Hij begon
met rede
in Gapinge
Z:
Anti's en hun
hoogtijdag
Vertrouwen in economie
sterk toegenomen
Moord in Sittard
COR VAN MASTRIGT NEEMT Ook Italiaans
AFSCHEID VAN CNV vleesverbod?
Financieel weekoverzicht
Het ..lekt'
Philips
bij
Minder werken
ii Vitrite
5
ZATERDAG 21 JAMHRT 1967
Sprookje werd]
harde strijd
EIST Laten we er
een sprookje van ma
ken, een éeht sprook
je ditmaal. Er was eens een
mooie voorjaarsdag in 1934
toen in het wijde polder
landschap bij Zevenbergen
twee mannen bezig waren
met bet graven van sloten.
Vader en zoon. Zij groeven
wat ze konden: het zweet
gutste van bun gezichten en
voor rust of een babbeltje
was nauwelijks tijd.
Er moest gewerkt worden,
want het waren slechte tijden.
Er was armoe en werkloosheid
en de heide landarbeiders waren
I blij dat ze een karweitje hadden
rkunnen aannemen voor 26 cent
I de man per uur, want in de
werkverschaffing, waarvoor al
leen de gezinshoofden in aan
merking kwamen, zuas voor het
gezin slechts maximaal 28 cent
I per uur te „halen" en dat is al
tijd nog minder dan tweemaal
26 cent.
De lucht trilde van nieuw, ontwa-
i kend leven, maar de beide mannen
merkten het niet. Want hun gedach
ten gingen al weer uit naar wat er
moest gebeuren als dit karwei ge
klaard was en naar al die gezinnen,
die nog nauwelijks voldoende had
den om zich je kleden en te voeden.
TELEGRAM
Plotseling keek Cor van Mastrigt,
de jongste van de twee (en 24 toen)
op: hij had horen roepen. En in de
verte zag hij zijn zusje aankomen,
hollend langs de dijk, zwaaiend met
de armen. In haar hand hield ze een
papiertje. „Vader, kijk eens wie daar
komt. Wat zou er gebeurd zijn? Va
der Van Mastrigt stak de schop in de
vette klei en even later scheurden
zijn verweerde werkhanden wat ze
nuwachtig het telegram open.
Of Gor onmiddellijk de penning
meester van de christelijke land-arbei
dersbond wilde bellen. Hals over kop
spoedde Cor zich naar het dorp om
te telefoneren. Of hij een rede zou
willen houden in Gapinge („Je gaat
met de trein naar Middelburg; van
daar laat je je met een taxi naar
Gapinge brengen en weer ophalen.
Dan neem je in Middelburg een hotel
en de volgende morgen kom je naar
Utrecht, want we hebben iets te
bespreken).
De volgende dagen sloot Cor van
Mastrigt zich regelmatig op in z'n
zolderkamertje om zijn eerste „grote
C. J. VAN MASTRIGT
er is nog veel te doen
Klaas van
der Veen
rede voor te bereiden. Er was stof
genoeg, want de tijden waren slecht.
En toen hij uit Utrecht terug kwam
had „de bond hem tijdelijk in vaste
dienst genomen voor „vijf gulden per
vergadering met een maximum van
25 per week. Zijn moeder schrok
er van, al was ze blij om deze onver
wachte uitkomst! Maar het „sprook
je" zou een harde strijd worden...
In maart 1964 gaf hij de voorzit
tershamer over aan de heer J. van
Eibergen. Zelf werd de heer Van
Mastrigt weer „gewóón bestuurder,
maar ook die taak heeft hij neerge
legd toen hij onlangs tot wethouder
van financiën van de gemeente Zeist
werd gekozen. „Het was een prachti
ge tijd, maar dit lijkt me ook wel
boeiend."
WENSEN
Nog wat wensen voor de vakbewe- TÓCH
ging? „Ja, doorgaan met de belangen
behartiging voor de werknemers,
want er is op vele terreinen nog veel
te doen. Neem bijvoorbeeld de pensi
oenen. Ik geloof niet meer in de hui
dige vormen.
