BLIJVENDE VRIENDSCHAP OP BASIS VAN BEGRIP OPEN HUIS BU MEVROUW GANDHI Meer geld voor gezinsplanning in India „Jfe ben blij mijn groeten te kunnen overbrengen Weer ernstige verzakking in Belgisch dorp Capsule slingerde door de ruimte alles kan met a&taw Uit de Haagse hof geplukt Bonn krijgt groter gewicht in Europa M VRIJDAG 18 MAART 19WS VAN ONZE GEVER LINK VAN BRUGGEN NEW DELHI Geen gewone tuin, maar nu ook weer niet een heel bijzondere. Een kleurig baldakijn op het voorgazon, even kleurige tenten naast de hekken van de oprit. In uit zonderlijk mooie sari's gestoken vrouwen, mannen in het zon dagse nationale costuum, lange rijen stoelen in de schaduw. Achter de villa, die bepaald niet luxe kan worden genoemd, een proefveldje met wuivend graan. Een bijna bijtende sym boliek in het uitgedroogde en onder een misoogst lijdende India kan op dit moment slechts ingevoerde tarwe uitkomst brengen. In een aftandse taxi heb ik me naar het huis van India's mi nister-president, mevrouw Indira Gandhi, laten rijden. Het is half ne gen 's morgens en ik heb geen afspraak. Ik weet echter dat de 47-jarige opvolgster van Sjastri zij is de dochter van Nehroe en is gescheiden van de zoon van Gandhi elke dag gedurende anderhalf uur mensen ontvangt, die uit alle windstreken op de bonnefooi naar haar toekomen. Het is de gewoonte van elke premier, en het lijkt een gebruik dat nog uit de glorietijd van de eens zo machtige Indiase vorsten stamt. Bij het hek politiemannen, maar ook twee secretarissen. Wat ik kom doen, wat ik wil zeggen, of vragen, hoeveel tijd ik denk nodig te heb ben. Europeaan Ik houd het allemaal zö algemeen dat een functionaris m'n kaartje naar binnen brengt en ik onder het baldakijn een stoel krijg aangewe zen. Ik ben de enige Europeaan. Op I zetels naast me zitten tientallen In diërs, die de massale audiëntie heb ben aangegrepen om namens zich zelf of een groep een klacht over te brengen, of alleen maar van hun respect te getuigen voor de zo plotse ling tot eenzame hoogte geroepen vrouw. In de deuropening wordt dan een op It oog hooghartige vrouw zicht baar. Ze draagt een champagne-kleu rige sari, die min of meer con- Irasteert met haar bleke huid en i haar moderne kapsel. Met een koele j blik taxeert ze de mensen onder het baldakijn, die allen zijn opgestaan. Als ze bij haar eerste bezoeker, een martiale Sikh met een rose tulband op 'het hoofd, staat, vouwt deze de voot de handpalmen tegen elkaar. Ze beantwoordt zijn groet op dezelf de wijze. Handen schudden doet ze niet. Met een snelheid, die de vreemde ling lichtelijk verbaast, handelt me vrouw Gandhi de vaak van zeer ver gekomen mannen en vrouwen af. Ze zegt weinig of niets. Soms is degene, die tegenover haar staat, nog mid den in een zin, als ze weer verder schrijdt. Voor mij belooft het niet veel, hoe- MAASTRICHT In het Belgische lorp Zussen (enkele kilometers van Maastricht) dat sinds jaren wordt be- lreigd door de instorting van mergel- [angen, hebben zich donderdag enige 'erzakkingen voorgedaan. Het cen trum van het dorp moest voor alle Verkeer worden gesloten. Enkele bhampignonkwekers konden ternau wernood vluchten toen een gedeelte Van een gang waarin zij zich bevon- len instortte. Aan de oppervlakte ont- itonden twee bijna tien meter diepe [aten op 25 meter afstand van een Jerderij. Ook vorige week dinsdag deden zich itortingen voor en zondag moesten huizen worden ontruimd, toen de Daalstraat de grond over een 'stand van tientallen meters open- .