DE FILM VAN HAAR LEVEN
Nog eenmaal trokken de beelden voorbij.
Hardnekkige brand op
Noorse tanker Mistra
3 OPVOLGSTER
VORSTEN
MOENE
GROOTVADER-
FIGUUR
ipT£rKSML
RobdeNijs
in moeilijk
parket
Apel gedwongen tot
zelfmoord?
7
WOENSDAG 8 DECEMBER 1065
Het levensrelaas in Eenzaam maar niet
alleeneindigt met de passages: „In het late
najaar van 1948verzocht Juliana mij haar
te vertegenwoordigen in Westkapelle bij het
symbolisch begin van de aanplant van het park
aldaar, waarvoor zijde Koningin van Groot-
Britannié en ook ik heesters ten geschenke
hadden gegeven. Het teas een aardige, feeste
lijke dag. We werden op Zeeuwse boerenwagens
gereden; dat ik samen met de Britse ambassa
deur op een huifkar zat, was wel een zeldzaam
voorkomend geval.
Hoe weinig konden wij toen vermoeden,
dat in 1953 nogmaals een ontzaglijke ramp
het arme Zeeland zou treffen. Dat in dat jaar
onze kustenen niet alleen de Zeeuwse, ge
teisterd zouden worden door een watersnood
die tal van mensenlevens zou vragen en name
loos leed over velen zou uitstorten
UitGeen woord over de allerwegen
respect afdwingende rondreis van een 72-
jarige door een groot deel van het rampgebied,
die zij begon toen er nog tallozen van af hun
dak over de watermassa*s en naar de hemel
tuurden en waarbij zij geen risico en geen in
spanning schuwde.
Die tocht zo schrijft Thijs Booy in „De
levensavond van koningin Wilhelmina
greep haar erg aan. Ik geloof, dat ik geen te
zwaar woord neem als ik zeg, dat zij er kapot
van was. Zij kon bijna niet praten over wat zij
gezien en gehoord had. Zij was in-en-in-be-
droefd, zat erbij als een vrouw uit Nieuwer-
kerk.
In dok bij Wilton-Fijenoord
ac!
cca „Toen de oude Wilhelmina werkte aan haar boek, verscheen op
nt*het doek harer herinneringen de film van haar leven. Zij kwamen
"|jnog eenmaal voorbij haar minister-presidenten, haar grote mi
nisters, haar commissarissen in de provincies, burgemeesters,
i '.militaire chefs met wie het contact het normale te boven was
ud» gegaan".
ijk En haar bloedverwanten.
n«Vader koning Willem III.
Wat was zij graag in vaders koets
meegereden om zijn troonrede te ho
ren. Wat had zij graag in 1900 met
vader over Hendrik gepraat en in
1909 hem Juliana op de knieën ge
legd. In de maand voor haar dood
zei Wilhelmina me: „Mijn vader is
er nu al zeventig jaar niet meer. We
zijn maar een klein stukje van mijn
levensweg samen gegaan. Maar dat
kleine stukje is zo belangrijk ge
weest dat ik nu, nu ik ouder ben
dan hij geworden is, nog elke dag
bijna aan hem denk. Hij is zo intens
goed voor mij geweest. Ik ben blij,
dat ik wat op hem lijk".
esslEn moeder Koningin Emma.
„In de kamer die de sterfkamer van
Wilhelmina werd, hingen drie por
tretten van koningin Emma. Mis
schien is hiermee wel alles gezegd,
want jaren voor haar dood was Wil
helmina al aan het uitmaken wat
wel en wat niet vanaf haar doods
bed te zien zou zijn".
'rins Hendrik, haar man. „Het was
steeds weer, dat zij zei: „Hij had
zo'n goed hart, hij stond ongewa-
pend in het leven, terwijl dat,
omdat zovele mensen niet goed zijn,
G niet kan. Hij vertrouwde iedereen
ijjj en was bereid voor iedereen op te
ij] komen, zo was hij. En dan zijn
eenvoud. Hij was nu werkelijk in
alle dingen de eenvoud zelve".
