TV RADIO IMCA MARINAhonger en veel armoede gingen aan successen vooraf goede NCRV besloot bejaarden - serie Nu het toch 1H2 moet zijn, rook dan het allerbeste Max Heymans maakte wijde rokken Spion aan de muur MA wn vr; i t mwrt i%6 en ,ROEM IS NET CHAMPAGNE - DE PRIKKEL IS ER ZO LIT" Nieuwtjes uit de omroepwereld (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM Zoals wij reeds meldden is de heer Carel H. Enkelaar door de Raad van Beheer van de NTS benoemd tot hoofd van de NTS-pro- frammastaf. Het NTS-bestuur heeft dit besluit thans goedgekeurd, zodat de heer En kelaar nu niets meer in de weg staat om zijn zoveelste overstap in de om roepwereld te nemen: hij gaat op (Van een onzer verslaggevers) AMSTERDAM Imca Marina heeft in een paar jaar een kapi taaltje bij elkaar gezongen, veilig belegd in een luxueuze flat in de nieuwbouwwijk Osdorp kostbare antieke meubelen. _.v wJ De koop van die flat was een idee april a.s. van de KRO waar hij van van de directeur van haar platen- februari 1964 werkzaam was als advi- maatschappij. „Dat geld heb je zo te- seur van het bestuur terug naar de rugverdiend", verzekerde hij, toen zij N.T.S., waar hij van 1955 tot 1963 haar (huur) woning moest verlaten. hoofdredacteur van het journaal was. De heer H. Schaafsma, lid van de directie van Teleac, gaat de omroep wereld verlaten. Hij is benoemd tot adjunct-directeur van de op te richten School voor de Journalistiek. Minister mr. M. Vrolijk zal woens dag 16 maart a.s. in Hotel Gooiland de installatie van de nieuwe programma raad van de NTS en die van de even eens nieuwe NRU-programmaraad bij- De installaties geschieden door de resp. voorzitters van NTS en NRU: de heer E. A. Schüttenhelm en mr. A. B. Roosjen. Ingmar Bergman komt bedanken AMSTERDAM De Zweedse filmre gisseur Ingmar Bergman wordt volgende week maandag voor een driedaags be zoek aan ons land op Schiphol verwacht. Hij komt prins Bernhard (in diens func tie van regent van de stichting Praeml- um Erasmianium) bedanken voor de hem toegekende Erasmusprijs 1965. Bergman was verleden jaar wegens langdurige ziekte verhinderd de prijs, die hij met Charlie Chaplin moest delen, in ontvangst te komen nemen. Er was zo gauw geen andere op lossing. Zij legde het „eigen geld" op tafel, leende de rest en is nu bijna dat zij de (dure) flat haar eigen dom mag noemen. „Die man had het toen toch wel goed door...", zegt bewonderend, alsof hij in plaats van zij de hypotheek heeft afgelost' Feit is, dat Imca Marina, dochter van het Groningse boerenland, één van onze populairste zangeressen is, Commentaar In een zesde en laatste uitzending van de serie „Eén op de tien" heeft de NCRV- teievisie gisteravond voorlopig, zoals de presentator Jan van Hillo zei, haar voor lichtende programma's voor bejaarden besloten. Men kreeg een nuttige samen vatting te horen en te zien van alles waf reeds op het scherm was verschenen, maar minister Veldkamp en staatssecreta ris Egas waren wel zo vriendelijk via het reusenscherm deze laatste samenkomst met een flink aantal ouderen nog een actueel tintje te geven. Minister Veldkamp lichtte nog eens toe hoe hij het heeft bedoeld met de be oogde tien procentsverhoging van de AOW waaraan reeds een uitkering in eens van twee procent is vooraf gegaan en de staatssecretaris gaf toe dat het nog niet bevredigend is met de ver schillen tussen de gemeenten inzake de toepassing van de bijstandsweter zal echter geen