trim m Nu geven we gul, maar wat is onze vaste bijdrage? STUDENT NIEUWE STIJL HEEFT PARTIJ NODIG ECHTPAAR ZOEKT WQQNRU1TTTE ZATERDAG 19 FEBRUARI 1961 Een woord voor vandaag ,,Wie met Mij niet is, die is tegen Mij en wie mét Mij niet bijeenbrengt, die verstrooit" (Lucas 11 :23). Met dit woord laat de Here duidelijk uitkomen, dat van een compromis tussen Hem en de mens nooit sprake kan zijn. Het is voor of tegen. Geen andere keus. Het woord betekent ook, dat de mens heeft te kiezen. Ieder mens, niemand uitgesloten. De mens kan niet aan Jezus voorbijgaan. Hij moet Hem aanvaarden of verwerpen. Maar wie Hem aanvaardt zal dit moeten doen tot in de uiterste consequenties. En hier liggen de mogelijkheden voor een com promis. Laten we het maar heel eerlijk bekennen: Die uiterste consequentie schrikt af. We zijn, voor onszelf, al gauw te vreden als we zo af en toe eens voor de Here zijn, bijvoorbeeld in een bijeenkomst van gelijkgestemden. We zijn voor Hem als het ons gaat, zoals we dat zelf graag wensen. We staan aan Zijn zijde in dagen van voorspoed. Maar zijn met Hem wil in de grond van de zaak zeggen: Ter- wille van Hem alles blijmoedig aanvaarden wat ons wordt opgelegd. Door de diepste diepte en over de hoogste hoogte gaan met Hem, onze Here en Heiland. Elke minuut van de dag, waar we ook zijn en in welke situatie we ons ook be vinden. Met Hem! W(j lezen vanavond Leviticus 19 vers 1 tot 18. Wij lezen zondagavond Leviticus 19 vers 30 tot 37 en Leviticus 20 i 1 tot 9. trim chocolade-mints: van binnen hard/zachte mint, van buiten fijne chocolade. Verras uzelf - met trim! CHOCOLADE-MINTS De chr. dem. fractie in het Europe se parlement heeft haar voorzitter, de Franse oud-minister Alain Poher, kan didaat gesteld voor het voorzitter schap van het Europese parlement. Beschermd bestaan werd doorbroken Meedenken over de academische zaken Mens en toekomst bezinningsthema voor predikanten UTRECHT Het hoofdthema van de predikanten-conferentie van de Neder landse hervormde predikanten-vereni ging luidt dit jaar „mens en toekomst" en zal worden ingeleid door dr. J. M. de Jong, rector van het seminarium te Drie bergen. De conferentie wordt gehouden van maandag 18 tot woensdag 20 april. In het kader van de theologische ether leergang van de NCRV zullen een drietal lezingen worden gehouden als inleiding op het conferentiethema. Zij worden op drie achtereenvolgende maandagen van 10.20 uur tot 10.40 uur gehouden. Op 21 december spreekt mr. J. Vink directeur-generaal van de rijks-planologi sche dienst over mens en toekomst van- I uit planologisch gezichtspunt. Drs. H. M. de Lange, directielid van het universitair instituut vormingswerk bedrijfsleven te Utrecht beziet 28 februari mens en toe komst vanuit economisch gezichtspunt, terwijl prof. dr. A. G. M. van Melsen uit Nijmegen het thema op 7 maart vanuit natuurfilosofisch gezichtspunt bekijkt. IIS GEREF. KERKEN Al meer dan een miljoen binnen (Van o t kerkredactle) (Van een onzer redacteuren) DEN HAAG Geld, veel geld voor hongerend India, werelddiaco- naat, vluchtelingenhulp, actie onafhankelijke Bantoekerken, Wilde Ganzen, uw eigen kerkbouwactie in de gemeente. Ziehier nog maar een bloemlezing van de verzoeken om geld, die tot ons worden gericht. De laatste tijd zelfs in verhevigde mate. Noodseinen zijn het bijna allemaal; het appèl is veelal bewogen, zoals nu met India. Een vloedgolf van hulp komt los, die tal van jongeren gepaard laten gaan met allerlei nevenacties. Even niets of sober eten, „honger"optochten, afgelasten van veel geld vergende