Ds. Huizinga: Geen actie
maar geloofsgetuigenis
Stichting van eerste
chr. HBS was waagstuk
Een woord voor vandaag
Zandauto
50 JAAR
CHVMO
Ik weetdat het geen
praktisch nut heeft
Quakers met zeilboot
naar Noord-Vietnam
Weinig perspectief
voor bezwaarden
Amsterdamse synagoge
moet gaan bezuinigen
Een week lang lazen we de Spreuken uit het 23ste hoofdstuk
van het gelijknamige boek. Nog één keer staan we stil bij zo'n
wijs woord: „Uw hart zij niet naijverig op de zondaren, maar
beijvere zich voortdurend de Here te vrezen; waarlijk, dan is
er toekomst en uw verwachting wordt niet afgesneden."
Soms wordt het ons wel eens te machtig. We zijn niet anders
dan de Israëlietendie steeds weer terug verlangden naar de
vleespotten van Egypte. We zien hoe anderen zonder God
leven en soms gaat ons hart uit naar wat zij hebben.
Daarom moeten we ons „beijveren om de Here te vrezen". Dat
is een merkwaardige uitdrukking. Er zit een diep besef in van
de zondemachten in het hart van een christen. De dichter
waarschuwt ons dat geloven niet gemakkelijk is.
Dat heeft niets te maken met goede werken, ook niet met de
wijze waarop we tot geloof komen, maar met ons leven als
gelovigen. De dichter zegt: Gelovigen pas op. Er is in deze
wereld zoveel dat u van God wil aftrekken. Er zijn machten
die u willen doen struikelen.
U zult altijd weer tegen de begeerten van uw eigen hart in
moeten gaan. U zult altijd weer moeten zeggen: Niet mijn wil,
maar Uw wil geschiede. U zult altijd weer moeten leren dat
u alleen God mag begeren. Alleen wie altijd weer ijverig zich
afkeert van zijn eigen verlangens en keert tot God heeft een
toekomst en mag hopen op alles.
We lezen vandaag: Johannes 8 48-59.
We lezen morgen: Johannes 9 1-12.
ZATERDAG 28 JANUARI 196?
(Vervolg van pag. 1)
Groep van twintig
De gewonde kinderen zijn leerlingen
van hen traden op als verkeersbriga-
gevestigde openbare A. H. Ger-
'nardschool. Een groep van ongeveer
twintig kinderen van deze school
stak op het moment van het ongeluk
de zebra (die speciaal voor de Ger-
hardschool is aangelegd) over. Twee
van hen traden o pais verkeersbriga-
diertjes.
Met twee ambulance-auto's zijn de ze
ven gewonden gedeeltelijk naar het
Gemeente-ziekenhuis en gedeeltelijk
naar de Dr. Noletstichting gebracht.
Een van hen kon na behandeld te
zijn huiswaarts keren. De zes ande
ren zijn Lilian Blauw (9), Sonja Da-
nis (11), Gerard Duker (11), Eric
Dijkshoorn (11), Max Gerhart (12) er
Helena Hooymans (9).
Het ongeluk bracht op de Ger-
hardschool een paniekstemming te
weeg toen om twee uur de lessen
werden hervat. Om vier uur hebben
de meeste ouders hun kinderen uit
school gehaald.
SYDNEY De getalsverhouding tus
sen de kerken in Australië verandert
de laatste jaren sterk. Het dagblad The^
Australian komt tot de conclusie, dat
over enkele jaren de Rooms-Katholie-
ke Kerk de grootste kerk van het land
zal zijn.
Thans is de Anglicaanse Kerk nog de
grootste, maar het verschil tussen bei
de kerken is twaalf jaar geslonken van
15 tot minder dan 7 procent.
(Van onze onderwijsredactie
ROTTERDAM De vereniging van leraren bij het Christe
lijk voorbereidend hoger en middelbaar onderwijs bestaat
vijftig jaar. In die halve eeuw is het beeld te vangen van een
wilskrachtige strijd om de hoogste belangen van ons christe
lijk onderwijs: vrijheid om des gewetens wille.