uniformiteit in normen worden gesteld. Wel streeft men naar het bepalen van een methode om deze verschillen zoveel mógelijk op te hef fen. Burgemeester Boot van Hilversum kreeg opnieuw gelegenheid te pleiten voor meer bouwvolume voor goede inrichtingen om zieke bejaarden te huisvesten, zodat men de beunhazerij hierin paal en perk kan stellen en dr. Schreuder, die minister Veldkamp een standbeeld gunt omdat deze zoveel goeds voor de bejaarden heeft bereikt, brak weer een lans voor de erkenning van de geriatrie als specia lisme en voor geriatrische afdelingen in de ziekenhuizen. Met deze serie, waarvan de afsluiting gisteravond een goed overzichtsbeeld gaf heeft de NCRV een belangrijk stuk werk geleverd, dat vele oudere Kijkers nut kan nebben opgeleverd. Finlay Het zondagavondprogramma vertoonde voorts een nieuw avontuur van dr. Finlay dat als altijd het aankijken waard was en een vervolg van het reisje, dat Caroline Kaart naar haar vaderland maakte. Hier mee kunnen wij het nog steeds niet goed vinden het geheel beweegt zich teveel in de privé-sfeer om een groot kijkers- Êubliek bij gebeurtenissen te betrekken. et spaarzame lied dat Caroline erbij zingt maakt te weinig goed en de film opnamen blijven te fragmentarisch, dan dat men een indruk krijgt van Schotland. Ook de in halve zinnen nauwelijks ver taalde conversatie welke de zangeres voert, vormt, zoals wij reeds eerder op merkten, een handicap voor een groot deel van de kijkers. Wel kregen we gis teravond heel fraaie opnamen te zien in de kerk, waar Caroline als kind heen ging' n Geknipt Over de VPRO hebben wij ons zater dagavond nogal verbaasd wat het nieuwe programma „Kort geknipt" betreft. Af gezien van het feit dat het geheel een beetje rommelig en bepaald gewild aan deed, moeten wij aanmerking maken op de persiflage aangaande alcoholisme, welke bovendien niet eens geestig was. Niet zo'n geslaagd onderwerp om zo breeduit mee te spotten. Evenmin beviel ons de drievoudig# opvoering van een van de oudere en altijd verwerpelijke zo- fenaamde ..gekkenmoppen". De VPRO, ie zo gaarne cultureel-hoogstaand wil zijn, had niet moeten toelaten dat der gelijke van slechte smaak getuigende „grappen" in dit programma werden op genomen. Er zijn waarlijk wel andere dingen om mensen te laten lachen. Lia Dorana heeft ons in haar televisie debuut als chansonnière niet teleurge steld, 8l bleek zij tenslotte haar lijkheld en een eigen stijl en haar zaal- publiek bewees haar daarvoor de juiste hulde. Toch blijft zij cabaretière in de eerste plaats, maar dat is geen gebrek aan verdienste. hoewel zij via het televisiescherm niet zo op de voorgrond treedt als haar jongere collega's. Zij heeft echter veel op hen voor: een internationaal reper toire en een harde leerschool; die van de soms meedogenloze practijk. Toen zij een jaar of zeven geleden naar Amsterdam kwam, waren er geen manager en geen platen maatschappij, die haar opvingen en de weg naar de bühne, radio en televisie voor haar effenden. In Hoogezand omgeving was zij een gevierd ama teur-zangeresje, maar in Amsterdam kende niemand haar, behalve dan een vriendin van haar moeder bij wie zij ging inwonen. In die eerste dagen kreeg zij weldra haar eerste ontgooche ling: zangeres is een beroep, dat je moet leren. Zij leerde nóg meer. Als achttienjarig meisje van het platte land, met een koffer vol idealen naai de grote stad gekomen, leerde zij door schade en schande, dat