Getuigenis in nieuwe wijk met één kerkelijk centrum Eeii woord voor vandaag God zal het ons doen gelukken Pastoor en kapelaan leggen ambt neer Puzzelhoek Voorschoten gaat Narowal help en Ruzie over maken van fotoserie RK en hervormden laten eigen plannen rusten Collegium van Debrecen wordt gerestaureerd ASPIRIN® Drs. J. van Dijl overleden „Toen kwamen zij en maakten Hem wakker en zeiden: Mees ter, Meesterwij vergaan" (Lucas 8:25). De storm op het meer dwingt de discipelen zich te bezinnen op de waarde, de betekenis van hun geloof. Het schip waarmee zij het water overstekendreigt om te slaan en zij weten maar één ding te doen: Jezus wakker maken en Hem wijzen op het gevaar. Zij doen dit met de kreet, die in de loop der eeuwen, in allerlei bewoordingendoor miljoenen mensen-in-nood is geslaakt. Meester. Meester, wij vergaan. Dan komt het: Waar was uw geloof? God heeft deze vraag altijd gesteld aan de mens, die Hem in uiterste nood aanriep. Waar is uw geloof? Wat betekent dat nu? Waar dat geloof van ons en wat doen we er mee? Wat hebben we er aan? Komt alles in orde als we maar geloven? Ja. doch er is een „maar" aan verbonden. Het komt altijd in ordemaar naar Zijn Wil, dikwijls heel anders, dan wij zelf hoopten. Wie gelooft geeft zich helemaal over aan Hem op genade of ongenade, dat wil zeggen zonder eisen te stellen. Here, ik geloof, wil niets anders zeggen dan: Here, doe met mij wat Gij wilt, want ik weet, dat het altijd goed is. Dat is niet zo gemakkelijk als het in deze woorden wordt geschreven. Er is veel gebed voor nodig. Here, geef ons geloof. Opdat wij, ziende over alle aardse noden heen, het oog gericht mogen houden op de toekomst die Gij voor ons bereidt. Wij lezen vanavond: Efeziërs 6 vers 10 tot 24. MAANDAG 7 FEBRUARI 1966 55 AMSTERDAM Uit de kamer in het Hilton hotel in Amsterdam verblijvend Amerikaans echtpaar is het afgelopen weekeinde een groot aantal sieraden, waaronder ringen, parel-col liers en clips gestolen. Volgens het echt- Ds. Perdok bezoekt Indonesië (Van o e Leidse redactie) OEGSTGEEST Ds. H. Perdok. oud zendingspredikant van Midden Celebes, thans werkzaam aan het zendingsbureau, hoopt binnenkort in opdracht van de Raad voor de Zending van de Hervorm de Kerk een uitvoerige reis te maken naar Indonesië. Het is de bedoeling dat hij ook de Molukken, inzonderheid Halmahera zal bezoeken om de Raad voor de Zending te vertegenwoordigen op het feest, dat de kerk van Halmahera wil organiseren ter gelegenheid van het feit dat bet dit jaar 100 jaar geleden is dat de Nederland se zending haar werk daar begon. Ds. Perdok zal ook de zendingsarbei ders op Celebes en de kerk van Posso in wier midden hij gewerkt heeft, bezoe ken. Daarnaast zullen besprekingen ge voerd worden met de leiders van de raad van kerken in Djakarta. Daar op het zendingsbureau geen gegevens bekend zijn over de verbindingen in het ooste lijk deel van de Indonesisohe archipel, is niet te zeggen hoe lang ds. Perdok afwe zig zal zijn. Er wordt mee gerekend dat deze reis, waarop voor het eerst na meer dan tien jaar een Nederlandse zendings man Halmahera zal bezoeken, zeker een half jaar zal duren. Bisschop deelt parochianen mee: (Van onze kerkredactie) EINDHOVEN Bisschop W. Bekkers van 's-Hertogenbosch heeft gistermorgen vanaf de preekstoel in de kerk van Onze Lieve Vrouwe van de Rozenkrans in het Eindhovense stadsdeel Ton- gelre de parochianen meegedeeld, dat twee van de drie priesters van deze parochie hebben besloten hun ambt neer te leggen, omdat de last van het celibaat hun te zwaar geworden. Prof. C. Coolhaas overleden (Van O e onderwijsredactie) WAGENINGEN Prof. dr. ir. C. Cool haas, van 1948 tot 1961 hoogleraar in de tropische landbouwplantenteelt te Wage- ningen, is zaterdag op 71-jarige leeftijd overleden. Prof. Coolhaas