1 "V Tien procent van de bevolking heeft tbc r Vijf consultatiebureaus uit Nederland voor Z.-Vietnam alles goed en[ wer Felle betogingen tegen Adenauer: 20 gewonden alles kan met CEtaloiiir Uit de Haagse hof geplukt NIEUWE LEIDSE COURANT 13 VRIJDAG 6 MEI 1966 VAN ONZE SPECIALE VERSLAG GEVER LINK VAN BRUGGEN SAIGON De Nederlandse hulp aan Zuid-Vietnam zal uit vijf consultatiebureaus bestaan. Deze centra, die voor tbc-on- derzoek zijn bedoeld, gaan per stuk ongeveer 300.000 gulden kosten. Daarvoor heeft men een bescheiden gebouw met de noodzakelijke röntgenologische en microscopische apparatuur. Het ligt in de bedoeling dat de fondsen ad 1,5 miljoen gulden uit de regeringspot voor de ontwikkelingshulp komen. Dr. J. Bierdrager, die tot het vorig jaar in Cambodja, Laos en Zuid-Vietnam voor de Wereldge zondheidsorganisatie heeft ge werkt daarvoor was hij een bekende figuur in o.m. Indonesië en het voormalige Nieuw-Guinea verblijft op 't ogenblik in Sai gon, tezamen met mr. W. F. M. Albers, referendaris op het minis terie van buitenlandse zaken. Bei de heren zijn doende de laatste voorbereidingsfase af te sluiten en voor de regering een eindrapport op te stellen. Hun speciale op dracht dr. Bierdrager, die thans in ruste op Majorca woont, werd tijdelijk geëngageerd kon tot nog toe door Den Haag buiten de publiciteit worden gehouden. Rapport Duidelijk is dat het rapport, dat de directeur van de Koninklijke Nederlandse Centrale Vereniging tot Bestrijding der Tuberculose, dr. J. Meijer, het vorige jaar aan het ministerie van buitenlandse za ken heeft uitgebracht, thans het uitgangspunt van de regering is. De laatste verbleef geruime tijd in Zuid-Vietnam ter bestudering van de tuberculose-plaag. Even cfciidelijk is voorts dat Den Haag voorlopig niet verder wil gaan. De plannen, die er geweest zijn een hospitaalschip naar Zuid-Vietnam te sturen, en zelfs een compleet noodhospitaal, zijn voor goed van de baan. Nog afge zien van het feit dat hiervoor niet voldoende chirurgen en artsen te vinden zijn, schrikt de regering terug van de politieke implicaties, die hiervan het gevolg zouden kunnen zijn. Een Nederlands hospitaalschip en zeker een Neder lands noodhospitaal zouden te nauw bij frontaktiviteiten betrok ken worden. Wel wordt nog overwogen in geïntegreerde vorm (via bestaan de internationale of Amerikaanse organisaties dus) hulp aan bepaal de sociale projekten in Zuid-Viet nam te geven. Er wordt in dit verband in de richting van wezen- zorg gedacht. Indien deze plannen ooit van de grond komen, zal de Nederlandse schatkist een aderla ting van nog eens enkele miljoe nen ondergaan. Saigon De vijf Nederlandse consultatie bureaus zullen alle in Saigon ver rijzen. Voor twee ervan kan de grond onmiddellijk beschikbaar worden gesteld, voor een derde binnen niet al te lange tijd. Het bouwen van de laatste twee is voorlopig niet mogelijk, maar met het projekt als zodanig kan in ie der geval nog dit jaar een start worden gemaakt. Voor de tbc-onderzoekingscen- tra zullen geen Nederlandse krach ten worden aangetrokken. Op z'n hoogst zal er een microscopist naar Zuid-Vietnam worden gestuurd om een opleidingscursus te organiseren. De richtlijnen, vol gens welke straks gebouwd en gewerkt zal worden, zijn van de Wereldgezondheidsorganisatie, die in deze contreien veel ervaring heeft. Volksziekte De tuberculose is een ware volksziekte in Vietnam. Met de Philipijnen behoort Vietnam tot de landen in de wereld, waar deze gevreesde longziekte de meeste slachtoffers maakt. Tenminste 10 procent van de bevolking is met tbc geïnfecteerd. 