Berlijners leren met de muur te leven Achtunq! Oplossing nog niet in zicht Na confrontatiestop: Indonesië in VN 5 VRIJDAG 12 AUGUSTUS 1966 Sie verlossen iel West-Berlin Vijf jaar geleden begon drama Tal van Oostberlijners gedood Grensverkeer gedeeltelijk stil Kritiek op president Kennedy (Van een onzer redacteuren) De Berlijners hebben ge leerd te leven met de muur. die sedert 13 augustus 1961 dwars door bun stad loopt. De communisten hebben hun zin cekregen. Er vluchten zo af en toe nog wel eens Oostberlijners naar het westelijk stadsdeel. De grote vluchtelingenstroom, die destijds een ernstige be dreiging vormde voor de volks huishouding van de zg. Deut sche Demokratische Republik, behoort echter tot het ver leden. Van tijd tot tijd mogen Westberlijners familiebezoe ken aan Oost-Berlijn brengen. En daarmee is met name de laatste jaren de toestand „draaglijk" geworden. Ook in politiek opzicht is Berlijn een- stad geworden, die niet langer lot gevaarlijke spanningen De Amerikanen wachtten bijna twee weken met het forceren van de doortocht door de Oost- b erlijnse muur. Zware tanks riepen een angstaanjagend beeld op, vooral toen aan de andere kant van de sectorgrens Rus sische tanks verschenen Estal i de i ren, dat het Duitse probleem nog niet is opgelost. Een regeling kan slechts worden be reikt. als het Westen bereid is samen met de Sowjetunic een vredesver drag met de „beide Duitslanden" te tekenen. De Bondsrepubliek voelt daar echter niets voor. Zij blijft here niging van Duitsland eisen en wordt daarbij gesteund door de westelijke mogendheden, die medeverantwoorde lijkheid dragen voor de toekomst van Duitsland. .ULTIMATUM Voordat de communisten ei maakten met het bouwen muur dwars door Berlijn, probeer den de Russen van alles en nog wat om West-Beriiin van de buitenwe reld af te sluiten. Dat mislukte al tijdens de blokkade, die in 1948 be gon maar bijna een jaar later werd geannuleerd. De befaamde luchtbrug en het uithoudingsvermogen van de Westberlijners hadden het Russische optreden toen al geruime tijd bela chelijk gemaakt. Moeilijkheden ble ven zich voordoen, maar tot 1958 had den de Russische en Oostduitse drei gementen geen ultimatief karakter. Tegen het eind van dat jaar kwam Chroesjtsjef echter met zijn beruchte ultimatum. Het westen kreeg een half jaar de tijd om de Duitse kwestie te regelen. Mocht dit niet gebeuren, dan zou de Sowjetunie een afzonderlijk vredesverdrag met de zg. DDR sluiten, met alle gevolgen £an dien voor West-Berlijn. VOORSPEL De westelijke mogendheden lieten zich echter niet intimideren en toen het half jaar van het ultimatum verstreken was gebeurde er niets. De yluchtelingenstroom werd echter steeds groter. Industrie en landbouw in de Sowjetzone zagen langzaam maar zeker hun beste krachten ver dwijnen. In juli 1961 namen niet min der dan 30-415 Oostduitsers via Oost-Berlijn de wijk naar het Westen. Dit ondanks het feit. dat de Oostduitse partijleider op 15 juni nog had verklaard, dat „niemand van plan was. een muur dwars door Ber lijn te bouwen". Begin augustus liet Ulbricht stren ge maatregelen nemen tegen Oostber lijners. die hun werk in West-Berlijn hadden. Op 11 augustus drongen de landen van het Warschaupact (tegen hanger van de Navo) er bij Ulbricht op aan. stappen te nemen tot het instellen van een scherpe bewaking van de grens van West-Berlijn. BEGIN Op 13 augustus werd bekend, dat i-ondom West-Berlijn een controle zou worden ingevoerd, zoals die aan de grenzen van iedere souvereine staat gebruikelijk was. Diezelfde dag begonnen eenheden van de Volkspoli- tie en andere bewapende groepen met prikkeldraadversperringen en Spaanse ruiters Oost-Berlijn van hel westelijke stadsdeel af te sluiten. Pantserwagens werden op belang rijke punten samengetrokken, stra ten werden opgebroken en barrika- den maakten het angstwekkende beeld kompleet. Het verkeer tussen de twee stadsde len lag volkomen stil. Van de 81 grensovergangen bleven er slechts twaalf intakt. Oostberlijners konden niet meer naar het Westen en mensen uit West-Berlijn en West- Duitsland moesten zich aan scherpe