Pistoolschot doodt Swetlama?s moeder f.300000 f300.000 f.300.000 On A! Een EEG-valuta binnen 5 jaar ARBEIDER KRIJGT GROTERE HEKEL AAN SJOUWEN mes iped/ I en( well Naar één cao voor alle werkers in „metaal" Peter Zuid naamgever van luchtmachtkamp ZATERDAG 18 MAART 1967 (Van een onzer redacteuren) LS SWETLANA STALINA haar levensverhaal zou willen vertellen, zou dat waarschijnlijk beginnen met een dramatische gebeurtenis in november 1932. Zij was toen zeven jaar en woonde met haar ouders (de dictator Josef Stalin en diens tweede vrouw Nadezjda Alliloe- jewa) achter de muren van het Kremlin. Wat er zich in de buitenwereld afspeelde kon zij moeilijk oj weten. Wel had zjj begrepen dat haar vader en moeder het de laatste tjjd niet zo best met elkaar konden vinden. Of zij toen Exj al besefte wat de oorzaak van deze echtelijke ruzies was, moet worden betwijfeld. ochtend in die november land vernam zij in haar slaapkamer lc!t vreselijke nieuws, 's Nachts was ar jonge moeder plotseling aan m istige ziekte overleden. Swetlana %et zich toen afgevraagd hebben, hoe mogelijk was, tenzij zij in die chtelijke uren het schot hoorde, dat eind maakte aan het leven idezjda Alliloejewa. nog steeds een van de grote rsteries in het leven van Stalins chter. Begreep zij meteen al wat er werkelijkheid gebeurd moest zijn, kwam zij het pas later van anderen weten? Toedracht )e toedracht van dit drama in het emlin ia nooit duidelijk geworden, het is de vraag, of Swetlana kan ■tellen, of haar tot wanhoop gedre- moeder zelf met een pistoolschot n eind aan haar leven maakte, of I Stalin haar in een woede-uit- rsting als een dolle hond in haar lapkamer in het Kremlin neerschoot. De ware oorzaak van de dood van Deformatie 'ie op grond van de verkiezingsleu- .f i toezeggingen, of op grond de schrikreacties daarna, op- iw de hoop gekoesterd heeft dat politieke leiders zich nu eens •kelijk als leiders zouden gaan ge- gen (en daarmee helend zouden •ken op onze verziekte politiek en ,iocratie) is de laatste dagen de »ed langzaam maar zeker in de ioenen gezonken en staat, nu op- w een formatie is mislukt, oog in met de déformatie van de Neder- dse politiek. ^ïen zou toch in gemoede mogen 'achten dat partijen als KVP, en CHU, al was het dan maar zouden tonen van het „Hebt uw ste lief als uzelf" en het „Acht de er uitnemender dan uzelf". Maar Jits van dat alles. Ujliet het landsbelang prevaleert, het streven naar een zo krachtig ,r gelijke regering, maar eigen partij- litiek belang: een zware of lichtere ïisterszetel, een zetel meer of min- blijken per saldo doorslaggevend tón voor wat zich christelijke par- ®^ioemt. felukkig, er is grote eensgezindheid er de vier partijen die de formatie sheuvel deden mislukken. Men on- söheide echter wel: een pensgezind- d in het negatieve. Men lustte sheuvels voorstellen niet, die te- mht als eventueel toekomstig mi- terpresident een krachtige mi- tersploeg wenste. ize politiek helaas ook onze itelijke politiek is nauwelijks een politiek van de middelmaat noemen. Is het wonder, dat prof. Istra geen politieke carrière ambi- t? Als christen-stemmer voel il bij vernieuwing genomen, assluis, M. Vreugdenhil Berechting (4) !et belangstelling het „ingezonden" de heer Lijbaart gelezen. Ik i aan, dat dr. De Jong voorname- militaire concentratiekampen be id heeft, als hij zou hebben be- srd dat de folteringen in de Jap kampen erger waren dan in de tse. Ik meen, dat de beruchte bun- di te Amersfoort, het de hongerdood sterven en vele andere folterin- door de Duitse bezetter toege- b*td. niet veel van de folteringen, t de Jappen toegepast, zullen lohillen. •at Joden onbesnedenen als vee chouwen. dood martelen of vergas- mij volkomen onbekend, istenliefde voor de medemens, zie -lesis 5 vers 1 en 2 (hier is de versele liefde verkondigd als enige te norm voor de betrekkingen der ïsen onderling) zie ook Leviticus - .en 18, toont het tegendeel bepaald Ook de talmoed geeft voorbeel- in laatstgenoemde zin. m ►at een Wiesenthalfonds nodig ,j de opsporingskosten van de nazi- ardenaars te financieren is op zich- diep treurig. Dit was en is de ,..t