Karli Frigge bindt bijbel
in voor prinses Margriet
Jong meisje doet monnikenwerk
Net iets andere
kookboeken
dialoog
HEUWE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 31 DECEMBER 1966
KARLI FRIGGE heeft het blozende
frisse gezichtje dat bij haar 23
lentes past. Tóch hangt er een fluï
dum van wijsheid om haar, dat ont
springt uit haar wezen. Haar kleding
is sober: donkergroen ribbel jack met
erop genaaid een zwarte col, daar
onder zwart recht rokje.
In haar werk- en slaapkamer, hoog
in haar huis aan de Schoonderloostraat
in Rotterdam, spreekt ze vlug en
vriendelijk, terwijl haar handen vaar
dig stempeltjes hanteren en lief
kozend een stuk leer aanvatten.
Karli beoefent het oude ambacht
van boekbindster. Vóór haar op de
werktafel ligt de huisbijbel die prin
ses Margriet straks aangeboden krijgt
na de huwelijksinzegening in Den
Haag.
Maja Krans borduurt met haar kookboekje op
het thema etén'met-z'n-tweeën. Het werden complete
menu's met net dat tikje extra dat ons aan het fanta
seren zet in de keuken. Plezierige handleiding voor
het allerkleinste gezin, samenwonende vriendinnen,
studenten, de vrijgezel die een gast ontvangt.
Een inleiding over keukeninrichting, voorraad,
woordenlijst en basisreceptuur bevorderen de kook-
kennis. De recepten werden in vier boeketjes geschikt
naar de jaargetijden. Het boekje sluit met een aantal
tips en een praktische inhoudsopgave. 128 blz., 5,90)
der Frigge steekt haar
loofd om het hoekje van de
Jeur. Dat was de calligraaf,
egt Karli even later uit. Of
;r wapens of de initialen van
iet bruidspaar bij mogen. De
'rinses wil het allemaal
iterst eenvoudig, en dus kan
[arli de calligraaf geen uit-
luitsel geven.
Drie jaar werkt Karli Frigge
zichzelf en ze is een van de
reinige ambachtsvrouwen in ons
ind. Boekbinden wordt tegen-
oordig machinaal gedaan. De
tfhebber die een geheel eigen
ind wil hebben, moet met een
larsje zoeken naar de
ind-boekbinder. Het ambaeht
erft uit
De liefde voor het ambacht
teft Karli van huis-uit. Vader
is schrijnwerker hij maakte
uilen en versieringen, maar de
isis kwam en vader Frigge liet
h omscholen.
ibriek
Karli is het vierde kind in de
van elf. Toen ze veertien jaar
s, moest ze gaan verdienen,
jiachinaal boekbinden op een fa-
•iek, zo saai als het maar kan.
was in die tijd een beschei-
kwetsbaar zieltje. Daarom
cht ze naar een beroep „waar-
ee je alleen kunt zijn".
Ik koos het boekbinders-am-
icht. Mevrouw Aalberse in
Voorburg nam haar als leerling.
Dat was een soort gunst, want
na Karli's brieven weigerde zij
aanvankelijk les te geven.
Karli: „Dat kan niet, dat kan
eenvoudig niet, die weigering. Ik
had geen begrip voor een anders
privéleven, ging er heen, stond
daar in al mijn verlegenheid op
de stoep. Ze moést, die mevrouw
Aalberse".
Enfin, de kunstenares in Voor
burg dééd het. Lesgeld had Karli
niet. Daarom werkte ze twee da
gen in het huishouden van haar
lerares, de andere twee dagen
leerde ze boekbinden en leerbe-
werken. Eén ochtend ging ze
naar de Grafische school, een
avond naar de ulo, devier ande
re avonden naar de Academie
voor beeldende kunsten en 's za
terdagsmiddags leerde ze stempel-
maken op de etscursus. 's Zon
dags maakte ze haar huiswerk.
Tijdens een les van Otto Dicke
moest ze eens kantkleedjes ma
ken. De kleine motiefjes: punten,
streepjes, vierkantjes kun je ein
deloos variëren, ontdekte ze.
„Sindsdien heb ik mijn eigen
stijl".
Stralend
Ze toont bijbels, boeken, dicht
bundels gebonden in leer en per
kament. Haar motieven lijken op
sneeuwkristallen, of een stralen
krans, gestileerde bloemetjes, het
straalt allemaal iets van fijnheid
en blijheid uit.