is onder meer directeur geweest aan het proefstation voor Vorstenlandse tabak in Indonesië. Na zijn benoeming in Wageningen legde hij zich toe op de omschakeling van het eenzijdig op Nederlands-Indië georien- teerde onderwijs. Hij was lid van curatorium van het Afrika-instituut heeft ook veel gedaan voor het weten schappelijk onderzoek van de landbouw Suriname en de Antillen. Beroepingswerk GEREF. KERKEN Horizontaal woorden invullen die bete kenen: 1. medeklinker, 2. grap, 3. bede laar, 4. verzoekschrift, 5. provincie van Nederland, 6 houtsoort 7. waarschuwing, Beroepen te Denderleeuw (België) 8. sehuifbout,». oorraak, 10. keurig, 11. ,e soesterberg: G. den Heeten te Brui- medeklinker. nisse; te Utrecht-west (vac. A. C. Ker- Bij juiste oplossing leest men verticaal sten); K A Firet te Assen: te Rijnsburg: i R. Petersen te Bergum (Fr.) en drs. E. P. Bosma te Abcoude. 1 hetzelfde als horizontaal 6. Oplossing vorige pnr.ro' Horizontaal: 1. zalm, 4. stam, 7. rel, 8. Eder, 10. aa, 12. olie, 14. eens, 16. drei, 18. Eede, 20. Ee, 21. eend, 23. Lea, 25. sire, 27. erts, 29. ets. 30. lila, 32. la, 34. arts. 36. adat. 38. sara. 40. eppe, 42. ta. 43. Neto, 45. el. 47. kade. 48. pils. Vertikaal: 1. zei 2. aloë. 3. mei, 4. se, 5. tred, 6. man, 7. rode, 9. Deen, 11. asla, 13. Lier, 15. eelt, 17. rest, 19. edel, 22. eelt, 24. esla, 26. Isar, 28. raap, 29. Eist, 31. Iser, 33. atol, 35. rand, 37. Deil, 39. aak. 41. pop, 44. Ee, 46. es. CHRIST. GEREF. KERKEN Beroepen te Papendrecht: H. W. Eer- land te Amersfoort. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Slikkerveer: L. Kieboom te Norwich (Ont. Can.). VRIJE EVANG. GEM. Aangenomen naar Den Haag: J. Enter te Enschede. (Van een onzer correspondenten) VOORSCHOTEN In een spe ciale dienst, die gistermiddag in de Gereformeerde Kerk van Voor schoten werd geleid door ds. D. J. Modderaar een van de twee plaatselijke gereformeerde predi kanten heeft ir. L. W. Hessels gesproken over het ontwikkelings plan Narowal. Want de offervaar dige Voorschotense gemeente1 heeft namelijk het grootse voor nemen indien mogelijk dit plan te steunen. Men wil financieel de uitzending van één persoon- of van een echtpaar voor zijn rekening nemen. Een dergelijk ontwikkelingsplan strekt zich uit over meerdere jaren- Daarom moeten voor drie of vier jaar de kosten gemoeid met deze uitzending worden opge bracht. Deze worden geraamd op: f 20.000,— tot 25.000.— per jaar. De bisschop zei, dat hij de bood schap persoonlijk had willen brengen, omdat dit zijns inziens niet door een ander of per brief gedaan had kunnen worden. Tijdens alle vijf missen, die gistermorgen in de parochiekerk wer den gehouden, besteeg hij de kansel om zijn verklaring voor te lezen. Her haalde malen moest hij daarbij pauze ren, omdat de ontroering hem over mande. Geen breuk Het zijn de pastoor en een van de twee kapelaans, die besloten hebben hun ambt te verlaten. De bisschop leg de er de nadruk op, dat hun stap geen breuk betekent met de ooms-Katho lieke Kerk. De vijftigjarige pastoor A. W. Ver- wey werd in 1940 tot priester gewijd. In 1952 kwam hij naar Tongelre als bouwpastoor. Vier jaar geleden kwam zijn kerk gereed. In de parochie was slechts bij ingewijdèn bekend, dat hij zijn ambt zou neerleggen ter wille van een weduwe met drie kinderen uit e^n andere parochie. Hij heeft de bissch'of) beloofd pas na de ontheffing van zijn celibaatsverplichting te zullen trou- Kapelaan P. J. J. M. Pulles (39) was al enkele weken geleden zogenaamd met ziekteverlof uit de gemeente ver trokken. Van hem was bekend, dat hij trouwplannen had met een jonge vrouw uit de gemeente. De kapelaan heeft vijf jaar in Tongelre gewerkt en heeft zich daarbij volgens de bisschop bijzondere verdiensten verworven op het gebied van het jeugdwerk. Tekenend