feestelijkheden, waarbij de besparing voor het goede doel is. Het is in zo'n periode allemaal even hartverwarmend en spontaan. Ach ja, staat ons volk niet bekend om zijn gulheid, als het er op aan komt? Maar dit alles stelt ook met te meeri Soberheid dus. of. beter misschien nog: klem de opdracht aan de orde: afgezien ascese (onthouding), voorzover die ten- van acties moet ik blijvend geven! minste geld bespaart, want er kan geluk - Maar hoe doe ik dat. hoevéél geld van kig ook nog heel veel genoten worden mijn inkomen dient mijn vaste bijdrage zonder dat dit geld kost! Echter is het voor de aaste te zijn? Kunnen daarvoor dit moet in alle nuchterheid gezegd in normen worden aangegeven? Ik vind dat een welvaartsstaat als de onze niet goed maar een moeilijk probleem. mogelijk om volslègen sober, derd procent ascetisch (Van onze onderwijsredaetie) ROTTERDAM De student-oude-stijl is niet meer. Hij heeft de Tweede Wereldoorlog niet overleefd. Zijn portret is feilloos getekend door Hildebrand in de Camera Obscura en ook in het begin van deze s J eeuw kon hij zijn beschermd bestaan leiden, maar na de oorlog gingen de poorten van de universiteiten wijder open. Jongens uit alle lagen van de bevolking gingen studeren, de accommodatie van de instellingen van hoger onderwijs kon de groei niet bijhouden en een nieuw type student ontstond: de man die meedenkt over alle problemen die zijn tijdelijke status raken, zoals studieduurverkorting, studieloon en zelfs investeringspolitiek. Het ligt voor de hand dat deze hebben nieuwe student zich niet kon ontplooien zonder organisaties, die zijn verlangens kracht bijzetten. Hij zocht aan zijn universiteit of hoge school gelijkgestemden en het con tact tussen de universiteiten onder ling bleef ook niet langer beperkt tot Rx>rtmanifestaties. Reeds in de oorlogsjaren werd dan ook het denk beeld geboren een raad te vormen die de belangen van alle studenten van welke richting ook zou beharti gen. In 1945 trad deze eerst raad op. maar de constructie was fout, daar de grote studentenvereni gingen een te overheersende stem in het capittel hadden. Het gevolg was dat de Nederlandse Studentenraad (NSR) nauwelijks voor de gemiddelde student leefde. Reorganisatie De nodig geachte reorganisatie werd bespoedigd door het optreden van de Studentenvakbeweging in 1962. De SVB had er een scherp oog voor dat zij alleen succes kon hebben als zij zich rechtstreeks tot de individuele stu dent richtte. In 1963 werden voor het eerst aan elke universiteit grondraden gekozen. Hieruit kwamen vijftig afge vaardigden voort die de Nederlandse Studentenraad vormen. Deze week zijn de verkiezingen voor de grondra den gehouden en winnaar lijkt de SVB te zijn. De NSR vertegenwoordigt ongeveer 50.000 studenten, maar toch bedraagt de deelname aan de stemming niet meer dan dertig procent. In de toe komst wil men zich daarom directer tot de studenten richten, bijvoorbeeld door de leden van de raad recht streeks te laten kiezen. De NSR heeft een omvangrijke taak. Hij vertegenwoordigt de studen ten als groep tegenover de minister er de academische autoriteiten en hij heeft een uitgebreid program van actie. Op sociaal gebied streeft hij naar verbetering van de universitaire gezondheidszorg (Deze maand zijn er twee rapporten verschenen, een van de NSR en een van de SVB, een slecht voorbeeld van coödinatie). het omzetten van studietoelagen in beur zen, het bevorderen van budgetonder zoeken, om vast te stellen wat de wer kelijke kosten van studeren zijn, stu dentenhuisvesting enz. Op onderwijsge bied