^SCHLESINGER: KENNEDY
1 WILDE JOHNSON NIET
Logboek^,
Leven en
werken met
Kennedy
io Historicus over de levenden
Relaas uit
Zkeuken van
Apolitiek VS
Roemenië is bereid te
bemiddelen in Vietnam
/a een doftde Ky,
„U spreekl
met het hart
van het
schip"
Olie-embargo rampzalig
voor Rliodesiërs
5
MAANDAG 22 NOVEMBER 196S
Cl
nd j
TfN Amerika is een storm van
kritiek opgegaan tegen de
ouJ schrijver van het boekDuizend
>1 dagen, Johij F. Kennedy in het
Witte Huis. Vertouwensman
id i van de president Schlesinger
zou indiscreties plegen en geld
proberen te slaan uit de dood
van zijn vermoorde vriend. Dat
lijken sterke beschuldigingen,
red Zoveel is wel zeker dat de his-
aam to"cus Schlesinger gefaald
heeft. Hij is er niet in geslaagd
br. nuchter en objectief afstand van
feiten en personen te nemen,
g J Het is altijd moeilijk voor een
aaStijdgenoot en zeker voor Schle-
;n hsinger, die nauw met Kennedy's
^"(politiek verbonden was, aan ge
schiedschrijving te doen. Voor de
ivakman is dit omvangrijke werk,
•aarvan het eerste deel in het
'ederlands is verschenen, dan
iok slechts een bijdrage tot een
bsi«efinitieve beoordeling van de fi-
£jguur Kennedy.
1 ba De politiek belangstellende zal van
.ra$chlesingers werk kunnen „lekkerbek-
ll* ten". Tal van vooraanstaande politie-
T^° figuren worden ten tonele gevoerd
in scherp geanalyseerd, waaronder
en Johnson, Rusk. McNamara, Humph-
ïf «y, George Ball, McGeorge Bundy.
rijlen Stevenson en de buitenlanders
w dacmillan, Chroesjtsjef, De Gaulle en
gastro om er maar enkelen te noemen.
Verder biedt De duizend dagen een
ceniinteressant kijkje in de keuken van de
Amerikaanse politiek, zozeer zelfs dat
Vice-president Humphrey verontwaar-
Sigd vaststelde dat „dit schadelijk is
M> onheil sticht. Ik geloof niet dat dit
loort schrijverij in het belang van het
énd is geweest."
Uiteraard staat de figuur Kennedy
jentraal. Schlesinger was in de loop
Rhodesia
In Rhodesia, waar ik woon, krijg ik
egelmatig knipsels uit uw krant, die
lijn moeder mij toestuurt. Mijn man
ji ik wonen hier twaalf jaar; hij is
andbouwkundig ambtenaar. Nu nam
i kennis van een artikel over dit
and van uw correspondent in Salisbu-
•y. Zijn opmerking dat de houding
n de blanken t.o.v. de Afrikanen
;r nog die van twintig jaar geleden
bestrijd ik. Hoe weet hij dat? Ik
raag mij af of hij hier wel ooit is
eweest.Zijn opmerkingen raken kant
og wal. Hier zijn er een paar: ,,Alle
nmigranten zijn hier gekomen voor
ïateriele doeleinden". Wil hij daar-
lee bijv. beweren dat de duizenden
migranten uit Nederland naar Cana-
a en Australië emigreerden vanwege
eestelijke doeleinden? Waarom is Rho-
-sia een armzalige kleine najie? (het
10 tot 15 maal zo groot als Neder-
ind). Na Zuid-Afrika zijn wij hier
conomisch gezien het belangrijkste
ind. Mijn moeder schreef me dat de
adio nieuwsdienst omriep dat win
ds in Salisbury leegstaan omdat de
igenaars zijn weggevlucht" Beslist
njuist. Zuid-Afrika zou niet duide-
jk achter Rhodesia staan. Ik verze-
1 dat dit land wel achter het
staat. Maar men wil daar zijn
loeilijke positie niet verergeren door
an de daken te schreeuwen dat men
chter Rhodesia staat. Ik vind het
;r dat de goede, vertrouwde
ranten en de radio in Nederland he
chten doorgeven die in strijd zijn
iet de feiten.
