Waarom doen we niets
met vele miljoenen?
Parijs blijft verward:
tussen mode en mal
Een veter, de kraan,
je zakdoek, 'n beker
On twikkelingsgeld
over: morele misser
Tuinbezitters vinden
hovenier te duur
Verontwaardiging bij volwassen vrouw
In winkels
duidelijk
onderscheid
Vereniging tot behoud
Waddenzee opgericht
DINSDAG 1 FEBRUARI 1966
Slagvaardiger
Doelmatiger
Meer coördinatie
(Van een onzer redacteuren)
De laconieke mededeling van minister Bot, dat een derde van het door de
overheid beschikbaar gestelde bedrag voor ontwikkelingshulp in 1965 on-
besteed is gebleven, zal velen hebben verbaasd en misschien zelfs wel met
verontwaardiging hebben vervuld.
Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat
van het zeer lage bedrag dat in 1965 gold
maar liefst een slordige honderd miljoen
is ,,over" gebleven?
Na herhaalde aandrang in het parle
ment en daarbuiten (met name door No-
vib en jongerenorganisaties) was ten slot
te verleden jaar besloten het bedrag te
verhogen, omdat de' nood zo immens is.
Ons land gaf immers ver onder de 1
procent van het nationale inkomen, die
als het absolute minimum voor een rede
lijke bijdrage beschouwd moet worden.
En nu dit!
Neen, zeer weinigen kunnen enig be
grip opbrengen voor deze onverkwikke
lijke ontwikkelingen. Natuurlijk zullen er
best argumentaties aan deze gang van
zaken ten grondslag liggen, die formeel
hout snijden. Maar ideëel? En psycholo
gisch ten opzichte van ons volk, waaron
der een toenemend daadwerkelijk begrip
voor het ontwikkelingsvraagstuk naar vo
ren komt?
Eerlijk gezegd moet het verbazen, dat
de minister in dezelfde Kamercommissie-
vergadering tijdens welke hij de „overge
bleven honderd miljoen" onthulde, er
over sprak dat nog altijd tweederden
van de wereld in barre armoede moet
Triest
Zoiets zou zonder meer lachwekkend
heten als het niet droevig was. Men
kan «ich in gemoede afvragen wanneer
by de overheid het inzicht baan zal bre
ken dat ze de VERPLICHTING heeft by
het op welke wyze ook niet kunnen
besteden van begrote gelden deze elders
verantwoord tot gelden te brengen.
De hoofdposten die „over" bleven wa
ren bestemd geweest voor a. het EEG-
ontwikkelingsfonds en b. het VN-fonds
jen behoeve van West-Irian.
Wat het EEG-ontwikkelingsfonds be
treft wordt ter verklaring het z.g. pijplei
dingeffect ten tonele gevoerd. Bedoelde
post heeft voornamelijk betrekking op
Afrikaanse landen. Economisch is bere
kend, dat bij een niet nog breder worden
van de kloof van armoede in die landen
pér jaar totaal x miljoen gulden aan
investeringen nodig zijn. Op grond hier
van heeft Nederland destijds zijn deel
voor het jaar 1965 begroot.
Echter kan men wel begroten, het hulp
vragende land moet die investeringen
ook kunnen verwerken, hetgeen door
allerlei omstandigheden helaas niet altyd
mogelijk is. Dit nu noemt men het püp-
leidingeffect: je kunt slechts zoveel geld
door de pUpleidlng pompen als die leiding
verwerken kan.
stellen. Behalve onze overheid die reeds
allerlei projecten voor zijn rekening
nam en neemt, zijn er in ons land ruim
zeventig particuliere organisaties, inclu
sief missie en zending, die zich op eniger
lei wijze met ontwikkelingshulp bezig
hojden.
Het geheel vertoont een dermate bont
beeld, dat elke efficlency-deskundige er
met graagte zyn tanden in zou willen
zetten om In dit hele scala van ontwikke
liugsmogeiykheden naar een alomvatten
de aanpak te zoeken, die dus de totaliteit
der hulpverlenende Instanties zo doelma
tig mogeiyk tot gelding laat komen. En
dat kan, zonder eigen verantwoordelijkhe
den en eigen beweegiykheid te scha
den.
Tot op heden is het zo. dat twee min
of meer uitzonderlijke hoofdlijnen zijn te
onderscheiden. Enerzijds de overheid.
uitgezonden. Ze komen ervarener dan
ook terug, willen meestal graag
maar gunnen doorgaans niet opnieuw
worden uitgezonden, want het contract is
afgelopen. Hernieuwde inzet bi ij kt i:
praktijk veelal onmogelijk, terwijl
j jist om deze krachten kan zitten
springen. Waarom geen contracten voor
larger dan twee jaar?
