uit OPEN BLAD ZIJ Past Sinterklaas nog in onze tijd? van ZATERDAG 3 DECEMBER 1966 UNIEKE EXPOSITIE IN RIJKSMUSEUM De grote parasol met gouden knop en punt: waarlijk koninklijk bewerkt in Point de Gaze de Bruxelles met enig kloskant, uit Brussel, circa 1875. PAST Sinterklaas nog in onze tijd? Hoe kan zijn knechtje door de schoorsteen kruipen als je centrale verwarming hebt, hoe komen de cadeautjes dan in je schoen en mag dat zo maar, een paard op het dak? Hoe komt dat paard er dan op? Enis Spanje nog een land vol dreigementen voor onze kinderen die er 's zomers gaan kamperen? KONINGIN JULI ANA heeft de kantverzame lingen van haar moeder en grootmoeder in langdurig bruikleen aan het Rijksmuseum ge geven. Hoewel uit beide verzamelingen zowel oude als nieuwe kant voor tentoonstellingen wer den uitgeleend, wordt nu voor het eerst het geheel geëxposeerd. Het is een kostbare, waar lijk koninklijke verzameling geworden. Het accent ligt door de aard en de opbouw van de collecties duidelijk op de kanten uit de tweede helft van de vorige eeuw. Wie even narekent weet, dat het leeuwedeel door koningin Emma verzameld werd. Met grote nauwgezetheid hield zij, de 21-jarige bruid van de weduwnaar koning Willem 111, haar inventaris bij. Ze moet grote belangstelling voor het oude naald- en klos- werk gehad hebben. Zij schaf te namelijk niet alleen eigen tijdse kanten aan, die bij vooraanstaande firma's zoals Sacrè en Böval-de Beek te Brussel werden besteld, maar kocht ook voornamelijk oude stukken aan via veilingen. Het werd een echte „ge- bruiks"verzameling; wie zich de beminnelijke koningin Emma Voorstelt ziet altijd kant: aan de randen van japonnen, hoeden, zelfs narasols; Emma verzamelde oruikbare stukken die ze dan ook droeg. Van de verzameling van koningin Wilhelmina werden uit héar inventaris slechts enkele niet eens de oudste kanten als erfstukken aangemerkt. Er be vinden zich enige moderne kan ten uit Apeldoorn, Sluis en Den Haag onder. Status-symbool In ruim zeventig grote vitrines ligt al het kostbaars uitgestald. Achter de kanten, soms met, dan weer zonder traliegrond, met rijk geschakeerde bloemtekeningen, naald en kioskanten ziet de aan dachtige bezoeker de schoonheid en minutieuze nauwkeurigheid waarmee draadje voor draadje bij °lkaar geklost werd. Het be zit van zoveel moois, weelderige versiering waarmee men zijn welstand placht uit te drukken, was status-symbool in zeventien de en achttiende eeuw voor bur ger en adel. Wij, snellevende twintigste eeu- wers. vinden eenvoud in kleding juist status-symbool en hebben kostelijke kanten ingeruild voor weekend-huis, vaatwasmachine en auto Wat niet wegneemt dat je niet uitgekeken raakt op de fichu's (batisten doeken met kant die kruiselings over de borst wer den gelegd en soms met lange einden op de rug vastgestrikt), de shawls, fapes, brede en smalle tie als in fijne Alengon-naald- kant. Er is een zeldzame sluier en een buitengewone japonover- trek van witte gekloste zijde „Blonde"-kant. Alle technieken zijn vertegenwoordigd: kenners vinden er de prachtige Binche-, de Mechelse- en de Valenciennes- kanten en ook Oostenrijkse en Slavische. Sprei Het oudst bekende familiestuk van de verzameling is een sprei met kussenovertrek, beide met het wapen van koningin Sophie, de eerste gemalin van Willem III. Hierbij hoort een doopjurk, een mutsje, een sluier en een draagkussen uit