E
esa
prinses
is jong.
Dr. Dresen gaat concreet
op ieders opdracht
in
Oecumenische ontmoeting
der kerken bevorderen
prinses
Ontmoetingsdag in Gouda
Lutherse vrouwen in
de kunst ingewijd
Verrassing voor
OECUMENISCH
HUWELIJK EIST
VOORLICHTING
VGemengde
kerkeraad
doop' door
afgekeurd
Em ivoord voor vandaag
„Geef ons heden ons dagelijks brood", leert de Heiland ons
bidden. We herhalen die bede vele malenmaar geloven wij
in de verhoring ervan? We hebben geleerd onze ptvduktie-
methoden te verbeteren, kunstmest te gebruiken, het land
beter te ploegen, zaad te veredelen en ongedierte te verdelgen.
We zijn minder afhankelijk van de natuur dan generaties voor
ons. Én in de steden hebben we eigenlijk helemaal het contact
met de natuur verloren. We denken niet meer in kilo's per
hectare opbrengst, maar in termen van loonzakjes, van pro-
centen en van toeslagen. Wat we ontvangen is verdienste, niet
meer genade.
Heeft deze bede ons nog wel iets te zeggen? We zeggen zelfs
dat de mens recht heeft op alles wat hij nodig heeft voor zijn
dagelijks leven. We willen niet meer horen van genade. En
deze bede ruikt naar veler gevoel te zeer naar beschimmeld
genadebrood.
Maar laat de hele bijbel niet zien dat juist deze levenshouding
zo door en door menselijk is. Wat is de grote zonde: Dat de
mens zijn eigen leven in handen wil nemen. Maar kan de mens
dat? We denken het wel. maar van tijd tot tijd moet een ramp
ons dan weer met ons eigen falen controleren. Want het is
niet waar dat wij alles kunnen. Boeren beginnen nu te besef
fen dat ze met hun verdelgingsmiddelen het evenwicht in de
natuur verstoren. De mens lost het ene probleem op, maar er
komt een nieuw terug. Juist daarom wordt het tijd dat we
eens van onze hoge zetel afklimmen en gaan luisteren naar
wat Christus ons leert bidden.
We lezen vandaag: Deuteronomium 16 1—12.
We lezen morgen: Deuteronomium 16 1322.
De tekst van gisteren, die helaas verloren was geraakt, was:
Deuteronomium 15 718.
ZATERDAG 1 OKTOBER 1966
Waar beginnen met medemenselijkheid
(Van een onzer verslaggevers)
PUTTEN Het houden van een protesttocht, een happening, een
teach-in over rassendiscriminatie of tegen de oorlog in Vietnam
is zo weinig verplichtend. Na afloop drink je koffie en gaat over tot de
orde van de dag. Heel wat lastiger is het met je nabije naaste bezig te
zijn, om in je onmiddellijke omgeving in navolging van Christus iets
van je geloofsopdracht waar te maken in de liefde tot de medemens.
Protesttoehten
en teach-in
vrijblijvend
het gewend-zijn te kijken naar film of
tv-story, waar de kijker zich de gevaar
lijkste dingen ziet afspelen (James
Bond) terwijl hij rustig in zijn kopje
koffie roert?
Men moest eens aan hoteldirecteuren
vragen hoe mensen hun kamers durven
achterlaten, „want ze hebben er toch
voor betaald?". Men moest eens van
werksters van kantoren horen hoe men
met as morst „omdat het toch wel weer
wordt opgeruimd". En dan het lawaai
maken bij feestjes, het laten brullen j
nen hoe weinig begrip en respect is
er tussen degene die in theologisch op
zicht zus of zo denkt. De meest voorko
mende praktijk is, dat we de op de|van motoren door de nachtelijke stilte j
ander een etiket plakken om elkaar i van ^en slaPonde straat.
dan zonder meer af te schrijven. Nieu
we ideeën en opvattingen worden aan
gehangen alsof Gods heilsboodschap nu
pas volledig te kennen zou zijn en vroe
ger nooit tot gelding kon komen. Zen
ding en missie brachten de Boodschap;
inclusief het westerse verscheurde i
Op bewogen wijze werd dit gisteren christendom. Velen hebben, nu oecume
ne „in" is. meer begrip voor anders-,
dan gelijkdenkenden.
