Helpt uw man
bij de afwas?
hoe voorkomt grootwinkelbedrijf dat?
Bij peulvruchten
hoort rauwkost
Paastafel vraagt
om een boeketje
(i
BLAD ZIJ
dialoog
ZATERDAG 18 MAART 1967
TT ET afwassen behoort tot de minst populaire
bezigheidjes van de huisvrouw. Het is ook een
betere afronding van de maaltijd om gezellig in
een luie stoel wat na te keuvelen, dan met de moed
W£,
der wanhoop de borden te stapelen en een half uurtje nog ,be^ig fe] te rea?e£en op zijn
1 J jeugd, de ander zet zien tegen een
in de keuken door te brengen. Het kan natuurlijk situatie ter plaatse af, een derde
gezelliger worden als papa even meehelpt, hij heeft bijlanders daiTanderen ïs. Sorami-
een tegenprestatie bieden.
En over het algemeen gebeurt voetend
dat ook wel. de jongeman heeft ten pakken
niet meer die patriarchale neigin
gen die onze grootvaders nog heeft toch
hadden, onze vaders marcheer
den de afwaspolonaise al schoor-
en onze echtgeno-
esoluut de afwas-
kwast of theedoek! Deze tijd
el enorme voorde-
TIENTALLEN klachten uitten onze lezers m het verkoopgesprek zegt me-
J ,-j ,uj - vrouw Boonstra. Er zijn vele
Dialoog: het personeel m de grote bedrijven SOOrten klanten. De een klaagt:
mist de aandacht, de persoonlijke noot. Ondanks de »Je kunt niet op je gemak uit-
r zoeken", de ander: „Je wordt
met name genoemde voordelen van het grootwinkel- no0jt eens geholpen."
warenhuis komen
bedrijf kiezen velen liever de detaillist, de kleine of
dure zaak „waar nog aandacht aan je wordt ge
schonken". Enfin, u hebt het allemaal kunnen lezen.
Wij hebben die klachten voor u besproken met me
vrouw A. G. Boonstra-Krijgsveld, cursusleidster regenbui. Zo'n zaak loop je veel
JO vrijblijvender m Han hnvoor-
van een groot warenhuis. beeld e
mensen met verschillende bedoe
lingen. Om te kijken, wat de Natuurlijk wijzen
nieuwtjes zijn; om een kopje kof
fie te drinken; om te telefone-
te schuilen voor een
gen les van een schoonheidsspeci
aliste.
Als klanten klachten hebben?
Vertel het de chef. De meisjes
worden de hele dag geobser
veerd. Vindt u het vervelend rond
uit naar de chef te vragen of is
deze niet op de afdeling, dan
kunt u met klachten terecht bij
de klanten-service. Wij zijn er
altijd in geïnteresseerd.
Dit wil ik ook nog zeggen: op
Boonstra. Sommigen Een verkoopgesprek tussen twee „slappe" dagen is het saai in de
verlaten het bedrijf na de oplei- zestienjarigen zal anders verlo- afdeling en dan zoeken de
ding en gaan naar eén detail- pen dan tussen een jong meisje meisjes elkander op voor een
zaak. Wij selecteren uiteraard en een oudere." Een onzer lezers praatje. Dan krijg je klachten
ook." Streng? „Door de krapte gaf overigens een leuk voorbeeld „dat ze te beroerd zijn om een
op de arbeidsmarkt niet zó dat ook hippe meisjes een fijne klant te helpen." Een menselijke
streng," erkent ze. „Maar daar neus voor dienstbetoon kunnen zwakheid, nietwaar, maar fout.
had iedereen het moeilijk mee. hebben.
gen.
Er werden de heren ook nog
andere vragen gesteld, bijv. over
de mini- en microrokken. Veer
tig procent maakte hiertegen be- bene zondagsvreugde
zwaar. Kruipennen schijnen ook
zonder
verkoopster willen wij mede tot
Doen oudere of gehuwde uitdrukking brengen in schoon-
verkoopsters het beter? „Dat heidsverzorging. Leerlingen krij-
kan ik niet zeggen" wimpelt me-
Boonstra onmiddellijk af.
