Geestelijk gestoorden niet meer opgeborgen BLAD ZIJ Arbeidstherapiemodern hidpmiddel HoOgtCZOIl ZIE HET DOOR EEN DONKERE BRIL Uw oordeel over de mode dialoog dialoog dialo ZATERDAG 26 MAART 1966 Een verblijf in een psychia trische inrichting wordt nogal eens met een geheim zinnig waas omgeven. Er wordt vaak niet eens over de naam van de inrichting ge sprokenmaar: „hij is in Delft, zij is in Poortugaal of in Den Dolder." In de Willem Arntszhoeve in Den Dolder, een van de psychiatrische I ziekenhuizen van de Willem Amtsz Stichting, verzekerde ^de staf dat dit niet nodig is. Een psychiatrische inrichting is geen tehuis vaar je levens lang wordt opge- r borgen, maar een j ziekenhuis. Hier 251 pa die kor- e ter dan vier x maanden zijn be- e handeld in een tijdsverloop van [j twee jaar. In die i' periode werden er vijftien ontsla gen na een be handeling van twee tot vijf jaar 56 vertrokken 'Aer na een ver- 'j blijf langer dan 1] vijf jaar. „Jam- aimer, dat de bui- tenwereld zo'n II vertekend beeld 'a heeft" zegt me el vrouw L. Neu- haus-de Groot, van de I personeelschef op de Willem Arntszhoeve. Die voorstelling Jpver psychiatri sche verpleging Ijjis gebaseerd op feiten van Mro'n vijftig jaar geleden!" Bij de werving van verple- tend personeel blijkt dat met na- né erg vervelend. Jawel, psy chiatrische ziekenhuizen waren '.eens „opbergcentra"Nu zijn het waar een steeds groei groep overspannen mensen, <pf zij die sociale aanpassings- moeilijkheden hebben, genezing In heel veel gevallen eiwordt die genezing ook gevon- o(den, zegt mevrouw Neuhaus. Er is de laatste tijd een verrassend h. Dames-patiënten van de diagnostische arbeidstherapie snelle ontwikkeling te constate ren van de verpleging in psy chiatrische ziekenhuizen. Jn de praktijk zijn we voor, in de pu blieke opinie lopen we achter!" zo schetst zij de situatie. Vrouwelijk „Wij hebben een eigen oplei dingscentrum met cursussen in diensttijd. De psychiatrische ver pleegster zou een mannetjesput ter zijn, een vechtjas die van aanpakken weet en de hele lieve lange dag bezig is met „op passen en rustig houden"? Óch, dat beeld behoort allang tot het verleden. Arbeidstherapie, groepstherapie, een individuele benadering van de patiënten, dat heeft allemaal niets met mannetjesputter-zijn te maken. Trouwens, het is een bij uitstek vrouwelijk beroep, er zijn acht tot tien verpleegsters op één ver pleger. Hetgeen niet wegneemt dat er ook voor jongens een boei ende werkkring weggelegd kan zijn met goede vooruitzichten in de v psychiatrische verpleging. Y\*ttUU, VOOR MOEDER EN DOCHTER MIRELLA A bovenstuk voorpand 1 x knippen aan de stofvouw B voorpand 1 x knippen aan de stof- C bovendeel rug 1 x knippen dubbele MARGIE A bovenstuk 1 x knippen aan de stofvouw B voorpand 1 x knippen aan de stofvouw C rug 1 x knippen dubbele stof D mouw 1 x knippen dubbele stof Voor Scooter, Skipper. Barbie en Nancy een complete garderobe, 40 modellen a 1,75 Bij s kantoren verkrijgbaar: I t/m 38 éénmaal 2,50 2.25 een vjjfbladig patronenset maten kopen, verder kijken mapje met uitleg en patronen rokken, pantalons, avondkleding 9 supplement elk 35 modellen nrs. 2. 