Koningin Juliana, haar dochter. „Aan
haar droeg zij het boek van haar
,'T leven op, aan haar en aan prins Wil-
A lem van Oranje. Aan de man var
1 wie zij zich ook, blijkens haar laat
ste wil, als Nederlands Koningin d(
regelrechte opvolgster voelde en aan
haar, aan wie zij die last der
eeuwen overdroeg. Ik heb haar die
opdracht horen lezen voor die naar
V| de zetterij ging. Het was mij toen
wel duidelijk, dat haar leven op de
ze twee figuren het sterkst geconcen
treerd is geweest. De een was he
baken, de ander degene voor wie zij
zich het meest verantwoordelijk
voelde en bij wie zij zich het meest
i betrokken voelde.
w-Het was niet zelden aandoenlijk te
merken hoe vervuld zij was van Ju
liana. Na haar abdicatie las zij de
courant met een schaar in de hand.
re! Schier elke foto met haar dochter
erin knipte zij uit. Een dag was pas
goed als zij Juliana bij zich had
gehad of door de telefoon had ge
sproken. Zat Juliana in de lucht,
dan wilde het werk pas weer echt
1 vlotten als de kamerdienaar had ge
meld: De Koningin is veilig geland,
Prinses.
IVat kon ze dan beheerst-opgelucht
zeggen: „Dank je voor dc medede
ling". Soms de gedachten lezend van
degenen om haar heen over de ge
spannenheid die over haar kwam,
als de Koningin een vliegtuig instap
te, ging zij daarop in: „Ik heb er
maar ene!".
rrins Bernhard, haar schoonzoon
„Mijn kinderen", zei zij steeds als
I zij het over Juliana en haar man
had. Dat was Bernhard zur Lip-
pe-Biesterfeld eigenlijk al voor de
officiële verloving voor haar gewor
den: haar tweede kind. Een heel
ding voor haar. Zelden zal een
schoonzoon in de vorstenkring door
de schoonmoeder met zoveel enthou-
I siasme, genegenheid, openheid en
de aanbieding van zoveel gave kan-
sen verwelkomd zijn. Stellig was
en ik ga hier af op haar eigen rela-
i zen over dit gebeuren een der
donkerste dagen in haar leven die
novemberdag in 1937, toen haar
werd gemeld, dat haar schoonzoon,
i de man van haar kind, de aanstaan
de vader van haar eerste kleinkind,
een hoogst ernstig auto-ongeluk was
overkomen".
„Ik wil u even melden dat ik naar
Amsterdam ga voor het officiële di
ner van de achttiende verjaardag
van Trix. Het is een hele gebeurte
nis voor me. Het is de eerste keer
na mijn abdicatie, dat ik weer in de
kring van de regering kom. Het zal
ook de laatste keer wel zijn. Maar
ditmaal kan ik het niet laten. Als
voorgangster en grootmoeder moet
ik nu acte de présence geven. En het
is niet alleen een moéten. Ik ga
graag. Me voor het eerst weer gaan
kleden voor een galafestijn dat
hoorde vroeger tot mijn leven en
dan te weten: hierna nooit weer. De
laatste keer in mijn bestaan, dat ik
een diadeem draag.... Misschien zul
len de autoriteiten na afloop wel
thuis zeggen: Zij volgde alles heel
koeltjes. Dat is altijd of bijna altijd
van mij gezegd. Ik zal die indruk
ook wel maken. Maar ik zeg u, aan
die hele grote tafel zal er niemand
zo intens bewogen zijn als ik.
Ik weet het nu al. Hoort u mij
nog? Goed. Ze hebben allemaal
feest, meneer, en ik zit er eigenlijk
een beetje verdwaald tussen in.
Maar niemand zal merken wat ik
allemaal zit af te denken. Ik beleef
mijn eigën achttiende verjaardag
weer. Mijn vader was er niet meer
en ik moest toen gaan regeren. Mijn
kleindochter is gelukkiger. Haar
voorgangster leeft nog en is jong.
