oecumenische roepiej
Dr. W A. VISSER T HOOFT
IS VAN MENING:
Evangelieverbreiding
werd een levensdoel
GEESTELIJK
LEVEN
ECHTPAAR HEULE
IN HET GOUD
toen de
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 196
Niemand in de wereld heeft waarschijnlijk in deze eeuw zoveel kerkelijke
hoogwaardigheidsbekleders persoonlijk gekend als de aftredende secretaris
generaal van de Wereldraad van Kerken. Reeds jong was hij een man van
gezag die het vertrouwen genoot van lutheranen, anglicanen, congregationa-
listen, oosters-orthodoxen en rooms-katholieken. In zijn gesprek met hem kon
drs. G. Puchinger het natuurlijk niet nalaten de secretaris-generaal te vragen
naar zijn persoonlijke herinneringen aan mannen als Barth en Brunner. Maar
Visser 't Hooft heeft ook herinneringen aan vele anderen die nu nog vaak ge
citeerd worden.
[Vervolg) Hij had iets merkwaardig profe- nu eigenlijk is. Is het voorname-
iemand die door de lijk
Velke herinneringen hebt u dingen heenzag. Hij was bij mij
terug-roepen van de
nische beweging, en Bonnhoef-
fer, die tegenwo
geciteerd wordt, en aan man
nen als William Temple,
aartsbisschop Ramsey, prof.
Hoekendijk en bisschop Ro
binson?
cheerden, alsof het boter
aspect op zich zelf niet onbe-
:rijk.
toch gezegd: iel
sombere situatie: „Dit is het begin taal, als kenden je toehoorders
van het einde". nog de taal van
Ik keek hem aan, want ik dacht zondagsschool
dat de Duitsers ln deze veldtocht de meesten niet meer
niet meer waren tegen te houden; Hoekendijk heeft i
maar hij beantwoordde mijn blik maakt op i
do zijn bijzondere omgang met namelijk r'e zekerheid, als me- stitutioneel affect, want de kerk is
jongeren. mand in die dagen, dat dit het nu eenmaal in deze wereld niet in
Het was omstreeks 1930 lk einde voor Hitier betekende. Ik de eerste plaats instituut, maar
kende toen geen mens die daarvan toch wel degelijk ook instituut, en
te leggen wai Barth wilde, die
toeryn Engeland nog vrijwel onbe-
Hij zond mij kort daarna de
preek toe, die hij gehouden had
voor de opening
beth-conferentie, en vroeg
toen in een brief: heb ik hier
indrukwekkend, gestéld
was aan een jongeman, door ie
mand van zijn status!
Over Koningin Wllhelmina staan weest.
enkele opmerkingen van mijn
gen Hitler tot het einde toe te stelt,
gaan, zonder énige illusie. wet<
uucu „au dat het heel waarschijnlijk V
de Lam- dat hij zelf het einde niet beleven heeft Barth harde noten over hem
zou. In kleine kring vroegen wij gekraakt, en hij doet dat overal
maar kan. Ik kan het
alleen maar met Barth
ijn. „Eerlijk voor God," dat
wijde invloed uitoefent, zit
mijn vaderland".
eigenlij:
binson zitten, voornamelijk het
lk geloof overigens dat tegen- probleem van inhoud en vorm van
voordig Bonnhoeffer door Ro- de christelijke boodschap in de mo-
binson misbruikt wordt. Ik sprak derne wereld, zijn door anderen
|IMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII|| veel met Bonnhoeffer in het laatst zoveel beter 'gesteld. Ik vind
belangrijke taak zou juist vc
hen weggelegd kunnen zijn, die
de diverse gereformeerde kerk
geleerd hebben om hun leven, tht
logisch, politiek en maatschapp
lijk, vanuit een radicaal christ
lijke overtuigng op te bouwt
Het is een wonderlijk ding, ma
in de tegenwoordige wereld is zc
instelling een relatief vrij zei
zaam iets".
Welke ontwikkeling verwac
(hoopt, vreest) u van het gerefc
meerde leven, zowel nationa
als internationaal, en welke el
menten daarin acht u negatli
en welke positief?
