Spaarzame Turken dol op suiker
Leiderdorps Excelsior (70)
gaf een jubileumconcert
r,
w
v
KLAVERBLAD
KOFFIE
Vijf jubilarissen van
'Grof' onderscheiden
André Tchaikowsky voor
de Leidse Kunstkr ing
Lekasin
K. en O. Oegstgeest
over „het onbehagen"
Morgen samen
naar de kerk
NIEUWE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 29 OKTOBER 1966
(Van een verslaggever)
LEIDERDORP In het fonkel
nieuwe woonoord, door een vijftal
.30 bedrijven uit Leiden en omgeving
wc aan de Züldjjk gesticht ten be-
m hoeve van buitenlandse gastar-
k beiders, zyn 150 mohammedanen
it neergestreken. Voor het meren
deel gehuwden. Tijdens een be-
-e' zoek aan dait ruim aangelegde
woonoord hebben wij er op
een weliswaar vluchtige manier
kennis van kunnen nemen, hoe
<2 ro'n louter mohammedaanse ne
er) derzetting in ons polderland reilt
d' en zeilt,
ar-
Heit meest positieve van dit woon-
icl ord vonden wij misschien wel, dat
d le höndend Turken, en vijftig Marok-
anen die er wonen, gelegenheid heb-
op»en een gemeenschap te vormen, een
ïohammedaarise gemeenschap met
igen normen en opvattingen, met
'*"&igen eetgewoonten, met eigen onder-
verpen voor de conversatie en. met
Hgen problemen.
Gesloten ramen
Je kunt je natuurlijk verwonderen
aa#t>er dingen en toestandendie in
evjo'n woonoord anders zijn dan in
Nederland. Waarom zijn die mensen
jw zo moeilijk toe te bewegen hun
regtogale ramen regelmatig open te zet-
lanjezi om de woon- en slaapkamers te
[a%ehten? Waarrom mis je in de klein-
tte kamertjes in ons land normale
closetpot en waarom is de toïletrol
»eniier vervangen door een op de water-
aiding aangesloten slangetje? Waar-
hn dit en waarom dat?
Dat is geen juiste benadering, daoh-
Zebn wij. Eén van de belangrijkste
[ragen, die een antwoord behoeven,
ld^ waarschijnlijk: wonen deee buiten-
ad^ndse gastarbeiders hder naar hun
andere koffie,
hè?krachtiger.
lékkerder,
vind ik."
hebt
al geprobeerd?
waard om speciaal
te vragen!
Islam belijden en je thuis
voelen in Leiderdorp, ook
als je ziek bent
3 AN IB-oorkonden
d uitgereikt
LEIDEN Nog in het kader van
'v(Vt 20-jarig bestaan van de Algemene
lederlandse Invaliden Bond werden
5 bteravond in Hotel 'central oorkon-
èn uitgereikt aan acht mensen die
ch verdienstelijk hadden gemaakt
in invalidenhulp.
7 iHet betrof hier zweminstrukteurs en
Btruktrices, van de Leidse Water-
Kenden, die de afgelopen jaren hun
(d hebben vrijgemaakt voor de ge
handicapten, met veel resultaat, want
len behaalden tot nog toe het diplo-
De Speld van verdienste van de
Hu)N.I.B. was al eerder aan deze per-
hen uitgereikt, maar door techni-
he moeilijkheden konden de oorkon-
In pas gisteren officieel worden
7 ferhandigd.
jnsTAfdelingsvoorz., de heer H. P. Pan-
istefkoek lichtte tijdens een kopje koffie
Lkefc en ander toe en vertelde o.m.,
u jt de Leidse A.N.I.B., weer bij de
Ikefderlandse Invaliden Sportbond was
M^igesloten, zodat in de toekomst ook
eerdere takken van sport zullen wor-
HaP beoefend.
u De oorkonden kwamen in handen
n mej. C. van Oosten, mej. T.
mevr. M. Passchier, de heer en
veijlvrouw Lepelaar en de heren W G.
n Kampen, A. J. Harteveld en M.
jnnaken.
sTaal der dingen
Qm LEIDEN Bij de aanvaarding van
h hoogleraarschap in de culturele
iropologie aan de Leidse universi-
t heeft prof. dr. A. A. Gerbrands
termiddag in het Groot Auditorium
tegd toe te juichen de ontwikkeling
n de laatste jaren waarin aan de
itenschappen van de mens een apar-
plaats wordt toegekend naast de
psteswetenschappen en de exacte
itenschappen.