voor de situatie is wel, dat de beide priesters tot voor kort nog onkundig waren van eikaars moei lijkheden. Er is tussen beider heen gaan dan ook geen verband. De pas toor, die vrijdag de pastorie heeft ver laten, heeft de bisschop pas verleden week op de hoogte gesteld van zijn besluit, nadat hij enkele weken tevo ren zijn kapelaan naar Den Bosch be geleid had, toen deze de bisschop in kennis ging stellen van zijn besluit. Triest „Wij moeten de feiten durven noe men, wat ze zijn: zeer droevig, et is altijd triest als een priester besluit zijn ambt neer te leggen", aldus de bisschop in zijn toespraak tot de paro chianen, die zich zeer geschokt toon den. De bisschop vroeg hen, van dit heengaan geen aanleiding te maken tot verwijten of veroordelen. „Weest mild in uw oordeel. Niemand weet be ter dan ik, wat er een strijd en tragiek achter de beslissingen van deze pries ters schuilt". Per week zouden thans gemiddeld vijf priesters en religieuzen in ons land hun ambt neerleggen. (Van een onzer redacteuren) ENSCHEDE Terecht heeft iemand wat men in Enschede wil gaan realiseren het ei van Columbus genoemd. Het plan is aan alle negen denominaties in de gemeente is daartoe medewerking gevraagd wijkkerken van de verschillende kerkgenootschappen te bouwen op één centraal gelegen terrein met een gemeenschap pelijk zalencomplex. Daarmee zou een gebaar van verbondenheid tussen de kerken gemaakt zijn; werden belangwekkende investeringsbesparingen verkregen en men stelde nog een stedebouwkundige daad ook. Maar de ideële achtergrond van het plan vind ik het belangrijkste, zegt ds. J. Dirkse, die vertelt hoe plezierig het is te ervaren met hoeveel geestdrift dit voorstel van de Hervormde Gemeen te in Enschede en daarbuiten is ontvangen. Zuidelijk van de huidige stad verrijst, I een consultatiebureau, een jeugdsoos, een gescheiden door een brede groenstrook, leeszaal en bibliotheek, aan studiemoge- een nieuwe stad. Deze zal aanvankelijklijkheden voor degenen die daar thuis 20.000, later zelfs 50.000 inwoners gaan: '''its) moeilijk over kunnen beschik- tellen. De kern daarvan heet plan Wesse- j ken. lerbrink. waar thans de eerste huizen op j Enfin, u begrijot, hier ligt een perspec- het punt staan opgeleverd te worden. tief, dat je in gedachten al van de Voorlopige ontwikkeling: einde van dit jaar 400 woningen, eind 1967 1400 woningen en eind 1968 nabij de 4000 woningen, of 16000 in deze wijk. De globale te verwachten kerkelijke samenstelling zal zijn: rooms-katholie- ken 20 tot 30 procent; hervormden 25 tot 30 procent, geref. gezindte 10 procent, overige kerkgenootschappen 6 procent en onkerkelijken 30 tot 40 procent, d.w.z. een percentage ver boven het landelijke gemiddelde. Samen allemaal afzonderlijk door de nieuwe wijk verspreid te bouwen niet liever iets in onderlinge samenwerking kunnen ondernemen? Ds. Dirkse licht toe: in deze tijd elkaar zoeken kunnen we niet net blij ven doen of we niets met elkaar te ken hebben. Al zijn we niet één ideaal van de ene kerk blijft imn (nog?) onhaalbaar daarom zijn nog wel met elkaar verbonden. Nu w< de kans toe krijgen zouden we die i bondenheid prachtig tot uiting kunnen brengen. Praktisch zou dit het volgende kunnen betekenen. Op het gemeenschappelijk ter-, rein gedacht kan worden aan de groe ne „lonj?' in het centrum van de nieuwe wijk, waar de Hervormde gemeente al grond in optie neeft zou ieder zijn eigen kerkgebouw kunnen doen verrij zen. Daarnaast dan een groot, gemeen schappelijk gebouwencomplex voor ca techese, jeugdwerk, recreatie, club, vere nigingen, kortom al die typisch kerkelijk gerichte activiteiten. Hléér Schets van het nieuwe stadsdeel, waar het gemeenschappelijke kerkelijke centrum zal verrijzen. Boven: bestaand Enschede; daar onder een groenstrook