We moeten naar een wel-
vaartsvaste „kop" op het bodem
pensioen (de AOW), met een zodanig
omslagstelsel voor de premiebetaling
dat iedereen op z'n 65ste minstens 70
procent van het laatstgenoten inko
men blijft ontvangen, welvaartsvast,
en met een fonds dat door het be
drijfsleven zelf wordt beheerd.
Voor mij mogen ook de becKjfsver-
enigingen worden opgedoekt. Alle uit
voeringswerkzaamheden van de socia
le verzekeringen moeten naar één so
ciale verzekeringsbank, die voor de
persoonlijke contacten regionale bij
kantoren heeft.
We moeten logisch en efficiënt den
ken in dit computertijdperk, waarin
bovendien een steeds verdergaande
integratie van beroepen en bedrijfs
takken plaatsvindt. In zo'n tijdperk
past het niet meer om voor elke be
drijfstak een aparte bedrijfsvereni
ging te hebben.
ROME Italië heeft gisteravond de
invoer verboden van levende runderen
en varkens, alsmede van vers vlees, uit
„bepaalde midden- en Noordeuropese
landen" vanwege het voorkomen van
mond- en klauwzeer in die landen.
Of Nederland hieronder valt, werd in
Rome niet duidelijk. Tot nu toe was
alleen de import van levend vee verbo
den.
Bij korter werken
niet het volle
loon uitkeren
DEN HAAG De werkgevers in de
metaal- en elektrotechnische industrie
ontstemd dat Philips aan
enkele honderden werknemers in Doe-
tinchem, die aanmerkelijk korter wer
ken, na de eerste zes weken toch nog
een zodanige aanvulling op de werk
loosheidsuitkering geeft dat over de
niet gewerkte dagen een netto loon
honderd procent wordt bereikt.
or zes weken had Philips toestem-
van de bedrijfsvereniging in deze
van industrie. Daarna zou de aan
vulling op de tachtig procentsuitkering
moeten worden beëindigd. Het geven
van toestemming voor de eerste zes we
ken was gegeven door de zg. kleine
commissie van het bestuur van de be
drijfsvereniging. Gisteren moest het
voltallige bestuur over de periode na
de eerste zes weken beslissen. De stern-
staakten: werkgevers waren tegen
verlenging van de uitkering en de
werknemers voor. Op 23 februari komt
deze zaak opnieuw aan de orde.
In feite betekent de houding van de
werkgevers dat andere werkgevers in
deze sector eveneens hun neus zullen
stoten als ze een soortgelijk verzoek als
Philips nu heeft gedaan zouden indie
nen.
Werknemers tot minister:
Sluiting fabriek
was niet nodig
STADSKANAAL De afdeling
Nieuw-Buinen van de Algemene be
drijfsgroepen centrale heeft in een
brief aan minister Bakker gepleit voor
het in bedrijf houden van de glasfa
briek in die plaats, die volgens plan op
1 februari zal worden gesloten.
Een groot deel van de bevolking
werkt in deze fabriek en het zal voor
velen heel moeilijk zo niet onmogelijk
zijn een nieuwe werkkring te vinden.
daar deze mensen direct van
gin-
En verder: ach, er is zoveel.
Maar ik wil nog wel even zeg
gen dat een voorzitter van een
vakcentrale eigenlijk niet in het dg Khoólbanken naaUdT'fabiièit
parlement moet. Niet alleen de
heer Mertens van het NKV,
maar ook ik heb ervaren (vier
jaar Tweede Kamer, twee jaar
Eerste Kamer) dat deze twee
stoelen heel moeilijk te combi
neren zijn."
Maar de politiek heeft hem
tóch opnieuw weten te van
gen
i Gezien de bedrijfsuitkomsten van de
laatste twee jaar was sluiting van de
fabriek niet nodig, aldus de brief.
Moesten de mensen van de fabriek te
Nieuw-Buinen soms de dupe worden
\an het feit dat andere fabrieken van
het concern minder rendabel waren?
De ABC is van mening dat het de be-
1 doeling is om de glasindustrie te con-
centreren in Schiedam zonder daarbij te
I letten op de belangen van de werkne-
I mers uit andere plaatsen.