•heurde. Op 12 februari 1952 verdwe- ien drie woningen in de Daalstraat in de diepte en op 28 september 1958 von den achttien champignonkwekers de 'dood bij een instorting. Gouverneur Roppe van Belgisch Limburg heeft toe gezegd dat er spoedig een nieuw on derzoek met het oog op te nemen vei ligheidsmaatregelen zal worden ver richt. Chroesjtsjef zou Duitsers gebied willen hergeven RECKLINGHAUSEN Ex-preraler Croesjtsjef zou vlak voor zijn val met de gedachte hebben gespeeld een der de van de vroegere Duitse gebieden, nu ingelijfd bij Polen, aan de Duitsers terug te geven. Polen zou schadeloos worden gesteld met gebieden die door Rusland zijn geannexeerd. Dit weet het Westduitse - weekblad Echo der Zeit gisteren te j melden. Dit bericht zou steunen op een kaart uit geheime Moskouse ar chieven die van de Duitse inlichtingen dienst verkregen zou zijn. wel ze veel eerder dan ik verwacht had tegenover me staat. Met haar donkere, vermoeid staan de ogen kijkt de enige vrouwelijke premier ter wereld me uitdruk kingsloos aan. Ik stel me voor en stel haar de verre van compromitte rende vraag haar groeten aan het Ne derlandse volk te willen overbren gen. Haar gezicht heldert op. De koude vrouw van daarnet wordt zelfs even een charmante vrouw. „Ik ben blij dit te kunnen doen", zegt ze in accentloos Engels. „Van deze plaats af is het me een genoe gen en een vreugde het Nederlandse volk mijn groeten te zenden." Dan, wat minder plechtig: „Jaren geleden, in 1936, ben ik in uw land geweest. Ik heb toen Amsterdam bezocht, een dag of vier, geloof ik, en ik heb me daar bijzon der geamuseerd". „Dat is dertig jaar geleden", zeg ik. „Alles is sindsdien enorm veran derd". „Natuurlijk, natuurlijk," luidt het antwoord. „Dat kan uiteraard niet anders". Politiek Ik vat de moed op om een politiek onderwerp aan te snijden: het voedseltekort en de dreigende hon gersnood. Mevrouw Indira Gandhi is per slot van rekening degene ge weest, dié de toestand niet zo don ker inzag, terwijl ze er ook blijk - van gegeven heeft zich voor „het bedelen" öp internationaal niveau te schamen. Later heeft ze overigens een deel van haar verklaringen in geslikt, of althans gewijzigd. Het zou volgens haar niet nodig zijn dat hongerende mensen „als vliegen" op straat zouden neervallen en sterven, maar in de komende maanden zou de voedselschaarste ernstiger vor men aannemen dan op het ogen blik. „Mrs. Prime Minister", vraag ik, „bent u bereid commentaar te geven op de akties, die in Nederland gehou den zijn ter leniging van de nood in India?" De ogen van mevrouw Gandhi zijn weer afwijzend. Ze hebben ten minste de warmte verloren, die bij haar verhaal over Amsterdam duide lijk zichtbaar was. Toch zegt ze: „We zijn hier heel dankbaar voor. De banden van vriendschap tussen India en Nederland zijn er opnieuw door aangehaald. Uw volk wordt er door in staat gesteld meer van onze problematiek te begrijpen, hoewel het niet mag vergeten dat er sinds onze onafhankelijkheid ook veel groots is bereikt. Voor een blijvende HOUSTON In de tijd dat re moeilijkheden zich voordeden met de Gemini-8 slingerde en duikelde de capsule door de ruimte. Dit is gebleken uit bandopnamen die gis teravond in het ruimtevaartcen trum in Houston werden afge draaid. Zoals gemeld moest dc Gemini-8 na een ruimtereis van elf uur onverwachts naar de aarde terugkeren. Het was de bedoeling dat de capsule drie dagen in de ruimte zou blijven. Zowel Armstrong en Scott als de leden van het controlecentrum op aarde hebben zeer rustig en zakelijk op de moeilijkheden gereageerd. Kort nadat de verbinding met de Agena-raket tot stand was gebracht meldde Armstrong dat de Gemini - 8 moeilijkheden had. „We achten dit probleem ernstig", zo zei hij tot de leider van het project, John Hodge, op aarde. Daarna ging de capsule duikelen en vervolgens in een zoge naamde linker „rol". De tweede trap van de Agena was toen reeds los. De grootste zorg van vluchtleider Hodge betrof het vermijden van een botsing tussen de Agena en de Gemi ni-8. Om het ruimtevaartuig weer bestuurbaar te