Piet Sybrandy,
terug in Songfestival
Het geheime dorp
Eens: Nederlandse
Pat Boone
zanger-af
r&vltcf
rGRIEP? NEEM DIREKT EEN AKKERTJE'
Vanavond laatste feiten
over Zuid-Afrika
DINSDAG 1 FEBRUARI 1966
ETHERGOLVEN-ETHERGOtVÏN-ETHERGOlVEN-ETHERGOlVEN
UHERGOtVEN-ETHERGOlVEN-ETHERGOlVEN-ETHERGOlVEN.
(Van onze radio- en tv-redactie)
BUSSUM Voor Piet Svbrandj-
was het een volkomen verrassing,
die uitnodiging om (nog eens) mee
te doen aan het Nederlandse Song-
festival. Twee jaar geleden zette S
hij een punt achter zijn zangerscar-
rière die nooit zo overbluffend is
geworden, maar in de vorige zomer 1
maakte hij „voor de grap" nog eens
een plaatje. 1 «i
En wie had verwacht, dat juist
dit plaatje aanleiding zou worden 3p|L
tot deze uitnodiging? „Maar ik doe
het graag, al zat ik er niet op te
wachten", zegt hij, „ik heb het wel
heel erg druk met mijn zaak WË WËm
maar ik ben- vrij man en kan mij
dus voor honderd procent geven
aan iets wat ik leuk vind. Hieraan
meedoen, bijvoorbeeld
Piet Sybrandy was nog maar een
Jongen van 17 jaar, toen de Pat Boone
rage uit Amerika overwaaide naar
Europa en ook Nederland er niet aan
ontkwam.
Pat Boone was een van de eerste
„idolen", zoals wij die in de afgelopen
tien jaren leerden kennen. Handige re
clame-agenten lanceerden hem als „de
ernstige, theologie studerende jonge
man, die zoveel voelde voor het reli
gieuze en fijne lied temidden van de
lawine van tienermuziek die destijds,
in 1957, begon te rollen".
Het beoogde doel werd glorieus be
reikt: tal van christelijke jongeren,
die nog voor de drempel van de nieu
we lawaaimuziek aarzelden, voelden
zich plotseling opgenomen in het grote
geheel: Pat was het, die ze met één
stap over die drempel heen leidde.
Zijn rijzende ster, die weldra een
snelheid als van het licht ontwikkelde,
straalde ook gunstig neer op een ande
re jongerenactie: de invoering van het
geestelijke lied op moderne ritmische
melodieën in godsdienstoefeningen.
Het sloot allemaal prachtig in elkaar
en Pat was de grote man, met een
extra aureooltje, omdat hij niet meer
zo jong was en toch deze richting
aandurfde...
Enige jaren later, toen de legende
niet meer vol te houden was en het
uitkwam dat Pat Boone nooit iets met
theologische studies te maken had ge
had en de reclame had geprofiteerd
van het feit „dat hij er zo'n goed ge
zicht voor bezat", speelde die onthul
ling al geen rol meer. Pat verzonk al
naar het tweede plan en aan het doel
was voldaan: de jeugd had de gelegen
heid aangegrepen en kon nu heel best
zelfstandig verder, zonder Pat als vlag
Piet Pat
Intussen echter was Piet Sybrandy
een van de jongelui (toen nog niet
eoht tieners geheten) die in 1957 pro
fiteerden van Boone's populariteit. Zo
als in vele landen werd ook bij ons
een wedstrijd gehouden: wie kon zich
meten met de grote Pat? Wie kon „de
Nederlandse Pat Boone" worden?
Herinnert U zich die maandagavond
nog? Het festijn was in Amsterdam en
tot Ieders verbazing werd een onbeken
de jongeman, Piet Sybrandy geheten,
uitverkoren. Ook hij had dat stille,
„in". Zijn enorme succes werd „Het
ruwhouten kruis": hij kon het niet
genoeg zingen, de plaat vloog weg, de
platenmaatschappij kon de vraag nau
welijks bijhouden.
