GROTE SCHEEPSWERVEN
MOETEN SAMENWERKEN
Commentaar
Croiset naar
AMBTENAAR WERD
ERNSTIG GEWOND
Uit de Haagse hof geplukt
Commissie-Keyzer'gereed met rapport
Verbetering
financiële
klimaat
Onvoorzichtige
automobilist
kijk, en zo
heeft delana
nog veel
meer moois!
DINSDAG 13 SEPTEMBER 1066
Inxe
icheepsbouw
K RUIM vier kilo papier heeft de
I „Commissie-Keyzer" dan het lang
wachte beeld van de Nederlandse
[heepsbouw geperst. Voor enkele
iderdduizenden guldens weten re
ling, werfdirecties en scheeps-
;rs nu, hoe hun bedrijfstak
staat: niet zo best. Niettemin
[eft een omvangrijke studie aan-
tond, dat er achter de wolken
scheepsbouwzonnetje
Üjnt. Zaak is echter eerst de
[pressie te verdrijven,
f onder leiding van de oud-staats-
fretaris Keyzer staande commissie
pt als belangrijkste storingver-
een verregaande samenwer-
tussen de zeven grote werven
j een groep middelgrote op. Een
ardig streven, maar ook een
i dat ons gezien de Neder-
verhoudingen moeilijk
)lbaar lijkt. Eén groep met drie
iduktiebedrijven you de bouw van
pte schepen moeten gaan aan-
n. Maar wie offert zijn dure
iliteiten (bouwdokken, kranen
l) op aan wie? En wat zullen de
gevolgen zijn? Het zijn
J^ele van de diverse factoren, die
bijna volledig samengaan van
werven tot een uiterst moei
de zaak zullen maken,
pver hadden wij gezien, dat de
missie zich ronduit had uitge
keken voor directe steunverlening
1 een zo mogen we het toch
n min of meer nood-
Jende industrie. Subsidiëren zoals
scheepsbouwende landen
leurt, zou een groot deel van de
i de scheepsbouw hangende bui
jiben kunnen wegnemen. Het feit
de werven zelf maar moeten
i hoe ze aan hun orders moeten
is er de oorzaak van, dat de
ierportefeuilles zo angstwekkend
j zijn. Japan, Italië en Frankrijk
voorbeeld liggen ons mijlen voor.
J krijgen steun.
verbetering van het fiscale
at, zoals de commissie die aan-
ieelt, is iets waaraan de scheeps-
ipw, dunkt ons, voorlopig ge-
i de positie van de schatkist
t behoeft te denken,
t zeker waardevolle rapport komt
daarom wat te theoretisch voor.
verwezenlijking van de vele
levelingen zal ongetwijfeld lan-
op zich laten wachten dan de
tot vijf jaar die de commissie
r ogen heeft.
Heer handel met
Israël gewenst
t <VTRECHT „Het is onbegrijpelijk,
3 een land als Nèderland, waar men
reel sympathie heeft voor Israël, op
zesde plaats komt als handelspart-
r. Deze opmerking maakte de heer
JlKlafter, vertegenwoordiger van de
Btrale Kamer van Handelsbevorde-
g in Israël, gistermiddag op de alge-
he vergadering van de Kamer van
jphandel Nederland-Israël.
&ij zei verder, dat de handelsbetrek-
ken tussen beide landen de laatste
jn een statisch beeld te zien geven.
Ierland heeft in tegenstelling tot an-
Je landen niet geprofiteerd van de
•genomen welvaart in Israël.
(Van onze scheepvaartredakteur)
ROTTERDAM Het is nood
zakelijk dat de Nederlandse
scheepswerven die grotere sche
pen bouwen zo spoedig mogelijk
tot samenwerking komen. Deze
samenwerking zou, evenals in het
buitenland, moeten resulteren in
groepsvorming van gespeciali
seerde produktiebedrijven. Dat is
een van de voornaamste conclu
sies die de „Commissie Neder
landse Scheepsbouw 1965" (onder
voorzitterschap van de heer M.
J. Keyzer, oud-staatssecretaris
van verkeer en waterstaat) ver
meldt in haar zeer uitvoerige
rapport. Een andere conclusie is:
verbetering van het financiële
klimaat, in het bijzonder wat be
treft de kredietfinanciering.