De titel van de inaugurele rede was:
taal der dingen. Aan de hand van
te aantal voorbeelden, ontleend aan
>f. Gerbrands onderzoek bij de As-
it Papoea's, werd verduidelijkt, hoe
feite elk voorwerp en elk houtsnij-
Jro^rk-motief een vaste symboolwaar-
heeft, die men slechts behoeft te
;en%n lezen, om aldus een belangrij-
sleutel tot de te onderzoeken cul-
in handen te krijgen,
ze ideogrammen ziin echter al-
jin te verstaan in het kader van de
ytuur waarin zij voorkomen. Van-
n Ir dat spreker veel nadruk legde
een structurele benadering van
Ituren. Als complement hierop wens-
I hij de mathematische benadering
zien, die met behulp van statische
klyse uit de gecompliceerdheid van
l menselijk handelen de regels
icht op te sporen welke dat hande-
l bepalen.
Ir in
t)eze
zin? Wij kregen de indruk van wel
en voorzitter J. Rustige alsmede
kampbeheerder H. Jongman beves
tigden ons die mening. De heer Jong
man woont met zijn gezin in een van
de twee houten dienstwoningen. Inde
andere woont de Turkse tolk, ook al
met aijrn gezin. Deze man, die in
Turkije de middelbare school bezocht
en later in Duitsland studeerde, heeft
hier meer dan een dagtaak. Hij is
het onmisbare intermediair bussen de
andere gastarbeiders en de Nederlan
ders en hiun wetten. Als ze 's nachts
wakker liggen van hoofdpijn, hebben
ze hem nodig voor een simpel aspi
rientje.
Huwelijkstrouw
Het merendeel van deze gastarbei
ders spreekt geen woord Nederlands,
Iaat staan dat ze twee woorden Ne
derlands verstaan. De heer Rustige
legt dat heel positief uit: „Hoe leert
een man het snelst een taal", zegt hij;
,/Loor contact met een vrouw." En
aangezien het merendeel hier de hu
welijkstrouw heel redelijk handhaaft,
komen ze aan het leren van Neder
lands niet toe
Zij zijn hier allemaal gekomen om
te sparen. Sommigen vinden dat zij
in een jaar genoeg hebben, anderen
doen er langer over. De Turken moe
ten volgens de voorschriften van hun
eigen land per week dertig gulden
opzenden naar hun gezin voor on
dersteuning. De meesten maken veel
meer geld over en er zijn er ook
wel, die het in een oude kous bewa
ren. Als zij teruggaan, willen ze een
bedrijfje beginnen of een boerderij
tje. Dat zouden zij nooit kunnen doen
als ze in hun eigen land waren ge
bleven".
De heer Rustige liet ons de „mos
kee" zien, een niet juiste naam voor
een kleine gebedskanner. Een onge-
meufaileerd vertrek met in de ooste
lijke hoek een perzisch tapijtje en
wat kleinere gebedskleedjes. Wondt
intensief gebruikt", vertelde de heer
Rustige. Eerst wassen ze hun han
den en hun voeten voordat ze binnen
gaan en ook hun tanden poetsen ze
vooraf met de vingers.
Die mohammedanen zijn trouwens
toch eng zindelijk op zichzelf. Slech
te tanden of kunstgebitten hebben ze
doorgaans niet Dat komt omdat ze
veel verse kost eten en veel hun tan
den poetsen. Bergen tomaten verwer
ken wij hier.
Maand niet eten
Janvmer dat u niet mee kunt eten.
Persoonlijk vind ik dat Turkse eten
lekkerder dan onze aardappeltjes met
andijvie. Maair wat zij aan zoetig
heid eten en dat is nogal wast, dat
gaat mij te ver. Mierzoet! Moet u
zich eens indenken: in één glas thee
doen ze rustig drie eetlepels suiker...