1 procent der be volking lijdt aan open tbc, de meest infectueuze vorm van tuber culose. Voor Saigon en wijde omgeving voor in totaal 3 miljoen mensen dus! is er op 't ogenblik 1 con sultatiebureau. Er staan daar al tijd lange rijen mensen, maar voor de meesten hiervan onderbreekt de behandeling. Ze vinden het te ver, of te lastig om steeds maar weer medicijnen te halen van een sanatoriumbehandeling kan uiter aard geen sprake zijn met an dere woorden: de eerste moeite, die ze zich geven, kan net zo goed achterwege worden gelaten. Dl*. ISguyen Ba Kha De man, die het Nederlandse projekt toejuicht en met hart en ziel entameert, is de Zuidvietna- mese minister van volksgezond heid, dr. Nguyen Ba Kha. Hij is eigenlijk degene, die via dr. Mei jer bij Den Haag heeft aange- In Zuid-Vietnam werd een landingsvaartuig van de Ame rikanen als medisch behande lingscentrum ingericht. Met deze boot gaat het van dorp naar dorp, van zieke naar zieke. klopt, waarbij vooral persoonlijke motieven een rol speelden. Dr. Kha is,■■zoals hijzelf zegt, „in Nederland van een zekere dood gered". Omdat hij tbc had, liet hij zich bij een bezoek aan Europa in Nederland onder behandeling van enkele longspecialisten stel len. Hij werd ten slotte door de Utrechtse chirurg professor Nu- boer geopereerd, waarna hij gene zen naar zijn land kon terugke ren. Hoe goed wij er in Nederland aan toe zijn, vergeleken bij de tbc-bestrijding in Vietnam, blijkt wel uit de statistieken. In 1964 kwamen er per 1 miljoen inwo ners 250 nieuwe patiënten bij. En per drie miljoen inwoners beschik ken wij over 11 districts- en 18 kringbureaus! Sleeht gesteld Met de medische zorg in Zuid-Vietnam is het trouwens op elk gebied slecht gesteld. Van de 800 Zuidvietnamese artsen, die er zijn, werken er 500 in legerver- band. Nog eens 100 van hen heb ben een praktijk in het buiten land. Van de 200 artsen, die er voor de burgerbevolking overblijven, hebben zich er 100 in Saigon ge vestigd. De betekenis hiervan is dat de plattelandsbevolking het met 1 arts op ongeveer 125.000 mensen moet doen. De ziekenhuizen in Saigon zijn redelijk, indien men deze ten minste niet met die in Europa of de Verenigde Staten vergelijkt. Die op het platteland missen alles wat men van een hospitaal mag verwachten, ook de hygiëne. De enkele ziekenhuizen daar zijn zo overvol dat er 2, zelfs wel 3 pa tiënten in 1 bed liggen, terwijl de meesten zich, zonder matras, op de grond bevinden. Mannen-, vrouwen- en kinderafdelingen zijn er niet. Stervenden liggen tus sen niet-ernstige patiënten; dokto renhulp en verpleegsterszorg zijn marginaal. Hulp Medische hulp en medicijnen en verbandmiddelen zijn dan ook zeer welkom in Zuid-Vietnam. Verschillende landen Perzië bij voorbeeld hebben hier al veel aan gedaan, waarbij de politiek geen enkele rol heeft gespeeld. Natuurlijk is het zo dat chirur gen in burgerziekenhuizen tegen woordig veel frontsoldaten moe ten helpen. Maar tegelijkertijd is het zo dat een organisatie als het Nederlandsche Roode Kruis niet alleen die van Zuid-, maar ook De realiteit van een ziekenhuis op het Zuidvietnamese platte land. die van Noord-Vietnam helpt. Het bloedplasma, de antibiotica en de medicamenten, die via Genève zijn gestuurd, zijn in drie parten verdeeld: Zuid-Vietnam, Noord- Vietnam en, als we juist zijn in gelicht, de Vietcong. In feite gaat dus twee-derde naar Hanoi en slechts één-derde naar Saigon! Mike Mansfield:: Twee VS-divisies in West-Duitsland zijn voldoende WASHINGTON De democratische fractieleider in de Amerikaanse senaat, Mike Mansfield, heeft verklaard dat naar zijn mening de troepenmacht der VS in West-Duitsland onder de huidige omstan digheden best zou kunnen worden ver minderd van vijf tot één of twee di- --'-"-7. De Deense premier Krag. die giste- van een reis naar Washington en Parijs terugkeerde, heeft als