Drukke dagen geven meer span
kracht en vragen de hele dag
„Het gastvrouw-zijn van de aandacht van de verkoopster.
situatie is nooit te voorspel
len. Een regenbui of zonnestraal
kan bepalend zijn."
Inderdaad kan een klant wel „in de mode doen teeners het
HAAR functie valt onder de dienst) duurt de opleiding één
neels-staf. Zij verzorgt met jaar.
anderen de opleiding
pgeren binnen het bedrijf, die
s hoofdzaak geldt voor 16-, 17-,
-■jarigen. Die opleiding duurt
jaar. Soms staan de
èisjes nog een jaar aan de pak-
JeLs. Dan kunnen ze aan het COOrtPn
>itaet met klanten wennen. V CCI O'-"-'! tci l
de meisjes met ULO-oplei-
Bg en de jongens (de laatsten
«ben meestal gerichte be-
■gstelling en moeten straks in
Wat doet zo'n groot bedrijf nu
om klachten, zoals wij ze al we
ken spuien in Dialoog, te voorko
men en op te vangen?
„Gedurende de tweemaal twee
uur per week durende opleiding
besteden we veel aandacht aan
vijf minuten met een pakje
in haar handen bij de kassa
staan. Onze taak, en de taak van
de chef is de meisjes daar
constant op attent te maken. te°z'ijn.
Vooral jonge leerlingen vinden
het moeilijk, een verkoopgesprek
te openen. Zijn er juist
„kijkers" geweest en is ze dus
tweemaal afgewezen, dan ste
vent ze op de derde niet zo vrij
moedig af.
Een verkoopster moet kunnen
aanvoelen: wat wil deze mens?,
maar ze mag ook geen stereotv
leuk.
Juist op die „oudere" groep
die overigens al op 20-jarige leef
tijd begint proberen we at-
Elegante stoffen en kledij vra-
gen uiteraard ook een elegante
prijs," zegt ze fijntjes. „Inder
daad, de teenermode overheerst,"
erkent mevrouw Boonstra ruiter-
kweken. Er zijn klanten die elegante
„In de stoffenafdeling." gaat
ze verder, „hebben we speciale
afdelingen voor teeners
hun doen en laten, zijn nog geen
half uur zélf iets geweest; en al
het streven, zo lijkt het soms
(bijv. na ontvangst van brieven
over zondagsrust) is of: gelijk aan
anderen te willen zijn of juist
niet gelijk.
Gelijk of niet gelijk, het heeft
allebei met ver-gelijken te maken.
1C"-— Het is, op hoger niveau, zoiets als
In West-Duitsland ontbreekt tegen een kind dat geen peentjes
het de heren ook niet aan goede lust zeggen: denk maar eens aan
wil; negenenzestig procent van d'e ,ar/Pe klndertjes di« S£en
- brood hebben vandaag. Hoe kan
dat kind dat nu opbrengen.
Want het is natuurlijk waar.
Dat is het erge. het is waar, en
met dat weke. afschuwelijke peen
tje in je mond plus nog zoveel op
je bord word je een weerzinwek
kend zondaar. Zo appelleert al het
regelen van zondagsrust en nota
ons ge-
schuld. Wij doen het im
mers toch nooit goed. Laten we
eens kijken naar tevreden
mensen, naar hen die met vreugde
in het huis des Heren gaan hoe
zo'n dienst er dan ook uit ziet, en
laten we ons daarbij dan neerleg
gen, als een heel dorp het zo toch
doet moeten wij wel fout zijn.
Het peentje is goed, het is eten,
het is heerlijk eten, dus zijn wij
fout.