Hoofd koel
Vier jaar lang bleef Piet Sybrandy
Piet Pat. Toen taande de belangstel
ling voor zijn uitgesproken genre zo
ver, dat er „geen brood" meer in
zat.
En dit is nu de waarde van een man
als Piet: hij hield het hoofd koel en
was zo verstandig in te zien, dat er
voor hem geen toekomst als liedjeszan
ger was weggelegd. Hij koos er een
andere werkkring bij.
Ronduit erkent hij: „Ik heb als zan
ger nooit aan de top gestaan, ik was
een goede middenklasser". Zonder
spijt heeft hij zich daarom twee jaar
geleden definitief teruggetrokken.
Op het ogenblik is Piet Sybrandy
een aardige, vlotte jonge zakenman,
die op 25-jarige leeftijd een eigen re-
kindertjes, waar hij gek mee is. Hij
heeft als directeur een drukke werk
kring, maar houdt (ook alweer heel
verstandig) voldoende tijd over voor
het beoefenen van zijn hobbies, waar
van het zingen de belangrijkste is ge
bleven.
Dat hij intussen nog altijd iets weg
heeft van Pat Boone, zult U vanavond
kunnen zien, als hij zijn drie liedjes in
de tweede voorronde van de Neder
landse wedstrijd voor Luxemburg
zingt.
Het zal Piet er dan niet in de eerste
plaats om te doen zijn, straks in de
M-finale te winnen: hij vindt het mee-
- - 3 doen op zichzelf al een heel plezier.
1 Het is trouwens niet de eerste keer,
dat hij meedoet: in 1960 was hij ook
van de partij. Hij zong toen het liedje
„Niet voor mij" van Pieter Goemans,
dat Greet je Kauffeld in de finale
bracht, waar het werd verslagen door
Rudi Carrell's „Wat een geluk" van
Willy van Hemert. Een liedje dat op
het Eurovisie-festival in Londen als
een baksteen zakte, maar Rudi toch
veel populariteit bezorgde.
En nu maar eens zien, hoe Piet Sy
brandy het vanavond in zijn „come
back", welke hij feitelijk te danken
heeft aan zijn reclame-connecties met
grammofoonplatenmaatschappijen
(waardoor hij de kans kreeg nog eens
een plaatje te maken) zal doen. Of er
een kans voor Luxemburg in zit?
De week zal het leren.
Voor Luchtmacht
was 1965 een
veilig vlieg jaar
DEN HAAG Ondanks het feit dat ir
1965 tweemaal zoveel vlieguren met
Lockheed F 104g Starfigliters van de
Koninklijke Luchtmacht zijn gemaakt als
in 1964, is het aantal ongevallen met dit
type supersone straal jachtvliegtuig per
tienduizend vlieguren met niet minder
dan veertig procent verlaagd. Dit blijkt
uit de vliegveiligheidscijfers over 1965
van de Koninklijke Luchtmacht.
Het jaar 1965 wordt voor de Konink
lijke Luchtmacht een gunstig en veilig
vliegjaar genoemd.
Het aantal vliegongevallen per tien
duizend vlieguren van alle bij de Lucht
macht in gebruik zijnde schroef- en
straalvliegtuigen kwam in 1965 op 13,7,
tegen 14,9 in 1964 en 18,9 in 1963. Van
dit nieuwe laagterecord van 13,7 onge
vallen per 10.000 vlieguren was een aan
tal van 11,2 van lichte aard en een
aantal van 2,5 ernstig.
De verbetering in de daling van hel
aantal ongevallen bliikt, als men hei
over een reeks van jaren ziet: in*n-
1959: 21,0, 1960: 22,5, 1961: 21,5
Hilversum I 402 m. KRO: 19.00 Nieuws.
19.10 Aktualiteiten. 19.30 Stereo: Metropo-
le-orkest en zangsolist. 20.00 Radio Kameror
kest en solist (opn). 20.45 Viool en piano
opn). 21.30 Stereo: Orgelconcert. 21.55 De
lingende Kerk. 22.15 Zie. ik maak alles
nieuw. 22.30 Nieuws. 22.40 Epiloog. 22.45 Lich
te grammofoonmuziek. 23.55-24.00 Nieuws.