van het land waar deze moorde- jjj rs geboren en woonachtig waren. JJj geldt zowel voor Japan, alsook sf r Duitsland, Oostenrijk en andere ii den. terdam, L- Simons Nadezjda Alliloejewa werd voor de Russische bevolking verborgen gehou den. Maar de naaste medewerkers van Stalin wisten onmiddellijk, dat het geen plotselinge ziekte, maar moord of zelfmoord was geweest. In het verslag, dat Chroesjtsje! na zelf de macht in handen te hebben genomen op het 20ste congres van de Russische communistische partij over de wandaden van Stalin uit bracht, werd slechts geconstateerd, dat Nadezjda Alliloejewa in die bewuste nacht in haar slaapkamer in het Krem lin met een pistool zelfmoord pleegde of werd neergeschoten. Aan dit drama was een twistgesprek ten huize van (de latere maarschalk) Worosjilof voorafgegaan, waarin de toen 53-jarige Stalin zijn 31-jarige vrouw de grofste beledigingen naar het hoofd had geslingerd. Huwelijk Stalin had Nadja in Petersburg ont moet toen zij 17 jaar was. Hij was toen na een ballingschap van vier jaar uit Siberië teruggekeerd. Zij werd zijn secretaresse op het ministerie vooi nationaliteiten, waarvan hij in 1918 de leiding had gekregen. Een neef van Stalin, Boedoe Swanid- ontmoette Nadja in Moskou, kort voordat zij met Stalin trouwde. In zijn boek „Mijn oom Josef Stalin", dat in Engeland werd uitgegeven, schreef hij, dat zij er vermoeid uitzag en dat zij de indruk maakte, al in verwachting te zijn. Zij vertelde hem dat zij, als zij een •on zou krijgen, deze zou noemen lar de Basiliuskerk, die met zijn veel kleurige koepel het Kremlin domineer de. Zij was dol op die kerk. Nadja kreeg inderdaad een zoon en zij had haar zin: hij werd Wassily ge noemd. Bijna vijf jaar daarna werd Swetlana geboren, volgens de officiële gegevens de enige dochter van Stalin. Er wordt beweerd, dat hij al een doch ter had uit zijn eerste huwelijk met Jekaterina Swanidze. Deze zou met een Tsjechische com munistenleider, Smeral geheten, zijn getrouwd. Hierover zwijgen de gege- ïs over het leven van Stalin echter alle talen. Men neemt dan ook nog steeds aan, dat Swetlana zijn enige dochter is. Zij leek veel op haar moe- en dat is wellicht de reden, waar- Stalin zoveel genegenheid voor haar toonde. Grote liefde Over het algemeen wordt aangeno men, dat Swetlana's moeder de „grote liefde" van Stalin was. Zij was een knappe, intelligente vrouw, die in de eerste jaren van haar huwelijk werke lijk gelukkig moet zijn geweest. Nadja had toen nog grote idealen. Zij droomde er van, dat het Russische; volk gelukkig zou worden onder het nieuwe bewind. Toen Stalin alleen heerser was geworden was zij niet te vreden haar rol achter de schermen in haar woning in het Kremlin. Zij wilde zich nuttig maken in de euwe Russische maatschappij. Na veel moeite kreeg zij Stalin zo ver, dat zij aan de technische hogeschool te Moskou mocht studeren. Daar kwam zij er achter, wat er in de Sowjetunie aan de hand was. Alles wat zij voordien had gehoord over de gebeurtenissen in haar land, kwam in een heel ander licht te staan. Zij hoorde van massale arrestaties, deportaties en executies, van het on menselijke optreden tegen de boerenbe volking, die zich niet bij de gedwon gen collectivisatie wilde neerleggen. En na verloop van tijd werd het haar te machtig. Zij probeerde bij Sta lin tussenbeide te komen, maar hij luisterde niet naar haar. Twistgesprek ken waren aan de orde van de dag er innerlijk keerde Nadja zich langzaam maar zeker van haar man af. Hef schot De bom barstte tijdens een feestje ten huize van de Worosjilofs, een van de weinige families, waarmee de lins nauwe betrekkingen ondernielden. De dictator, die wist dat zijn posite erg wankel was geworden, werd woe dend, toen zijn vrouw zich in het bij zijn van zijn vrienden openlijk tegen hem keerde. Naar men zegt, was Nadja nog maar kort geleden teruggekeerd van een zoek aan het zuicfen van Rusland de Oekraine. diep onder de indruk van de ellende, die ze daar gezien had. Sta lin, die teveel gedronken had, slinger de haar de gemeenste scheldwoorden naar het hoofd. Nadja verliet daarop het huis. Enke le uren