3, 4 en 6, per stuk l,4o kinderpatroon met uitleg: leeftijd van uw kind is maat 4,— garderobe teenager-popjes 1.75 Geef bij bestelling de maat op! Ontvangst na storting op giro 39639 t.n.v. Dagblad De Rotterdammer te Rotterdam. Op het strookje: afd. Service, dan wel na betaling bü het bureau v. d. blad. Het voorspelde mannenoverschot zou dit wel eens kunnen ani meren. De opleiding tot het staatsdiploma ziekenverpleging B het bekende „Zwarte Kruis" is beslist niet van lage re orde dan het Witte Kruis, dat ere-teken voor het A-diploma. Op de Willem Arntszhoeve krijgen leerling-verpleegsters en -verplegers van zeventien jaar en ouder een vooropleiding van twee maanden. Die loopt paral lel met de proeftijd. Het is een wederzijdse kennismaking, wel ke een extra selectie beoogt. Ge durende die twee maanden wor den de leerlingen dan ook in tensief begeleid en geobser veerd. Het afvalpereentage valt mee; het blijkt steeds weer dat degenen die werkelijk iets wil len bereiken veel kunnen in casseren en de nodige veer kracht bezitten. De leerlingen wonen in een internaat. Elke leerling heeft een eigen kamer. Voor de zestienjarigen heeft men op de Hoeve een vormingscursus. Ook deze meisjes wonen in het inter naat. Meestal komen de ouders mee bij de sollicitatie. Zij kijken rond en mogen alle mogelijke vragen stellen. Zo'n vormings cursus beoogt de algemene ont wikkeling en het uitbreiden van het inzicht. Vakken? Kunstge schiedenis en letterkunde, han denarbeid en vrije expressie, maatschappelijke vorming en geestelijke stromingen, voe dingsleer en sociale zorg voor het kind. Psychiatrische ver pleegkunde, EHBO, anatomie, muziek, volksdansen, gym nastiek, talen, rekenen en na tuurkunde. De meisjes (ieder jaar worden er dertig aangeno men) wonen in een speciaal pa viljoen; „Spinoza" samen met een gehuwde mentrix. Mooi beroep „Geestsezieke mensen te hel pen is een heel mooi beroep, al is het niet gemakkelijk. Met het alleen zorgen voor eten en drin ken zijn we er niet! Het is de bedoeling de zieken tijdelijk een onderkomen te verschaffen. Hier worden ze zodanig behandeld dat ze na enige tijd weer naar hun eigen milieu kunnen terugkeren. Na observatie is er de arbeids therapie. De zieken verrichten allerlei bezigheden. Dan vind ik het belangrijkste punt het per soonlijk gesprek. Natuurlijk heeft de geneesheer het essen tiële deel der behandeling in handen. Maar je kunt hem hier bij veel helpen. Mensenkennis Door de B-verpleging krijg je een behoorlijke dosis mensenken nis". Dit schrijft een derde-jaars leerlingverpleegster van de Wm Arntsz Hoeve. En wie tussen haar regels door kan lezen be grijpt, dat de jonge mensen ge leerd wordt het verschijnsel „geestesziek" te ontdoen van het vreemde en onbegrijpelijke. Zij leggen het soms moeizaam en langzaam groeiend contact met de patiënt. Geduld, veel ge duld en die weinig gevonden kunst van luisteren zijn belang rijk voor iemand die zich in de psychiatrische verpleging wil be geven. Maar met dat Zwarte Kruis vroeger ten onrechte K.Z., Krankzinnigenverpleging genoemd heb je ook een ge weldige kijk op mensen in hun situatie gekregen. Zélfs zo, dat er op dit moment twee eerste verpleegsters met A-diploma nog aan hun B beginnen op de Wm Arntszhoeve. Want als je wijkverpleegster of sociaal werkster wilt worden, is het wel iswaar geen verplichte, maar toch wel een mooie vooroplei ding. De gediplomeerde A-ver pleegsters behouden hun salaris en volgen de opleiding in de hal ve tijd. Vooral in deze tijd, waar in veel mensen spanningen moe ten verwerken, of hun de moei lijkheden boven het hoofd groei en, geeft het psychiatrisch zie kenhuis uitkomst. De eerste week worden de patiënten licha melijk geobserveerd, de