Straks krijgen wij de ramadan, de
venstermaand. Een maand lang mo
gen ze dan tussen zonsopgang en
zonsondergang niets gebruiken. Pas
na zonsondergang kunnen zij een be
scheiden maaltijd nuttigen. Seksueel
verkeer is taboe. Doordat zij een
maand lang zo weinig eten, verma
geren ze natuurlijk wel sterk. Moet
u zich eens indenken, wat zo n maand
voor de economie van een land be
tekent Wij hebben maar rekening
gehouden met die ramadan en
nen pas daarna ons woonoord offi
cieel".
Huisvrouw kan niet
zonder geld
DEN HAAG Een heel eenvoudig
excuus voerde een Leidse huisvrouw
aan voor de Haagse politierechter voor
de door haar gepleegde winkeldiefstallen.
Haar man was laat thuis gekomen met
zijn weekloon, zodat zij geen geld had
en daarom nam zij in de zelfbedienings
zaak koffie, augurken, mosterd en wat
zij meer nodig had zonder betaling mee.
De vrouw bleek een dag eerder ook
reeds een dergelijke diefstal te hébben
gepleegd, omdat zij geen geld had.
De rechter veroordeelde haar overeen
komstig de eis tot f 75 boete.
O, ja! even naar PRONONCE
voor een CORSELET
LEIDEN In de tot de laatste
plaats bezette zaal van het Antonius-
clubhuis, had gisteravond een feeste
lijke bijeenkomst van directieleden,
bedrijfsleiders en personeelsleden van
de Kon. Ned. Grofsmederij plaats,
die speciaal was belegd voor de hul
diging van 11 jubilarissen.
Het waren de heren J. Ouwerkerk
Avond met hoog peil
LEIDEN Het was niet voor het eerst, dat de bekende pianist André
Tchaikowsky te Leiden optrad, voor leden van de Leidse Kunstkring
doch de organiserende vereniging had nauwelijks op indrukwekkender
wijze haar jaarlijkse kamermuziekserie kunnen inwijden dan op deze ma
nier. Er bestond dan ook grote belangstelling voor dit optreden hetgeen
door het hoge peil van de avond tenvolle werd gerechtvaardigd.
Mocht Tchaikowsky dan met de
vierde partita van Bach op ons niet
meer dan een indruk van schitteren
de pianistiek maken we zijn de
vertolking van Bachs klavierwerken
op een concertvleugel misschien ook
wat ontgroeid het overige deel
van het programma wekte bij ons
zoals bij alle aanwezigen bijzonder
grote geestdrift.
Drie kleine, doch niettemin zeer
belangrijke werken van Mozart, met
name het adagio in b K.V.
vormden de prachtig gespeelde over
gang naar Chopins derde sonate in b
op. 58. Dit imposante stuk, daterend
uit de laatste jaren van de compo
nist en typerend voor het romantische
onvermogen een klassieke sonate
vorm logisch en gesloten te conci
piëren, behoort naar de inhoud naar
ons gevoel tot de beste werken van
Poolse meester; de hoekdelen er.
meer in het bijzonder het adembene
mende presto kunnen voor elke pia
nist als toetssteen worden gebruikt
Tchaikowsky speelt Chopin, en
eigenlijk alles, zowel exact, zakelijk
transparant, als tevens dichterlijk en
geladjen en dat is het geheim van
zijn bekoring. Maniërisme is hem
even vreemd als holle virtuositeit.
En toch is zijn spel virtuoos in de
hoogste graad, maar dan op de
eigenlijke, goede manier. Terwijl
hij speelt, bestaat voor hem geen pu
bliek, alleen het werk, en daarmee
vormt hij op dat ogenblik een ideële
eenheid.
Zoals hij de finale uit op. 58 speel
demonisch, overrompelend, zo moe
het eenvoudig zijn, een andere opvat
tin-g lijkt op dat moment onmoge
lijk. Dat Schumanns Davidsbündler
Tanze op. 6 daarna ons wat tegen
vielen, lag niet aan de pianist die
ook hier meer dan bewonderenswaar
dig en dichterlijk speelde, doch
de wat verouderde, te biografisch
gebonden muziek.