Voor haar is de volgende week net
eender als de vorige week. Voor mij
was die verjaardag dè drempel van
mijn leven. En vergeet u niet, me
neer, het was toen usance dat je als
staatshoofd, hoe jong ook, over za
ken zelfs je moeder niet mocht raad
plegen.
Het was een toestand: op je achttiende
jaar regeren en niet het recht heb
ben om je moeder iets op het gebied
van het landsbestuur te vragen. Je
moest meteen dertig zijn. Ik zit er
vreemd tussen in. De enige van onze
familie voor wie de rechten en plich
ten van deze verjaardag geen papier
waren. Al die autoriteiten zullen er
niets van begrijpen. Toen die
achttien werden, waren ze student.
Ik ging wetten tekenen. Dit is de
derde keer dat ik het meemaak.
Eerst ikzelf, toen mijn dochter, nu
mijn kleindochter. Bij de vierde
keer lig ik al lang in Delft. Toen
mijn dochter achttien werd, was ik
ook geëmotioneerd. Er was vanaf nu
een opvolgster die prompt kon gaan
regeren. Ik hoefde het land geen
regentschap aan te doen. Dat zijn
noodzakelijke ondingen, meneer.
Mijn opvolgster heeft alweer een
opvolgster, die het bewind in han
den kan nemen."
Toen de oude Wilhelmina aan haar
boek werkte, verscheen op het doek
van haar herinneringen de film van
haar leven. Zij kwamen nog eens
voorbij, ook de vorsten van haar
tijd en vooral de vorsten die regeer
den toen zij een der hunnen werd.
.Zij zei zeer weinig over hen, ik ge
loof van uit één principe: Een vorst
spreekt zo weinig mogelijk over vor
sten met een burger, en vooral de
kritiek op ambtgenoten was zeer ge
dempt. Daar zat iets in van: Je valt
je eigen stand niet af. Daar zat ook
iets in van: De vuile was hoort bin
nenshuis. maar vooral een religieus
gefundeerde leer aangaande de hoog
te van het koninklijk ambt. Waarbij
met nadruk aangetekend zij, dat het
De gedachten van de grijze Wilhelmi-
**0 na dwaalden natuurlijk ook vaak
zo vervolgt Thijs Booy naar haar
1 I vier kleindochters. Was er in hun
I leven iets van belang aan de orde,
dan stond haar dag in het teken
I daarvan. Als zij examen deden, deed
I Moene, zoals zij haar noemden, op
het verre stille Loo ook een beetje
examen. Verrichtten zij bijzondere
prertaties, dan glom zij. Was er ziek-
te op Soestdijk, dan was zij snel
bezorgd. Zij werd echter niet de oma
van de verhaaltjes: de kritiekloze en
de ietwat sentimentele dweepster.
Zij volgde alles wat de jongste gene-
I ratie ondernam met liefde en met
nuchterheid. Zij volgde alle mensen
I kritisch.
De meest roerende commentaar die ik
rw ooit van haar op een evenement in
I het leven van een kleinkind heb ge-1
I hoor, was toen prinses Beatrix
achttien jaar werd. Zij belde op.
(Van een onzer verslaggevers)
SCHIEDAM Een hardnek
kige brand in de machinekamer
van de Noorse tanker Mistra, die
voor een onderhoudsbeurt bij
Wilton-Fijenoord in dok ligt, heeft
dinsdagavond en een deel van de
afgelopen nacht een leger brand
weerlieden druk aan het werk ge-]
houden.
De brand brak uit om 8.35 uur. De
bedrijfsbrandweer van Wilton-Fijen
oord was snel ter plaatse, maar
kon weinig uitrichten. Grijze, en la
ter inktzwarte rookwolken stegen
omhoog, maar de machinekamer
bleef voor de brandweerlieden onbe
reikbaar.
Spoedig daarna werd groot alarm ge
maakt en rukte de Schiedamse
brandweer met groot materieel uit.
Terwijl de blusboot Roentgen van
Wilton de buitenwanden van het
voorschip nat hield, trachtte de
Schiedamse brandweer onder lei
ding van commandant D. de Jager
tot de vuurhaard door te dringen.