volgen de vijf weken diagnostisch. Voor al voor mensen met verbale Zo'n twintig jaar geleden was het heel gewoon als een stel kinderen uit een gezin iedere week naar het con sultatiebureau toog en daar naast el kaar onder de hoogtezon gezet werd. Nu. zouden we zeggen, is het hoog- tezontoestel «en particulier bezit geworden, hoewel toch altijd van te voren het advies van de huisarts in gewonnen moet worden. Er zijn nl. bepaalde aandoe ningen waarbij de ze bestraling niet mag worden toege past. Heeft de arts geen bezwaren en besluit u tot aan koop over te gaan dan kunnen de volgende gege vens u wellicht dienen: Een echt hoogtezontoestel geeft voornamelijk ultraviolette straling en u weet dat die stra ling hetzelfde effect heeft als de straling van het zonlicht, onder andere het omzetten van be paalde stoffen van het lichaam in vitamine D, het bruinen van de huid, enz. Let wel op het vermogen van een hoogtezon toestel. dat mag niet te hoog zijn, liefst niet hoger dan 250 watt. De toestellen met een ver mogen van 500 watt dienen moeilijkheden is de arbeids- en speltherapie van belang. Psychiatrische verpleging zwaar? Ja, zegt mevrouw Neu haus, maar ook gezellig. De zusters mogen op hun kamers natuurlijk bezoek ontvangen, zelfs vrienden en verloofden als de ouders daar (voor minderjari gen) schriftelijk toestemming voor geven. U had hier verleden week moeten zijn! Toen hadden de leerlingen in De Boshut, een groot gebouw, voor speltherapie, een heel feest op touw gezet. Ze verzorgden zelfs de aankleding, de snacks, én het opruimen. Want zo'n feest mag geen extra belasting betekenen voor de huishoudelijke dienst. Ze hid den vijftig leerlingen van de Technische school uitgenodigd. Het is een fijne, gezellige fuif geworden..." Voor wie het weten wil: me vrouw L. Neuhaus-de Groot is een werkende gehuwde vrouw die in Amsterdam woont en het lange weekend thuis is. 's Maan dags trekt ze weer naar de Arntszhoeve; als assistente van de personeelschef, waar ze be last is met de werving van ver plegend personeel voor dit psy chiatrisch ziekenhuis. Ze voor spelt: In de toekomst zal ons kader wel uit mannen bestaan, als er een vrouwentekort komt. Er is een goede positie wegge legd voor een jongeman, die voor de opleiding uitstel (helaas geen afstel) van militaire dienst krijgt. Als hoofdverpleger moet hij leiding geven en een heel pa viljoen runnen. Gaat hij in dienst, dan komt hij dikwijls bij de Geneeskundige Troepen te recht en gaat zijn „praktijk" ge woon door." Er zijn ook diverse hoogtezon- apparaten in de handel, die be halve de niet voelbare ultravio lette straling ook infrarode stra ling geven, waarvan men een aangenaam gevoel van warmte krijgt. Deze toestellen hebben meestal een hoger vermogen dan 250 watt. Hiervan wordt slechts een gedeelte in ultraviolette stra ling omgezet, zodat deze toestel len bij een juist gebruik toch niet te sterk zullen zijn. Derge lijke „combinatietoestellen" kan men herkennen aan het feit dat het licht wit van tint is en bijna onmiddellijk aangloeit: de eigen lijke ultraviolette lamp daarente gen komt slechts langzaam op gang en geeft een blauwachtig licht. Klokje Welk hoogtezontoestel u ook aanschaft, u dient zich beslist aan de gebruiksaanwijzing te houden wat de bestralingstijden en afstanden betreft, daar even als bij zonnebrand pas achteraf de nadelige gevolgen van een te sterke straling merkbaar wór den. Sommige toestellen