In de maatschappij gaat het al niet
anders; we zijn geneigd mensen als j
nummers te beschouwen: een ober in
een restaurant wordt geroepen met een j
vingerknip, alsof hij een hond is; een
treinconducteur die zich de moeite j hriMtCllJh'
S*»ft iedere p«5s«irr belctfd om lijn Te denken ware aan kwalijke
Bootje
bouwen?
fceea plakband
gebruiken!
Goed materiaal
is het halve werkl
'T PLAKBAND DAT KLÉÉFT!
op de Civitasdagen van de Vrije Uni
versiteit in het CNV-conferentie-oord
te Putten voor een gehoor van overwe
gend studenten duidelijk gemaakt door
pater dr. P. R. A. D. Dresen S.J.,
Amsterdams studentenmoderator. Hij
behandelde de praktische kant van het
onderwerp medemenselijkheid, dat als
thema van deze conferentie aan de or
de was gesteld.
Het woord is bijna een slogan gewor
den, wat betekent, dat het nauwelijks
meer iets zegt Maar het betekent 1 i e f-
d eanders gezegdde kortste weg
van mens tot mens loopt via God (Bar
nard). Niet voor niets heeft Christus,
Die zichzelf altijd vereenzelvigt met de
naaste, in het liefdegebod de mede
menselijkheid als taak en opgave
gesteld.
Medemenselijkheid als levensstijl be
tekent zorg en respect voor de ander.
Die twee welbewust bij elkaar geno
men, want zorg alléén zou neerbuigend
zijn en respect zonder meer kil. Liefde
tot de naaste kan slechts bij echte vol
wassenheid opbloeien, alleen dan is de
van nature egoïstische mens in staat medemenselijkheid in het stadsleven'
het middelpunt van zichzelf naar ande- jOnze urbanisatie heeft de mens geredu
ren te verleggen. Ceerd tot een reeks gaatjes in een
ponskaart. Hele volken mogen in hun
vakantie bij elkaar op bezoek gaan,
mogen via radio, pers en tv weten wat
Communicatie-media offeren alles
op, terwille van de „menselijke sto- j
rv". Ik herinner aan „Zo is het", aan
de figuur Loeki in de film Mensen
van morgen waarover zoveel te doen
is geweest. De jongen gaf het helej
hebben en houden van zijn ouderlijk
huis in die rolprent prijs. Wat tej
denken van het geval met de domi
nee van Elburg: micro-fototoestellen
werden gehanteerd om aan „plaat-
jes" van de hoofdpersonen te komen,
en als dat niet lukte werd gewoon
een foto uit een fotozaak gestolen.
Zo herinnerde de pater zich dat hij
nogal eens een praatje maakte met een
vestiaire-juffrouw in een restaurant,
waar hij vaak moest vergaderen. Het
deed deze vrouw weduwe met enke
le kinderen thuis zo goed. „Maar als
ik dan de vergadering uitkwam lag
mijn jas als eerste klaar..."
Prinses, het damesblad dat zo gul is met
geschenken, doet méér dan elk ander da
mesblad. Ook voor de jeugd. In Prinses van
deze week Grote Tiener-quiz ter gelegen
heid van het Grand Gala du Disque met 30
popgramraofoons ais hoofdprijs en voor
meer dan f 1000.- aan platenbonnen. Vanaf
volgende week 3 pagina's Swiebertje. Foto
verhaal in levensechte kleuren.
Prinses biedt vele voordelen. Een prachtig
wit halssnoer voor slechts f 4.75, is de speciale
aanbieding waar thans 10.000-en Prinses
abonnees van profiteren.
Vanaf volgende weekeen uniek pakket bloem
bollen voor kamercultuur. Voor Prinses-
abonnees voor de helft van de prijs.
Voor nieuwe abonnees is er als gratis wel
komstgeschenk het Groot Beatrix Boek (waar
de f 14.90).
