„IN EN UIT" IS OOK UIT
Op de toekomst
gericht beleid
Politiek
Perspectief
ARROGANT OPTREDEN
Aanpak degelijk
en voortvarend
RUIMTE
STEMMING VAN
NA ONS DE
ZONDVLOED
IN OUDE KADERS
HET is verleidelijk, om bij de
beoordeling van het kabinet-
Cals twee methoden van benade- j
ring te volgen, a. De algemene
beleidslijn van het kabinet, b.
Het wegen van de ministers af
zonderlijk. Bij de laatste metho
de komt men tot de verrassende
ontdekking dat er zwakke minis
ters, en niet louter zware jon
gens in het kabinet zitten. Minis
ter Vondeling, indertijd zelf be
reid om zwakke bewindslieden
aan te wijzen, blijkt gezien zijn i
financiële beleid in aanmerking 1
te komen voor de Nobelprijs voor j
de Chemie, daar hij zilver in
nikkel kan vergulden.
ZATERDAG 12 FEBRUARI 1966
Dure-ideeën-leverancier Hans Ferrée:
EEN huis aan de statige Keizersgracht in Amsterdam.
Bereikbaar na veel parkeermoeilijkheden. Vlak bij de
Westertoren. Een stukje hoofdstad zoals de buitenlan
ders voor hun vakantie-dollars en -marken zich wensen.
Nummer 179. Misschien wat minder statig om status te
kunnen hebben, maar toch: Keizersgracht. Trapje op. 'n Stuk
of tien naambordjes en bellen links en rechts van de met giet
ijzer beslagen maar gesloten deur. Op een van de bordjes: Hans
Ferrée TV/PPF. Een raadselachtige aanduiding. Met punai
ses bevestigd visitekaartje geeft meer inlichtingen: „Actie In
formatie Dossier" en „Marketing Mix Digest" en „Centrum
voor Commerciële Communicatie N.V i.o
„Op-art? nog
drie maanden"
Via lange gang en marmeren draai-
trappetje in verveloos einde van die
gang kleine souterrain kamer met
drie mensen en een heleboel rommel,
althans bij eerste aanblik. Een van de
drie: Hans Ferrée, bruin jasje, grijs
gestreepte broek, rode trui, vol ge
zicht met lachende ogen: Waarmee
kan ik u van dienst zijn?" „Oh, dat
TV/PPF. Niets bijzonders, gewoon
Televisie PersPublicaties Film."
Belangrijkste uitspraak na een uur
praten: „De op-art zal binnen drie
maanden helemaal zijn verdwenen.
Je kunt er niet meer mee koinen
omdat alles er van is.
Belangrijkste conclusies: „Of iets
Jn" of „uit" is kan twee oorzaken
hebben. Of het is zomaar spontaan
ontstaan en dan is er geen verklaring
voor, of het is een product van veel
studie en berekenkig."
schrijft Ferrée: „Wat wordt er toch
ontstellend veel papier bedrukt met vol
strekt oninteressante tekst. Hoewel elk
nummer van MMD een distillaat is van
gemiddeld twintig bladen, staat er in
die bladen vaak zo weinig dat de moei
te van het signaleren waard is." Geen
gek idee van Hans Ferrée.
De directeur kan zijn dure tijd anders
gebruiken. Ferrée leest voor hem de
bladen, maar daar moet hij dan 350
voor hebben. Voor wat, hoort wat.
„Ik heb drie keer een zaak gehad en
drie keer ben ik er mee opgehouden.
Boekje
Hans Ferrée Is de man die drie Jaar
geleden in het nieuws kwam toen De
Bezige Bij van hem het boekje „In en
Uit" uitgaf. Waarin hij toen een opsom
ming gaf van alle mogelijke zaken die in
en uit de mode zouden komen, en waar
van hij nu zegt dat alles wat er in stond
bij verschijnen al „uit" was omdat de
uitgever veel te lang had gewacht. Op
het ogenblik Interesseert het hem matig
Hotel te koop
„Ik heb een restaurant in Spanje bij
Tarragona. Weet u er iemand voor? Het
is te koop. Ik heb er twee maanden
gestaan met een nozem van het Leid-
scheplein die Spaans sprak en enkele
andere mensen. We hebben er veel ple
zier gehad. Ik zelf liep met een zwem
broek en er over een Amerikaans barbe-
cueschort. Het was het toppunt van
ongedwongenheid. Koken is m'n grote
hobby", zegt hij verlekkerd.
