LEERDE INVALIDEN IN
KOREA WEER LEVEN
ZENDELINGEN IN ROEANDA
ONTMOETEN ELKAAR
Onafhankelijke baptisten
eisen godsdienstvrijheid
maD< ssns, rdp -"h,tr
72.000 volt kon John Steensmci niet doden
„Zakelijke" vragen adviserend behandeld
delana,
dat zie je
direct!
Koppejan had gelijk
zeggen hoogleraren
DINSDAG 30 AUGUSTUS 1966
Em ivoord voor vandaag
Acht maal spreekt de Heiland een bepaalde groep m«*v«en
zalig en minstens zeven maal hebben de discipelen de wenk
brauwen verbaasd opgetrokken. Maar één keer hebben ze vast
instemmend geknikt. Dat was toen de Heer zei: Zalig zijn
de vredestichters". Wie verlangt niet naar vrede? De tijd is
voorbij waarin de oorlog^geromantiseerd werd. Zijn demoni
sche kracht is in al zijn kilheid en hardheid openbaar ge
worden.
Vrede is het toverwoord van onze tijd. Maar daarmee hebben
we haar ook zijn kracht ontnomen. We zijn nu bezig de vrede
te romantiseren. En dan wordt zij iets vaags, iets onwezenlijks,
een soort algemeen verlangen, een mooie droom.
Wat zijn er al niet een groot aantal theorieën opgeworpen om
bijvoorbeeld een einde te maken aan de vreselijke oorlog in
Vietnam. De een weet het nog beter dan de ander, en des te
jonger de sprekers zijn, des te beter menen ze te weten wat
er moet gebeuren. Ze willen vredestichterszijn, maar ze
beseffen niet dat het onmogelijk is om werkelijk vrede te
stichten als buitenstaanders. Hooguit kunnen ze de kemp
hanen uit elkaar halen. Maar het einde van een oorlog bete
kent nog geen vrede. Vrede kan alleen hij maken die betrok
ken is in de strijd. Vrede stichten betekent jezelf verzoenen
met de tegenpartij. Zonder verzoening is er geen vrede. Maar
2onder God is er geen verzoening. Het gaat niet slechts om
twee mensen (of naties) die tegenover elkaar staan. Ze staan
tegenover elkaar omdat ze tegenover God staan. Echte vrede
begint met knielen voor Gods troon. Daarom zegt de apostel:
Laat u met God verzoenen".
We lezen vandaag: Handelingen 241727.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Waddinxveen (wijkgem.
West): J. den Besten te Huizen (N.H.);
te Giessen-Oudekerk (toez.' G. Zonne
veld te Kerkwerve-Serooskerke; te Heke
lingen: B. J. Bannink te Boornbergum en
Kortehemmen; te Wieringermeer (vae.
J. v. Woudenberg): J. Voordouw te Gies-
sen-Rijswiik; te Harderwijk (vac. C. v.
d. Boogerti: W. H. v. Kooten te Oud-
Beüerland. te Steenderen (toez.K J. Kro
nenburg te Rinsumageest, c.a.; te Wou
denberg (2e p.p. - toez.): C. Vos te
Gouda: te Steggerda (F. - toez.): F. H.
Schetter te Erichem.
Aanftnomen naar De Wilp-Noordwijk
In berg te Cornjum
Schiermonnikoog;
(Gr.): kand. K
(F.), die bedankte
naar Gorkum (vac. dr. B. Klein Wassink
- toez.): L. Hoving te Ruurlo.
geref. kerken
Beroepen te Nieuwdorp: H. Feddes te
te Dokkum (5e p.p.) C.
(J an onze kerkredactie)
AMSTERDAM
I niet geholpen als je hem in staat stelt John Steensma toen hij i
om zijn arm te vervangen door een f
T1 e ill a haak, of zijn been door een stuk hout.