hebben daarvoor een signaalklokje. Een zogenaamde keukenwekker kan ook goede diensten bewijzen. Ter bescherming van de ogen moet beslist een donkere bril .worden gebniikt. Tevens moet de hoogtezonkuur af en toe wór den onderbroken; ook dit moet in de gebruiksaanwijzing staan. Filters Vele toestellen hebben filters van speciaal glas waardoor de straling nog beter overeenkomt met de natuurlijke zonnestra ling. Voor niet-medische bestra lingen verdienen dergelijke toestellen de voorkeur. Kiest u liever geen toestel dat ozon pro duceert: dit heeft niet alleen een onaangename geur maar kan in bepaalde gevallen zelfs aanlei ding geven tot moeilijkheden met de ademhaling. Hoé sterk de ozonontwikke- ling zou mogen zijn zonder scha delijk te worden is ons niet be kend; ook dit dient o.i. ter beoor deling van de arts te blijven. Een veilig gebruik van een hoogtezontoestel krijgt u zeer ze ker door een toestel van een ge renommeerd fabrikaat te kopen. „Over de mode en wat daar mee samenhangt is heel wat te zeggen, want er is geen macht ter we reld die de sterkte ervar kan beschrijven", vindt mevrouw N.-S. te A. „De ..mode" heeft tot gevolg, dat wat we eerst met ge juich begroeten, na een korte tijd verwerpen (wegwerpen). Hoe komt het toch, dat we de schaar laten zetten in lokken die jaren en jaren met liefde werden verzorgd? Welke macht is het die onze tail le van boven naar bene den laat schuiven alsof het een verplaatsbare knoop is? Die onze rokken doet verhuizen van de knie naar de enkel en nu ca tien cm boven de knie. Wij vrouwen willen dragen wat ons het beste staat en onze eventuele fouten verdoe zelt. Dat kan best met een knipoog naar de „mode van het seizoen". We moeten ech ter nooit vergeten dat als we al wat ouder worden, we geen jeugdkleding moeten gaan dragen. Vindt U 't heel dwaas de mode op de voet te volgen Of is het nog dwazer om hele maal niet mee te doen? Laten we van onze garderode maar geen probleem maken, want: ..Eenvoud is het kenmerk van het ware" besluit mevr. S. Gevarieerd „Stel dat er geen nieuwe mo de zijn zou bij het wisselen der jaargetijden, wat saai zou het dan worden" schrijft Mevr. J. B. te R. „Er wordt wel eens afgegeven op die knappe kop pen in Parijs, die alles maar voorschrijven hetgeen de massa dan slaafs navolgt. Maar m«-- permodern bij loopt", schrijft mevr. B. verder, die tussen haakjes er bijschrijft dat zij vijfendertig jaar is en moe der van vier zonen. „Als ik iets nodig heb, raadpleeg ik eerst de modebladen, dan koop ik een moderne stof in een kleur die me staat, zoek een goed patroon af gestemd op de mode en ga aan de slag. Het grote voor deel is, dat je langer met je kleren kunt doen, als je je naar de mode kleedt. Want er zijn er heel veel die het eerst eens afwachten of de mode dit jaar wel aanslaat: die lo pen dan minstens twee jaar achter in de mode. Conclusie: je jurk van twee jaar terug is nog steeds modern, alleen waarschijnlijk versleten. Dan gesproken lelijk. Ik vind trou wens knieën nooit mooi. of ze nu jong of oud zijn. ik houd wel van korte mode, maar dan tot op de knie voor heel jonge mensen en iets langer voor de ouderen. Niet lang 11e lui ben ik het niet een; Ten eerste is de mode zo geva rieerd. dat er echt wel keus is. De kunst is echter, juist datge ne er uit te pikken, wat je flatteert, 't Is ook wel een kwestie van durven. Wij Hol landers durven eigenlijk niet zo best er anders dan anderen uit te