Mevrouw De Corte
leidt man
en gezin
Bestralen van voedsel:
nuttig of gevaarlijk?
BLAD ZIJ
RUSTIGE ACHTERGROND
VAN VEEL ACTIVITEIT
I Met Pasen feest
in Boskoop
EVEN
TIPPEN
Uw oordeel over
de mode
dialoog dialoog dialo
ren ten aan_
ZATERDAG 2 APRIL 1966
Terwijl de jongste telg van acht weken in huize De Corte
in Delft in zijn wiegje wordt gelegd, oreert vader Jules: „Het
is niet voldoende dat je de vrouw van iemand bent. Je moet
iets zijn, niet iets doen. Het is niet belangrijk wat iemand
doet, maar wie iets doet. Jongens, waar is mijn pijp?" Jules
de Corte zoekt op het dressoir. Zijn vrouw Mien komt binnen
en zegt rustig: „Je pijp ligt boven Jules". Dan rent een van
de zes kinderen naar vaders werkkamer en komt met de pijp
terug. Er is enige consternatie om de fotograaf moeten
we er allemaal op en Emma, de hond, ook? In dit alles is
mevrouw W. J. de Corte-Verhoe ven het rustige middelpunt.
Ze laat de baby weer halen door de huishoudelijke hulp,
zegt: „Jules, kam je haar even". Jules, die even tevoren
met een pruillip, waarop Bardot jaloers zou zijn, protesteer
de tegen het feit dat hij op de foto moest („moet ik me nog
scheren ook") gehoorzaamt zonder mankeren. In een oog
wenk heeft ze het hele woelige troepje compleet met pape
gaai op de achtergrond en de hond Emma op de voorgrond
bijeen, en wordt de énige familie-plaat geschoten.
Wél, mevrouw de
Corte is iemand, dat
werd duidelijk nog
voor we nauwelijks
een woord gewisseld
hadden. Voor haar
huwelijk werkte ze
op kantoor. Haar zus
speelde piano voor
een gymnastiekver
eniging en als zij
niet kon, nam Jules
de Corte de hon
neurs waar. „Hij
kwam dikwijls bij
ons thuis in de Fre-
derik Hendrikstraat
hier in Delft. Ik was
zeventien, hij 22
jaar. Van het een
kwam het ander en
we trouwden in 1954
in Delft.
Delft had echter
geen huis voor het
jonge paar want Ju
les was niet econo
misch aan de stad gebonden".
„Als ik er tegen aan ga
hangen kan ik in Hilversum
wél een huis krijgen" dacht Ju
les en zo woonde het echtpaar
De Corte drie jaren in Hil
versum. Toch werd dat op den
duur bezwaarlijk. Altijd in het
zelfde radio- en tv-kringetje
kan licht tot eenzijdigheid leiden
en toen Jules in Delft een huis
kon kopen, verhuisde hij naar
de St. Joris weg naar een gezelli
ge ruime eengezinswoning in
een rij van vier, met voor en
Op liadr schouder is hij tam
achter een tuin. De Montesso
rischool heeft de kinderen vrij
gegeven de dag dat wij er zijn
en dus zijn ze allemaal thuis.
Madeion van elf, Lindeke van
negen, Jules jr. - pappa's vriend
je van zeven, Ernst van vijf
Marjolijn van drie jaar en Lu-
cienne Victor de baby. Emma
de hond, is lief en aanhalig, er
is ook nog een leuke zwarte
poedel. De papegaai fluit en
Iedereen kent de bol
lenstreek en „Keukenhof",
maar wie bezocht wel eens
Boskoop tijdens de heester-
bloei? Of wist u niet dat dit
boomkwekerscentrum niet al
leen groen, maar ook feeste
lijke en kleurige boeketten te
bieden heeft, waarbij vooral
de azalea's en rhododendrons
wedijveren in schoonheid als
belangrijkste Boskoopse cultu
ren?