Stijl slecht
Hoe staat het met onze medemense
lijkheid als levensstijl? Ronduit slecht.
Achtereenvolgens ging de spreker daar
ook nog uitvoerig tijdens de gedach-
tenwisseling aan de hand van prak
tijkvoorbeelden op in.
Om maar bij de godsdienst te begin-
Protestants journalisten in Rome te gast (II)
kaartje te vragen wordt het gevraagde verslaggeving van rechtbankzaken, aan
verveeld zonder boe of bah aangereikt, i het vogelvrij zijn van staatshoofden
Dan is er de onbewogen loketambte- (dg „voyeurs foto" van prinses Beatrix
naar... Dat kan allemaal anders, waar- en haar verloofde in haar eigen tuin).
Typerend achtte de spreker het dat een
wereldprijs voor persfoto's kan worden
uitgereikt aan die fotograaf die in.
beeld bracht hoe een minister-presi-
dent door een mes in de buik werd
vermoord.
Het merkwaardige is, dat betrokke- j
nen menen dit alles te kunnen dekken i
met de opmerking „nieuws is nieuws".
Toen de pater zo'n betrokkene niet kon
overtuigen had hij ten laatste gezegd
n i stel dat uw dochtertje van acht de
txeeKS gaatjes jvader hield hartstochtelijk veel van[
Wat te denken van het manco aan dat kind, dat wist hij vanmiddag;
onder de tram kwam en werd gedood
en. dat een fotograaf van haar stoffe-|
lijk overschot een foto nam die u mor-l
gen in alle kranten kon aantreffen, wat!
zei u dan? De reactie van de man was
geweest: Nee, dat nooit. En de pater I
had gerepliceerd: moet ik dan zoveri
gaan om u een beetje beroepseer bij te
brengen?
In de reclamewereld achtte dr. i
Dresen het al niet veel beter gesteld.;
De vrouw wordt er gebezigd als object
en consumptie-artikel. Het summum
van grofheid had hij eens in de etala
ge van een zeer chique modehuis aan
getroffen, waar slechts één japon
uitgestald. Een sierlijke hand wees
daarbij naar een tekst, duidelijk
leesbaar op de achtergrond: „Een
mooie tailleur van... vergiftigt
vriendinnen..."
Prinses is prachtig.
Zojuist is Prinses in
een nieuw gewaad ge
stoken en is prachtiger
dan ooit. Overtuig uzelf
en vraag met onder
staande bon een proef
nummer aan. U krijgt
het geheel gratis thuis
gestuurd!
Zend mij een proefnummer t
het damesblad dat als motto voert prachtig, positief, pittig
Adres
Woonplaats
(Door ds. G. P. Klijn)
ROME Op de dag, dat kardinaal Bea samen met dr. W. A.
Visser 't Hooft de twee oecumenische matadores van deze ttfd
in Franlcfort de Vredesprijs van de Duitse Boekhandel in ont
vangst nam, werden in zfjn bureau 50 protestantse journalisten
ontvangen om deze schepping van paus Johannes de 23e, het z.g.
Secretariaat tot bevordering van de eenheid der christenen, van
nabij te leren kennen. Zij konden daaruit opnieuw constateren
hoezeer de geest van de betreurde paus voortleeft.
Een ander bewijs daarvan ontvingen
vorige week de in Rome vergaderende
Werkgemeenschap van Protestantse
Journalisten in Europa, toen zij gevolg
gaf aan een uitnodiging, een avond
door te brengen in de kring
rooms-katholieke collega's.
Het bestuur van de Unie
rooms-katholieke Journalisten in Italië
betoonde zich een onbekrompen
gastheer, maar meer dan door het
voortreffelijke buffet, dat zij aanbo
den, werden we getroffen door de har
telijke en broederlijke geest en de oecu
menische openheid, waarin de topfigu
ren in de Italiaanse journalistiek om
tegemoet traden. Het klimaat van J<>
hannes vervulde het gebouw, waar wij
/aten en zijn geest stoeide vrolijk door
het gemengde gezelschap, ons afwisse
lend met ernst of humor een por in de
ribben gevend.
junct-hoofdredacteur van Italiës
grootste en meest progressieve krant
de L'Avenirra Italia, verschijnend in
Bologna. Ook al moeten wij ons vele
ingezonden stukken-schrijvers van het
lijf zien te houden, die vinden, dat wij
onze eerste taak verzuimen, nl. de
Rooms-Katholieke Kerk verdedigen.