Uren lang verkeerde men in onze
kerheid over het k>t van enkele men
sen die in de machinekamer aan het
werk waren geweest. Later bleek
dat zij zich tijdig in veiligheid had
den kunnen stellen.
Vijf meter
Intussen belette een verzengende hitte
de brandweerlieden nog altijd de
eigenlijke vuurhaard, een hoeveel
heid vuil en olieresten onder de
vloer van de machinekamer, te berei
ken. Op bepaalde ogenblikken moest
men toezien dat het vuur in de ma
chinekamer tot een hoogte van vijf
meter oplaaide.
Het bluswerk werd aanvankelijk
met twaalf waterstralen en later
ook met enkele schuimstralen ver
richt.
De brand is vermoedelijk ontstaan
door het wegspringen van een vonk
bij het verrichten van laswerk. In
de loop van de avond heeft Wil
ton-Fijenoord voor onderdak in ho
tels van de 34 koppen tellende be
manning gezorgd.
De 15.000 bruto-ton metende Mistra
behoort toe aan de rederij Yngvar
Hvistendahl uit Tönsberg. Het schip
kwam zaterdag bij Wilton aan en
zou vandaag weer vertrekken. Het
was tijdens zijn laatste reis met talk
geladen geweest.
Behalve ir. B. Wilton, directeur van
Wilton-Fijenoord, waren burgemees
ter H. Roelfsema en gemeentesecre
taris mr. J. Blok gedurende een
groot deel van de bluswerkzaamhe
den aan boord.
niet zo was, dat zij ontzag voor dit
ambt zeer passend achtte voor de
burgerij, maar er zelf als zo menig
monarch in de historie nogal noncha
lant tegenaan keek. Ik weet uit ver
schillende gesprekken met haar met
grote stelligheid, dat zij ook voor
zichzelf het koningschap van haar
ambtgenoten zag als een roeping
van Godswege, als een uitverkie
zing, als een wijding.
Nog eenmaal trokken de vorsten
aan haar oog voorbij. Koningin Vic
toria. Zij herinnerde zich met iets
van de opwinding van toen, haar
bezoek als jongste koninginnetje
van Europa aan de oudste koningin,
zij zag zich weer in een spiegel bij
een open deur het in staatsie ontvan
gen door de Britse vorstin gadeslaan
(Koningin Victoria had om protoco-
laire redenen niet aan de wens
haar gastje zo'n ceremonie eer
mogen meemaken kunnen voldoen,
dat gastje was nu eenmaal ook
staatshoofd, en er toen dit op gevon
den), een schouwspel dat haar fasci
neerde en inspireerde, Zij vond het
-weer leuk, dat Victoria naderhand
had verklaard dat zij zo goed Engels
sprak. Maar ze was per saldo toch
niet „amused" bij de herinnering.
Koningin Victoria had nooit haar
fiat mogen geven op het imperialisti
sche beleid tegen de Boeren en had
zich niet zo mogen af maken van
haar, Koningin Wilhelmina's, beroep
de Boeren recht te doen. Ik twijfel
er niet aan of Wilhelmina was in de
tijd van de Boerenoorlog innerlijk
in oorlog met VictoriaWat Wil
helmina in Victoria ook mishaagde
was dat zij haar rouw om haar man
tientallen jaren oplegde aan
Het jongste koninginnetje van
Europa op bezoek bij de oude
tante Victoria van Engeland
Winston Churchill, voor wie zij
zo'n grote bewondering had, be
hoorde tot de belangrijkste gas
ten, die koningin Wilhelmina in
haar lange regeringsperiode
ontving.
openbare leven. „Volken hebben
recht op vorsten, die hen niet belas
ten met hun eigen leed. Persoonlijk
verdriet draagt men in stilte. Ik heb
in 1934, toen ik
den mijn halve familie verloor, tot
mezelf gezegd: Je zult opgewekt ver
der gaan met je werk. Daar had ik
ook een geestelijk motief voor en
dat was nog belangrijker: Ik wilde
door mijn houding mijn geloof in de
wederopstanding zichtbaar maken."