En nu gaat Boskoop feest vie
len het karakteristieke dorp
met zijn smalle lange kwekerij
en als eilanden tussen de slo
ten, bereikbaar door talloze
bruggetjes, die het geheel extra
bekoring verlenen. Het is name
lijk uit een oude bewaarde re
kening vast komen te staan dat
Boskoop 500 jaar geleden al en
ten van vruchtbomen verhan
delde. Dit heugelijk feit wordt
dit jaar herdacht en zal zich
ook naar buiten manifesteren
door een grote tentoonstelling
„Flora Nova" van 8 t/m 17
april, waar het mooiste en het
nieuwste op het gebied van
heesterbloei en coniferen te
zien zal zijn onder het motto
Ook vrouwen
de plaats beter leert kennen,
zal ervaren dat ook vrouwen
het onderwijs aan de Rijks Mid
delbare Tuinbouwschool volgen
en dat ook de HOTA, de hoge
re opleiding voor tuinarchitec
tuur. aansluitend op de school
opleiding, al verschillende vrou
welijke leerlingen heeft gehad,
die hogere functies in de tuin
bouw hebben verkregn. Op
het laboratorium van het
Proefstation voor de boomkwe
kerij en in andere laboratoria
en tuincentra werken ook i
meisjes en speciaal in
kweekkassen wordt veel ver
delingswerk door jonge vri
wen van kwekers gedaan.
„Laat de meisjes maar I
men" zei een kweker, want
waar veel fijn werk verricht
wordt, is volop gelegenheid t
voor vrouwelijke krachten.
Het veredelen griffelenis
echt priegelwerk en juist
geschikt voor vrouwenhan
den. Bovendien blijken de
meisjes, ook van lager ni
veau, op de kwekerijen en in
de pakloodsen de werkruim
ten netter te houden, hebben
ze kijk op een economische
werkverdeling en over het al
gemeen zijn ze vasthoudend
en betrouwbaar wat hun
werk betreft. Dat is dan het
oordeel van een kweker over
praat, de telefoon gaat en de
post komt. Daar tussendoor
praten we wat met elkaar, de
jongste kinderen zijn naar
boven maar Lonneke vindt
het allemaal machtig. Ze is vrij
moedig zonder brutaal te zijn,
leest onderwijl de post voor. De
papegaai, die voor de foto mocht
poseren op mevrouws schouder,
klimt intussen in de gordijnen
„O Lonneke, haal jij hem er
eens uit" en twee kleine mooi
getekende poezekinderen wande
len over de tafel.
In de trein
„Jules was pas afgestudeerd
aan het conservatorium toen ik
hem leerde kennen. Wanneer hij
componeert? 's Nachts op zijn
werkkamer, waar ook een piano
staat, lekker helemaal alleen.
Inspiratie opdoen? O, dat is
verschillend, soms in de trein,
lacht ze. Natuurlijk, door de kin
deren ook, maar niet direct,
meer de sfeer, zou ik zeggen.»
Of ze luisteren naar het zondag-
middagprogramma voor de ra
dio, het radio-prentenboek?
Soms helemaal Met, het is ge
woon dat pappa speelt en zingt.
Soms zijn de versjes ook voor
ons helemaal nieuw en een ver
rassing. Weet u, de kinderen we
ten niet beter".
We schrijven netjes een rijtje
op van Jules aktiviteiten: begon
nen met radioziekenbezoek voor
de KRO, dan „Roulette", het Ra
dio-prentenboek met een kinder
liedje, iedere week een nieuw.
Voorts een maandelijkse tv-uit-
zending en incidentele medewer
king aan radio- en t.v. werk. U
kent het: de „Open deur" met
ds. G. P. Klijn onder meer. Jules
imiteert meesterlijk de stemmen
van Alex van Waardenburg, ds.
Klijn mét snuif, fluit als de pape
gaai, imiteert de pianoleraar en
zijn speelse dochter die vergat
haar lessen te leren. Niemand
lacht erom, het is blijkbaar zijn
gewone wijze van doen. Als ik
de deur uit ben, zal hij me
meesterlijk nadoen bedenk ik ge
amuseerd.