Hoe geef je iemand een hand die geen Srinen j Je hebt hem pas gehoipen ais je hem
eerlijk ver-
Woude te Dronrijp: te Dordrecht (vac. heeft, alleen maar twee ijzeren haken en die zo'n haak naar je uit- ook geestelijk, sociaal en psychisch
telde hoe hij mijn eerste aarzeling wel
had opgemerkt. Het kernprobleem, zei
Steensma me. ligt echter toch niet bij
de gezonde mens, die de invalide vaak
niet op de juiste wijze benadert: „Het
mensen in, als je hem weer een plaats kernprobleem ligt in het hart van de
Aangenomen naar Valkenswaard: kand John Steensma ontmoette. Deze Amerikaanse Fries had dat moment i in de maatschappij hebt geseven. gehandicapte zelf en dat zes ik hen
ars. (j. L. Goedhart te Amsterdam, die Er zijn heel wat gesprekken gevoerd, ook." En hij kan het zeggen, want hij
OJdenzaai. Silvolde-Gen- van aarzeling bij mij wel opgemerkt, al liet hij er op dat ogenblik maar eindelijk: viel het besluit. Het ou- weet uit eigen ervaring: Een gehandi-
Ooster niets van blijken. In ieder geval was zijn handdruk steviger dan de de centrum zou worden opgeheven encapte is zo licht geraakt, voelt zich io
rosier li. i in de stad Seoul zou een nieuw cen-lgauw buitengesloten en dan trekt hij
christ geref kerken ""J"*- Hij had geleerd om met zijn handicap te leven. En in Korea trum gebouwd worden om het werk op,zich terug in een zelfverkozen isole-
Tweetai te s-Gravenhage-Scheveningen: heeft hij honderden Koreanen geleerd om met hun handicap telden geheel nieuwe basis op te zetten, j ment. En dat moet juist voorkomen
®^d J®. Bussum en P. Roos te ]avon .atv lani. Looft kil oon ro.mlifïhliorontr..rr. in SeOUl
bedankte
dringe cn Willemstad.
Bedankt voor Wierden:
houdt te Beekbergen.
Nijkerk? ted Drietje™ n" dé Jong te 'even- ^cht jaar lang heeft hij een revalidatiecentrum in S
Tap>s te Barendrecht.geleidzo goed geleid, dat hij zichzelf overbodig heeft gemaakt. Er
Beroepen te Hengelo: G. J. Buijs te f, f, J e T.
Murmerv. oude: te Dokkum: a. J. otter klonk een klem beetje gerechtvaardigde trots in zijn woorden
geref. gemeenten door, toen hij zei dat de Koreanen nu ten volle in staat zijn om het
A^oTma'n ti'ze""™™ W,»?i *'"k da' h') bf«"n vcrder ui' le bom™-
Terneuzen-Axel: A. w.' ^de sociale problematiek van me-
INDIA GEEFT
VOORRANG AAN
LANDBOUW
John Steensma mist beide onderar
men en een been. maar hij is niet bij
I de brokstukken van zijn leven gaan
neerzitten. Het geloof heeft hem de
I kracht gegeven om te zeggen: „God
heeft mij gespaard. Hij zal een taak
voor mij hebben." En God had een
taak voor hem. John Steensma is nu
I een van 's werelds meest ervaren
Het vierde Indiase i specialisten op het gebied van reva-
geeft de hoogste voorrang aan de ontwik-
Hij is een week lang in NederlandPunt
n een bezoek te brengen aan de her-■Jen*
vormde en gereformeerde kerken in gewei"kt had
laatsheid.
John Steensma is er nog altijd trots
op dat hij een Fries is, ook al heeft hij
het land van zijn vader nimmer ge
kend. Zijn ouders kwamen uit De Lem
mer. Ook zijn vrouw Juliana Flietstra
is een geboren Friezin. Haar vader
moeder kwamen uit Harlingen. Toen ik
hen in Amsterdam sprak stonden
Friesland te vertrek-
OVERBODIG
John Steensma en zijn vrouw hebben
zich overbodig gemaakt in Seoul. Het
komend jaar gaat hij. met al zijn prak
tijkervaring weer terug naar de college
banken om zijn studie af te ronden.
Volgend jaar zal hij doctorandus zija
„Gaat u nog promoveren ook?" Hij
haalt zijn schouders op. En zijn vrouw
zegt: „Hij lijkt zo'n verkwisting van de
tijd om nu nog weer te gaan studeren
er is zo veel te doen..."