„Ik vind zoveel dingen fijn. Dat is
mijn bottle-neck. Ik hou van reisreporta
ges maar ook van het schrijven over
moderne stromingen, over de nieuwe
klasse. Ik wil graag veel verdienen en
het goed uitgeven."
Voor Hans Ferrée nu geen „In" of
„out" meer. Maar keiharde guldens wer
kelijkheid. Ideeën verkopen. Geld ma
ken van zijn gevoel „wat het doet", „Je
ziet in dit werk het onberekenbare van
de mens. Neem de postcapes. In Den
Haag begonnen. De fabrikanten kwa
men er net te laat mee. Ze willen die
dingen al niet meer. Dat ls een rage.
Maar met de nieuwe Mexicaanse look
ligt dat anders. Er is een enorme publi
citeit aan vooraf gegaan. Heel wat grote
knapen hebben er zich mee bemoeid."
In-man, reclame-provo Hans Ferrée is
kennelijk een van hen. Er kan wat
schuil gaan achter die oud Amsterdam
se geveltjes....
HET kabinet-Cals is gelukkig
weer een kabinet met een
eigen gezicht. Een uitdagend ge
zicht misschien, dat niet ieder
een aanstaat, in elk geval durft
het je recht in de ogen te zien.
Dat heeft er in het jongste verle
den wel eens aan geschort. Het
was allemaal zo glad en mooi en
aardig, zonder werkelijk karakter
te tonen. Waarmee ik de ploeg-
Cals niet direct wil verheffen bo
ven het vorige. Ieder kabinet
heeft zijn voor en tegen. Niet één
zal ooit voor iedereen goed doen.
Gelukkig niet, anders zou het spel
gauw gespeeld zijn en zouden mo
gelijk alleen nog de knikkers tel
len. Ofschoon de oppositie nogal
weekhartig voor de dag pleegt te
komen, weet het kabinet goed te
genspel te leveren.
Cals en de zijnen hebben het „spelele
ment" weer binnengehaald. Hetgeen het
anders vaak saaie politieke bedrijf op
zijn minst aantrekkelijker maakt.
PAUL BEUGELS
te zijn wat menig ander irriteert in
dit kabinet. Merkwaardig, de ene keer
wordt gesmeten met het verwijt dat de
heren te slaperig zijn, d» volgende keer
zijn ze te uitgeslapen. Ik mocht lijden
dat we de laatste jaren wat meer
kabinetten-Cals hadden gehad, omwille
van de concrete politiek èn omwille van
dat parlementaire spel. Maar wat niet
geweest is. kan komen. Van mij mag de
stijl-Cals zich nog een flinke poos ver
der ontplooien. Mits ook de lijn-Cals
valt door te trekken.
Om dit laatste gaat I. t nu. Is het
kabinet-Cals goed of slecht? Ach ja, de
oppositie moet het wel slecht vinden.
Maar is het ook werkelijk goed? Ik
meen dat het te vroeg is om hier afdoen
de op te antwoorden. Het is nog geen
jaar aan de gang. Wat valt er dan te
(be)oordelen? Enkele losse daden, die
misschien samen beleid betekenen dat
we doorgaans slechts kennen uit lawi
nes woorden, vrachten nota's en stapels
verklaringen. Cals' regeringsverklaring
was heldere taal, de daarop geënte
troonrede was eindelijk een tastbaar po
litiek stuk.
Als het kabinet-Cals de kans krijgt en
zelf alle kansen neemt, worden deze
woorden ook daden. Dan pas is een
oordeel rechtvaardig. Misschien zijn we
er over een jaar aan toe. al vrees ik dat
we tegen die tijd, zo vlak voor de Ka
merverkiezingen, een vertekend beeld
gaan zien.
Voorlopig is dit kabinet de plastisch
chirurg die onze bejaarde omroep een
jonger voorkomen moest geven. Het
nieuwe vel is er, zo te zien is de opera
tie geslaagd, maar het vlees dat erin
steekt is hetzelfde gebleven. Het kabi
net is voor deze „ingreep" aangenomen.
maar het is nauwelijks zeker of
doende reden is om te blijven.
Een aantal dringende zaken is stevi
ger aangepakt, waarbij ik niet wil ver
helen dat er er bij zijn die hun
oorsprong hebben in een vorig kabinet.