omstreeks 1840. Van Sophie van Wiirttemberg is ook het verfijnde batisten zak- Voor de kleintjes past Sint-Nl- eolaas zéker in deze tijd, zegt me vrouw dr. E. Steenwinkel-Mühlei- sen, zenuwarts voor moeilijke kinderen en zelf moeder van drie spruiten. Echter wel met dit voor behoud, dat we niet schermen met de zak, waarin een stout kind wordt meegenomen. Zwarte Piet moet geen pressie-middel worden in de opvoeding. Dat is trouwens een bewijs van on macht van de opvoeder, die de politie ook op deze manier kan misbruiken om de kinderen angst aan te jagen. Tot de lagere schoolleeftijd ge looft het kind in de Sint. Vroeg wijze vriendjes of vriendinnetjes helpen hen op de grote school al gauw uit de droom. Moeten we ze voor die tijd maar liever zelf „voor-lichten?" Jazeker, zegt dr. Steenwinkel, anders is het een prestigeverlies van jezelf en een ondermijning van het vertrou wen dat het kind in de ouder stelt. Het Sint-Nicolaasfeest is een heerlijk feest van geven, van olagerijtjes over onhebbelijkhe den, laat het daarbij blijven en noud de dreigementen eruit Batman doet meer kwaad I dan Piet I lllllllllllllllllllii- Geen paniek Doopjurk japonstroken, een japonovertrek, stroken geklost op grond van tu- waaiers, zakdoeken. parasols, lejn halflinnen in zwart, dat als doopjurken met toebehoren' en Chantilly-kant de handwerkge- fijngetekende spreien. sc'niedenis inging en ook een F,r zijn 387 zwarte en witte Drachtige waaiercollectie. Kanten uit de zeventiende tot de twintigste eeuw. Er zijn lange ye|e technieken Hoezeer de baby Wilhelmina reeds bezit was van de natie, blijkt uit de voor haar vervaar digde doopjurk die met het Ne derlandse wapen erin geklost werd. Erbij behoren mutsje, slui er en draagkussen. De jonge vrouw Wilhelmina, trouwens ook haar moeder, droeg graag een kanten parasol. Zowel in haar verlovingstijd als met baar koninklijke moeder zien we Wilhelmina op zomerse dagen met de prachtige kanten parasol. U raadt het, ze zijn te bewon deren op deze tentoonstelling die een gang naar het Rijksmuseum dubbel en dwars waard is. Som mige stukken hebben een ge schiedenis, zo! ook de loper in Point de gaze, die Belgische vluchtelingen., in 1918 aan ko-^ ningin Wilhelmina aanboden, een ontwerp van Isidoor de Rudder, die het stuk signeerde. stof D broekje achter 1 x knippen dub bele stof E kraag 1 x knippen aan de stofvouw of 1 x knippen dubbele stof plus naad MA. F Zakkleppen 2 x knippen dubbele stof G mouw 1 x knippen dubbele stof H gulpstuk 1 x knippen dubbele stof en 3 x knippen enkele voering I tailleband 1 x knippen aan de stof vouw dubbel vouwen Voor tiet model Tea 'rhoet u uiter aard de delen C, D en H niet gebrui ken doch rokje C van het patroon. kantoren verkrijgbaar: Supplement 7 ls uit! een vijfbladig patronenset maten 36 t/m 48 éénmaal kopen, verder kijken f 2,50 mapje met uitleg en patronen, rokken pantalons, avondkleding ..2,25 supplement elk 35 modellen nrs. 2, 3, 4, 6. en 7 per stuk 1,41 kinderpatroons met uitleg: leeftijd van uw kind ls maat 4.