maken moesten de ruimtevaarders een onafhankelijk systeem gebruiken. Dit betekende ech ter dat zij zo snel mogelijk naar de aarde moesten terugkeren. Vanmorgen vroeg zijn de twee ruim tevaarders met de torpedobootjager Leonard F. Mason in Okinawa aange komen. Zij zijn later op de dag doorge vlogen naar Kaap Kennedy, waar zij nog vandaag de ruimtevaartfunctio een volledig verslag zouden doen van de moeilijkheden die tot een voortijdig einde van hun reis hebben geleid. Ook aan boord van de Mason heb ben zij al met deskundigen op het gebied van de ruimtevaart gesproken. Uit een medisch onderzoek is geble ken, dat de twee astronauten in een uitstekende conditie verkeren. Het is niet uitgesloten dat de eerstvolgende ruimtevlucht (van de Gemini-9) moet worden uitgesteld, Volgens de directeur van het Gemini- project. William Schneider, zullen wel licht enkele onderdelen van de capsule moeten worden gewijzigd. Maar eerst zal het onderzoek naar de oorzaak van vriendschap zijn beide zaken net zo belangrijk". Het gesprek, dat, vergeleken met de andere dialogen onder het balda kijn, rijkelijk lang heeft geduurd, is ten einde. Ik buig en bedank de vrouw, die verantwoordelijk is voor het wel en wee van liefst 500 mil joen mensen, brengt de formele, In diase groet. Een fiere, stokoude Indiër, die naast me staat, begint onmiddellijk zijn verhaal af te steken. Ik versta er niets van, maar wel merk ik aan het overslaan van zijn krachtige stem dat hij klachten heeft. „Heeft u een petitie bij u?" vraagt de oplettend geluisterd hebbende mi nister-president ten laatste (de ver taling krijg ik van een van de drie functionarissen, die mevrouw Gan dhi constant volgen). De man haalt met trots een stuk papier uit een binnenzak. Als hij dit af heeft gegeven aan een secretaris schijnt hij helemaal tevreden te zijn. Buiten het hek houdt een pauper met broodmagere armen en benen me zijn bedelnap voor. Hij kan met minder per week toe dan een fles bier in India kost. Dit althans kan men in New Delhi horen, hoewel het beter is van een dwangtoestand te spreken. ONTMOEDIGENDE RESULTATEN (Van onze speciale verslaggever Link van Bruggen) NEW DELHI De omstan digheid dat er zoveel magen te vullen zijn, is een van de achtergronden van de dreigen de hongersnood in India. Het grote probleem is namelijk dat moderne voedsel- en landbouw- produktiemethoden geen gelij ke tred houden met de bevol kingsgroei. Er zijn momenteel ongeveer 500 miljoen Indiërs omdat er geen burgerlijke stand is, moet er altijd een schatting worden gemaakt tegen nog niet de helft onmid dellijk na de oorlog. Elk jaar komen er meer dan 12 miljoen zielen bij, wat wil zeggen: de bevolking van Nederland. Als voortgaande verbetering Als't moet ook miljoenen recruten. van de medische zorg tot resultaat zou hebben dat de gemiddelde leef- iedereen kan worden bereikt, tijd van de Indiër nog verder heeft de ervaring inmiddels wel wordt opgevoerd, verloopt de be- gebeerd dat de Indiase platte- volkingsaanwas in een dubbel landsmiljoenen zich aan de moge- versnelde pas. Dit zit er overigens lijkheden van de geboorteregeling duidelijk in, want de bestrijding weinig of niets gelegen laten lig- van de kindersterfte vooral die gen. Hoe armoediger het milieu is, van pas geboren baby's en kinde-" waarin wordt gewerkt, hoe moeilij- ren onder de twee jaar wordt ker het is de gezinsplanning als met merkbare successen bekroond, positief element in te voeren. Was de gemiddelde leeftijd van de Heel tekenend voor de situatie Indiase man en vrouw 20 jaar gele den nog geen 30 jaar, op 't ogen blik is zij al tot 40 gestegen. Om in demografisch opzicht zich zelf niet te overspoelen, is New een proef, die in de metropool Calcutta (6 miljoen zielen!) gehou den is. Een jaar lang werd daar