DRIJFVEER
De negen maanden oude Niels Arend
Veenstra heeft een kaart ontvangen
om op 15 februari zijn stem te gaan
uitbrengen. Hij weet nog niet of hij
gaat
BROMFIETSERS
TEGEN AUTO'S
MAARSSEN De 22-jarige F. Zan-
ker uit Utrecht is gisteren verongelukt,
toen hij met zijn bromfiets in Maars-J
sen tegen een tegemoetkomende auto
botste.
BEESD Op de Rhenoyseweg reed
de 65-jarige G. Verhoef uit Acquoj"
g'steren in een bocht met zijn brom- j
fiets tegen een auto. Korte tijd daarna
is hij overleden.
Woensdagmiddag neemt de heer C.
J. van Mastrigt op een receptie in
Utrecht officieel afscheid als bestuur
der van het Christelijk Nationaal Vak
verbond. Het zal er druk worden,
want sinds dat telegram in het voor
jaar van 1934 heeft Cor van Mastrigt
ontelbare vrienden verworven, men
sen, die van nabij hebben gezien en er
varen met hoeveel liefde en ijver hij
zich al die jaren heeft ingezet voor
de christelijke sociale beweging, voor
meer sociale zekerheid, meer wel
vaart en dus meer gewoon, menselijk
geluk dan in de vooroorlogse crisisja
ren mogelijk was.
Als wij hem vragen of zijn jeugdi
ge ervaringen uit die tijd wellicht de
belangrijkste drijfveer zijn geweest
bij alles wat hij voorde christelijke
vakbeweging heeft gedaan dan zegt
hij volmondig „ja".
Al jong leefde bij Cor van
Mastrigt de overtuiging, dat „er iets
moest gebeuren voor de arbeiders
en hij viel dan ook al gauw op in de
om erkenning en medezeggenschap
ploeterende bond van landarbeiders.
Hij werd afdelings- en districtsvoor
zitter en later ook voorzitter van de
besturenbond in Zevenbergen.
Vanaf 1934 werkte hij afwisselend
in de landbouw en in bondsdienst en
op 1 mei 1939 werd de heer Van
Mastrigt benoemd tot bestuurder in
vaste dienst. Na de oorlog tweede se
cretaris en in 1947 voorzitter, als op
volger van de heer M. Ruppert. Op 1
oktober 1950 bestuurder van het
CNV, in welke functie hij de vor
ming en scholing „op poten zette"
en een grote bijdrage leverde aan de
uitbouw van de sociale verzekering
(waarvan o.m. de AOW een gevolg
was).
GEKRAAKT
Ook in het CNV-bestuur bleef zijn
geweldige energie niet onopgemerkt.
Brandden op zijn kamer soms tot
diep in de nacht niet de lampen? Op
1 oktober 1959 werd Cor van
Mastrigt, de „jongen uit de polder,
geroepen tot de hoogste, de meest
I verantwoordelijke en de slopendste
post, die de vakbeweging kent: voor
zitter van de vakcentrale. Opnieuw
werd hij de opvolger van de heer
M. Ruppert.
Indien ooit, dan heeft hij toen en-a
ren dat vakbewegingsleider-zijn
niets, maar dan ook niets met een
sprookje te maken heeft; wèl met
strijd, bezinning, voortdurend tijdge
brek, zorgen om de verantwoordelijk
heid slapeloze nachtenDie loonex
plosie van eind 1963 heeft mij ge
kraakt. zegt hij. „Ik moest het bijl
tje er bij neerleggen. Maar gelukkig
ben ik er weer helemaal bovenop ge-
1 komen.
met tot rust
(Van een bijzondere medewerker)
beurs schepte op voorzichtige wijze eni
ge moed. Levensverzekeringsaandelen ste
gen verder, zodat Nationale NederU den
van 539 op 554 pet kwam en R.V.S. var
445 op 475, slot 468 pet.