De petroleumkachel walmt een
beetje, het spirituslichtje geeft
een eigen geur. Op haar boeken
plank staan Hans Andreus, Nij-
hoff, Gabriëll Smit, Fem Rutke
en Neeltje Maria Min broederlijk
naast ëen bundel Glorieklokkep.
„Al werkende ben ik alle rem
mingen kwijt geraakt", zegt ze.
Haar handen reiken naar een
agaat, een halfedelsteen op een
eiken handvat. „Dat is een bru-
neertand, daarmee worden de
goudsneden gemaakt".
De ambachtsvrouw maakt ook
de schutbladen waarvoor ze zelf
een eigen procédé bedacht dat
iets heeft uit te staan met caro-
gheen, een mostachtig zeewier.
Dat mos doopt ze in een bak met
verf en chemicaliën, dc verf
kristalliseert en het beschilderde
mos drukt ze tegen het schutblad
aan. Daarmee borduurt ze voort
op het principe van „marmeren",
u weet wel de gevlekte snee van
kantoorboeken.
Karli maakt ook zelf haar stem
pels van hard koper voor de
versiering van de omslagen. Zij
erfde een reeks stempels van
boekbinders. Haar verzameling
antieke stempeltjes bevat roco
co-, biedermeier-, meander-,re
naissance- en achttiende eeuwse
motiefjes, allemaal lieflijk. Heel
fijntjes stempelt ze daarmee gou
den randjes op bijvoorbeeld een
donkerrode lederen band.
Het is dezelfde manier waarop
monniken vroeger kostbare ban
den versierden. Die monniken
maakten ieder een onderdeel van
het boek: de een de schutbladen,
de ander de snee, weer een an
der maakte stempels en bond in.
Karli heeft dat werk allemaal in
één meisjeshand.
„Ik vind dat niet erg, dan
blijft het één geheel." Het boek-
bindersleer is al gekleurd als ze
het koopt Het kapitaaltje, dat ge
borduurde randje boven aan de
snee, borduurt ze zélf.
Geen diploma
Toen ze haar eerste opdracht
kreeg drie jaar geleden, een boek
voor de president van Mexico
dat prins Bernhard hem overhan
digde, dacht ze: Ik kan het nu
best alleen. „Ik heb geen diplo
ma, je l^unt geen examen boek
bindster afleggen. Dat' geeft last
met dp Kamer van Koophandel.
Want de wet is nog niet aange
past aan dit vrije beroep. Daarom
is het moeilijk voor mij om spul
len te betrekken in de handel".
Overigens heeft Karli Frigge
nog meer koninklijke opdrach
ten gekregen. Ze vervaardigde
een prachtig receptie-album voor
prinses Irene, bond de Mart Kem
per uitgave van de Bijbel voor
prinses Beatrix en prins Claus in
wit perkament. Op de band her
haalde ze de kandelaar van het
200 Recepten die men niet in
elk kookboek tegenkomt, door
R. Lotgering-Hillebrand. Uitga
ve Hollandia Baarn.
Wie mevrouw Lotgering regel
matig op de radio beluistert,
weet dat zij goede en goedkope
recepten samenstelt Haar boekje
„200 Recepten" beleefde een vier
de druk ook zij schikt naar
seizoenen. (95 blz., 4.50.)
Van dezelfde uitgever versche
nen herdrukken van kleine kook
boekjes die elk 4.50 per deel
kosten. Het Kookboek voor ver
liefde lekkerbekjes wil het jonge
meisje leren hoe de liefde van de
man door de maag gaat „zodat
hij een teder minnaar zal zijn".
Niet ieder zal het met plaatjes en
opmerkingen eens kunnen zijn,
de recepten „puur" doen het
best.
Vreemde landen
Vreemde landen als het ware
op de tong laten proeven kan
met de boekjes In de Spaanse
lekkerbek, door W. M. Treichlin-
ger, In de Hongaarse lekkerbek
door C. J. Tauber en In de Itali
aanse lekkerbek door Eva Maria
Borer. Alle recepten van over de
grens komen in deze drie boekjes
uit de keukens van die landen en
schutblad. „Ik heb er geen eigen
stempel op gedrukt mag een am
bachtsman een eigen stempel op
zijn werk zetten? Ik weet het
niet. De kloosters signeren met
hun kloosterembleem", zegt ze
peinzend.