zijn mening te kennen gegeven dat de NAVO haar politieke doelen in het licht van de maat regelen van De Gaulle zou moeten her zien, omdat het van groot belang is dat Frankrijk lid van de NAVO blijft en omdat de Franse president „gedeeltelijk gelijk heeft". PARIJS De Franse oppositie heeft ;n schaduwkabinet gevormd onder lei ding van Francois Mitterand. Lc 'en zijn Guy Mollet (socialist); buitenlandse za ken en defensie, René Billières (radi caal); onderwijs en cultuur, Gaston De- ferre (socialist); sociale zaken bestuurszaken, Etienne Hirsch (oud-v zitter Euratom); planning, Ludovic Tron (onafhankelijk socialist); financiën en economie, en Michel Soulie (radicaal); Onwaardig (3) Van harte eens met diegenen die de jeugdpredikant veroordeelden, die Christus „de 'grootste provo aller tij den" durfde noemen. Wat een woor den. Moet zo onze jeugd komen tot de kennis van de Zaligmaker? Wie eni germate kennis draagt aan zijn eigen diep bedorven bestaan tegenover God en Christus huivert toch voor zulke uitdrukkingen? Sommelsdijk J. P. C. van Zielst Wat Koekoek wil Men zegt: Wat wil Koekoek nu? Die oproerkraaier, die man en zijn partij die maar een ding kunnen zeg gen, namelijk neen? Wat hij wil be grijp ik terdege. Hij ageert tegen de verschrikkelijke bemoeizucht van de overheid, de duizenden ambtenaren, waaronder ons volk gebukt gaat. Mil joenen worden uitgegeven aan zaken die absoluut niet urgent zijn. Waarom dat kostelijke geld niet besteed aan de noodlijdende boer en middenstan der? Maar wat doet men? Men lacht en spot met hen die positief reageren. Men maakt ze uit voor NSB-ers. Het geeft niet. Ergens is het mijn trots daarvoor te vechten. Nieuw Lekkerland C. den Ouden Stembusuitslag (ld) De heer Jans uit Gouda noemde de geschillen die er liggen tussen het Comité Geref. Kiezers en het GPV in Kampen: de zondagsclausule en de Europadag. Hij vergeet er nog een paar. Het Comité wil in tegenstelling met het GPV openstaan voor allen die in de politiek hun chr. geloof willen uitdragen, ook al zijn velen geen lid van dit Comité. Een derge lijke open organisatie prefereert het GPV niet. Zij kan met recht een kerkelijke politieke partij genoemd worden. Verschil van inzicht is er ook over de houding van de overheid t.a.v. de Wet der tien geboden, beter gezegd de tien verbondswoorden. Het GPV eist dat de overheid deze Sinai- tische (oud-testamentische) wet van kracht laat worden voor het Neder landse volk als natie. Het Comité ver werpt deze volkomen onhoudbare eis. Demonisehe roes Het is een huiveringwekkend verschijnsel dat men in de dagelijkse lectuur steeds kan waarnemen hoe vervreemd een modern mens kan zijn van de kennis der menselijke gebre ken, vooral van de kennis der mense lijke natuur als een demonische roes. Alle drang, alle geweld en alle straf zou men willen verbannen om het kostelijke goed der vrijheid te sparen, belichaamd in het streven der pro- vo's. zelfs op straat. Maar men oogst onuitstaanbare egoïsten! De opvoeding volgens deze Sedagogiek, die het innerlijk leven ings de weg van „verlichting" meent te kunnen bezweren, houdt geen reke ning met het grote gevaar dat de nieuwsgierigheid, een gevolg van de ze „voorlichting" driemaal meer „brandstof' ontvangt dan het verlich te verstand kan „blussen". Alsof men de woedende stormen van de hartstochten en de grootte van het egoïsme alleen met deze middelen in bedwang kan houden. Een kardinale denkfout. Zeist D. Witzand Prof. Brouwer in VS postuum onderscheiden NEW HAVEN Het astronomisch ge nootschap van de pacific zal zijn Catheri ne Wolfe Bruce medaille wegens grote verdiensten voor astronomie toekennen aan de 23 januari op^ 63-jarige leeftijd LEXINGTON-FROM AMERICA'S/ffJ/'TOBACCOS