„Ik hoop natuurlijk dat de trei
die zo duidelijk te bespeuren is
door ieder kerklid in een veel ge- in de tweede plaats nog dit: ook ik de Gereformeerde Kerken jegei
vaarlijker geestelijke situatie maak me soms grote zorgen over de oecumenische beweging, zi<
komt. Maar die angst moeten we sommige theologische stromingen, zal doorzetten, en dat het mogeli.
i de laatste jaren. Daarom zal zijn voor deze gereformeerdt
toch overwinnen, moeten we leren vooral
overwinnen, om in deze plura- schreef ikWÊHl
listische wereld ons geloof te bewa- Centraal Comité heel duidelijk: ken als geheel een volle plaats
ren èn uit te dragen. waarde eenheid voor de bijbel de oecumenische beweging
Ik kan het nog anders zeggen: praktisch ontkend wordt, wordt ei-^Mtt~~ -*"*m
ik geloof dat we alleen dan in de genlijk ook de grond onder de oe-
nieuwe wereld onze taak kunnen cumenische beweging weggeno-
vervullen, wanneer we 't samen men. Want wanneer de bijbel een
gaan doen! Men zei het al in 't wonderlijk conglomeraat zou zijn len spelen om'ook die kerken
begin yan de oecumenische bewe- van totaal divergente theologieën, activiteit te brengen in de oecumi
immers de hoop nische beweging",
eenneid te ko- „Ik acht vooral de mogelijkhe:
de gereformeerde Kerken i
1 mijn rapport aan het en ook andere gereformeerde ke
i. Ik hoop dat, met de gro'
invloed die zij hebben op gerefo
meerde kerken in Amerika t
Zuid-Afrika, zij tevens hun rol zu
daar zit iets waars in."
Bent u zelf anders gaan den
ken over de gereformeerden ln
de loop der jaren?
beweging zouden blijven staan, en
nu zie ik hoe steeds meer gerefor
meerden individueel en gezamen
lijk bezig zijn met hun oecume
nische roeping".
Ik hoop daarom dat dat wat het Nederland de Zuidafrikaanse Ke:
beste was in de theologie der derti- ken zullen helpen uit hun huidig
ger en veertiger jaren, weer met isolement te komen, van groot bi
kracht naar voren zal komen, en lang".
dat was. dat we in grote lijnen „Het verheugt mij verder di
toegingen van aan de Vrije Universiteit reec
aantal dissertaties is versc.K
waarin grondig ingegaa
wordt op oecumenische vragen. E
Welke functie zouden met na
me de Nederlandse gereformeer
den kunnen hebben in de oecu-
tot slot: in onze tijd kan eigenlij
geen enkele kerk zich geheel bu:
mene- ten de oecumenische werkelijk
„Van de oecumenische beweging heid houden. De Heer van
lit gezien noop ik erg dat de da| m j "H
Zuidema aanstaande is van de volledige me
dewerking van de Nederlandse ge
reformeerden aan ons werk. Zi;
,Laat ik in het algemeen hier- hebben namelijk theologen, er. 00_
opmerkingen maken. Al- vooral leken, die we erg hard no- gaan. In zo'n tijd moet werkelij
j- a: J"- iedere kerk meedragen aan de ge
ten leren denken; ook i
waarin de zaak van Christus doe
gbweldige gevarenzones neen r
lereerst: in de echte anti-oecume- dig hebben.
nische literatuur zie ik zoveel kari- Het bezwaar van gereformeer-
beet- den is wel eens dat ze èrg gepro
nonceerd principieel zijn. Maar ir
katuren dat een ieder die
je werkelijk heeft rondgekeken in rr
de praktijk van de oecumenische deze tijd, waarin
beweging, ze kan weerleggen. En schroeven komt. zeg ik:
meenschappelijke verantwoorde
lijkheid. Dit acht ik tevens eei
der belangrijkste achtergrondel
van de veranderingen in de gere
een formeerde wereld in Nederland'
Door drs.
G. Puchinger
-vü-„a.»4.flPons" kinderachtig-
zijn theologie opgaf is onjuist, heden, waar we nu toch werkelijk
Lees zijn ethiek maar. Men mag langzamerhand bovenuit zijn!"
kant opgenomen
Adieu aan
belangrijke
van 1942. Ik ben toen vanuit
Zwitserland, via Zuid È'rankrijk,
Spanje en Portugal, naar Londen
zijn brieven niet isoleren
grotere werken.
De bisschop van Chichester,
de Wereldraad hebben we veel -
het boek aan Bell te danken. Hij was in de
en volk. Mijn eerste goede zin heel informeel en gaf je.Pet
herinnering dateert leder zijn kans.
je het bekijkt.