— Geef bjj bestelling de maat op! Ontvangst na storting op giro 39639 tji.v. Dagblad De Rotterdammer te Rotterdam. Op bet 6trookje: afd. Service, dan wel na betaling bU bet bur. v. d. blad. De kantsoorten zijn zoveel moge- De verzameling is te bezichti- Empi re-kanten zowel in applica- heeft om de prachtige foto's. Eenvoudig menu voor Sinterklaas Sinterklaasavond vraagt om een eenvoudig menu; er wordt toch al volop gesnoept. Wij von den er een voor u, waarbij de aardappelen desnoods tevoren kunnen worden gekookt en de schotel kant en klaar op tafel kan worden geserveerd: ANDIJVIESCHOTEL 1 kg andijvie, 1 kg aardappe len, 250 g in blokjes gesneden, mager varkensvlees, 1 ui, plm. 2dl melk, 50 g geraspte kaas, 75 g boter of margarine, zout (peper), nootmuskaat. De aardappelen schillen en gaar koken. De andijvie schoonma ken, snijdenwassen, goed laten uitlekken en even laten slinken. De ui fijnsnijden en met het vlèep. en *k].tian. de hoeveelheid boter of margarine bruinbakken. De aardappelen met de melk tot puree verwerken en op smaak afmaken met zout (peper) en nootmuskaat. De oven voorver warmen Een vuurvaste schotel vullen met een laagje aardappel puree. andijvie en het vleesmengsel en weer afdekken met de rest aardappelpuree. De schotel afwerken met geraspte kaas en iets boter of margarine. Dit gerecht middenin een matig hete oven in plm 15 minuten bruinbakken. jaar? Een Medisch Opvoedkun dig bureau antwoordde ons op de ze vraag: Als er angsten zijn, dan zijn die al langer gegroeid. Dat heeft niet specifiek met Zwarte Piet of de zak te maken. Ook dr. Steenwinkel kent uit er varing geen extra moeilijkheden met kinderen gedurende het Sin terklaastijdperk van het jaar. Zelf bedenken Overigens is het feest een ty pisch gezinsgebeuren. Voor ieder gezin ligt het feestaccent anders. Als je centrale verwarming hebt, kun je maar moeilijk een ver haal van door-de-schoorsteen heen ophangen. Je zult in die situatie iets moeten vertellen wat het kind geloofwaardig vindt, daar is geen algemene stelregel voor te geven. Goed en kwaad is voor een kind heel acceptabel. Maar maak niet van Sint en Piet een machtmiddel. Zwarte Piet is het vrolyke knechtje, en geen boeman. Als de kinderen in bed gaan plassen omdat het Sinter klaasfeest wordt, schieten we ons doel voorbij. Weet u wat ik vind? zegt mevrouw Steenwin kel. Dat Bat-man voor de klein tjes méér kwaad doet! Deze week alweer de laatste Dialoog over „spa ren"; maar goed ook, want de decembermaand doet ons de lust tot sparen wel vergaan. Maar mevrouw G. te L. kan vrolijk uitge ven: dank zij haar stuiver tjes-spaarvarken voor haar geen december-zorgen. „Elk stuivertje dat ik krijg, per week ongeveer veertig stuks, doe ik in een spaar varken. Per maand gaat er ongeveer acht gulden op de spaarbank, de spaar bankauto komt op het dorp bij ons langs, erg gemak kelijk dus. Voor Sinter klaas ga ik al 't gespaarde uitgeven, op dat ogenblik kost het mij niets, dank zij mijn spaarvarken. Ik doe het zo nu al vier jaar, en het bevalt mij prima." Sparen moet je altijd" mdt mevrouw K. te R. ,.Er Kunnen altijd omstandighe- ien zijn dat je ineens geld nodig hebt. Eén van onze kin leren heeft eens acht weken ;oor eigen rekening in het •iekenhuis gelegen. Er was oen nog geen verplichte ver kering. Als we op bezoek gingen noesten we een uur fietsen "oor toe er waren, met de nis gaan kon niet om het leid Dat was wel niet hei ■rgste. maar die dubbele span ning' Hoe loopt het met ons eind af en hoe lang zullen wc nog kunnen betalen? We zijn >r zonder schuld doorqeko- nen en het allermooiste: on •cino kwam genezen te- Dan is deze tijd toch heel wat beter, de tegenwoordige leugd kan wel eens smalend op merken dat we van de wieg tot het graf verzorgd