Onder leiding van John Steensma wer- worden. Een prothese aanmeten
doktoren, psychologen en genoeg er moet veel meer gebeuren.
maatschappelijke werkers aan dit cen
trum verbonden. Er was een afdeling
prothesen gemaakt werden. Het
grote doel was de mensen weer terug
te voeren naar de maatschappij, die
hen juist omdat zij verminkt waren
had uitgestoten.
Het instituut kan zelf veertig patiën
ten intern hebben en velen van hen
hebben hun weg in de maatschappij
gevonden. Een meisje, dat door haar
moeder verstoten was omdat haar bei
de benen in een ongeluk waren afge
rukt. beëindigde niet alleen een uni
versitaire studie, maar is nu staflid
van de Koreaanse radio en -naakt el-1 Emn hegint hy te verteUen. wat
hij nu graag zou willen doen. Maar
1 plotseling breekt hij af. Misschien
zij zaan vliegen.' nnhhocuwe. naar een ontwikkelingsland om
den. Ook zal op grote zcWuitraerinzIrleslana die financieel zoveel hebben nog een paar dagen du- Maar het centrum helpt niet alleen, ergens opnteuui te gaan helpen,
worden gegeven aan nrommmrj vm?^Bedragen om zijn werk in Korea mo- r'n Daarom moesten ze wel mei de iet is ook een leerschool. Maatsc iappe- misschien Maar het hangt tian
geboorteregeling om de bevolkingsgroei i gelijlc te maken. Aan het eind van deze l7em' maar het ging hen eigenlijk niet'hjke werkers doen er hun eerste erva- Zoveél af en in de eerste plaats wel
te beperken en zullen de sociale dienstenweek reist hij verder naar een confe- v,u* Senoe&- i ringen op. psychologen kunnen er hun - -
worden uitgebreid, vooral op .iet platte-.rentie in Wiesbaden van specialisten OIVCFÏ I K praktijkjaar doorbrengen, medische stu-
and" 'op zijn gebied om een lezing te houden denten moeten er hun stage'open
Het is al 27 jaar geleden dat deze En in de derde plaats is het instituut
44-jarige Amerikaan zijn ongeluk er op uit om de openbare mening te
kreeg. Hij had zijn einddiploma middel-veranderen. Gehandicapten horen niet
bare school net in zijn zak en was bij in een beschermde omgeving, maar
vader in de zaak getrokken. Met vijf!kunnen hun eigen plaats veroveren in
vrienden moest hij grote jute zakken I het gewone leven.
gen programma's. Dat
®p j ren geleden nog ondenkbaar.
LEERSCHOOL
enkele ja-
Openluchtbijeenkomsten in Moskou
vullen met zaagsel. Een van hen zei:
„Van die zakken kun je een prachtige
parachute maken."
De parachute was gauw gemaakt en
n een wip klommen de jongens tegen
de hoogspanningsmast op om hem van
heel hoog naar de grond te laten dalen.
Dat er op de paal stond: „Hoogspan-
ning. levensgevaarlijk, 72.000 volt".
MOSKOU Gisteravond heeftEr wonen in Rusland volgens offi- d?erde hen niet- Ze waren helemaal
het Russische blad Izwestia er- ciëIe opgaven van de Baptestenunie on- n,et van plan de draden aan te raken.
van wat God van hen beiden
vraagt, want ze weten dat Hij een
plaats voor hen heeft en op die
plaats willen zij graag staan om
anderen te leren wat John zelf ge
leerd heeft in de school van het
lijden, om anderen te troosten met
de troost waarmee hij vertroost
werd.
zich niet willen voegen naar de
leiding van de door de staat er
kende Baptistenunie, geprobeerd
hebben in de openlucht straatsa
menkomsten en gebedsdiensten te
beleggen. In een artikel schrijft
het hoofd van de regeringscom
missie voor de godsdienst, Vladi
mir Kocrojedof dat zij ook onwet
tige processies" hebben georga
niseerd in verscheidene steden.
Wat precies met „processies van bap
tisten" wordt bedoeld is niet duidelijk.
