Afkeer van de toekomst ,w: A. VAN DER MEIDEN STRIJDT TEGEN „Werkelijkheid wordt mensen niet verteld" Verpleegster loodst toeristen RUIMTE NIEUWE FEITEN ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1966 Vroeger stonden kinderen tegen vaders op, nu staan vaders tegen zieiizelf op" „DE TOEKOMST is reeds begonnen" is de titel wan een enige jaren geleden verschenen boek. De tijd verstrijkt, de toekomst wordt werkelijkheid, maar minder dan ooit wordt nagedacht behoudens door een handvol specialisten over de te verwachten resultaten van de huidige razendsnelle ontwikkeling. Het hoofd van de afdeling publiciteit van Kerk en Wereld in Driebergen, de heer A. van der Meiden (37), heeft daarom een reeks lezingen ge houden voor groepen jongeren, onder andere voor het kader van de Christelijke Plattelands Jongeren Organisatie, met als thema: pelgrimage naar de toekomst". Naar aanleiding hiervan op deze Ruimtepagina een interview met de heer Van der Meiden. DOOR Huib Goudriaan A. van de* Meiden 'E zijn als twee Loeren die vechten om een meter grond, terwijl de dijk die om hun beider M V V land ligt, op doorbreken staat". Na enkele broodnuchtere opmerkingen over de wereld situatie, klinkt de vergelijking bijna geëmotioneerd. Zijn oor deel over het vastlopen van de oecumene komt bard aan„De kerken hebben nu kaarten met gemeenplaatsen in bakjes ge reed staan, zoals: „de tijd is er nog niet rijp voor", „de ach tergronden zijn zo verschillend", en „de mensen kunnen alles nog niet verwerken", maar feitelijk wordt bedoeld: „We wil len niet". De heer A. van der Meiden werkte n jaar voor het instituut Kerk en ereld, heeft theologie gestudeerd, bereidt zich nu voor op zijn doc- aal examen, waarbij hij als onder- rp van studie heeft gekozen de ek in de moderne reclame, waar hij ook voornemens is later te moveren. Hij is niet alleen hoofd i de afdeling publiciteit van Kerk Wereld, maar ook directielid van Werkgroep 2000. De ivetenschap hij deze functie bekleedt, ver aart mede zijn intens bezig zijn et de toekomst. DOELSTELLING DtVerkgroep 2000. in het leven ge roepen door Kerk en Wereld en het A'joAtóek Vormingscentrum De Hors- tzi, stelt zich ten doel informatie te fven en bezinning over nieuwe ontwik- «hgen te bevorderen. •n toelichting staat: „Het getal de naam van de werkgroep... eft een dubbelzinnige betekenis. In de rste plaats zij er mee aangetoond dat r bezinning zich richt op het begin m de r. In fundamenten te leggen. In de feede plaats hoopt de Werkgroep 2000 ensen om zich heen te verzamelen, die let haar diep geïnteresseerd zijn in lerlei toekomstige ontwikkelingen en k zich niet alleen afvragen welke ga- pties er geschapen moeten worden, iieinde de leefbaarheid in deze wereld I bewaren, maar die ook hoop hebben it tijdige bezinning en activiteiten, ge beerd op evangelisch verantwoorde- ftheidsbesef. van grote betekenis kun- èn zijn voor de ontplooiing van een rhtvaardige samenleving."' Dit is wel een mondvol, maar de Itrkgroep heeft door het uitgeven van tochures („Katernen 2000") met onder werpen als „Vietnam", „Theologiseren in een atheïstisch tijdperk", en de le zing van de Duitse theologe Dorothee Sölle „De kerk is ook buiten de kerk", bewezen daden bij deze vele woorden te voegen. Het gebrek aan voldoende voorlich ting, de wetenschap dat veel van de ving niet „doordruppelt" naar i 1 Robots zullen in de toekomst een grote rol spelen in ons 4- - i --- de gewone burger, niet „overkomt", is een heet hangijzer voor de heer Van der Meiden. „Alleen een kleine intellec tuele bovenlaag houdt zich bezig met