Dat nu een prachtig gedenkboek die bewogen jaren vastlegt,
is niet alleen een noodzakelijke vorm van geschiedschrij
ving, maar ook een eresaluut aan de mannen die destijds,
midden in de eerste wereldoorlog, de visie hadden zich te
verenigen.
In het jaar 1916 werd bij de vijf in ons
land bestaande scholen een verken
nende actie ondernomen en onder lei
ding van dr. J. F. Reitsma (Rotter
dam) kwamen negen vertegenwoordi
gers der andere scholen bijeen.
Naast dr. Reitsma waren dit Chr. Sta
pelkamp (Rotterdam), dr. W. .J Kol-
kert jr. en dr. J. Bruin, die Amster
dam, ir. W. van Dorp en E. Janzen,
die Leeuwarden, J van Andel en dr.
Z. W. Sneller, die Den Haag en J.
Fokkens, die met L. J. de Jongh Dor
drecht vertegenwoordigden.
DECEMBER 1816
Zij verzonden in december 1916 een
circulaire aan de leraren en lerares
sen der christelijke hogere bur
gerscholen, waarin allen werden uit
genodigd voor een vergadering die
zou worden gehouden op vrijdag 29
december 1916 in het Boaz-huis aan
de Haagse Prinsengracht.
De vereniging kreeg haar beslag en dr.
Reitsma werd de eerste voorzitter,
een functie, die hij met een onderbre
king tussen 1922 en 1937 heeft ver
vuld tot het begin van de Tweede
Wereldoorlog.
Het is met het christelijk middelbaar
onderwijs wat eigenaardig gegaan.
Dat men in 1863 niet met beide han
den de gelegenheid aangreep het mid
delbaar onderwijs van het begin af
aan ook voor het christelijk
volksdeel op te eisen, is heel begrijpe
lijk.
De handen waren gebonden door de
strijd die de kleine luyden hadden te
voeren voor een christelijke lagere
school. Die diende voor alle kinde
ren en daarop grondden de
christen-ouders hun aanspraak op ei-;
gen christelijk onderwijs.
Hun kinderen waren bestemd voor het
nijvere beroepsleven, slechts enkele
bevoorrechten hadden behoefte aan
voortgezet onderwijs en voor zo wei-
ningenkon men geen actie gaan voe
ren. Bovendien was er geen be
langstelling voor het nieuwe materia
listisch getinte middelbaar onderwijs.
VEROORDEU1VG
school, waar „valselijk dusgenaamde
wetenschap" werd beoefend.
Toen dan ook na drie jaar van voorbe
reiding in 1901 de eerste christelijke
hogere burgerschool werd geopend
Rotterdam, in een lokaal bij een
kerk, was dat een waagstuk en wer
kelijk niet alleen financieel.
Velen veroordeelden de hele opzet van
de hbs en men vond een christelijke
hbs een contradictio in terminis. Een
wel heel voorzichtige „principiële"
voorstander schreef dat hij nog een
poosje wachtte met zijn zoon naar de
christelijke hbs te sturen, „want als
die school niet gaat, ben ik de dupe."
Tien jaar lang stonden de weinige lera
ren bij het christelijk middelbaar on
derwijs te kijk. De school leek niet
aan te slaan, hetgeen ook wel bleek
uit het feit dat dat pas in 1910, toen
de financiële zorgen wat minder
drukkend waren, er een tweede hbs
kwam.
perk van de blijvende uitdaging. Dat
bepaalt de taak van allen die er ver
antwoordelijkheid voor dragen en
die zich gehandicapt voelen door de
omstandigheid dat de tijd voor een
rustige heroriëntering hun niet meer
wordt gegund.
Bij dit alles wordt ons van alle kanten
voorgehouden, dat wij nu leven in de
wereld van de mondig geworden
mens. Het is echter de grote vraag of
die mondige mens van deze eeuw
metterdaad wel zo volwassen is als
hij meent te zijn. Wellicht is het
meer een wensdroom dan een reali
teit. De grote mate van kennis en
kunde waarover de mens thans
beschikt, is voor die volwassenheid
geen waarborg. Hij heeft er zelfs last
van gekregen."
„Vijftig jaar Vereniging van
leraren bij het christelijk voorbe
reidend hoger en middelbaar on
derwijs", gedenkboek geschreven
door dr. J. Verseput, dr. H. Smilde
en dr. A. la Fleur. Uitgave Wol-
ters, Groningen.