Karli is lid van de GKF de
gebonden-kunstenaars-federatie.
Ze geeft in Amersfoort les aan
zeven mannen en twee vrouwen,
allemaal leerlingen die al bij het
onderwijs werkzaam zijn en hun
diploma handenarbeid willen ha
len.
Daar in Amersfoort in het Ka
pelhuisje onder de oude gotische
toren krijgt ze volgend jaar een
maand lang een tentoonstelling.
Ze werkt er nu naar toe. Prachti
ge perkamenten banden, boeken,
albums, en, héél fijntjes een ge
dichtbundeltje dat ze met de
hand (over) schreef op Japans
rijstpapier. Het zijn minnezan
gen van Harriët Laurey, langs de
kanten van de doorzichtige bla
den stempelde ze gouden
kant-motiefjes en daar komt dan
een wit perkamenten bandje
Misschien kan de kenner (hope
lijk koper) daar ook het schitte
rende herbarium van Karli be
wonderen. Dat heeft ze wél ge
merkt. Op de achterzijde staat:
„hier werkte Karli Frigge".
werden niet ver-Nederlandst.
Wie zucht: alwéér hutspot... moet
eens in deze boekjes duiken.
Kleintjes
Ben J. Kuyper, Tv-kok, ver
volgt zijn serie kleine kookboek
jes „Het neusje van de zalm"
met pasta-, kip-, gebak-, fondue
recepten en heerlijke desserts,
elk vijftig recepten per boekje,
de fondue dertig en bij elk re
cept weer twee variaties. Han
dig, beknopt, mèt tijdsduur en
uitleg, maar ook met reclame
Aanwinsten
voor eigen
bibliotheek
POLLY met plissé-rok
stofvouw. B. rug 1 x knippen
dubbele «lol. Gebruik mouw van
model Maya en stik in 2ijnaad Opti*
ling van 22 cm.
Ion
BÜ
kantoren verkrijgbaar:
i t/m 48 éénmaal
Supplement 7 is uit!
0 een vijfbladig patronenset maten
kopen, verder kijken 2.50
mapje met uitleg en patronen, rokken, pantalons,
avondkleding 2.25
supplement elk 35 modellen nrs. 2, 3, 4, 6 en 7 per stuk 1,45
kinderpatroons met uitleg: leeftijd van uw kind is maat 4.—
Geef bij bestelling de maat op! Ontvangst na storting op giro
39639 t.n.v. Dagblad De Rotterdammer te Rotterdam. Op het
strook je: afd. Service, dan wel na betaling bü het bur. v. d. blad.
„Uw onderwerp deed mij
direct denken aan mijn
vroegere onderwijzer, be
gint mevrouw T. de R. die
vandaag de reeks opent.
„Hij had gezag, maar dat
ging practisch altijd samen
met vriendelijkheid en
tact. Juist daarom bewon
derden wij hem zo. Hij
stond naast ons, maar
toch ook altijd boven ons.
Dit vind ik dc juiste ge
zagsverhouding tegenover het
kind, of ik nu spreek van ou
ders. onderwijzers, kinderrech
ters of jeugdleiders. Iemand
die op deze manier gezag uit
oefent zal een enorme invloed
hebben op de openstaande kin
derziel. Tot slot ook dit, ie
mand die gezag uitoefent
t.o.v. het kind dient het de
ogen te openen voor andere
gezagsverhoudingen zoals
overheid-onderdaan, maar bo
venal de gezagsverhouding
God-mens."
„Gezag is een woord dat de
mens tegen de borst stuit"
schrijft mejuffrouw N. L. te B.
„Maar als het zou worden aan
vaard dat de overheid (met al
haar tekorten) als een dienares
van God gezien werd, zou dit
gezag op goede grond geëerbie
digd worden.
Eveneens het gezag in huis.
op school, in kerk en
maatschappij. De bijbel spreekt
overduidelijk over de verplich
tingen tegenover allen die
„over ons gesteld zijn."
Waar Gods woord gezag
heeft, is de grondslag gelegd
voor alle gezag, 't Is soms
verschrikkelijk moeilijk om be
paald gezag te aanvaarden en
te billijken. Maar volgens mijn
opinie is het van de grootste
betekenis als je Gods genade
kent en daarom als een
Christen deze problemen bena
dert.
