JJkiihst CHRIS LEBEAU Reservaat: visie en verbondenheid CULTUREEL VENSTER in het Haags Gemeentemuseum Hesketh Pearson LEONIDE MASSINE 70 JAAR zijn eigen biograaf Grootmeester van de balletkunst ZATERDAG 26 MAART 1»6« LOUIS PAUL BOON De Vlaming Louis Paul Albert ven aan de hand van aotualiteiten. Boon is dezer dagen 54 jaar ge- Ook de zwerftocht in Engeland, worden. Hij war eerst schilder, gHSgf later journalist en schrijver. Hij vlakkip. ult Wst ln her?n we romankunst van binnen uit be grijpt en niet van buiten af kla«- seert. Hier is zelfs meer aan de hand dan de opkomst van een literatuur, die immers al- debuteerde met het natura- ring overeind staat als een brok tijd uitdrukking geeft aan een ut->. -* •- levensgevoel. Boon bewon- I listische De voorstad groeit literatuur, dat is het stuk Stad (1941) en vervolgde met Abel Brussel een Oerwoud uit Reser- dert de genoemde moderne schrlj- Gholaerts (1944). Vergeten vaat I. Het telt merkwaardigerwijs vera, maar hij blijft daarbij zich- straat (1946), Mijn kleine oorlog 22 bladzijden. ga - draagt het in zijn hei als een zang uit de Hel H men zelf. Hugo Claus zegt: hi'- (1^0)' rrTw1f, spoken Hier i8 de reaiistische beschrij- (1953), De Kapellekensbaan ving, de reportage, tot kunst (1953) enz. In deze kolommen geworden. Waardoor eigenlijk? Ik zijn indertijd besproken De zoon geloof door twee dingen: yer- van Jan de Lichte (1961), Dag bondenheid en visie. „Voor Boon is literatuur een woord dat hij slechts sma lend in de mond neemt een zinneloos bedrijf, een aangele genheid die slechts in een samen komst van esteten een belang tSStn.Tv." sKhü "d tijdverdrijf. Hij ztet in een boek nooit een voor- Wij, ondergetekenden, geven door dezen met leedwezen e kennen, dat op den 26sten mei 1878 ons een broeder ge loren is onder den naam van Joris Johannes Christiaan. loerder betreuren wij allen de geboorte van dit kind, om leden dat wij door onze ouders verplicht zullen worden foor elk een gedeelte van onze voeding, kleding en dekking te moeten missen. £n dit is zeker en gewis ()at de geboorte van dit vierde kind «Meer vloek dan zegen is. «pit uit aller naam mijner bedroefde broeder en zusters tioemen wij ons, J J. C. Lebeau Jr. i] L. M. Lebeau G. Lebeau". <erkmansbode" van juni 1878 prachtige catalogus aan moet •annonceerd krijgt, zal heel schaffen, die de grote retrospec- het leven tieve, die thans in het Haags Ge meentemuseum aan de Stadhou derslaan t/m 17 april a.s. te zien is, begeleid. Om te worden wat hij geweest is, een gezocht en geëerd kunste- toning waar bij regen het scha- naar, moest Lebeau een moei- ele meubilair ronddreef, waar lijke weg gaan; zoveel zélfs, dot moeder de touwtjes met moei- het voor de huidige generatie, aan elkaar kon knopen door gewend in een zekere mate. van hier dag en nacht te ploeteren welvaart te leven, min of meer i de vader behept was met de ongelooflijk zal klinken, dat één larchistische ideologie, en die mens dit allemaal op kon bren- zijn karige ver- gen en volvoeren. née rif-Gravestein, om dermeer werkzaam: hij heeft dan dit na korte tijd te net de serie roodkrijt-tekeningen verruilen voor een voltooid waarvoor de kater „Puk", eigen atelier in van zijn leerlinge Six Heddema, Haarlem, waar hij het geduldige model was. met Herman Baan- Totdat hij in 1943 samen met ders samenwerkt Hij zijn vrouw wordt gevangen geno- gaat nu prijzen win- men wegens hulp aan joodse Ne- nen, vererende op- derlanders. In 1944 komt hij in drachten vallen hem Vught terecht, waar hij nochtans toe, het hoofdleraar- allerlei ontwerpen