O, wat is dat moeilijk. Om daar
van los te komen. Het beste zou
zijn helemaal niet denken en met
een smak op een onbewoond ei
land gezet worden. Dus geen ver
zet, geen verveling, geen onvrede,
geen protest, geen twijfel al
die dingen die het leven van een
tot op heden gerust kerkganger
op eenmaal kunnen verzuren
maar klatsboem, ineens los van
heel de oude wereld. Geen reactie,
geen geschop tegen de zg. bij
komstigheden, nee, ineens hele
maal voor jezelf uitmaken: wat if
de zondag. En dan met een gerust
hart tot die rust ingaan. Dat bete
kent: een wonder beleven.
iets vreselijks voor mannen te
betekenen: vijfentachtig procent
vond het afschuwelijk vrouwen
met kruipennen te ontmoeten.
enorm kunnen weifelen. Onze op
leiding is een training in geduld,
die houding waardoor de
op het ogenblik praktisch twee
verschillende stijlen. De tendens
die twee ook in de ver-
toch zo groen
en bloemrijk als
die maar zelden
voorkomt. De
p| trompetnarcissen
in onze tuin lieten
de eerste week
van maart al hun
lentefanfare
schallen, terwijl
i^de lila Rhododen
dron praecox staat
jte pronken onder
de gouden ster
retjes van de For-
i sythia. De eerste
tulpen vertonen
al kleur en het ziet er naar
uit dat we het niet alleen
van de bloemist behoeven te
hebben op de paasdagen,
maar in de natuur een steun
tje in de rug vinden.
1 Bie-
goed. De kant en klaar verkrijg
bare toefjes met witte
margrietjes, anemonen
>g nonkels kunnen we zelf nog krokus scilI„, ohionodoxa,
SES T&X/SZ v,interHeiie«_wa, w kun-
cisjes. Zo'n tafelstukje houden
we zo laag mogelijk
echt iets
dagen In
tje zetten we een bloemprikker,
Jmet daarop een losse prop grof-
k0 mazig kippegaas of we zetten er
ronde schijf groene
te koopafdelingen te scheiden.
Hoe begin je zo'n verkoop
gesprek? Niet borduren op een
vast stramien. Dan ga je iemand
„taxeren" en de mens als een
ding bekijken. Geduld en be
langstelling voor mensen zijn on
ontbeerlijke eigenschappen en
beide vrij vage zaken.
Ook waren- en vakkennis zijn
belangrijk; ze kunnen geleerd
worden. Er zijn meisjes die een
heel fijne neus voor omgang met
klanten hebben. Het is een
kwestie van aanvoelen en
openstaan voor de ander.
Aan de organisatie en waren
kennis heeft het meisje al een
flink stuk houvast. We beginnen
de leerlingen als klant met een
boodschappenlijst de zaak in te
sturen. Ze ervaren de verkoop
dan als een buiteristaanster. Na
afloop vragen we: Hoe werd je
geholpen? Kon je het vinden?
Werd je van het kastje naar de
muur gestuurd? Dan weten ze
aan den lijve hoe het is als een
verkoopster met een hoofdknik
of armzwaai de weg wijst, dan
wel vriendelijk vertelt: In de
hoek achter de lift kunt u vin
den wat u zoekt..."
Mini
In de mode zijn
haar kan daarom i
In de teenerboetiek mag het
best een beetje hip toegaan.
Dóar dragen de verkoopsters mi
ni. Voorschrift is een handbreed
te boven de knie, niet korter.
schermende stoffen zoals vitamine BI en B2. Ze missen Het zetten van krullen in
echter vitamine C. Daarom is het gewenst om bij ee
peulvruchtenmaal verse groente te verwerken. Hier geve
we ideeën voor frisse groenteslaatjes.
SLA VAN WITLOF EN BIET
350 g witlof, 200 g gare biet, 1 kleine appel, ui slasaus,
zout, (suiker, peper) voor de garnering enkele plakjes
hardgekookt ei.
SLA VAN SAVOOIEKOOL. WORTEL OF BIET
250 g savooiekool, 250 g wortel en een klein stukje prei
(of 250 g gare biet), slasaus, zout (peper, suikerDe
groenten schoonmakenwassen, laten uitlekken en mengen.
De saus maken van slasaus en/of 1 deel olie en 2 delen
azijn of citroenrasp, zout suikerpeper en gesnipperde
ui). De groenten met het slasausje vermengen.