Achtergrond
Mevrouw De Corte intussen is
de rustige achtergrond voor al
Jules aktiviteiten. Zij rijdt hem
met de auto naar het station,
gaat als het moet helemaal mee
als hij gedurende het seizoen in
zalen optreedt in den lande ook
als het nachtwerk wordt. „Dan
is er een mevrouw bij de kinde
ren, die ons bij thuiskomst met
warme koffie opwacht", ver
klaart ze. Zij is er overigens de
vrouw niet naar haar spruiten
alleen achter te laten. Jules
heeft last van migraine en een
ochtend-humeur mag in de
krant, zegt hij ook dat vangt
zijn vrouw op.
Zij leest de post voor iede
re dag zijn er wel een paar brie
ven, heel veel na de uitzending
met ds. Jonker. Jules beant
woordt die allemaal zelf. De vo
gels in de volière? „Een hobbie
van mijn man. Hij hoort meteen
als ze aan de rui zijn of klein-
Nu is het altijd nog wat an
ders voor een meisje om op een
kwekerij te gaan werken, dan
de moed op te kunnen brengen
de tuinbouwschool binnen te
stappen, waar uiteraard de
vrouwen nog altijd ver in de
minderheid zijn, want een
boomkwekerscentrum heeft nu
eenmaal een typisch manne
lijke sfeer. Vijftig jaar geleden
baarde het zelfs groot opzien
toen de eerste vrouwelijke leer
ling zich opgaf voor de tuin
bouwschool. Het was mejuf
frouw J. de Ruyter. die zich na
haar opleiding bij haar broer
in de kweekkas speciaal bezig
hield met veredelingswerk.
Merkwaardig is het eigenlijk
dat er nog steeds geen vrou
welijke boomkweker officieel
gevestigd is, hoewel het zware
werk meer en meer gemecha
niseerd wordt en er veel plant
goed wordt gekweekt, met als
gevolg lichtere werkzaamheden.
Feestdag
Het is Boskoop de laatste ja
ren goed gegaan, want de kwe
kers voorzien niet alleen de
binnenlandse markt, het export
cijfer is enorm en de reizende
Boskopers kom je overal tegen.
In Amerika en Canada, zowel
als in Scandinavië. Duitsland
en andere Europese landen.
Dat er alleen al jaarlijks een
millioen Azalea mollis en Ja
panse azalea's te samen worden
gekweekt, wil toch wel wat
zeggen!
Reserveert u m elk geval
een dag voor de „Flora Nova",
het zal werkelijk een ongeken
de feestdag voor u worden!
tjes hebben" wéér de meester
lijke nabootsing midden in het
gesprekje: van piepkleine vogels
die om eten jammeren. Intussen
komt Jules jr. weer binnen
mag hij het binnenwerk uit die
oude klok halen? Het mag, maar
Juultje, hou die schroevedraaier
naar beneden schat, hij is
scherp," zegt moeder meteen.
Klokken
Klokken! Een speciale hobby
van Jules de Corte hij heeft
er dertig. In de kamer hangt een
prachtige antieke stoeltjesklok
met kleedje, een zwart schilderij
klokje, een Friese klok met be
wegende schildjes en overal in
het huis zijn staartklokken te
vinden. Er is er een bij met een
monnik, die aan een touwtje
trekt.
De hobbies van mevrouw De
Corte? Vroeger tekende ik
graag, daar heb ik nu geen tijd
voor. Ik heb nog wel pianoles,
breien doe ik veel. Hebben de
kinderen iets van hun muzikale
ouders? Lonneke is muzikaal,
toen ze erg jong was sloeg ze
tegen een lantaarnpaal en hoor
de dat de toonhoogte een g was.