Wat is voor U persoonlijk de
belangrijkste gebeurtenis in
Uw oecumenische loopbaan ge-
Ac kunt niet van één belang
rijkste gebeurtenis spreken. Alles
i Blaltc (rechts.).
ten voor een gemeenschappelijke
oecumenische werkgroep, wéér sa-
met Willebrandts, en ik had'
welk standpunt d»« wanneer ik er
„Wat de overschattingbetreft, ik
niet in geloofde! heb reeds honderden keren gezegd
Maar en nu iets anders! ik dat de oecumenisc-ie beweging
en er diep van overtuigd dat de- geen superkerk beoogt. Wie een
—o— t„_ .UK. tri„_ n. „j nauwe contacten niet mogen be- klein beetje in de werkelijke oecu-
11 jk allemaal de regels van het nrntPt^nrfonHrrvl' wereld tekenen, dat we nu zo beleefd te- menische beweging heeft rondgeke-
parlementaire stelsel celeerd. maar Rehclc Citers-orthodoxe wereld
Ik denk allereerst aan de stich
ting van de Wereldraad van Ker-
Londen parlementaire stelsel geleerd, maar
gegaan, op verzoek van minister hij vond in ons werk toch de in- vhl®
Grrhmnriv pm mrpfornifprHp ncriiilco nvf>r«>ncipmmin(f dpaiHa Vervolgens aan net samengaan
omdat wij in Genève nog veel con- maar noemen
tact met bezet Nederland hadden, van de regels van het parlementai- £ing
aij j.a rp slelsel Hij was daarbij een f
Fiastoraal leider, die in de moei-
Ijke dagen van het Korea-conflict,
de Hongarijc-opstand en de Su-
ez-crisis persoonlijk vee! voor ons
t werk betekend heeft.
Daarbij was hij nooit „politiek",
in de beste zin kerkelijk den-
Hij gaf aan de wereldraad
zijn echte politieke onafhankelijk
heid. Hij zou wellicht aartab Isa
terwijl wij bemerkten dat de Ne-
lecrd was.
Jk logeerde in Londen
zelfde hotel waar ook Gerbran-
dy verbleef, en op Gerbrandy's - - -- -
verzoek hebben wc menigmaal ÜXU
aan 't einde van de dag een
X ^oèoassine de kerkelijke oecumenische be-
t DarljmontaU «ing. I„ de vierde plaats denkik
de nieuwe verhouding met Ro-
gen elkaar moeten worden, dat we ken kan zelf vaststellen, dat vanaf
niet eerlijk zouden zeggen wat we de oosters-orthodoxe tot de vrije
samengaan van elkaar denken. Ik wil ook in- kerken, èlle kerken die lid zijn
zake Rome zeggen wat ik werke- van de Wereldraad dit met elkaar
lijk denk! In die geest heb ik mij gemeen hebben, dat ze er niet
nog onlangs duidelijk uitgelaten °ver dénken om, wat ik nu maar
over Rome en het gemengde huwe- noemen zal, een univerjele ju-
lijk. risdicüe
(Van een onzer verslaggevers)
DE DATUM waarop de heer e
Heule-Wiinands de dae
en mevrouw
Heule-Wijnands de dag hopen te
aarden! Een we- herdenken waarop zij vijftig jaar gele-
k er ken die zou pro- (jen jn huwelijk traden is officieel
Bij serieuze oecumenische reldraad
[esprekken behoort nu eenmaal beren om de kerken orders te ge- ,„__j
Jat we onze opinie niet onder stoe- ven, zou binnen een paar weken al 7 september en dit gouden feest werd,
len of banken steken. Het gaat zijn, leden-kerken verloren heb- óók officieel vandaag gevierd met een
gesprek over allerlei gehad. "'irn AntertEÏ geworden
niëring van ons standpunt. En
noodeedwomren als oecume- dan zou ik wat R°me betreft naar
nische partner accepteert. Is dit drie kanten willen reageren.
soms in tegenwoordigheid van
- zijn. als hij niet juist zo volkomen
zijn secretaris, dr. Kasteel. Ik onafhankelijk was geweest, ook in
ben toen ook bij de Koningin de tweede wereldoorlog,
geroepen, en zoals onlangs dr. L.
de Jong haar beschreef in een
recente publicatie, zo was ze
werkelijk.