j Rumoer rond bezoek JERUZALEM Duizenden stu denten die betoogden tegen het bezoek van oud-bondskanselier Adenauer, hebben gisteren slag geleverd met politieagenten. Tien studenten en tien agenten werden gewond. De tweehonderd met schilden uitge ruste agenten stormden met knuppels op de studenten die op het universiteitster- V erkeersongelukken in VS eisen jaarlijks ruim 50.000 levens WASHINGTON Door verkeersonge- overleden prof. Dirk Brouwer (in Rotter- 7^.1" dam geboren), in leven hoogleraar natuur- u*t'£en komen jaarlijks in de Verenigde hoogleraar filosofie en astronomie aan de Yale Uni- Staten ongeveer 50. versiteit en directeur van het Yale ob servatorium. Het zal de eerste maal zijn, dat de medaille postuum wordt verleend! MADRID Drieduizend studenten hebben gisteren in Madrid betoogd voor meer vrijheid van hun bond. Zij hielden het verkeer op en gooiden stenen naar de politie. Dertig politiemannen te paard slaagden er tenslotte in hen uiteen te jagen. leven en 1.800.000 worden verminkt. het Dit heeft gisteren de veiligheidsdeskun dige, Mattson, verklaard in een con grescommissie die een nieuwe wet op de verkeersveiligheid behandeld. De ge noemde cijfers kunnen binnen tien jaar worden gehalveerd indien de nieuwe wet strikt wordt nageleefd, a'ldus Mattson. DOOR Een volkomen verrassing was giste ren een klein tuiltje bloemen in plastic zakje, dat op een tamelijk groot plat en feestelijk bepapierd pakje gehecht was en plotseling, heel romantisch, voor mijn huisdeur bleek te liggen. Met een sinterklazig verras- singsgevoel pulkte ik papier en plastic de prullemand in en onthulde daarbij het jubileumnummer van De vrouw en haar huis, het maandblad dat zijn zestigste verjaardag viert. He dat Zestig jaar toen en 1111 visitie werden uitgenodigd om het al bum te bekijken. "De diadoos en de smalfilm visite mag alleen komen als de eve „toch niks" is. En dan de strijd om de reformkle- worden de uitgaven 'inS- d,e zoWel gezonder was dan het vrouwenorganisaties n|m| J- „damesbladen", dat immers zijn de De avondthee is koffie gewonden weekbladen, veel verguisd maar nog de r;fjjg - meer gelezen. Ook ressorteert de zes tigjarige niet onder de „vrouwenbla den", want zo worden de uitgaver genoemd van de vrouwenorganisaties variërend van gestencilde of gedruk te niemendalletjes tot forse opiniebla den. Hoofdredactie dra. M. G. Schen. streeft er ook absoluut niet naar to een van de twee groepen te behoren het „zichzelf zijn" is haar genoeg. Het jubileumnummer heeft slecht één artikel, dat helemaal de gees ademt van „toen en nu" en daar hc ik nu toch het meeste van gesmuld. op de grammenweger gelegd en kwam tot.een totaal van ...955 gram. De katoenen kousen van toen: 170 gram; nu: 10 gram. Onderrok plus onderlijfje van toen: 900 gram: nu onderjurk: 90 gram. Bovendien hoeveel weegt de mens zelf minder dan vroeger. In de oude verhalen mogen dan de jonge meisjes wespentailles hebben gehad, de vrouw van dertig was een matrone. Een paar jaar geleden was er ook een zestigjarig jubileum en wel van het hotel Des Indes. We vierden het met een menu uit de oude doos. Een heel gewoon menu, zoals het dage lijks geserveerd werd voor de geza menlijke gasten met de hoteldirecteur "in het hoofd van de tafel, corset met de wespentaille. Mevrouw Hl^g,®?d. hebben we er ons doorheen 8. Midderrgh-Bokhorst, de meesten Snerkt m ongeveer vier uur tijd. Toen... zestig jaar geleden: „Het reis seizoen is ten einde, de koffers zijr ontpakt veel meer heeft men gezien veel genoten... (en men heeft veel ansichten meegebracht)". Daar gaat het om: hoe die ansichten te bewaren. Er komt een uitvoerig advies over het samenstellen van ansichtenalbums. Denk er dan bij, dat familie en