Ook Lindeke speelt piano; nee,
ze heeft niet van vader les. die
is niet streng genoeg. Zij hebben
dezelfde leraar als Jules vroe
ger, de heer Venderbos. Overi
gens hopen Jules en Mien de
Corte dat de kinderen een vrij
beroep kiezen. Ze hebben maar
één doel: zichzelf te worden.
rustige achtergrond tan Jules de
Wij mensen zijn met z'n allen
bij bepaalde zaken betrokken.
Mijn liedjes zijn van een wezen
lijke aktualiteit, niet een bepaal
de gebeurtenis, maar het wezen
daarvan probeer ik te vangen.
Ik ben liever commentator dan
nieuwsgaarder..." ,Js dat nou
een interview?" vraagt Lonneke
teleurgesteld. „Maak er maar ge
woon een verhaaltje van" zegt
Jules de Corte, „dat is toch
fijn!"
Grote Jules en kleine Jules
In België en Frankrijk zijn specia
le winkels waar organen worden ver
kocht: we bedoelen hersenen, nie
ren, lever, hart etc. Noch de slager
noch zijn klanten hebben hier in
ons land belangstelling voor orga
nen, hoewel dit vlees goedkoop is en
een grote hoeveelheid aan bouwstof
fen levert, terwijl de calorische waar
de laag is, nl. maximaal acht pro
cent. Organen zijn kwetsbare artike
len. U doet er goed aan ze een dag
tevoren bij uw slager te bestellen.
Nieren moeten een poos in (liefst
stromend) water staan; daarna in
kokend water leggen, afspoelen, in
koud water opzetten met zout en
groente-boeket. Nierragoüt, nier-
broodjes, gevuld kalfshart, gebakken
hersenen met champignons zijn in
Frankrijk en Zwitserland delika-
tessen. Uw slager helpt u graag aan
Misschien las u het opzien
barende boek van Rachel Car
son „Dode lente". Begrijpe
lijk dat menigeen huiverig
werd voor bestraald voedsel,
uit angst voor radio-actieve
besmetting. Gezondheidszorg
is tegenwoordig een techniek
geworden. Het bestralen van
voedsel wordt inderdaad toe
gepast in een aantal landen
zoals Rusland, Amerika en
Canada. Hoe staat het met de
voedingswaarde, het gevaar
voor de volksgezondheid, wat
is het doel van bestraling?
Daar geeft het Voorlichtings
bureau voor de Voeding ons
openhartige feiten over. Wie
zich in literatuur daarom
trent wil verdiepen, zenden
wij gaarne een literatuurlijst
je toe.
Bepaalde stralen hebben een
bakterie-dodende werking, maar
dit bleef voornamelijk beperkt tot
medisch terrein. Tegenwoordig
kunnen grote hoeveelheden radio
actief materiaal geproduceerd
worden en daardoor is een bredere
toepassing van bestralen mogelijk.
Door bestraling worden fysiolo
gische processen in de cellen ver
traagd. Micro-organismen zoals
bakteriën en schimmels kunnen er
geheel of gedeeltelijk door vernie
tigd worden. Insekten kan men er
mee vernietigen of steriel maken.
Dit laatste is van belang voor de
wereldgraanhandel, want een gro
te hoeveelheid graan gaat door
insectenaantasting voor de
consumptie verloren. Door bestra
len kan men tenslotte steriliseren
of pasteuriseren Voor steriliseren
worden grote doses stralingsener
gie toegepast: daardoor verande
ren levensmiddelen te sterk van
kleur, geur en consistentie. Het
pasteuriseren biedt meer mogelijk
heden Voor een oppervlaktebehan
deling komen electronenstralen in
aanmerking, die kunnen dienstig
zijn ter voorkoming van schimmel
vorming op fruit en kaas, het uitlo
per. van aardappelen en ter voor
koming van insektenaantasting.