controle-maatregelen onderwerpen wilden zij in Oost-Berlijn worden toegelaten. Later werd met de bouw van de werkelijke muur begonnen door het aanbrengen van 1.25 meter hoge be tonnen platen. De westelijke mogend heden protesteerden, maar de Oost duitsers gingen door. Er werd in Zo ziet de bekende Potzdamer Platz er uit, sinds beton, prik keldraad en Spaanse ruiters het plein van de rest van Berlijn afsloten. West-Berlijn dan ook felle kritiek geuit op president Kennedy en de andere westelijke leiders. Leuzen als „Passiviteit is verraad aan Berlijn" en „Papieren protesten stoppen geen tanks" waren niet van de lucht. Het duurde echter tot 26 oktober, voordat Amerikaanse militaire poli tie onder de bescherming van zware tanks bij Checkpoint Charlie de door tocht voor een Amerikaanse dienst auto forceerden. Dit optreden van de Ver. Staten noodzaakte de Sowjetu nie, zich met de zaken te bemoeien. De volgende dag reeds werden aan de andere kant van de sectorgrens Russische tanks opgesteld. Met de constatering, dat de Russische rege ring hiermede haar verantwoordelijk heid voor hetgeen in Oost-Berlijn ge beurde achteraf had erkend, was het incident voor de Amerikanen geslo- Intussen was de geschiedenis van de muur al met bloed geschreven. Talrijke Oostberlijners werden neer geschoten in een wanhopige poging, het Westen te bereiken voordat het helemaal te laat zou zijn. Anderen hadden meer geluk, vaak dank zij hun vindingrijkheid. Na vijf jaar zijn de mogelijkheden echter uiterst klein geworden. smadelijke afloop van de Cubaanse affaire. Het is bekend, dat de Russische premier tijdens zijn bijeen komst met Kennedy in Wenen in juni 1961 de indruk had gekregen, dat de nieuwe Ameiikaanse presi dent een „zacht eitje" was. Door het achterwege blijven van Amerikaanse maatregelen tegen het afsluiten van Oost-Berlijn werd hij in die mening gesterkt. De Cubaanse crisis leerde hem ech ter, dat hij zich terdege had vergist. Sindsdien wordt de verhouding tus sen de Sowjetunie en de Ver. Staten gekenmerkt door een grote mate van voorzichtigheid. Zelfs de gebeurtenis sen in Vietnam hebben daarin geen verandering kunnen brengen. De vrees voor het Chinese gevaar is daar oorzaak van. Wel staat de strijd in Viet nam door China aangewak kerd toenadering tussen de Sowjetunie en het Westen in de weg, ook wat de Duitse kwestie betreft, waarvan het Berlijnse probleem zo lang zo sterk de aandacht heeft ge vraagd. En dat valt te betreu ren, vijf jaar na het ontstaan van de ..Chinese muur" dwars door Berlijn.... Weer alpinisten omgekomen PARIJS Drie alpinisten van nog on bekende nationaliteit zijn donderdagmid dag van een steile bergwand van het Meye-massief in de Franse Alpen gegle den. Zij waren door touwen met elkaar verbonden. Twee van hen vielen enkele honderden meters naar beneden, zodat moet worden aangenomen dat zij het on geluk niet hebben overleefd. De derde bergbeklimmer bleef aan de wand han gen. Een lid van de plaatselijke berg- wacht zag het ongeluk gebeuren Een i reddingsploeg tracht de verongelukten te bereiken. i Wordt schuilkelder toekomstig huis? GENèVE De Zweedse vertegenwoor diger bij de ontwapeningsconferentie ir Genève, mevrouw Alva Myrdal. heeft gisteren gewaarschuwd dat het nog ei zo ver komt dat de gehele mensheid ondergrondse schuilkelders moet werken en leven, wanneer de grote mogendhe den een nieuw stadium bereiken i bewapening met raketten. „In feite den de beveiligingssystemen steeds duurder. De volgende stap kan nauwe lijks iets anders zijn dan datgene wat de ..science-fiction" schrijvers al hebben voorzien maar wat nu als reële mogelijk heid door de geleerden wordt geopperd, namelijk dat de gehele mensheid moet gaan wonen in ondergrondse schuilkel ders", aldus mevrouw Myrdal. Sinds de bouw van de Ber lijnse muur begon, leven de Oostduitsers en de Oostberlij ners in een grote gevangenis. Omdat vluchtpogingen bleven doorgaan, moest de muur hoe langer hoe hoger worden ge maakt. Tekenend voor de be klemmende situatie is. dat de mensen, die aan de muur moes ten werken, streng werden be waakt Bemande Gemini-11 