ijvert hij voor het instellen van studieraden ais contactorgaan tussen hoogleraar en student. Dagtaak Welke organisaties opereren nu In de frontlijn? In de eerste plaste de landelij ke overkoepelende NSR, waarvan het da gelijks bestuur, uit zes landen bestaat. Drie van hen. president, vice-prestdent en secretaris-penningmeester hebben aan hun bestuurswerk een volle dagtaak. Het NSR-burmu is in Lelden gevestigd. Regelmatig verschijnt een bulletin dat bestemd is voor iedere student. Verder verspreidt de NSR communiqués ten be hoeve van raadsleden en grondraadsle- den en voorziet hij de dagbladpers van gegevens. Er is een afzonderlijk studen tenpersbureau in het leven geroepen. Tenslotte is een stokpaardje van de NbK de voorlichting en dan met name gericht op de overgang van_de lagere^ naar_ de •ré eerstejaars een beurs heb- fS*4 f~" *T" H K f") \J de SVB. Daar staan natuurlijk I J f" r~S tX HA Y egenover, en de SVB schroomt 1 Ii L-i I—J I aanvulling op de fi nanciële bijdrage van de ouders. Verder moet ieder ben, vindt plichten tegenover, ook niet die te noemen: studeren in rede lijk tempo. De Studentenvakbeweging f stelt, dat het een eis van sociale recht vaardigheid is dat elke leerling, resp. student in staat wordt gesteld de oplei ding te volgen die bij zijn aanleg en begaafdheid past. Met andere woorden: ~*~J'- recht, geen voorrecht. Links en rechts Dan zijn er nog twee landelijke studen tenpartijen, wier positie voornamelijk be paald is ten opzichte van de SVB, name- lijk het Nederlands Studenten Akkoord 3 (NSAi en de Progressieve Studenten Organisatie (PSO). Het NSA is eigenlijk jt een bundeling van meest liberaal getinte j ideeën, dit in duidelijke tegenstelling tot de socialistische tendensen van de SVB. De PSO is te beschouwen als een soort middenweg met ter linker zijde de Stu dentenvakbeweging en ter rechter de li beralen. Beide groeperingen lijken voor- al voortgekomen uit onbehagen jegens de forse aanpak aan de SVB, die niets n glamour moet weten. Dat ondertussen beide partijen een flink aantal stemmen op zich hebben weten te verenigen, doet wel vermoe- j den dat een forse aanpak van de pro blemen nog lang niet leeft bij alle studenten, hetgeen trouwens ook wel is gebleken uit de eigenlijk bedroe vend slechte opkomst bij de verkiezin- UTRECHT Nu, ongeveer tien dagen na de collecte voor het werelddimconaat, is er door de Gereformeerde Kerken een I bedrag bijeengebracht van meer dan een miljoen gulden, namelijk 1032.500. Dat I wil zeggen dat dit het bedrag is, dat tot nu toe bekend is. Het is de opbrengst van 363 plaatselijke kerken plus de gif ten per giro. Van 468 plaatselijke kerken, waaron- I der vele grote stadskerken, moet het re sultaat nog bekend worden gemaakt. De 363 kerken hebben 620.000 in de collec- tezak verzameld, terwijl er aan giro's 412.500 binnenkwam op giro 2211. Steeds meer gaat men er bij dergelijke collectes toe over te gireren. De opbrengst voor zover nu bekend houdt in, dat meer dan een ton per dag is binnengekomen. Jan Knecht (94) overleden VILVOORDE (BELGIë) Op bijna 94-jarige leeftijd is overleden de heer Jan Knecht, stichter en lange jaren lë- van de Vlaamse afdeling van hel Bijbel- instituut te Brussel, van de Evangelische Maranathakerk „Be thel" te Brussel, waar hij gedurende 32 jaar voorganger was. Als voorzitter heeft hij vele jaren het Alliance- werk in Ne- erlnd en België gediend. De rouwdienst in de Evangelische Ma ranathakerk „Bethel" te Schaarsbeek, de begrafenis op de begraafplaats van Ko- ningslo te Vilvoorde en de gedachtenis- dienst