Hilversum II 298 i
18.17 Actualiteiten met Marathom
Licht orkest met zangsoliste. 18.55 Voor i
kleuters. 19.00 Gesprc
.15 Ontmoetingspunt der levensoi
„:n. 21.40 Stereo: Utrechtse
ging. 22.10 Dansmuziek. 22.25 Ik geloof, dat,
21,0.
Raspoetin wordt
weer vermoord
(Van onze radio- en tv-redactie)
NEW YORK. De 80-jarige Russi
sche prins Felix Joesoepoff, die in
1916 de gevreesde monnik Raspoetin,
intrigant aan het Tsarenhof, vermoord
de, heeft de BBC toestemming gege
ven om een nieuw televisiespel aan dit
onderwerp te wijden. De BBC had het
Amerikaanse stuk willen overnemen,
maar aangezien prins Felix daarover
enige tijd geleden een proces heeft
gevoerd, meende de Britse omroep
voorzichtiger te doen met het histori
sche feit te laten herschrijven.
U zult zich wel herinneren,
prins Felix zijn proces verloor. Hij
in het geweer gekomen tegen de
ernstige in het wat volle gezicht, ook Amerikaanse televisie (N.B.C.), omdat
hij zong, a la Pat, warm en overgege
ven het populaire geestelijke lied.
Goos Kamphuis van de NCRV-radio
was er ogenblikkelijk bij en vlak na
zijn zege stond Piet al voor de micro-
Zelfs al ging het toen nog niet alle
maal zo onstuimig vlug als nu en al
was er geen direct optreden voor cle
camera's bij, toch maakte Piet Pat
meteen furore. Iedereen praatte over
hem, iedereen vierde hem en de tie
ners liepen met hem weg. Piet was
helemaal in de mode, ook al bleef hij
er zelf bijster kalm onder.
Zijn vasthoudendheid aan het geeste
lijke lied bezorgde hem in de eerste
jaren heel wat roem, want dat was
het uitgezonden spel werd aange
toond, hoe de prins zijn vrouw naar
Raspoetin zond om hem naar de plaats
te lokken, waar zijn moordenaar
wachtte. Joesoepoff bestreed dit hef
tig: zijn vrouw had er destijds niets
mee te maken. Smaad en belediging,
riep de prins uit voor de rechter, maar
die besliste dat de Amerikaanse maat
schappij gelijk had: de moord op Ras
poetin is verjaard en een brok histo
rie geworden. Dus mag men er vrijuit
romantische verdichtselen aan toevoe
gen.
De BBC waagt het er echter niet op.
Met toestemming van de prins is
de Ierse schrijver Kieran Tunney
opdracht gegeven, een nieuw verhaal
te maken.
VANAVOND TE ZIEN
over Zuid-Afrika.
Nederland 1 NCRV
7.32 uur (NTS) Engelse les gevorderden
8.20 uur (NTS) tweede ronde Songfestival met Piet Sybrandy.
8.45 uur voortzetting van de serie „Huwelijksvoorwaarden".
9.15 uur 5e aflevering Ooggetuige-seru
9.55 uur komische politiefilm (Duits).
Nederland 2 VARA
8.01 uur voortzetting van het thriller-feuilleto^ „Tim Frazer".
8.55 uur Britse politiefilm uit de reeks „Z-cars".
9.45 uur tweede uitzending in de serie „Kinderen of niet?".
10.10 uur 5e aflevering van het Bijbelprogramma ..Dichterbij".
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I KRO
7.30 uur optreden van het Metropoleorkest.
8.00 uur concert door het Radio Kamerorkest.
8.45 uur recital te geven door de violist Arthur Grumiaux en de
pianist Eugène Tracy.
9.30 uur orgelconcert.
10.45 uur gezellige platen in Disco rendez-vous.
Hilversum II AVRO
7.05 uur Gamelan.