Mensen als Veldkamp en Bogaers deden
het voorheen ook uitnemend, maar ik
heb de indruk dat zij nu makkelijker
uit de voeten kunnen, dat ze zich be
haaglijker voelen in dit klimaat, dus
nog meer kunnen presteren. Cultuur en
recreatie, volkr zzondheid en verkeer,
lonen en prijzen, ontwikkelingshulp en
welvaartsbeleid worden voortvarend en
met visie ter hand genomen. Het is (en
zou) door een andere regering ook
(zijn) gedaan, maar ik .vermoed minder
snel en degelijk.
De wezenlijkste winst vind ik dat
rooms en rood elkaar opnieuw hebben
gevonden. Het andere hebben we voor
alsnog op de „koop" toe, en dat is toch
heel wat. We moeten hopen dat het tot I
een duurzamer en inniger verhouding
kan komen. Schijnbaar is ook dit nog
wat voorbarig, want wie elkaar zes jaar
lang naar de keel hebben gegrepen kun
nen elkaar niet ineens spontaan om de
hals vallen. Maar laten we vooruitzien,1
zonder wrok.
Paul Bengels (KVP)
Aad Begemann
LJ
wat „in" is en „uit". Hij beschouwt dat
evenals zijn boekje als een voorbije pe
riode.
Een opmerking toen gelanceerd, stemt
hem nu nog tevrêe. „Ik heb gezegd dat
het patroon met slechts wit en zwart
het helemaal was. En kijk nu eens naar
de op-art en een beetje naar de Mondri
aan effecten van Courrèges?" „Ik ver
koop ideeën", zo omschrijft Ferrée zijn
bezigheden. „Ideeën in de vorm van
teksten hoofdzakelijk voor reclame.
Voor de meest uiteenlopende zaken vau
eten tot kleren."
Eend
HIJ wijst daarbij op de volle muur
met een aantal Ingelijste en achter glas
weggehangen oorkondes van de Citroen
voor zijn reclames. „Ik was degene die
voor het eerst de naam .Jelljke eend"
voor de 2 CV in de advertenties en
reclamecampagnes bracht, vandaar".
Er naast hangt iets van wat hij noemt
„De Gruyter nieuwe stijl" en voor hem
staan een paar pakken zeeppoeder.
„Maar zet de naam er niet bij. De direc
tie vindt dat er eens iets moest gebeu
ren en hun eigen reclameafdeling zag
het niet meer. Toen vroegen ze mij:
geef jij eens een paar van die wilde
ideeën". „Daar heb ik een bepaald ge
voel voor. 'n Soort instinct waaruit zo
af en toe iets komt".
Ferrée interesseert zich voor alles wat
er gebeurt. „Ik heb hele mappen met
ideeën voor reclame-tv. Ze betalen voor
lopig nog niet. Maar ik heb reclame
spots die in dertig seconden helemaal
de kant van het amusement opgaan."
Ferrée wil niet dat de reclame-tv'het
zelfde gaat brengen als de advertentie
pagina's. .Je moet snel wisselen
van ideeën.
VORIG jaar is onder leiding van »«niMn«chapiyooriieninjen belangrij-
J j» ker dan belastingverlagingen: oorspron-
Cals weer een „rooms-rood kelijk was dat een PvdA-stokpaardje,
kabinet aangetreden. De eerste maar de juistheid ervan wordt nu ook
eiders ingezien; oud-minister De Pous
rooms-rode kabinetten, in de ja- (CH!) heeft zich in die richting uitgela-
ren na de oorlog, hadden tot taak *en. Een kleinere verlaging van de di-
j i rekte belastingen was mij trouwens ook
het puin Van de oorlog op te rui- liever geweest dan de instelling van de
men en de basis te leggen voor omzetbelasting op textiel tn schoenen,
een goede toekomst. Op die basis Zo valt er meer kritiek te leveren op
is he. kabinet-Cals bezig verder
te bouwen. moeten zorgen dat onze omgeving be
woonbaar blijft, of zo mogelijk meer
De tijd ertussen, de tijd dat de VVD bewoonbaar wordt, die gemeenten krlj-
In de regering zat. Is voor mijn gevoel gen wel een beetje meer geld. maar
een soort pauze geweest.^ De kabinetten toch lang niet genoeg om hun tverk
die goed tc doen.
Deze keer:
HET KABINET
In deze aflevering van de ru
briek Politiek Perspectief houdt
het Comité Jeugd en Politiek
zich bezig met het beleid van
het kabinet-Cals, dat nu b{jna
een jaar aan het bewind is, en
het nog een jaar zal zijn tot de
Kamerverkiezingen. De leden
van het comité Paul Beugels
(KVP), Nico Booij (PvdA), Jac.
