Kitty Knappert: 20 jaar planken, nu tv-regie „Ik heb zoveel energie Uit de Haagse hof gepSukt. Bestuderen van nieuwe taak voor de radio WOE\SDAG J AM ARI 1966 ethergolvenethergoiven-ETHERGOLVEN-ETHERGOLVEN RHERGOLVEN-ETHERGOIVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOIVEN- HILVERSUM „Weet u, ik heb zoveel energie en die moet toch ergens heen. Ja, ik heb een fijne man die alles begrijpt en gelukkig iets in de confectie doet zodat ik niet altijd in de toneelwereld zit, en twee schatten van kinderen maar ik kan het niet laten. Ik heb twintig jaar op de planken gestaan als actrice en nu doe ik bij de NCRV televisieregie... heerlijk! Niet om het geld, hoor, van regis seren word je niet rijk, maar ik kan er een goede hulp thuis en een autootje van betalen en ik kan er een heleboel energie aan kwijt Ze hoeft het niet eens te vertellen: de vuurrode kleur die zij krijgt bij het praten over haar werk en bij het werk zelf, verraadt die overdaad aan energie wel. Bij Kitty (in 1949 was ze 19 jaar. nu zegt ze gewoon: ik ben 30 geweest en dus heb ik een gezin) gaat alles druk en vlug. In studio A rent ze de trap van de regiekamer af om „de jongens" toe te roepen dat ze camera 1 meer naar achteren wil hebben bij dit en dat shot en camera 2 wat meer naar links. In een oogwenk is ze weer bo ven en op de speelvloer worden haar instructies nauwkeurig opgevolgd. De technici denken er niet aan, een opdracht van Kitty te negéren of „maar een beetje" uit te voeren: „Zij is er ten minste een, die weet wat ze wil", zeggen ze bij wijze van groot compliment: en dat is een eer, die niet elke regisseur en zeker geen vrouwe lijke, altijd ten deel valt. Kitty wel. Maar ze maakt ook ernst met haar werk: „Je moet als regisseuse eigenlijk beter voorbereid in de studio komen dan je mannelijke collega's. Anders zeggen ze al gauw: „Wat moet die juffrouw?" Maar zo gauw als ze mer ken dat je werkt en niet mooi zit te zijn, gaat het best. Dan is het alle maal erg fijn. Ze werken met je mee en ik kan al mijn aandacht houden bij de spelers of de dansers of ja. de meisjes van Sweet Sixteen. Soms. als er iemand tussen is met weinig ambi tie of gebrek aan temperament, dan wil ik er zó zelf wel weer inspringen. Maar nee, dat is voorbijik hou me bij de regie." nee, ik heb geen regiecursus gevolgd, ik heb wat afgekeken en verder thuis zitten verzinnenik wist nog niks van heel gewone opnamewoorden als „cue" en „medium-shot" en „getrokken Commentaar Problemen De televisie was gisteravond zwaar beladen met problemen. Na een iets betere aflevering van het nog altijd weinig interessante feuilleton „Huwe lijksvoorwaarden" vertoonde Nico van Vliet zijn derde documentaire over Zuid-Afrika en de apartheids politiek. Er viel geen kwaad woord over groepsgebieden, integendeel, wij kregen een verrassende indruk var de Bantoe-voorstad, splinternieuw ge- lbouwd op elf kilometer afstand tig jaren al 30.000 Zuidafrikaanse kleurlingen een auto hebben kunnen Pas helemaal aan het einde zei j iemand „dat deze schijnbare vrijheid in apartheid toch geen vrijheid is maar Nico van Vliet herhaalde^og eens, dat hij louter objectieve wei- slagen van zijn bevindingen wil Intussen werd er op Nederland 2 onder leiding van de heer H. M. van Randwijk (die te graag zelf aan 't woord is dan dat hij zijn gespreks partners eens tot de kern van hun betoog laat komen) druk gesproken over de wijze waarop het Nederlandse volk zijn welvaart kan meedelen aan de bevolking van landen waarin hon- Hilversum I 402 m.: KRO: 7.00 Nieuws. 