en ten slotte, geheel onder: de „satel lietstad" met als kernplan (zwart op tekening) Wesselerbrink. De driehoek in het witte gedeelte, een groene „long", geeft de ver moedelijke plaats van het pro ject aan. mogelijkheid naar de andere voert. Ik persoonlijk zou net 't mooiste vinden als dit gemeenschappelijke servicecentrum zich zou kunnen ontwikkelen tot het na tuurlijke buurcentrum. Ten behoeve van de gehéle wijk uiteraard. Want dan geef je tegenover de buiten kerkelijkheid een stuk getuigenis dat er zijn mag. Door op deze wijze de drempel lager te maken zou veel vreemdheid ten opzichte van de kerk kunnen veranderen in openheid. Ook over de kerkgebouwen zelf valt natuurlijk heel wat te „mediteren". Geop perd is al de gedachte van drie kerken rondom een klokkestoel in stervorm: een rooms-katholieke, een protestantse (herv. en geref. gebruiken deze samen} en een dagkapel, een bedehuis, dat zondags speciaal voor de kerkelijke m derheden dienst zou kunnen doen. Maar ook dat staat geenszins vast. We zijn met het onderling overleg nog maa eerste plaatsbepaling toe. Opgeschort Die is echter hoopgevend. Stelt u zich voor: de rooms-katholieken waren in de Wesselerbrink al stortklaar. Ze hadden niet alleen grond maar ook reeds architect. Na ampel overleg is spontaan besloten deze r.k.-plannen voorlopig op te schorten in afwachting van de nieuwe ontwikkeling. Volledige medewerking het gezamenlijke project is in begin- toegezegd, Bij dc hervormden, ofschoon nog niet zo ver, heeft men even- ;ns van eigen plannen afgezien. Hóewei alle antwoorden officiéél Aiog iliet binnen zijn kan geconstateerd wor- uitzondering namelijk van de christelijke en de vrijgemaakt gerefor meerden. In concrete „ja" van: rooms-ka tholieken, hervormden, gereformeerden (Syn), vrij evangeliscnen, baptisten, lutheranen, remonstrants-gereformeerden en doopsgezinden. Verscheidene van hen, hoewel numeriek te kléin om ooit een eigen kerk in de wijk te kunnen hebben, stonden er op aan het project hun bijdra- te mogen leveren! Er moet nu snel verder gewerkt wor den. We zijn toch al aan de late kant. Om te beginnen is er de organisatorische kant: hoe zal de vertegenwoordiging zijn, hoe de programmering, hoe de fi nanciering, hoe de aansprakelijkheid, hoe de verdeelsleutel? Zo moet er natuur- soort dagelijks bestuur komen. Dan: wordt het project het werk van één architect of van een werkgroep? Enfin, u kunt zich voorstellen wat hier binnen afzienbare tijd allemaal gewrocht moet worden. Bekwame spoed niet te ontkomen zijn. In dit verband gaan de gedachten uit naar een ontruim-' de boerderij, inclusief grote schuur, in voorlopig wellicht de kerkdiensten ge. houden kunnen worden. Geestdrift is er in elk geval allerwege om zeer snel een bezonnen project gestal te te geven, 't Geldt immers een gebaar van de belijdenis dat we één moeten zijn in Hem. En, zo men wil, een erkenning van onze verlegenheid, dat we die eenheid geen gestalte weten te géven. Een 'gemeenschappelijke oproep ir nieuw stuk stad tot geloof in God. Sommigen zal dit alles wat ver gaan. Anderen niet ver genoeg. Denkend aan de toekomst mag iedereen er evenwel van door drongen zijn: wat heden maxi maal haalbaar heet, zal men morgen hét minimum noemen, Daarorm aanvaarden velen in Enschede deze bouwopdracht als uitdaging, gedachtig aan het bijbelwoord: God van de hem«: zal het ons doen gelukken. één keert daarna terug om Jezus te be-| danken. De paria mag niets, kan niets en be-i tekent niets. Na twintig eeuwen van verwerping komen de zending en de mis sie in deze streken en dan kunnen zij christen worden! De zending heeft ge zórgd. dat deze mensen vrijwel allemaal een bijbel kregen. Zij hebben er echter niets aan omdat ze niet kunnen lezen. Twintig eeuwen christendom en i stadhuis bij het