EN nu praktisch, want anders
zegt iedereen weer: wat was
je vaag. Laten we ons dat onbe
woonde eiland nu eens even echt
voorstellen: Wat zou je doen op
zondag: Wel, zegt de een, uit de
Bijbel lezen. Alles goed en wel,
maar dat doen we ook graag op
zaterdag. Een wandeling maken
het beste die ik 'n de week nooit maak.
i alle heimelijkheid geschieden kfntie.^rtf waf vïrgfh"khfarV ia'
illen wij de mannen te vriend met iets anders, nl. anders doen
„.jp.i dan anders. Daar heb je het verge
lijken weer, en dan zitten we tus>-
sen de peentjes en daar is de zon
dag niet voor.
Nou, laten we dan eens kijken
wat ik eventueel mis op een onbe
woond eiland. Ligt voor de hand:
anderen. Aha, nu komen we dich
terbij huis. Zondag is op de een
of andere manier gemeenschap.
Niet: gegroet en bij de overburen
Leuk vooi
een speciale
gaatjes om de mooist
hangen. In alle denkbai
prüs 2,45.
de enthousiaste ver-
i autosleutelhangers:
eintuur van skai met
kleuren.
Wie goed in zijn eierdopjes
zit, kan boven elk bord naast
irei t het gekleurde ei nog een
het^'altijd bloemendopje zetten. Een
Belasting
stukje oasis of florapak als
gele basis nemen en daarin wat
bloemetjes steken
IHH^H bemachtigen, met
doen uitbottend takje als boom in
de opmaak in deze het midden. Vooral kinderen
schaal of komme- waarderen deze eigen paas
stukjes over 't algemeen bij
zonder. En bij gebrek aan
eierdopjes kunnen we ook
die we van'te voren ïatën reeds halve eierdoppen gaan
i met water. Een ideaal bewaren en deze vastlijmen
lel voor dunne steeltjes, op een stukje groen karton
11 blaadjes of kleine coniferetakjes
°"te steken. We hebben verder de
keus uit primula-, buxus-, klim-
jp-of rhododendronblad. Midden bij gezet worden.
zetten we een bloem met
minstens 10 cm steel en nog vier
lange stelen aan weerskan
ten prikken we horizontaal,
steunend op de groene rand.
Ik denk aan zonnige dagen,
waarop wij met welbehagen win
kelen, maar de verkoopsters hier
hele dagen bij kunstlicht in een
roezemoezige sfeer één-van-dui-
zend-zijn. Is warenhuisverkoop
ster niet een zware belasting?
Vangt het bedrijf de meisjes op?
„Per week hebben de leerlin
gen een uur „houdingsgymnas-
tiek". Daar kunnen ze heel fijn
afreageren. Er is een full-time
bedrijfszuster in dienst bij wie
ze altijd terecht kunnen. Een
part-time bedrijfsarts is een ge
deelte van de dag aanwezig,
waarop hij o.a. keuringen ver
richt. Ten slotte hebben we twee
kamertjes met bed. Ook klanten
vallen wel eens flauw...
Veenmos
Wie zelf met de grotere kin-
Selectie
«iveii »*c uan uc icoi i geven, met touw of
Jloemen. eventueel afgewisseld wikkeldraad bij elkaar houden
enkele blaadjes. Als
weinig bloemen kunnen ver<
dan wat meer groen
Er mag nergens
jinkijk zijn.
Katjes
schaaltje leggen. De
bedoeling is om het rondom met
hyacintebloempjes (nagels) te
kale besteken. Hiervoor gebruiken
we grote spelden of ijzerdraad
jes, die we door de onderkant
van de bloempjes halen en tot
een krammetje buigen Van
boven naar beneden in stroken
in het mos vastzetten, tot dit
niet meer zichtbaar is. Eventu
eel afwerken met een toefje nar
cissen en een groen blaadje en
piramidale groeiers de rondom het „kunstei" de echte
irm aan. In de natuur groeien paaseieren draperen op een
ik de bollen onder de bomen bedje van slablaadjes of ander
j t groen. Wél een paastafreel dat
•ooral als
Combineren we bijvoorbeeld
heestertakjes met bolbloemen,
zoals Forsythia met
dan geven
niet omgekeerd. In plaats
bloesem kunnen we natuurlijk fnslaat bij de jeugd,
ook katjes van gagel of berk
verwerken, net wat
eg komt.
heeft meegewerkt.