7.10: Het levende woord. 7.15 Lichte grammofoon muziek. (7.30 - 7.32 Nieuws). 7.45 KNAC/ ANWB wegeninformatie. 7.55 Overwe ging. 8.00 Nipuws. 8.10 Lichte grammofoon- muziek. (8.30—8.32 NietAn 11.00 Voor de h 1 d en tuinbouw 12.30 Nieuws. 12.40 Deze week. praatje. 13.15 Klassieke grammofoonmuziek. 13.45 Voor de vrouw NCRV: Lichte muziek (gr.). 14.25 Klassiek pianotrio. 15.00 Godsdienstig* van 26 december 1965 ziek. 16 40 M' Icrnc ka Voor de_ jeugd. 17.15 Si (herhaling 16.00 Moderne mu- lermuziek (gr.). 17.00 reo. Lichte koorzang Johannesburg waarheen de inheemse ,ger heerst. Het idee van de gespreks bevolking uit krottenwijken zijn ver- leider tot afstaan van een nieuwe huisd. Nico van Vliet ontmoette erlloonronde werd niet zo best ontvan- niet anders dan tevreden mensen: een gen: men zag er geen directe noch van de weinige hoog opgeklommen I grondige hulp in. industriëlen (rotanfabriek met 79 Langs verschillende politieke paden werknemers!), en een paar anderewandelend (er was ook een redacteur inwoners die de krotopruiming, de;van de Waarheid bij) kwam men tol snelle nieuwbouw en de financiële de conclusie dat zelfstandigheid, ont- steun van ..deze regering" best kon-iplooiing van industrie en deelneming den waarderen. We keken rond in laan de wereldhandel deze gebieden een prachtig geoutilleerd Bantoe- meer goed zouden doen en dat daarop zieKennuis en vernamen dat in twin-'het streven dient te worden gericht. ;iek of mededelinger Avondoverden- 22.30 Nieuws. 22.40 Klassieke pianosona tes (gr.). 22.50 Rondom het kin<' gewijde muziek (opn). 23.55-24.1 commentaar. 21.15 solisten. 21.40 Gec. competiti II 298 m VARA: 18.00 Nieuws, teiten. 18.20 Uitzending van het politiek verbond 18.30 Dansor- -se solisten. 19.00 Voor de jeugd. Meisjeskoor. 19.3U Artistieke :0.00 Nieuws. 20.05 Trammelant isn de Hor. 21.00 Socialistisch Thcaterorkest en Je quiz- en kegel- 22.15 Ik loop door het land. licht "".30 Nieuws. 22.40 Actualiteiten, entaal ensemble. 23.55-24.00 Eer men hierover nader van gedach ten kon wisselen waren de drie kwar tier praattijd alweer om. et zangsoliste. Programma voor de twintigers. J i op en ik 1 oudste r ties: ik n -. ska dags zijl Ik ben nogal leergierig en ik stond altijd achter de coulissen als ik niet op hoefde. Zo kende ik alle teksten en ik een invalster bij uitne mendheid. Op een keer kwam heel onverwacht mijn kans: Elisabeth Glas tra van Loon werd ziek en ik moest invallen in de Czardasfiirstin „Achteraf moet ik er niet aan den ken, dat ik gedurfd heb, maar ik deed het. En toen ging het vlug. Op mijn 16e, 17e jaar zong ik alle rollen die Marika Rökk vroeger speelde welnee een stem heb ik niet, maar ik kan wél de hoge C halen. Nü zou ik het niet meer durven maar toen. dééd je het brutaal en wel en je redde het natuurlijk." Cabaretière Ze was nog 17, toen ze bij Willy m Hemert cabaret ging doen. Toer- nee (het kon nog net) naar Ned. Indië. Ze ontmoette er de officier Brouwer, die drie jaar later naar het vaderland terugkeerde en met" wie ze trouwde. Intussen had ze al een paar jaar bij Danseresje Kitty heeft vóór, dat zij goed weet. wat theater is. Daarvoor heeft zij haar veelzijdige voetlicht-ervaring. Ze de buteerde als danseresje toen ze 13 jaar was: niet zo aardig eens op school, maar ze gaf solo-avonden in het Haagse Diligentia en de begeerde „kleine zaal" van het Amsterdamse Concertgebouw. Toen, in 1943, was er nog een ander kind-sterretje: Anika. Die is in het niet verdwenen, maar Kitty