1ÜGLAND - SPIEL nog steeds een groot mysterie HF ONDAGS BUD Lauwers seinde met de dood voor ogen Het onbegrijpelijke spionage-drama ZATERDAG 4 M AART 1967 In de jaren 19421943 vielen 54 Britse agenten direct na hun dropping op Neder landse bodem in handen van de Duitsers. Van hen werden er 47 n.l. 39 Nederlan ders, zeven Engelsen en een Amerikaan in het concentratiekamp Mauthausen (Oos tenrijk) op beestachtige wijze vermoord. Het was het gevolg van een sinister spel dat de Duitsers bijna twintig maanden met de Britten konden spelen voordat Engeland voorzichtiger werd. Dit spel, dat onder de naam England-Spiel de geschiedenis is ingegaan, ontsproot in het brein van Herman J. Giskes, in de jaren van de bezetting in Nederland het hoofd van de contra-spionage van de Duitse weermacht. Hij werd op het idee gebracht door de mede delingen van twee Nederlandse handlangers, die hem naast belangrijke gegevens ook een belangrijke Nederlandse geheim agent in handen speelden. Het begon feitelijk al op de dag, waarop een zekere George Ridderhof bij Giskes en diens satelliet Josepf Schreieder binnenstapte en hun zijn diensten aanbood. G. SCHREIEDER (Van een onzer redacteuren) "ET telegram dat majoor Hermann j. Giskes, het hoofd van de Duitse Abwehr in Nederland, op 1 april 1944 over alle hem ter beschikking staande zenders naar Engeland liet versturen, had nauwelijks sarcastischer van inhoud kunnen zijn. Het luidde: „De laatste tijd tracht u zonder onze tussenkomst in Nederland zaken te doen - stop - vinden dit niet behoorlijk gezien langdurige en succesvolle optreden van ons als uw alleenvertegenwoordigers - stop - niettegenstaande dat kunt u als u ooit een bezoek aan het vasteland denkt te brengen ervan verzekerd zijn dat u met dezelfde zorg en op dezelfde wijze ontvangen zult worden als degenen die u tot nu toe naar ons liet overkomen - stop - so long". Het was gericht aan „Messrs. Blunt Bingham Succs. Ltd. Londonaan de leiders van een afdeling van de Britse geheime dienst, wier namen zelfs in Engeland diep en diep geheim waren, en het sloot een periode af die op 12 maart 1942 begon en in de geschiedenis van de tweede wereldoorlog bekend zal blijven als de periode van het beruchte England-Spiel. Honderden Berucht niet alleen omdat twee jaar achtereen een paar koel-berekenende Duitsers het spel van kat en muis speelden met een Britse dienst, die in de wereld een bijna legendarische naam had, maar vooral omdat door dit spel honderden Neder landers en Engelsen het leven verloren, hetzij voor een vuurpe loton, hetzij in een van de Duit se moordkampen. Een kwart eeuw nadat het be gon zijn nog alle mysteries rond het England-Spiel niet opgelost. Er zijn nog tal van vragen onbe- m antwoord geble- ven, en het ziet ernaar uit, dat zij ook wel onbeant woord zullen blij- En de belang rijkste vraag is hoe het mogelijk was dat in weer wil van alle waarschuwingen, soms in zeer duidelijke taal gesteld, Engeland doorging met het droppen van agenten, die di rect na het neerkomen door een „ontvangstcomité", bestaande uit Duitsers en Nederlanders werden gegrepen. Hoofdrollen De hoofdrollen in dit drama, fn dit stuk oorlogsgeschiedenis dat is geschreven met veel bloed en zeer veel tranen, werden aan Duitse zijde vervuld door Her mann J. Giskes, Joseph Schreie der en Ernst May. Giskes was van beroep leer handelaar. Hij beschikte over een buitengewoon scherp verstand en dat was de reden dat hij, bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog, als reser ve-officier opgeroepen, werd ge plaatst bij een dienst, waar het op een scherp verstand aan kwam: de contra-spionage dienst van de Wehrmacht. Hij werd ge plaatst in Nederland en zijn chefs zouden tevreden over hem Schreieder, Kriminalrat, was al bekend als een voortreffelijk speurder, toen hij dienst deed bij de Duitse politie. Wat hem vooral kenmerkte was zijn feno menaal geheugen voor feiten, da ta en gezichten. In zijn omge ving had hij de bijnaam van Dr. Mabuse, de speler. Een speler (met mensenlevens) was hij in derdaad Nederland zou het er- May ten slotte, een Beier, wist alles af van codes. De Engelsen