Keizer Frans Jozef van Oostenrijk.
Toen Wilhelmina opgroeide, werd
haar steeds weer opnieuw inge
scherpt dat zij souverein wasAl
dat inscherpen ten spijt, bleef het
souverein-zijn toch iets onwerke
lijks. Tot het meisje-koningin We
nen bezocht.
Het was daar de oude keizer, die het
voor Wilhelmina werkelijkheid
maakte, dat zij een der Europese
staatshoofden was. Nota bene, hij
kwam naar haar hotel om haar, echt
nog een groot kind. te begroeten. De
oude eerbiedwaardige keizer, die al
regeerde toen haar vader zijn lang
durige regering nog moest begin
nen. Haar positie was toch werkelijk
iets bijzonders.
Zij reisde terug naar Nederland met
het beeld van een vader- en grootva
derfiguur, dat haar buitengewoon
boeide gezien de herinnering aan
haar eigen oude vader.
De geschiedenis is soms van een ver
bluffende eenvoud. Een paar jaar
later zit de jeugdige Wilhelmina een
brief te pennen aan de goedige, har
telijke grijsaard in Wenen. Zij heeft
inzake de Boerenoorlog nul op het
rekest gekregen bij de oude tante
Victoria en vraagt de oude oom
Frans Jozef of hij bij Victoria niet
wat kan bereiken voor haar stamver
wanten in Zuid-Afrika. In de naïve
hoop dat de oude vrouw in Londen
beter luistert naar een oude man in
Wenen dan naar een meisje op Het
Loo
Al die vorsten
„Over de eerste ontmoeting met keizer
Wilhelm II sprak de oude Wilhelmi- j
na herhaaldelijk. Die had diepe j
indruk op haar gemaakt. „Ik was I
toen twaalf jaar. Het keizerlijk paar j
bracht een officieel bezoek aan Ne
derland. In onze tijd zouden
rijtuig? Door de Keizer was ik na
tuurlijk geïmponeerd, zijn vrouw
vond ik lief. Ik heb later iets terug
kunnen doen. Toen de Keizer naar
ons land was gevlucht, heb ik mij
ervoor ingezet, dat de Keizerin ook
naar hier kon komen. Dat was overi
gens ook een politieke daad. De
reld zou anders aankijken tegen een
oberste Kriegsherr in asiel dan te
gen een uitgeweken vorstelijk
echtpaar. En zij was zoveel stabieler
dan hij. Ik verwachtte van haar een
matigende invloed."
En dan Winston Churchill. De beide
op non-actief gekomen figuren had
den een grote waardering voor
elkaar. Churchills krans in Delft
was de laatste uiting van een schier
levenslange bewondering voor Wil
helmina. Al ten tijde van de Boeren
oorlog had hij respect voor haar.
Van de zijde van Wilhelmina was de
sympathie van recenter datum. De
grote hoogachting voor Churchill
kwam in 1940, toen de Koningin be
greep. dat deze man door zou vech
ten met elk wapen dat hij in de
hand wist te krijgen, tot er in Euro
pa geen hakenkruisvlag meer zou
waaien.
Een keer heb ik de oude Wilhelmina
gevraagd wat haar inziens het hoog
tepunt was in haar relatie tot Chur
chill. Het antwoord kwam terstond:
„Dat was, toen hij mij na een offi
cieel diner, dat hij mij had aangebo
den. spontaan uitnodigde om mee te
gaan naar zijn kaartenkamer. We]
hebben daar toen aan de hand van
al zijn vlaggetjes lang en intens!
Een belangrijke ontdekking
Een tablet die
de behoefte
aan nicotine
radikaal
verdrijft
solute doeltrefiendheld heeft t
in 993 op 1.000 gevallen van gei
rokers (waaronder vele genee
Het oi
Nicodlcin
inning radikaal
I gevallen op 1000 geen
hadden
De tezers die dit v
rolstrekt i
la. Het is
l'zelf geadresseerde
omslag te sturen
zonder Jewels
(Van
onzer verslaggevers)
AMSTERDAM/DEN HAAG
Rob de Nijs zit in een moeilijk
parket nu de president van de
Amsterdamse rechtbank, mr. H.