De „Commissie-Keyzer" heeft in
gen maanden tijds een zeer diepgaande
studie gemaakt van de Nederlandse
scheepsbouw en de moeilijkheden waar
in deze verkeert. De vorig jaar septem
ber door de minister van economische
zaken op initiatief van de Centrale
Bond van Scheepsbouwmeesters in Ne
derland geïnstalleerde commissie heeft
daartoe elf landen bezocht. Deze grondi
ge manier van doorlichting
bedrijfstak is uniek voor ons land. Het
werk van de commissie is neergelegd
in een hoofdrapport van 150 pagina'!
en in een groot aantal deelrapporten
van totaal 600 pagina's. Geheim blijven
de rentabiliteitsrapporten van de zeven
grote en enkele middelgrote werven.
De „CommiSsie-Keyzer" die. mits
de nodige maatregelen worden getrof
fen, voor de Nederlandse scheepsbouw
een goede toekomst ziet meent dat
de samenwerking tussen de grote wer
ven betrekking moet hebben op
studie ter verbetering van het ar
beidsklimaat, een onderzoek naar de
mogelijkheden tot verbetering van de
werkmethoden en de outillage, de mo
gelijkheden op het gebied van research
en ontwikkeling, het 'makten van
werpen en de acquisitie.
GROEP VAN DRIE
Zo'n scheepsbouwgroep zou bij voor
keur uit 4 tot 5 produktiebedrijven
moeten bestaan en 9.000 tot 10.000
werknemers in dienst moeten hebben.
Voor ons land zou dit inhouden dat de
scheepsbouwsektor van de 7 grote wer
ven (eventueel uitgebreid met i
tal middelgrote) in één groep zouden
moeten worden ingebracht. De
sie meent evenwel dat een zo vergaan
de concentratie voorlopig niet te verwe
zenlijken is. Zij denkt in dit verband
Open brief aan
DEN HAAG Onbeheerst auto-
'ijden komt in ons land helaas niet
)ij wijze van uitzondering voor. El-
:e dag worden drama's voorkomen,
[ing het op het nippertje goed,
'aak door toedoen van andere weg-
ebruikers. Zo'n andere wegge
bruiker, een automobilist uit Hil-
7L lersum, vraagt in de jongste Auto-
)rl tampioen van de ANWB (ingezon-
jt len stukkenrubriek) aandacht voor
eU#en volgende wrange ervaring.
,n In zijn „open brief aan een on-
•sp< 'oorzichtige automobilist" schrijft
O iij
„U reed op zaterdag 23 juli, met
ewrtw keurig schone, lichte Volkswa-
lidfen, om ongeveer kwart voor één,
/oor Rilland, op de weg van
Irabant naar Zeeland. Het was op
'ie smalle weg zeer druk in de
ichting naar het westen en men
eed niet vlug genoeg naar uw zin.
-/bok reed men te dicht bij elkaar,
II Mat u niet telkens één kon passe
en. U moest er dus tien tegelijk
lemen. Maar u deed het op een
lelling.
En natuurlijk moest ik net van
ie andere kant tegen die helling
J&pkomen. Even over het hoogte
punt zouden we elkaar pas zien en
H« lan „ontmoeten" op dezelfde rij-
>aan.
U kon niet uitwijken, want uw
medeliggers reden veel te dicht bij
elkaar en we konden geen van bei
den voldoende snel remmen, want
de afstand was een meter of dertig.
Dus deed ik het enige wat mogelijk
was om een ontzettend ongeluk te
voorkomen. Ik reed door de
grasberm heen naar het, gelukkig
geheel vrije, fietspad.
U kon dus ongehinderd doorrij
den (zonder een schrammetje) en
dat deed u dan ook. Zeer laag
geschat zoudt u nu tien doden en
vele zware verminkingen op uw ge
weten hebben, alsmede het ver
driet van vele nabestaanden.
Ik vraag geen dank voor het feit
dat ik uw leven gered heb. Het
ging om het mijne even goed.
Persoonlijk ben ik zeer dankbaar
dat ik het leven eraf gebracht heb
en daarbij zinken alle andere din
gen in het niet. De schrik, de
boosheid op u, ook de schade die ik
door mijn reddingsmanoeuvre heb
opgelopen (plm. 200).
Maar als straks hiervoor de reke
ning gepresenteerd wordt zal het
toch een bitter gevoel van onbillijk
heid geven, dat ik die als volkomen
onschuldige moet betalen, terwijl u
eraf komt zonder een krasje en
zonder de minste last."
dan ook aan een groep met drie pro
duktiebedrijven, waarvan één bedrijf
zich specialiseert op de bouw in serie
van schepen tussen 50.000 en 200.000
ton dw, één bedrijf zich richt op de
bouw in serie van tankers, bulkcarriers
en vrachtschepen kleiner dan 40.000
ton dw en één bedrijf het maatwerk
verzorgt.