Maar wel duidelijk is dat deze belang
rijke krant nu erkent, wat wij enige
dagen geleden schreven. De gelovigen,
die lang niets durfden doen, beginnen
in het openbaar voor hun geloof uit te De nieuwe wetten richten zich tegen
komen Voor het eerst wordt ook gepu- het organiseren van zondagsscholen. Er
bliceerd hoe groot volgens Russische staat een straf op van 50 roebel. On-
reger.^autoriteiten de groep van on- langs werden zes baptisten echter tot
afhankelijke baptisten is die zich niet gevangenisstraffen veroordeeld, omdat
wil onderwerpen aan de leiding van de Zlj zondagsscholen hadden gesticht en
officieel erkende unie. Volgens een rr«»
dus zeker 25.000 gelovigen omvat-
Deze onafhankelijke baptisten eisen
openbaar de verwerping van de „sata
nische" wetten op de godsdienst, stop
zetting van het onderwijs in het
atheïsme op de scholen, en vrijheid
van eredienst.
In hetzelfde artikel valt Koerojedof
de westerse dagbladen aan. en met na
me Parisien Libre, die de afgelopen
dagen vol gestaan hebben met „laster".
Gezegd wordt: „Elk onbevooroordeeld
mens zal begrijpen dat de nieuwe wet
ten op de godsdienst niets uit te staan
hebben met enige „aanval" op de kerk,
de rechten van de gelovigen of eniger
lei schending van hun rechten".
e" in de rivier de Don veertig jonge
dedeling zou een op de twintig bap- mensen door onderdompeling hadden
tisten zich tot deze groep rekenen. gedoopt.
De boeten zijn ook van toepassing
Hoe ingewikkeld de samenwer
king in de Roeandese zending is
blijkt uit dit schema
I gemeenten bij de autoriteiten
inschrijven, of zich niet officieel voe-
j gen naar de erkende kerken.
ind opgenomen
tegen de draden gedrukt. Hangend
een balk, 25 meter boven de grond
wilde John Steensma hem lostrappen.
Op dat ogenblik sloeg de stroom door
zijn lichaam. Bewusteloos sloeg hij te
gen de grond.
GELOOF
De specialisten die hem opereerden
waren van mening dat hij door de elec-
triciteit gedood is geweest, maar dat de
val zijn hart weer heeft doen kloppen.
Zelf weet hij daar niets meer van. Hij
herinnert zich die eerste dagen in het
ziekenhuis nog maar vaag. Wel herin
nert hij zich dat schreiende protest van
zijn moeder, toen ze hoorde dat John
beide onderarmen en een been zou moe
ten missen: „Ik heb liever dat hij dan
dood gaat." zei ze.
Nog maar onlangs zei hij In een
toespraak: „Misschien heeft de vitali
teit van de jeugd mij er doorheen ge
holpen. Dat denk ik wel. Maar ik ben
door mijn werk in aanraking gekomen
met heel wat jonge mensen die zich
onder dergelijke omstandigheden over
gaven aan wanhoop. Het grote verschil
bij mij was. dat ik toen ging beseffen
dat mijn leven niet van mij zelf was
maar mijn Heiland toebehoorde. Hij
had mij gespaard, waarom begreep ik
niet."
Het was een langzame moeizame weg
om te wennen aan zijn nieuwe situatie,
om te gaan leven met de beide haken
die de plaats van zijn handen innamen.
De grote verandering kwam toen hij
I besloot naar de universiteit te gaan.1
Als ik dan niet kon werken met mijn
handen, zei hij, dan zal ik werken met
mijn hoofd.
REVALIDATIE
Zuiver wollen jongenstrui met
stoer wit/zwart motief in
donkerrood. donkergroen,
licht- en donkergrijs. Maat
104 t/m 152. prijs f. 21,50 -
f. 37.50.
Sterke Helanca jongens-ski
broek met sportief pied- de-
poule-ruitje in rood, groen,
lichtbruin, wit en blauw.