Iedere dag ga ik met pubers
om en merk er niets bijzonders
aan. Hun recalcitrante houding
tegenover alles, dus ook tegen
hen die boven hen geplaatst
zijn. is slechts een leeftijdsver
schijnsel. Wél merk je of ze
thuis worden opgevoed en opge-
Rust
Als. je in deze bezeten tijd
rust kunt uitstralen, leiding
kunt geven en dus (onopval
lend) gezag bijbrengt, zal dit
door de kinderen al is het
soms na jaren als prettig er
varen worden. Beginnen bij je
zelf is positief meewerken aan
opbouwend gezag".
„Begin van de oorlog moest
ik meewerken aan een serie
van ca. twintig lezingen voor
de burgerij betreffende zelf
bescherming en EHBO. De op
komst was verplicht, per avond
waren er ca. tweehonderd
mensen. De tweede avond werd
er stiekum gezongen. Ik ging
op onderzoek en vond onder de
banken drie jongens van onge
veer twintig jaar.
Zij bekenden eens lekker
keet te willen schoppen, ze wer
den naar buiten gestuurd en
gingen daar de deur met stenen
bombarderen. De andere mor
gen werden zij door de politie
van hun werk gehaald en kre
gen met de gummistok, zo hard
dat zij een paar dagen niet kon
den werken.
Alle volgende avonden hoef
de ik maar eenmaal om stilte
te verzoeken of een paar jonge
lui speciaal te waarschuwen, en
je kon een speld horen vallen.
Niet dat ik die tijd zo goed
vond, maur het gezag werd ge-
handhaafd" aldus de heer H. te
Z.
Gehoorzaam
„Onlangs woonde Ik een le
zing bij over „verhouding poli
tie cn burgerij", waarin o.a.
geklaagd werd over de wijze
waarop door ouderen over
overheidspersonen wordt
gesproken" schrijft mevrouw
D. T. te S. „Vroeger werd af
breuk gedaan aan het gezag
in boeken als Dick Trom, In
deze tijd ook door t.v. uitzen
dingen (o.a. Bromsnor). Zou
het niet hoog tijd worden dat
we in de opvoeding met derge
lijke factoren rekening gaan
houden?
Uit gemakzucht geven ou
ders het kind vaak de zin en
denken hierbij niet aan de ge
volgen. Als we gehoorzame
kinderen willen hebben die
nen we als ouders zelf eerst
gehoorzaam te zijn en een
voorbeeld van gehoorzaam
heid t.o.v. Gods gezag. Of
spreekt in deze tijd het voor
beeld van Eli die zijn zonen
niet eens berispte ons niet
Geen angst
Mejuffrouw A. te R. schrijft
hoe vroeger de onderwijzer
met dc lineaal op de knokkels
sloeg als de handen van de leer
lingen niet schoon waren. „Ge
lukkig is die tijd nu voorbij, de
kinderen hebben nu niet meer
zo'n angst voor volwassenen, ge
zag is goed. maar niet als hel
angst opwekt" eindigt zij. Wij
tekenen hierbij aan, dat het
beslist geen gezag was van die
onderwijzer, alleen maar dres
suur. Gezag is geen lichamelijk
maar een geestelijk overwicht
dat zich desnoods lichamelijk
kan uiten....
Vaste regel
„Wat thans in het alge
meen gesproken in de —ugd
tot uiting komt is volgens mij
de vrucht van wat veel ouders
hebben gezaaid" schrijft me
vrouw O. te R.
„Mag er dan geen kritiek
zijn? Ja, natuurlijk, dit moet
zelfs, als de een of ander zijn
boekje te buiten gaat, moet hij
of zij daarop gewezen worden
en zonodig gestraft. Maar ik
zou alle ouders deze goede raad
willen geven: houd er zo moge
lijk een vaste regel van om ge
zamenlijk aan tafel te gaan en
tijdens of na het eten een bab
beltje te maken over allerlei ac
tuele onderwerpen waarmee ie
der persoonlijk te maken heeft.
Leef mee met hun problemen
en moeilijkheden en lees met
hen samen de Bijbel. Tracht el
kaar tot steun te zijn. Leer hen
achting te hebben voor mensen
met kunde en karakter van wel
ke Godsdienstige of politieke
gezindheid dezen ook mogen
zijn.
Geen tijd is beter besteed en
de kinderen zullen u daar al
tijd dankbaar voor zijn."