Het spijt ons aldus deze dr. Prattesi.
maar daarvoor zijn we niet meer te
porren. Wij hebben onze handen vol
aan de taak de stem van het volk te
laten horen.
Leren
bij elkaar omgaat, anderzijds weet
onze buurman niet of wij van hem
niet of hij gezond, ziek, of misschien
wel dood is. Gevallen van iemand die
meerdere dagen soms een week dood
in zijn stoel voor het raam zat komen
we regelmatig in de krant tegen. En
dan de eenzaamheid van de ouden van
dagen, die zich veelal uitgerangeerd
voelen, opgeborgen in een inrichting
tot de dood.
Over medemenselijkheid in het
keer is ook veel, zeer veel te zeggen.
|Tal van brave lieden gedragen zich
achter het stuur als mensen die op hun
rechten staan. Hoeveel letsel, hoeveel
doden zijn er dagelijks door een ontstel
lend tekort aan medemenselijkheid?
Ouden van dagen die niet meer uit de
voeten kunnen en kinderen zijn, zelfs
I op de zebra, hun leven niet zeker. Om
,van het gauw nog even door oranje of
de andere kant uit tel"1'» '°«d llch' maar
gooien. Dat ging zeker tegen Petrus'
deskundigheid in. maar hij gehoorzaam-
Het verhaal wordt eentonig,
de de Heer en aei: Op Uw woord ral ik|»f°oemd ln de" "id maK b">aald
het net uitwerpen blijven hoe hele «roepen mensen onbe-
uitwerpen. wogrn paMle( staan kijken
/-i i naar iemand die zich in grote nood
(Jngeauongen 'bevindt. Het kan voorkomen dat nie-
Het was een avond van eerlijke en mand een hand uitsteekt. Ik vraag me
ongedwongen openheid. Het was dan wel eens af, aldus dr. Dresen, hoe dat
beleefdheidsgebaar
aan de gasten, maar eerder een teken
van echte, oecumenische broederschap,
dat de Jezuiet dr. Tucci aan de presi
dent van de Unie van Protestantse Ker
ken in Italië, dr. Sbaffi, vroeg de
avond met het Onze Vader te beslui
ten. Zo klonk in die rooms-katholieke
in vredesnaam mogelijk is. Wellicht
(Van onze kerkredactie)
GOUDA De jaarlijkse ont-
moetingsdag van de Neder
landse Lutherse vrouwenbond
werd gisteren gehouden in Kunst
min in Gouda. Uit heel het land
waren de dames gekomen.
„Een kleine oase in ons bestaan",
noemde de presidente, mejuffrouw H.
W. Westermann de bijeenkomst. „We
zijn op weg en gaan elk die weg naar
Drs. A. Dirkzwager aan
VU gepromoveerd
r
In dat opzicht kunnen wij veel van u
Ieren, meenden de broeders. Want het
l gaat bij u een stuk minder star en
strak toe dan bij ons, zoals ik bij ver
rassing onlangs ontdekt heb. zei nrof.
Vittorio Veronese, president van de
Bank van Rome en waarnemer vanwe-
i ge de Rooms Katholieke Kerk op de
I riendschap Conferentie voor Kerk en Samenle
ving, die de Wereldraad in juli in
Hiet begint onze vriendschap, zei tic Genève heeft gehouden. In die laatste!
president van de Unie van rooms-k;i- kwaliteit had hij enerzijds zijn hart ARvHF,, Wnnorc
tholieke journalisten, dr. Manzani. een vastgehouden bij de onbegrensde vrij- iJïh^n^»» «nilfn
oud-staatssecretans en nu hoofdredac- heid> die de disCussie kenmerkte en f nJ liif 1 «JILÏ s
h" 1andp""d»1 van da n"m,e d'f oktob^ 80 iSr^rd. JZZSt
Romano, want hier ontmoeten eiKaar ontstaat als niet van tevoren vaststaat
niet alleen journalisten, maar christe- wat er ujt de koker van de leer te
nen. Onze eerste en gemeenschappe- voorschijn moet komen.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Giessen-Oudekerk: L.