weet te maken schap wordt hem en wordt in 1945 op transport toevertrouwd, hij gesteld naar Dachau, waar hij op ontwerpt voor Van 2 april van ditzelfde jaar overlijdt. Dissel linnen tafel- Tussen de twee jaartallen damast, komt in 1878—1945 speelt zich het rijke le- contact met Eduard ven af, waarvan de tentoonstelling, Verkade, wiens ge- waar het hier om gaat, een zorg- zeischap „Die Hag- vuldtge afspiegeling geeft en als tStSL gebruikt "S2ïïK gaat >eus -et he^nee Sp tour- het voormalig Neder- w„k „j, m€. het in lands-Indië. Lebeau's werk zoals men het in particuliere- en musicale verzame- Aan het eind van de eerste we- «hg™ vindt en - het moet gezegd reldoorlog maakt hij een omvatten- T.een geheel oP de..f®en bracht, de reeks portretten en zelfportret- da\ zeerw rePr«?f?t®tIe£ voor hfl ten, krijgt aan het begin van de grote ambachtelijk kunnen van de jaren twintig opdracht het Haagse meester ,1s en j.,Fe Astatheater te stofferen; een mach- van -,zign A 2 A tige opdracht, waarvan de results- naarschap recht doet wedervaren, ten helaas ln 1930 bij een ingrij- maar nog grote gedeelten on- pende verbouwing geheel te loor geëxploreerd heeft moeten laten gingen (°a de goed gedocumenteerde col lectie van de eerder genoemde Al deze feiten duiden op de gren- leerlinge mejuffrouw Six Hedde- zeloze veelzijdigheid van de ma!) dan begrijpt men langzamer - kunstenaar. Met evenveel gemak hand wel, dat de aanduiding „Ti- ziet men hem doende met olieverf- faar." niet overdreven was. portretten, die een afwerking heb- ben bijna gelijk aan de meesters Als men bovendien nog weet, van de 16de eeuw, zowel als men dat de kunstenaar ook nog tijd hem in later jaren leert kennen vond in Den Haag, gedurende als een glaskunstenaar van grote een reeks van jaren, een betekenis^diezelfein hetjlasland kunsthandel te drijven („De Bron" aan de Zoutmanstraat) van de mens en dit dan liefst zo uitbundig en direkt mogelijk/ vandaar zijn voorkeur voor dag (1963) en Het nieuwe 0°* de Memoires van een kleine onkruid (1964). Ónder de titel Boontje's reservaat zijn in 1954, Reservaat* Hl,"is literair sterk" Het werp met estetische wetten 1955, 1956 en 1957 verzamelde heeft niets te maken met de jonge- maar uitsluitend de verklaring prozastukjes verschenen, die nu tjes die zo'n veertig jaar geleden in één dikke bundel van 303 in de Noordnederlandse letterkun- dichtbedrukte bladzijden voor de furore maakten verhaaltjes t/u„uuur "titel'luidt uu "Srtïïï mzLESSSSAZZ KK cvu. De „tel luidt uu kortweg rtetr) wat hlj zich rounc, Celine. Ook hi, heeft zich Reservaat en de uitgave is ver- SJriDnert ;k heb* foto totaal inoezet. En steeds op- zorgd door De Arbeiderspers te gezien die pretendeerde het ge- Amsterdam. zichtsveld .van een spin voor te stellen. In Boons jeugdherinnerin- Karel Jonckheere rekent Boon gen ziet men de wereld door de onder de heftiee temneramen- ogen van een kind, dat zich b.v, „cnui nccii. uuuu vet maaiu. t ^..^.bohlten wemelen van "ïrf Agressief vitaliteit. Elke zin staat gespan- j0g weinig r nen van een conflict. „De helden en heldinnen, talrijk als in een heeft hij wèl fantasie, maar de bedoeling is duidelijk: Boon kent werkelijkheid en in die de levende (jge X reageren primitief en primair daa* onbewust als in een feuilleton. Gelukkig mat ratten kan wsarover h.t gaat. staat hun woordvoerder tussen De kleine Louis Paul lijdt omdat vensportret door de ogen van eea hsfn mÜÏ!? extra gevoelig is en begaafd, niet al te gezonde mens uit het hen die hen voortdurend onder- Hij iB dit Dlet bewust en ":s- breekt