„Daar veel ouders weinig tijd
hebben voor hun kinderen wor
den ze vroeger zelfstandig, en
dan naar eigen inzicht, ze wor
den niet meer geleid" schrijf*
mevrouw A. K. te G. „Veel kin
deren kunnen dit natuurlijk
niet aan en laten zich leiden
door vrienden of vriendinnen,
hetgeen wel eens goed uitvalt,
maar ook een fiasco kan zijn
Tegen de overheid zien ze niet
meer op. Ze weten zelf alles
zo goed. De vader verliest ook
aan gezag daar de vrouw op
komt met haar gezagspatroon
Het brengt voor de vrouw wel
hele verantwoording
kaar staan en alles openlijk
overleggen. Wat betreft het ge
zag in ons land en daarbuiten:
openheid en eerlijkheid duurt
het langst".
Allen die dit jaar deelna
men aan onze dialoog: harte
lijk dank voor uw gespreks-
deelname. en we wensen
u een goede jaarwisseling en...
rekenen ook in 1967 op uw
aandacht en meeleven.
voor een bepaald soort pan waar
Ben mee dweept. Per deeltje
2.50. Uitgave Zomer Keu-
ning, Wageningen
Theorieboek
Met naald, draad en schaar,
door Margarete Kalle. Uitgave
Zomer Si Keuning, Wagenin
gen.
Autorijden, zwemmen en naai
en kun je niet uit een boekje
leren, wat niet wegneemt dat een
theorieboek een hele hulp kan
zijn. Zo'n hulp in het huishouden
wil bovenstaand boek zijn. Men
moet wel een zekere handigheid
bezitten om plezier aan dit boek
te beleven.
Het geeft Je nodige warenken
nis over 'textiel, aanwijzingen
voor naaien en afwerken, verstel-
naaien, breien, haken, borduren.
Naaipatronen kunnen met be
hulp van ruitpapier worden over-
getekend, de borduursteken zijn
tot en met smocken en doorstop-
pen verwerkt, een paar bladzij
den zijn aan_ kruissteekmotiefjes
gewijd.
Alsof dat nog nipt genoeg is
komt de hele wasbehandeling
aan de orde compleet met vlek-
kentabel. De schrijfster werkte
met Duitse grondigheid mis
schien had de vertaalster kunnen
wijzen op het gemak voor dc
huisvrouw van ons textiel-etiket
waardoor veel van wat in dit
hoek staat, overbodig wordt. Met
mondelinge begeleiding we
denken aan cursus, clubhuis of
jeugdwerk uitstekende voor
lichting. (286 blz. 12.50.)
'T'OEN plotseling bleek dat een
1 Open Brief vóór Kerst niet in
de krant-structuur berekend was.
voelde ik me een moment lichte
lijk onthutst. Het is gek om plomp
verloren iets te moeten overslaan.
En dan maar weer doorschrijven
alsof er niets gebeurd is.
Daarna gaf het een gevoel van
vrijheid, net of vier avonden van
me afvielen inplaats van één. Zeul
ik die Open Brief zó met me mee?
dacht ik. Trek ik me de woorden,
de brieven, dat wat aan me ge
schreven wordt, dat wat ik ant
woord, zó aan dat ik me bepaald
licht in het hoofd voel als het on
verwachts niet 1 -«eft? Of hebben
we Kerst en Oud en Nieuw alle
maal met elkaar vol eisen: innig
heid en diepgevoelde woorden ge
stopt?
VfU ja, de laatste week van het
-IA jaar is er niet voor luchthar
tigheid. Als jc zegt: ik wens u
heerlijke Kerstdagen, of: een goede
jaarwisseling samen, kijk je toch
op z'n minst gepast ernstig, er is
geen schaterlach aan verbonden.
Nietwaar? Dat is ook niet erg. Als
er maar niet een druk ontstaat van
het nóg mooier, nóg gevoelvoller
te moeten zeggen dan vorige keer
tjes.
Misschien was het deze strijd
om de variatie die me, toen het
niet hoefde, zo'n vrij, vakantie
achtig gevoel gaf. Nou, daar ben ik
dan van opgeknapt. En Kerst
feest is het natuurlijk toch wel ge
weest. gelukkig. Dat kan zonder
woorden.
Trouwens, hoe veelzeggend zwij
gen kan zijn, hebben we toch op
z'n minst genoteerd bij de protest
marsen, de vastende en op post
staande ouderen en jongeren dezer
dagen. Al zou deze stille bewo
genheid ons niet eens tot nadenken
brengen, dan toch hebben we, al
leen via de krant reeds, er bij ge
staan en er naar gekeken.
