteren en hun collega's
van de firma L. Vliegenthart is
gisteren in Ridderkerk tot een uit
barsting gekomen.
Op de Groen van Pinkstererweg
reden de bezorgers de auto van
de heer Vliegenthart met hun be-
stelwagentjes klem en lieten zijn
banden leeglopen. De politie
moest er aan te pas komen om de
gemoederen wat te kalmeren.
De mensen van Van Nugteren ver
wijten de heer Vliegenthart dat hy het
brood vier cent beneden de gangbare
prijs aan de man brengt. Bovendien
bezorgt hy in de binnenstad van Rid
derkerk en in het uitbreidingsgebied
Oost, terwyl zijn eigenlijke rayon in
Hendrik Ido Ambacht ligt.
De klanten zijn overigens best over
bakker yiiegenthart te spreken. Niet
alleen levert hij het brood goedkoper,
maar in tegenstelling tot de andere
bakkers, bezorgt hij ook in hoge flat
gebouwen.
Voor de bezorgers van de broodfa
briek is dit onmogelijk, omdat zij per
dag zo'n vierhonderd klanten moeten
bedienen. Zij zijn van plan bakker
Vliegenthart te blijven hinderen zo
lang hij doorgaat met de broodoorlog.
Als tegenmaatregel willen zij nu ook in
Hendrik Ido Ambacht brood bezorgen.
De plaatselijke saneringscommissie
kan weinig tegen bakker Vliegenthart
ondernemen, omdat hy de Ridderkerk-
se saneringsregeling niet heeft onder
tekend. Het enige dat de commissie dt
bezorgers van de broodfabriek aan»
raadt is ook in de flatgebouwen bel
brood huis aan huis te gaan bezorgeA