AMSTERDAM De sterke Ge UI 171(1 rill tl O IJlt
overtekening van de jongste 6:} o
lening Bank voor Nederlandsche
Gemeenten heeft geleid tot de
aankondiging van een nieuwe
soortgelijke lening, maar nu tegen
een uitgiftekoers van één procent den d„ seIegenheid ,vil gebruike„ om bj» d?rtÏÏJÏÏ^bï!S. SSKf "r°i
hoger en met een leningsbedrag, sneller veel geld te lenen. Het is prettig tie begin november j.l. tussentijds
dat van f 150 miljoen tot 200 mil- le mogen constateren dat het buitenland van een bevredigende
i ,.-.iJ u i meer vertrouwen vertoont in Nederland gende winstmarges
HOMBURG
EEN
vergadering, die voor bui-
J tenstaanders meer het karakter
draagt van een gigantische, goed ge
regisseerde godsdienstoefening....",
zo kenschetst de Haagse Post de
AR-Deputatenvergadering van vori
ge week zaterdag.
Zou de HP-scribent geen vreemde
ling zijn in het anti-revolutionaire
Jeruzalem, wat hij kennelijk wél is,
dan had hij kunnen constateren, dat
het ditmaal met het kerkdienstka
rakter nogal meeviel. Zo zelfs, dat
menig vergrijsd deputaat er zich on
behaaglijk bij moet hebben gevoeld.
Goed, er waren natuurlijk de ge
bruikelijke psalmen en gezangen. Er
was het onvermijdelijke elelriro-
nisch-versterkte orgeltje, een soort
harmonium- uit-het- atoomtijdperk,
dat de bezoekers bij het betreden
van de zaal al direct in de sfeer van
de zondagmorgen bracht. Er was
het kerkeraadsgewijze opkomen van
de politieke ambtsdragers voor de
aanvang van de dienst. Er was, hoe
kan het anders, ook het pastor.ial-
opwekkende slotwoord, deze keer
van ds. Biesma, die het o.m. had
over de „brutale publiciteitsmedia",
wat hem op een bedekte schrobbe
ring van partijvoorzitter Berghuis
kwam te staan.
Maar er was ook het optreden
van „The Shepherds": twee zingen
de en spelende broers plus (wereld-
gelijkvormig gekleed) zusje, die
hoog op de hitparade genoteerd
staan en zich derhalve bij de anti's
in het hol van de leeuw moeten heb
ben gevoeld.
Het pakte anders uit. Na de
schaapherderlijke voordracht van
oud-Hollandse liedjes in swingstijl
reageerde de zaal ohverdeeld en
thousiast en na het befaamde „We
shall overcome", herkenningsmelo
die van de radicaal-evangelische
AR-jongeren. werd er zelfs „bis.
bis" geroepen, hetgeen op minister
Biesheuvel noch ds. Biesma betrek
king had (tot beider zichtbare te
leurstelling).
Nee, dit was geen godsdienstoefe
ning meer. Wat christelijke mandoli
ne-orkesten. declamatoren, gemeng
de koren en dubbelmannenkwartet-
tcn in vijftig jaar niet is gelukt,
presteerden „The Shepherds" in een
kwartier: ze brachten een luchtige
noot in het zwaartillende karakter
van de anti-revolutionaire hoogtij
dag.
moeilijkheden kreeg met de micro
foon. Geluidstechnici zwoegden,
Biesheuvel grapte, maar de zaal
werd ongeduldig en op een gegeven
moment weerklonk warempel Wim
Kans Oudejaarszingertje „Jelle zal
wel zien" (met orgelbegeleiding). De
bejaarde deputaten, die het op de
laatste avond van 1966 kennelijk bij
Psalm 10 vers 8 hadden gehouden,
zwegen verbaasd en misschien ook
wel wat geërgerd. De rest galmde
uit volle borst, 't Was een merk
waardig ogenblik, dat volkomen uit
de toon viel die de Haagse Post
meende te beluisteren.
„Jelle" zelf bleef de lol bespaard.
Hij had in de lunchpauze al de be
nen genomen. De premier is er de
man niet naar om door „zijn"
mensen te worden toegezongen. Niet
met de zegenbede uit Psalm 134
maar evenmin met Wim Kan. Dat
past allemaal niet in zijn superzake-
joen kan uitlopen. Men wil het
ijzer smeden, als het heet is en
blijkbaar gebruik maken van de
vraag naar obligaties met hoge
rente, zonder af te wachten, of de
rente verder zal dalen. De vraag
kan gesteld worden, of deze emis-
siepolitiek verstandig is. De toe
wijzingsbiljetten voor de eerste
lening waren nog niet verzonden,
toen haastig werd bericht, dat
men nog 150 miljoen, desnoods
ƒ200 miljoen wilde lenen.