later werd zij dood in haar slaapkamer aangetroffen. Stalin be weerde tegenover de artsen, die ontbo den werden, dat hij haar badend ir haar bloed had aangetroffen. In werkelijkheid zou de dode lijke kogel haar pas hebben ge troffen, nadat zich in de slaap kamer nog een bijzonder heftige scène had afgespeeld. Swetlana, die op luttele meters afstand ir bed lag, kan als enige dit myste rie ontsluieren. Tenzij zij die nacht erg vast heeft geslapen Maandag': Het eenzame leven van Swetlana Kraak bij Sophia Loren ROME Sophia Loren en haar man Carlo Ponti hebben door de inbraak :n hun villa een verlies van ongeveer zeshonderdduizend gulden geleden. De dieven namen een kostbare collectie van ongeveer driehonderd gouden en zilveren kunstvoorwerpen, vijftig film- onderscheidingen en Ponti's gardero be meen. De Duitse prinses Alexandra von Hohenlohe, die als gast van pre mier J. A. Pengel (rechts) Suriname vertoeft, tijdens e ontvangst door de Surinaamse ministerraad. Als leidster van een financieringsonderneming heeft de prinses belangstelling voor het zg. Torarica-projekt. Swetlana in de armen van haar vader, vijf jaar nadat haar moe der onder geheimzinnige omstan digheden om het leven was ge komen. vang en win! aan prijzen inEsso- tijgeijacht Ongeluk op kruiser Wie gaf opdracht het voorschip te betreden? DEN HAAG De Marineraad heft gisteren een uitvoerig openbaar onderzoek ingesteld naar het ongeluk aan boord van Hr. Ms. kruiser Zeven Provinciën, waarbij twee mensen om het leven kwamen. Twee andere op varenden liepen zware verwondingen op. De grote vraag gisteren was wie in het zware stormweer van d zveentien- de november van het vorige jaar (de kruiser voer toen in de Middellandse Zee) opdracht gaf dat het voorschip mocht worden betreden. Een van de belangrijkste getuige, kwartiermees ter L. J. Oosterom, beweerde dat deze toestemming afkomstig was van „de brug". Dat werd met klem ontkend door de officier van de wacht, luitenant- ter-zee H. P. Varenhorst, die zei dat hij geen toestemming had gegeven en dat hij ook niet wist wie dat dan wel zou hebben gedaan. De marineraad vroeg zich ook af of de officieren die het viertal beman ningsleden op het voorschip hadden gezien (voor het bergen van een an kerketting) niet hadden moeten waar schuwen. De heer De Looze, destijds commandant van de kruiser, zei dat de jongere officieren op de brug het nniet nodig vonden de oudere officier buiten op het dek terug te roepen. Dit gezien in het licht van de hiërar chische verhoudingen. (Een van de twee omgekomenen was de overste Bolhuis). De raad gaat zich nu diep gaand beraden. Exclusieve regenjas van Polyester katoen (Tergal chappe quality). Hooggesloten raglan model met sierstiksels (zadelsteek). Bovenkant dubbel uitgevoerd en kontrasterende Johnson-ruitvoering, beige. Prijs f119.- BRUSSEL Het is hoog tijd vaste wisselkoersen tussen de lid staten van de EEG in te voeren. De volgende stap is het overwegen van een gezamenlijke munteenheid, schrijft in het gisteren verschenen maandblad Europese gemeenschap het Westduitse lid van de Europese commissie, Hans von der Gröben. Hij is van mening dat het ont breken van een valuta-overeen komst een permanente bedreiging vormt van de solidariteit en de be stendigheid van de gemeenschap pelijke markt. (Van onze redactie) UTRECHT De onderneming vertoont nog altjjd het beeld van een economisch-commerciële doel- organisatie, waaraan het sociale aspect ondergeschikt is. Er bestaat ernstige twjjfel over, of in de krin gen van de werkgevers wel ernst gemaakt wordt met de mondigheid en de medezeggenschap van de werknemers. De heer J. Lanser. voorzitter van de Christelijke Metaalbedrijfsbond, sprak vandaag in de vergadering van de landelijke beambtengroep van deze bond. De heer Lanser kondigde de inte gratie aan van de beambte en de hand arbeider binnen de CMB, maar vroeg daarbij ook een modern beleid binnen ondernemingen, om te komen tot een optimale ontplooiing van. de werk nemer als verantwoordelijk mens in de onderneming. Hij erxenóe, dat er hier en daar zeker sprake is van een bepaalde democratisering van de