(Rhodesia)
Mevr. Schwing. Willemse
Tendentieus
Uw publikaties over de ICCC vind
k wat tendentieus. Ogenschijnlijk ne-
jatieve zaken worden breed uitge
wonnen, terwijl het positieve naar de
chtergrond wordt verdrongen. Als
ïordt bericht onder een grote kop
lat de Geref. Bond zich losmaakt van
leze organisatie dan verwacht ik dat
mder een even grote kop de weerleg-
png van dit bericht door het
CCC-bestuur wordt gepubliceerd en
lat uw verslaggever zich tracht los te
fheuren van zijn vooringenomenheid
egen deze organisatie. Het is u reeds
idcend (niet de lezers want die lezen
keèstal over kleine letters heen) dat
Is. Timmer nooit namens de Geref.
lond zitting had in het ICCC-bestuur.
kdereen die lid wil worden kan dat
m voor hem bestaat de mogelijkheid
ot een bestuursfunctie te worden ge-
oepen. Logischerwijze wil men bij
let verkiezen van bestuursleden zo-
•eel mogelijk kerkgenootschappen
jertegenwoordigd zien. Het bestuur
fas (helaas) te goed van vertrouwen
un dat het tevoren had kunnen ver
goeden, dat deze werkelijk „democra-
fsche" gezindheid tegen haar zou wor-
len gebruikt.
Den Haag R. T. Westerduin
(Het hoofdbestuur van de G B, nam
En bepaald besluit ten aanzien van
ICCC, dat tot gevolg had, dat enke-
ta bedankten als ICCC-bestuurslid.
fan de kant van de ICCC „weerleg-
le" men dit bericht niet. maar wees
hen er ons om misverstand te voorko
ken op. dat er formeel natuurlijk
jooit een band tussen GB cn ICCC
Eeft bestaan. De kop suggereerde dat
k niet. Red.)
Vandaag, twee jaar geleden,
werd president John F. Kennedy
in Dallas vermoord. Zijn Special
Assistent, Arthur M. Schlesinger
jr., heeft nu een boek geschre
ven over Kennedy's greep naar
het presidentschap, zijn rege
ringsperiode en zijn persoonlijk
leven. In het hierbij afgedrukte
artikel bespreken wij het eerste
deel van dit werk en publiceren
enkele saillante fragmenten. De
duizend dagen. John F. Kennedy
in het Witte Huis, is een uitgave
van H. J. Paris, Amsterdam.
(540 blz., 16,50). Het tweede
deel verschijnt omstreeks 20 de
cember.
nerde, dat hij vaak had betoogd dat hij Kennedy bespreekt de politieke
h®* meest geschikt achtte voor het j situatie met drie van zijn belang
rijkste adviseurs. Van links
van twee verkiezingscampagnes onder
de indruk van Kennedy's vitaliteit en
snel denkvermogen gekomen. Hij ken
schetst hem als een pragmaticus en
tegelijkertijd een idealist, bezield van
de gedachte aan de „nieuwe tijd" die
Amerika zou aanbreken om de
gezapige Eisenhower te doen verge
ten.
Een staaltje van Kennedy's werkwij
ze: De voorzitter van het College van
economische adviseursprofessor Wal
ter Heller, belde hem op. „Kennedy
klemde de hoorn tussen schouder en
en begon een gedetailleerd ge
sprek met Heller, terwijl hij intussen
Neustadts memorandum doorbladerde,
de Herald Tribune van die ochtend
oppakte, de voorpagina en de redactio
nele kolommen doorkeek, de krant op
de grond liet vallen, de New York
Times in handen nam, eveneens de
voorpagina en de redactionele kolom
men doorkeek, het memorandum weer
oppakte, bepaalde alinea's aan Heller
voorlas, het memorandum ook op de
grond liet vallen en tegelijkertijd het
telefoongesprek en de lectuur van de
ochtendbladen beëindigde."