in de Evangelische Kerk te Brus sel (Staatsbladstraat) hebben vandaag plaatsgehad. ATHENE Een rechtbank in Athene heeft vrijdag een Griekaorthodoxe bis schop, Chryssosotomos genaamd schuldig bevonden aan ondermijning van het ge zag. Hij zou een order van de regering hebben genegeerd waarbij het hem ver boden op te treden als metropoliet van Piraeus. De rechtbank veroordeelde de gebaar de, 57-jarige bisschop tot twee maanden voorwaardelijk. De zaak wordt beschouwd als een proefproces in de strijd tussen kerk en staat m Griekenland. De moderne student kent pro blemen als iedere andere burger en hij houdt ze niet meer binnen de muren van zijn gemeenschap. Daar kan men natuurlijk op antwoor den: Continu geven naar vermogen. Maar dan is de vraag weer: Wat IS voor mij „naar vermogen"? Wie zich hier niet van af wil maken met gemeenplaatsen komt bij een instructief boekje terecht, waarin zeer systematisch de hele proble matiek van de „ethiek der geldbeste ding" (zo heet het boekje ook) wordt afgetast. Schrijver ervan is prof P. J. Roscam Abbing, hoogleraar in de bijbel se godgeleerdheid en de christelijke ethiek in Groningen. Enkele hoofdlijnen. We moeten uitgaan van de nood van de medemens, die voor alsnog oeverloos is; tweederde der we reldbevolking heeft in z.g. onderontwik kelde gebieden, waar kindersterfte, ver woestende ziekten, honger, werkloosheid, en analfabetisme normaal zijn. Tegen een gemiddelde leeftijd van 72 in ons land staat die van amper 30 in menig noodgebied. Rijke man eten we nog verder gaan en zeggen dat de honger de grootste gesel voor die mensen is? De campagne India is er om het te bewijzen. Kort en goed: de nood zaak tot helpen is evident. Temeer nog. daar juist de rijke landen de gekerstende landen zijn. Het komt neer op de geschie denis van de rijke man en de arme Lazarus, waarbij het om de vraag gaat: Hoe zal de rijke man zich gedragen? De algemene opdracht die voor iedere christen geldt is daar is de bijbel zeer duidelijk in dat wij, in navolging Christus ons in liefde de nood var medemens aan moeten trekken en daarin kruis op ons dienen te nemen. Con creter: dat we daden van liefde moeten volbrengen, ook als dat financieel grote offers (soberheid) in onze levenswijze Mare Boegner 85 jaar punt, meer dan bij d< baar-hoger onderwijs. Sterk in de belangstelling staat de Studentenvakbeweging, die zidh be dient van moderne publiciteitsmetho- den, geen probleem schuwt en rond weg voor haar vrij vergaande eisen uitkomt. De SVB is nog maar een jonge organisatie, die in 1963 a opgericht. In het vaandel staat met zware letters het woord .studieloon" geschreven. Daaronder verstaat de SVB een studievergoeding ter grootte van honderd procent van de kosten, die een student heeft als hij redelijk leeft. Bij minderjarigheid van de student dient deze vergoeding het karakter te staat tussen twee huizen in. Dat is op zichzelf niets bijzonders. Huizen mogen nog zo boeiend vari architectuur zijn, werkelijk interes- gen sant worden ze pas door de mensen die erin wonen. En de buren van mijn ouders zijn interessant, vooral omdat ze zijn. De rechterbuurman is een ernsti ge degelijke man. Hij draagt grijze aan bent. het weermannetje geeft strikt eerlijk ieder van het zelfde. Zo brachten de eindeloos neerval lende sneeuwvlokken van deze da- beide tuinen dezelfde was, trok de linkerbuurman er op Trees tot besluit. De operatie had 'flagrant tegengesteld uit met een woest Noors petje op zijn tonsuur. Zijn vrouw en twee kinderen zaten op de slee hij maar trekken. Hij had iets van