i de waarschijn
EINDHOVEN De r.k. bond
Een dergelijke snelle opeenvolging van
emissies geeft de markt geen gelegenheid
tot rust te komen en men is ter beurze
geneigd te denken, dat de tweede lening Ook de aandelenmarkt heeft
minder enthousiast zal worden ontvan-tot dusver vrij gunstig gereageerd
gen dan de -ï**-1
dat het optreden van het i lijk enigszins hogere winst over het !o-
kabinet-Zijlstra met zijn sanerende maat-pend boekjaar, terwijl twee maanden la-
regelen een goede indruk op het buiten-1 ter wordt gemeld, dat met een verlaging
land heeft gemaakt. [van het dividend moet worden rekening
gehouden. De oorzaak is te zoeken in een
VERTROUWEN sterk tegengevallend 4e kwartaal, dat ver-
lies heeft opgeleverd. De beurs vond he*. I ot
wel wat merkwaardig, zo kort op elka.tr werknemers in het metaal- en het elek-
ivui.iir u 'net ..Jantje lacht en Jantje huilt". D? trotechnische bedrijf, St. Eloy, meent
dacht van het brede publiek trekken, is en,.°ok. huilei1, wa"^|dat het „lekt" bij Philips en dat de
het vertrouwen in de toekomst van de de koers der stukken liep terug van 26o
Nederlandse economie de laatste weken l"'*" mlerne communicatie grote gebreken
toegenomen. De betalingsbalans voor on,™-j vertoont. Pas na maandenlange geruch-
d i\ Zij Is tra'°sprak°onU'ngs *i n°°d e'k"autr £el tus"*n jj?* &'zoon al- ten. zo zegt de bond. heeft de directie
over een surplus van ƒ500 miljoen tegen thans dat, schijnt er in te zitten. Zoals meegedeeld, dat drie procent van de
een eerdere raming van het Centraal rnen we ls. de fusie met Blaauwnoed weri<nemers moet afvloeien
Planbureau van ƒ300 miljoen. De groei ppn nnos pplpripn n,pt «■««-•"«n werKnemers moei aivioeien.
der arbeidsproduktiviteit per
wordt thans gesteld op 4 pet.
pet. in september j.l.
weet. is de fusie met Blaauwnoed
een poos geleden niet doorgegaan, nu
TeT^-n'heTb^^bh^amb'er^ -Hoe is het mogelijk da, de directie
De internationale aandelen waren wet in Elndhoven een bepaalde vesti-
beter gestemd, mede dank zij een vrij SinI heel andere geluiden laat horen
prri"pn gunstige ontwikkeling in Wall Strekt. De dan de bedrijfsleiding in die vestiging,
De uitgiftekoers is men weet. dat de beurs" functioneert als januari3 C'3 KU komen °P en dat in een ander bedrijf eerst tame-
trouwens ook een punt hoger gesteld. thermometer en soms als een barome-
Men weet echter, dat de financiën van ter. Het Chemische bedrijf v. d. Grin-
de gemeenten in een moeilijke positie1 ten kwam deze week met een dividend- De dri' oreanjeatjpc diP ;n NeHprlanri
•keren en dat de centrale gemeente- voortstel van 20 pet. tegen 18 pet v.j. en op geogi afisch gebied bestonden, zijn een j dat het bedrijf in ernstige moeilijkhe-
fusie aangegaan. Het zijn de vereniging j den verkeerde. Men heeft het kenne-
lijk optimistische informaties werden
verstrekt, terwijl kort daarna bleek
bank veel geld kan gebruiken. Het is men kan dit doen, omdat de winst
mogelijk, dat de buitenlandse belangstel- 1966 circa 25 pet meer bedraagt dan over
»w_ fonds steeg deze
ling, welke thans voor de Nederlandse 1965. De koers
i week van 844 tot 875 pet. Scholten Ho
nig, ook een bedrijf uit de chemische
sector, steeg van ƒ82 tot ƒ90. Naarden
van 365 tot 400 pet. Hieruit blijkt wel.
dat de chemische industrietak het afgelo-
pen jaar rustig verder is gekomen.