Huijsen (CHU), J. H. J. Rose
(ARP) en H. D. Schouten
(VVD) geven hier hun per
soonlijke mening, die tegelijk in
vier kranten van verschillende
politieke kleur wordt gedrukt.
april 1965 in de Tweede Kamer afgelegde regeringsverklaring
bleek een duidelijke koerswijziging in het te voeren beleid ten op
zichte van het kabinet-Marijnen. Om hierover een beter inzicht te
krijgen moest echter worden gewacht op de Troonrede, de miljoe
nennota en de diverse begrotingen.
De door de Koningin op 21 september Helaas komen nu de zwakke kanten
1965 uitgesproken Troonrede verstrekte van deze regering naar voren. De plan
ons dan ook alle gewenste informaties nen die gebaseerd moeten zijn op de
Het spreekt vanzelf dat wanneer een toekomst zijn nog te veel gebonden aan
regering zeer ambitieuze plannen heeft de oude kaders. Het ontbreekt bij dlver-
er in eerste instantie gezorgd moet wor- se ministers blijkbaar aan de moed en
den dat de benodigde gelden daarvoor zelfs aan inzicht die plannen op te stel-
beschikbaar zijn. Het Kabinet-Cals len die de basis moeten zijn voor de
heeft voor deze gelden gezorgd op een Nederlandse samenleving In 2000.
wijze die naast kritiek toch ook lof Ik zal enkele plannen aangeven,
toekomt. Maar hoe staat het nu met de Waar blijft het reorganisatieplan om
plannen? onze defensie aan te passen aan de hui-
Fijnste werk
Niettemin is het belangrijk voor ons
land. en zeker voor de jongeren, dat tr
een kabinet aan het werk is. dat een op
de toekomst gericht programma als
richtlijn heeft Ik hoop daarom, dat in
1967 de kiezers (dat zijn u en ik) Cals
en zijn makkers in staat stellen met dit
werk door te gaan.
Nico Booij (P.v.d.A.)
Mm m M
■i A______M
„Heb ik er één opgeschreven, dan
komt er weer een ander. Je moet dat
aanvoelen. De nieuwe mens zoekt iets.
Er is een nieuwe toon In teksten van
cabarets, in liedjes, overal in. Kijk, van
die zeepfirma. Dat is nou het fijnste
werk. Zo maar ideeën zonder meer. Je
hoeft niets uit te werken. Daar krijg je
maar Schrijfkramp van. Lekker ideeën
maken. Ze noemen me een provo in dit
vak."
„Wat ik van advertenties vind? Stom
vervelend, een dode toestand. Al die
ontwerpers lijken wel grijsaards. En als
ijn, dan gedragen ze zich
verkeerde
NICO BOOIJ
DE wil tot vernieuwing is op
zichzelf al een pluspunt en
ik geloof dat we dit het hui
dige kabinet niet mogen ontzeg
gen. Er zijn echter meer punten
nodig om een tien te behalen.
a?n wïï? be,e,d werkten. Men heeft yan ons jongeren mag man een
eigenlijk zes Jaar lang de lopende zaken J
afgedaan: telkens als zich een dringend zekere objectiviteit verwachten
probleem voordeed, ging men aan dat en nje^ sleohts oppositioneel rea-
ene probleem dokteren. Maar er- beleid
was er niet. er waren zelfs geen deugde- geren omdat de eigen partij nu
hlt v?,fTn.ie*e" net in de oppositie is. Trouwens
cl kabinet-Marijnen, rr
de protestantse par- gevoel voor nuance is toch al
niet onchristelijk-historisch te
KVP, WD
tijen, mag dan gevallen zijn
ding van de omroep-kwestle.
ik
er jonge bil zijn, dan ged
als grijsaards. Ze hebben t
houd het erop dat het genoemde gebrek noemen,
beleid ook een belangrijke reden
voor de breuk.
burgerlijk gemakzuchtig. Maar je ziet
toch elke dag nieuwe dingen om Je
heen en in de kranten?" verzucht hij.
Weekblad
Een van die Ferrée-ideen is
zeker ook het duurste en kleinste
weekblad i'an Europa, dat Hij
uitgeeft. Als Ferree er over praat,
speelt er een glimlach rond zijn
mondhoeken. Het is een blad (klein
offset) met een bladspiegel van 17
bij 25 cm met acht vellen waarvoor
de abonnee f 350 per jaar moet beta
len.