Zij zat tijdens dat urenlange
1- Tegen hen die zeggen: met
.Die suggestie vind ik eigenlijk Rome is toch niets te beginnen
.:>«!«- En Want ik geloof dat de geschiedenis
an de laatste dertig jaren bewijst
Ramsey
klein tikkie wonderlijk,
ik wil hem met een kleine tegen
aanval beantwoorden: veel men
sen die dat nu suggeren, heb-
receptie in hotel Iepenhoven, maar in
de afgelopen dagen reeds kwamen vrien-
den en kennissen het bruidspaar hun
gelukwensen aanbieden. Dat is de reden
dat niet alleen de tuin voor het huis aan
de Lage Duin en Daalseweg 23 in Bloe-
op bijbelse gronden te overwin-
lij KI. w
dat dat wèl het geval'is. Vergelijkt spreekt van bijbelse gronden. En mendaal vol bloemen staat, doch ook
de encycliek De Oecume- naar mijn overtuiging moet iedere - -
Ja en dan Ramsey, de tegen
woordige aartsbisschop van Canter-
ik
aen uie uai hu sugseicu, hcu- u maar ae encyClieK ue uecume- "aar "lijn ovenujguig muei leuere I
ben niet meegedaan in de echte nismo met MOrtalium animos uit serieuze exegese van de bijbel tot de grote woonkamer. Met bloemen en
ninniprstiïd van de oecumenische 1^28. de conclusie komen dat de bijbei andere blijken van genegenheid wordt
2. Tegen de romantische houding met eenheid niet enkel iets onzicht- u Hpulp met 7iin prhtppnntp nvpr-
e biivoorbeeld denkt dat we bin- baars en spiritueels bedoelt, maar ae neer "euie met Zijn eentgenote over
gesprek met mij achter haar met hem gepraat, na zijn bezoek teert uit het begin van* de dertiger nenkort met Rome tot theologische 'ets tastbaars, iets in deze wereld, laden.
schrijftafel, zoals u nu achter de te Rome aan paus Paulus VI. Men jaren. In het geheim kwamen
mijne, en schreef alles
stelde steeds maar nieuwe v
gen, en vroeg nu en dan of vinj< c aiiui
het goed had opgeschreven. Het horen "sprek'e'n
leek voor mij wel een examen; bemerkt:
het was hard werken voor mij; ontvangen
ze vroeg werkelijk van allesf^H
Frankrijk met de roomskatholie-
dan enige andere anglicaan
kerkelijke eenheid kunnen ko- Ik zeg er eenter onmiddellijk bij:
nen. het hoeft geen gecentraliseerde
3. Tegen hen die doen alsof Ro- vorm van eenheid te zijn. De ge
ne .net enige
raagstuk is.
oecumenische meenten waarover het Nieuwe
Testament spreekt hebben echte
eenheid, en tevens een geweldige
Maar de oecumenische vraag diversiteit. Ze hadden ook geen
vlak voor de deur is er ook nog, eennoofdige leiding,
bijvoorbeeld de verhouding
De naam Heule heeft in Nederland een beken
de klank door het werk, dat de heer M. J. Heule
(80) decennia achtereen heeft verricht en waar-
tevens een""geweldige door zeer en zeer velen in den lande hem nooit
Ik heb grote bewondering
heeft dfo
boodschappen rüggegraat gegev
Nederlandse regerii
zullen vergeten. Wat doet je vader feitelijk?,
vroegen de jongens op school destijds aan zijn
- j dat bleek says. biJvoorbVeld~dë~vCThöud"ing vandé °ns doel niet. Soms zou ik het zoons. Het was altijd een moeilijke vraag, be-
mij vooral hieruit, dat hij graac De ..Rooms-katholieke Conferen- lutheranen tot de calvinisten: ook woord eenheid willen vervangen kende een van die zoons later in het familie-
jgr boekje dat ter gelegenheid van het veertigjarig
over Calvijns commentaren sprak, tie
oecumenische daarin moeten
in Londen betekende. Ze En daaruit blijkt namelijk steeds kort na de oorlog gesticht met Daar moeten v
haar persoonlijke radio- bij iemand de werkelijk diepere Wiilcbrandts als secretaris. Daar-
aanraking met Calvijn.
verder kómen. door koinoonia: gemeen-schap.
door heb ik al heel lang met Wille- het hier
laat zien dat
aan de Nederlandse regering ten
bate van de Nederlandse zaak. La
ter kwam er een schaduw over zien van de evangelisatie. Hij tot de dertig
onze verhouding, die voor haar heeft ons gedwongen ons werke- Later had ik het voorrecht
heel typerend is. Ik schreef over lijk af te vragen wat evangelisatie kardinaal Bca het plan op
het verzet der kerken
in ons land. in het
Frans, maar op ver
zoek van een uitgever
te Zllrlch werd die
publicatie in het Duits
vertaald. En dat beviel
haar niet. Een tijd lang
werd het contact van
haar kant geheel af
gebroken. Maar in la
tere jaren werd ik
toch weer op Het Loo
gevraagd, toen r.e Prin
ses was. Ze zette ons
toen onder de grootste
pressie om sneller te
gaan met de inter
communie dan de ker
ken wensten. Ik bezit
nog een map corres
pondentie met haar,
grotendeels met de
nand geschreven.