8.05 uur amusementsprogramma met Chris Howland.
10.10 uur dansmuziek.
11.00 uur hedendaagse muziek. Vanavond bespreking van werken van
Ton de Leeuw.
•aatje. 22.30 Nieuws. 22.40
Mireille niet naar
Songfestival
(Van onze radio- en tv-redactie)
kamermuziek PARIJS Een heleboel Fransen
.45 Radtokrant 8.00 kunnen het niet begrijpen. Zij hadden
muztèk. 9.00 voor dé j er vast op gerekend dat de plotseling
n. 9.40 Voor de huis- zo hevig gevierde Mireille (U hebt
vrouw. ïo.io Klassieke grammofoonmuziek. haar dezer dagen op het Nederlandse
10.30 Morgendienst.J^^te scherm kunnen zien) hun land zou
grammofoonmuziek.0 12.27 Mededelingen vertegenwoordigen op het Eurovisie
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40Songfestival en daar dan „natuurlijk"
?oe£?rtc.ges eiï - Lchte gramT0,,00=^de erepalm veroveren. Maar niets
13.30 Stereo: Licht instrumentaal «nsemble iv,uor
en zangsoliste. 13.50 Lichte grammofoonmu- ervan, de jonge Dominique Walter,
s in Buiten'
(opn.). 15.30 Ste
reo: Vocaal ensemble. 15.50 Bijbelvertelling
voor de jeugd. 16.00 Voor de jeugd. 17.00
Five o'clock, praatje. 17.10 Lichte muziek uit
Zuid-Amerika (gr). 17.30 Vocaal ensemble.
17.50 Overheidsvoorlichting. 18.00 Koorzang:
geestelijke liederen (opn). 18.20 Klassieke
pianomuziek (gr). 18.30 Het Spektrum. 18.50
Gitaarkwintet met ritmische begeleiding
(gr). 18.58 Nieuws over de wedstrijd Mara-
[Uversum II. 298
ochtendgymnastiek. 7.23 Lichte gi
de voorpagina, praatje.
Nederland I. NTS: 19.00 Nieuws ii
19.01 Klaas Vaak. 19.05 Journaal voi
Engelse les
herh°ries' 17). 20.00 J<
lands Songfestival
lijksvoorwaarder
20.20 Neder-
NCRV: 20.45 Huwe-
TV-spel. 21.15 Ooggetuige.
1962:
documentaire TV-film. 21.55 De methode
Wanninger, komische politiefilm. 22.20 Atten
tie. NTS: 22.45 Journaal. 22.50-23.20 Teleac:
Samen leven nu en morgen (Les 14),
(deel 2). NTS: 22.05 Journaal.
CVK/IKOR: 22.15-22.45 Dichterbij: wekelijks
Vragen over de
spoorwegen
DEN HAAG. De Tweede Ka-
_ier-leden Hogendorp en Oele (beide
?oc.) hebben de staatssecretaris van
verkeer en waterstaat schriftelijk om
nadere inlichtingen gevraagd omtrent
de samenwerking op transportgebied
van de NS. met een ingenieursbureau,
dochtermaatschappij van de Verenigdë
Machine Fabrieken. Zij willen weten
of de inbreng van de spoorwegen uit
know-how of kapitaal, dan wel uit
beide zal bestaan en of dit op langere
termijn kan leiden tot een verbetering
i van de stucturele positie van de NS.
Eventueel bei
VARA: 10.10
zoon van Michèle Arnaud, versloeg Mi
reille in de vaderlandse finale met één
Dat laat ons denken, dat deze Domi
nique dan ook wel iets heel bijzonders
moet wezen. Enfin, wij zullen het ho
ren en zien op 5 maart. Hij zingt die
avond een lied van Georges van Parijs
en Maurice Dumay.
Dit jaar zullen er weer drie Franse
vara: 7.oo Nieuws liedjes te horen zijn, want in België is
de RTB aan de beurt. Voor de Waalse
omroep doet de aardige Tonia mee.