vernieuwingen: er wordt bitter weinig gedaan aan „vertalen", het omzetten' in pasklare munt van bijv. het denken van de moderne theologen". Over Sölle hoorde ik een dominee zeggen: „Ik ben er om de kudde te leiden naar grazige weiden, maar niet om ze te brengen naar vergiftigde plaatsen." Maar we moeten nieuwe denkbeelden vertalen, we kunnen de mensen niet alleen om de oren slaan met de oude theologie en de catechis- Hij geeft een ander voorbeeld: „Ik ben het helemaal eens met een opmer king in Vrij Nederland dat de conferen tie Kerk en Samenleving in Genève alleen succes zou hebben gehad, als on middellijk na afloop van de conferentie fa1 alleen een paar stukjes in kerkbladen. Nee. bijna nergens wordt een vernieu- wingsdenken op gang gebracht." LIJN AFGEBROKEN „Ja. in mijn lezing „Pelgrimage naar de toekomst" heb ik gesteld dat er in bet zogenaamde lineaire denken over de toekomst twee vormen zijn: 1) de me ning dat de weg naar de toekomst een voortgaande lijn, een evolutie is, en ver nieuwingen wel goed zijn, maar dat het niet verder mag gaan dan oplappen van het oude. van restauratie: 2) de overtui ging dat de lijn naar de toekomst plotse ling kan worden afgebroken, en dat men dan met de oude structuren niet meer uitkomt, dat die niet meer van toepassing zijn. Ik heb gezegd dat nu de eerste tekenen er zijn dat inderdaad de lijn wordt afgebroken." Welke tekenen? „Ik constateer een be wapening die ons naar algehele vernieti ging kan leiden, en een ontwikkeling in de biologie en de chemie, die veront rustend is. Zonder het dramatische woord „hersenspoeling" te gebruiken, kunnen we rustig spreken over een te verwachten beïnvloeding van mensen met behulp van technische middelen. Een teken Is ook de verontreiniging van het geschapene. Ik ben nu zo bang dat de gewone burger al deze dingen niet weet. eenvoudig omdat het de mensen niet onder ogen wordt gebracht." „Naar mijn mening zijn we ook onder ontwikkeld in de voorlichting over de politiek. Bij de laatste verkiezingen is dat wel gebleken: het grote publiek kiest images. De politieke partijen blij ven het gooien op de welvaartsstaat oifl stemmen te krijgen, maar we behoren ons ook af te vragen hoe we de maatschappij leefbaar kunnen houden. We moeten de mensen bewust maken van de toekomst, laten denken over wat voor soort samenleving we krijgen. In de Werkgroep 2000 proberen we bijv. iets te vertellen van de komende auto matisering. Het is de vraag of de automatisering versneld zal optreden, zo als tegenwoordig alles wordt versneld." SOEPELHEID „Belangrijk is daarom dat we dot geldt vooral voor jongeren souplesse, soepelheid in het denken aankweken, omdat we een steeds snellere ontwikkeling moeten mee maken.. Je leeft nu immers in cén leven meerdere generaties. Ik zeg altijd: in de jaren dertig konden kin deren nog tegen hun vaders opstaan, JE maakt gekke dingen mee. Op de Wageningse berg gebeurde het dat een dame uit Zuid-Amerika per se voor het donker binnen wilde zijn: ze dacht dat tij dens de duistenis „de tijgers" uit het bos zouden komen." Het is Hans Reyneveld (26), hostess van het reisbureau „Europabus", die vertelt over haar ervaringen tijdens de drie daagse reizen met Amerikanen door Nederland. Ofschoon verpleegster van beroep, loodst ze nu al een tweede zomersei zoen haar overwegend Amerikaanse gasten door markante plaatsen in ons land. Ze staat als verpleegster niet geheel vreemd tegenover het „verzorgende" facet van haar werk, en kan goed haar mondje roeren tijdens de trip, die gaat via Amsterdam, Monnikendam, Edam, de afsluitdijk, Wagenin- gen en