worden, maar iemand als ondervindt dat dat toch een re den voor grote dankbaarheid is. Mevrouw T. te U. schrijft: „Sparen is voor mij geen nood zaak meer, want de noodzake lijke dingen kunnen we altijd wel kopen. En voor de „oude dag" wordt wel gezorgd. Toch heb ik altijd een spaarpotje, eerst voor de vakantie en daar na voor de decembermaand. Want. we vieren Sinterklaas met liefst zoveel mogelijk pak jes en dat kost natuurlijk extra geld. Met de meeste briefschrijf sters ben ik het wel eens, maar ik wil nog even in haken op de brief van me vrouw D. te M. Zij sparen niet voor de kinderen, omdat zij zelf maar moeten sparen van wat ze verdienen. Kinderen op de lagere school verdienen dialoog niets. Met geld omgaan leer je ze wel door hen veel boodschap pen te laten doen. Onze kinde ren van twaalf tot achttien jaar krijgen een normaal bedrag aan zakgeld. Zo nu en dan vraag ik eens hoe ze het beste den. Meestal gaat het aan ca deautjes weg, want in een groot gezin zijn nu eenmaal •eel verjaardagen. Onze oudste heeft doorgestu- leerd tot hij tweeëntwintig was, nu pas verdient hij. De meeste studenten hebben hun zakgeld hard nodig voor kamer huur en levensonderhoud, aan sparen komen ze dan niet toe. Wij doen ieder jaar van het vakantiegeld op ieder boekje een bepaald bedrag. Zelf zijn we met niets begonnen en dat vond ik niet prettig, daarom ben ik blij dat we onze kinde- Stimulans ,Het sparen bij de Zilvervloot stimuleert velen", vindt me vrouw K. te V. „Al blijven' er altijd mensen die het nut van sparen niet inzien. Wij vinden het heel belangrijk, ook dat van die spaarbrieven lijkt ons heel nuttig. Daar is ook hel land mee gebaat en welvaren der geworden." „Van sparen moet men een sport maken. Dan is het fan tastisch. Dc ene keer boekt men verlies en de andere keer winst Niet opgeven als hel eens een maand of langer te genzit. maar volhouden. Dan Is men zeker van een overwin ning. Dat heb ik zelf onder vonden toen ik niets meer over had dan mijn gezondheid en mijn handen", schrijft me vrouw S. G. te L. ..Een mevrouw verzucht dat studeren er voor haar kinderen niet bij is", schrijft mevrouw L. tc D. Terecht merkt u op: ..Nooit van studieverzekeringen gehoord?" Mag ik haar dan uil de praktijk vertellen dat ieder kind met aanleg de kans krijgt om te studeren? Mijn man is kappersbedien de. ons gezin telt vijf kinderen De oudste is op de kweekschool, de volgende op de universiteit, dan zijn er twee op de HBS en nog één op de lagere school. Wij hebben steeds veel medewerking van leraren en betreffende autoritei ten ondervonden. Onszelf is het, met Gods hulp. ook wel wat offers waard. Gerookt wordt er in ons gezin niet. op de kleintjes passen hebben we de kinderen jong geleerd. Spa ren: b.v. op aardappelen, hoe veel wordt er door dik schillen niet verspild? Hoe vaak wordt niet vergeten het gas behoor lijk te temperen als 't eten een maal aan de kook is? Hoeveel brood wordt niet onnodig weg gedaan? Hoeveel garen niet on nodig verspild door na ieder naadje twee lange draden af te knippen, in plaats van de naad aan te schuiven en door te naai en? Sparen is ook woekeren met geschonken talenten!" Kwetsbaar „Sparen is iets waaraan een voudig niet is te ontkomen!" al dus mevrouw C. B. te Z. Zonder sparen zou ons aller levensstan daard snel dalen. Wat is een gezin zonder financiële reser ve? Het is zo kwetsbaar aan alle kanten, het