zien. Lopen er twee da mes met b.v. hetzelfde .japon netje" dan voelen ze zich opge laten. Als hun jurk, hoed of jas sterk afwijkt van het overige op kledinggebied voelen zij zich helemaal niet happy. Neem b.v. het suède jasje. Wie heeft er eigenlijk geen. Ieder voelt zich er kiplekker in. Hoe mooi ze ook zijn, saai is het, als je van de tien vrouwen er vijf tegenkomt met zo'n jasje aan Draag je eens iets anders, dar gaapt iedereen je aan. waag je je weer aan de nieu we mode. U begrijpt wel dat ik positief tegenover de mode sta!" Keus genoeg Mevr. S. te 'graag uw adres) is het gedeeltelijk met Mink van Rijsdijk eens. dat je na je veertigste jaar niet meer zo uitbundig met de mode mee kunt doen, maar zij vindt toch dat je nog veel kan dragen, er is keus genoeg. Als je ten minste niet te dik bent. En dal zal juist een punt zijn waar he' bij vele dames om draait. „De nieuwe „op-art" mode vind ik leuk, maar dan beslist alleen voor heel jonge meisjes schrijft mevr. P. te D. Oudere personen maakt zij dik, zekei als de persoon in kwestie a' iets gezet is. Dan de rokker boven de knie vind ik ui' Het lijkt mij dat deze mode ook niet lang stand zal hou den. 't Gaat met dit „op-art" dessin net als met zovffl arti kelen. men moet niet altijd dragen wat mode is, maar wat staat." En dan altijd maar „achteraan" lopen?) „Mijn oordeel over de mode is, dat het dikwijls gekkenwerk is. dat duizenden vrouwen kle ding dragen, die door enkele mannen verzonnen wordt" «chrijft Mevr. B. te P. „Ik zie me al lopen met rok teen tien cm. boven de knie. mijn benen die niet helemaal recht zijn, komen dan volledig in het middelpunt te staan. Nee geef mij naar de gulden mid denweg. niet te lang en niet te kort, kleding waar je je goed in kunt bewegen. Niet te op zichtig, niet te somer. Rechte rokken net onder de knie, over hemd-blouses en jurken, drie kwart jassen heerlijk! Fijn dat die kleding in overvloed te krijgen is. Feit dat ze veel ge vraagd wordt, anders zouden de heren fabrikanten er niet over denken ze in de handel te houden, als zijnde niet de moei te waard, 'k Hoop in ieder ge- ^aak Nu, dat vinden we mevr. 8., en niet alleen uw mening maar van alle lezeressen en ja ook van lezers. Die kun nen vaak rake dingen zeggen Daar wachten wij dan op. VOALS na een storm momenten i-t van windstilte voorkomen, zo vielen mij dezer dagen, d.w.z. op avonden na negen uur. ogenblik ken van vrije tijd ten deel. Gekko sensatie: ik kon kiezen. Lectuur inhalen, achterstallige post afdoen, verstelwerk aanpakken, om het even. niets moest. En weet u wat ik uit louter luxe heb gedaan? Ik ben één avond om half tien naar bed gegaan en heb de tweede avond brieven verscheurd. Dat laatste klinkt wat wreed maar het moet. Uit een te grote stapel pak je niets meer. Nog eenmaal heb »k alle brieven nagelezen, toen zijn er een paar in een map gelegd, de rest vulde netjes ver scheurd een halve vuilnisemmer: het waren de brieven van de zomer 1965. de maanden juni. juli. augustus. Twee dingen vielen me op; wat staan sommige levens je, als je brieven als het ware op nieuw leest maar nu met veel meer informatie door méér brie ven. helder voor de geest. De wat vage briefschrijfsters zijn persoon lijkheden nu. stuk voor stuk. En nog wat: nooit beseft dat zovelen een bloem bij de brief instoppen. Ik lees denk ik te snel. zie de bloem nauwelijks. Zou het zelf nooit doen. tel het dus niet. Of vind het aardig maar ben al