en bijstaat om zijn me- omgeving ziet er niets van. ning over hen en de maatschap- leidt tot complicaties, pij te verklappen....Deze ietwat A 4 »wg e rancuneuze, morrende boeken (mijn vader) zegt dat het den zijn met groot talent geschreven, slechts de schaduw is van zijn eev of - een massaal falent gelijk aan e'0<" hoofd. Door zijn honden commuhistlsehe sympathieën, dat van de mieren, moesten ze °P 'e «teken loot hij nu de «oho- Ik km de mens Boon niet kunnen schrijvem Het is indruk- van een vl.epei.de du./ - "^^an^Sjn^rk'heh"8™^ wekkend door zijn spontaan op- over de muur gaan, en ook ae zwak v(K)r hem Hi- ook wellen." schaduw van een happende - - gans. Ik weet niet wat een gans „hS?',„heeft„leni .ï^fSïn'SE1 De angst looit terug in nop gehad, was lang ziek en heeft zich- zelf moeten ontwikkelen. Het is 9roter golven tn mij op. Maar geen wonder dat zijn werk een 'y9 vader troostend met de han- sterk sociale en pessimistische den langs mijn wang komt aai- inslag heeft. Ook in Reservaat en, riek ik weer dat vieze eten. komt dit uit. Stuiveling omschrijft Jfc braak plots. Ik hoor mijn zeker eenzijdig. Het is een, le- volk, die al jong het geloof in de r.k. kerk verloren heeft („Jezus is niet almachtig" bl. 195) en daar voor geen compensatie heeft gevon- b.v. in een opmarcheren met of andere partij, al heeft Boon /mpathieën. Boon niet, maa* Bohemen, zich steeds openstelde voor jo Dr. C. RIJNSDORP. Louis Paul Boon Het boekje Louis Paul Boon is dit als „essayistisch wérk, waarin ^oeder'zeppën;' ma'ar'üiut moe- Juj hi; commentaar geeft op allerlei h hem beoinne„ eerste jaargang van het tijd- sociale en literaire verschijnselen io->/a\ Andere beoordelaars hebben moei- Je' (o'z- 183/4). te met Boons „ruwe, non-confor- i j mistische en eenzijdige schilderin- (JndGTSCnGld I Het levenslicht zien in een ge- schraalhans keuken meester is, wonen in een kelder- ïntaar geeft op allerlei fo„ eerste jaargang van net uja- li ter aire verschijnselen". beginnen schrift Komma, een uitgave van Nijgh en Van Ditmar. Het bevat een aantal meest boeiende es says over de Belgische schrijver, wiens Reservaat op deze pagina UCIU besproken wordt. Voor de lief- met ziin warm hart tegemoet zo ons geheel verging, maar dat scherp observatievermogen, onge- kunst. Men ziet daaruit dat Boon hebbers bevat het boekje een bio- Daar, tussendoor vervaardigt, hij wii S liever onglstoord overga- mene uitbeeldingskracht - n„. Postzegels Daar tussendooi ivcivaaiuint i*«j muurschilderingen voor kerken, trad, heeft men wel begrepen, - ---1 op de expositie te zullen worden geconfronteerd met de uitingen van een bijzonder en hoogstaand mens en kunstenaar. proletariërsmilieus, die zegel fs jaren in gebruik geble ven!) maakt ex-libris, tekent in Belle-Ile visserskoppen en al deze bedrijvigheid schijnt wel te culmi neren in de magnifieke reeks por tretten waartoe hij de goud- en zilverstift als medium gebruikte. Midden in de 2de wereldoorlog Kunsthandel al het opgetaste schoons, dat X/jsjg ons daar omringde. Een zeldzame gelegenheid, waar 'Met dit boek is men men al te lang op heeft moeten zoet. Er staat heel veel i" wachten maar misschien juist raire waarde eigen zich heeft ontwikkeld van het turalisme uit tot het realisme. Reeds in het stuk over Gustaaf Vermeersch (1877-1924) grafische verkeninng en een bi bliografie. Van de verhandelin- gen is het essay van Hugo Raes bST^i, duldSS invloed vanLoui, Paul Boon doos or.dersoheid. °P de jongere generatie zeer e lite. instructief. Roger Tavenier schrijft onderhoudend over vindt