bleef. Ook, toen kort na de oor log niemand meer belangstelling had voor solo-dansavonden en ze zelf er ook genoeg van kreeg. Ze is nu een vrouw, aan wie je recht toe recht aan kunt vragen, of ze het toen zelf wel zo fijn vond om ge vierd danseresje te zijn of dat zij danste omdat haar moeder het zo fijn vond „Nee, ik vond het zelf ook heerlijk. Natuurlijk was mijn moeder erg trots en dat zou ik ook zijn, als mijn dochter zou gaan dansen. Ik heb haar al erg jong laten beginnen, toen ze drie was. Nu heb ik haar weer van alles afgehaald, ik vond haar ineens weer te klein. Ze is pas vijf en ik weet niet, hoe het gaan zal. Ze heeft alles wat ik niet heb: ze is frêle „O ja, ik zelf wilde beslist danseres worden, al van m'n vijfde jaar af. Nee hoor, ik voelde me helemaal niet ge plaagd door de lessen. Toen ik 15 was kwam ik in het ballet van het ope rettegezelschap van Victor Colani die heeft jarenlang de Hofstadoperettc -7 --- gedaan. En ineens was ik soubrette.1 klap van hoe televisieregie gaat. Wel 17.00 shot" en ik werkte met een groepje briek^ meisjes dat best wilde, maar niets van L" dansen kendenou ja, het ging best. 7.iö'ocht^dgymnastiëk. 7.2Ö"uchte grammo'- Achteraf zeg ik wél weer: hoe heb ik i foonmuziek. vpro: 7.50 Dagopening, avro: ppHurM?" 8 00 Nieuws. 8.10 Lichte grammoioonmuziek. geauria. (8.25-8.30 De groenteman). 8.45 Morgenwij- En ZO werd ze de tv-regisseuse met ding. 8.55 Gewijde muziek (gr.). 9.00 Klassie- de hoge kleur-van-energie. Tal van programma's, al dan niet met ritmi-Voor de kleuters. 10.10 Lichte grammofoon- sche beweging, heeft ze gemaakt: de muziek (Om xi.oo-xi.o Nieuws). 12.00 Licht corips Arht nlu«?" rn 7pp maar orkest- 1227 Mededelingen t.b.v. land- en series „Acrn plus en „ieg maar. tuinbouw. 12.30 Dansorkest en zangsolisten, de show „Oud roest en nu de ZO- 13.no Nieuws. 13.10 Actualiteiten. 13.30 Licht zeer bewonderde reeks „Ik hou vanensemble met zangsolisten. 13.55 Huishoude- Hollands" (morgenavond weer op jW» 15*» M.™': Ned. 2). j viooi en piano. 15.50 Blazerskwintet (gr.). 16.00 Nieuws. 16.02 Voordracht. 16.20 Radio- „Maar meer dan twee programma's tke0^se,S ROt" per maand is onmogelijk. Dat haal ik -- niet. Ik zou willen dat elke dag twee maal zo lang was. Ik sta om zes uur op en ik speel met de kinderen tot de school gaat. Dan repeti- mijn zoontje mee. 's Mid dags zijn er altijd wel besprekingen en de hele dag gaat de telefoon, na vier uur speel ik weer met de kinde ren ik ben een goede moeder, dat durf ik wel te zeggen, al heb ik het geweldig drukmaar ik heb een beste hulp en mijn man is veel op reis. Wat zou ik moeten beginnen als ik de hele dag thuis moest zitten ik heb nu eenmaal een teveel aan Die Kitty toch! Voor de jeugd_ RA: 9.00 Niei ziek. 10.00 Nieuws. 10.02 Promenade-orkest. 10.45 Beroemde amusementskoren (gr.). 11.00 Nws. 11.02 Gevarieerde grammofoonmuziek. platenprogramma. dieën-Ex'pr 13.02 Melo- Tango-rumoa-o 15.00 Nieuws. 15.02 Platen en tips 16.02 Program Televisie morgen iederland I: VARA: 14.30-15.05 Voor de NCRV-jaarverslag 1964 In de tram terug schokte het opeens ontdekken dat „het bed onbeslapen gaan. Maar laat die heen: De sleutels.... verge- Het was kwart voor twaalf, het uur waarop nijver Nederland horizontaal krachten verzamelt dag. Met nog een hoop ging ik aan de overkant straat de vensters van mijn flatge- een straaltje zoals dat heet. Een briefje in de ken... geen voorbeeld van. Om één uur bus nad geen zin, wie kijkt 's nachts 's nachts begint ie. Nou gaan ze om acht in