gaat bergaf waarts omdat nu eenmaal alles aan slijtage onderhevig is. Ook de stijgende prijzen maken een financiële reserve nodig. Voor de gemiddelde spaarder is de geldontwaarding niet zo eenvou dig, maar heeft men door ver standig te sparen een eigen huis, dan kan dat een grote rijkdom betekenen. Leven zonder sparen is voor mij een boven je stand leven, en dat geeft geen vreugde. Ook voor de vakantie een extra cent je sparen, betekent voor een gezin grote vreugde, zelfs voor de leveranciers! Sparen is de enige manier voor land, volk en gezin om welvaart te heb ben, zowel gezamenlijk als voor ieder van ons." Over gezag Dat leek ons een mooie zin aro dit onderwerp af te slui ten. Ons nieuwe onderwerp is: „Over gezag". Vindt u dat zich een gezagsverschuiving voordoet? Welke symptomen ziet u: is het winst of verlies? Waaraan ontleent gezae zijn waarde? We vragen maar weer en zien uit naar een zin volle twee-spraak. Doet u mee aan ons gesprek? A L EEN TIJDJE vragen enke- Tv le moeders of ik eens iets wil zeggen over de omgang tussen jon gens en meisjes. Och, denk ik dan, de zeer verschillende brieven door bladerend. zal ik dat nu wel doen? Wéér een stem erbij. Je kunt de krant niet opslaan of er staat een gesprek, een verslag over een bijeenkomst in die een stukje van de uitgebreide stof „om gang" tot onderwerp hadden. En je kunt de krant niet dichtslaan of op de achterkant wordt melding gemaakt van leidinggevende boe ken over dit onderwerp. Klinkende namen van psychia ters, sociologen, dominees, pedago gen. psychologen vergezellen deze werken en gesprekken: waarom zou ik nu heel onvolledig en veel minder weloverwogen nog eens be ginnen? Daai is een brief van een moe der wier zoon eD aanstaand schoon- rlochtsrtjj '.en studentenhuwelijk willen sluiten. Het meisje is dok ters-assistente en wil blijven ver dienen. Ze zijn drie en een half jaar verloofd, 26 en 23 jaar. De jongen moet op zijn minst nog twee jaar studeren. Een andere moeder heeft een dochter op de ulo, 15 jaar. En nu heeft dat kind een vast vriendje, 17 jaar, 4e HBS. „Wij dachten er wijs aan te doen hem thuis te vragen. Maar daar zitten ze nu hand in hand en soms zo kleverig, echt Chris, de schrik slaat me om het hart. Eerst dacht ik nog: ach, ze zoe nen nog niet, maar daarvan ben ik nu helemaal niet zeker meer. Waar moet dat heen? Wat zou jij doen?" Moeders die dochtertjes van schoolfeesten thuiskrijgen: waar kom jij zo laat vandaan? Grut het feest was niet eerder af gelopen- Moeders met grote zoons die in eerlijke gesprekken toch zo heel andere opvattingen hebben dan hun ouders. En natuurlijk is er in al die variaties eigenlijk helemaal niet sprake van het probleem van de omgang op zich zelf; maar van het liefhebben. Hoe leer je je kinderen dat toch en jezelf tussen twee haakjes dat liefhebben de grootst mogelijke vrijheid en tegelijk vrijwillig geko zen discipline oplegt? HOE kun je nu als jong mens zo heerlijk leven dat deze twee samenvallen, vrijheid en discipline? Werkelijk met de an der willen leven, je laten verande ren in een enthousiast samen-zijn met de ander voor een heel leven, hoe kom je zo ver, hoe bereid je je daarop voor en hoe bereiden ouders hun kinderen daarop voor? Ik geloof niet dat het in veel gezinnen lukt dat vader en moeder in deze donkere, vale dagen jube lend en met innige knikjes naar elkaar aan het ontbijt zitten en zo in