Schlesinger heeft ook grote bewon
dering voor Jacqueline Kennedy, haar
verfijnde smaak en de bijzondere
invloed die zij op de Amerikaanse pre
sident uitoefende.
Johnson
De hoofdschotel in dit werk is
echter weggelegd voor de Amerikaan
se politiek. Schlesinger vertelt dat
Kennedy Johnson eigenlijk helemaal
niet wilde als vice-president, maar dat
door een samenloop van omstandighe
den, Kennedy's vermoeidheid na zijn
nominatie als presidentieel kandidaat
en het feit dat hij maar 24 uur de tijd
om hierover een beslissing te nemen,
de keuze hem eigenlijk overviel.
„Dus belde hij naar Johnsons suite
donderdagmorgen om kwart voor ne
gen. Johnson sliep nog en zijn
vrouw nam de telefoon aan. Kenne
dy zei dat hij graag langs zou ko
men om een gesprek te hebben met
de Senaatsleider. Lady Bird wekte
haar man, die knikte dat het hem
best was. Toen ze de hoorn op de
haak legde, riep ze uil: „Liefje, ik
weet dat hij je het vice-president-
schap zal aanbieden, maar ik hoop
dat je het niet zal doen."
presidentschap, maar dat ik als
man van het zuiden geen kans had op
de nominatie. Hij zei dat hij graag zou
willen dat ik hem opvolgde als er iets
met hem zou gebeuren."
„Tot Kennedy's verbazing bleek Johnson
bizonder geïnteresseerd. Het is niet te
geloven: hij wil het. Ik heb hem het
vice-presidentsohap niet aangeboden",
zei Kennedy tegen een vriend, „ik
hield het in de lucht" en Kennedy
deed of hij een voorwerp omhoog stak
„en nij greep ernaar".
Rusk
Uitvoerig gaat Schlesinger in op de
samenstelling van het kabinet. Hij
onthult dat Kennedy ongetwijfeld in
1964, als hij herkozen zou zijn, een ande
re minister van buitenlandse zaken zou
hebben genomen dan Dean Rusk en
Schlesinger neemt de figuur Rusk onder
de loep. Deze passages hebben in Ameri
ka veel kritiek uitgelokt en Rusk heeft
zich ernstig gegriefd betoond. Dat Kenne
dy inderdaad plannen had om Rusk te
vervangen wordt waarschijnlijk geacht,
evenals de vervanging van Allan Dulles,
hoofd van de CIA, de Amerikaanse
inlichtingendienst. Kennedy zou Dulles
aansprakelijk hebben gesteld voor het
fiasco van de invasie op Cuba in de
Varkensbaai.
Schlesinger doet het in het boek voor
komen alsof de president en zijn staf wel
op de hoogte gesteld waren van de plan
nen, maar dat de CIA door te zelfstandig
op te treden de eigenlijke oorzaak is
geweest van het enorme verlies aan pres
tige dat Amerika door dze ongelukkige
episode leed. Kennedy was uiterst bewo
gen. Schlesinger vertelt zelfs dat hij zich
het openbaar goed hield, maar 's
onds in huilen uitbarstte.
Erfenis
t is overigens voor het eerst dat
nauwgezet uit de doeken gedaan wordt
hoe het Varkensbaai-incident geboren is.
Enerzijds geeft Schlesinger toe dat Ken
nedy schuld had omdat hij de zaak altijd
had kunnen afgelasten, maar anderzijds
betoogt Schlesinger, dat Kennedy en zijn
staf, waartoe ook de auteur behoorde,
;n gevangene was van de omstandighe-
en en van de erfenis van de Eisenho-
er-regering.
Later geeft Kennedy toe dat het een
fout is geweest Allan Dulles als hoofd
van de veiligheidsdienst te handhaven,
omdat deze zelf de feiten interpreteerde
en conclusies trok in plaats van dit aan
de president over te laten.
Premier Ian Smith van Rho-
desië maakt een praatje met
enkele Afrikaanse schoolkinde
ren nadat hij de hoeksteen heeft
gelegd voor het eerste casino
in zijn land.
rechts minister van defensie
McNamara, generaal Maxwell Tay
lor en minister van buitenlandse
zaken Dean Rusk.