men hem aan het Alkmaar- dwaalt lang» dit geheel, zal kun- zo ongelijk. Zo is „Naturalisme is (immers) ^rom" zichaniet ^ag 'laten ont- ReservaaT'v" de laatste 'afdeling Qeen realisme naturalisme is Boon en de maatschappij (12Ö Wie, toegeruM met de catalogus, gaan. van dit wêrk, nïe^eer_danJ^de de_ ^antisch* voorstelling blz., 6.50). GIJS KORDING journalistiek; cursiefjes gesohre- <ovendien '.iensten voor een groot deel of- erde aan Bachus, het zijn alle Als hij pas veertien jaar is, gaat - aam, ae Queinnusschool volg< terkste persoonlijkheden boven waar hij invioed ondergaat ,v Kt weten te groeien. een der leraren J. H. de Groot, c 'rincipieel hem ornament leert tekenen om na drie jaar deze opleiding te ver wisselen voor de kunstnijverheids school, waar hij vier jaar zal blij ven, ondertussen avondlessen ne- mend aan de Rijksacademie voor Principieel tot de uiterste beeldende kunsten onder de onvol- pnsequentie. Zo zelfs, dat als Prez®n Allebé, waar hij zowaar fc °p het toppunt van zijn gta» joem, glasservies moet ontwer- schijnbaar van een leien dakje, a _a - jn wezen jg djt inderdaad schijn, want wat moest Le- n, abrupt weigert de wijngla- jen voor zijn rekening te Tie nen: De schrille herinnering beau er niet voor inzetten km zijn moeilijke jeugd met nederige afkomst, zijn '.en drinkende vader deed hem looit of te nimmer i zijn druppel zegd eenvoudi8e kledij te r wilde hij het propageren en les geven in deren opdringen. uIeen Burgera- .JHi vondschool, inmiddels studerend Maar nu lopen we wel ver voor zijn Nog voor de eeuw- kaif op de geschiedenis: Een fi tvensbericht, waar met gemak toentertijd zo beroemde Sluyter- en boek mee te vullen zou zijn, man een opdracht voor het ontwer- letgeen voor een belangrijk deel pen van wandbekledingen. '•jl gedaan is door Lebeau's wedu- Men ziet hem al dra bezig op M. S. Lebeau-Her- het batikatelier van Agathe Wege- Tot zijn dood in 1964 was lesketh Pearson in Engeland en gevierd man. De cultureel elangstellende Engelsman ken- e Pearson als acteur en als au- I iur. Vooral zijn talrijke biogra- Ische werken oogstten grote bij- al. De man, die van zichzelf zei van nature lui" te zijn, schreef i zijn leven zo'n vijftig boeken, ►neelspelen en speciaal zijn bio- rafieën trokken steeds een bre- e lezerskring. Dat was te begrij- want Hesketh Pearson was ltstekend ingevoerd in de krin- z«en, waarover hij schreef: de e-iondense literaire wereld en hij d-las een uitstekend verteller, ig, ar Hij beschreef G. Bernard Shaw. ei hem zeer waardeerde, hij gaf ensbeschrijvingen in boekvorm Karei II van Hendrik van Na- „a en van de dichters Johnson esn Bos well en van nog vele andere prsonen. Nu, twee jaar na zijn dood, is m') de Uitgeverij Heinemann te ionden de autobiografie van deze Sisch-Engelse auteur versche- Hesketh Pearson by himself blz., 36 shillings). 'P 'Kort voor zijn overlijden op je ï-jarige leeftijd sloot Pearson zijn Igen levensverhaal af en (wijs ge- rorden door bittere ervaringen) 0; (epaalde hij, dat het manuscript «as na zijn dood in boekvorm zou oogen verschijnen. De man, die afkomstig was uit a' Ie kringen van de Britse landadel en daar niet al te nadrukkelijk ;n Ms op was), had in de jaren n; Ussen de beide wereldoorlogen len storm zien opsteken over zijn ,n jerste boek, waarin hij een denk beeldige diplomaat allerlei onthul- ïs Ingen lief doen. Door allerlei n Misverstanden zocht men levende politici achten zijn boekenfiguren en een proces was het gevolg. Levendig en zonder rancune wist Pearson over deze belang rijke episode te schrijven