Het laatste voorbeeld. Een dokter uit
■r. ontwikkelingsteam constateeit bij
net houden van polikliniek dat baby':
ondervoed raken Oorzaak: na dc borst
■oeding geven dt moeders knolgewassen
als voedsel. Nodig zou zijn babyvoedsel
zoals melkfabrieken in ons land dat op
dc markt brengen. De dokter schrijft dit
huis.
Actie liep dood
Zijn moeder wil aan de gang met
actie, die een forse zending babyvoedsel
dit land moet opleveren. Ze deelt
baar plan mede aan de overheidsinstan
tie die haar zoon uitzond. Reactie: neer
mevrouw dat is onze taak. Maar tot op
heden is er nimmer babyvoedsel in het
betrokken gebied gearriveerd!
een gecoördineerde aanpak
overheid en particuliere organisaties
zouden moeilijkheden als deze veel
gemakkelijker en veel sneller tot een
lossing kunnen komen. Indien in het
ran de dokter naast diens ontwikke
lingsteam er ook in datzelfde gebied
dere hulpverlenende organisaties zouden
werken dan zou in acuut blijkende noden
die onverwacht opdoemen op de snelst
denkbare wijze kunnen worden vooor
Bijvoorbeeld door een bliksemactie op
het thuisfront, te organiseren door de
particuliere sector. De vraag zou ook
der meer tot de particulieren kunnen
komen; Novib, of wie dan ook, doe eeni
zou zoiets als een centraal werkcen
trum moeten zijn, waar overheid en par
ticuliere organisaties, later wellicht ook
het bedrijfsleven, elkaar konden ontmoe-
om gezamenlijk te zoeken naar d€
beste, de meest verantwoorde wijze var
hulpverlening door ons land. Dan kon
een klimaat voor gecoördineerd optreden
op het gebied van ontwikkelingshulp
ontstaan ook inzake de voorlichting,
Een landbouwer in de Andes
over helpen schakelen van de
houten ploeg naar de moderne
landbouwmachine, vergt een mate
van kennis- en ervaringsover
drachtdie heel groot is. Deze
werkelijkheid is er mede de oor
zaak van dat kennisoverdracht
vaak achter blijft bij kapitaals
overdracht.
bonden zijn zou men wellicht veel slag
vaardiger met het begrotingsgeld om kun-
gaan. Dit geldt temeer daar immers
omvangrijker bedragen ter beschikking
komen.
West-Irian
Met het VN-fonds voor West-Irian ligt
het weer even anders. Hier is het pro
bleem van politieke aard. Men weet, dat
Indonesië alle betrekkingen met de Ver
enigde Naties verbroken heeft. Datzelfde
land heeft ook het beheer over West-
Irian. Gevolg: het geld kan niet besteed
worden.
Niet, dat geen begrip mag opgebracht
worden voor moeilijkheden van politieke
of andere aard (pijpleidingeffect),
tuurlijk kunnen er zich te allen tijde
standigheden voordoen, waarbij gereser
veerd kapitaal niet besteed kan worden.
Maar behoeven dergelijke obstakels in
de besteding nu per se een belemmering
te zijn om althans de uitgetrokken begro-
tingsgelden toch al niet aan de hoge
kant, al is er verbetering te besteden?
Natuurlijk moeten verdragsmatige toezeg
gingen te allen tijde worden gehonoreerd,
maar door bijvoorbeeld ook- te werken
met fondsen waaraan géén rechten
Technische bijstand houdt ook in
elementair onderwijs, zoals hier
in dit wel heel erg provisorische
schooltje.
Beweeglijker
Maar dan dient ons land de zaak niet'
zuiver ambteiyk, niet louter verdragsma
tig verder te verwerken zoals thans ken-
neiyk geschiedt. Neen, dan dient men z<
beweeglijk te kunnen handelen, dat die
gelden op een andere manier op even bU-
zonder verantwoorde wjjze (hier houdt de
overheid terecht aan vast, want het gaat
om gemeenschapsgeld) worden besteed.
Dat kan heus, daar hebben we by onze
informatie genoeg deskundigen met
hartgrondig „ja" op horen reageren! De
nood is immers te groot.