Voor indringende behandeling ge
bruikt men gammastralen die wor
den uitgezonden door radio-isoto
pen. Zij dringen diep in het inwen
dige van het plantendeel. Zij do
den micro-organismen in het pro-
dukl. waarin geen warmte wordt
ontwikkeld: rauw voedsel blijft
monellae en trichinen op deze wij
ze onwerkzaam gemaakt. Ook ge
zouten vleeswaren in blik (spek
en ham) lenen zich voor bestra
ling Eiprodukten behoren tot de
artikelen die met succes zonder
smaakverliesgepasteuriseerd kun
nen worden, alsook verse en gebak
ken vis, schaal- en schelpdieren.
rEN ik de vorige zaterdag
de Open Brief en nog een paar
stukjes meer in de krant las (dat
van Mink van Rijsdijk o.a.) en ik
daarnaast in gedachten de in die
week ontvangen brieven legde,
vormde zich een vreemde reeks in
mijn peinzerij: nozems, provo's,
leuke vaders, ouders, goede, slech
te... Medelijden, aandacht, streng
optreden, opvoeding... Als al die
woorden hagelstenen waren ge
weest. zoudt u in mijn gedachten-
tuintje een flink laagje winterswit-
te substantie hebben zien liggen,
en. daar de zon verstek liet gaan,
een hardnekkig laagje boven
dien.
Het leven is zo fantastisch sa
mengesteld dat we nooit in één
zinsnede mensen of groepen van
mensen kunnen duiden. Er is nooit
iemand alleen-maar verwaarloosd.
Of alleen-maar slecht. Provo's zijn
in zekere zin „no-where-men", ne
gatief. maar naarmate er meer ko
men is dat ook weer niet helemaal
waar. Nauwelijks beseffen za
„groep" te zijn, of ze krijgen
ideeën. En dat zou ons ook zo
gaan als we na zoveel nee-zeggen
bemerkten hier en daar aandacht
te winnen. Ieder mens is van lou
ter plezier dat men naar hem
luistert in staat zich op te werpen
tot wereldhervormer.
HET is echter de vraag wie er
luistert en wie er spreekt en
hoeveel kritische zin beide partij
en is bijgebracht. Alles hangt er
van af of wij zien dat het pro
bleem van de omgang een pro
bleem in beweging is, dat het
steeds verandert, niet voor altijd
vast staat. Als we zeggen dat eea
provo iemand is met ontoereiken
de ouders in zijn leven, dan is dat
misschien wel zo, als daarmee
maar niet voorgoed alles vaststaat.
Want dat laatste zou betekenen:
wij zijn gelukkig anders. Als niet
de gedachte levend blijft dat wij
op een beetje na zo zouden
kunnen zijn als die jonge mensen
en die eventuele ouders, op een
beetje bewaring na, op wat ver
worven inzicht na, op wat liefde
en samenspel na, op contact tussen
school en huis na waar zou dan
mogelijkheid op redding, op veran
dering blijven?
Het eenvoudig schema: pa en
moe kijken naar de TV en drin
ken bier en waar Jan is deert ze
niet, is wel wat al te simpel. Dat
weet iedereen die zich al was het
maar in één geval verdiepte. Je
ziet het soms voor je ogen gebeu
ren, van September tot maart om
zo te zeggen, zoals ik het deze
maanden zag bij een leuk joch dat
op z'n hoogst wat kleuriger was
dan een ander, graag een terra
trui had in plaats van een grijze,
graag een cape voor een jas. Waar
om? Omdat het °P school niet luk-
-Omdat er toch ergens vreugde
Onderzoek
Met uiteenlopende produk-
ten wordt onderzoek verricht. Dat
is nodig, om te weten met welk
soort stralen en met welke doserin
gen de gewenste resultaten bereikt
kunnen worden. Niet alle vissoor
ten, laat staan de groentesoorten,
reageren gelijk op eenzelfde behan
deling.