Dr. Olive Wyon te Edinburgh, wel
bekend als de vertaler van de werken
van Karl Barth en Emil Brunner i
het Engels, is op 85-jarige leeftijd over
leden.
(Van onze kerkredactie)
HENGELO De baptistenpredikant ds. F. E. Huizinga kwam
gisteren niet aan zijn gemeentewerk toe. De telefoon stond niet stil
en de deur werd platgelopen door mensen die meer wilden weten.
De dominee, die weigert 15 procent van zijn belasting te betalen,
6tond ineens in het middelpunt van de belangstelling.
De vele reacties overrompelden hem. Het besluit was al geruime
tijd geleden genomen, contact met de inspecteur van belastingen was
er al geweest. Maar het werd gisteren bekend omdat hij er een alinea
Zo heeft inderdaad ds. Huizinga zijn
daad gezien. Hij is geen lid van Kerk
en Vrede, van een andere pacifistische
Organisatie, of van een politieke partij.
Zelf zegt hij: „Ik ben een eenling, die
leeft in de gemeente en daar heb ik
mijn handen vol aan. Ik heb dan ook
weinig contact met gelijkgezinden."
Wat gaat er gebeuren? Ds. Huizina
vertelde dat de plaatselijke inspecteur
jvan belastingen, de heer Wormer, hem
al had opgebeld, omdat de brief aan
hem gericht was. „U brengt mij in een
moeilijke positie," had deze gezegd, „bo
vendien moet u uw brief richten aan
het ministerie van financiën." Op ver
zoek van ds. Huizinga heeft de inspec
teur de brief doorgestuurd.
Beslag
In mijn naïviteit heb ik niet geweten
dat die daad zoveel stof zou doen op-
aaien. Zelf wil ik er niet meer in
zien dan een teken. Ik weet dat het
praktisch niets inhoudt. Het is niet
er dan een vliegje op de huid
i hele grote olifant, vertelde hij
Maar ik wilde nu eens zeggen, wat
mijn geweten me al zolang zegt, wat
de kerk al lang had moeten zeggen.
Die heeft zich te veel geconformeerd."
Maar een hervormde collega belde
hem gistermorgen al vroeg op om te
zeggen dat hij het een mooie daad
vond. Hij hoopte dat dit
stoot zal geven, „dat ook wij die ons
verzetten tegen al dat NAVO-gedoe on
ze belasting vrij- en blijmoedig kun
nen betalen."
Ds. J. van Dam uit Sneek, de secreta-
s van de Unie van Baptistengemeen
ten (waarvan ds. Huizinga het voorzit
terschap neerlegde) noemde het een
„moedige daad", ook al zag hij het
praktisch nut er niet zo goed van in.
Ds. H. J. Diekenhoff (wiens recente
dikant van Spijkenisse, die het nieuws
van ons vernam, zag er'een teken
een daad die tot bezinning roept, zodat
deze zaak nu eindelijk eens gaat leven.
Hij vervolgde: „Wij betalen miljar
den aan de Navo, die in onze naam
allerlei schanddaden bedrijft." Als deze
actie zou gaan lopen, zou hij meedoen.
Of zovelen het voorbeeld van ds. Hui
zinga zullen volgen is echter de vraag.
Ds. van Dam, die zichzelf een anti-mili
tarist noemt, dacht niet, dat ook maar
één baptistenpredikant zo zou reage
ren, ook al zijn de meesten van hen
anti-militarist in hun hart, zo niet
openlijk.
Ds. H. J. Diekertiog (wiens recente
boek „Een vuile verrader" ds. Huizinga
mede geïnspireerd heeft tot zijn daad)
kon het met alle respect voor de princi
piële overtuiging van zijn collega toch
onmogelijk met zijn stap eens zijn.
ontstaat zo een chaos. Als je wat wilt
doen, probeer het dan langs de demo
cratische weg. Zijn daad maakt natuur
lijk wel indruk, maar de wetten mogen
REISBUREAU „APELDOORN'
Idoornselaan 175 - Bezuidenhoutseweg 1:
DEN HAAG
TEL. 070600812853500
DE VLIEGREIZENSPECIALIST
Dr. J. J. Buskes
we toch niet
negeren,'
hij
Het was ook helemaal niet de bedoe
ling van ds. Huizinga om een actie te
ontketenen. In zijn rubriekje schreef
hij: „Ik nodig niemand uit blindelings
dezelfde weg te gaan. Zelfs met de
ogen open is de weg al lastig genoeg.