Men zou het ook anders kunnen zeg
gen en hier raken we de onoverzichte
lijke wijze waarop tot op heden vanuit
ons land ontwikkelingshulp wordt ver
leend. Er zou de vrijheid moeten komen
een zodanig bestedingsschema van Neder
land op te zetten, dat men uit kon gaan
van verschillende hoge prioriteiten- Zo
dat men, als er ergens een kink in de
t Lestedings) kabel zou komen elders met-
en door kon gaan. Dit is een taak, die
overheid en particulieren TEZAMEN zou
den moeten verrichten.
anderzijds de particuliere organisaties
die gelukkig al wel de allereerste stap
tot elkaar deden. Het is namelijk sinds
kort mogelijk dat organisaties van de
staat, na grondig onderzoek, medefinan
ciering kunnen ontvangen. Ook de bunde
ling in het jongeren-ontwikkelingswerk
duidt in de goede richting, evenals de
stichting onderwijsfonds, die bundelend
in de gang wil gaan.
De eerste stap dus. Maar meer ook
niet, omdat, ook onder de gewijzigde ver
houdingen, overheid en particulieren te
veel op hun eigen front biyven opereren
Terwijl het toch mogelijk moet worden
geacht spoedig te komen tot één aanpak
van ontwikkelingsprojecten, een aanpak,
liet alleen dienstig kan zijn aan een
zo economisch mogelijke uitvoering (de
hoogst denkbare prestatie tegen de minst
denkbare inspanning), maar die ook als
bijdrage van waarlijk nationale
aard, een uiting van Nederlandse solidari
teit kan worden beschouwd.
Daar zijn we nog bij lange na niet
Integendeel, de voorbeelden van allerlei
kortsluitingen en onvolkomenheden lig-
voor het grijpen. We noemen er
slechts enkele, ter illustratie.
De overheidsgelden voor ontwikkelings
hulp zijn in handen van allerlei departe
menten. Dit bemoeilijkt een gecoördi
neerd optreden zeer.
Een ander voorbeeld. Jongeren-vrijwil
ligers kunnen voor twee jaar wordeh
Structureel
Een uiterst moeilijke taak, dat wel. Bij
ontwikkelingshulp in de ware zin moet
het immers gaan om structuiele hulp
d.w.z. een zodanig geplande hulp, dat het
land zich mede daardoor op een hoger
c-conomisch plan zal kunnen gaan bewe
gen, waardoor op den duur de armoede
;.al gaan verdwijnen.
Voor de hand lijkt evenwel te liggen
bij het toch al complexe vraagstuk
tie ontwikkelingshulp in de wereld, eerst
orde op eigen (Nederlandse) zaken te
Inventarisatie
POTTER'S CATARRH
PASTILLES
PERSONALIA
DEN HAAG Tot lid van de kies
raad is benoemd mr. W. J. Geertsema,
burgemeester van Wassenaar en lid van
de Tweede Kamer. Door deze benoe
ming is voorzien in de vacature, ont
staan door het ziah niet herkiesbaar
stellen van mr. L. A. Nijpels.
Benoemd tot officier in de orde
van Oranje-Nassau dr. Th. I. J. M. Deelen,
geneesheer-directeur van het St. Elisa
beth's gast- of ziekenhuis te Amersfoort
0 Benoemd tot officier in de orde
Oranje-Nassau dr. G. F. van Balen, inter
nist te Den Bosch.
Negentig procent doet onderhoud zelf
Helft van tuiniers
ijn „beunhazen''
(Van onze soc.-econ. redactie)
DEN HAAG Van de ongeveer
twee miljoen particuliere tuinbezit
ters in ons land maken slechts circa
200.000 gebruik van de diensten van
een hovenier. De overige 1.800.000
verzorgen hun tuin geheel op eigen
houtje, deels omdat zij de hovenier
te duur vinden, deels omdat zij het
tuinwerk plezierig vinden om zelf te
doen.
Herman en Henk wagongevangenen)
heeft gehouden in opdracht van het
Produktschap voor Siergewassen op
erzoek van de Kring Bloemist Hove
niers van dc Vereniging „De Neder
landse Bloemisterij". In de ogen van
het publiek is dc hovenier duur- Zelfs
een-zesde van de tuinbezitters in de
hoogste welstandsgroep is dezelfde me
ning toegedaan.
Helpen hij „zelf doen'
Dit wijst volgens het enquêterapport
op de wenselijkheid van arbeidsbesparen
de maatregelen van de zijde der hove
niers Hierbij kan gedacht worden aan
het vermijden van transportkosten door
te streven naar combinatie van nabU-
gelegen objecten en aan een zo doelmatig
mogelijke inrichting van de tuin.