Als optimale jaarlijkse capaciteit
voor een werf met een groot bouw-
dok noemt de commissie drie tinkers
van ongeveer 200.000 ton of
kers van 70.000 ton en voor een werf
met een kleiner dok zes bulkcarriers
van 35.000 ton of acht lijnschepen
van 12.000 ton of twaalf trampers
van 14.000 ton. Op deze basis komj
men tot een personeelssterkte
geveer 1700 man ieder en voor de
werf voor maatschepen tot 2000
Voor de middelgrote werven is even
eens samenwerking geboden. Werven
die schepen bouwen kleiner dan onge
veer 5000 ton dw zouden kunnen sa
menwerken op het gebied van de staal
verwerking, timmerfabriek, acquisitie,
•inkoop e.d. Een goed voorbeeld is reeds
de Industrieële Handelscombinatie Hol
land (IHC).
De „Commissie-Keyzer" begon vorig
jaar haar werkzaamheden met het ster
ke vermoeden dat de situatie in onze
scheepsbouw ernstig is. De bestudering
van de feiten heeft dit bevestigd, aldus
het rapport. Niettemin liggen er moge
lijkheden. De commissie is van oordeel
dat de problemen niet van conjuncture-
maar van structurele aard zijn.
Het onderzoek heeft aangetoond dat
het gemiddelde netto-verlies van de af
deling scheepsbouw van de 7 grote wer-
1963 elf procent en in 1964
twaalf procent van de omzet
de middelgrote werven was dit resp.
6,8 en 6,7 procent. In 1964 was het
netto-resultaat van de reparatie bij de
grote werven positief één procent
de omzet en van de overige aktiviteiten
positief twee procent.
DRIE OORZAKEN
Voor de moeilijkheden zijn, aldus de
commissie, drie hoofdoorzaken: buiten
verven worden bijna overal
door de nationale overheden gesteund
het op gunstige voorwaard*
verstrekken van kredieten; onze wer
ven worden geconfronteerd met eer
pend arbeiderstekort, terwijl de
beidsproduktiviteit vaak te we
overlaat; Nederland is achtergebleven
een snelle overschakeling op e
dustriële denk- en produktiewijze.
Het voortbestaan van de scheeps
bouw is van groot belang voor om
land. Deze bedrijfstak neemt onge
veer 2,5 procent van het nationale
inkomen, 3 procent van de uitvoer
en ongeveer 2 procent van de werk
gelegenheid voor zijn rekening. Eind
1964 waren ongeveer 49.000 mensei
werkzaam in de scheepsbouw, ter
wijl 37.000 werknemers er direkt bij
betrokken waren.
De Nederlandse scheepsreparatie in
relatief belangrijker (10 tot 15 procent
van het wereldtotaal), maar de commis
sie meent dat het onmogelijk is de ge
hele vaderlandse nieuwbouw op repara
tie over te schakelen.
Bij de bestudering van de produktie-
kosten kwam de commissie tot de con
clusie dat de kostencomponent „staal"
duidelijk in het nadeel verkeert t.o.v.
buiten de EEG gevestigde werven. De
binnen de EGKS gevestigde werven
zouden op minstens even gunstige voor
waarden staal bij de EGKS-staalin-
dustrie moeten kunnen kopen als ande
re landen.
Ten aanzien van de voortstuwings
werktuigen (motoren, turbines enz.)
meent de commissie dat een concentra
tie van de bouw in ons land in een
enkele onderneming wenselijk is, zo no
dig op diverse produktieplaatsen.
SOCIAAL
Veel aandacht heeft de commissie
geschonken aan de sociale problema
tiek van de Nederlandse scheepsbouw.
Zij heeft vastgesteld dat de aantrek
kingskracht van deze bedrijfstak te ge
ring is. De personeelsbezetting bij de
grote werven is in 7 jaar met bijna 20
procent teruggelopen en de gemiddelde
leeftijd van de werknemers bedraagt
43 jaar, tegen 38 en 39 jaar voor de
gehele mannelijke beroepsbevolking.
De commissie meent dat veel zal moe
ten worden gedaan om het werk aan
trekkelijker te maken (o.a. een minder
patriarchale benadering van het toe
zichthoudend personeel).