Een ander opus van Schumann,
bijv. op 1 of op. 13, zou ons meer
hebben bevredigd. Na deze lange en
voor ons thans wat mysterieuze dia
loog tussen Florestan, Eusebius en
hun medestanders volgden nog een
paar Debussy-toegiften, zo meester
lijk, zo betoverend gespeeld, dat we
betreurden niet meer van dit reper
toire te hebben gehoord. Dat zal dan
voor een volgende maal blijven staan
en we rekenen erop, dat de Kunst
kring ons die niet zal onthouden.
Dr. J. van der Veen
De yerscheridenheid in beroepen
daartiy behorende kringen met eigen
normen geven enerzijds de jongere een
grote vryheid om te kiezen wat hem
aanstaat, maar vergen anderzijds spe
cialisatie. Met als gevolg, dat de toch
al ruime marge tussen seksuele (plm.
15 jaar), bewuste (plm. 18-20 jaar) en
maatschappelijke volwassenheid (plm.
25 jaar) nog groter wordt. In „primi
tieve" culturen vallen deze drie vol
wassenheden vrijwel samen, zodat daar
minder stringent sprake is van open
lijke generatieconflicten.
De huidiige positie van de ouderen
wordt aangetast en die van de jonge
ren omhooggebracht. De jeugd heeft
LEIDERDORP De chr. gemengde
zangvereniging „Excelsior" (in het
centrum van de foto) gaf in de Ge
reformeerde kerk een concert naar
aanleiding van het zeventigjarig be
staan. Het in verleden tijden ge
bruikelijke „onder grote belangstel
ling" xoas hier, helaas niet van toe
passing, al viel de opkomst der lief
hebbers toch ook niet bepaald tegen.
De zangverenigingen van Woubrug-
ge (De Lof stem) en Bodegraven (Her
vormd evangelisatiekoor), die de laat
ste jaren steeds met Excelsior sa
mendeden, waren ook van de partij.
Hans Boelee was (nog) de dirigent,
die vooral als massakoorleider be
langrijke resultaten wist te bereiken.
De uitvoeringen met grote combi
naties, die met orgelbegeleiding ko
ralen, geestelijke liederen en canta
tes zingen, komen steeds meer in
zwang. Men moet nu eenmaal met de
voorkeur van zijn publiek in deze tijd
rekening houden. Wie dat niet doet.
loopt kans, te verdwijnen.
Het is intussen te hopen, dat Excel
sior, een goed bezet koor met, ten
dele, waardevol stemmenmateriaal,
weer eens aan a cappellazang en een
eigen programma zal toekomen. Mis
schien zou dat in het snelgroeiende
Leiderdorp wel een eigen waarderend
publiek tot verheugend gevolg kun
nen hebben. Het is maar een tip.
Deze avond was er van a cappella-
zingen geen sprake. Herman van Vliet
bespeelde wel duidelijk en muzikaal,
maar niet zonder uitglijdingen, het
mooie orgel.
psalmen 135 en 108 (wat een prach
tige melodieën zijn dat toch) en de
Gezangen 136 en 93. Dat klonk rijk
en feestelijk. Een hymne over psalm
24, van Boelee zelf, tijdens zijn Indo
nesische militaire dienst (1947) ont
staan, maakte eveneens een deugde
lijke indruk. De klank had glans en
karakter.
Boelee schrijft verdienstelijk en
dankbaar, zij het in oude trant, met
menige herinnering aan bestaande
composities. Toch heeft zijn werk
evenwicht en sfeer. Men hoorde het
ook in twee delen van „Totila', een
Uiteraard interesseerde het meest,
wat de zeventigjarige alleen zong:
een Bach-koraalvoorspel (de cantus-
firmus „O Heiland, wil ons leiden'
door het koor, de omspeling door de
organist), en verder goede, welklin
kende uitvoeringen van twee werken
van de zonen Karl Philipp Emanuel
en Johann Christian. De goede ver
staanders zullen de drie verschillende
stijlen wel hebben opgemerkt.