WIE weet hebben sommigen zich
zelf herkend. Niet zeggen:
kom nou. of: dat is ver gezocht.
Natuurlijk kan ik niet op riiijn
vingers aftellen welke Open Brief-
vriendinnen met een deken om 48
uur zouden gaan zitten vasten voor
het gemeentehuis van hun woon
plaats. maar wel zijn er steeds
meer. en vooral het voorbije jaar
steeds meer vriendinnen die aan
hun bestaan, aan hun ga-zo-maar-
door zouden willen rukken.
Als je niets doet. verandert er
niets deze woorden verbinden
hen met de demonstranten om
streeks de Kerstdagen.
Als je blijft eten koken, man en
kinderen bedienen, goed, goed,
maar laten we even zeggen be
dienen, af en toe een boek leest, nu
en dan een concert, een lezing be
zoekt, maar nooit genoeg, nooit
mei systeem, allemaal brokwerk,
moet je dan niet beginnen iets an-
dèrs te doen. iets totaal anders?
Niet uit wispelturigheid of onvrede,
maar omdat je je anders nooit een
gaaf, geheel mens voelt, een per
soonlijkheid?
Want pas als persoonlijkheid kun
je weer tot taak en tredmolen te
rugkeren.
Christine, ik heb eens dit en dat
geleerd, een paar jaar verpleging,
typen, ik heb eens Engelse conver
satielessen gevolgd, 'k heb vroeger
aan pottebakken gedaan, vier jaar
heb ik in een grote comestibles-
zaak gestaan, vond het fantastisch,
en nu tol ik een stuk van de dag
on\, doe niets dat van enig rich-
tingsgevoel getuigt, 'k heb een
baantje geprobeerd, maar werd te
nerveus, moest te vroeg weg. kwam
te laat terug, was dolblij dat het
afgelopen was alsjeblieft vertel
eens hoe ik uit mijn vicieuze cir
kel moet komen, anders groei ik
nooit meer uit cn daar hebben ze
thuis ook geen plezier van.
De een kocht boeken, begreep
ze niet, de ander abonneerde zich
op een tijdschrift dat haar na de
eerste verheven ogenblikken ver
schrikkelijk op de tenen liet staan
IK geloof, na wat aftasten van
mogelijkheden bij ieder apart,
dat het geheim niet ligt in inkeer,
in aanvaarden van taak in dee
moed; noch in een goede voorop
leiding op zichzelf plus de kans
deze in een bij de hand zijnde om
geving te gebruiken; dat kan, maar
het is niet het geheim. Heer. geef
ons een teken, riepen eens mensen
die de wereld maar zagen
oorlogen, chicaneren en om hanne
sen in goed en kwaad, liefde en
haat, alsof er geen Heiland was!
Maar zij kregen geen ander teken
dan dat van Jonas, de man die
drie dagen in een vis zat.
je nu voor. Net als bij die i
wordt de vraag nu bij ons gesteld
en het antwoord is weer: de ge
boorte van een Kind, eerste stap
op weg naar een kruis. Met andere
woorden, en dat is het geheim
meteen voor onszelf: deze wereld
en wij erbij worden niet gaaf en
harmonisch door ons roepen om
persoonlijkheid, om tekenen, in
tegendeel. onze groei tot waarach
tig mens begint bij luisteren, want
God roept ons eerst.
Dan kun je best zang gestudeerd
hebben met ijselijk dure lessen,
maar als je op een dorp woont in
de rimboe met een hard werkende
man en ver fietsende kinderen,
helpt het willen-jubelon op grote
avonden niet
Als je luistert breng je misschien
wat lekkers naar je buurvrouw-
met-griep of je past een paar uur
op de kleuters van een overbelaste
moeder. Altijd weer hetzelfde
liedje, zonder zang en studie dit
maal. Het liedje van om je heen
zien en jezelf vinden
Het is dat liedje dat heeft ge
maakt dat ik dit jaar weinig heb
geholpen, wel veel begrepen.
Maar begrip is gelukkig het be
gin van hoop. En het begin van
gesprek. Mogen die twee. hoop, uit
zicht én de weg erheen in het je
betrokken weten oi> de ander ons
rijk bezit zijn in 1967.