hebben het tot hun schade en schande kunnen ontdekken. Het gelukte hem hun code-systeem van de zogenaamde double trans position, met al zijn vertakkingen en variaties, met al zijn waar- schuwings- en beveiligingschecks tot de laatste letter en het laat ste cijfer te ontrafelen. Als Ridderhof vrij komt haast hij zich de Duitsers in te lichten. Giskes en Schreieder wrijven zich in de handen. Ze willen van de diensten van die Hollander best gebruik maken. Ridderhof, gewapend met de kennis in de cel opgedaan, begeeft zich op pad, weet door te dringen tot een groep van de illegaliteit en verschaft de Duitsers het eerste aanknopingspunt voor het latere England-Spiel. (Zijn straf voor het vuige ver raad ontloopt George Ridderhof niet. De man, die de dood van zovele goede Nederlanders op zijn geweten heeft, wordt na de bevrijding ter dood veroordeeld en gefusilleerd). mandant meent dat Schreieder en Giskes dit moeten weten. Schreieder spitst de oren. Een geheim agent? Zeer belangwek kend. En waar houdt hij zich op? Bij dr. Krediet in Wasse naar? Wat zegt u, zitten daar meer agenten? Hartelijk dank. Spel Schreieder slaat toe, hard en snel. Nauwelijks is het telefoon gesprek afgelopen of Duitse au to's verlaten Den Haag op weg naar Wassenaar, naar het huis van dr. Krediet. Over de „vangst" kan Schreie der tevreden zijn. Willem van der Reyden heeft hij te pakken. Nu maar afwachten wat het ver hoor oplevert. In elk geval kun nen ze hem wel een paar vaststaande feiten onder de neus wrijven. Dat helpt altijd, het maakt het gesprek wat makke- Van der Reyden heeft zich ver moedelijk helemaal niet voorgeno men zwijgzaam te zijn. Hij is de bereidwilligheid zelve. Als die dag de avond valt. wordt hij in zijn cel opgezocht door een vriendelijke en alles be grijpende Ernst May. Willem van der Reyden pakt met. graag te de sigaret aan, die hem wordt gepresenteerd. Ach so, Herr von der Reyden, höre 'mal! Als Ernst May enkele uren later de cel verlaat, weet hij alles van codes en van zend- plannen. Schreieder en Giskes wensen hem en zichzelf geluk. Dank zij Ridderhof en Van der Reyden kunnen ze nu hun slag slaan en overgaan tot de arresta tie van de man. die ze graag in handen hebben. Het is 13 februari 1942. De man voor wie Giskes en Schreieder grote belangstelling koesteren is Hubertus Mattheus Gerardus Lauwers. Bij het uitbreken van de oor log vertoeft hij te Manilla. Hij is reserve-officier en hij wil zijn land dienen. Daarom vertrekt hij in juni 1940 naar Engeland met de bedoeling zich als vrijwil liger te melden bij de Konink lijke landmacht. In het voorjaar van 1941 wordt hij gedetacheerd bij de Britse Inlichtingendienst. In de loop van dat jaar ontvangt hij aan verscheidene agentenscholen een opleiding, die hem geschikt moet maken voor het zware werk dat hem in Nederland wacht. In de nacht van 6 op 7 novem ber 1941 wordt hij met luitenant Thijs Taconis bij Ommen ge dropt. Beiden zullen wel vol en thousiasme zijn geweest over hun taak. En zij zullen wel in de veronderstelling hebben geleefd, dat zij, gehard door hun trai ning, alle moeilijkheden konden overwinnen. Wat zij op dat mo ment echter niet kenden, was de macht, en de kracht, van het ver- Den Haag Lauwers noch Taconis bevroe den wat hun boven het hoofd hangt. Maar binnen de drie maanden zullen ze het tot hun ontzetting weten. Taconis heeft onder meer tot opdracht bij Arnhem een ver zetsgroep op te richten, te Instru eren en te bewapenen. Hij zoekt en hij krijgt contacten. Echter, voordat hij goed en wel zijn op dracht tot een goed einde heeft gebracht, krijgt hij een nieuwe taak, het in ontvangst nemen van wapens en sabotage-materi- Van dat ogenblik af al wordt hij geschaduwd door de SD, die door verraad van zijn doen en laten op de hoogte is ge bracht Intussen organiseert Lauwers een inlichtingendienst, en zendt hij vanaf een vertrouwd adres in Den Haag berichten naar zijn hoofdkwartier in Engeland. Dit blijft Giskes niet onbe kend. Ook niet. dat er een band bestaat tussen Taconis en de man die vanuit Den Haag een draadloze verbin ding met Londen onderhoudt. Die man zullen ze pakken, a