komende vorstelijke twintig eeuwen verwerping staan zo I welijk in Amsterdam. Het conflict is ge- ontzettend ver van elkaar af, dat het rezen t,ussen de Nederlandse ^vereniging echt nu wel veel tijd zal vergen oml™1? fotojournalisten Centrum staatkundige vorming streeft naar samenwerking de kloof te overbruggen. De paria, de j erworpene, moet omhoog worden gebracht tot een menselijke wijze van leven. Honger en armoede is een grote vijand, maar in West-Pakistan beslist niet de grootste vijand, want dat is de onmenselijkheid aldus ir. Hessels. Inmiddels trekt de initiatiefnemer van de Voorschotense actie, ds. Krijn Smit van de ene gemeente naar de andere steeds hetzelfde herhalend: De Kerk moet zijn en blijven het geweten van de wereld. Zondagmorgen stond hij in het klei ne kerkje in Kockengen (Utr.). waar een gemeente van tweehonderd zielen een bedrag van 1.248,- bijeenbracht. Ir. Hessels heeft gisteren verteld over Zijn eigen gemeente bracht zondag de 800.000 christenen, die er in Pakistan 3.132,— bijeen. Gisteravond was het zijn. maar die men .Heen vindt onder de totaalbedrag van de actie van de ge- pinas - de uitRes'.otcnen. de verwor- meente Voorschoten f 31.000,—. Daar- penen. Waarom zijn deze mensen chris- u,..™ c 01 nnn ten geworden"1 Voor het geloof Beslist van f 27-ö®0- van de Gerefor- niet. Het is als dc tien melaatsen, die meerde Kerk van Voorschoten zelf en door Christus worden genezen, slechts 4000,was „vreemd" geld. Paria's dagbladen en tijdschriften anderzijds. RVD en NVF (fotojournalisten» zijn overeengekomen, nu slechts een beperkt aantal fotografen in kerk en stadhuis kan worden toegelaten, dat de opbrengst van de te leveren huwelijksfotot's ge stort zal worden in een bijstandsfonds van de NFV, waartoe een speciale stich ting in het leven zal worden geroepen. Hiermede zijn dagbladen, persbureaus en tijdschriften het niet eens, omdat op deze wijze de volledige technische en commerciële verantwoordelijkheid voor de in beide gebouwen te maken foto's uitsluitend bij een vakorganisatie zou ko nen te liggen. Er bestaat zo geen enkele waarborg voor een vakkundige behandeling van deze belangrijke zaak (binnen een uur I na de plechtigheden moeten 50.0001 van de regeling voorgesteld. Gedacht zwart-wit foto's en 5000 kleurendia's be-1 wordt aan een regeling volgens welke schikbaar zijn», zo is de redenering. Bo- onder verantwoordelijkqheid van de pers- vendien acht men van deze zijde de be- j bureau's gefotografeerd en afgewerkt zal stemming van dc opbrengst voor een worden. Naar vernomen wordt zouden min of meer willekeurig doel I onaanvaardbaar. I Op straffe van boycot samenwerking met haar zusterinstellingen, de Wiardi Beck- manstichting. de Abraham Kuypersstich- ting, de Savornin Lohmanstichting en de Telderstichting, aldus de voorzitter prof. mr. H. J. M. Jeukens in zijn openingsrede bij het vierde lustrumcongres van het centrum dat zaterdag te Utrecht werd gehouden. Het bestuur hoopt suggesties met betrekking tot samenwerking of ge zamenlijke activiteit afkomstig uit de zusterverenigingen positief te kunnen be antwoorden. Prof. Jeukens omschreef de taak van het centrum als het bevorderen van zelfstandige, zo deskundig mogelijke, maatschappelijke meningsvorming ten aanzien van in staatkundig opzicht rele vante vragen en vraagstukken. volstrekt I ook in de kring van de NVF-zèlf bezwa ren tegen de reeds overeengekomen rege- wijziging üng leven. Centrum van Hongaars protestantisme (Van onze kerkredactie) DEBRECEN De Hongaarse Gerefor meerde Kerk is van plan de herdenking van haar vierhonderd jarig bestaan luister bij te zetten door een uitgebreide restauratie van het beroemde col legium van Debrecen. In februari 1567 vond een historische synode in De brecen plaats. De overwe gende meerderheid