Ze had een zeer per
soonlijke vroomheid,
maar de moeilijkheid
toch nooit helemaal
begrepen heeft wat
Kerk is.
A. F. de Savornin
Lohman had gesteld:
niet de Kerk, maar het
Koninkrijk Gods. Was
dat ook haar gcdach-
tengang niet? Zij vond
dat de Kerk het Ko
ninkrijk Gods eigenlijk
maar in de weg stond.
Het ging haar om het
zeer Individuele chris
tendom. De zending
boeide haar geweldig
bewondering voor ESS
Mott
Bonnhoeffer
Dietrich Bonnhoeffer
heb ik relatief eerst
laat leren kennen: pas
Ln dc oorlogsjaren.
- tacten met Rome gaan dus terug moeten de protestanten het onder- jf in divers,
ij tot de dertiger en veertiger jaren ijn(, mPPr eens worden". Wereldraad
Welke gevaren 1
ormen mogelijk. De
n Kerken is een al
lereerste begin van zulk een ge
meenschap, maar een begin da!
nog absoluut inadequaat is aan
wat de kerken zouden moeten ma
nifesteren".
mortod huwelijksfeest van zijn ouders het licht zag. „Va-
"""H" der wist het ook zelf niet zo precies te zeggen.
hotel logeerde vulde hij achter dc
raag: Beroep?, maar in: Zonder.
Gezin
Maar vader wist het natuurlijk best. En van
daag de dag weet hij nog precies te vertellen
hoe het allemaal is gegaan. In de eerste plaats
was er de vorming in het gezin, een zeer gelo
vige moeder die altijd van haar geloof getuigde,
i de zijde der gere- dje met haar kinderen liederen zong rond het
zover ze tegen orgel, vooral het lied van De Zaaier. Vrienden
die daarvan wisten, schonken hem eens een
„Ik vermoed: angst voor alge- groot brons beeld. De Zaaier voorstellende. Het
beeld heeft een ere-plaats in zijn huis gekregen.
Hij had willen studeren aan een universiteit
en zijn aktiviteiten hebben het bewijs geleverd
juist geleerd heeft jat, hij ook de gave om te studeren bezat. Maar
Jr""* door ziekte in zijn jeugd moest hij daarvan af
zien. Zijn eerste geld verdiende hij als corres-
ce uecuu.c„.Swne pondent Frans, Engels en Duits Hij was ook
juist schrap moeten zetten teRen nog enige tud zelfstandig in de textielbranche
?r een syncretistische werkzaam, maar dat bleek niet lonend en hij
te maken. Dat heb trok zich daaruit terug.
ekje l'Eglise face au Toen zag hij, tijdens een verblijf in Engeland,
syncrétisme ook duidelijk gezegd: hoe daar de evangeliën werden verspreid, en
dat bepaalde in de tweede plaats de weg, die hij
„Nee"
Hij vertelde: „Teruggekeerd in Nederland
stapte ik naar het Nederlands Bijbel Genoot
schap en vroeg: Kunnen jullie me gebruiken?
Ze zeiden daar: We zullen er eens over naden-
„Het is altijd wat moeilijk te ken. Maar na een week zeiden ze. Nee!, er. toen
wat dacht ik: Dan ga ik maar zelf beginnen".
Op 28 september 1913 richtte hij De Vercni-
Wat acht u het diepste
zetsmotief va
formeerden,
de oecumenische beweging zijn?
theologisch en kerkelijk
lativisme. Maar ik meen dat de
geschiedenis van de oecumenische
beweging nu
dat zulk relativisme de dood
alle echte oecumenische ontmoe
ting zou zijn. Ik geloof dat we in
de oecumenische beweging ons
i mijn boekje l'Eglise face i
étisme ook duidelijk g
wij willen geen syncretisme.
Factoren
Welke nlet-theologischc facto-
:n acht u werkzaam bij dc af-
Ijzlng
de oecumenische be
weging bij de Nederlandse gere
formeerden?
nepalen wat theologische
niet-theologische factoren zijn.