er maar weinig mensen zijn te vertrouwen en dat in de showbusiness alles om geld draait. DOORSLAG Haar vader is er altijd op tegen ge weest, dat zij haar opleiding voor mo deontwerpster aan de Kunstacademie in Groningen afbrak om na een paar succesjes op talentenjachten zangeres te worden. Haar moeder stond wèl ach ter het plan van haar (enige) dochter 1 dat gaf de doorslag. Thuis, in Hoogezand, hebben z» nooit geweten, dat Imca soms dagen lang honger leed, omdat ze geen werk had en dat ze voor een paar tientjes haar keel moest schor zingen. Imca schreef keer op keer enthousiaste brie ven naar huis, omdat ze koppig weiger de te vertellen, dat ze eigenlijk spijt had van haar vertrek... Imca Marina (officieel: Henny Bijl) ging stug door. Ze zong in clubs, schnabbelde links en rechts, en ze leef de als een avonturierster. Als ze een paar honderd gulden had overgehou den, pakte zij het vliegtuig naar Parijs of Milaan, bezocht daar shows en kwam met een paar gulden in haar portemonnee terug. En dan begon de armoe weer van voren af aan! ALLEEN Zij heeft het allemaal zelf moeten doen, in haar eentje. Nu kan zi] er schamper over glimlachen, maar toen huilde zij van machteloze woede: voor een optreden voor de Duitse tv, jaren geleden al, zou zij vijftienhonderd mark krijgen. Het werden er slechts driehonderd, want een of andere im- pressario stak de rest in zijn zak... Zij heeft meer van die ervaringen gehad en zij is er wijs door geworden. Met twee gouden platen, een rede lijke verkoop van de meeste van haar uitgebrachte zwarte schijven en een druk programma (zij is bijna alle avonden van de week bezet) is Imca Marina eindelijk gekomen op het punt, dat haar voor ogen stond, toen zij naar Amsterdam kwam. Zij praat er nuchter over, met een on miskenbaar Gronings accent en zon der een blad voor haar mond te nemen: „Gouden platen... wat heb je daar nu eigenlijk aan? En roem! Dat is net een glas champagne. Als de prikkel eruit is, is het niets meer. Het is maar zo tijdelijk. Ik vind het contact tussen een artiest en het pu bliek belangrijk. Daar hangt veel van af, ook zijn populariteit. Je moet de mensen in de zaal nooit voor het hoofd stoten. Er zijn jongere colle ga's, die zich gewoon onbeschoft ge dragen. Ze denken, dat ze dat kun nen doen, omdat ze bekend zijn. Ik heb altijd medelijden met hen. Maar het publiek wordt er boos om." GRONINGEN Over één ding is zij wèl verheugd. Eindelijk, na zoveel jaar, heeft óók Groningen haar geaccepteerd. Na haar vertrek en haar moeizame weg naar succes heeft het heel lang geduurd, voordat zij een uitnodiging kreeg, in haar geboortestreek op te treden. „Ze waren gewoon boos, dat ik naar Hol land was gegaan en ze misgunden me, dat ik geluk heb gehad. Maar nu zijn ze daar overheen. Ik kom er weer regelmatig." Donkerblonde Imca Marina leeft, zo als zij tot nu toe steeds gedaan heeft, bij de dag. Toekomstplannen vindt zij een beetje overdreven woord voor haar aspiraties. Zij zou graag meer voor de televisie gaan doen. Haar ma nager, Frans van Wijk, heeft daar in middels voor gezorgd. Zaterdag stond zij in een nieuw programma van Bob Rooyens, Zodiak, voor de camera's, sa men met o.a. Edwin Rutten en Shirley en eind april krijgt Imca haar eigen show voor de NCRV, waarin vooral de nadruk op haar veelzijdig repertoire zal worden gelegd. Met een korte tussenpoos twee keer op het scherm. Dat betekent nog meer kinderen, die om een foto komen