weer aan een andere gedachte bezig. En nu. na maanden, het zeldzaam en raadselachtig gewarrel van een droge bloem, soms niet meer te herkennen, maar des te boelender. Een eigen leven boven of onder aan de brief en de brief zelf ook tot eigen leven geworden, uitgetild uit de omstandigheden van de dag dat ik hem las, document gewor den van een leven. TK heb zo al scheurende toch A genoten. En een van mijn dochters die beneden kwam voor een beker chocolademelk enmij zag scheuren, riep: niet die bloe men! en zo haalde ik de droge, broze grilligheden (zonder her kenbare tint. met een soort niet- kleur) voorzichtig los en gaf ze haar. en nu geniet zij ook want zij tekent ze gefascineerd na en na. Als je gedrongen wordt te teke nen. doe je eigenlijk niets dan achterhalen wat je dacht te zien. En je merkt dat veel zien slordig is. je meende dat je zag, maar je „zag" nog niets. maakten het beeld sdherper en de omtrekken adembenemend belang rijk. DEZE dingen later overdenken, vroeg ik mij af: waar ligt het vaakst de problematiek, waar talen wij als grote categorie Open Brief- vriendinnen toch wel opvallend dikwijls? Ik vond voor mijzelf dit wat aarzelend antwoord: hierin, geloof ik, dat ons accepteren van mensen vaak zo anders is als de wijze waarop onze Heer mensen accep teerde. Dat betekent zeker dat wij al te snel van etiketten voorzien. En dat doen wij, o vicieuze cirkel, uit liefde tot Hem. Wij willen uit liefde tot Hem alles verachten wat niet uit Hem is. wat tegen de orde ingaat, of. zoals een briefivriendin gister schreef (ook al weer met een bloem aan het eind, bedankt!»: liefde is rechtvaardigheid. Met een dikké streep eronder. Anders zou je bij onrecht en wanorde nooit verontwaardigd mogen zijn, je bent toch geen sijsje. Het moeilijke is dat dit allemaal waar is. Alleen de halsbrekende toer van vergeven en direct weer beginnen met dezelfde mens, maar nu als nieuw mens met nieuwe door vergeving geschapen moge lijkheden, kan ons redden. Maar die toer is ons meestal te kras. We ■hem anders maken, nieuw. Eigen lijk waren wij liever begonnen met een uitspraak van de recht bank. En als dan de zondaar be rouwvol wüde zijn. vooruit, een ikansje, met etiket: gewezen onder kruiper. Eerst jij daar en ik hier. En dan eens kijken. Het gaat niet „zo maar". In brieven staat het soms: mijn schoonzus is zo en zo. Treu rig. Als ze niet verandert, hoef ik haar niet meer te zien; klaar, ze zit in een kastje, ze heeft een etiket. Ook Gods etiket, denkt u. Maar de communicatie die nodig is voor het veranderen, ontbreekt. Dat: ik wil in uw huis komen. Dat: ik had u al lang op het oog, ik dacht al aan u voor u aan mij dacht. moet gauw ophouden. We snappen het wel. er is ergens een kink in de kabel van jullie opvoeding, en uit angst en eenzaamheid hebben jullie afweer gezocht en zo maar door. verklaarbaar, maar 't kan niet zo. En nu? Tevreden met de analyse van wat een provo is? En met het vaststellen van wat er in de naam van het recht (liefde vraagt dit) gedaan moet worden? Of nu nog op zoek naar een mens? Want daar begint herstel pas: bij opzoeken, bij in contact treden. j\/JENIG kind liet wie weet zijn haar wat langer dan normaal groeien toen zijn moeder hem toevoegde: en als je rapport niet goed is. zwaait er wat van je vader. Er ligt maar een samenloop van omstandigheden tussen an ders was het uw kind. De kerk mc

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 15