de gedachten van hun kinderen, als deze zich in de storm begeven, voortleven als duidelijke voorbeel den van „hoe liefhebben is". Fietsen zulke kinderen langs b.v. een bioscoop waar dwars over do gevel een sterke held een bijna blote jonge dame vastklemt, dan kan het niet anders of zij zullen veronderstellen dat vader en moe der nog een ander leven hebben. Dat leven mogen zij, de kinde ren, dan niet zien. Want ergens moet dat leven toch wel zijn, ze zijn toch eens verliefd geweest, wordt ongemerkt sexualiteit geac centueerd. Elke jongen van 13 die een mid dagje naar het strand gaat of bij de tandarts in de wachtkamer in keurige tijdschriften zit te blade ren, wordt er met de neus opge duwd. 't Schijnt iets fijns te zijn. Komt daarbij dan nog de omstan digheid dat hij een meisje in zijn klas of elders bijzonder lief vindt, dan is het hand-in-hand niet ver meer. En wat de oprechtheid van gevoelens betreft is daar ook niets Het gaat om de ontwikkeling van de gevoelens, de vorm die de ze ontwikkeling aanneemt. Je geeft kinderen dan een bezig le ven; dat hébben ze al naar ik Naast huiswerk sport en b.v. het leren bespelen van een muziek instrument, boeken. knutselen, kamperen, excursies met de klas, verjaarsfuifjes allemaal evenzo- vele lessen in de omgang met ande ren, in dat leren-kennen waarop de wil tot samen-leven volgt. TAAN zijn er, al maken we de U levens van onze kinderen nog zo vol, al doen ze graag en vurig aan allerlei activiteiten mee, toch nog na een paar jaar 15-jarigen en 15-jarigen. De een is zo ontroerend groen dat je er 's avonds samen om lacht. De ander is snel gerijpt, lichamelijk, geestelijk. Daarom is het moeilijk te zeg gen of een 15-jarige een vriendje thuis mag halen, ja dat mag na tuurlijk altijd, maar door dat thuis-verkeren naar nieuwer ont wikkeling van gevoelens, naar nieuwe ervaringen mag toegroei- Waar gaat dat heen? is dan ook de angstige vraag die doet vermoe den dat alle ervaringen tè vroeg zullen komen, dat een kind van 19 a 20 jaar ongeveer alles beleefd zal hebben wat man en vrouw kun nen beleven en, heeft zij of hij toch nog een grens gesteld, dat er dan op andere wijze omgangsvor men zijn gevonden die het als sur rogaat voortreffelijk doen. Op den duur gaat het dan net als met de surrogaat-koffie in de oorlog: als er geen bevrijding komt weet je niet beter meer. Daarom moet de angstige vraag ge volgd worden zonder verwijt aan jezelf of aan je kind door openheid van ouders èn kinderen. Niet praten en moraliseren maar jezelf prijs geven aan je kind. tot behoud. Dat kan een heel moei lijke zaak zijn, maar het heeft el ke keer de mogelijkheid in zich een prachtige zaak te worden. Daarom zijn sommige studenten huwelijken zo verdraaid eerlijk en fijn als je als ouders snapt dat het niet aangaat een ionge man acht jaar te laten studeren, vaak nog met een paar jaar militaire dienst erachter of voor, en dan maar te denken dat zijn liefde tot zijn meisje zich niet ontplooit en naar vervulling reikt. Men zegt wel dat het tegenwoor. lig wel lijkt of liefde niets anders soms komt het me voor dat ger de dingen werden gescheiden, als je maar huisje baantje, radio cn meubeltjes had, dan „mocht" het. terwijl nu allereerst geldt dat het immoreel is elkaar pijn te doen, dat twee-eenheid betekent el kaar te trouwen. Nu, volgende keer verder.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 15