A. C. MULLER-IDZERDA
„Vaak heb ik gewenst
dat er een koopavond
kwam" verzucht me
vrouw T. te H. „Ik zou het
toejuichen als er een
kwam. Vóór mijn huwelijk
werkte ik zelfstandig als
pedicure; overdag was ik
druk bezet. Echt op mijn
gemak inkopen doen kon
ik niet, altijd was het
gauw, gauw! Het lijkt mij
met het personeel ook
wel te regelen, het heeft
recht op vrije uren, dus
bijv. overdag meer vrij en
dan 's avonds werken."
„Bij ons is al jaren de vrij
dagse koopavond in gebruik",
zegt mevrouw K. te R. „Een
uitkomst voor de moeder met
jonge kinderen, pa past op en
zij gaat erop uit. En de wer
kende vrouw kan er helemaal
niet buiten."
„Maar", zegt mejuffrouw C'.
de V. te D. hierop „het valt
mij op dat van de koopavond
zo'n verkeerd gebruik gemaakt
wordt. Als een winkel om zes
uur sluit of om tien uur 's
avonds, zijn het meestal dezelf
de mensen die op 't laatste nip
pertje nog iets nodig menen te
hebben. Zelf heb ik ook in de
St.-Nicolaastijd overgewerkt,
maar ik pas er wel voor op nu
dit niet meer nodig is. Ik ben
nl. de dochter van een mid
denstander, maar heb nu een
ander beroep gekozen."
Toen kwam de tijd dat men
om acht uur moest sluiten, er
werd geroepen „Dat kan
nooit". Weer later werd het zes
uur, ook dat ging. Is vijf dagen
niet genoeg om de levensmidde
len in huis te halen? Dan
houdt men net als in Engeland
de zaterdag voor de sport en
de J-~ us
Personeel
„Een koopavond is het paard
achter de wagen spannen"
merkt mejuffrouw S. te K. op.
„Eerst vechten de zakenmensen
om hun personeel ook op tijd
klaar te laten zijn en dan weer
's avonds gaan werken. Me
dunkt dat dc zakenman toch al
moeite genoeg heeft om perso
neel te krijgen of te houden.
Ook doordat bedrijven wel de
vrije zaterdag geven en daar
door veel winkelpersoneel
omschakelt.
Over de supermarkets is het
laatste woord ook nog niet ge
zegd; mevrouw G. B. te W.
"uw adres?) vindt het gemak
kelijk en goedkoop winkelen
aldus mevrouw Z. te R.
willen zeggen: het winkelen in
een supermarket is minder ge
zellig dan sommig dames doen
voorkomen. Wat de tijd be
treft: men moet vaak zoeken
waar alles staat, als er geen
voorgesneden vleeswaren zijn,
moet men ook wachten tot
men aan de beurt is. Als men
/rijdag of zaterdag gaat,
-|j| d rij bij de moeten zien dat bij
staat i
_Nee, de f tijdsbesparing delijk de datum óp de koop-
—■on. waar gestempeld wordt. Op
kleine wnkeliers sommige rookworsten staat 't
been dat veel erop, hoelang de worst houd-
lijkt mij miniem.
„De zgn.