vra gen. In een half jaar geeft zij er zo'n vijftienduizend weg. „En ik heb er nog nooit één zonder weg gestuurd..." Nes Ammin bouwt eigen huizen JERUZALEM In de christelijke nederzetting Nes Ammim in Galilea, Israël, gaat men deze zomer beginnen met de bouw van huizen en een een- dig hotel. De ongeveer dertig wer kers op deze nederzetting, van wie de meesten uit Nederland afkomstig zijn, woonden tot nu toe in betonnen barak ken. Nu is er dus sprake van een defini tieve opbouw van het dorp. Het hotel wordt door Amerikanen gebouwd en zal de toeristen onderdak verschaffen, die de nederzetting bezoeken. Zoals bekend, is men enkele jaren geleden hierheen gekomen en begon nen met het kweken van anjers en Naar het voorbeeld van de kassen in Nes Ammim worden inmid dels op tien plaatsen dergelijke kassen gebouwd. De bouwelementen komen uit Friesland. Voor de uitbreiding van de rozen kwekerij zoekt de stichting Nes Am mim zowel rozenkwekers als kassen- bouwers. (Van onze moderedactrice) AMSTERDAM Max Heymans heeft zijn collectie zoals ge woonlijk slechts in enkele kleuren gehouden. Voornamelijk wit, roomkleur, dat bij hem beige-soleil heet, en heel donker, bijna zwart, blauw. De ontwerpen van Max Heymans zijn uitgevoerd door Haas Couture in Den Haag en dat is voortreffelijk gebeurd. Maar de modellen lieten bij ons toch wel enige vraagtekens ontstaan. De combina tie rok-blouse-mantel. was hier zo ver werkt dat het lijfje vrijwel steeds vast gezet was aan de rok, meestal met een geïncrusteerde ceintuur als tailleverla- gend element. De mantel gevoerd met het dunne materiaal van het lijfje. Maar dan zit men ook vast aan die combinatie van bijvoorbeeld tweed met mousseline of zijde en zelfs leer met zijde. Een mede toeschouwster merkte praktisch op, dat het zo toch wel een puzzel was hoe dit te laten reinigen. VANAVOND TE ZIEN uur (CVK/IKOR) Kenmerk, waarin o.m. iets over de 5 hervormde gemeenten die in Rotterdam- Zuid samenwerken. uur eerste van drie afleveringen in de strip Flipper, gewijd aan de belevenissen van Bonnie McCoy, haar vader en hun dieren. i uur filmpje over Parijs in 1928 en 1959. 1 uur „Jacht op fortuin": een advocaat moet kiezen tussen het recht en een gemakkelijk leventje. r Waauw, gedanste hitparade, r operafragmenten, gespeeld door Bert Brugmans Marionettentheater, r documentaire over Peru (Amerikaans), r nieuws uit Parijs. VANAVOND TE HOREN Hilversum I NCRV 7.30 uur gevraagde muziek. 8.30 uur aflevering in de cyclus „Adam, wie zijt gij?" onder redactie van dr. C. Rijnsdorp: „Tussen twee oorlogen". 9.15 uur gevarieerde serieuze muziek op de plaat. 10.15 uur lijdensoverdenking. 11.25 uur vioolsonates van Bach en Handel. Hilversum II VARA 8.15 uur programma „Van harte". 7.30 uur Jaqueline amuseert de mannen. 8.05 uur muziek en zang door de Jonge Fliereflmters. 8.30 uur spelletje onder leiding van Mies Bouwman: ver halen. 9.00 uur liedjesprogramma. 9.25 uur Etherforum antwoordt. 10.00 uur concert door het ensemble Benedetto Marcello. 