brievenbussen? uur naar bed en prompt één uur wor- En zo kwam ik in het buurtcafé den ze wakker. Ongeveer vijf uur de volgende terecht, mèt uitzicht op de eigen huis- houdt het gesnurk op en dan pitten gevoel van deur. Een gemak, dat ik in alle jaren ze nog een paar uur". nabuurschap nog nooit „beseft, jk tuurde gespannen naar de huis- bouw bezien. Nergens licht. Berekende de kansen. De altijd-bo- ze buurvrouw hoefde ik niet eens te proberen, die zou hoogstens de politie Ietwat onwennig installeerde ik me. et was vrij stil. Twee dames zalen glaasje rode bessen elkaar het leven te ver bellen voor huisvredebreuk of iets de wreedheden dergelijks. Buren twee hadden een zieke, daar ga je geen alarm slaan al sta je in de kou wanhopig te zijn. Buren drie durfde ik wel het bed uit te halen, maar die hebben de gewoon te de bel bij tijd en wijle af te zetten. Zo ook nu. Er ging géén deur open. Buren vier hebben een baby, die om zes uur in de ochtend gaat mekkeren, de zoetste wekker die er bestaat, maar tegelijkertijd ook al weer een rem op mijn brutaliteit daar zo laat tellen, nog ie storen. Enige troost de aan mijn gevel inge bouwde sigarettenautomaat, die nog na - voor eude prijs pakjes uitschuift. Kun aandroeg. Bedeesd vroeg ik je. klokke twaalf 's nachts op de stoep- Ge rand gaan zitten roken? De Neder- laat staan gewaardeerd, had. Tot één deuri kneep het linkeroor dicht, want uyr zou ik tenminste onder dak het recht kon me niks meer schelen en luisterde rechts geboeid naar deze ongewone geschiedenis. Mij brandde de vraag: Wat doet men van één uur 's nachts tot vijf uur 's morgens? Gelukkig had de man voor wie het verhaal bestemd was dezelfde vraag. „Dat is het nou juist. Niks. Ze hebben een thermosfles met koffie op hun ka mer, want als ze naar de keuken gaan, wordt de andere inwoning kwaad, die wordt dan wakker, snap je. Praten kunnen ze ook niet. want naast hun is de slaapkamer van het zusje en die hoort alles door die dunne wand. En lezen, daar houden ze niet ermoeid man de vinger op. ober een klein glaasje m kof- Turend naar het trottoir i lander wordt geacht de wet te ken- huisdeur, hoorde ik stoepzitten kon ik niks herinneren. In ieder geval het wel koud zijn en bovendien i: orh deze tijd altijd een parade honden, die met de baas het laatste mend gesis, ommetje voor de nacht maken. Te- kwam toen juist veel risico dus. Wat dan? De huisgeno- nver oen inn-nri ten hadden vriendelijk voorspeld dat mijn linker- worden. In ersatie der dames. „En ik zeg tegen hem: ik staan op mijn recht. Da's toch billijk hè? Een mens heeft zijn recht..." Er volgde een bea- mijn rechteroor boeiend verhel ,Ze zijn bij zijn schoonvader ingetrokken, die Op dat ogenblik was er beweeg voor nijn huisdeur, afrekenen was al ge beurd en hijgend schoot ik naar de deuropener. „Waar kom jij vandaan", vroeg die verbaasd. „Uit de kroeg", deed ik dapper, „ik had mijn sleutels vergeten „Wat een verloren tijd", was er me delijdend. Wat volkomen overbodig was. Het was een nuttig uur geweest. hotel duwnaar. Geen doen zeg, die schoon- (Van onze radio- en tv-redactie) HILVERSUM Het nog niet offici eel verschenen jaarverslag van de NCRV (over 1964) maakt uiteraard „Ik droomde van drama en kwam viering vr.n deze omroeporganisatie: bij het Rotterdams Toneel. Heel groot het jaar stond nu eenmaal in het te- ben ik niet gewordenik was weer ken daarvan. Vele welbekende feiten invalster Voor Andrea Domburg. Soms I uit de omroepwereld worden nog eens spelen, soms niet. Toch heb ik er veel in