cr- derneming, maar zelfs bij de meest goedwillende ondernemingen is het een moeizaam verlopend proces. De structuur en de doelstellingen in de onderneming zijn niet meege groeid met de functie, die de onderne ming heeft in de moderne maatschap pij. De ondernemingsraad staat dan voor een vrijwel onmogelijke taak. De ontwikkeling van de werknemers binnen de onderneming, maar ook de ontwikkeling van de onderneming zelf wordt hierdoor ernstig gehinderd. Wil een onderneming goed functionneren, dan zal daarin plaats moeten zijn mondigheid en medezeggenschap de werknemers. De belangen va werknemers zullen dan opgenomen moeten worden in de doelstellingen van de onderneming. In dit kader past ook het opheffen van ongemotiveerde verschillen in de arbeidsvoorwaarden van handarbei ders en beambten. Daarom gaat de CMB ook zijn organisatorische struc tuur herzien, zodat het onderscheid lus handarbeiders en beambten dwijnt. Hiermee gaan de plaatselijke beambtengroepen, de beambten- groepsraad en de landelijke beambten- groepsvergadering verdwijnen. De heer Lanser deelde voorts mede. dat de voorbereidingen voor één enke le c.a.o. voor alle werknemers in de metaalindustrie, alsmede één orgaan van overleg voor beide groepen, in vergevorderd stadium zijn. De landelijke beambtengroep in de CMB startte op 1 januari 1956. Na ruim tien jaar is de CMB ei geslaagd een volledige integratie van deze groep binnen de CMB door te voeren. Tien jaar geleden gingen 2G00 beambten van de Nederlandse Christelijke Beambtenbond over naai de CMB. in het kader van de be- drijfstaksgewijze organisatie. de handelsverhoudingen en daarmee de concurrentie-situatie in één slag veranderen." Om deze reden dringt hij erop aan met de invoering van een EEG-valuta niet te wachten tot het einde van het integratieproces. Von der Gröben vraagt de regerin gen in zijn artikel de economische een wording binnen vijf jaar tot stand te brengen. Hij noemt drie punten, die daarvoor nodig zijn: afschaffing van alle grenscontro les en opheffing van de fiscale en handelsgrenzen; ontwikkeling van een ge meenschappelijke handelspolitiek, die waarborgt dat goederen uit der de landen zonder op hun herkomst te letten vrij in de gemeenschappe lijke markt kunnen circuleren; opheffing van de discriminaties in het vestigingsbeleid en bij het ver lenen van diensten. Volgens Von der Gröben kunnen de zo noodzakelijke beslissingen ten aan zien van buitenlandse handel, econo mie en valuta slechts worden genomen als ook in de grote kwesties van de buitenlandse politiêk en het defensiebe leid een zekere en geleidelijk toene mende mate van overeenstemming kan worden bereikt. vang en win! aan prijzen inEsso- tijgeijacht Uitspraak Onthulling van monument Rubens gestolen in Egypte (Van onze kunstredactie) KAÏRO Uit het Gezeira-museum is ?n paneeltje van Rubens gestolen, voor stellende ,,De twee gezichten" (15x20 cm). Dit is de eerste diefstal van wes terse kunst in de Egyptische hoofdstad. Volgens de politie zijn er sterke aan wijzingen, dat iemand van het mu seumpersoneel de dader is. Het schilderij hing sinds 1961 in „Ge- zeira". Ex-koningin Nazli kreeg het in haar bezit voor vijftigduizend gulden. (Van een onzer redacteuren) ROTTERDAM Het legeringskamp Zeelst in Noord-Brabant heet van vandaag af Peter Zuid Kamp, naar wijlen de staatssecretaris voor de Ko ninklijke luchtmacht kolonel J. J. F. Borghouts, die onder de naam Peter Zuid in de jaren van de bezetting belangrijk verzetswerk heeft ver richt Met de onthulling vanmorgen van monument door Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins der Nederlanden en mevrouw W. J. H. Borghouts-van Veen werd de naamgeving een feit. Borghouts, die in de vijf oorlogsjaren als reserve-officier onder de wape nen was, zou na de capitulatie een van de grote leiders van het verzet worden. Met Frank, zijn vriend, de latere landelijke sabotage-comman dant van de organisatie voor gewa pend verzet LK.P, deed hij werk, dat de Duitsers met woede gadesloegen en waarvoor zij hem graag in han den wensten. Meidagen Maar zijn grootste verdiensten liggen toch wel in de