W. H. Stheeman, in het kort ge
ding tusssen de Haagse manager
Herman Batelaan en The Jum
ping Jewels heeft bepaald, dat de
beatgroep een jaar lang niet mag
optreden zonder toestemming van
de manager.
De tienerzanger onlangs in de
steek gelaten door de Lords had
voor deze maand nog twaalf contrac
ten afgesloten- Als hy niet op de me
dewerking van The Jumping Jewels
kan rekenen, moet hij wegens con
tractbreuk voor de financiële conse
quenties opdraaien.
Vrijdagavond zouden hij en de Jewels
in het Kurhaus te Scheveningen in een
show optreden. Het is zo goed als zeker,
dat Rob de Nijs het moet laten afwe
ten, want manager Batelaan is niet van
plan, de beatgroep toestemming te geven
de populaire zanger te begeleiden.
„Ik hoop, dat het mogelijk is, een voor
lopige regeling te treffen met de heer
Batelaan", vertelde Rob de Nijs gistera
vond. „En misschien kan die tijdelijke
overeenkomst een definitief karakter
krijgen..."
Vandaag hebben de advocaat van de
Jewels, mr. R. K. Kokosky uit Amster
dam, en de raadsman van de manager,
mr. J. Knoppers uit Baarn, besprekingen
gevoerd om te trachten tot een vergelijk
te komen.
Wateroverlast in West-Duitsland
BONN De scheepvaart op de Rün I infanterie die van 9 tot 14 december in i
en Koblenz de omgeving van Bad Kreurnaeh zoi-
stilgelegd wegens de hoge waterstand.den worden gehouden. zi;n uitgesteld
De stand is vijf meter boven normaal, tot januari.
Hier en daar in de Bondsrepubliek
zijn laaggelegen gebieden ondergelo
pen. Ook in Frankrijk hebben overge
lopen rivieren landeryen blank gezet.
Enkele dorpen zijn geïsoleerd.
In West-Duitsland zijn twee kinde-j
ren verdronken: in Bad Kissingen eenl
jongen van 13 jaar en in Neustadt, een
Herman Batelaan zei vannacht na een
langdurig onderhoud met zijn advocaat:
„Ik wil niets liever dan dat de zaak tot
een goede oplossing wordt gebracht. Op
korte termijn kan dat echter niet. Ik wil
de tijd hebben om alle consequenties te
overzien en daarom kan ik niet over
haast te werk gaan. Rob de Nijs èn The
Jumping Jewels kunnen er echter van
overtuigd zijn. dat ik deze affaire zonder
rancune zal afhandelen. Ik hoop van har
te. dat hij en de beatgroep In de toe
komst kunnen gaan samenwerken".
De manager, die met de uitspraak van
de president (gisteren in een deel van
onze edities afgedrukt) sterk in zijn
schoenen staat, verheelde niet, dat alle
moeilijkheden hadden kunnen worden
voorkomen, als Rob de Nijs meteen naar
hem was gestapt en had voorgesteld The
over het oorlogsverloop gepraat. Hij Jumping Jewels de plaats van de Lords
had het bij het diner kunnen laten! te laten .noemen. De tienerzanger, die in
Ik ben militair genoeg om te weten de kortst mogelijke tijd nieuwe begelei-
dat men over operaties niemand ders nodig had. heeft de heer Batelaan
moet inlichten die niet pertinent op 'n,™1! 1®ten .,Hg§?nj toen hij The
de hoosle moet zijn." St "rken u,t"odlgde met hem 18
Gezien deze achtergronden voelt de ma
nager er niets voor, nog voor vrijdag een
panklare oplossing te forceren om het
optreden van Rob de Nijs met The Jum
ping Jewels mogelijk te maken.