Ook de arbeidsprestaties zouden
Voorlichting
veer 50.000) zullen door middel
van een in populaire vorm
geschreven boekje („De
scheepsbouw van vandaag en
morgen") op de hoogte worden
gebracht van wat het. rapport
van de „Commissie-Keyzer"
zegt: een unieke manier van
voorlichting aan de mensen die
zeker zo nauw bij de problemen
in de scheepsbouw zijn betrok
ken als de werkgevers.
Een aantal statistiekjes en te
keningen maakt het geheel zeer
duidelijk en begrijpelijk. De
scheepsbouwwerknemers kun
nen zien dat hun werf slechts 30
tot 35 procent van de tota'e
bouwkosten van een schip in ei
gen hand heeft (de rest op reke
ning van materiaalprijzen, instal
laties en onder aannemersdit
de totale Nederlandse nieuw
bouw in 1965 kleiner was dan de
produktie van zeven afzonder
lijke werven in het buitenland
(waarvan Mitsubishi in Japan
de grootste is) en dat on»e
scheepsbouw geen regcring»-
steun krijgt, in tegenstelling tot
landen als Japan, Italië, Frank
rijk en West-Duitsland.
verbeterd moeten worden. Het aantal
benodigde uren voor de bouw van
een schip ligt bijv. in Zweden veel
lager dan bij ons. Naar schatting
wordt in ons land bij een werkweek
van 45 uur slechts tussen de 35 en 40
uur feitelijk gewerkt. Met werko- i
verleg en taakinstelling zouden bete
re resultafen kunnen worden be
haald. De commissie beveelt daarom
een studie- en werkcentrum aan,
waar de werven zich gezamenlijk
kunnen bezinnen op de huidige en
toekomstige ontwikkelingen ten aan
zien van het sociale beleid.
De research dient volgens de „Com
missie-Keyzer" eveneens gezamenlijk
te worden aangepakt. Er zou één cen
traal instituut moeten komen, zowel
voor markt- als produkt- en produktie-
research.
Al deze aanbevelingen hebben betrek
king op door het bedrijfsleven te ne-
maatregelen. Het is duidelijk dat
pogingen tot versterking van de
scheepsbouwpositie allereerst van die
kant moeten komen. Daarnaast echter
behelst het rapport ook aanbevelingen
voor de overheid. De scheepsbouw zal
bijv. niet in een ongunstiger fiscaal
klimaat moeten komen dan de buiten
landse werven, hetgeen momenteel wél
het geval is. Nederland ligt achter in
de kredietverlening ter financiering
van opdrachten en wat betreft de ren
te-voorwaarden. De commissie acht ge
lijktrekking van concurrentievoor
waarden noodzakelijk en ziet als moge
lijkheden: rentesteun van de staat, een
combinatie van goedkoop staatskrediet
met krediet van de normale kredietge
ver en faciliteiten van de Neder-
landsche Bank.
De „Commissie-Keyzer" geeft de
voorkeur aan indirekte boven direkte
subsidie, terwijl ook bij steunverlening
geen onderscheid tussen grote en klei
ne zeeschepen zou dienen te worden
gemaakt.
De problemen van de Neder
landse scheepsbouw moeten in de
gaten worden gehouden, meent de
commissie. Zij acht het daarom
van belang dat er een „College
voor de Scheepsbouw" in het le
ven wordt geroepen, dat vooral
een stimulerende taak moet heb
ben. Dit college zou moeten be
staan uit drie niet-direkt belang
hebbenden. Het zou moeten wor
den ingesteld voor de duur van 4
tot 5 jaar en in deze periode zou
den de door de commissie voor
gestelde structuurwijzigingen hun
beslag dienen te krijgen.
Opsporing van drie
kinderen
UTRECHT De helderziende Ge
rard Croiset gaat vermoedelijk half ok
tober naar Australië om te trachten, de
drie, sinds januari vermiste kinderen
van de familie Beaumont uit Adelaide
op te sporen.
Twee maanden geleden kreeg hij al
het verzoek, naar Adelaide te komen.
Zijn antwoord was toen een pertinent
„neen". Daarna heeft hij nog enkele
dringende uitnodigingen gekregen, zijn
medewerking te verlenen.
„Ik geloof, dat ik het toch maar doe,
hoewel het voor mij natuurlijk een bij
zonder riskante zaak is: de hele wereld
kijkt naar me en succes kan ik nooit
garanderen", zei hij gistermiddag.