Maat 86 t/m 152, prijs f. 10,95
- f. 20,95.
de grote gebreide
De tweede grote verandering bracht
de jongste wereldoorlog. Van de slag
velden kwamen de jonge Amerikaanse
soldaten verminkt terug: „Men zette
mij aan het werk in een militair zieken
huis waar ze hun eerste oefeningen
moesten doen met een prothese. Zo
Toen de Roeanda-commissie van dc Gereformeerde Kerken!Want zo'n samenkomst van zendingsar-|kaar hadden, kwamen we tot de con- b'; ttere'^met de.eerste
in Nederland besloot, gevolg te geven aan de uitnodiging van beiders mag geen besluiten nemen. jclusie, dat er aan de persoonlijke en Toen hpgnn ik te* beseffen wl
j d .r n 7 Het grootste gedeelte van de samen- gemeenschappelijke beoefening van net Dese"en dat lk "en
de Presbytriaanse Kerk in Rocanda tot bewoning van dc be- komst werd gewijd aan de vraag, hoe geestelijk leven iets moest worden ge- te bieden had.
vestiging van 3 nieuwe Roeandese predikanten waardoor het men persoonlijk en gemeenschappelijk daan. Allerlei suggesties werden ge- 5 00 ,7ette bij zijn studie
aantal predikanten van 2 op 5 zou komen werd in het het geestelijk leven kon beoefenen. Het daan. Een van de zendingsarbeiders va.n e,en«,TeYa~
programma geprojecteerd een ontmoeting mot do Nederlands» SgSnomU" "^2!^™', kre"p^
zendingsarbeiders in Roeanda, uitgezonden door de kerken in te komen, temeer, daar niet ieder de waarin zou worden gesteld de verplich- het verzoek om naar Kor
België cn Nederland. kerkdiensten in het Kinyarwanda kan ting, dat één uur per dag aan bijbelsiu- jaanH om .daar de honderden te helpen bij het wegvoeren van een menig-
volgen. Men voelde dit manco maar al die en gebed wordt gewijd. Men wilde oorlog verminkt waren, en te Vietnam-demonstranten heeft
Dit werd met enige aarzeling gedaan, ken aan elkaar gebracht, maar dat zijn te goed Het was duidelijk, dat dit man- zover niet gaan. hoewel deze mogelijk- H(YJTf a"1ïlljks worden toepeDast zonder meer «eoor-
omdat we de indruk wilden vermijden, incidentele bezoeken. En daarom was co niet kon worden opgeheven door het heid natuurlijk als een zeer waardevol- treinongelukken.
dat de Nederlandse zendingsarbeiders het goed om eens een dag rustig bij luisteren naar de kerkdiensten via Ra- le werd erkend. In beginsel werd beslo-
•en aparte groep wilden vormen in het elkaar te zijn en te spreken over het I dio Nederland Wereldomroep of het af- ten om voortaan samenkomsten te orga-
geheel van het kerkewerk in Roeanda. werk en ook over het persoonlijk; niseren. die dienen tot beoefening van
kindermode
er o( aan Delana. Dedemsvaart
UTRECHT Drie strafrecht-
geleerden achten de maatregelen
die hoofdinspecteur Koppejan van
Korea"te Amsterdamse politie op 17 juli
Vandaag laten wij het tweede
artikel volgen van de serie van
drie, die ds. B. Richters, direc
teur van het gereformeerde zen
dingscentrum over zijn bezoek
aan Roeanda heeft geschreven.
Gisteren publiceerden wij het
eerste.
Dit artikel gaat over dc ont
moeting tussen Nederlandse zen
dingsarbeiders. die in Roeanda
Deze aarzeling bleek achteraf niet no- geestelijk leven in het werk.
dig te zijn geweest. Toen ik een paar
dagen na deze ontmoeting een gesprek TAALSTUDIE
had met de secretaris van de Presbyte
riaanse Kerk in Roeanda, ds. Hitimana. Met grote vreugde denk ik en den
zei hij, zonder te weten van de ontmoe- ken ook de zendingsarbeiders aan deze
tingssamenkomst en wat daar bespn- ontmoeting terug. Natuurlijk werden
ken was. dat het goed zou zijn, als de ook allerlei, wat je zou kunnen noe-
zendingsarbeiders op gezette tijden bij men. zakelijke vragen besproken, mee
elkaar zouden komen om van elkaar naar aanleiding van in Europa en in
werk te horen en elkaar ook geestelijk Roeanda opgeworpen vragen of geno-
te bemoedigen en te steunen. men besluiten. Een belangrijk punt
„Onze buitenlandse zendingsarbci- was de kwestie van de taalstudie. In
ders hebben nu eenmaal een andere1 Baarn had men gezegd: Je kunt de;
mentaliteit dan wij Roeandesen" En mensen met het Evangelie pas goed in
„over het geestelijk leven spreekt men hun eigen taal benaderen. Als je de
nu eenmaal het gemakkelijkst in zijn inheemse taal of talen niet kent. dan iuisteren van op de band opgenomen
eigen taal". „Waarom zei da. Hitima- kun je geen goed zendingsarbeider radio-kerkdiensten, die vanuit Baam
na, „zijn de samenkomsten, die men 1 zijn. j0p gezette tijden worden gezonden. Er
vroeger wel eens hield, niet voortgezet. 1 moest meer gebeuren.