Doorn, kand. te Huizen (NH); te Wezep:
J. Vos te Rijssen.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepbaarstelling: De classis Schie
dam heeft toegelaten tot dienaars des
machtige publiciteit het Ge-! Woord en der sacramenten: ds. W. H. de
bed des Heren, door ieder in zijn eigen |Boer- voorheen predikant te Vlaardin-
tQgl gen van de (vrijgemaakte) gereformeer-
Dit oecumenische conttct in de pubU-.ft JS?*'"''*" Vlamingen.
citeit vormt een waardevol resultaat REM. BROEDERSCHAP
van de conferentie der Protestantse j Beroepen te Dordrecht: ds. A. de Jon-1 de spreker. En begin
Journalisten in Rome. Het sluit aan bij ge te Gouda. i lijke omgeving,
de studiedagen, die onlangs al door de
Wereldraad en het Doe. I-centrum (van
rooms-katholieke zijde) in Genève wer-i
den gehouden. Het ziet er naar uit, dat;
hier tal van mogelijkheden tot samen-1
werking en dienst aan de oecumene!
liggen. Niet alleen op Europees niveau.,
maar ook in ons eigen land.
fAAT U ok naar Leeuwar- haar monoloog: „Wilt u een peper-
den?" vroeg mijn overbuur- muntje? Nee? Hoe bestaat het, lek-
vrouw in de trein. Ik knikte be
vestigend en vreesde dat ik mijn
boek wel kon opbergen. Zij behoor-
en ik hebben dus alleen
-■ boek wel kon opbergen. Zij behoor- 'J, UWCl .ullcc"
moerlltfp ïari^P I d« kennelijk tot de praatgragen. En cl'e dochter, zij kan haast nooit weg
J ja hoor. Ult ,iaar 9ezook al vanwege die
ja hoor.
.Jlijk, dat vind ik
een klein eindje in een
met een onbekend
i vaststaat °ktober 80 ,aar w°rdt
willen een actie voeren, waardoor
Israël bomen op de naam van de heer
Penseel worden geplant.
kan wel aardig wezen, maa
md. ach dat jes
uit haar gezin, ook al vanwege die
ongeregelde politiediensten. Zou kwaad bij,
niks voor mij zijn, ik hou
Metten
Ds. B. G. te Winkel, luthers predi
kant te Gouda, die de ochtendwijding
(metten) leidde, sloot op de woorden
van de presidente aan. „Bij dit onder
weg zijn is er iets dat u verbindt: de
genade, die wij hebben ontvangen. Nu
hebben wij die genade niet alleen,
maar wij moeten wel de eersten zijn
met aanbidding."
Dit is in de geest van Paulus, die
over de wedloop spreekt. Paulus
spreekt ook over het vaderschap. We
hebben een vader, die ons wil sterken,
opdat wij de rijkdom van Zijn liefde
leren kennen.
Het kind ben ik, de vader is God en
de moeder is de Kerk. Bij haar mag ik
e thuis weten.
Het gezin
Een hoogtepunt van de dag vormde
de boeiende lezing van de schilderes
mejuffrouw W. Knottebelt uit Brum-
over „Het gezin in de schilder
kunst". Eens in het museum van Oud
heidkunde in Leiden kwam zij, staande
voor een afbeelding van de farao met
zijn vrouw (Nefertite-red.) en zijn spe
lende kinderen, op het idee een studie
te maken met het gezin in de schilder
kunst.
Van de resultaten van deze studie
,w. hem te vernachten resultaten konden de lutherse dames gisteren ge-
de verschillende vakken of groe- behulp van dia's werden
onmiddel-i pen van vakken in de in aanmerkingschilderijen uit alle eeuwen getoond,
I komende onderwijsrichtingen." i waarop het gezinsleven is afgebeeld.