Ook kan de hovenier streven naar ver
laging van de kosten van het tuinonder
houd door te trachten de tuinbezitter in
meerdere mate bepaalde werkzaamheden
zelf te laten doen en hem daartoe een
zekere ..opleiding" te geven. Voor vele
tuinbezitters is de hovenier toch al
iemand, die vooral aanvullende diensten
verleent, wanneer men zelf6 iets niet
Er zou op dit te creëren niveau eer
algehele Inventarisatie van mogeiykhe-
den die Nederland te bieden heeft kun
nen plaatsvinden. De totale Nederlandse
hulp op ontwikkelingsgebied of wat daar
voor doorgaat zou er op zyn waarde
moeten worden getoetst, in casu onderge
schikt moeten worden aan de planning
van het betreffende land.
Als het begin hiervan zou men kunnen
beschouwen een globale inventarisatie
die Buitenlandse Zaken in samenwerking
met Novib heeft gehouden, welke is neer
gelegd in een binnenkort als Kamerstuk
verschijnend geschrift. Dat kan een goed
uitgangspunt vormen. Hierin vindt men
een overzicht van het werk dat de par
ticuliere organisaties thans doen.
Het fPuri er dan ten slotte om alle hulp
zodanig te richten, te coördineren, te bun
delen, dat overheid en particuliere orga
nisaties zoals dat ook op andere gebieden
(typisch Nederlands!) zo vruchtdragend
biykt te functioneren, elkaar aanvullen.
Dat vereist meer inventiviteit dan tot nu
toe Is gedemonstreerd. Met name ook van
de zyde onzer buitenlandse diplomatieke
dienst, die onschatbare diensten zal kun
nen bewyzen door de mogelijkheden voor
ons land in de betrokken landen niet al
leen te zien, maar ook (onder meer in
psychologisch opzicht; een subtiele zaak!)
juist te beoordelen.
(Van een onzer verslaggevers)
ENSCHEDE Kamer 369 van het
Sint Franciscuspaviljoen lijkt toel
een vertrek met jubilarissen, zo
vaak worden de daar liggende
twee mannen gefeliciteerd. Och,
Herman v. d. Heuvel (24) en Herik
Stanz (25) uit Rotterdam worden
er niet moe van. Het is heel wat
lolliger hier als prinsen verzorgd
te worden dan als gevangenen vijf
dagen lang door Nederland te wor
den gereden in een goederen
wagon. koud, nat, dorstig en ver
suft door de eindeloos voortkrui-
pende uren.
We dachten dat we er nooit meer
uit zouden komen, is hun voornaam
ste commentaar op de vijf etmalen
verblyf in de wagon die vol lag met
PARIJS Ook bij Castillo weer die
enorme tegenstelling tussen mooie
uitgebalanceerde kleding en dolle
dwaasheden, die meer revuestijl
insinueren dan mode voor de ge
wone vrouw.
Mooie tailleurs met envelopperokken. De
inslag zit voor opzij. Langere tailleur
jasjes. d.w.z. net tot de heup. Veel ver
dekte sluitingen, die we terugzagen bij
de mantels. Naast rechte rokken ook
plooirokken en rokken met een heel
lichte klok. Er zijn ronde kraagjes ent
kragen met revers. Veel combinaties
van japon met manteltje De lijfjes van
de japon of de blouse zyn wel erg hel
en meestal in twee felle kleuren. Ook
de japonnen hebben de enveloppe-stijl
Voor de cocktail; mousseline toiletjes
met heel kort lijfje en dan fladdert de
rok wijdt uit.
Fladderen doen ook de vlinders, die
Castille rondstrooit. Om het hoofd
van de bruid, in het bruidsbouquet,
of op een avondjapon: bezaaid met
cellofaan vlinders. Merkwaardig wa
ren een paar zijden avondmantels,
bedrukt met het dessin van een
tijgervel, maar geen imitatiebont.
Een was geel, de ander rood. Prach
tig borduursel in moderne stijl.
Onzekerheid
Heel het modebeeld, dat in Parijs
geven is, wijst op onzekerheid. De mode
heeft zich altijd gepresenteerd voo
„ideaal" vrouw: slank, jong, liefst
mooi. Nu de vrouwen allemaal jong wil
len blijven, maar dat natuurlijk niet
kunnen en de jeugd een enorme belang
stelling voor de mode heeft ontwikkeld,
(Van onze moderedactrice)
hebben de ontwerpers zich gericht op
die jeugd, mét alle buitenissigheden,
welke de jeugd eist. Maar chic eist iets
anders. Daardoor de tweeslachtigheid
van alle collecties.