dartel lagen ze reld. geduurd. Natuurlijk ergat Trees de gordijnen mee naar binnen te nemen. Donkerrood en de witte we- costuums, niet te donker, want een arresleepaard. Niet dat hij plui 1 of bellen droeg, maar toch >r iets rinkelends van hem uit. daar zie je ieder pluisje op. Ook niet te licht, anders kun je ze niet gmg doordragen, 's Zomers werkt hij in de tuin met een oude pet op en een De rechterbuurman jorgde eerst speciaal soort handschoenen Die pet maakt in geen enkel opzicht een vogelverschrikker Rechter buurman dacht vooruit, werkte een dik uur om de catastro fe van de volgende dag te voorko men. Linker buurman plukte de dag, moest het achteraf bezuren, hef vogelhuis. Hij hing we pinda's op en vulde bakjes met maar werkte zich daar zonnepitten. Daarna schepte hij in uur toch weer uit. dik hem. hij blijft heer Als zijn vrouw zijn tuin ftuee keurige rechte banen Hij is niet wijzer, dacht rechts koffie Janroept, harkt hij rustig vrij voor zijn auto en vervolgens grimmig. even een hoekje af. Hij is een man kuiste hij met een flinke sneeuwrui- Hijisniet wijzer, dacht links ook met veilige systemen, gegrondvest op een ordelijke geest, integer en het trottoir. Zijn ogen traan- grimmig. den. zijn neus lag als een eenheid Wie had gelijk twee aardbeien in zijn witte waarheid? Niet De linkerbuurman is tekenaar op gezicht. „Koffie Jan" verleidde hem een reclamebureau. Hij heeft een Waar ligt de het midden, dat mijn vader wel willen. Of had- niet hij "zette stug door. Zijn noeste den ze misschien, elk op hun eigen pretgezicht met een kram roodach- vlijt van meer Van een uur werd manier gelijk? Alee, ben je Moe- tige krulletjes rond een al kale pas recht beloond toen hij de vol- terd hoor ik links ze0Qen „Nee, schedel. Zijn tuin mist 's zomers gende dag zijn wagen startte. Zon- ben je^ betoeterd {,^t jecMs^dan dat keurige aangeharkte. Helemaal der één probleem reed hij weg. Bij de linker buurman zat het heel anders. Hij had dan wel een fijna sneeuwdag gehad, maar hij achterin die tuin staat een scheefge zakt tuinhuisje, dat iets erg tisch heeft als de bruidssluier ook. „Als je ons allebei gelijk geeft, ben je niet goed snik, Mink" fulmi neren beiden. In mijn verbeelding raak ik met ze aan de praat. Het „w ene tvoord lokt het andere uit. Ik Zijn kinderen "hadden een word door hun halsstarrigheid geïr riteerd en zeg ook onheuse dingen. Voor ik weet zit ik dan zelf ook zijn hand niet Zelf mant het kroost was naar boven op de kast. - - school. Met een strandschep ging weelderig over bloeit. Zolang hij k?n .volgende dag de^ garage njet naast mijn vader woont is hiji al uit. Toen ik door dit imaginaire ge- nooit van Het'lenen is ook zo druk. het niet ro snel. Hé hè. de deuren harrewar Rink nijdig urn» stoof vooral als je toch altijd al zoveel gingen open. Nu kon hij weg. Maar mijn zoontje binnen. Hij niet heus. De wielen van zijn auto taalboek gleden dol door op het spekgladde zijn hand en vroeg: een rol. De een heeft een vrij gam- Trees. In badjas. Ze schepte, mele rode volkswagen, de ander de, ze strooide zout. Zonder resul- Moeder, wat betekent tolerant?" „Tolerant" herhaalde ik wezen loos. „Tolerant? Dat woord staat duw- "iet in mijn woordenboek. Vandaag niet, tenminste". MIU*. zwer» Gedwee schreef hij in zijn later weer te verschijnen met twee schrift: Dit woord staat met tn ons MINK VAN RIJSDIJK we limousine, ueiiernjK nww -■-, ben deze mensen gemeen. Want of oude pluche gordijnen. Ze spreidde woordenboek, je nu bohémien of recht toe recht ze vlak voor de wielen uit. En ja PARIJS