11.20 uur jazzmagazine. door De formaliteiten op het kleine vliegveld bij Den Haag leverden geen moeilijkheden op. Kievvjr scheen zijn onge rustheid weer te boven te zijn. Hij werd weer monter en spraakzaam terwijl ze de korte afstand aflegden tussen het vliegtuig en de douanegebouwen. De jonge Nederlandse ambtenaar wierp een oppervlakkige blik op hun bagage en paspoorten en zei in een wat moeilijk gutturaal Engels: „Ik hoop dat u een prettig verblijf in Nederland zult heb ben." „Dank u," zei Kiever, bijna te dankbaar, „dank u zeer." Van de douaneloods wandelden ze door de gang naar de ontvangsthal aan de andere kant van de vliegveldgebou wen. Kiever wees de weg naar de hoofduitgang, tussen de kleine groepjes reizigers door die ongeïnteresseerd stonden te kijken naar de in een kiosk tentoongestelde parfums, camera's en fruit. Terwijl zij verder liepen en de draaideu ren passeerden, keek Leamas achter zich. Bij de krantenki osk, verdiept in een nummer van de Continental Daily Mail, stond een kleine, wonderlijke gestalte met een bril op, een ernstige bezorgde kleine man. Hij zag eruit als de een of andere ambtenaar. Zoiets in elk geval. Op het parkeerterrein stond een wagen op hen te wach ten, een Volkswagen met een Nederlands nummer, be stuurd door een vrouw die geen notitie van hen nam. Ze reed langzaam, telkens weer stoppend wanneer de verkeers lichten op geel sprongen, en Leamas veronderstelde dat ze instructies had ontvangen zo te rijden en dat ze gevolgd werden door een andere wagen. Hij hield de linker spat- schermspiegel in de gaten en probeerde de wagen te her kennen, doch vergeefs. Eén keer zag hij een zwarte Peu geot met een CE nummer, maar toen ze de hoek omgingen werden ze slechts gevolgd door een verhuiswagen. Hij kencte Den Haag tamelijk goed uit de oorlogstijd en pro beerde te bepalen in welke richting ze gingen. Hij vermoed de dat ze in noordwestelijke richting reden, naar Scheve- ningen. Weldra kwamen ze aan de rand van de stad en naderden een groep villa's die aan de duinrand langs de zee waren gelegen. Hier stopten ze. De vrouw stapte uit en liet hen in de wagen achter, waarna ze aan de voordeur van een kleine crèmekleurige villa belde, die zich dicht bij het einde van de rij bevond. Boven het portiek hing een smeedijzeren uithangbord waarop in lichtblauwe gotische letters de woor den „Le Miragï" waren geschilderd. Er stond een kaart voor het raam vermeldende dat alle kamers bezet waren. De deur werd geopend door een vriendelijke, mollige vrouw, die langs de chauffeuse heen naar de auto keek. Nog steeds naar de wagen kijkend, kwam ze langs het tuinpad naar hen toe met een glimlach op het gezicht. Ze herinnerde Leamas aan een tante die hij eens gehad had, die hem een pak slaag gegeven had omdat hij touw had verknoeid. „Hoe fijn dat u gekomen bent," zei zij, „we zijn zo blij dat u gekomen bent!" Ze volgden haar de bungalow binnen, met Kiever aan het hoofd. De chauffeuse klom weer in de wagen. Leamas keek de weg langs die ze juist gekomen waren; driehonderd meter verdw was een zwarte wagen gepar keerd, een Fiat misschien of een Peugeot. Een man in een regenjas stapte juist uit. Toen ze de vestibule betraden, gaf de vrouw Leamas een warme handdruk. „Welkom, welkom in „Le Mirage". Heeft u een goede reis gehad?" „Prima," antwoordde Leamas. „Bent u per vliegtuig of met de boot gekomen?" „We hebben gevlogen," zei Kiever, „een heel rustige Hij zei dit alsof hij de eigenaar van de luchtlijn was. „Ik zal de lunch voor u gaan klaarmaken," verklaarde zij, „een speciale lunch. Ik zal iets heel lekkers voor u maken. Wat zou u graag willen hebben?" „O, lieve help," zei Leamas binnensmonds, en toen ging de deurbel. De vrouw verdween vlug naar de keuken en Kiever opende de voordeur. Wordt vervolgd klokkende plissee. 