Zo lenen champignons, aardbeien
en citrusvruchten, appelen, aard
appelen. wortelen en uien zich
goed voor bestralen. Bladgroente,
bloemkool en komkommer echter
gaan sterk in kwaliteit achteruit
bij de tot nu beproefde behande
ling. Vers vlees en gevogelte lijden
aan kwaliteitsverlies, maar in be
vroren vorm bestraald, worden sal-
Niet gegrond
De angst voor radio-actieve
besmetting is niet gegrond, aldus
het Voorlichtingsbureau voor de
Voeding. Al worden stralen voort
gebracht door radio-actief materi
aal, zij zijn zelf niet in staat om
radio-activiteit over te brengen.
Trouwens, voor het bestralen
var. voedsel mogen geen stra-
lensoorten gebruikt worden die
het voedsel radio-actief zouden ma
ken. De World Health Organisati
on en de FAO hebben op grond
var. onderzoekingen geconstateerd
dat bij de tegenwoordige doserin
gen niet is gebleken dat schade
lijke en/of kankerverwekkende
stoffen in het voedsel worden ge
vormd.
In ons land wordt in de prak
tijk nog geen voedsel bestraald.
Aan het oprichten ven een proef
bedrijf in Wageningen wordt ech
ter hard gewerkt. Bestraald voed
sel zal niet zonder meer in ons
land in de handel gebracht mogen
worden. Een toestemming van het
ministerie van sociale zaken en
volksgezondheid zal vereist zijn.
Een groot gedeelte van het inge
voerde veevoeder komt besmet ons
land binnen. Bestralen van veevoe
ders op grote schaal zou een grote
stap vooruit zijn. De voedingswaar
de ten slotte wordt niet of slechts
zeer weinig beïnvloed.
nisch? ben je muzikaal? vroeg ik
hem op de kruispunten van zijn
échec. Kun je iets? Ben je dol op
iets? Maar steeds kwam het
antwoord: '„ik kan eigenlijk niets.
Ik kan een beetje tekenen maar
niet heel goed. Ik kan iets drum
men, niet van betekenis. Ik zou
echt niet weten wat ik zou willen
kunnen, ik denk er tegenwoordig
nooit meer over. Later wil ik hier
natuurlijk weg. Het is hier waarde
loos". Snel rijden vond hij fijn. En
vechten. Eerst niet, dan zei hij
dacht hij vaak aan de woorden
van zijn moeder (hij heeft fijne
ouders, hun onzekerheid ligt niet
in het vlak ouders-kind, meer
maatschappelijk: zij zijn in 25 jaar
al tweemaal gevlucht, de tweede
keer naar Nederland.) maar later
kon hij het niet meer laten. In
De dames die zelf kun
nen naaien, zijn goed af;
de dwaasheden in de mode
laten ze links liggen en de
grappige facetten verwer
ken zij in hun zelfgemaak
te creaties. Verder bleek
ons dat vrijwel alle leze
ressen het erover eens zijn
dat rokken boven de knie
alleen geschikt zijn voor
dames onder de vijf jaar!
„Mode is twee keer belache
lijk, bij haar begin en haar
einde. Dit hoorde ik eens
een mode redactrice zeggen"
schrijft mevr. S.H. te R. ,.Ik
vind de laatste mode vrij een
tonig om niet te zeggen saai.
de pasteltinten doen het al
tijd goed. maar waren voor
jaar 1965 ook reeds en vugne.
De op-art kleding is m.i. een
gril voor de tieners en lijkt
mij spoedig erg vervelend.
Kennelijk denken de confec-
tiefabrikanten er ook zo over.
omdat deze dessins alleen
maar worden gemaakt in
goedkope katoentjes. Zwart
wit kan gedistingeerd zijn,
maar dan slechts met een
dunne streep, of noppen; niet
met a-symmetrische vlak
ken. Een winstpunt van ae
hedendaagse mode vind ik de
gerende rok; als wij van die
nauwe rokjes af zouden kó
men zou dit m.i. een goed
ding zijn."
leuk
te kijken.
mevr. W.B. te L. Trouwens
daar zijn de modellen ook te
duur voor en namaken is erg
moeilijk. Van de (weinige)
draagbare modellen zouden
meer goede patronen in de han
del gebracht moeten worden.