9 september de ruimte in 1 USTON. TEXAS De lancerinu van de Gemini 11, met aan boord de ruimtevaarders Charles Conrad chard Gordon, is officieel vastgesteld op tijdens de eerste omwenteling om d de zal een „rendez-vous" tot stand ten worden gebracht met een Agena-ra- ket. die ruim anderhalf uur voor de lan cering van de Gemini 11 in een baan zal worden geschoten. Tijdens een „uitstapje" van 55 minuten zal Gordon de Gemini aan de raket kop pelen door middel van een 30 meter lang koord. Zodra hij in de cabine is terugge keerd, zal commandant Conrad de stuur- raketten in werking stellen en een lang zame ronddraaiende beweging om de Agena uitvoeren. Als deze manoeuvre voltooid is zal de Agena-raket het ruimte vaartuig met de beide astronauten naar een recordhoogte van 1392 km brengen, waar de Van Allen-gordel begint. Het hoogterecord staat nu met 764 km op naam van John Young en Michael Col lins. de ruimtevaarders van de Gemi- DJAKARTA In de hele vrye i vijandelijkheden tengevolge van de wereld maar vooral in Zuid-Oost- 4?n'ron*a*'eP°''*'ek aan hl militairen Azie is de ondertekening van hot wond. Onder de burgerbevolking i vredesakkoord tussen Indonesië en Maleisië met grote voldoening en vreugde ontvangen. Dat geldt ook voor het besluit van Djakarta om weer deel te nemen aan het werk van de UNESCO, de weten- schappelijke en culturele organi satie van de Verenigde Naties. De secretaris-generaal van de VN Oe Thant sprak gisteren de hoop uit, dat dit besluit spoedig door verdere stappen zal worden ge- Daarmee doelde hij op hernieuwe toetreding van Indonesië tot de volke renorganisatie. Zoals bekend heeft president Soekarno begin vorig jaar Indonesië's lidmaatschap van de V.N. opgezegd in verband met het stand punt dat de organisatie ten aanzien van de confrontatiepolitiek had inge nomen. In V.N.-kringen verwacht men, dat een Indonesisch verzoek om weer toegelaten te worden nog voor de ope ning van de Algemene Vergadering der V.N. op 20 september zal worden ingediend. (gang i mijn hart vond ik het grauwe avond, een zouden daar een- Het was droog, maar dat was ook alles. Geen zoele zomeravond om de zon in zee te zien zakken. Maar dc werkdag was lang en zwaar geweest en opeens ^was daar het plan: „er een Hagenaar i ningen. Diep in wat dwaas: ee regendreiging, zaam dwalen. Op het Gevers Dcynootplein pink ten de eerste lichtjes. In de Palace- straat geroezemoes bij de bonbon winkel en de automatenhal, en dan de Promenade... geflaneer rond Flip perrijen luiheid op de banken on der de glazen overkapping, winkel tjes kijken door de actievelingen... Scheveningen leeft ook op grauwe avonden. Na zo'n ervaring grijp je thuis het boekje van A. van Onck (uitgave M. C. Stolk, Zuid-Hollandse Uitgevers Maatschappij, Den Haag) Schevenin gen beleven, een zout-water liefde. Het is een déeltje uit een groeiende serie Dat is uw vakantie! Inderdaad noe ziet en beleeft de vakantieganger Scheveningen? En hoe kan het beleefd en gezien worden? Als Hagenaar zeg je bij het lezen vaak: „O, ja. Da's waar ook. Was ik eigenlijk vergeten". Alle musea, par- den van dit Rijksmuesum anders bele ven dan volwassenen zal wel waar zijn. Maar dat het een belevenis is. die men hun beter besparen kan, is even zeker. Het is een opeen.ioping van ellende en de aanschouwelijke geschiedenisles is vergeleken bij de pedagogische waarde nihil. Sterker nog. ik vind het beslist het Rijk on waardig een dergelijk museum speci aal voor de jeugd in stand te houden, alleen om de wille van de entreegel- Scheveningen lioleven dat de maaltijden een heel belanerijk onderdeel vormen van onze vrijetijds besteding. Schrijver van Onck wijdt er een hoofdstuk aan, onder alle voor behoud, dat hij niet volledig is. Al licht niet. want dan was hij nooit met 82 bladzijden toegekomen. Maar wel verbaast de keuze van de voorlich ting. Uniek in Den Haag is de Ja panse eterij. dat is waar. En dus te recht genoemd. Maar verder. Eén In disch restaurant wordt genoemd, uit muntend. maar ook duur. En vakantie zangers zijn niet allemaal kapita listen. Integendeel. Juist Sc-ievenin- gen is het