Verontwaardiging
O O
En ook de verontwaardiging
volwassen vrouwen. Ze weten im
mers veel te goed. dat ze zich ir
teenerkleding alleen maar belache
lijk maken. Ze willen wel een nieuw»,
mode of ook desnoods de rokken tot
de knie accepteren. Wel, die nieuwe
mode is er. De algemene lijn is:
korte tailleursmanteltjes, rechte,
maar geen strakke rokken, flou
taille, rechte japonnen. Veel donker
blauw met wit, veel wit alleen.
Alle nqpnees groen, geel en pastel-
Onderscheid
Er zal straks in de winkels ongetwijfeld
een duidelijk onderscheid komen tussen
de teenerkleding en de garderobe voor
de volwassen vrouw. Aan de laatste de
verantwoordelijkheid in het goede vak
te kiezen.
Overigens is het wel merkwaardig, dat
veel vrouwen van laten we zeggen
boven de veertig, jaren en jaren lang
elke nieuwe mode genegeerd hebben
en het saaie deux-pièces. de overdrukke
blommenjapon zo trouw zyn gebleven,
maar nu alarm slaan.
Misschien leren de twee partijen iets
van de verwarrende situatie, die Parijs
gesticht heeft. De mode-ontwerpers
rekening te houden met de volwassenen
en de vrouwen zich wat meer mode
bewust te kleden.
Benoemd tot ridder in de orde
Oranje-Nassau, de heer A. P. C-sizik te
Aalsmeer, secretaris van het Bedrijfschap
de groothandel in bloemkwekerij
produkten.
Vertroeteld door een verpleegster
liggen htyde twee jonge,,avontu-.
rïers die vijf'dagen waren 'opgeslo
ten in een spoorwagon. Rechts de
24-jarige Herman v.d. Heuvel uit
Schiedam en de 25-jarige Henk
Stanz uit Rotterdam.
stinkende rubber. Ze hadden woens
dag j.l. een laadkarweitje voor een
cargadoor, bij wie ze in dienst zijn,
opgeknapt en er zou iemand komen
om ze ander werk te geven. Die „ie
mand" kwam niet dadelijk en ja, wat
doe je dan by miezerig weer? Je
maakt het je wat comfortabel en
doet een tukje.
Uren moeten de beide mannen heb
ben geslapen. Toen ze wakker werden
denderden ze in de inmiddels afgeslo
ten wagon ergens over de Veluwe. „Er
werd hier en daar gerangeerd en dan
probeerden we door schoppen en
schreeuwen de aandacht te trekken.
Maar niemand hoorde ons", vertelden
zij.
Henk: De dorst was het ergste. We
gebruikten onze zakdoeken als beke>
en wriemelde een veter of een das als
een gootje naar buiten, die dan de
kraan moest voorstellen. Lekker
het allesbehalve, maar je droge keel
ging er een beetje mee weg.
Lekker roken
Vijf dagen en nachten al maar roepen,
al maar geen eten, dat maakt je ka
pot en versuft, zeggen de jongeman
nen. die nu niet welbehagen
tegen de ziekenhuis voorschriften
in hun sigaretjes mogen roken in
hun bedden, waar voor tijd tot tijd
een lief verpleegstertje verschijnt
om te vragen „of de heren nog iets
believen".
Eindelijk, maandagmorgen na een
weekeinde op het stationsemplacement
gestaan tc hebben merkte NS-man
Klaassen dat we opgesloten zaten en
hij opende de deur. Henk was vol
komen versuft en bleef liggen alsof er
niets gebeurde.
Maar toen ging alles vlug: koffie, politie,
ziekenwagen, een heerlijk bed en wat
een verzorging. Waarom men de jon
gelui niet miste? Vrij eenvoudig
Stanz woonde pas bij zijn zuster in,
die het niet gek vond dat haar broer,
ten slotte een man van midden twin
tig. een paar dagen wegbleef. En Van
den Heuvel had een weck geleden van
kamer gewisseld van Schiedam naar
Rotterdam. Op dat laatste adres had
men geen aanleiding over de kamer
huurder ongerust te zijn. want men
kende zyn gewoonten nog niet.
i kan.