en hoe wel hij dit hoofdstuk met zelfspot „De dood van een auteur" noemde, volgden na die eersteling nog vele echte biografieën, die deze causeur grote faam in eigen land bezorg den. Spanning In The New American Library verschenen weer tal van poc kets, die evenzovele avonden spanning en verstrooiing bete kenden. Van Bill S. Balinger lazen wij weer een nieuw avontuur van spi on Joaquin Hawks „Spy in Bang kok" en we slaan de prestaties van Joaquin aanzienlijk hoger aan, dan die van superman James Bond, om dat de spion van Balinger veel menselijker is en ook af en toe wel eens echt blundert. Van Geor ges Simenon de uit het Frans ver taalde Maigrets „The Blue Room", „The Accomplices", en van Henry Kane „Death is the Last Lover" en „A fistful of Death", voorts „Naked Eye" van Charles Neider. van James Leasor „Where the Spies Are" (dat in Engeland werd uitgegeven als „Passport to Obli vion") en voor de liefhebber van het oudere, maar nog altijd popu laire genre „The Adventure of the Speckled Band" en andere korte verhalen van Sherlock Holmes, door Sir Arthur Conan Doyle. Tenslotte nog enkele Carter Brown-mysteries: „The Hammer of Thor" en „Blonde on a Broomstick". R Vandaag is Leonide Massine zeventig jaar geworden. Massine, onbe twist grootmeester van de balletkunst, is zoals wij zelf nog kort geleden konden ervaren nog altijd ten volle actief. Het is nog maar heel kort geleden dat hij Petroesjka van Fokine met Het Nationale Ballet heeft ingestudeerd. Van het resultaat van Massine's werk heeft heel balletminnend Ne derland genoten. Massine werd op 26 maart 1896 in Moskou geboren. Hij studeerde toneel aan de kei zerlijke academie in Moskou en zijn leraren hadden reeds spoedig grote verwachtingen van hem als acteur. Ballet had hij als bijvak. M in 1913 ontdekte Ser ge Diaghilew zijn talenten op het ballxvetgebied en dat feit maakte meteen een eind aan Massine's loopbaan als to neelspeler, al heeft deze to neelopleiding later een grote invloed op Massine's opvattin gen op het gebied van choreo grafie en dramatische dans. Diaghilew engageerde Massi ne voor zijn Ballets Russes en plaatste hem onder de hoede van de beroemde leraar Cec- chetti. Er volgde een uitermate intensieve leertijd en reeds na één jaar mocht de jonge Massi ne zijn debuut maken: in de Parijse opera danste hij de titel rol in Fokine's Légende de Joseph. Massine werd als danser we reldberoemd en als choreograaf bijzonder vruchtbaar. Zijn werk is het omvangrijkst van alle nu levende choreografen. Massine is niet groot, maar zijn lichaam is zo slank en goed van verhouding, dat hij groot lijkt als hij op het toneel komt. En hij onderwerpt zich nog altijd aan een streng régi me van zelf-discipline en voort durende training. Massines uit houdingsvermogen en tech nische vaardigheid verbluffen nu nog de jonge dansers, die Banden met Nederland Energie Zijn energie is altijd fenome naal geweest. Massine was nooit tevreden met een nor maal aantal toegemeten repeti tie-uren. Hij pleegt de dansers na een voorstelling bijeen te roepen soms zelfs gebeurt dat in de trein of in de bus. als iedereen doodop is en slaap heeft! om hun allerlei klei nigheden, die hem op het to neel niet zinden onder het oog te brengen of om een bepaalde pas, houding of zelfs hele scène nader te bespreken. Wij hebben onder zijn lei ding gehouden repetities van Petroesjka in Amsterdam mee gemaakt en wij zijn diep onder de indruk gekomen van Massi ne's beeldend vermogen, van het enthousiasme kunstzin, die hij op zijn dansers wist over te brengen. En vooral