Vermelding verdient nog, dat Ex-
celsior-voorzitter M. A. de Koning,
Joh. van Wolfswinkel
(bedrijfsbureau), J. Brouwer (toets
loods), J. H. v. d. Wijngaard (on-
derhoud-kf), A. Diersman (smederij),
A. la Lau (takelrep., die 40 jaar
bij de KNG volmaakten alsmede de
zilveren jubilarissen G. Woudenberg
(cont. werkplaats). J. Paddist (gie
terij), L. v. d. Weijden (Elga-kf), T.
van Royen (mekhamer), T. M. Sturm
(pers. zaken) en P. Melis (draaierij).
Na een algemeen welkomstwoord,
in het bijzonder gericht tot wethou-
der-loco-<burgemeester S. Menken, de
directeur der KNG, ir. M. C. de
Jong en de adj.-directeuren, de heren
ir. J. van deir Hoek, ir. J. B. Postel
en ir. H. E. Kruit, sprak de voor
zitter van de Personeelsvereniging, de
heer F. van der Berg, er zijn vol
doening over uit, dat de directie er
enkele jaren geleden toe over is ge
gaan de jubilarissen tijdens een fees
telijke KNG-familiebijeenkomst offi
cieel te huldigen.
De heer De Jong releveerde, dat
hij er bijzonder trots op was, dat niet
minder dan 5 jubilarissen 40 jaar
aan het bedrijf verbonden waren. Hij
richtte zich vervolgens tot de jubila
rissen en somde in een persoonlijk
dankwoord hun verdiensten voor het
bedrijf op en de waardering, die de
directie hiervoor koestert. Ook de 6
zilveren jubilarissen bracht hii huid®
en dank.
De waardering, die het gemeente
bestuur voor de jubilarissen koestert
kwam tot uiting in de felicitatietoe
spraak van de heer Menken. „Een
van de kenmerken in een bedrijf als
het uwe is de onderlinge saamhorig-
kwaliteit garanderen", aldus de heer
Menken. Dat er bij de KNG inder
daad een goede geest heerste, werd,
aldus spreker, wederom bewezen,
door het weer zeer respectabel aan
tal jubilarissen.
Draagmedailles
De heer Menken achtte het een
groot voorrecht te kunnen mededelen,
dat de waardering voor de vijf jubi
larissen onder meer tot uitdrukking
kwam in vijf koninklijke onderschei
dingen. Vervolgens speldde hij de
heer Ouwerkerk de zilveren ereme
daille en de overige vier jubilarissen
de bronzen eremedaille, verbonden
aan de orde van Qranje-iNassau op.
Nadat hij de vijf koninklijk onder
scheiden heren namens de directie de
bij de onderscheiding behorende
draagmedaille had overhandigd, reik
te de heer De Jong aam alle elf ju
bilarissen de zilveren-, respectievelijk
bronzen medaille en het bijbehorend
getuigschrift van de Mij. van Hamdel
en Nijverheid uit.
De heer F. Mentzij richtte vervol
gens namens de Ondernemingsraad
een felicitatietoespraak tot de jubi
larissen, die tot slot nog een woord
vam hulde in ontvangst mochten ne
men van de heer K. de Haas, vice-
voorzitter vam het KNG-jubileum-
fonds.
De feestgangers hebben zich hier
na nog geruime tijd uitstekend ge
amuseerd met een non-stop cabaret
programma, dat werd verzorgd door
het Amsterdamse cabaretgezelschap
„Sunshine" o.l.v. Hans Plas.
Het geheel werd besloten met een
gezellig samenzijn, dat muzikaal
werd opgeluisterd door het Suri-
naams-Mexicaans-dansorkest „Sonora
del Paramarera".
Op de foto de vijf koninklijk on
derscheiden jubilarissen: v.l.n,r.: J.
Brouwer, A. La Lau. J. F. Ouwer
kerk, J. H. v. d. Wijngaard en A.