vakantieoord geworden van de gemiddelde man. Die wil nie' iedere dag het onderste uit de kan er de paté op zijn bord hebben. De toe rist heeft behoefte aan adresjes, waar goed, genoeg en niet te duur gegeten kan worden. Is het exotisch boven dien, dan is het meegenomen, maar net is lang niet altijd gewenst. Aan de boulevard zijn restaurants, die onverbloemd meedelen, dat men er voor een gulden of vier een maal tijd kan krijgen. In sommige cafe taria's worden dagschotels geserveerd die dikwijls goedkoper komen dan de belegdebroodjes-eterij. Maar eenvou dig is het niet om een redelijk maal te verschalken zonder in de term „di neren" te vervallen. Het toe vluchtsoord voor de gewone man Heck is in Den Haag verdwenen en er is niets voor in de plaats gekome-i, behalve dan een toenemende rij klei ne eethuisjes, die weiniv tafeltjes heb ben en uitgelezen menu's, waar de wijnkaart met de spijslijst wordt over handigd cn de nota discreet toegevou wen na 'net kopje mokka op het bord je verschijnt. Er zijn tientallen adresjes van dat soort te geven en allemaal even leuk. even sfeervol. Het boekje pikt er s'eehts enkele uit. wat een beetje riekt naar reclame en waardoor de tipgeverij een beetje Jc vraagt je af. waarom de restau rants niet eens allemaal tezamen een volledige ten vooral eerlijke! lijst ge ven van capaciteit, prijzen en speciali teiten Het zou dr drom-ol-ree* die menigeen bezielt, beslist verminderen Tot gerief van de hotellerie en meerde re vreugde van de gewone burger en len 36 doden te betreuren. Aan Indo nesische zijde vielen 590 doden en raakten 222 gewond. Adjie naar Londen In Londen is vernomen, dat Enge land goede vorderingen maakt bij het overleg met Maleisië over terugtrek king van ongeveer 10.000 man Britse troepen uit Oost-Maleisië. Engeland heeft inmiddels z'n diplomatieke fiat gegeven aan de benoeming van gene raal Ibrahim Adjie. voormalig mili tair bevelhebber in West-Java, tot In donesisch ambassadeur in Londen. On geveer vanaf het begin der confronta tiepolitiek heeft de Indonesische am bassade in Londen onder leiding van een zaakgelastigde gestaan. De (aftredende) Engelse minister van buitenlandse zaken Michael Ste wart heeft gisteren in een verklaring de hoop uitgesproken dat Engeland en Indonesië weer vrienden zullen worden. Zijn (eveneens aftredende) ambtgenoot voor Gemenebestzaken Arthur Bottomley seinde in een bood schap aan de premiers van Maleisië en Singapore: „Dit goede resultaat zou niet tot stand hebben kunnen komen zonder Uw goede en geduldige staats manschap. dat wij zo diep hebben be wonderd." In Maleisische diplomatieke kringen ziet men in de totstandkoming van het vredesakkoord geen nederlaag voor Indonesië, wel voor president Soekarno. Dergelijke geluiden vallen ook elders in de wereld te beluisteren. Australië heeft inmiddels besloten zijn economische hulp aan Indonesië dit jaar te verdrievoudigen. Communistische coupe in India tijdig ontdekt i ?i'EkW l?.EL® "f regering van India beschikt over inlichtingen die het bestaan bevestigen van een plan van Pe- king-gezinde communisten om haar door sabotage ten val te brengen. Dit is giste ren verklaard door kringen die In nauw contact staan met bet ministerie van bin nenlandse zaken. Men acht de mogelijkheid van arresta ties op grote schaal aanwezig. Een Indi- aas blad meldde dezer dagen, dat de pro-Chinese communistische partij plan nen had gesmeed om sabotage te verrich- en aan oogsten, treinverbindingen, fa brieken en postkantoren. De commu nistische partij heeft deze beschuldiging van de hand gewezen. Vele Indiërs dakloos door overstromingen NIEUW DEHLI In de omgeving van do Indian hoofdstad fijn ji.teren ruim 2000 dorpelingen dakloos geworden door dat de rivier de Jamoenda buiten haar oevers trad Ongeveer 30.000 mensen zijn door de overstromingen getroffen en ve le dorper kunnen slechts per boot wor- den bereik! In de omgeving van Sjandi- garh. de hoofdstad van Poenjab, is de rivier ook buiten haar oevers getreden. Daar hebben 50.000 mensen van het wa« I ter te lijden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 5