van zijn eigen tech nische dansvaardigheid. Wij spraken met doodver moeide dansersdie zijn les sen boeiender vonden dan de voorstelling die van die lessen het gevolg was! Van Massine's eigen werken zijn bekend La Boutique Fan- tasque, dat een stuk werd, waarmee iedere zichzelf respec terende balletacademie op een leerlingenavond verschijnt, La Tricorne naar het bekende ver haal van De Air—on De Fal- la maakte er de muziek voor Le Sacre du Printemps, La Symphonie Fantasque, Les Presages, Capricio Espagnol, Septième Symphonie. Baccha- Massine wei., na zijn tijd bij Diaghilews Ballets Russes mee aan het Ballet Russe de Monte-Carlo en na oorlog aan Sadler's Wells Ballet en hij heeft bovendien de Atlantische Oceaan overgestoken. Massine werd wereldburger: hij woonde in Parijs maar zwierf overal, werd volgens de Dictionnaire du Ballet Moderne Amerikaans staatsburger en zit nu weer in Parijs. van de Leonide Massine in de studio Het Nationale Ballet te »rdam, iixiar hij kort ge- Fokine's Petroesjka in- van een sombere slechte wereld maar de dingen bij hun naam noemen deed men niet, want de meest fantastische werkelijkhe den stonden de romantiek van het naturalisme in de weg" (bl. 24). (Het zijn Céline, Miller en Genet die voor Boons besef de nieuwe romankunst, het eigenlijke rea lisme, hebben geïntroduceerd. „Het is afgelopen met dat drieledig ver haaltje, dat armzalig in elkaar ge knutseld boekje met een aanvang, een stijgende lijn, en tenslotte de onvermijdelijke ontknoping" (bl. 165). Boon vindt de nieuwe ro mans volmaakter, omdat zij lo gischer zijn, natuurlijker, minder geconstrueerd, meer uit zichzelf ge groeid .Deze nieuwe soort romans zijn menselijker, staan dichter bij het lerven, oordeelt Boon. Of b.v. Miller alles zelf beleefd heeft wat hij beschrijft? Niet het tiende, niet het honderdste misschien. De rest heeft hij ergens langs zijn weg opgeraapt, het werd hem mis schien verteld, of hij heeft het uit zijn duim gezogen (hier denkt men ook aan Jan Cremer). Genet verwart zich zelfs in zijn helden; is het een hij, een zij, of is hij het zelf? De grote voorganger was Joy ce, zegt Boon. Hier worden de laatste resten van een classi cistische vormenkunst opzettelijk met voeten getreden; een nieuwe mens breekt zich baan, de post christelijkinternationaal ja mondi aal georiënteerde mens. Geen won der dat Boon zich afvraagt of Jean Genet niet is een schrijver bij Dui vels genade (bL187) Wat Boon zegt is niet nieuw, maar men merkt dat hij deze nieu- Persoonlijk De stijl van Massines ballet ten is, vanzelfsprekend voor een grootmeester, zeer persoonlijk. Zijn choreaogra- fieën zijn hoofdzakelijk „ter- re terre", hij accepteert het feit dat menselijke wezens nu eenmaal niet vliegen en hij maakt net als Fokine betrek kelijk weinig gebruik van ele vations. Zijn gamma omvct allerlei stijlen, van de comme dia dell' arte to de Spaanse dans, van diepe religieuze ver voering tot komische vrolijk heid en woeste primitiviteit toneel-primitiviteit dan al tijd, bijzonder moeilijk uit te beelden in de zo précieuse balletkunst! De enige stijl, die hij als danser zowel als choreograaf ter zijde liet. is de puur-acade- mische. Waarschijnlijk gevoelt hij zich daarin teveel als in een keurslijf opgesloten. Hoewel een theaterman tot in de toppen van zijn vingers heeft Massine de dans nooit ge bruikt als „stuntwerk", als „vir tuositeit om de virtuositeit". Men weet dat er in vele ballet ten allerlei tours de force voor komen. die met het opgevoerde ballet als zodanig niets te ma ken hebben en alleen