Aan de hand van foto's en kaarten
heeft de heer Croiset in de afgelopen
weken een twintigtal plaatsen aangewe
zen, waar de kinderen misschien zou
den kunnen worden gevonden. De
plaatsen werden wel ontdekt, maar
in de kinderen ontbrak elk spoor.
Wellicht reist hij van Australië door
naar Zuid-Amerika, waar men ook zijn
hulp voor een vermissingsgeval heeft
ingeroepen.
Een zakenman uit Adelaide zal de
is van de helderziende betalen. De
chèque van ruim 1173 Australische dol-
"s al uitgeschreven.
Stoeisterk wollen truitje, met
nylon versterkt. In rood, groen,
wit en blauw. Maat 92 t/m
116, prijs f. 12,95 - t 15,95.
100% nylon Helanca broek
met leuke knoopjes. Licht-
bruin-wit, zwart-wit en bleu-
wit geblokt. Maat 86 t/m 104,
prijs f. 13,95 - f. 16,25.
de grote gebreide
kindermode
Vraag grote, frisse kleurenfolder aen uw leverancier of aan Delana. Dedomsvaart.
Aanslag op Zuidafrikaan
LONDEN De Zuidafrikaanse
ambtenaar van de ambassade in
Londen, die gistermiddag werd
neergestoken, is ernstig gewond.
Na een spoedoperatie waren de
doktoren gisteravond optimis
tisch. De gewonde is de 55-jarige
Jan van der Poel. Hy woont reeds
tien jaar in de Britse hoofdstad
Truien van
Luchtmacht
naar Turkije
DEN HAAG Het Rode Kruis heeft
Voor de slachtoffers van de aardbeving
in Oost-Turkije in twee spoorwagons
twintigduizend kg kindervoeding (ter
waarde van 25.000) naar Istanboel
gestuurd.
Vanmorgen is het zesde toestel van
de luchtmacht naar het rampgebied
vertrokken. De lading bestaat uit 2500
wollen truien, beschikbaar gesteld door
de luchtmacht (waarde: ruim vijftig
duizend gulden), en een hoeveelheid
dekens.
DOOR
toegegeven dat Pietje, haar eerste en
enige, naar de kleuterschool zou gaan.
Ze had geargumenteerd dat ze zich
geen raad meer zou weten met haar
tijd, dat ze nu Iedere dag met Pietje
ging wandelen, dat het kind zien
nooit verveelde en bovendien net zo
veel buurkinderen in huis mocht ha
len als hij wilde. Maar de buurkinde-
haar Pietje goed deed. Dat hij niet
meer zo heel erg het dwingelandje
was, dat heel de lange lieve dag Mam
mie opeiste en dirigeerde.
Zelfs was ze nog argeloos toen de
vriendjes vervangen werden door een
parmantig klein meisje, dat haar zoon
volkomen de baas bleek te zijn en
onverwijld beslag legde op zijn tr>
zouden allemaal naar de kleu- mei, zijn verfdoos ruïneerde en hem
terschool gaan en zo zwichtte zij voor zijn mooiste boekje ontfutselde,
het argument van de dreigende var- Maar na twee dagen was de par-
eenzaming van haar kind en het zach
te verwijt, dat ze toch niet aan zich
zelf mocht denken. Dat doen moeders
toch niet?
Ze heeft hem de eerste dag wegge
bracht en de tweede dag nagewuifd,
maar is hem wel gaan halen, pope
lend voor de schooldeur. De derde
i holde met de buur-
Waaruit ble»k,
dat de kleuterschool hem meer leerde
dan juffie alleen deed.
Toen kwamen er druppelsgewijs
•erhalen over Yvonne. Ze m
geslagen had
tjes mee.
Daarna wachtte ze thuis tot, zoals
ze met een triest lachje kon zeggen
„de grote zoon" thuis kwam. hééél lief zijn. En ze had een echt
Dat scheelde nog wel eens een mi- ringetje aan haar vinger. En ze nai
nuut of vijf. Vijf minuten die ze vol een Liedje gezongen,
ongerustheid beleefde. Pietje kwam al later uit school
Maar alles went. Ze kon zelfs huis. Toen dat zo een twintig minu-
verering voor juffie best verdragen ten was geworden, groeide de onge-
Waar zat Pietje tussen
school en huis?