7e zijn zo belangrijk voor het miss 10- Allen waren het daarover eens. En
nalre werk'. Ik kon ds. Hitimana toen daarom werd uitvoerig nagegaan, hoej RFTRAITT
meedelen, dat twee dagen eerder zon de taalstudie, hetzij in Europa, hetzij hlia.aiil
bijeenkomst al had plaats gevonden. I in Roeanda. het beste kon worden geor- In de instructies, die de gereformeer-
En hij was daar Intens blij mee. ganiseerd. De zending in Nederland de zending aan de tendingsarbeiders
Zo waren ze dan van alle kanten had gesteld, dat we niet moesten be- meegeeft, staat een artikel opgenomen,
samengekomen langs de hobbelige we- zwijken voor de aandrang om iemand j waarin gezegd wordt, dat dc zen
den van Roeanda in hun Volkswagens snel uit te zenden, als een zendingsar- dingsarbeiders op gezette tijden de een
en hun Landrovers Met een slakken- helder in spe zijn talen nog niet goed of andere vorm van retraite moeten
gang hadden ze het laatste stuk tot op beheerst. En dat zijn in Roeanda het j beoefenen. Maar door allerlei oorzaken
de heuvel bij Kirinda gereden. De zen-[Frans en het Kinyarwanda. En zo wa- was men a s j|
riingsposten liggen ver van elkaar ver- ren er meer van dergelijke vragen, toegekomen,
wijderd. Natuurlijk worden vaak bezoe-l slechts adviserend werden behandeld. I Tijdens het gesprek, dat
zendingsge-
begin gemaakt. Er
een tehuis gesticht om de Korea...*,
invaliden op te vangen. Maar de dok
ter die de leiding had moest terug naar
Amerika. Het was voor hem terug of
Hoe dit precies zal worden uitge- *772^(**n ^fensma nam de uitda-
werkt. zal nader worden bestudeerd "f a u-ar °^n h,j in Korea aan_
Gedacht wordt aan veelvuldige bijbel- .„„f? Kon 4hlJ 7,fh ,och niet verenigen
[besprekingen en gebedssamenkomsten, opzet van het werk.
waarbij dan ook de Roeandese werkers 14 ei dittvt
[aanwezig zouden moeten zijn. Gedacht HhLrLA
wordt ook aan bijeenkomsten van Ne- De Koreaanse invaliden waren pa-
derlandse zendingsarbeiders, evenals ria's. Ver van de stad werden
loofd.
de uitvoering nog niet
bezinningssamenkomst een
maal per jaar van de zendingsarbei
ders uit de verschillende landen, die in
Roeanda in het kader van de Presbyte
riaanse Kerk hun werk verrichten. Op
deze wijze wil men ook trachten, meer
eenheid onder de zendingsarbeiders te
bereiken. Dc herkomst uit verschil
lende kerkelijke milieus maakt dit
noodzakelijk. Gevraagd werd vooral
om pastorale begeleiding vanuit de ker
ken. door wie men uitgezonden is. het
zij door bezoeken, hetzij door middel
van rondzendbrieven enzovoort
BELEVENIS
Zo werd de réunie van Nederlandse
zendingsarbeiders in Roeanda een
vreugdevolle belevenis.