Niet gevaarlijk. Gevaarlijk is wat de
vrede van God rooft."
„Wat ik erin waardeer," vertelde de
Rotterdamse baptistenpredikant ds. P.
van der Werf, „is dat hij niet stilzwij
gend alles maar wil laten doordraaien.
Hij zegt: Ik heb ervan geweten e
heb er ook iets tegen gedaan, ook al zet
„Waar blijf je op deze wijze? Er het praktisdh weinig zoden aan de
dijk."
Zo zag ook dr. J. J. Buskes het: Het
kan niet een kwestie zijn van „ik wil
met alle geweld mijn handen zuiver
houden". Het is te simpel, als men da'
denkt te bereiken door er geen be
lasting voor te betalen. Je bent toch
verbonden aan je walk- en. als burger
medeverantwoordelijk voor wat
volk doet.
Dr. Buskes vond het dan ook niet
belangrijk, of hier een actie uit voort
komt of misschien wel een wettelijke
regeling voor gemoedsbezwaarde paci
fisten of iets dergelijks.
„Men moet dit zien als een spon
taan, maar tegelijk ook weloverwo
gen geloofsgetuigenis van ds. Huizin
ga, niet als een begin van een actie.
Ik hoop, dat velen hierdoor tot bezin
ning zullen komen. Het is ook een
oproep aan de kerken. Oorlog en
UITDAGING
De enkelen die op de smalle basis van j
vijf scholen een vereniging durfden
op te richten, zullen niet hebben kun
nen vermoeden dat vandaag de leden,
der vereniging met even principiële
vragen worstelen.
Aan het slot van het gedenkboek j
schijft dr. A. la Fleur: „Wij leven
met het christelijk VHMO in het tijd-
Kapelaans tegen
eelihaatsplicht
NEW YORK Bijna tweederde vanl
de rooms-katholieke kapelaans in de
Verenigde Staten wil, dat de celi-
baatsplieht voor priesters wordt opge-!
heven.
Dit is gebleken uit een grootscheepse
enquête, van twee rooms-katholieke
hoogleraren aan de Harvard-universi-
teit onder ruim drieduizend kapelaans.
Algemeen is verder de ontevreden-
heid van de kapelaans over hun werk-
De beter gesitueerden, die hun zonen j omstandigheden. Zij klagen over ge-
wilden laten studeren hadden niets brek aan contact met hun bisschoppen
aan een hbs. Die leidde ten hoogste en over de wijze, waarop zij ontheven
naar de polytechnische school en dat kunnen worden van hun priesterlijke
was in de ogen van de geleerde functie, zonder dat zij de gelegenheid j
stand een soort hogere ambachts-1 krijgen zich te verdedigen.
Om medicamenten te brengen
(Van onze kerkredactie)
PHILADELPHIA Met een zeilboot gaan Amerikaanse Quakers medi
camenten en andere medische hulpmiddelen naar Noord-Vietnam brengen.
De boot is eigendom van een Amerikaanse antropoloog, die als gasthoog
leraar in Hirosjima werkt. Acht man zullen in februari van Hirosjima naar
het Noordvietnamese Haiphong varen. De goederen zijn bestemd voor het
Noordvietnamese Rode Kruis.
De actiegroep der Quakers is in juli 1966 gesticht „tot leniging van de
ziekte en het lijden, veroorzaakt door Amerikaanse bommen". Omdat uitvoer
van medische goederen naar Noord-Vietnam verboden is, werden ze tot nu
toe via een Quaker-organisatie in Canada verzonden. De Amerikaanse Quakers
willen echter rechtstreeks contact met Noord-Vietnam.
r/E is altijd keurig gekapt, grijs
met iets van een lila spoeling.