Lichte
r.de huisvrouw. 9.05 Zagrebs
(gr). VPRO: 9.40 Schoolradio.
2 Voor het
mba-orkest
i. 13.10 Actualitei-
en zangsolisten. 13.00 Ni
ten en kalender. 13.25 Stereo: Licht orkest
afgewisseld door lichte koorzang. 13.45 Ge
sproken portret. 14.00 Stereo: Groot koor.
Concertgebouworkest en alt. 15.00 Voor de
jeugd. (Om 16.00-16.02 Nieuws). 17.00 Voor
Aktualiteiten.
Iirieerd muziek
programma (gr). NRU/AVRO15.00 Nieuws.
15.02 Lichte grammofoonmuziek. 16.00
Nieuws. 16.02 Volksliedjes uit Engels-spreken-
Rhytm gjij
Uit de Haagse hof geplukt.
HILVERSUM/LOENEN „Hoor
eens, als ik nu ga spreken over wat
„Achter het Nieuws" over mijn Zuid
Afrika-serie heeft gezegd, maak ik de
zelfde vergissing als Herman Wigbold,
dan praat ik voor mijn beurt. Als de
laatste uitzending op zondag 13 februa
ri achter de rug is, wordt het anders.
Dan wéten we tenminste, waarover
we praten."
Met deze overigens heel vriendelijk
geuite afwijzing van Nico van Vliet
moeten wij redelijkheidshalve wel ge
noegen nemen.
„Welnee, ik ben er helemaal niet
van geschrokken. Ik wist, dat „Achter
het Nieuws" commentaar zou leveren
op de paar afleveringen, die toen wa
ren verschenen. Ik vind het zelfs vol
komen begrijpelijk, dat politieke jour
nalisten, want dat zijn zij toch in
dienst van de VARA, het publiek pro
beren te beïnvloeden naar hun par
tij-inzichten. Ik als partijloos journa
list heb daar gelukkig niets mee te
maken."
„Zeker, ik heb de VARA-uitzending
rustig zitten aankijken en ik ben er
niet koud of warm van geworden. Zij
oordeelden over een deel van een se
rie en o ja, ze gaven mijn conclusies
er alvast op de voorhand bij, hè?
Actualiteiten
Gisteravond waren er allerlei activi
teiten in de ether. Ten eerste natuur
lijk de start van de actie ICEM vluch-
telingenvervoer, waarvoor minister
president mr. Cals een opwekkend
woord sprak. Van tevoren hadden we
Herman Felderhof al door de radio
gehoord, toen hij bij het vertrek van
een vluchtelingenvliegtuig in Rome
een en ander vertelde over de onmis
baarheid van het vervoer. Zijn hoop,
nog in het nationale programma terug
te kunnen komen maar dan van Schip
hol af, werd verijdeld: Guus Weitzel
liet ons tegen elven weten dat hij de
eenzaamheid in de mist moe werd.
Het vliegtuig zou wel naar Brussel
uitwijken vanwege het dicht zitten"
van de Nederlandse luchthaven.
Mocht deze illustratie dan mislukt
zijn, die van de ontwikkeling van de
zegelkaartenverkoop kwam goed door.
Herhaalde malen vernamen wij door
de radio een en ander omtrent de
gang van zaken. Dit tijdens een rustig
muziekprogramma op Hilversum I en
allerlei muzikale gezelligheid met
artiesten uit alle provincies op Hilver-
Na elven kon men in dit programma
,ooïe een aantal jarige leeftijdgenoten
van prinses Beatrix ontmoeten; zij
I mochten een zinnetje en een plaatje
vragen. Een vriendelijke attentie.
Een heel andere actualiteit vormde
op het eerste televisienet de opening
van het Nederlands Songfestival.
Teddy Scholten praatte vooraf genoeg
lijk over haar lichte oogkwaal: „Ik
hoop dat ik er nu gauw af ben!" en
was zo wijs kalmpjes haar bril op te
zetten. Zo zag niemand er meer iets
van. Zij leidde Helen Shepherd in, die
drie liedjes, kennelijk speciaal voor
haar geschreven, ten gehore bracht.