Rotterdam. Eerste Ze was de eerste hostess van Europabus, die deze taak kreeg te vervullen: „nu zijn er zestien meisjes in dienst" Waarom ze het ziekenhuis verliet? „Ik kreeg ruzie met de hoofdzuster, en besloot toen iets heel anders te gaan doen." Het komend sei zoen zal Hans waarschijnlijk „half - als - verpleegster en half-als-gids" een reis naar Spanje maken, 's Winters keert ze meestal in haar oude beroep terug. „In september ga ik enke le weken waarnemen voor een wijkverpleegster; vorig jaar heb ik een poosje als verpleegster bij een miljonair gewerkt." „Boodschappen doen in een Ca dillac met chauffeur", voejjt ze lakoniek hieraan toe. Hans, die in 1958 in de verple ging ging, was daarna „intus sen" ook nog receptioniste in een Zwitsers wintersporthotel, en werkte op een boerderij in Engeland. „Ik melkte daar koei en en deed allerlei karweitjes." Chocolademelk En nu vertelt ze Amerikanen bijzonderheden over ons land, en soms dat roodbonte koeien chocolademelk produceren, en roodbruine kippen ook roodbrui ne eieren leggen. „Er was eens een meneer die er echt in geloof de." Op de vraag of ze voor de keus gesteld toch voor de verple ging zou kiezen, komt er een volmondig ja. Waarom? „Mis schien omdat ik graag mensen help, hoewel ik het, en dat geldt voor de meeste verpleegsters, echt geen roeping zou willen noemen." Met de noodzakelijke soepelheid hangt waarschijnlijk samen dat de jeugd een afkeer heeft van prin cipes: ze heeft er ook al zoveel zien sneuvelen." „Er zijn tal van jonge mensen die vragen stellen waarop de christenen geen antwoord weten. Zoals die van een ingenieur op een laboratorium: „Ik weet zeker dat ik meewerk aan bacterio logische oorlogvoering: wat moet ik nu doen? Jullie moeten me daarop eens een antwoord geven." Dit wil ovrt-lgens niet zeggen dat het Evangelie altijd moet antwoorden op alle vragen. Belangrijk is dat de christe nen authentiek handelen, écht handelen In de geschiedenis lukken altijd bewe gingen van mensen die doen wat ze zeggen. Dat was de kracht van de christenen die de eerste christelijke scholen bouwden, van de socialisten in opkomst, van de vroegere anti-revolu tionairen. dat is 'de kracht van de pro vo's. Nu vraag ik me dikwijls af van de christelijke politiek: is dat authentiek christelijk gedacht? En als het niet het geval is, hebben de jongeren dat gauw door. TEGEN „VIETNAM" Je zou nu kunnen zeggen dat authen Uek christelijk denken is „tegen Viet nam" te zijn. De Amerikaanse politiek leidt naar de afgrond. De Verenigde Staten en Noord-Vietnam zullen beide wel hun goede bedoelingen hebben, maar bet moet gewoon een keer afgelo pen zijn! Het behoort tot christelijk den ken niets na te laten om die oorlog te doen beëindigen. Hetzelfde geldt voor rassendiscrimina tie. Ik stel mezelf dikwijls de vraag, wat is nu authentiek christelijk inzake de apartheidspolitiek? Om Verwoerd te veroordelen, de zwarten of de blanken zalig te spreken? Nee. het gaat erom een mentallteitsomzetting in Zuid-Afri- ka te brengen: dat is authentiek christe lijk. We hebben in Nederland nog de middelen daartoe; we zouden bijv. groe pen scholieren en hoogleraren uit kun nen wisselen, zodat we de gelegenheid zouden krijgen ideeën te spuien en de tenen te stoten aan een werkelijkheid die niet zwart-wit Is. We kunnen wel «chclden, maar we moeten helpen." „In de kerk gaat veel voor vernieu wing door, wat geen vernieuwing is. Men weigert gevestigde posities op te geven, ook de strijd van de Achttien voor eenheid van de hervormden en gereformeerden is hierop voor een deei vastgelopen. Openheid