Niet te vreemd maar precies aar
dig. Ze trippelt op zwarte lakschoe-
Zo werd de ene kast na de ande
re naar haar inzichten heringericht
en ging ik over op andere poets
hoen- en wasmiddelenwant nie-
Igezichtsbedrog, want ze is oerdege
lijk. Bovendien staat ze als nuchte
re Hollandse met die feestelijke
schoentjes stevig op de grond.
Zodra ze 's maandags en vrijdags
bij me binnenstapt haalt ze een
paar spannen uit haar tas. perst 'macht'Z'het smaakt
\/fIJN kennissen zijn jaloers
- op deze parel, want dat is ze, al
ziet ze mij dan niet voor vol aan.
Haar machtspositie in ons huis is
een stuk van haar houvast, een
corset, maar hoe gaat. het met
haar lakpumps, schiet
paar snelle sloffen aan, strikt een
zwierig schortje voor en bedekt
haar lokken onder een netje. Aldus
uitgerust is ze gereed voor de start
Haar charmante verschijning is een
decoratief stuk in ons huis, wat
niet wegneemt dat ze de handen
flink uit haar jumper steekt. Ze be
hoort tot het uitgesproken moeder-
Vandaar dat
grensconflicten
op het terrein
van de kinderen.
Vanzelfsprekend vindt zi
kregen. De bedden, dié anders tegen
over elkaar staan, waren nu naast
elkaar geschoven.
Dè mahoniehouten bonheur van
mijn oudtante een mooi maar
loodzwaar loeder, de tafel, het toilet
hoekje alles was verplaatst in een
wanstaltige opstelling, waarvoor ik
maar één woord vond: bruidssuite,
al betrof het dan ook maar een ge-
T"'oplading wmt '«eeerkamer.
J^NEENS stond de parel achter
ren nog niet eens binnen zijn.
Laatst vroeg mij zoon:
gooi je die generaal er nu eens
„Net wat ik dacht",
ntelijk. „Ik d
boven, ik loop
'w Zl]n' 'ieen"- Mij" manier van kijken
.wanneer sc^een fuiar te verwarrenze zei:
lijke type. maar kan zich helaas „it," !k legde hem het cerschiI „j,
trat dat betreft n.et voldoende uitle- tussen een generaal en een parel.
J wat geen verzoening opleverde van
zijn kant.
Maar toen hij een paar dagen
„Neem me nou niet kwalijk". Met
een gebaar de kamer in, herhaalde
ik: „Neem me nou niet kwalijk".
Ze vervolgde: „Vindt u het dan
niet beter zo?"
schudde ontkennend mijn
daarna zijn schoenen met zes kno- hoofd. „Ik wel", legde ze
uc» uu» elkaar'gebonden vond als
strafmaatregelem omdat hij zijr, ve-
ters met had losgeknoopt, was de
boot aan. Als represaille verstopte
hij haar lakschoenen en ik had een
reuze toestand, beide partijen weer
tot redelijkheid te brengen.
me dat. Ze had al gauw in de gaten
dat ik van een lekker vet sop en
een scheut spiritus bij het ramen
lappen niet veel weet had, wat
haar uitstekend beviel. Haar supe
rieure huishoudelijke kwaliteiten
stegen daardoor aanzienlijk in
koers. „Ik zal wel effies", is altijd
haar devies en wat ze dan effies
presteert, is geweldig.
Nu was het natuurlijk overd
'MSTEREN bereikte de situatie
,Jk
echtpaar tegenover elkaar
in een kamer onzedelijk, man en
vrouw horen naast elkaar dat is
mijn mening".
..Het is mijn huis hè", begon ik
zwakjes, waar ze niet van terug
had. ze zweeg. We stonden daar
nogal mallotig, toen constateerde'
Het valt dus niet lekker
lijk om mij aan te pakken via dwang
bevel en deurwaarder. „Hebt u ook het
recht om beslag te laten leggen op een
deel van mijn inkomen bij de bron?"
De inspecteur erkende dat dat een
mogelijkheid was. dus beslag op het
salaris dat de kerkeraad aan de predi
kant uitbetaalt. Ds. Huizinga zou dat
jammer vinden, want dan zou het ge
ruisloos kunnen geschieden.