Eén vraag kwam bij me op. nadat
we de samenkomst met een bidstond
hadden besloten: zou zoiets ook in Ne-
medische centrum opgevangen. Ze
leerden leven met hun prothesen,
maar ze leerden niet leven te midden
van de gezonden. Uit eigen ervaring
wist John: Je hebt een invalide nog
drrland niet nodig moeten worden aan
gepakt? Is het „op dc gebruikelijke wij
ze openen en sluiten" van onze samen
komsten en vergaderingen wel voldoen
de? In dit verband is het misschien
Interessant te weten, dat de zending in
Baarn besloten heeft om éénmaal per
jaar een „hezinningsweek" (of hoe dit
ook mag gaan heten) te organiseren,
waaraan niet alleen wordt deelgeno
men door de zrndingsarbeiders met ver
lof of in opleiding, maar ook door de
zendingsdeputaten van de verschil
lende kerken. Maar het mag niet blij
ven bij de zending alleen!
de officier van justitie
dr. J. F. Hartsuiker, die het gebeurde on
toelaatbaar beeft genoemd, omdat de po
litie zich aan een opzettelijke weder
rechtelijke vrijheidsbeneming schuldig
iu hebb engemaakt.
In het wegvoeren naar de gemeente
grenzen zit wel een zekere vrijheidsbe
knotting, geeft prof. mr D. Hazewinkel
Suringa uit Amsterdam toe. Maar die
was niet wederrechtelijk, niet te fors in
verhouding tot he'. beoogde doel.
De politie trad niet op als orgaan van
de criminele justitie maar preventief als
handhaver van de openbare orde. Als
zodanig heeft zij geen bevelen van de
officier van justitie af te wachten. Zü
staat dan onder de civiele autoriteiten.
Om een eind aan de rel te maken had
de politie conform de wet de demon
stranten urenlang van hun vrijheid van
beweging kunnen beroven. De weglei
ding was heel wat milder dan de wet
toestond. Het getroffen middel trof de.
jongelui juist in datgene waarvan zü
steeds misbruik maakten: hun vrijheid.
„Maar op een zeer milde wüze". voegt
prof. Hazewinkel daaraan toe.
Ook prof. W. P. J. Pompe uit Utrecht
laat aan zijn oordeel geen twijfel be
staan. „Binnen de perken van redelijk
heid en gematigdheid is ook geweld te
gen bijvoorbeeld onwilligen bij de toe-
passiing van dit middel toelaatbaar." Hij
meent dat bij demonstraties op de open-
enige reden geen vertrouwen hadden in
bare weg de openbare orde op recht
streekse wijze betrokken is
In De Politie, het blad van de bij het
NVV aangesloten Nederlandse politie
bond. is ook de reeds eerder gepubli
ceerde zienswijze van prof. mr. .T. Af. van
Bemmelen opgenomen. Ook hij acht de
maatregel van de hoofd inspect!
der meer geoorloofd.
De opvatting van de Groninger hoog
leraar mr. J. Remmellnk is Iets genuan
ceerder ten gevolge van enige twijfels
door het beschikken over te weinig ge-
de wapenstok te hanteren of
andere methode te zoeken.
Als het om een bende notoire herrie
schoppers gaat. waarvan bekend i
ze zich niet op de gewone ..zachte'
nier laten verspreiden, staat de politie
niet voor zo'n keuze. De mogelijkheid
acht prof. Remmelink evenwel niet uit
gesloten dat het op 17 juli ging om
be-
dan kan
toging op touw hebben gezet. Is het
dat de provo's afwezig wan
prof. Remmelink de skepsis van mr. K
Hartsuiker begrijpen.
De heer Koppejan heeft volgens prof
Remmelink niet gehandeld krachtens een
concreet ambtelijk bevel van een hoger
geplaatste. Uit de ambtsinstructie var
de burgemeester had hij geen nieuwe be
voegdheden mogen distilleren.
Foutieve uitleg van de wet of instruc
tie kan hem alleen worden vergeven,
wanneer vaststaat dat hü tevoren deug-
delijk heeft geïnformeerd. Daartoe had
hü volgens prof. Remmelink In ieder
geval de officier van justitie moeten
raadplegen, omdat deze de autoriteit is
die later rechtsgevolgen van zijn optre
den allicht zou moeten beoordelen. He(
ging hier immers om vrijheidsbeneming
en dan is extra oplettendheid op zijn
Prof. Remmelink meent dat de
Koppejan niet vrijuit gaat. Daarmee wil
hij overigens allerminst zeggen dat ..de
ze wakkere politieman" vervolgd of ge
straft moet worden.