's Middags vertelde de heer J. Ooster-
welder uit Amsterdam een tweetal ver-
Protestants Nederland
in brief aan synode
Oud-jong
m de verhouding'tussen ouderen en
jongeren is het gemis aan tact en be
grip al even merkbaar. Jonge mensen
willen hun eigen weg banen als bulldo-
ouders leven, meer dan wij
vermoeden, langs de nood van hun kin
deren heen. In de huidige oversexua-
lisering van de man-vrouwverhouding
lijkt nauwelijks meer plaats te zijn
voor een gewone vriendschap tussen
en vrouw. Zoveel als men weet; AMSTERDAM Aan de Vrije Uni-
w«. geestehjke versite't promoveerde gisteren drs. A
verschillen, met alle conflictstof voor Dirkzwager tot doctor m de sociale we-
later daaraan verbonden. tenschappen op een proefschrift geti-
Zo zouden wc door kunnen gaan, nog I teld Intelligentie en schoolprestatie,
heel lang. Nu we een en ander eens een empirisch onderzoek. Promotor
met dc vinger hebben nagegaan, moge was prof. dr. s. D. Fokkema.
het duidelijk zijn. aldus pater Dresen, j
het met de medemenselijkheidAan het proefschrift is een tiental
als religieuze opdracht en als levens-1 stellingen toegevoegd. Een daarvan
stijl niet eenvoudig hebben. Zo ergens I luidt: „Bij het overleg met een leerling
dan geldt hier de overbekende passage over een te kiezen schoolloopbaan dient
uit een voetbal-lied „Geen woorden'het accent te liggen op het (door hem
maar daden". Ga eens na wat u doette ontplooien) studiegedrag en de daar-
en niet doet met dc medemenselijk-1 van
heid, de liefde tot uw naaste, zo besloot voor
■erig ben ik i
i alles op tijd. Erg schrij-
je moet de
Zij; lange rit, dat is leuker, dan leer je familieband aanhouden, daarom ga ie slecht liep, niet
hij moest niet
chagrijnig zijn, dat is de kwestie. L
En dan dat lezen van hem, net als
hij verzot op lezen. Ik zei dat
(Van c
e kerkredactie)
maar weer
lijke taak in deze tijd Is de
ring van de oecumenische ontmoeting ™U hebben elkaar als rooms-katho- De 80-jarige heeft in de oorlog hon-
tussen de kerken en hun gelovigen. '«*ke en protestantse journalisten hard derden Joden ondergebracht. Ook tij-
Onlr al* Wi. nor ver van elkaar af nodlK' 'e' prof Veron*~- want wij dens de slag om Arnhem speelde hij
blijken te staan. Iaat ons denken aan J"angrijk® ro,: het hoofdkwartier
h« woord van Joh.niws do Mo. d.t hij 'Tuur: .'Cijtor,. d,o ons v.n hot vorzet wu m rijn hu,s go
eens sprak in een ontmoeting met com-
Ruimte
staan hier in Italië zonder meer met de'
rug tegen de muur. (Cijfers, die ons van het verèet
van Waldensische zijde gegeven wer- vestigd en men was via
munl.ton: Wij kunnon olkaar niet b. don, .preken own «en tatlwHete kerk- telefoonaansluitingen rechtstreek, ve'r-
grljpen. maar wij kunnen elkaar liet- L".* n^! r S!"" me' de "alll«rde" ^os
rdbaan'de"^kene|r'^rdhetdrRe^nen W'i ophouden de absolute ze- In IM5 werd hij samen met zijn bei-
aan deze uitsnraak in een van de conci- kcrhc,d van de leer propageren, zij de zoons gearresteerd en overgebracht j
jp-rptpn ^"r is eeen oecumene mo va n'et meer te verdedigen. Wij kun- naar het kamp Ludwiglust in Medklen-
""ik ronder mnerufë bekering k^w^ '.SSTfeeS^ S£r I°°M H
gelijk zijn en erkenning vinden. Laten De heer Penseel heeft viermaal be-;
we letten op Petrus, die opdracht 7oek van wijlen Koningin Wilhelminaj
krijgt verder van de oever af te steken gehad.