klagen steen
klanten naar de grote zaken baar is',"maar op andere artike-
gaan merkt mevrouw S. te len heb ik 't nog nooit gezien
'm nn- „Laat toch die mensen T- 1
de steek, die soms oude
winkels hebben waar vader en
zoon na elkaar bedienen naar
hun fbeste weten. In de dorpen
waar geen supermarkets zijn. Geklets
klagen de winkeliers niet. Het
is allemaal wel aardig,
we moeten het ook een
uit het oogpunt van
„In ons dorp ga ik niet graag
eens zien winkelen", zegt mevrouw E. te
de winke- B. „Iedereen kent iedereen, en
de mensen bemoeien zich
als zakenvrouw die graa6 met de ander. Door al
dat geklets sta je ook nog een
«i:j de wjnfcgi En wat
gepraat, over alles en
nog wat. Als er bijv. een
vrouw pas uit het ziekenhuis
gekomen is. geneer je je soms
wat er over gezegd wordt. Dan
I!moet ik wel eens denken aan
je gevergd. Vooral de „Anatomische les" van Rem-
bank staat iets heel prettigs
een klant tevreden de winkel w°rdt
uit te zien gaan" is de onder- nog
vinding van mevrouw B. te R. ^r°uw pas
„Het meeleven met het wel
wee van de klanten wordt z._.
gewaardeerd. Er wordt veel ge
duld van je gevergd. Vooral
door klanten die je alles laten ©ranat...
tonen cn met niets de deur uit- *n ,e stad
mkel ik pretti-
Overbodig'
Mevrouw G. te B. vindt de
koopavond wat haar betreft
wat overbodig: „Bij ons zijn de
winkels vrijdagsavonds tot ne
gen uur open. Zelf maak ik er
nooit gebruik van en voor het
winkelpersoneel lijkt het mij
niet zo plezierig..."
„Laat er een koopavond ko
men" zegt mevrouw Z. te R.
die een ervaring van vijfen
twintig jaar heeft als zaken
vrouw. „Zaterdags vrij tot
maandagmiddag één uur. Kan
niet zal men zeggen. Och kom,
waarom niet? Vroeger stonden
we in de week tot tien uur,
zaterdags tot elf uur.
in supermarkets, maarHet
bezwaar is dat er aan de kassa
zoveel tijd heengaat met wach
ten Wanneer er iemand voor
je staat met een wagentje afge
laden, slaat de schrik je om
het lijf, want onze tijd kost
geld. Beter zou het zijn voor
kleine toedragen een aparte kas
sa te hebben."
„En" haakt mevrouw G. S.
te L. hierop in „het personeel
weet ook niet veel. Ik ging
van de week om thee en wilde
graag een heel grof soort. Nie
mand wist het! Overigens vind
ik alleen levensmiddelen op
zijn plaats in een supermarket,
geen kleding en huishoudelijke
artikelen. Die kan je beter in
speciaalzaken kopen, daar kan
men je raden en weet men ook
waar alle voorwerpen voor die
gaan. 's Avonds hebben wij het ger-, Als i,e het winkelperso-
nee! welwillend tegemoet gaat
kweekt dat ook een milde stem
ming. Ze hebben het vast niet
altijd gemakkelijk tegenover
het vaak veeleisend publiek."
i# r .nüH» Gemakkelijk had de ver-ko-
p« het zeker „iet in het grote
warenhuis toen mevrouw G. te
gutsetsels vroeg. De be-
nog druk; het goed (textiel
zaak) moet nagekeken worden,
uitpakken, prijzen, etaleren,
dus voor ons: géén koop
avond!"
Mevrouw
weer een ander onderwerp
„Er stond in Dialoog dat
prijsbewust moesten zijn dieling *was
ir kan dat? Dikwnls wordt
„Hierop aansluitend
ik
kan dat? Dikwijls wordt
er per zakje verkocht en staat
er niet op hoeveel gram je er
voor krijgt. Vraag je de juf
frouw ernaar, dan weet ze het
ook niet. Laatst kocht ik in
twee zaken vermicelli: in het
ene zakje zat honderd tachtig
gram, in het andere tweehon
derd gram. Met koekjes dik
wijls dito.
Daarom koop ik nooit meer Soms is
iets dat per zakje staat aange
kondigd, want dikwijls ben je
duurder uit dan als je weet
hoeveel erin zit. Vooral met re
clames denken ze: daar vliegen
ze wel op af (of erin?).
Ook zou de regering erop toe kopen
set gutsen,
G. kon er niet
zo gauw meer opkomen. De
verkoper verwees haar overi
gens met een stalen gezicht
naar een doe-het-zelf-winkel.