herinnering gebracht en de NCRV ppipprd meldt trots, dat haar aantal leden met AU mevrouw Brouwer terug 45M,° °P 3' het cabaret: bij Benny Vreden nu. In oor. nrnnananHsmmeramma van de' pe NCRV kampte ook in dat jaar al een propagandaprogramma VPRO het hele land door: „ook weer heel wat bijgeleerdwant daar moesten we alles zelf doen: decors opbouwen, floorshows geven, spelen tussen het publiek in." En toen ontdekte ik ineens mijn echte bestemming: de revue. René Sleeswijk vroeg me voor de zijne toen ik 29 was een paar jaar te laat was dat. Want ik had me voorgenomen er op m'n dertigste jaar mee op te hou den, daarna wilde ik kinderen krij gen. Ik heb het dus maar één heerlijk jaar kunnen doen. Dat was het voor mij: zingen, spelen, veel licht en ruimte om je heen, groot orkestenfin, ik had nog een jaar kunnen blijven maar intussen was mijn eerste baby op komst en dus was het uit. met financiële moeilijkheden, zoals elke omroeporganisatie, maar er kon nog iets worden gereserveerd uit de gidsopbrengsten en het eigen kapitaal van plm. 3,5 miljoen voor studiobouw e.d.) kon behouden blijven. Nieuwe beschouwingen over de tele visie-ontwikkeling treffen we in dit verslag niet aan. Wel over die van de radio. Opgemerkt wordt, dat Het pro bleem van de radio welke naast de televisie tot een nieuwe taak moet ko men, sterk speelt bij de programmalei ding. Kijk- en luisteronderzoek heeft uitgewezen, dat bepaalde massa-func ties welke de radio in het verleden vervulde, nu overgenomen zijn door de televisie, met name in het avond programma. Voor snelle berichtgeving Niet zoveel maanden na de geboorte! blijkt de radio evenwel onvervang- kwam Dick van Bommel haar vragen baar -te zijn en voor muziekprogram- voor de NCRV-televisie: „Fijn hoor, ma's eveneens, dat deed ik. Bij het Nederlands Ballet Geleidelijk, aldus het verslag, zal daarom een radiovorm moeten worden gevonden, welke de radio als mas sa-instrument en als gewaardeerd luis termedium voor kleinere groepen nieu we mogelijkheden zal bieden. Het is een vraagstuk apart, in hoe- verre de radio voor 7 uur 's avonds even getraind en toen zingen en dan sen voor de camera's een seizoen lang in de studio's gewerkt. Maar ja, toen kwam mijn zoon en was het weer stoppen. Vanzelf regie Zoon lag nog zoet in de wieg toen een nieuwe uitnodiging kwam: „Wil je Sweet Sixteen regisseren voor de camera's?" „Ik wilde best, maar ik wist er geen een ongedifferentieerde massa zijn. Toch dient Gesteld wordt o.m. dat „het kijk spel" (een uitdrukking waarmee men op televisie-ontspanning doelt) niet van onze tijd alleen is: het is er ge weest door de eeuwen heen, van wa genrennen en toneel op de jaarmark ten tot terechtstellingen toe. En: radio en televisie zijn mede ge boren uit de behoefte van mensen van alle tijden aan zaken als kunst, cul tuur en ontspanning. De techniek wordt nu ingeschakeld om allen ervan te doen genieten. Reële gevaren hier van behoeft men niet te ontkennen, maar hoe zou dat anders kunnen tus sen zondeval en jongste dag? Prof. Bookmaker concludeert ook. dat radio en tv als media niet anders kunnen doen dan onze tijd weerspiege len, ze kunnen niet wijzer, dieper, schoner, maar ook niet slechter en gatiever zijn dan de tijd zelf, die breu ken in de cultuur voortbracht. Voor een protestants-christelijke groepering was het hanteren van de moderne media cp het gebied van cul tuur en ontspanning een extra moeilij ke taak toen men begon en nog steeds zal er moeten worden gestudeerd op problemen als christelijke vrijheid en vragen naar de betekenis van christe lijke cultuurarbeid. Het gaat, aldus prof. Rookmaker, om het gezicht 1 het christendom in deze eeuw, waarbij het gebruik van de nieuwe media in vele opzichten beslissend kan zijn: mo gelijk heeft dit werk nog vérstrekken der perspectieven. 