Het is de vraag of dit nu nog ge
ruisloos kan gebeuren, omdat de
zaak nu volop in de publiciteit is
gekomen. De persdienst van het mi-
Ds. F. E. Huizinga
nisterie van financiën deelde ons
mede dat de Nederlandse belas
tingwetten niet de mogelijkheid
kennen van vrijstelling of onthef
fing. „Een beroep, zoals de belas
tingplichtige Huizinga wil, heeft
geen enkele grond. Door een derge-
lijke procedure wordt de zaak
voor hem alleen maar duurder."
In zijn brief aan de inspecteur van belastingen, die nu door
het ministerie moet worden behandeld, schreef ds. Huizinga,
dat hij tot het besluit is gekomen „u mee te delen dat ik met
ingang van het jaar 1967 aan u over mijn inkomen te betalen
belastinggelden, ervan uitgaande, dat tenminste 15 procent van
de geïnde belastinggelden besteed wordt op een het geweten
verontrustende en kwetsende wijze, n.l. voor het onderhouden
van een leger en van wat een krijgsmacht tot krijgsmacht maakt,
15 procent, niet zal voldoen, maar dat bedrag zal reserveren tot
mij door u of anderen bericht wordt gedaan, waar het door mij
ingehouden bedrag kan worden gestort voor een doel, waarte
gen ik als christen geen bezwaar kan maken."
Mr. W. Schol
ten (ch), lid
van de Twee
de Kamer en
financieel ex
pert van de
Christelijk
Historische
Unie gelooft
niet, dat op
deze wijze an
ti-militaris
ten kunnen
protesteren sotqlien
tegen de de-
fensiebegro.
ting.
Er is, zo zei hij ons, geen di
recte relatie tussen het belasting
geld dat wij betalen en de begro
ting van de regering. De eis van
ds. Huizinga is moeilijk te verwe
zenlijken, omdat dan de regering
gedwongen zou worden allerlei
potjes voor allerlei doelen te
vormen.
Een derde bezwaar is dat
ds. Huizinga op deze wijze ande
re mensen dwingt meer voor de
defensie te betalen, wat zeker zijn
bedoeling niet zal zjjn. Bovendien
onttrekt hij zich bij deze gang van
zaken aan de wet, die democra
tisch tot stand is gekomen.
/Vog meer
Wil ds. Huizinga werkelijk de
lijn helemaal doortrekken, dan
moet hij zich realiseren, dat hij
ook op andere wijze belasting be
taalt, bijvoorbeeld in de vorm
van omzetbelasting. Dan moet hij
dus geheel van .belastingvrije
goederen gaan leven. En dat is
onmogelijk.
Ds. Van Dam zag dit ook, maar
meende dat er mogelijkheden ge
schapen moeten worden voor ge
moedsbezwaren, zoals die er ook
zijn in de vorm van vrijstelling
voor de militaire dienst. Zoals nu
de dienstplicht in sommige geval
len ontlopen kan worden door drie
jaar te geven voor de opbouw-van
een ontwikkelingsland, zei hij, zo
moeten de anti-militaristische be
lastingbetalers in de gelegenheid
gesteld worden hun geld in plaats
van aan defensie' aan ontwikke
lingshulp ten goede te laten ko
men.
Duurder
Het PSP-Kamerlid mr. G. H.
Slotemaker de Bruine gelooft niet
dat een dergelijke mogelijkheid er
is. De bestaande wetgeving is niet
op korte termijn te veranderen,
meent hij. Hij had echter grote
waardering voor het „getuigenis
van ds. Huizinga."
De reactie van de persdienst
van het ministerie van financiën
was: „Als wij zo gaan redeneren,
dat iedereen zelf mag bepalen
waar zijn belastinggeld naar toe
gaat, kunnen we wel ophouden
met parlement en wetgeving. Wij
kennen hier in Nederland nu een
maal geen koppeling tussen de be
lasting en de besteding. Slechts in
één geval is de bestemming wet
telijk vastgelegd: de opcenten op
de motorrijtuigen-belastingen zijn
bestemd voor het Rijkswegen
fonds."
echtpaar bij ons logeren. Gewoon
niets bijzonders. Onze parel liep
oververhit door het huis alsof het
ven dat ze mij alleen geschikt vond koninklijk bezoek betrof. Voor kof-
- - ie had ze nauwelijks tijd. ze zon
de troep op de logeerkamer „wel
effies". Ik hoorde meer geschuif en
qedribbel dan ik nodig achtte, maar
haar hoogtepunt. Er zou een ;cj,ópte haar lakschoenen aan de
om planten water te geven en kof
fie te zetten. Zij vond me niet on
aardig om tegen te kletsen, maar
daar hield het dan ook mee op.
kant en commandeerde: „Pak effies
aan ja hup van onderen".