Alle drie min of meer geforceerd van
rijmsel en muziek en alle ook aan
hetzelfde thema opgehangen: wat is de
wereld toch hard en liefdeloos, laten
we haar beter maken.
De vijf tienkoppige publiekjury hoor
de in het tweede (zeker niet het bes
te!) liedje getiteld „Wereld", nog al
eens een roep om vrede... en daarop
vielen de punten. Zulks tot verbazing
van Helen zelf, van Teddy en de orga
nisatoren. Wij keken zelf ook een beet
je op de neus. temeer omdat het melo
dietje niet geheel vrij van bekend in 't
gehoor liggende fragmenten leek te
zijn. Maar enfin, de NTS laat de keuze
over aan het publiek", totaanl 75
sterk. Dat zal onze kansen voor
Luxemburg bepalen.
Maar dat stelt toch niets voor! Ik vind
het gewoon voorbarig en omdat ik dat
niet wil zijn vraag ik: wacht de laat
ste uitzending af, eer we er eens rus
tig over praten."
Nico van Vliet weet heel goed, dat
het bij die ene uitzending van „Achter
het Nieuws" niet is gebleven, dat intus
sen deze en gene zijn zegje over het
pro en contra te berde heeft gebracht.
Ook dat deert hem niet:
„Je moet begrijpen, dat ik nu sinds
mei bezig ben met Zuid Afrika. Toen
ben ik erheen gereisd, na er zoals heel
veel Nederlanders dat hebben gedaan,
heleboel over gelezen te hebben.
Maar ik ben naar aanleiding van wat
ik las ook feiten gaan verzamelen.
Goed, en die geef ik nu door. Vana
vond wordt dat afgerond en op 13
februari geef ik dan in de slotuitzen-
ding inderdaad conclusies, en niet
alleen de mijne."
„Laten we niet vergeten, dat discri
minatie een geweldig groot probleem
i dat je daarover voor een miljoe
nenpubliek maar niet eventjes vlug
een meninkje kunt geven als buiten
staander. En als ik ten slotte tot be
paalde conclusies kom, dan is dat vooi
zover het mijzelf aangaat mijn
privé-mening en niet die van bepaalde
politieke partijen, die achter de NCRV
staan. Die hebben er niets mee te ma
ken."
„Want weet je," vervolgt Nico van
Vliet, „dat is hier nu juist zo fijn. Ik
ben free lance journalist, ik mag hele
maal mijn eigen gang gaan. Ik spreek
niet met de stem van de NCRV, ook al
kunnen onze beide stemmen heel goed
gelijkluidend zijn. Maar ik heb geen
opdracht gekregen mijn reportages
een bepaald caohet mee te geven.
Daarin bij ik totaal vrij.
„Toch is tot nu toe uit je vier uitzen
dingen min of meer de tendens waar
te nemen, dat je niet zo vierkant
tégen de apartheidspolitiek bent. Is
dat zo?" vragen wij.
Dan slaat Nico van Vliet wel niet de
deur van zijn woonboot, maar toch
figuurlijk een deurtje toe:
„Zullen we met praten in dié rich
ting wachten tot de serie in haar ge
heel op het scherm is geweest? Dan
weten we, waarover precies we het
moeten hebben."
En het is ook zo: we zouden met die
voorwaarde accoord gaan-
Gisteren was Den Haag bevlagd. Het dundoek moet kunnen wappe- kijgt men ook niet voor niks. Dat mij
Geen stad in Nederland die zoveel ren. Bovendien behoort de vlag des het nut ontgaat van het papierenon-
vlaggen kan tonen. Alle ambassades avonds met zonsondergang te worden derzoek, zal wel aan mij liggen. Een
immers steken hun nationale dundoek ingehaald. Ook zo iets, waar nogal papieren servetje gooi je na eenmalig
uit als hommage aan Nederland. En eens de hand mee gelicht wordt. En... gebruik weg. Wie het simpel wil heb-
dan alle regeringsgebouwen! een vuile of gescheurde vlag is hele- ben, koopt de goedkoopste stapel,
Bii minister Luns aan Plein 1813 maal taboe. Wat dat betreft gaf minis- maar als je ze nou met een goud
vlag met oranje wimpel ter Luns een prachtig voorbeeld. Zijn randje wil hebben en er met liefde
cle mast op het glooiend vlag was zo schoon, zo pas gestreken, een paar dubbeltjes meer voor neer-
blauw er gewoon telt, moet je dat toch zelf weten?