83 7W7m Nederland 1 AVRO 7.05 uur (NTS) Franse les. 7.35 uur gedresseerde dieren in de rubriek „Zoo Zoo 9.00 uur The Saint vecht tegen valse munters. 9.50 uur voortzetting van de danswedstrijden in Zwolle. Nederland 2 KRO 8.01 uur nieuws uit Keulen. 8.25 uur vertoning van de oude succesfilm Clark Gable. Jeannette MacDonald en VANAVOND TE HOREN Hilversum I NCRV 7.35 uur Leger des Heilskwartier. 7.50 uur diplomatiek commentaar. 8.20 uur Jean Fournet dirigeert het Radio Filharmonisch orkest in werken van Mozart en Saint-Saëns. 9.15 uur ds Jan Wit spreekt met Ad den Besten over het nieuwe geestelijke lied. 10.00 uur sportrubriek. 10.50 uur pedagogische etherleergang. 11.20 uur de Ned. Cantorü voert werken van Andrea Gabneli uit. Hilversum 11 VARA 7.10 uur meisjeskoor zingt. 7.30 uur kunstrubriek. 8.05 uur alweer trammelant in Loeren aan de Hor 9.15 uur amusementsmuziek door het Theaterorkest 9.40 uur kegel-quiz „Alle negen". 10.15 uur Dorus babbelt en zingt. 10.50 uur contrasten in moderne muziek. Hij leed aan maagbloedingen en moest zodra hij vervoerd kon worden, in het ziekenhuis worden opgenomen. Hij was zo geduldig en zo blij moedig zonder eigen wensen, dat het zitten daar in de schemerige kale hut, half onder de grond, iets of groepeji-instrumcnt moet kreeg van ]ie( rusten bij een wijze kluizenaar in wccc"* het heilige land. Je kon er voor een ogenblik het Voorts wordt zezesd dat de NCRV aardse getob vergeten. Zijn hutgenoot, die destijds ha^r taak^iooit zo zal kunnen vervul-1 ?°'tnSemaakt had over het ongelukje, da. ,4^» eioextc „„.ij... ,-r.r.r het jongetje overkwam in het bed boven hem, was dat ty.?lechu een. speeldoos voor: IijnJl0^S(Biyde en gewillige verpleger. Oom Alex. „het Ekertje", noemden ze hem. Altijd zat er wel iemand aan oom Henks bed met klachten of tra nen, met een gelukkige boodschap aver een be richt van een verloren gewaand familielid, een doorgesmokkelde brief, een gelukte ontsnapping. Want alles kon je aan oom Henk kwijt. Zijn groot hart nam het aan, zijn wijsheid vond als vanzelf het juiste woord, zijn rimpelige hand het juiste gebaar. De luchtlandingen bij Arnhem brachten nieuw laaiend enthousiasme, de spoorwegstaking schier onoverkomelijke moeilijkheden. Het kamp kon on- I brochurevorm geschreven beschou- mogelijk meer vluchtelingen opnemen en toch I wing over een der aspecten van ra- moesten de spoorwegmannen met hun families dio en televisie: ditmaal behandelt ondergebracht, vee en huisraad geborgen worden, prof. dr. H. R. Ruokmaker. hoogle- De boer van de Iemenhof, d.e van het vroegere raar aan de VU. kunst en ontspan- i hoofdkwartier en de expediteur uit het dorp met ning via beide media. I z'n verhuisauto deden wonderen. Het onderbren- 1 gen van de mensen ging vlotter dan verwacht Men kan zich afvragen, of zulk een I werd, de spoorwegstaking sprak tot het volk en.... toevoegsel in een zakelijk jaarverslag 1 het was toch maar voor kort? wel thuishoort. Afgezien daarvan is En toen kwam de ontgoocheling. Bij Arnhem het een loffelijke bijdrage tot de bestu- liep het mis. De optimisten wilden hebniet jjelo- dering van een onderwerp dat sterk in a_-m. j-i i_ de actualiteit staat en wanneer zulk een kleine studie dan