Waarom een dergelijk bedrag?
Ferrée: „Het is vaak makkelijker veel
te schrijven dan te weinig. Op de laat
ste pagina yan bet februarinummer
Hoe dan ook, dit kabinet heeft zijn
>ede zijden. Te weten: de neiging tot
Het kabinet-Cals heeft daarentegen
wel een beleid, het heeft een bepaald
beeld van hoe de toekomstige ontwikke-
ling eruit zou moeten zien. Het belang- tie. het bevolkingsvraagstuk, de titula-
rijkste punt van het huidige regerings- tuur, en gelukkig een voortzetting
dige situatie
klein land in Europa?
De aanschaf van
atoomduikboten en in
standhouding van gro
te oorlogsbodems is
voor Nederland uit de
tijd. Onze land- en
luchtstrijdkrachten
moeten uitgerust wor
den met het modern
ste materiaal maar
weer afgestemd op
onze ligging.
Waar blijven de
plannen om alle Ne
derlanders te laten de-
ïSSWxvaSSw len in de technische
mogelijkheden met be
trekking tot de radio
en televisie? Wij kunnen toch zonder
bezwaar in geheel Nederland de TV-
uitzendingen opvangen uit de Verenigde
Staten, Engeland enz.?
Waar blijven de plannen om alle klei
ne gemeenten op te ruimen? Zij passen
niet meer ln deze tijd. Wanneer wordt
ingezien dat alle vormen van plannh
H. D. SCHOUTEN
mogen we stellen dat minister Bot
nog steeds niet overtuigde van zijn steden
onmisbaarheid. Een van de zwakste leid?
plekken zit in de financiële hoek. Voor De grote verantwoordelijkheden staan
•hogingen kun je be- hl r op het pe, Nederland moet toch
mppr dan dat! Maar - - r
verschillende
grip hebben
moet dat zo extreem
Men wenst matiging van de particulier,
maar bij de regering kan het niet op!
leefbaar blijven bij
SEÏ' =30^®»
sterk toene-
Wanneer komt er een duidelijk beleid
tot stand ten aanzien van de inflatie?
En dan het gescharrel met de voorge- Hoe is de stille armoede niet sinds 1
nomen verhogingen. Wel belastingverho- januari toegenomen bij hen die moeten
ging op schoeisel en textiel, dan weer leven van alleen maar AOW of soms van
besprekingen, terugtrekking van be- een klein kapitaal? Draagt de vakvereni-
paalde verhogingen enz. Per vergissing ging bij de loononderhandelingen ten
nota bene de schoenreparatie belast. Wa- behoeve van werkende Nederlanders
re dit een ander kabinet geweest, dan ook niet de verantwoordelijkheid voor
had de hoon van de heer Vondeling nog de niet-werkende?
weken via Vara, NW en Vrije Voïk Zo zou ik door kunnen gaan. Maar
nageëchood. laten we hopen dat tot 1967 toch nog
ti duidelijk beleid zichtbaar wordt.
JAC. HUIJSEN
dat de gemeenschappelijke welvaart
moet meegroeien met de particuliere
welvaart, en dat het grootste tekort op
het ogenblik bestaat in d«» sektor van de deerd om zijn goede wil
gemeenschappelijke welvaart. Nietwaar prestaties, en dan zijn
heleboel auto's, maar verhou- prettige zaken
image-building
Een kabinet wordt echter niet gewaar-
Beschamend
Beschamend is het zogenaamde
..open" radio- en tv-beleid van minister
Vrolijk. Hier wordt van openheid en
vernieuwing -esproken. terwijl de
ken, schildert zijn image wat vlot bij.
met uitdrukkingen als „Kouwe Kak" en
verwaterd republikeinse kreetjes.
Nederland hee'i
behoefte
J. H. J. Rose (ARP)
dingsgewijs te weinig wegen. Zo zijn ei de verpakking van de prestaties. Voor
vele voorbeelden te noemen. Er mag uil het uiterlijk heeft deze regering met
- Bepaald ook in tegenstelling met zijn
0(2£ nunder Engelse geestverwant Wilson, die im-
■ermelden.^ Tc eerste populaire maatregelen durft te nemen en
ook zichzelf durft te blijven. Toch is dit
blijken, dat goede gemeenschapsvoorzie- zijn image-building oog (gehelmd per
uiterlijk heeft deze regering met alles siechts franje en geen beleid, zodat
ningen óók welvaart zijn.