Daar kwam men er na veel
gelach achter wat de bedoeling
Mevrouw N. te HB woont
nogal achteraf cn vindt winke
len in de stad heerlijk gezellig.
Soms is er wel eens de nood
zaak „aan de deur" te kopen,
achteraf valt het dan vaak te
gen. maar men durft geen neen
te zeggen. In de winkel doe je
dat gemakkelijker. Ook de Con
sumentenbond waarschuwt tegen
1'e - deur.
baby en goede morgen op
kantoor, dat moet ook, belangstel
ling en vriendelijkheid en mede
mensen zien, maar zondag is ge
meenschap om God.
Het is een voorproefje van mate
loze vrede, alle dingen schuiven
in elkaar, er valt niet meer te
vergelijken over hoe en waarom,
we kijken niet meer naar elkaar,
naar onze oogmerken en hebbelijk
heden, we kijken naar God.
Dat heet kerk. Samen het brood
breken, elkaar aanzien zoals God
ons ziet. Heel ideaal natuurlijk.
Daarvoor moet je telkens weer
trachten elkaar te verstaan, moei
lijk. Maar rijk. Een dorp vol mui
zenissen is rijker dan een onbe
woond eiland. Want je bent aan
elkaar gegeven.
Nu schrijft iemand me vandaag:
ja, ja, mevrouw X had een beige
pakje aan. wat mankeert haar
wel, zo in de kerk te zitten, nog
maar drie maanden weduwe! Of:
meneer Y kan niet uit de zondag
ochtenddienst gemist worden,
stel je voor, hij heeft een bloeien
de industrie hier, er zitten grote
afnemers in de kerk. Maar even
buiten het dorp (het zijn altijd
dorpen) staat zijn Chevrolet gepar
keerd, daarin smeert hij 'm 's mid
dags.
Of gek. kijk daar eens, de fami
lie Z heeft de gordijnen nog dicht,
lekker uitslapen, terwijl ze veel
blijder en christelijker zijn dan
menig kerkganger.
Jaja, en al deze mensen kunnen
toch, tóch samen die vrede tot
tand brengen. Niet door van el
kaar weg te lopen. Met mensenogen
naar elkaar kijken brengt na
tuurlijk niets tot stand. Dat is
geen leven. Dat is een poosje
voortbestaan. Leven is: zie, lk
maak alle dingen nieuw. Dat ho
ren we met Pasen weer, toen is al
die chevroletmensen met veel
slaap en in beige mantelpakken
evenveel heil aangezegd als aaa
de sobere zwartkousen, te voet en
vroegop. Want het gaat niet om
de vergelijking, het gaat niet eens
om de zondag, het gaat om de
liefde.
Leven is liefhebben, niet op een
zame eilandeil die alleen kortston
dig het eigen verkommerde ik
troosten, maar in de menigte, die
gekke afkeurenswaardige menigte.
Leven is zien door Gods ogen. Dat
valt niet mee want dan hoef je
over heel veel dingen niet meer
te praten, er valt niet eens mee
aan te komen. Bovendien moet Je
veel andere dingen wél doen, bijv.
je best.
Je samen verdiepen in geeste
lijke zaken, ter wederzijdse hulp,
de voorganger van de gemeente
stimuleren door vragen en en
thousiasme zodat hij blakend en
overvol van alles wat hij nog ver
duidelijken mag naar de kerk
rent, mensen op de weg van ande
ren zetten. Goed op elkaar letten,
niemand in eenzaamheid laten
stikken, eikaars talenten ontdek
ken, kinderen laten spelen, ook
balspelen, met een krentebol tos
voor ieder weer naar huis gaat.
Een kleine wereld worden waar
liefde al voor begrip uitgaat. Dat
is wat zondag en ons gepruttel
daarover, verdeeldheid en ons ver
driet daarover, zou genezen: niet
wachten tot je begrijpt, maar
eerst zien. Als aanschouwen, verza
digd-zijn. sjaloom, woorden zijn
voor het onuitsprekelijke, en als
zondag een voorproefje is van di«
sjaloom, wat kan er dan eigenlijk
in een zondag NIET!