Ook in de met-particuliere sector
huldigt men veelal de mening dat
hoveniers duur zijn. Hier komt nog bij
dat de hovenier moet concureren met
eigen personeel, gemeentelijke plant
soenendienst e.d.
„Ernstig euvel"
Van de ca. 200.000 tuinbezitters, die
>or het onderhoud van hun tuin regel
matig een hovenier inschakelen, maakt
ongeveer de helft gebruik van niet-
erkende hoveniers, zgn. beunhazen Dit
wordt vooral in de kleine steden en in
de met-stedelijke industriegebieden een
„ernstig euvel" genoemd.
Ook evenwel in de grote steden doet
dit verschijnsel zich sterk voor, omdat dc
erkende hoveniers hier over het alge
meen met personeelstekort kampen. Het
enquêterapport noemt uitbreiding van het
aantal vakbekwame werkkrachten in deze
steden dringend gewenst Het hoveniers
bedrijf blijkt ook te kampen met een
aanzienlijke vergrüzing: ca. 31 procent
van de hoveniers is ouder dan 60, en ca.
62 procent ouder dan 50 jaar.
Voor de sier
Ongeveer twee-derde van de tuin
bezitters gebruikt de tuin alleen voor
de sier en naar schatting houdt onge
veer de helft van de Nederlandse vol
wassen bevolking, die een tuin heeft,
van tuinieren (in de drie grote steden
minder). Tuinieren als vrijetijdsbeste
ding (meer dan twee uur per week)
komt relatief het meest voor op het
platteland en het minst in de drie gro
te steden. Het verzorgen van kamer
planten daarentegen doet men relatief
het meest in deze steden-
Ca. 80 procent van de tuinen is goed
verzorgd en het beeld van de tuinen is
overwegend convectioneeL Een en ander
hangt nauw samen met de welstand van
de eigenaar.
De enquête heeft voorts ojti. een zekere
passiviteit aangetoond van de woning
bouwverenigingen t.a.v. de tuinen. Eén
van de redenen, die worden genoemd, is
dat door de veranderde levensomstandig
heden de bewoners vaak liever een par
keerplaats hebben dan een tuin
GRONINGEN. Op initiatief van de heer Kees Wevers te Korter.hoef is
de landelijke vereniging tot behoud van de Waddenzee opgericht, die is ge
vestigd ir. Harlingen. De vereniging stelt zich ten doel de bevordering van de
belangstelling voor de Waddenzee en de Waddeneilanden in de ruimste zin en
streeft naar een zo goed mogelijk behoud van de natuurlijke staat van dit ge
bied. Zij wil daartoe een zo uitvoerig mogelijke documentatie bijeen brengen.
Voorzitter van de vereniging is mr. G. A. de Lange te Vlieland. De vereniging
telt nu reeds 200 leden .verspreid over het gehele land. Statuten en huishoude
lijk reglement zullen worden uitgebracht op de algemene ledenvergadering die
begin mei zal worden gehouden. Op 1 maart wil men starten met de uitgifte
van een maandblad.
Rustig weer
DE BILT Een zwak front lag
vanmorgen vrijwel stil over het mid
den van ons land. De lucht aan de
noordkant van dit front was kouder
dan die aan de zuidkant. In Groningen
daalde b.v. plaatselijk de temperatuur
tot een graad boven nul, terwijl in
Brabant en Limburg geen temperatu
ren lager dan 7 graden voorkwamen.
Intusen ontwikkelt zich van IJsland
tot in onze omgeving een rug van hoge
luchtdruk. Dezebeweegt zich heel lang
zaam naar het oosten. In verband hier
mee zal er vannacht en morgenochtend
weinig wind zijn met plaatselijk mist
en in de noordelijke provincies mini
mum temperaturen dicht bij het vries,
punt. In de loop van morgen zal de
invloed van een diepe, op het midden
van de oceaan aanwezige depressie
merkbaar worden. Er komt dan een
zwakke tot matige zuidelijke wind,
waardoor de zachte, in de zuidelijke
provincies aanwezige lucht weer enig
terrein wint. De neerslagkansen zijn
klein.
Zon en maan
Woensdag 2 februari: zon op 8.19, onder
17.29; maan op 13.17, onder 5.58.
Zaterdag 5 februari: volle maan.
HET ff EER IN EVROPA
Rapporten hedenmorgen zeven uur
Sc °a Ij? z3
Parijs10'
Grenoble
Nice
BerlUn
Athene
Rome
Barcelona
Madrid
Mallorca
vlndatll -2 -3
/indstü 13 io
wlndsUl 14