Nou ja, Pietje wilde het wel verte
len. Hij bracht Yvonne naar haar
huis en dat was een heel eind. Móe
der vond dat helemaal niet leuk. En
nog minder leuk werd het, toen Pie
tje de thuisbrengerij verklaarde met:
„Ze is toch mijn meisje".
Hij is nog geen vijf en je hout
tegenwoordig zulke vreemde dingen.
Voorzichtig peilde ze zijn gevoelens
verder. Nou. Pietje was werkelijk tot
over de oren. Heel duidelijk. En Yvon
ne scheen die gevoelens wel te waar
deren, vreesde moeder, want waarom
zou het schaapje anders die jongen
iedere dag mee naar huis slepen? Ze
dacht aan alle boekjes over opvoed
kunde. Verbieden was levensgevaar
lijk, dat wi-'
te komen.
„En waar praten jullie dan allemaal I
over?" vroeg ze.
„Praten", zei Pietje stomverbaasd,
„We praten niks".
„Wat doen jullie dan", riep moeder
Scotland Yard zoekt nog steeds
naar de aanvaller.
De aanslag werd gepleegd door een
niet-blanke met een olijfkleurige huid.
Hij kwam de ambassade binnen aan
het beroemde Trafalgar Square en gaf
als naam op John Anderson. Hij vroeg
naar de paspoortenafdeling. Jan van
der Poel, assistent-attaché en hoofd
van die afdeling stond hem te woord.
Een woordvoerder van de ambassade
heeft verklaard, dat de aanval zeer
waarschijnlijk niet op Van der Poel
persoonlijk gericht was. Hij opperde de
veronderstelling dat de aanvaller zo
maar Ln het wilde weg gestoken heeft.
Na zijn daad gooide hij het bebloede
mes weg en zette het op een lopen.
Verontreiniging
van lucht:
fabriek sluit
NIEUW2NDIJK Het college van B.
en W. van Almkcrk heeft besloten, over
te gaan tot sluiting van een bedrijf aan
Buitenkade te Nieuwendljk. Vele
lijk SeD wordcn do°r dc stan'c onpassc-
Koe veroorzaakt
treinvertraain g
c> O
VENLO Etn koe, die er niets Voor
voelde naar het abattoir te gaan heeft
gistermiddag twee- uur lang op het'spoor
wegemplacement Venlo rondgedoold
NS-employees konden de koe niet van
gen en riepen de- hulp van de politie in.
ben agent schoot het beest dood. Twee
treinen kiegen enige vertraging.
observeerde belangstellend de nieu- rustheid
moest in paniek.
„Nou gewoon, ik loop achter haar
en Annie aan, die meiden giechelen al
maar of ze spelen tikkertje. Dan lo
pen ze heel hard."
„Doe je dan niet mee?"
„Tuurlijk niet. ze mag toch niet
weten dat ze mijn meisje is..."
i wrang ervaren heeft dat
iiedeeld
De heer Oe Thant heeft wél geduld
gehad: bijna vijf jaar hield hij het uil
als secretaris-generaal der Verenigde
Naties. Zijn grootheid van karakter is
meer dan eens gebleken; al zijn
krachten heeft hij in dienst van do
vrede trarhion un.
lijk
loes..„j
op totaal andere manier ge
daan moge blijken uit de publika-
tie die onlangs verscheen, waarin Dag
Hammerskjold aan het woord is. Nu
Is Oe Than! nan
krachten i.
omdat hij e
het conflict Vietnam niet tot «H-
lossing kan worden gebracht. Met on-
wllligen is het nu eenmaal kwaad
werken. Niemand kan van Thant zeg-
kon d8t "iet heefl gedaan wat hij
Den Haag s. A. Bakker
fupjonurtjes
We zijn toch wel een wee volkje
a?n. WOI"den. Och die arme dienst
plichtigen met hun exerceren, hun
narde banken ln de trein, hun weini
ge verdiensten. Het ergst, vind ik dat
al die „gerechtvaardigde verlangens"
nog goed bij de hoge overheid blijken
aan te slaan ook. Goed, cr zal ook
wel het nodige in het leger te veran
deren zijn. Waar niet? Maar gaat dit
initiatief nu niet te ver? Het einde
kon wel eens blijken te liggen bil
„gerechtvaardigde eisen" als het in
een limousine gebracht en weer afge
haald worden van de woning; in het
allemaal hebben van een privé-kamer
annex bad; in hot opstaan als
zin in hebt en ga zo maar door.
kweekt men -
die, als het t. _J
niets waard blijken te zijn?
Bred» K. J. Lok,