Samen versjouwden we de inboe
del weer. Tenslotte vond ze: ,Jk
handhaaf mijn mening dat ik het on
zedelijk vindt, maar goed, ieder
zijn meug dan maar niet waar".
Toen ik haar uitzwaaide zei mijn
:oon: „Daar gaat de generaal".
Langzaam maar zeker vergroeide 'k gunde haar de pret.
onze relatie zo dat ik tot een luxe
wezen met twee linkerhandjes
verschrompelde dat door haar voor
I vervuiling werd behoed. Zo beleef-
de zij het tenminste en slap als de logeerkamer. Op de drempel van het machtsevenwicht
Aan het einde van de middag Maar ik verbeterde hem: „Daar
blonk het huis van top tot teen en gaat onze parel, de parel van grote
rook het solide naar boenwas. Ik waarde". Want dat is ze. Maar ver
toog met zeep en handdoeken naar warrend is liet wel. Het handhaven
(Van een medewerker)
AMSTERDAM De Israëlitische
hoofdsynagoge moet drastisch gaan
bezuinigen. Alle taken die niet di
rect betrekking hebben op het
geestelijk werk moeten worden af
gestoten. De Joodse kerkeraad ver
wacht over de jaren 1966 en 1967
een tekort van ruim 700.000 gulden.
De salarispost vormt de zwaarste last
voor deze gemeente. Ir» verhouding tot
het aantal lidmaten is het aantal i
gestelden veel groter geworden.
Hoewel het aantal leden door de
zi-vervolgingen drastisch verkleind
werd, wordt met vier begraafplaatsen,
zeven synagogen en vier rabbijnen na
genoeg dezelfde huishouding gevoerd
als omstreeks 1935.
De kerkeraad zoekt een besparing
van 150.000 tot 200.000 gulden voor
1967. Een eerste daad is reeds geen gel
den meer uit te trekken voor de Se-
der-vieringen. Tijdens dat feest, dat
duizenden trekt, wordt volgens een be
paalde liturgie en onder het eten van
matzes de uittocht uit Egypte en de
wording van het Joodse volk herdacht.
Verwacht wordt dat de deelnemers zelf
de kosten wel zullen willen dragen.
Ook op het culturele en sociale werk
zal bezuinigd moeten worden. De subsi
die voor de Talmoed Thora school zal
worden ingetrokken, en ook die voor
de sportvereniging Maccabi en voor an
dere organisaties. Ook een deel van het
jeugdwerk zal worden stilgelegd.
In het gemeenschapshuis Bet Ami
(Huis van Mijn volk) zullen
consumptieprijzen worden verhoogd.
De voorzitter van het kerkbestuur,
mr. dr. M. König heeft zijn functie
neergelegd. Hij kon door ziekte reeds
enige maanden lang de beraadslagin
gen niet bijwonen. Hij meende dat nu
iemand die wel actief een aandeel kan
hebben in het werk beter zijn taak kan
overnemen..
Geen aparte r.k.
be gr a af pla a tsen
DEN HAAG Een commissie van
het r.k. centrum voor staatkundige vor
ming is tot de conclusie gekomen, dat
het geen aanbeveling meer verdient af
zonderlijke r.k. begraafplaatsen op te
richten. Om financiële, planologische
en organisatorische redenen kan men
beter deelnemen in algemene begraaf-
olaatsen, aldus de commissie.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Den Bommel: J. Bos te
Lunteren.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Nieuw-Beyerland: J. Ka
rens te Nieuwerkerk, Z.; te Waarden
burg: G. A. Zijderveld te Middelburg.