een niet eens asociale groep met materiaal over de geboorterege- Delhi al jarenlang bezig op het ling bewerkt. Enkele sociale uitgestrekte platteland de ge- werksters verrichtten de voorlich- zinsplanning te propageren. Dit ting, en deden hier al het mogelij- gaat ten koste van veel moeite en ke en onmogelijke aan. ook veel geld, omdat hele leger- Hoewel de verwachtingen aan- groepen instructeurs en vooral vankelijk rooskleurig waren de instructrices nodig zijn om de be- ouders, die bewerkt werden, ble- volking de verschillende technie- ken bijna allen even enthousiast ken van de geboorteregeling bij te te zijn waren de eindresultaten brengen. bedroevend. Voor slechts 2 pro- Daar tientallen miljoenen In- cent van de groep was gezinsplan- diërs niet lezen en schrijven kun- ning een levend begrip gewor- nen, komt dit heel vaak neer op den. persoonlijke of groepsgesprekken. Ondanks de vele teleurstellingen Een geweldige opgave dus, die is de Indiase regering van plan door gebrek aan gespecialiseerde het geboorteregelingsprogramma krachten slechts ten dele kan wor- verder op te voeren. Voor dit pro den uitgevoerd. ject, dat door New Delhi wordt De resultaten op het gebied van gefinancierd en door particuliere de gezinsplanning kunnen ronduit organisaties wordt uitgevoerd, zal ontmoedigend worden genoemd, straks een miljoen gulden per Nog afgezien van het feit, dat niet maand worden uitgetrokken. Een sprekende caricatuur uit het Indiase blad The Sunday Statesman: „We kunnen nu niet ver meer van de kust van India zijn", zegt de kapitein van het voedselschip. Koekoek (4) Met verbazing las ik het stukje van de lieer C. Deijkers. Mag ik de sdhxlj- r erop attent maken dat de Ch-Ka- merfractic bij monde van de heer Beernink vragen gesteld heeft ovec Zo is het? Als de heer D. reclame wil maken voor Koekoek, akkoord, maar dan met de waarheid, want ook met de waarheid als uitgangspunt kan pas goed geregeerd worden. Alj de heer D. niet op de hoogte iJ kan hij beter niet schrijven. Rotterdam J. Timmer-Kroef Banier (9) Ir. Van Dis behoeft geen boetekleed aan te trekken. Hem -treft niet de minste blaam, zoals na de vele stuk ken in deze rubriek hierover nu toch wel genoegzaam is gebleken. Ir. v. Dis heeft ook nimmer ds. Kersten aangevallen. Intended. De verkeerd geïnformeerde schrijvers geef ik r~ Banier (10) De heer v.d. Berg is blijkbaar SGP-er om een persoon. Dit principe deugt niet; het blijkt zelfls zo wankel, dat de schrijver plompverloren over kan schakelen op een belangenpartij als de Boerenpartij. Dit is een SG-P-er onwaardig. Ik zou het tenminste zeer betreuren als iemand de heer v.d. B. gelijk zou geven. Stolwijk. C. Burggraaf Bescheiden s.r.p. Wat doen we tegen die horden, die het jong gehuwde paar zelfs geen veertien dagen ongestoorde rust gun nen, zodat prins Bernhard een „Opera tie Weg wezen" moet uitdenken? Waarom doet de pers dit allemaal? Laat het publiek unaniem tegen zijn krant zeggen: Voor óns hoeft het niet! Waarom kunnen alle kranten niet met een paar foto's volstaan en ze samen gebruiken? „Uw bescheiden heid zij bij alle mensen bekend!" Dit bijbelwoord geldt ook degenen die Oegstgeest mej. C. A Koen 10 maart (4) Gelukkig is de prachtige tv-huwe- lijksreportage niet ontsierd door het optreden van z.g. tegenstanders. Toch menen velen regisseur Van Langeraar hiervoor nog op het matje te moeten roepen. Waarschijnlijk hadden ze graag onze vuile was aan half Europa gedemonstreerd. Ik vind benamingen als provo's en nozems veel te fraai voor de straatschenders. Ik weet met die Haarlemse rechter een beter en duidelijker woord: schorem. Nemen we èlles van dit soort lieden, ook van de studentenkrant die dit schorem tot zijn rookbom-activiteiten aanzette? Een protest is wel het minste dat