Maandag hoopt de bekende Franse theoloog dr. Mare Boegner zijn 85e verjaar dag te gedenken. Deze pionier van de oecumene is onder ande re oud-voorzitter van de Wereld raad van Kerken en ere-voor- zitter van de oecumenische fe deratie van Frankrijk: de Pro testantse kerkenbond in Frank rijk. Als presikant viel dr. Boegner reeds op in zijn eerste gemeente, toen het hem gelukte de Parijse protestantse gemeente Passy, waar voor zijn komst een scheu ring dreigde, bij elkaar te hou den en nog zo „uit te bouwen", dat al spoedig een tweede predi kant kon worden beroepen. Onder zijn invloed hebben veel Franse kerken elkaar ge vonden. Dr. Boegner is ook bekend ge worden door zijn houding tijdens de oorlog. In de bezettingsjaren heeft hij herhaalde malen stel ling genomen tegen de bezetter. Na de oorlog was hij echter ook een van de eerste kerkleiders, die het contact met de Duitse protestanten opnam. Als eerste protestantse predi kant sinds driehonderd jaar werd dr. Boegner gekozen tot lid van de Academie Frangaice. Verschillende malen is hij bovenbedoelde te leven. Omdat zij die eenmaal in het schuitje van het westen zitten in dat schuitje meemoeten zijn er grenzen aan onze idealiter te betrachten sober heid gesteld. Geen water en brood In het wel vaarts-Westen zijn er immers onvermijdelijke uitgaven die bij voorbeeld in het minder-ontwikkelde oosten helemaal (nog) niet aan de orde komen. Onze uitgaven voor goede voe ding, kleding en woning zijn niet voor discussie vatbaar. Als men bedenkt dat we hier nu eenmaal niet op water en brood kunnen leven, niet kunnen vol staan met een lendedoek en al evenmin schuur als woning behoeven te aanvaarden worden die grenzen aan onze te betrachten soberheid misschien al dui delijker. Behoorlijke kleding, voeding, woning zijn alleen al voor een goede beroepsuit oefening noodzakelijk. Ook mag terwille alle arbeidsinspannning wel degelijk om ontspanning gevraagd worden. Andere fundamentele uitgaven kunnen zijn: het volgen van cursussen en he aanschaffen van boeken om nu maai enkele voorbeelden te noemen. Aldus doorredenerend kan men samen vattend zeggen: een christen in het wes ten moet het nodige geld uitgeven tenein de over eigen gezondheid te kunnen ken, de voorwaarde voor een goede uitoe fening van zijn beroeps- en andere arbeid optimaal te kunnen scheppen, zijn kinderen een behoorlijke opvoeding en opleiding te kunnen geven. Vervolgens dient hij zich ontwikkeling, ontspanning en genot te gunnen teneinde een waar lijk innerlijk levend mens te kunnen blij ven. En tenslotte mag hy met zijn so berheid niet zover gaan, dat hij daar bij anderen ergernis kan wekken. Hij dient met andere woorden een zo grote soberheid te betrachten als in zijn gege- omstandigheden. die voor iedereen uiteraard weer anders kunnen zijn; mogelijk is. Dit alles mag evenwel geen verkeerde indruk wekken. Ondanks dit alles geeft God ons jnlat thans vaak gouden kansen om Hem in het maximaal daadwerkelijk solidair zijn met de naaste, ook de verre naaste, te dienen. Wie deze opdracht ih de juiste proporties ziet wil niet knibbe len en naar zich toerekenen maar naai wegen zoeken die zijn financiële offer vaardigheid kunnen vergroten. Afdingen Knibbelaars ZIJN er echter, helaas. Om te beginnen uit egoïstische motieven, waarvan niemand geheel vrij komt, maar die bij dit soort knibbelaars opval lend zijn geworden. Zij denken voorname- "jk aan eigenbelang, desnoods ten koste in anderer belangen. Dan zijn er de knibbelaars die niet egoïstisch willen zijn, maar die het wel altijd over „recht