appelleert aan het werk van een bepaalde omroepor ganisatie kan men het altijd een aanwinst voor het verslag beschou- voldoende mate. ook concurrerend, ontspanningsmuziek te worden uitgezonden. Daarbij blij ven gesproken woord en vooral ook als een der voornaamste doelstellingen i van de NCRV: de Evangelieverkondi- ging, belangrijke programma-onderde- I Het op fraai papier en goed-geïllus- treerd uitgegeven verslag besluit, I evenals verleden jaar, met voor de deur. Geen vervoer betekende geen eten, geen kolen, geen licht. Oom Chris bezweek haast onder de zorgen. Hij wist, zonder dat hij het uit dorst te spreken: dit betekende het einde van het Geheime Dorp. Tachtig mensen zouden vroeg of laat aan de Duitsers worden prijsgegeven. Tante Christina wou het niet geloven, haar hart kon het niet verdragen, het gevoel legde het verstand het zwijgen op. Nog kon de kans keren, nog hielden de dappere luchtlandingstroepen bij Arnhem stand, nog kon het oprukkende „Tweede Leger" redding brengen. En terwijl gemeentebestuur en dorpsge meenschap worstelden met de wassende stroom legale vluchtelingen en evacué's, worstelden de verzetsbewegingen met de stroom van illegale vluchtelingen. Dag en nacht waren illegale strijders en strijd sters in touw om de uit hel en gevangenschap ontsnapte parachutisten en zweefvliegers op te vangen en onder te brengen. De meesten vielen in handen van goede Nederlanders, die aangifte kwa men doen bij bekende illegale adressen. Bij oom Chris en tante Christina op het hoofdkwartier stond de bel niet stil, en ook Bonsma weerde zich als een leeuw. Hij was onuitputtelijk in het verzin nen van listen om Engelsen onder de neus van de Duitsers te vervoeren. En waar overbrenging te riskant was, wist hij door zijn welsprekendheid en gloeiend enthousiasme de mensen te bewegen hun gevaarlijke gast nog een poosje langer te verber gen. De oorlog was nu immers toch zo voorbij? Op een dag, het was eind september, kreeg hij bericht, dat er een zweefvlieger was komen aanlo pen bij een familie een eindje buiten het dorp. Hij zat daar erg gevaarlijk, want de buurhuizen wa ren door de Duitsers gevorderd en met het hunne kon ieder ogenblik hetzelfde gebeuren. Ze waren er al een paar keer geweest om de ruimte op te nemen en ze konden ieder ogenblik terugkomen. Het was nog tamelijk vroeg op de morgen en Bonsma besloot er maar meteen op af te gaan. Hij had nog wel geen ander adres, maar als het erg dringend was, kon hij hem zolang in het Geheime Dorp onderbrengen en daarna oom Chris waar schuwen. Het was mooi herfstweer, niet koud, maar toch al wat kil en mistig. Herfstdraden en spinnewebben werden als zilveren kunstwerken nu de zon erop scheen; uit het ruige gras onder de berken staken koppels rode vliegenzwammen de hoeden op. Het huisje, waar Bonsma naar toe moest, lag tussen wat grotere dorpshuizen aan de hoofdweg. Hij werd opengedaan door een zenuwachtige en opgewonden vrouw, die schichtig naar het buur huis loerde, waar een paar Duitsers een reparatie werkplaats ingericht hadden. In de kleine overvol le achterkamer vond hij de piloot, zorgzaam in de enige luie stoel geïnstalleerd met een enorm geruit kussen in zijn rug en een enorm bord met eten op zijn schoot. (Wordt vervolgd) Televisie vanavond Nederland: NTS: 19.00 Nieuws i 19.01 Klaas Vaak 19.03 Franse les iltng les 13). AVRO: 19.3Ö Progrs dieren. NTS: 20.00 Journaal erzicht AVRO \I 1.00 The Sarnt. TV-fUm. 21.50 AVRO-d;

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1966 | | pagina 6