gehoord moet worden. Zwljndreoht J. van Beek 10 maart (S) Dank voor het filatelistisch artikel, waarin de belachelijke argumsnten van de minister tegen de uitgave van een huwelijkspostzegel werden ontze nuwd. Is dit „maar" een kleinigheid? Maar dan toch niet minder venijnig bedoeld. Erger nog vind ik de slapte van het protest tegen de straatschen derij die in de hoofdstad heeft plaats gehad. Ja, het wès fraai, dat studen ten (onze toekomstige intelligentsia!) de provo's op het idee van de rook bommen brachten. Dergelijke praktij ken kunnen niet hard genoeg aange pakt en bestreden worden. Iedere wel denkende Nederlander, al of niet in spijkerbroek, protesteert tegen dit op treden. Dordrecht B. J. de Kaven ABIDJAN President Houphouet Boigny van de Ivoorkust heeft meege deeld dat hij militairen opdracht heeft gegeven naar de Guinese grens te gaan ,n verband met het dreigement van presi dent Sekou Toure om het nieuwe bewind Ghana met geweld omver te werpen. Volgens reizigers die donderdag in Bama ko, de hoofdstad van Mali, aankwamen worden de grenzen met de Ivoorkust en Opper-Vclta streng bewaakt om infiltra tie naar Ghana te voorkomen. ▼raag bandleiding in de winkel DOOR Door de Gaulles NAVO-plannen SCHIPHOL/PARIJS/BONN (naar Moskou, zei hij. Tenslotte verkon- Een van de merkwaardige Fr»"se bewinds™'?..de '<•}- door Frankrijk zeker niet ge- j wenste gevolgen van De Gaulles maal niet blij: „Koffie ma: „Is er wat mis?" tastte ik ibeha^i ..Ach". -tin alsof gelijk krijgen men kaï Enigszins gejaagd belde ze me op. Of ik die middag zou kunnen komen oppassen? Nu woont ze helemaal al leen in een flatje, dat men als model kan betitelen. Geen poes of hond. zelfs geen kanarie kan er de orde verstoren omdat die niet aanwezig is. Trekt ze de deur dicht, dan is er werkelijk niets om op te passen. Maar het bleek, dat het niet iets le vends was waar ik op moest passen, maar de bel. Op#die bel kon de metse laar drukken, die een gat in de muur moest hakken, omdat er ergens i huis een lekkende schoorsteen waardoor bij de bovenburen kamers vol rook kwamen. Er was haast bij, maar nou net die middag moest zij weg, persé naar de tandarts, want alle rampen komen altijd tegelijk. Enfin wat doe je. Dus ging ik, mijn schrijfmachine in het koffertje mee, naar haar flatje. De slachtoffer-kamer was bemanteld met witte lakens. De tussendeur met kranten behangen voor het mogelijk doordringende stof. "co'x^rc^ - eerst eens rustig zitten en voor de .-eelste maal het interieur bezichti- mistroostig, het naarste is wat overkomen kan, wees naar het grauwe gat in de witte wand. „Ver- heuld", zei hij. „Wat is dat?", vroeg ik. Hij legde het me uit, maar ik be greep er niks van. Alleen maar, dat het achter de muur weer vas dat er alleen hoop ellende." „In welke polder?" in formeerde ik. ..In de polder. Weet u dat niet?" „Ik heb weer hij snoef eens. ..Dat is in de nieuw bouw. Een hard karwei. Alleen hoef de je niet zo te sjouwen met je spul len. Je kwam en je troggen stonden klaar. Zo is het. Alles zijn voor en zijn tegen! Hier een bakkie koffie klaar." r pleisteren. iuvecisie maai nei interieur oeziciui- trnoet gen. Er hangen beeldige aquarellen „7 Inderdaad was daar koffie de enige de hand van de bewoonster. Hij klopte zijn broek af en we gin- - mder stond op: „Nou Het mnet weer dicht' Er werd een mysterieus mengsel ge- - maakt en na een uur kwam hij vertel- boven af bij de len, dat het dicht was. Ik durfde bij na niet kijken. Een afschuwelijke pleisterwond, een massa gruis op de parketvloer.... Maar de man had al een stoffer een blik te- voorschijn getoverd veegde ijverig. Het puin verdween in de emmer, alleen de grijze stof zou met heel andere middelen moeten dwijnen. Toen stak er een sleutel in het De bewoonster kwam