dienen om een of andere ballerine te doen schitteren. Daaraan heeft Massine zich nimmer bezon digd. Technische perfectie en hoog opgevoerde virtuositeit hebben bij Massine een doel en zij vormen een integrerend on derdeel van het werk zij deel uitmaken. Harmonisch Grote waarde hecht Massine aan dramatische expressiviteit. Mime en dans combineert hij tot een zeer harmonisch geheel met innerlijke spanningen, die hij voelbaar op de zaal weet over te brengen. In dit opzicht zou men Massine als inleider kunnen beschouwen van de mo derne dansrichting, die span ning hoger acht dan uitbeel ding. Dat sommige modernen het beeld helemaal opofferen aan de spanning, zodat er dan toch weer een onbevredigende onvolkomenheid blijft. Is uite raard Massine's schuld niet! Massine's werkwijze is, in te genstelling met de manier waar op bijvoorbeeld Balanchine ar beidt, die van een uiterst zorg vuldige voorbereiding tot de kleinste détails toe. Balanchine komt met lege handen op zijn repetities, met zijn inspiratie, zijn muzikaliteit en het in zijn hoofd waar het voor nier>-nd zichtbaar is! gestalte gekregen ballet. Met dat alles poogt hij zijn gedach ten aan de dansers over te dra gen. Massine begint met een uitge breide studie van zijn onder werp. Hij krabbelt papier na papier vol met letters, tekenin gen. schetsen en zelfs diagram metjes. Hij gaat de persoonlijkheid en het technisch en mimisch vermogen van iedere danser, die onder zijn leiding komt te werken, na tot hij precies weet welke rol deze geschikt is. aan het werk met het ensemble dat dit ballet moet brengen. En als alles klaar is filmt hij het ballet om het op die manier voor later te bewaren. Zijn trouwste medewerkster dezelfde straat gewoond Massine. Grote aandacht besteedde hii aan de opleiding en de carriere van zijn twee kinderen. Die werken beiden ook op het gebied van de ballet kunst. HANS W. LEDEBOER Ki Willem Vaarzon Morel, schilder, tekenaar en litho graaf te Veere, viert vandaaf zijn vijfenzestigste verjaar dag. Dinsdag hoopt schilder- etser Kees E. Verhoeven t* Voorburg zestig jaar te wor den. De bekende Oostenrijkse ar chitect prof. dr. Clemens Holz- meister hoopt morgen in We nen zijn tachtigste verjaar dag te vieren. Hij is de ont werper van de schouwburg te Linz, het Festspielhaus van Salzburg en van een groot aantal kerken in Duitsland en Oostenrijk. [jubilea] Vanavond wordt in Vlissln- gen het eerste lustrum van het Zeeuwse Boekenfeest ge vierd. TOEN j Morgen is het honderd jaar geleden dat de Nederlandse toneelspeler A. Cor Smits te Amsterdam werd geboren. Driehonderdvijftig jaar ge leden, op 29 maart, werd de Duitse organist en componist Johann E. Kindermann gebo ren. Hij kreeg bekendheid door zijn in koperdrukgravu- re uitgevoerde „Harmonica or- ganica in tabulaturam Germa- nicam composita''. [straks Van 8 april tot 30 mei wordt in het Haags Gemeente museum een expositie gehou den van het werk van Frie- drich Vordemberge-Gilde- wart. Het zal dde grootste overzichtstentoonstelling zijn van het oeuvre van deze veel zijdige Duitser, die van 1938 tot 1954 in Amsterdam woon de en werkte. Hij overleed in 1962. Er zullen zestig schilde rijen en voorts collages, teke ningen, litho's, grafisch werk en voorbeelden van toege paste kunst zijn te zien. Op ,1S april organiseert de Stichting Cefa Filmvorming voor jeugdleiders, jeugdouder- lingen en predikanten in Den Haag een filmvormingsdag. Gratis toegangskaarten zijn aan te vragen bij het secreta riaat: Meentweg 2, Bussum.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 17