Diersman.
de snelle en zekere pijnverdrijver
OEGSTGEEST Als eerste van de drie inleiders van de K. en O.-cursus
„Het onbehagen en de jongeren" sprak gisteravond in het Rijnlands lyceum
prof. dr. E. V. W. Vercruysse, hoogleraar in de empirische sociologie te Leiden,
over „De onbehagelijke situatie van onze jongere generatie". De hoogleraar
zag als een oorzaak van deze situatie de maatschappelijke differentiatie in de
I uropese samenlevingen.
WARMERE LUCHT
IN AANTOCHT.
Op BP Warmte kunt
U rekenen want U bent
een gewaardeerde
klant, geen nummer
in een kaartenbak.
JAN ZEILSTRA
Echtpaar Van Eijgen
50 jaar getrouwd
LEIDEN Ik heb mijn hele leven
n het beton gezeten, maar zes jaar
geleden vond ik het welletjes, toen
ben ik er mee gestopt, aldus de heer
H. J. van Eijgen (73) die 8 november
met zyn vrouw J. van Eijgen-Vermont
(72) het vijftigjarig huwelijksfeest
hoopt te vieren. Niet dat ik mij nu
helemaal uit de zaak heb terugge
trokken, die mijn zoons Henk en Ger-
rit voortzetten. Wat licht administra
tief werk kan geen kwaad. Trouwens
stilzitten is niets voor mij. Ik moet
in beweging blijven.
De heer Van Eijgen werkte als
betonwerker onder meer by Wernink.
Hij heeft nog gewerkt aan de bouw
van het Vredespaleis in Den Haag.
In 1931 is hy voor zichzelf begonnen
en sinds die tijd heeft de firma heel
wat funderingen gelegd in Leiden,
maar ook daarbuiten, zoals bij flat-
bouw in Voorschoten.
Met de vijf kinderen, kleinkinderen
en de hond Black hopen de heer en
mevrouw Van Eijgen-Vermont, die
beiden nog een goede gezondheid ge
nieten, 8 november een fijne dag te
hebben.
hierbij het voordeel, dat zy meer kan
sen heeft op originaliteit en creativi
teit, elementen waarvoor onze cultuur
juist waardering heeft.
Prof. Vercruysse onderscheidde een
aantal groepen jongeren, waarbij hy
de provo's rangschikte onder degenen
die strijden voor een plaats in de thans
nog voornamelijk door ouderen be
heerste politiek.
De voordracht, waarin nog meer
punten aan de orde werden gesteld,
werd gevolgd door een geanimeerde
discussi®.
GEREF..HERVORMD.
OEGSTGEEST De hervormde en
gereformeerde kerkdiensten van mor
genochtend dragen alle het karakter
van gemeenschappelijke diensten,
voorbereid door het Gereformeerd-
Hervormd Contactorgaan. Voor het
eerst is ook de Groene of Willibrord-
kerk bij dit samengaan betrokken.
In alle kerken doen zowel hervorm
de al gereformeerde ambtsdragers sa
men dienst als ouderlingen en diake
nen. In de gereformeerde kerk aan de
Mauritslaan gaat om 10 uur ds. Huis
man (hervormd) voor, in de Groene
of Willibrordkerk om 9 uur ds. Vegter
(geref.) en in de Pauluskerk om 10
uur ds. Kappers van Velp (geref.)
Burgerlijke stand van
Oegslgeest
OEGSTGEEST Geboren: Ingrid
Magdalena PetronelLa, d v A van der
Poel en P M Diels; Roelof Alexander
Johannes, z v H C J Menken cn E C
de Haas; Gerard us Johannes Maria, z v
J T van Rijn en M E En-geringh; Nico-
laas Johannes Maria, z v J T van Rijn
en M E En.gerin.gih; Diederik Alexan
der. z v D R A Stapel en D K Chardon;
Beate Antoinette, d v C P A van Boven
en E R de Tyssonsk; Monique, d v
I G van de Water en LA Siebert.
Ondertrouwd: E L P Hünteler en J
M J Hagendoorn; J K Hoyboer en A C
Vink; A H Nauta x G C M Hoithaus.
Bontwerkeri] en
Pelterijenhandel