binnen, ze baarde vreemd en wenkte me in een hoekje apart, lispelde: „Ik kan niks zeggen, drie tanden, weg...." Ze gir zag de metselaar die innig tevreden stond een ietwat grijs bestofte man aangeboden sigaret van mijn ver- zwijgen, nam hij het woord: „Nou, ladder en emmer en knochte merk weigerde hij met „Mij wat dacht u, dat u alleen maar zo fijn met enig gerei, dat duidelijk op zijn stuca- te flauw, Ik rook alleen zware shag" *-Keek eens rond, wees op de aquarel len": Mooi spul." Ik meende de afwezige te moeten prijzen en zei: „Die heeft mevrouw zelf gemaakt." doorsvak Reeds een minuut daarna bikte hij j lustig op de fraaie wand in. Ik hoorde puin ploffen en dan een enorm ge- I grom. Ik brandde van nieuwsgierig heid en stak mijn hoofd om dc deur van de werkkamer: „Koffie of thee?" was mijn kon penselen0" met een armzwaai II naar de andere kamer, kennnebjk doelend op haar aquarellen. Hij pakte zijn spullen bij elkaar i_ wierp nog een blik naar zijn meester werk, knikte voldaan en zei deze wij- - k, ;e eens wat. Vroeger zat ik in de polder, De figuur op de ladder deed hele- dat is meer verdienen maar ook een houding ten opzichte van de NAVO is, dat Duitsland als eerste geallieerde van Amerika een gro ter gewicht in Europa krijgt. De Bondsrepubliek gaat dan ook wel die kant uit. Nederland heeft overigens in de huidige Duitse regering veel vertrouwen. Dit zei gisteren minister Luns op Schiphol terug uit Londen waar hij de drie-maandelijkse ministersvergade ring van de WEU heeft bijgewoond. Luns' Duitse collega Schroder zei in Bonn, dat onttrekking van de Franse troepen aan de NAVO bedreiging bete kent van de veiligheid van Europa. Hij was het niet eens met de Franse bewering dat de dreiging in Europa is verminderd en dat Europa niet langer een centrum van internationale crisis is. „We suggereren niet dat de oostelij ke regeringen van plan zijn een mili taire aanval op het westen te doen. Het potentieel aan de andere kant is beslissend", aldus minister Schroder. In Parijs gaf Couve de Murville gisteren voor de televisie kommentaar op het besluit van zijn regering, zich uit de NAVO terug te trekken. Hij maakte scherp onderscheid tussen het bondgenootschap en het orgaan ze?f. „Wij zijn niet van plan om het bondge nootschap af te zweren in de loop van drie jaar. Wij zijn van oordeel dat het moet voortbestaan. Maar wat de NAVO aangaat, dit was een andere zaak", aldus Couve. De Fransen verloren door de NAVO hun verantwoordelijkheidsgevoel opl het gebied van de defensie en zodra! een land zich niet meer voor zijn de fensie zou interesseren zou het niet I zeer lang meer duren voordat het zijn onafhankelijkheid zou verliezen. Het ogenblik van de bekendmaking! van het Franse besluit hield geenszins verband met de reis van de Gaulle ling, waarbij hij zich duidelijk tot de VS richtte, dat men beter een bondge noot kan hebben die zich van zijn verantwoordelijkheid bewust is „dan een te trouwe uitvoerder" van wie men in het uur van gevaar niet al te zeker weet wat hij zal doen". De Russische ambassadeur in Parijs, Zorin, zei gisteren op een lunch van de diplomatieke persvereniging, dat opheffing van de NAVO het pact van Warschau overbodig zou maken. Hij is van mening, dat Frankrijk en Rusland samen veel kunnen doen om de span ning tn Europa te verminderen. Een belangrijk punt is dat West-Duitsland geen toegang krijgt tot kernwapens, aldus Zorin. Uit Washington wordt vernomen dat president Johnson heeft afgezien van een bezoek aan Europa, dat hij van plan was dit voorjaar te brengen. Hij is tot het besluit gekomen door de houding van de Gaulle tegenover de NAVO. Geef uw kind KINDER-, ASPIRIN 'ba- Doet de koorts dalen. Stilt de pijn. Ideale dosering.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 13