en billijkheid" hebben. Wat ZIJ eerlijk hebben verdiend of op andere wijze rechtmatig hebben verkre gen IS hun eigendom. Als ze iets geven, hebben ze ten diepste het besef iets te doen wat niet behoeft. Ze geven uit grootmoedigheid! Dat dit besef het échte geven, ernstig bemoeilijkt, zo niet onmogelijk maakt, behoeft geen verder betoog. Nog een categorie knibbelaars: de bij zienden. O neen, ze zijn geen egoïsten en de strikt juridisch denkenden. Ze zijn zelfs bewogen met de nood van hun naasten, maar dan in strikt lokale Hetgeen beduidt, dat ze spontaan hun naaste helpen als die letterlijk op him pad komt, maar bij die e hulpverle barmhartigheid strekt zich met andere woorden niet uit tot hun vérre naaste, omdat de nood van hun medemens aan de andere kant van de aardbol hun niet aanspreekt. Ze zien de verre behoeften onvoldoen de; zijn in hun naastenliefde bijziend. Ook al zal de hulp voor hongerend India vandaag verblijdend groot zijn en slaan wij als volk ongetwijfeld een bewonde renswaardig figuur, indien een statistiek zou worden bijgehouden van degenen die niets gaven dan zou dit getal, ondanks het dringende appèl van alle zijden, wel eens verbijsterend groot kun nen blijken te zijn. Fataal redeneren Tenslotte is een belangrijke categorie knibbelaars de groep die haar onwil tot solidariteit verbergt achter allerlei fatale redeneringen, waarbij in de ergste geval- zo: len zelfs Gods wil aan de orde wordt I gesteld. Bij deze klassieke methode om uit t« wijken bedient men zich van „argumen- E ten" als: wij doen beter die volken t« laten wat ze zijn; armoede en honger lpq zijn tenslotte relatieve begrippen; die les vensomstandigheden gelden al eeuwen* men is eraan gewend; elk volk heeft eenQU sociale orde die het verdient; laten de rijke oliesjeiks en vorsten ter plaats# L*/r eerst maar eens over de brug komen: n gaan we helpen dan komt er nieuwe i ellende uit voort; het ls geld gooien in' fl een bodemloze put; er blijft toch weer' veel aan de strijkstok hangen; het lot van elk mens is nu eenmaal door God be paald; rijken en armen zijn door God, gewild, enzovoorts, enzovoorts.. tl*( Wat dient onze conclusie te zijn? Chris tenen hebben duidelijk een roeping tol soberheid. Wat ons daarbij moet drijven ls het visioen van het Rijk. Wie in Chris tus leerde geloven werd burger van dat rijk, dat hij verwerkelijkt zag en nn verwacht. Christus, die het leed doorle den en de schuld verzoend heeft, brengt ons ertoe in Zijn naam het lijden op Hfd aaF^e 'e bes*r'jden op wegen der "da Diep beraad Daarvoor is onder andere geld nodig. Hoeveel? Dat zal voor iedereen weer ander antwoord opleveren. Maar DIT blijft voor iedereen gelijk: houd gelmatig diep beraad over de meest vCi- antwoorde geldbesteding. Beslis telkens in Gods naam waaraan u geld zult ge- hoeveel uzelf nodig hebt en moet sparen en hoeveel u zult weggeven. Er zal een voortdurende spanning blij ven optreden tussen willen en kunnen. Maar het ideaal kan bereikt worden: dat we m verband met ons geven een zuiver geweten hebben! Den Bosch en Tilburg verlaten vrijgemaakte h classisvergadering <Van onie kerkredactle) DEN BOSCH De moeilijkheden In de classis Noord-Brabant/Limburg van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) zijn aanmerkelijk vergroot, nu vier van de achttien classisleden (de afgevaardig den van '«-Hertogenbosch en Tilburg) de vergadering hebben verlaten, omdat de classis huns Inziens onwettig is. De classis is al geruime tijd verdeeld over de kwestie-Breda. Gelijk bekend neeft vorig jaar voorjaar ongeveer een