Getuige schold
Verhelen uit
voor bandiet
WENEN De voormalige sturm-
HAMBURG De zelfmoord van de haltnführer van het Belgische SS-legf-
kind van zes. In Saarland is door het Oostduitse minister van planvorming. oen- Robert Jan Verhelen, die terecht
water veel schade aan woningen aan- dr. Erich Apel. zal mogelijk een poli- staat, is gisteren door een getuige
gericht. Een staalfabriek in Neunkir-tieke sensatie tot gevolg hebben. uitgescholden voor dc „handiet Verbe-
chen heeft het werk moeten staken. De minister zou de omstandigheden i,en" De getuige, de vroegere commis-
De manoeuvres van de Amerikaanse die hem ertoe brachten een eind aan ft,ris va" |Mlilic Vnrst bU Brussel,
zijn leven te maken, hebben neerge- tor Grijseels, is destijds tijdens een
legd in een memorandum, dat doorioverva' van dc °P het politiebu-
een geheime koerier naar West-Ber- reau t^aar Kew°nd geraakt. Drie and©.
Chinese raketten
in Tibet
GANGTOK China heeft in Cen-
traal en Zuid-Tibet batterijen lucht-
kind van twaalf jaar bij zo'n gebeur- doel-raketten van het Russische type
tenis nauwelijks betrekken. Dat was Sam-2 opgesteld, zo is van officiële
toen anders. Mijn moeder trad als j zijde in Sikkim te kennen gegeven.
regentes natuurlijk als gastvrouwe
op. Maar ik moest ook meedoen, offi
cieel meedoen. Ik herinner me nog,
en wel heel goed, hoe angstig ik
was. Ik ben de Keizerin er altijd
dankbaar voor geweest dat zij
ineens begreep, dat men niet met
mij moest omgaan als met een konin
gin. Dat ik een kind was. In het
rode galarijtuig brak zij ineens alle
spanning door gewoon met mij te
gaan babbelen. Ik herinner me het
begin nog: Vind jij het leuk in zo'n
Er werd aan toegevoegd dat deze
raketten sedert verscheidene weken
operationeel zyn. Deze inlichtingen-
werden verkregen na een persconfe
rentie van de Maharadja, waarin hij
had gezegd dat de Chinese druk aan
de Chinees-Indische grens toenam. In
officiële kringen in Sikkim deelt men
de Indiase mening dat China wellicht
zou pogen de spanning aan de grens
te verhogen terwijl de Sowjetunie
zich inspant de spanning tussen India
en Pakistan te verminderen.
lijn is gebracht.
Dit zegt het grootste Westduitse
avondblad, Hamburger Abendblatt uit
betrouwbare bron te hebben verno
men.
Burgemeester Brandt van West-Ber-
lijn had maandagavond al verklaard
dat Apel zich na onenigheid met het
Oostduitse staatshoofd Ulbricht had
doodgeschoten „en niet zwijgend het
graf in was gegaan". „Wij allen zullen
nog horen, wat hem bewogen en ver
ontrust heeft", zo zei Brandt tot ver
slaggevers.
VS erkennen Moboetoe
LEOPOLDSTAD De VS hebben
gisteren het nieuwe Kongolese be
wind van president Moboetoe erkend
Intussen heeft Polen ook een derae-
lyke stap gedaan.
toen ge-
De president vroeg Grijseels, die
Verhelen tijdens een heftig twistge
sprek toeriep „zwijg bandiet," zich te
matigen en beledigingen achterwege
te laten. Grijseels antwoordde: „Ik
kan slechts sterk uitdrukken met wel
ke beestachtigheden zij hebben ge
dood. slechts om te doden."
Intussen heeft de Belgische ambassa
deur te Wenen. Colot, verklaard, dat
het een zaak van de Oostenrijkse justi
tie is wanneer tijdens het proces ge
bruik wordt gemaakt van de dienstea
van een voormalige nazi-secretaresse.
Bedoeld wordt mevrouw Josina Anto-
nius-Van Bemmelen, vroeger secreta
resse van Seys-Inquart in bezet Neder
land. Het is niet bekend of van Belgi
sche zijde verdere stappen hiertegen
worden ondernomen.