'lijfjes) heb- rdecolleté met een volant rondom. Een effectvolle garne ring. maar ook wel erg opzettelijk. De plooirokken en klokrokken in de huidige korte lengte zijn bovendien lang niet voor een ieder draagbaar. Op de tailleur werden korte jasjes ge dragen met kraagjes, even afstaand, die de hals aan de voorzijde vrijlaten. De hoeden waren voor het merendeel in baretstijl, maar dan wel een gestyleerde baret met een smalle stjjve rand om het voorhoofd. Meestal waren de baretten van het materiaal van de tailleur. Beel dig was een bruid in een japon van ka toenen kant met grote bloemmotieven. Uitgeknipte bloemen op de kant gezet gaven een reliefwerking. Ook het kleine bruidhoedje was zo bewerkt. 1600 Nieuws en weerpraatje 19.10 Radiokrant. 19.30 Klassie ke grammofoonmuzlek 1956 Op de man af, praatje. 20.00 Amusementsmuziek (opn). 20 30 Adam, wie zijt gij?, klank beeld. 21.16 Klassieke kamer muziek (opn). 21.40 Klassli anoconcert (gr). 22.15 Avondo verdenking 22.30 Nieuwe. 22.40 Boekbespreking. 22.50 Lichte orkestmuziek en koorzang (gr). 23.25 Viool en plano. Hilversum II. 298 m. Vara: 18.00 Nieuws. >115 Van harte. Openbaar Kunstbezit. 19.00 Van harte (vervolg). 19.30 Oi afwas: licht programma. 19.50 Parlementair overzicht. Nieuws. 20.06 Stereo: Licht ensemble met zangsol lsten 20.30 Verhaal halen wedstrijdspel 21.00 Liedjespro- Samma 21.25 Etherforum. 00 Instrumentaal ensemble (opn) 2230 Nieuws. 22.30 Actu aliteiten. 22.50 Discussie over muziek 2320 Jazzmagazine 23.56-24.00 Nieuws. GRAMMOFOONPLATENP- I Karl Holler: Sympho- nlache Fantasie voor orkest op. 20. II Robert Schumann: 1 wrt voor plano en orkest Nederland I. NTS: 19 0C Nleuwa in het kort. 19 01 Klaas Vaak. 19 05 CVK/IKOR/RKK k. NTS 19.35 Flipper huisvrouw 9.35 Waterstanden. 9 40 Schoolradio. ïnnn Licht muziekprogramma. 1050 Licht baken. lezing. lino Voor de foonmi lek'0 dichte 8rammo- voorult. praatje 12.00 Angelus. 12 03 Stereo Licht instrumen taal ensemble 12 20 Voor de I 'MM Mededllngen v-filmRMHHH «verzocht. 20.20 Boerenpartij :ndlng Stichting' Socutei het le ven ln Parijs ln 1928 en in 1959 21.00 Jacht op fortuin, Nieuws ln het kort. KRO: ^gedanste hitparade. in Parijs. NTS: 22.10-32.16 t Muzikantenuur: moaerne en klassieke kamer- muziek^en klassieke kooriiede- plano. 16 00 Niêüws^!Öir£lcïi- te grammofoonmuzlek. 16.16 Voor de Jeugd 17 V> New York calling, praatje. 1720 Lichte de tie- II -ammofoonmuzlek v 12 50 Lichte grar idsvrouwen. 13 45 Popu- godadlenstige vorming. 16 00 Gevarieerd muziekprogramma, fherh. van zaterdag jl.l«.00 Voor de zieken. 16.40 Program ma voor oudere luisteraars 17.00 Voor de jeugd 17.40 D« Kinderboekenbus. 1760 Over heidsvoorlichting. 18 00 Interna tionale volksliederen. 1820 Uit zending van de Partij van de Arbeid. 1830 Lichte orkestmu ziek en zangsolisten I860 Van klanten en wanten weten. II 298 m. AVRO ing. AVRO: 8 00 Nieuws. 8 10 Lichte grammofoonmuzlek (8.25-830 Voor de huisvrouw). 'ijdlng. 866 Boek- NRU/NCRV9.00 Nieuws. 9.02 Instrumentaal al lerlei (gr.), 10.00 Nieuws. 10.02 Licht muziekprogramma (Om 11.00 Nieuws) 12.00 Nieuws. 12.02 Liedjes en volkamelodiet- jea (gr 12.30 Licht muzlekpro. gramma rond een populaire - of groep. 13.00 i-icnie v oca ie mu ziek 13.00 Nieuws. 18 02 Lichte gra mmofoonmu ziek. 16.00 Nieuws 16.02 Gevarieerd mu ziekprogramma (opn). 16.30 De Top Tl#n van deze week (gr.). NRU/VA RA: 17.00 Nieuws. 17.02-W.00 Verzoekpla- telprogramma

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 13