en medezeg genschap missen we ook in de kerk, en De nieuwe ontwikkelingen waarop de heer Van der Meiden doelt zijn onder meer: De bestaande voorraden kernwapens vormen een veel voud van wat nodig is voor vol ledige uitroeiing van het mensdom. Naast de waterstof bom speelt de mensheid met an dere wapens, waarschijnlijk nog veel gevaarlijker: radioactivi teit, chemische, biologische en bacteriologische oorlogsvoe ring. In laboratoria wordt thans gewerkt aan technieken om het genetisch erfdeel te beïnvloe den: de mensen zullen groter worden (bekend is reeds het groeipreparaat HGH-Human Growth Hormon), proeven wor den genomen om de mens te kunnen verjongen en geleerden houden zich ernstig bezig met de mogelijkheden mensen te „kweken die beter zijn bere kend op de eisen die de tech niek zal stellen". In theorie is reeds veel mogelijk op dit ge bied, hetgeen betekent dat vroeg of laat toepassing zal volgen. Sprake is dus van een te ver wachten mutatie in de „mense lijke soort". De opmars van de compu ters. Electronische hersens spe len reeds een belangrijke rol bij het nemen van politieke en mili tair-strategische beslissingen. De computer, standaardise ring en automatisering van hele bedrijfstakken, zal de mensen veel werk uit handen nemen: een bedreiging van de werkge legenheid? Het wordt steeds meer waarschijnlijk geacht dat elders tn het heelal ook vormen van leven zijn. Miljoenen of waar schijnlijk miljarden planeten in het heelal zullen weinig van de aarde verschillen. De astro noom Fred Hoyle acht het waarschijnlijk dat de levenscon dities welke vergelijkbaar zijn met die op onze planeet, alleen al in onze Melkweg honderddui zend tot miljoen maal méér voorkomen; maar... astronomen stellen het aantal melkwegstel sels in de orde van honderdmil joen. De resistentie (d.wjt. het immuun worden) van insecten tegen stoffen waarmee zij wor den bestreden, begint grote zorgen te baren. Steeds meer bestreden soorten ontwikkelen weerstand tegen zelfs de zwaar ste vergiften. Alarmerend is ook dat nog weinig bekend is van de uitwerking van deze middelen terecht gekomen in de voeding op het mense lijk organisme. dat verlangt de jeugd. Symptomatisch voor het gebrek aan openheid ls de kwestie met de Antwoordkerk. Een re volutionair blad als „Zie" moest het geval eerst ter tafel brengen, cn toen pas reageerde de synode. („Zie" waar deer ik omdat het een functie heeft in het openbreken, maar het mag nooit een scheidblad worden.) ..Ook is het een schandaal dat het plan-Wesselerbrink om In Enschede een gezamenlijk kerkelijk centrum te bou wen van alle kerken niet door kon gaan." BIOSCOOPZAALTJE Hoe we de mensen moeten voorberei den op de toekomst, moeten voorlich ten? „Door de journalistieke methoden van deze tijd, door een onmiddellijke 'letterlijk) confrontatie. Een boekje als dat van Robinson wordt bijv. gevreten. Er is veel belangstelling voor onze ka- terns van Werkgroep 2000. waaruit is af te leiden dat er een honger bestaat naar informatie. Bepaalde tv-programma's beantwoorden daar ook aan: Achter het Nieuws, Attentie, Brandpunt Toch zou de tv let wel het ls een bioscoopzaaltje met ongeveer drie mil joen bezoekers meer aan begeleiding en opvoeding kunnen doen." Tenslotte: „Er zijn jongeren en dat ls geweldig die zich inspannen voor de minder ontwikkelde gebie den, jongeren die zich offers getroos ten. maar lk bestrijd dat de jeugd in haar algemeenheid progressief ls. Je kunt toch niet zeggen dat ze als één man optrekt tegen de bolwerken van het conservatisme?"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 17