jpjjfca De val klapt dicht op 6 maart 1942. Lauwers heeft drie berichten in code voor zich liggen. Daarbij is een tele gram over de kruiser Prinz Eugen, die voor reparatie te Schiedam is aangekomen. Juist als hij zal beginnen te zenden wordt hij gewaarschuwd dat in de nabijheid van het huis peilauto's en een overvalwagen zijn gesignaleerd. Lauwers raakt niet in paniek. Hij pakt zijn zender in, stopt de telegrammen in zijn zak en ver laat met zijn gastheer het huis. Twee gewone wandelaars, die niet opvallen, en kalm hun weg hadden kunnen gaan als niet een SD-er in Lauwers de man had herkend, die hij wel eens met Taconis heeft gezien. Hun arrestatie is een kwestie van een ogenblik. Beiden wor den snel in een auto geduwd en naar Scheveningen gebracht. De bewoonster van het huis werpt de zender uit het raam. Maar het apparaat wordt later door de Duitsers gevonden. De Duitsers vinden meer. Zij ontdek ken het zendplan, waarop staat aangegeven op welke dagen en Code Hulp Er valt over te redetwisten of er ooit een England-Spiel zou zijn geweest indien het driespan Giskes-Schreieder-May niet (on gevraagd) de hulp had gekregen van het tweetal Ridderhof-Van der Reyden. George Ridderhof, afkomstig uit Arnhem, zit verdacht van dia mantsmokkel in de gevangenis. Hij deelt zijn cel met een ille gaal werker wiens vertrouwen hij weet te winnen en die hem Willem van der Reyden, van beroep marconist, vertoeft met zijn schip in Indie als de tweede wereldoorlog uitbreekt. Hij wordt naar Engeland gedirigeerd en komt daar in contact met de geheime dienst. Wat men van hem wil is, hem opleiden tot ge heim agent en naar Nederland sturen. Van der Reyden beroept zich erop, dat hij nationaal-socialist is. Het maakt weinig indruk. Hij wordt voor de keus gesteld beweert hij na de oorlog of als NSB-er voor den duur van de oorlog geïnterneerd te wor den. of als geheim agent in dienst te treden van de geallieer- De NSB-er Van der Reyden kiest het laatste. Na een opleiding van t a zes weken in En geland komt hij weer in Neder land. Het eerste wat hij doet is contact zoeken met zijn ver loofde. Evenals hij is zij het na- tionaal-socialisme toegedaan, en ze haat de Duitsers' dus niet. Er is zelfs een Duitse soldaat met wie zij op vertrouwelijke voet Willem van der Reyden vertelt zijn verloofde over zijn oplei ding en over zijn opdracht. Zij haalt de schouders op. Die Wil- lpm! Een opscheppertje. meer Maar wat hij haar vertelt vindt ze interessant genoeg om er met haar Duitse vriend over te praten. En die acht het nodig zijn commandant over dat rare verhaal in te lichten. Die com- /^EHEIM agent Hubertus Mat- theus Gerardus Lauwers had er op mogen rekenen, dat het hoofd kwartier in Londen uit de berichten die hij seinde, begreep, dat hij was gearresteerd. Hij gebruikte zijn zo genaamde security-check, meerma len maakte hij in zijn berichten op zettelijk fouten, en hij slaagde er zelfs in het woord „caught" (ge arresteerd) driemaal in één bericht te verwerken. HIJ deed dit allemaal terwijl de Duitsers hem op de vingers keken, hem nauwlettend in de gaten hiel den. Lauwers seinde met de dood voor ogen. MAAR Londen reageerde niet zoals hij had gedacht. Dit zal voor altijd het grote raadsel blijven. Op zijn zachtst gezegd is hier sprake ge weest van een verregaande noncha lance, een nonchalance, die honder den Nederlanders het leven heeft gekost. ENGELAND bleef agenten zen den. Het bleef mededelingen doen. antwoord geven op vragen, die Schreieder stelde. Schreieder vroeg om wapens, zendapparaten, munitie, een marconist. En hij kreeg alles. DE Duitsers kwamen in het bezit van ongeveer 600 containers, die Engelse vliegtuigen afwierpen en waarin zich onder meer bevonden 150 machinegeweren, 500 stenguns, 2.000 revolvers, tienduizenden hand granaten, 300.000 patronen, vele ton nen springstoffen en sabotagemate- riaal van het nieuwste fabricaat, en van ƒ350.000,welk bedrag de Abwehrstelle en de Sicherheitsdienst onder elkaar verdeelden DE agenten werden opgewacht door een ontvangstcomité, waarvan beruchte Nederlandse figuren deel uitmaakten. Zij legden het eerste contact, hoorden