Nu moeten onderwijs, wegen en al
die dingen ook betaald worden. Je kunt
natuurlijk willen, dat er meer wordt arrogant
dat toch komt
helicopter ten hove verschenen enz.).
De presentatie Is trouwens ronduit
en showerlg. De arrogantie
de minis ter-president, die i
het kabinet e
aanvallen.
Gescharrel
i de inhoud. Ov
De onderlinge liefde van de coalitie
partners is ook al niet overweldigend
Toen de motie-Beernink aan de orde
kwam over de temporisering van de
uitgaven, beten de niet-socialistische
coalitiegenoten zich op de tong om niet
voor te stemmen.
ge verkiezingsprogramma's doen dat het niet gegeven ls te kunnen luisteren.
i het woord heeft, maar die buitenlandse politiek wil ik z
,_.JW alle kabinetten SBHBHHHMPPW
is Hoe vaak onderbreekt hij niet «ijn te- nog slap en ongeïnspireerd,.... maar wel gen ook nog wel
Wat de ontwikkelingshulp aangaat,
rooral dat van de KVP. Onmogelijk
het niettemin toch. zoals zelfs de KVP genstanders. Denk alleen
donders goed weet. Volgens mij zijn de Indiening van het plan „Joekes" (overi-
In elk geval vormt de slepende radio
i t.v.-kwestie een band. die een voorlo-
ijgen, die pig voortbestaan van deze regering
waarborgt, hoewel de Statenverkiezin-
invloed kunnen
Jac. Huysen. (CHU)
J. H. J. ROSE
ring-Cals kreeg zij primair de opdracht
mee het omroepvraagstuk wettelijk te
regelen. Hieraan moet het kabinet j
echter voortdurend herinnerd worden,
en niet alleen door de oppositie.
Het belangrijkste beleidspunt is tot
nu toe geweest de uitgaven voor allerlei
dringende collectieve wensen te verho
gen. Nu wordt ons door velen voorgeto
verd. dat dit progressief is. en wie daar
op dit moment tegen is. zou conserva
tief zijn. Omtrent de wenselijkheid om
aan deze voorzieningen iets te doen be
staat in alle zich gouvernementeel
opstellende partijen, waaronder ook de
CHU en de VVD geen verschil van me
ning. Verschil van mening bestaat er
tussen het kabinet en de VVD ten
aanzien van het tempo en de omvang
van de uitgavenstijging.
Dit heeft niets te maken met de opge
schroefde tegenstelling progressief-con-
servatief, wel Iets met al of niet verant
woordelijk beleid bij de huidige stand
der conjunctuur. In de overspannen con
juncturele situatie past de overheid een
financieel gedrag, dat ons aller reële
wclvaartsverhef.erlng niet via dp achter
deur aan de hollende inflatie ver
dwijnt.
De aangewakkerde stemming van de
bomen groeien tot de hemel, wordt ons
iedere dag duidelijk indien wij horen
van hoge looneisen en dito prijsverho
gingen.
Het kabinet Marijnen daarentegen
ginjj van het naar mijn mening gezonde
beginsel uit. dat er prioriteiten gesteld
moesten worden, aangezien niet alles
tegelijk kan.
Gelukkig kwam een der oppositiepar
tijen met een alternatief, waarbij men
de après nous le déluge-stemming (zie
o.a. de belastingspaarbrieven) een halt
wil toeroepen. Niet in de trant van de
CHU van „wij zijn tegen" de uitgaven
verhoging, maar weten zelf niet waar
dan wel bespaard moet worden.
Het plan-Joekes geeft aan waar bezui
nigd kan worden. Bij de befaamde ver
schuiving van 15000 woningwetwonin
gen naar de vrije sector, zou, indien dit
kabinetsbeleid werd. dit jaar circa 100
min en ln volgende jaren 480 min
bespaard kunnen worden. Deze 100
min ls altijd nog meer dan de 70 min
van de regeringsbesparing, en hierbij
zou het aantal te bouwen woningen bij
deze verschuiving niet in gevaar zijn
gebracht. In de vrije sector en op de
kapitaalmarkt was dan nog voldoende
ruimte aanwezig geweest om dit pro
gramma te verwezenlijken, zeker wan
neer men kijkt naar het stuwmeer van
aanvragen voor een bouwvergunning.
En minister Bogaers zou een stapje ver
der zijn gekomen bij het na te streveu
vrijere bouwbeleid.
H. D. Schouten (VVD),