Openhartig onthulden de gastheren.
dat hun weg allerminst over rozen gaat
m deze tijd. Wij dragen de last van
een conservatief verleden en van een
te nauwe binding aan de hiërarchie,
verklaarde de hoofdredacteur van het
Jezuïetentijdschrift Civita Catholica.
Maar paus Johannes heeft ons in de
openheid gebracht en nu luisteren wij
meer naar de publieke opinie dan naar
de wensen van de kerk. Wij geven
daarom oecumenische berichten en niet|
alleen onze rooms-katholieke visie. DELFT De Delftse hervormde kerkeraad heeft de „gemengde doop'
maar ook de mening van andere ker- afgekeurd. Enkele weken geleden werd een kindje uit een „gemengd huwe-
ken. En dat zo verstaanbaar mogelijk, lijk" gedoopt in een dienst van prof. dr. W. H. Beekenkamp door pater S.
want wat wij zoeken te bevorderen is Jelsma. Volgens de kerkeraad is daardoor met name onder de jongeren ver-
geen oecumene aan de top allereerst, warring gesticht. Deze doop, was de conclusie, is een belemmering van het I
maar huiskameroecumene. Niet eenvou- kerkelijk gesprek.
dig. want het rizzelt bij ons van span- Prof. Beekenkamp verdedigde de doop en noemde deze een oud-conven-
ningen cn tegenstellingen, wij weten tionele daad. waarbij hij verwees naar het concilie van Nicea. Hij schetste
/elf niet meer waar wij uitkomen zul- de plechtigheid bovendien als een pastorale en diakonale handeling. Maar
len. de vergadering werd door z(jn woorden niet gerustgesteld. Meer nog dan als
Wij gaan gewoon door. vulde een een overtreding van de kerkorde zag men de daad als tegenstrijdig aan Schrift
ander journalistiek kopstuk aan, de ad-en belijdenis, aldus het verstrekte persbericht. 1
i
mekaar echt kennen. Ik zie dat
leest, ik lees nooit, ik vind
aan. mijn man zegt weieens, waar
om hebben we eigenlijk het Panora
ma en de Margriet, jij leest er
nooit in, jij kijkt alleen de plaatjes,
dat is waar, ik kijk alleen de plaat
jes. dat vind ik
diertje zijn pleziertje, zeg ik altijd.
Wat gaat u doen in Leeuwarden7"
..Naar een vergadering."
ik iedere twee maanden naar haar of geen weer, iedere vrijdag sjokt
geregeld, hij mag er natuurlijk 1
aan tekort komen. Nou vraagt u
natuurlijk waarom gaat die man
leuk.Ieder n'et meeMaar dat zit zo: drie ja
ren geleden heeft hij zijn heup ge
broken en ach ik wil niks van
de dokters zeggen maar hele-
i heb ik van te voren ook, die boeken, ze slingeren
„Vergaderen, weer zoiets, ook maa' nooit
ge-
niets voor mij, al dat gepraat i
worden. Hij loopt ontzettend moei- deren?
weet ik wat voor ongeregelde gezin
nen. De mensen lezen die boeken
misschien zelfs wel in bed, kan je
nagaan wat voor ziektes je op die
manier in huis haalt. Wilt u echt
geen pepermunt? Nee, nou ik neem
er nog een, ik vind het altijd lek
ker fris in de mond. Hebt u kin-
niemand wat aan heeft, daar wordt *Ük, eigenlijk was hij nooit wat ik
de wereld ook niet beter van. Ik ga *en 'ermf Uppelaar noem, maar na
naar mijn dochter. Ze woont al ja- at on0e'vk komt hij bijna heie
ren in Leeuwarden, mijn schoon- ™aal met meer op straat. Boven
zoon is bij de politie, drie kinderen d,?n ™kbed van toen hem in
hebben ze. Hee. we stoppen, is dat uo°fd geslagen, als u me be-
Gouda al, wat gaat dat vlug als je 9nJPf-
icat babbelt hè. Waar hadden we
het over, o ja, over mijn dochter.
j i 1.--J "t uut tiuKiae ook mei, w
fcnajjpe meid hoor. alt,,d geweest, „er,loosbaar gino ze oerdér:
kon jongens bij de vleet krijgen,
maar het moest en zou die Tjitte -Ja, begrijp me nou vooral niet
Wat ze eraan vond, weet ik verkeerd, hij is niet gek of zo hoor.