Ook achter de luxe-artikelen staan
r het statige witte huis.
Recht er tegenover de groene vlag afspatte,
van Pakistan, even verder de
blauw-witte van Griekenland; dan
weer de driekleur met wimpel op het
kabinet van de minister-president
met daar tegenover de mapleleave
van Canada en ook van het enige
privéhuis, bewoond door ir. C. Th.
Thurkow, wapperde de driekleur.
Ook in Den Haag waarschijnlijk ''e
enige vlag in Nederland van het prins
dom Monaco, die fier op hotel Des
Indes prijkte. De heer Jean Rey is
niet alleen eigenaar van Des Indes en
bovendien de enige Monegask in ons
land, maar bovendien nog consul-ge
neraal van prins Rainiers rijk.
Een beetje pijnlijk, dat van de kers
verse ambassade van Nieuw-Zeeland
de vlag wel uithing, maar de punt
met een touwtje aan de stok
dat het rood-wit e
ondernemers, werknemers
alsjeblieft?
Diogenes- kroop in een ton om het
ware geluk te vinden, maar als
iemand zich nou gelukkig voelt met
een duur servetje is dat toch zijn
zaak? En intussen maar abonné's wer
ven via de radio. Mijn simpele ziel
vindt het een vreemde meterij.
Dat er altijd reclame doordringt in
de liefdadigheidsacties via de radio
zal wel onvermijdelijk zijn, maar ook
dat geeft aan de royale giften toch
een bijsmaakje.
De ouwetjes weten het misschien
n°S- Wat een rel is er geweest voor
de oorlog toen iemand in een cabaret-
Voor de zoveelste keer me verbaasd Programma het woord „asperientje"
over het begrip reclame. Daar is de Jïfj; vaUen- Ach ja, die goeie ouwe
uitzending van de Consumentenbond.
vastgebonden. Dat mag. volgens het Die heeft nu papieren servetjes op
vlaggenprotocol nooit, maar dan ook prijs en waarde onderzocht. Daar mo-
oooit. gen geen firmanamen of merken bij
Nu we een periode tegemoetgaan genoemd worden. Dat gebeurt ook
waarin een paar keer extra de vlag niet, maar wel wordt herhaaldelijk
zal worden uitgestoken mag dat mis- verteld, dat men het precies kan le-
schien nog wel eens gezegd worden. zen in de Consumentengids. En die
tijd
Brick Bradford
Senmoet
106
Overal kunnen de Duitse spionnen
opgesteld staan. Jij, Gert en Annet, jullie gaan nu
dadelijk naar het dorp en proberen Bonsma be
richt te zenden. Verzin een smoesje, waaruit hij
kan opmaken wat er gaande is. Zie zoveel moge
lijk mensen te bereiken, maar ga niet verder dan
de bebouwde kom. En jij, Heintje, zie naar Elburg
te komen en probeer hulp te reserveren voor het
geval er werkelijk vluchtelingen rondlopen. Geen
van ons mag deze nacht boven de grond slapen.
Jackie en Joep kunnen misschien het beste in het
hol kruipen, dat de jongens uit de buurt gegraven
lebben om te ontkomen aan razzia's
„En wij?" vroeg Christina bedroefd.
Hij trok haar dichter tegen zich aan. „Hier niet
ver vandaan, in dat zomerhuisje waar evacuées
ingestopt zijn, weet ik een schuilplaats. De jongen
die hielp bij het graven, zegt dat de mensen goed
zijn. Het moeten al bar bange hazen zijn als ze
ons daar vannacht niet in willen opbergen."