Maar als in alle kerken bestaat - e
)ok in de diverse gereformeerde ging tot Verspreiding van de Heilige Schrift op,
kerken in Nederland de angst om daarna de Paulus-vereniging. De laatste beuog-
een zekere ommuring van eigen de het aankopen van lokalen om ze in te rich-
kerkelijk milieu op te geven. De
gereformeerden in Nederland heb-
oen daarbij tevens een eigen socio- jeencje aan mensen, die de evangelisatie-arbeid
raXapSrfe "and wilden nemen.
sociologische structuur af. Ik denk Het doel van „Bijbelverspreiding" v/as de
laarbij aan de mobiliteit yan de mensen door middel van kalenders, wandtek-
moderne wereld: de televisie, dc sten en kleine boekjes in kontakt te brengen met
lectuur, .iet reizen. Gods Woord. Van die kalenders worden er iaar-
4. I issrr 't Hooft rechtsi heeft ir
'niiel. Den foto urrd in 1948 geno
trhop G. Bromley Oxnam. Tueede
Bell uit Engeland.
Maande figuren uil vrijwel alle kerken van de ui
•kse theoloog dr. S. Germanos tmiddende Amer\
Frankrijk. Tweede van
Dat probleem aoet zich over,. j|jks z0-n 300.ooü verkocht, in de beginjaren te-
"llM" .b« d' üedcr- gen een prijs van slechts 12 lot 15 cent. Van de
evangeliën in kleine boekjes zijn er miljoenen
Wi miljarden verspreid, in Nederland en ook ir.
Duitsland.
landse gereformeerden voor. In
Ie plaatsen van de wereld is men
bisschop bang eigen mensen niet meer bij
elkaar te kunnen houden, waar-
„Op dit werk", vertelde hij, „heeft grote zegen
mogen rusten. Altijd heb ik kunnen rekenen op
financiële steun van mensen, die „Bijbelversprei
ding" een goed hart toedragen. Nauwelijks een
jaar was ik bezig of prof. Bavinck kwam met een
gift van f 1.000."
De zegen bleek ook op andere wijze. „Een dok
ter schreef: Gaat u door met uw werk. Door uw
boekje over het Johannes-evangelie heb ik God
gevonden, het is mij tot grote steun geweest. En
een meisje, dat nooit over God had gehoord,
schreef dat haar leven was veranderd, nadat ze
een yan de evangeliën in handen had gekregen.
Ze liet me later weten, dat ze ook belijdenis had
gedaan."
Tachtig jaar is de heer Heule en vanzelfspre
kend zijn zijn aktiviteiten aan het minderen.
Nochtans is van de hand van deze beminnelijke
man kortgeleden het boekje verschenen: „Het
staat in de sterren geschreven", dat in een op
lage van 150.000 exemplaren wordt versDreid.
Het is maar een dun boekje van 22 pagina's,
maar van de eerste tot de laatste bladzijde
straalt er een machtig Godsvertrouwen en een
diep geloof uit. Het eindigt met: Laat Jezus
toch uw Heer en Redder wezen, de boodschap,
eens -van zijn moeder ontvangen, die hij zijn le
ven lang heeft doorgegeven.
Kerk
Hij heeft tien kinderen, in feite twintig, want
ze zijn allen getrouwd. En hij heeft 39 kleinkin
deren. De grote vreugde van zijn vrouw en hem
is, dat zij zich het evangelie van Jezus Christus
niet schamen. De gehele familie Heule geeft de
enige waardevolle boodschap in dit leven door.
Twee zoons zijn predikant en twee dochters
zijn met predikanten gehuwd. Een van de zoons
staat in Rotterdam, de tweede op het ogenblik
in Heemskerk. „Toen hij nog dominee op Katen-
drecht was, Gacht ik op een zondag: Laat ik
hem eens gaan beluisteren. Maar omdat ik op
Katendrecht de weg niet wist, vroeg ik een
voorbijganger hoe ik de kerk kon bereiken. Hij
legde het me uit, en voegde eraan toe: Zo, gaat
u ds. Heule horen?"
Het echtpaar Heule hoopt op 7 september bet
gouden huwelijksfeest te vieren. Als alle Ne
derlanders, die op een of andere wijze met de
heer Heule en zijn vrouw kennis hebben ge
maakt het zouden weten, de post zou de geluk
wensen met zakken tegelijk naar Bloemcndaal
moeten brengen.