„Drie", zei ik moe en keek in
wanhoop naar de noodrem.
„Drie, zo zo, ach ja, wij hebben
alleen die ene dochter en die
schoonzoon dan naatuurlijk, maar
aangetrouwd wordt nooit echt ei
gen, ze zeggen wel dat als je doch
ter trouwt je er een zoon bij krijgt,
maar dat is larie, neemt u dat maar
JN UTRECHT loog ik abrupt:
Sorry, maar ik geloof dat ik
daar een kennis zie. Goede reis ver
der."
begrijpt. Aan zijn hersens
keert het dus niet,
hij is zo breerde nog na in mijn dof gewor-
der, omdat hij nu niet zoveel praat chagrijnig geworden, o wat kan die den hersens. Het was alsof de trein
als u, hoeft ie nog niet
zen, hij zegt niet veel, dat is icai
is hij niet. Dat zei
man vervelend wezen. Soms denk
ik weieens: Van Zanten wat ben je
een klier, het is zonde dat ik het
tje begeert, natje en droogje op tijd
cn al zeg ik het zelf, ik kook lek-
yE WACHTTE met op mijn be- ker, geen liflafjes, maar een goede
vestiging, maar heropende burgerpot. Ach er zit geen draad
ook weet van had. De wielen
zeiden tegen de bielzen: Van Zan
ten... van wanten, Van Zanten...
van wanten
En ineens schoot het door me
heen: Wat heerlijk voor Van Zan
ten. Hij mag nu drie dagen lezen... I
MINK VAN RIJS DIJK
DELFT Het hoofdbestuur van de
j vereniging „Protestants Nederland"
heeft een schrijven gericht tot de gene-
i rale synode van de Nederlandse Her-
I vormde Kerk. Het uit zijn verontrus
ting over wat zij noemt „de toeneming
van het verschijnsel der zogenaamde
oecumenische huwelijken.'
Het vraagt daarin de synode te zor-
1 gen voor uitvoerige inlichtingen om
trent het rooms-katholiek kanoniek hu
welijksrecht aan hen. die een gemengd
(protestants/rooms-katholiek) huwelijk
overwegen.
Tevens wordt de synode verzocht om
medewerking van predikanten aan der
gelijke huwelijkssluitingen aan duide
lijke richtlijnen te binden.
De brief geeft een uitvoerige kritiek
op het geschrift „Gemengd gehuwd,"
dat onlangs is uitgegeven door de raad
voor de herderlijke zorg van de Neder
landse Hervormde Kerk en het lande
lijk centrum voor katholieke actie (De
Horstink). Dit boekje bevat volgens
Protestants Nederland een bijdrage,
die tot ernstig misverstand kan leiden,
namelijk het opstel van dr. L. G. A.
van Noort. Hierin.komt niet genoeg tot
uitdrukking, dat het rooms-katholieke
kerkelijke recht voor alle rooms-katho-
lieken nog steeds bindend is.
Volgens Protestants Nederland moet
het vooralsnog uitgesloten worden ge
acht, dat de Rooms-Katholieke Kerk
binnen afzienbare tijd het burgerlijke
huwelijk als geldig zal erkennen, ter
wijl ieder rooms-katholiek sacramen
teel gesloten huwelijk in de grond der
zaak een weg is tot contra-Reformatie
ten opzichte van het toekomstige
geslacht, welke faciliteiten betreffende
de huwelijkssluiting de Rooms-Katho
lieke Kerk ook zou verlenen.