„Is dat niet een beetje gevaarlijk?" vroeg Gert,
die bezig was zich klaar te maken voor de tocht.
„Wij hebben geen keus," antwoordde oom
Chris.
Jackie, die, alsof het de gewoonste zaak van de
wereld was, de tafel had afgeruimd en de vuile
boel naar de keuken bracht, kwam haastig binnen.
„We mogen wel opschieten," zei ze, „ik hoor auto's
op de weg!"
Toen greep iedereen zo vlug mogelijk het zijne
en ging er met een haastige groet vandoor.
Oom Chris en tante Christina waren de laatsten.
Hij smeet de koerierspost in de kachel en zij
bracht de taart naar de kelder. Ze had hem even
goed in het vuilnisvat kunnen gooien.
Toen ze buiten kwamen, merkten ze dat het was
DOOR
tiiiiiiiiimi
H. H. VAN NIJNATTENS
DOFFEGNIES 5
gaan regenen. Zwarte buien troken op langs de
En de vluchtelingen kwamen!
Ze hadden zich plat op hun buik in de bossen
schuilgehouden en pas uren nadat het geschiet en
geschreeuw een einde genomen had, durfden ze
zich als bange dieren te verheffen en weg te
sluipen Waarheen? .Ze wisten het niet, nóch
uur, nóch tijd, nóch richtingOp het dorre blad
ritselde de regen, die koud was als ijs. Sommigen
waren alleen, anderen liepen in families te za-
men.
Toen het daglicht opleefde uit het naargeestig
nat en grauw van de nacht, waren de meesten
vele kilometers van het Geheime Doip verwij
derd. Enkelen hadden met het instinct van beesten
de weg gevonden naar schuilplaatsen, waar ze
vroeger al eens geweest waren. De burgemeester
met zijn gezin en nog een grote groep anderen
lagen in het kreupelhout achter Bonsma's huis.
waar ze voordien in een tent gewoond hadden.
Anderen klopten bij boerderijen aan, werden al
naar gelang de moed en durf der bewoners naar
koude tochtige kippenhokken en schuren verwe
zen of opgenomen bij het koesterende vuur van de
haard om van angst, kou en ellende te bekomen.
Tante Christina deed geen oog dicht op haar
matras in het vreemde muffe hol. Toen de eerste
ochtendschemer door de luchtkoker binnenviel,
wekte ze oom Chris. Ze hadden zich niet uitge
kleed. Nu slopen ze, de wegen vermijdend, naar
de achterkant van hun tuin en vandaar naar het
kippenhok. Zo kregen ze het gezicht op het huis.
Er scheen geen onraad te vrezen, maar toch dor
sten ze er niet zo maar binnen te gaan.
Aan de andere kant van de afscheiding wenkt©
de buurman, die al op was. Hij fluisterde hun toe,
dat er bij hem al een paar binnen zaten. Ze
vonden er twee meisjes, die, de blote voeten in de
klompen, blauw en verstijfd van de kou in hun
gescheurde en drijfnatte kleren zaten te huiveren
bij het inderhaast aangelegde vuur. Van hen hoor
den ze het hele trieste verhaal van de overval en
de vlucht uit het Geheime Dorp.
Het zweepte tante Christina en oom Chris op tot
grote activiteit. Bij alle zorg en narigheid begon
de hoop te gloren, dat er voor velen misschien
toch nog redding mogelijk was.
Toen het werkelijk licht was en ook Jackie en
Joep uit hun hol opgedoken waren, hielden ze
krijgsraad. De twee Jodenmeisjes moesten zo spoe
dig mogelijk ergens anders ondergebracht worden.
Liefst een heel eind uit de buurt. Joep zou zich
daarmee belasten en dan voorzichtig zijn speur
tocht voortzetten. Als het allemaal gunstig verliep,
wou hij zien Elburg te bereiken en de ondergrond
se daar erop uitsturen om in de omliggende plaat
sen naar vluchtelingen te speuren.
(Wordt vervolgd)