HEINEKEN
B'j
MIDDELBURG De arbeidsinspectie
heeft toestemming verleend aan de Vi-
tritefabriek in Middelburg, die lampvoe
ten voor gloeilampen en elektrische
gasontladingslampen vervaardigt, met in
gang van 6 februari enige maanden de
wekelijkse arbeidstijd te verkorten.
De bedrijfsleiding hoopt door
economische en sociale geografie, de
geografische vereniging en het aardrijks- J aangedurfd de waarheid te
kundig genootschap. 1 spreken."
De bierbrouwerijen hebben ook
gunstig gewerkt. Nadat Heinekens goed
voor de dag kwam, volgt nu d'Oranje-
boom en kondigt een onveranderd divi
dend van 14 pet plus 10 pet in agioaande-
len aan., Er zil een flinke schuimkraag
op het bier, een teken van „leven".
De koers van d'Oranjeboom steeg van
277 tot 305 pet.
De mij van onroerend goed De Wereld
haven heeft een onveranderd dividend in
dering van de produkti'e zich beter te -contanten van 20 pet aangekondigd. Dekorte afstand doodgeschoten,
kunnen aanpassen aan de marktvraag. A«raa® 2-4 milj. iv.j. 2.2 milj.).1
De regeling betekent voor 459 werk- Voor 1967 wordt rekening gehouden met
nemers dat zij één dag per week minderfen verdere groei der onderneming. De
gaan werken. Over de dagen dat niet j k?.eIs s*elde zlch gisteren op 374 pet voor
wordt gewerkt zal volgens de Werkloos- dlt fonds.
heidswet worden uitbetaald, zodat de Het bovenstaande kan uiteraard niet
i personeelsleden aan hun normale loon maatgevend zijn voor de verslagen, wel-
komen. In totaal werken ongeveer 700 ke nog moeten komen. Maar het begin
I man in het bedrijf. in ieder geval niet onplezierig
Bouwvakker (vader van acht
kinderen) doodgeschoten
De man. vader van acht kinderen, zat op de divan in de woonkamer de
krant te lezen, toen twee mannen, vermoedelijk Marokkanen, binnenkwamen.
De politie heeft een uitgebreide speurtocht ingesteld naar de beide spoor
loze daders, o.m. in alle Zuidlimburgse woonwagenkampen. De vrouw van het
slachtoffer stamt uit een bekende zigeunerfamilie.
Roof schijnt niet het motief van de moord te zijn. Uit de woning wordt
de J niets vermist.
lijke denkwereld. „Jelle" doet zijn
werk en hij doet dat nuchter en
realistisch, en voor de rest geen
nieuws. De franje die anderen om
zijn werk en persoon heen weven,
in het stichtelijke of het leuke gen
re, irriteert hem nameloos, omdat ze
niet terzake doet.
Die zakelijkheid heeft, zoals allé
eenzijdigheid, z'n voor- en nadelen.
Ze maakt Zijlstra immuun voor het
soort protestantse heiligenverering,
dat in de dagen van Kuyper en Co-
lijn zo welig tierde. Ze behoedt hem
ook voor fraseologie en dierbaar ge
leuter. Maar ze zet z'n gevoel voor
humor wel op een bijzonder laag
pitje.
Z'n neiging om bijna alles te ana-
liseren, vrijwel alles vanuit de prag
matische, zakelijke gezichtshoek te
bekijken, bracht hem er in de Kamer
vaak toe, serieus op grapjes in te
gaan, niet-begrijpend te kijken als
men hem erop attendeerde dat bet.
maar een grapje was. en in het
ergste geval boos te worden. We
kunnen ons voorstellen, dat hij zo'n
liedje van Wim Kan daarom niet
kan waarderen, omdat hij het zake
lijk onjuist vindt. „Jelle zal wel
zien". Nee, „Jelle" ziet 't, hij wéét 't,
hij plant waar we heengaan en
waar we uitkomen. Wim Kan be
grijpt er niets van.
de politiek heeft gekregen te vermij
den. sprak hij bescheiden van ..een
interimtoespraak of beter: een over
gangstoespraak") was Zijlstra ten
voeten uit. Geen brede ideologische
aanpak, geen ruimtevaart naar de
geestelijke stratosfeer, geen explora
tie van levensbeschouwelijke bo
demschatten. maar een concreet,
nuchter verhaal over inflatie, werk
gelegenheid en oliewinning.