hen uit voordat zij naar Scheveningen werden gebracht voor een verder verhoor. EN intussen trachtte Lauwers wanhopig Londen aan het verstand te brengen, dat er iets niet klopte en dat een ramp bezig was zich te vol trekken. WANT de gevolgen van het England-Spiel waren rampzalig. Dank zij de medewerking van V- mannen als Leo Poos, Martin Slag ter en Anton van der Waals, de be ruchtste, wisten de Duitsers door te dringen tot tal van verzetsgroepen. Het aantal arrestaties als direct ge volg van het England-Spiel kan zon der overdrijving op meer dan vier honderd worden gesteld. Engeland bleef doof voor het ge heim herkeningsteken van zijn agent Lauwers. Het bleef ook doof voor de mededelingen van zijn agenten Ub- bink en Dourlein, die uit de gevan genis waarin zij waren opgesloten wisten te ontvluchten en Engeland bereikten. NEE, het was nog veel erger. Wat Ubbink en Dourlein vertelden werd gewoonweg niet geloofd. Want Schreieder had Londen via zijn zen der laten weten, dat zij zich bereid hadden verklaard voor de Duitsers te werken welke uren Lauwers verbinding met Engeland moet zoeken. En als Giskes op het punt slaat, vergenoegd over het resul taat dat hij heeft geboekt, het huis te verlaten komt George Ridderhof, de verrader, hem nog een mededeling doen: Lauwers moest berichten seinen over de Prinz Eugen. Giskes zal er handig gebruik van maken. Onderhoud Later verklaart Giskes: ..Ik had een lang onderhoud met lui tenant Heinrich van de Peilafde- ling en die vond, dat het best mogelijk was een spel met Enge land te spelen zonder dat we wat ik van plan was de hulp van Lauwers inriepen. Ik vond. dat het toch beter was Lauwers over te halen voor ons te seinen. Daar zat voor ons geen gevaar in. Immers, alles wat hij seinde konden wij ook opvangen en daardoor hadden wij er controle op of hij ons be droog. Het door hem te seinen bericht zouden wij eerst zelf zorgvuldig volgens het Engelse systeem coderen, en iedere fout, die hij doorgaf, zouden we op merken". In Scheveningen ondergaat Lauwers verhoor na verhoor. Hij zwijgt. Men vraagt hem naar zijn code. Lauwers zwijgt. Maar Giskes heeft haast. Het is vrijdagavond, en zondagmid dag moet Lauwers zenden. Er zit niet anders op dan dat hij zelf met zijn arrestant gaat praten. Lauwers heeft al ontdekt, dat de Duitsers veel weten, maar nog niet precies hoeveel. Giskes maakt hem dat duidelijk. Hij vraagt hem de code maar te ver tellen. omdat zij voor zijn dienst toch niet geheim kan blijven. Dan maakt hij gebruik van dc mededeling van Ridderhof. Is de Prinz Eugen werkelijk in Schie dam? vraagt hij zoetsappig. Lauwers schrikt. Giskes doet hem het voorstel met de Duitsers mee te werken. Lau- Giskes praat met jjjjjj^k alle kracht, die in „Ik wees hem er met de grootst mogelijke nadruk op dat hij door met ons samen te werken groot on- - heil voor de Ne derlandse burger bevolking zou kunnen afwen den. Wanneer van Engeland uit op grootscheepse wijze sabotage werd georganiseerd, zouden te gen de Nederlandse bevolking de strengste represaille maatre gelen genomen moeten worden. Dat zou onvermijdelijk zijn. De oorlog woedde immers op alle fronten." Maar Lauwers blijft weigeren. Belofte „Hoe ik ook praatte vertelt Giskes later ik kon hem niet klein krijgen. Ik heb drie uren op hem ingehakt met allerlei ar gumenten en met aanwending van alle geestelijke reserves. Tenslotte heb ik hem op mijn woord van eer als officier de be lofte gegeven dat alle gevangen te nemen agenten behoorlijk zou den worden behandeld en dat geen van zijn collega's voor het Kriegsgericht zouden behoeven te verschijnen." Eindelijk kan Giskes verlicht adem halen. Hij heeft Lauwers klein. Lauwers zegt hem zijn me dewerking toe. En hij zwicht om dat hij in de hoop leeft, dat hij Engeland kan waarschuwen door gebruik te maken van zijn zg. security-check, die bij de Duitsers niet bekend is. Op 12 maart zond hij het eerste door Schreieder opge stelde telegram naar het hoofdkwartier te Londen. Het England-Spiel was begonnen. En niemand wist wat vooB gevolgen het zou hebben.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1967 | | pagina 13