van het Hongaarse protestantisme koos daar definitief tegen de anti-trinitariër3 en we derdopers voor de gere gend jaar worden herdacht, onder andere door de uit gave van een serie ge schriften. Daarnaast zal een jubi leumfonds worden gesticht voor de restauratiekosten van het collegium. de 1 deren te kunnen behou den". Het synode-modera- men van de Hongaanse Gereformeerde Kerk wil het behoud van het colle gium hiermee een zaak van de gemeenten doen zijn. Nodig is ongeveer dertig miljoen forint (een kleine drie miljoen gul den). Calvinisme Het collegium een middelpunt van het calvinisme in Midden-Eu ropa geweest. Ook heeft hej een grote cultuurhisto rische betekenis voor het Hongaarse volk. Thans zijn er nog van over een theologische hoge school en een gymnasium (het enige nog bestaande protestants-christelijke gymnasium in Hongarije). De bibliotheek, die 60.000 banden telt, is een van dc waardevolste van het land. Elk jaar opnieuw komen vele gasten uit binnen- en buitenland het collegium bezoeken. Het vorig jaar waren het er honderddui zend. Ongeveer tien procent j uitzendingen dc Hongaarse bevol- 1 daarstaat BAYBZ achter (Van een medewerker) In de ouderdom van ruim 42 jaar is na een langdurige ziekte te Zwolle overleden drs. J. van Dijl, leraar ge schiedenis bij het christelijk middel baar onderwijs. De heer Van Dijl, die in 1923 in Amsterdam werd geboren, trad na voltooiing van zijn academi sche studies in 1943 op als leraar aan het chr. lyceum te Zwolle. Hij had zich in de loop der jaren ge specialiseerd in de studie van de ge schiedenis der Europese vorstenhuizen. van de gevolgen van deze studie was portrettenverzameling van omstreeks 20.000 foto's. Dit verzamelen bracht hem in persoonlijk kontakt met vele leden van vorstelijke families, In 1964 na het hu welijk van prinses Irene, verscheen van zijn hand een ooeK „Op en om de Spaan se troon", waarin de geschiedenis der Carlisten is beschreven. De begrafenis zal dinsdagmiddag te Zwolle plaatsvinden na een rouwdienst om half twee in. de aula van het chr. lyceum aldaar. Classis Goes vraagt Waarom feest op biddag? (Van onze kerkredactie) GOES De classis Goes van de Nederlandse Hervormde Kerk heeft brief geschreven aan de generale synode, waarin de classis schrijft „on aangenaam getroffen" te zijn door het feit, dat de nationale manifestatie in het Amsterdam RAI-gebouw ter ge legenheid van het huwelijk van prin ses Beatrix is georganiseerd op de biddag voor gewas en arbeid. De classis dringt er bij de synode op tn, dat deze voorstelt, dat de activi teiten niet vóór half negen zullen be ginnen, als de kerkdiensten zullen zijn afgelopen. Niet alleen in de Nederlandse Her vormde Kerk, maar ook in de Gere formeerde Kerken en andere gere formeerde denominaties wordt elk jaar op de tweede woensdag in maart bid dag gehouden. Geschiedt dit met name op het platteland nog in vele geval len de gehele dag, de laatste jaren beperkt zich de biddag steeds meer tot een bidstond 's avonds, terwijl de bidstond in vele gevallen naar de zon dag is verplaatst. Toch was een protest van Zeeuwse kerken in 1959 nog aan leiding, om de Tweede Kamerverkie zingen te verplaatsen, omdat deze aan vankelijk op de biddag zouden worden gehouden. Secretaris-penningmeester W. F. Storsbergen van het Amsterdamse Oranje-comité, die de manifestatie in het RAI-gebouw organiseert, noemde het „erg jammer", dat de manifestatie samenvalt met de biddag. „Wij hebben er eerlijk gezegd niet bij stil gestaan. Overleg met kerkelijke vertegenwoor digers is er niet geweest. De datum is tevoren met het hof overeengeko men." De manifestatie duurt 's mid dags van drie tot vijf uur. De directe jen van radio en tv beginnen uur. Men kan er ook in het

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 2