Een verhaal dat een stichtelijk
slot uitsloot. Het kwam dan ook
niet, al zocht. Zijlstra even naar
woorden om toch nog iets „hogers"
te zeggen dan dat we niet in de
Engelse situatie terecht mogen ko
men. „Ik hoop dat u een waarachti
ge en gave verkiezingscampagne
zult voeren", kwam er tenslotte uit.
Berghuis. Biesheuvel en Roolvink
gingen dieper. Ze spraken niet naar
het hoofd, maar naar het hart van
Jeruzalem. Zijlstra kan dat eenvou
dig niet. Wie hem over geestelijke
zaken beluistert, krijgt het gevoel
dat-ie Billy Graham over de beta
lingsbalans hoort uitweiden. Vergele
ken bij Zijlstra's college waren de
toespraken van Berghuis, Biesheu
vel en Roolvink preken.
Goeie, degelijke preken met fris
se, gezonde ideeën. Een trap naar
Den Uyl, een steek naar Toxopeus,
een waarschuwing aan Beernink,
desnoods een stoot naar Schmelzer.
Het kwam er niet van. „Geen onno
dige bestrijding van personen en
partijen. Het gaat er om wat wij
zelf willen, dat moet voor alles dui
delijk zijn", zei Roolvink. Nou, het
werd ook duidelijk, maar de verga
dering kreeg er toch weer een beet
je het karakter van godsdienstoefe
ning door waarvan de Haagse Post
sprak.
„We moeten zakelijker worden",
zei Zijlstra, zonder zich geweld aan
te doen. „We moeten van al die
overspannen verwachtingen af. In
de naaste toekomst dient een sober
en realistisch beleid te worden ge
voerd. Wat we nodig hebben is een
politieke „ontmythologisering
Dat klonk een beetje als indirecte
kritiek op het welhaast griezelige ge
mak waarmee de ARP van vandaag
haar taakstelling als „radicaal" en
„evangelisch" meent te kunnen kwa
lificeren.
Die woorden waren zaterdag in
het Utrechtse Tivoli weer niet van
de lucht, maar we kregen het gevoel
dat niemand er precies de draag
wijdte van besefte en dat elke spre
ker er z'n eigen (gematigd-conserva
tieve dan wel gematigd-progres
sieve) uitleg aan gaf. En daarmee
bleef men dan in de stijl van het
Program van Actie, waarover we
een paar dagen geleden al wat heb
ben gezegd.
TAE ARP dwingt respect af van-
wege haar diepernstig zoeken
naar een nieuwe identiteit als
christelijke partij. Maar zou een
christelijke partij er niet beter aan
doen zich te beperken tot het doen
wat haar hand vindt om te doen.
zonder zich op te schikken met
mooie nieuwe woorden?
Het woord „christelijk" is helaas
al omstreden genoeg. Daar hoeft
niets meer bij. De begrippen „radi
caal" en „evangelisch" houden een
pretentie in, die de afstand tot de
politieke werkelijkheid onvermijde
lijk moet vergroten. Dat maakt een
christelijke partij nog kwetsbaarder
dan ze al is.
Bovendien: de AR laadt de ver
denking op zich, dat een politiek
pas „radicaal" en „evangelisch"
wordt als zij er zich mee bezig
houdt. Zij propageert als zodanig nu
een beleid, dat al jaren gemeengoed
is van de PvdA en b in extremere
mate van de PSP.
Het opruimen van knelpunten in
de samenleving, het benadrukken
van de gemeenschapsvoorzieningen,
heet nu plotseling „radicaal-evange
lisch". terwijl het tot voor kort nog
„socialistisch" heette. Hetzelfde
geldt voor de visie op het oor-
logsvraagstuk.
De AR wist in het verleden op
grond van de Bijbel precies hoe net
moest. Nu weet ze op grond van
diezelfde Bijbel even precies dat het
anders moet. Over de „bekering"
kan men verheugd zijn. Over het
gebrek aan bescheidenheid niet.