Dan zou je zelf een haute-cou-
ture jurk kunnen maken
„Mode" verzucht mevr. l.R.
te dll. Wie doet er niet aan
mee. de één loopt tien (aar ach
ter en de ander een iaarlje
..Ik houd beslist wel van leuk
en apart, maar tegenwoordig
is alles zo kort. Gisteren was
er een vriendin bij mij, zij is
tamelijk lang. En niet over
dreven hoor, maar in de hele
stad was er geen passende
mantel voor haar te krijgen,
winkel in, winkel uit. Einde
lijk één, maar die kostte
400. Dat wordt toch te
dwaas, dat er zelfs voor oude
re dames niets meer te krij
gen is. Nee, ik ben niet weg
van de hedendaagse mode: ik
las dat verscheidene ouderen
klaagden over de mode, daar
om heb ik u nu ook geschre-
groeiende kinderen, variërend
in de leeftijd van nul tot -veer
tien jaar, word je er niet alleen
zelf bij bepaald, maar is het
toch ook een probleem om ze
zelf te leren rekenen en den
ken. om, hoewel gebonden aan
bepaalde normen, er toch aar
dig en modieus uit te zien
Neem b.v. de op-art rage; heb
ben een paar meisjes in de klas
zo'n jurkje dan willen ze het
allemaal. Ik was deze winter
aan het sparen voor knielaar
zen. maar gelukkig is de winter
voorbij voor het doel bereikt
is. Want volgend jaar is er
beslist weer iets anders!
„Ik ben blij dat ik nog in
staat ben zelf mijn japonnen
te maken, zodat ik niet afhan
kelijk ben van iedere mode
gril" schrijft mevr. E. E. te
dH; een al wat oudere lezeres.
vrouw; we moeten oppassen
dat het geen demon wordt. De
grote mode-heren zijn kunste
naars, aan ons er uit te lichten
wat ons past. Nimmer ons alles
maar aan laten trekken; ook op
dat gebied ons niet laten dril
len. Geen koning heeft zoveel
recruten als koning mode. Er
wordt veel gecreëerd wat
niet draagbaar is. er zijn nu
eenmaal lichaamsdelen die men
niet aan iedereen moet laten
zien. Kleding moet verwarmen
beschermen en ons sieren. Als
de hedendaagse mode te kor'
schiet (letterlijk en figuurlijk)
dan moeten we haar negeren
Er dan zelf aan de slag met
naald en schaar en een flinke
portie fantasie."
je zelf naait, kun je de rok
ken net zo lang cf kort ma
ken als je wilt. Die jurken
met overal gaten vind ik mo-
degrappen, de witte kousen
daarbij ronduit belachelijk.
Een grote verbetering vind ik
de stoffen, licht, kreukloos en
gemakkelijk wasbaar. A's ou
dere vrouwen meedoen met
de korte-rokken-mode vind
ik dat zielig, maar tot aan de
dertig kun je er zeker aan
„M.i. wordt de mode te
slaafs nagevolgd, ten koste van
eigen smaak leeftijd en figuur
Ik meen dat wij als christen
vrouwen ook eens neen moeten
durven zeggen, daar de Schrift
zegt dat de vrouw zich met
schaamte en matigheid moe',
versieren En die moet toch
meer gezag hebben boven wat
een mens voorschrijft" lazen
wij in de brief van mevr. M.K.
te S.
„De laatste mode is beslis'
gemaakt voor slanke juffrou
wen met ideale maten. Maar ik
ben kort en niet zo slank, de
wilde patronen van tegenwoor
dig maken mij nog dikker, om
over de korte rokken maar te
zwijgen." schrijft mevr. H.B. te
H. Bij het zien van wijde hal
zen krijg ik het al koud om
over mouwloze japonnen maar
niet te praten. Arme dames die
niet kunnen naaien en toch
niet zo bloot en kort willen
lopen; vooral voor de langeren
onder hen is het hopeloos. Ge
lukkig naai ik een kraag of ik
maak hem hoger, en zo pas ik
het moderne patroon geheel
aan mijn wensen aan."