vrienden vast en zeker op een avond ons bekend door haar illustraties an Ot en Sien, de kinderplaten en laar edelstenen boek, de meisjes van ie Landbouwhuishoudschool te Zoe- ermeer door haar wandschildering be ze als zeventigjarige nog maakte m de Wassenaarders omdat mevrouw '/lidderigh nog altijd vief en actiel •aar woont, was ontwerpster van de e reformkleding. vieht veel minder I raditionele kleding. Zes kilo aan wol, keper, flanel, wol en leer droeg de dame anno 1906. Reformkleding woog „maar" vier en een halve kiio. De redactie van De vrouw en haar huis heeft de hedendaagse kledij eens wat veel en veel te langzaam was, want de gewone table d'hote! moest toch in zo'n anderhalf uur verorberd zijn. Bovendien smokkelden wij nog met de porties en legden pauzes in door een ruimteverschaffend sigaretje e roken, wat natuurlijk volkomen te- ten de etiquette was. Zestij* jaar is niet eens zo'n verschrikkelijk lange tijd, er zijn ge lukkig nog heel wat mensen, die bij die herinneringen Ja. ja. zo was het" kunnen knikken. Misschien is dat wel het verbazing wekkendste: het enorme aanpas singsvermogen van de mens om nieu we vormen en normen te aanvaarden het meegaan met de tijd. Het zestigjarige maandblad De haar huis heeft dat ook is, zoals zovelen, een jeugdi ge zestigjarige! rein demonstreerden in. Er werden bor den meegevoerd met opschriften als „Ga naar huis", „bezoek Auschwitz" en „houd op met uw schijnheiligheden". Het was de derde betoging sedert de aankomst van Adenauer vijf dagen ge- De ex-bondskanselier inspecteerde op dat moment de universiteitsbibliotheek. Hij had erin toegestemd om een studen tendelegatie te ontvangen, maar deze was niet komen opdagen. Volgens een zegsman van de universi teit bestonden de demonstranten maar voor de helft uit studenten. De rest werd door leiders van extremistische politieke partijen naar de universiteit gediri geerd. Eerder op de dag had dr. Adenauer ;n bezoek gebracht aan de Israëlische president, Zalman Sjazar, en aan het ge- Café-restaurant BELVEDÈRE SCHOONHOVEN Telefoon 01823 - 2377 Uniek terras aan de Lek Gerenommeerde keuken Recepties en partijen Indonesië J^E nieuwe leiders van Indonesië hebben enkele malen met klem verzekerd, dat zij geen westerse koers zullen gaan varen. Toch zijn Soeharto, Malik en sultan Hameng- ko Boewono aan een politieke om wenteling bezig die Soekarno een doorn in het oog moet zijn. De „confrontatiepolitiek" tegen Ma leisië, een van de hoekstenen van Soekarno's bewind, staat op de hel ling. Onderhandelingen tussèn de twee oude tegenstanders en de Philippijnen, met als uiteindelijk doel de vorming van de federatie Maphilindo, lijken waarschijnlijk. Het Westen zal de ontwikkeling met aandacht volgen, want de oplossing van een dreigend conflict in het on rustige Zuidoost-Azië betekent een geweldig winstpunt. Zover is het nog niet, maar de ergste dreiging is voorbij. De nieuwe leiders van Indonesië voeren een politiek, tegengesteld aan die van Soekarno en Soeban- drio. Soekarno dacht de binnenland se moeilijkheden te kunnen beteu gelen door aanzienlijke schijnsuc cessen op het gebied van de buiten landse politiek. Daarom „confron tatie" tegen Maleisië. Generaal Soeharto en de zijnen wil len eerst, hoe moeilijk dat ook zal zijn, de binnenlandse toestanden, vooral op het gebied van de econo mie, gezond maken. Het advies van prof. Tinbergen zal aan !eze politiek niet vreemd zijn. In dat licht moet ook de missie, die Hamengko Boewono ondermeer nr.ar Nederland brengt, gezien wor den. Het Westen kan vei .-ouwen hebben in deze gematigde figuur. Dat vertrouwen zal nodig zijn voor de aanzienlijke hulp die Indonesië vraagt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 13