meidagen van 1945 toen hij, kort voor de capitulatie van de Duitse legers, al zijn invloed aanwendde om te voorkomen, dat de herrijzenis van een vrij Nederland ontijdig werd geproclameerd. Hij wist wat er zou gebeuren als de al stuiptrekkende Duitse legerleiding zou zien, dat de gehate illegaliteit in haar bekende blauwe overalls op straat verscheen. Dank zij zijn overredingskracht en het vertrouwen dat hij in eigen kring genoot wist hij met een kalmerende speech de getrouwe vaderlanders van hun gevaarlijk voornemen af te houden. De consul van Finland zei op 5 mei 1945 waarderend: „Ik weet niet wat ooit het vaderland een dienst hebt bewezen dan is het wel deze keer geweest. De gemoederen waren nog al verhit." De verdiensten voor het vaderland van Borghouts werden na de oorlog erkend door een hoge onderschei ding: Ridder in de Militaire Willems Orde der vierde klasse. Na de oorlog bleef hij in militaire dienst tot hij in juni 1965 werd be noemd tot staatssecretaris van de fensie (Koninklijke luchtmacht). Te gen het einde van dat jaar moest hij in het St. Franciscus ziekenhuis te Rotterdam ter verpleging worden op genomen. Na een ziekbed van enkele maanden overleed hij op 5 februari 1966. Bij de plechtige onthulling vanmorgen wordt gehouden is niet alleen voor de bevolking van dit gebied van be lang. Behalve Frankrijk zijn ook Ethiopië en Somalië (samenvoeging van Brits en Italiaans Somaliland) er ten nauwste bij betrokken. Geeft de bevolking (125.000 zielen) voorkeur aan handhaving van de band met Frankrijk, dan is er niets aan de hand. De Gaulle krijgt er dan wellicht een zetel bij in de Na tionale vergadering. Spreekt het volk zich uit voor vol ledige onafhankelijkheid, dan kan een gevaarlijke situatie ontstaan. Zowel Ethiopië als Somalië maken nl. aanspraak op het omstreden ge bied. In feite is een onafhankelijke staat zonder bescherming van Frankrijk ondenkbaar. Het land kan niets voortbrengen. De begroting werd door Parijs gesubsidieerd. Franse waarnemers achten dan ook een uitspraak voor behoud van de banden met Frankrijk als resultaat van het referendum bepaald niet uitgesloten. Vooral de Afars, die in het noorden wonen, zijn aan Frankrijk gehecht. Zij en andere volksgroepen hebben bij het verkrijgen van onafhanke lijkheid geen enkel belang. In Frans Somaliland wonen talrijke Somali's die de laatste jaren uit de aangrenzende republiek zijn bin nengekomen. Hun invloed is echter een betrek kelijke, omdat alleen degenen die drie jaar in het land wonen stem recht hebben gekregen. Niettemin wordt de uitslag van het referendum met spanning tegemoet gezien. Vooral in Ethiopië, dat voor zijn handelsverkeer vrijwel geheel op de haven van Djibouti is aange wezen. tóng en win! aan prijzen inEsso tijgerjacht waren een driehonderd genodigden aanwezig, onder wie vele vrienden uit het verzet en ministers en staats secretarissen uit het kabinet, waar van hij deel uitmaakte. UTRECHT De arbeider krijgt een steeds grotere hekel aan sjouwen, dragen en tillen. Met tal van sta tistisch gekozen voorbeelden toont de algemene verladers- en eigen voersorganlsatie EVO dit aan. Zo verplaatste in 1924 een man last met een gewicht van circa 95 kg. In 1948 was dat gewicht teruggebracht tot 85 kg. In 1952 tot 55 kg en in 1964 zelfs tot 45 kg. In het licht van deze cijfers is het niet zo vreemd, meent de EVO, dat in de bedrijven waar nog veel sjouwwerk voorkomt, meestal oudere arbeiders werkzaam zijn. u tot nog toe hebt gedaan, maar als Tegenover de ouderwetse mankracht staan de paardekrachten van moto risch aangedreven transportwerktui gen waarvan de nieuwste voorbeel den te zien zullen zijn op de „Macro- pak", de internationale beurs voor verpakking en intern transport, die medio april in Utrecht wordt gehou den. Tegenwoordig haalt men voor tien cent uit het stopcontact evenveel energie als een man gedurende de hele dag kan leveren. Het is niet verwonderlijk dat in de bedrijven steeds meer motorisch aangedreven werktuigen verschijnen. „Macropak" voorziet dan ook in een behoefte, vindt de EVO.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 7