Nooit
Zielig
„Gelukkig kunnen we zelf
kiezen wat we willen dragen"
schrijft mevr. A.W. te S. Als
Tot slot een brief van een
heer, zie zich STOP laat noe
men: „Mijn vrouw is drieënze
ventig jaar. Zij vindt het
vreemd (ik ook) dat er in de
damesbladen nooit eens fo
to's, modellen en patronen
van japonnen staan voor be
jaarde dames."
te manifesteren, nu, in
maart, is de politie waardeloos. Dit
alles wordt met heldere ogen ver
teld. hij vertrouwt mij. Eén ander
kind zou zeggen: ik had een 8
voor mijn spreekbeurt. Of: de juf
frouw op school had vanmiddag
een scheur in haar rok, we hebben
gegild!
Alleen: waar brengt dit onder
drukte bang-zijn zo n jongen? En
al kennen we er maar één, wat
zijn we voor die éne? Wat over
drie jaar? Ik weet wel dat we dan
nog nergens zijn met onze vragen,
maar in ieder geval is het hartelo
ze. snelle oordeel verdwenen, het
begin van christelijk leven is mo
gelijk.
TEMAND in een brief opperde
I dat of verliefdheid van de ou
ders of te overwegende moederlijk
heid het contact met de kinderen
schade zou doen. Ik moest even
lachen maar ik begrijp u toch wel.
U bedoelt dat er ouders zijn voor
wie de kinderen minder bestaan
dan zij tweetjes voor elkaar. Zij
zijn hun huwelijk gestart in ver
liefdheid. Bij ongeluk, zou je zeg
gen. verliefdheid brengt dit mee,
zijn er kinderen gekomen, eigen
lijk maar lastig. Af en toe zet men
ze even op de gang (ik ken inder
daad een echtpaar waarvan de
heer des huizes de kinderen in het
Is zette als hij even met
op goed Hollandse ma
nier wou vrijen, vier kinderen!)
en vaak is de moeder een vrouw
op wie de kinderen ook wat ver
liefd zijn, vader dito. Dit door el
kaar geboeid zijn is dan nog de
meest hechte band. Met al de risi
co's vandien. al de verscheurdheid
als je elkaar pijn doet bij alle
daagse dingen.
Meestal is er in die gezinnen
(vier kinderen is veel. meestal zijn
er minder, soms niets) een grote
verering van de vrouw voor de
man b.v. om zijn succes in de
maatschappij, voor de vrouw vèn
de man. b.v. om haar charme en
jeugd Jaloerse kinderen? Verwij-
Ik weet het
niet, net JijKt me geen „wet". In
vijftig gevallen zullen de ouders
het contact met hun kind verlie
zen, in vijftig andere evenwel zul
len zij grote vrienden worden, het
leven is te gecompliceerd om uit
iets vaags als verliefdheid (die ook
al weer duizend vormen aan
neemt) een regel te puren voor de
gevolgen.
ZO ook met die moederlijk
heid. Natuurliik *Hn or vrmt.
hebben. Ja, zoals u zegt, misschien
betrekken zij de man daarin ook.
Zij willen hem helpen, bemoede
ren. steunen. Niet zo bewust, maar
onder andere. Jaren zijn zij gezel
lig bezig met hun kleine kinderen.
Papa komt na het werk mce-genie-
ten. Als de kinderen groot worden
en het genieten tussen aanha
lingstekens komt te staan, weet hij
soms niet meer waar in de boog te
springen. Verwijdering? Moeilijk
heden? Mogelijk. Maar liever niet
één gevolg uit één oorzaak. Er is
inderdaad kans tot vallen. Er is
echter nooit minder kans tot
opstaan.