derde deel van de Bredase kerkleden zich onder leidiag van vier ambtsdragers afgescheiden in een conflict over de aard van de binding aan de belijenids. De particuliere synode van het zuiden riep de classis op, de „tegenkerkeraad" ex clusief te erkennen als de wettige ke- keraad van Breda. De clasis weigerde echter dit besluit te ratificeren en accepteerde niet de credentiebrieven van de „tegenker- keeraad", maar van de andere. Om dat de afgevaardigden van 's-Her- togenbosch hiertegen protesteeen,dr werd de hulp ingeroepen van twee deputaten ad ar'ikel 49 van de provincia le synode. Ook rezen konden echter niet tot een eensluidend advies komen. Ds. A. Kuiper van Axel meende, dat de classis door de door Ce particuliere synode onwettig verklaarde kerkeraad wel en de wettig verklaarde niet te aanvaarden zelf onwettig geworden was. Ds. J. Kei zer van Brouwershaven was echter van oordeel, dat de classis het recht heeft de besluiten van de particuliere synode niet te aanvaarden. De afgevaardigden van 's-Hertogen- bosch, stelden dr.arna voor om alsnog, overeenkomstig de uitspraken van de particuliere synode te handelen door de „tegenkerkeraad" toe te laten en niet de andere kerkeraad, onder meer omdat de ze laatste „volhoudt, dat hij bij ds. B. Telder geen enkele afwijking van de ge zonde leer heeft gevonden". Toen dit voorsiel werd verworpen met alleen de Bossche en Tllburgse afgevaar digden voor, verlieten deze de vergade ring. Bij hen was ook de praeses van de classis, ds. W. Vreugdenhil, zodat de assessor, ds. G. van den Brink van Eindhoven, de leiding moest overne- Jeugdpaasappèl in Houtrusthallen (Van een medewerker) EDE Onder auspiciën van Jong Nederland voor Christus, De Naviga tors, de Ned. Christ. Gemeenschaps- bond, Verdieping en Activering en Youth for Christ-Nederland wordt pp tweede paasdag weer een groot paas- appèl gehouden, ditmaal in de Hout rusthallen te Den Haag. Aanvang elf de middagbijeenkomst zal een fo rum enkele actuele vragen beantwoor den, onder meer over de onderwerpen: x zonde? wat betekent Pasen voor tiener van 1966? is zending ouder wets? is de kerk overbodig? In het forum hebben zitting: ds. Ton Hellendoorn (hervormd), kinder-evan- geliste Annie Verboom (Bible Club Movement), ds. G. van 't Wout (bap tist) en Jan Pama (JNvC). Sprekers zijn: de evangelisten S. Wilson en Jan van Veen. Op voorstel van ds Van den Brink I deed de classis ervolgens een uitspraak, i i waarin zij de beschuldiging van onwettig- heid afwijst. De classis heeft door het besluit van de particuliere synode niet te ratificeren en in beroep te gaan bij de generale synode slechts gebruik gemaakt van haar recht, haar geschonken in arti- I kei 31 van de kerkorde. De classis riep j 's-Hertogenbosch dringend op. om de I eendracht van de kerken niet te breken door op een ongeoorloofde wijze in het stellen van ultimatieve eisen over de zus- terkerken te heersen. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Den Haag (wijgem. 21-2e p.p.): J. Vinkenborg te Arnhem; te La ren (Gld.-toez.): B. K. Okma te Wester broek en Korpswolde. Aangenomen naar Nieuwerkerk a d. IJs- sel (wijkgem. 2): J. v. Wier te Putten, die bedankte voor Wierden (toez.); naar Okkenbroek: W. P. J. Osinga te Ilpen- dam; naar Voorthuizen (toez.): T. Poot, verbonden a. Kerk en Wereld te Drie bergen: de benoem, tot hulppred. te Delft: L. Vroegindeweij, a.s. em. pred. te Delft. GEREF KERKEN De classis Ommen heeft prep. geëx. kand. P. Wijbenga, Bilderdijkstr. 33 Zwijndrecht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 2