Uitvoerig staat de auteur ook stil bij
Kennedy's bezoek aan Europa, zijn
ontmoeting met De Gaulle, met
Chroesjtsjef in Wenen en met Macmil-
lan. Gedetailleerd beschrijft Schlesin
ger de gesprekken onder vier ogen
met deze staatslieden en het is bijzon
der interessant te lezen welke visie De
Gaulle toen al ontvouwde over de ver
houding tot Amerika.
Vrede
De Gaulle maakte gebruik „van het
voorrecht van een zoveel oudere
om de President te adviseren, niet te
veel aandacht te schenken aan zijn
adviseurs of te veel eerbied te hebben
voor overgeleverde politieke richtlij
nen. Als het er op aankwam, zei de
generaal, was voor ieder mens alleen
die mens zelf en zijn eigen oordeel
van belang. Dit was, uiteraard, een
uiteenzetting van de gaullistische filo
sofie met betrekking tot het leider
schap; en zijn advies viel, na het Var
kensbaai-fiasco, in goede aarde.
Van de weergave van de gesprekken
met Chroesjtsjef in Wenen krijgt men
de indruk dat de Rus beter in staat
was de materie te beheersen. Kennedy
echter deed zich kennen als de man
die de wereld een gelukkiger aanzien
wilde geven.
Te veel om op te noemen zijn de
onderwerpen die in dit boek aan de
Aan boord s.s. Rotterdam, vrijdag.
qLS het vlaggeschip voor afvaart in Southampton
gereed ligt, ga je naar de diepste diepte, de
machinekamer. In een bedrijfslift zak je zo'n negen
verdiepingen, en opeens sta je tussen pompen
buizen en ketels. Je snapt er niets van, maar dat
hoeft ook niet. Als de tachtig man, die op de Rot
terdam met de 32.000 paardekrachten omgaan
„Ik ga even m'n knollen wat hooi geven", zeggen
ze, als ze op wacht gaan het maar begrijpen.
Van onze speciale verslaggever
LINK van BRUGGEN
Wat je opvalt in de 90 meter
lange en 24 meter brede machine
kamer is de reinheid. Je zou er in
avondkleding kunnen ronddolen,
zonder ook maar even het risico
van een smetje te lopen. De werk
tuigkundigen staan in hagelwitte
overalls op hun posten, alsof ze in
een zuivelfabriek werkzaam zijn.
In alle hoeken en gaten wordt ge
poetst, geveegd en geschilderd. De
stalen platen van de vloer zijn olie-
vrij, waardoor je niet bang behoeft
te zijn te gaan glijden.
Een andere opmerkelijke zaak is
de betrekkelijke stilte, die er
he-jrst. Je hoort slechts het eentoni
ge gezoem van de turbines en het
reutelende geluid van de voedings-
pompen, die de ketels van water
voorzien. En natuurlijk is er de
telegraaf: de doordringende, rinke
lende schel, die de bevelen van de
brug doorgeeft.
Weinig te zien
Nóg iets merk je op. Van de tien
duizenden bewegende delen zie je
weinig of niets. Alles wat draait,
stoot, stampt of schuift, blijft zo
goed als geheel voor het oog ver
borgen. Het enige, dat kan worden
waargenomen maar dan moet je
nog heel goed kijken is de
omwenteling van de twee 50 meter
lange en 26-duims dikke assen, die
de geweldige schroeven (diameter
6.10 meter!) door het water slaan.
Tussen de 90 en 130 omwentelin
gen per minuut bij volle kracht
zo'n miljoen keer in het rond op
een enkel reisje naar of van New
York.
De Rotterdam is een stoomschip,
geen motorschip. Turbines zijn in
het gebruik heel wat goedkoper
dan zuigers, omdat ze veel minder
onderhoud vergen. Een reis als de
Willem Ruys. die de Rotterdam-
sche Lloyd helaas heeft moeten ver
kopen, had niet minder dan 64 ci
linders, die telkens weer bijgesteld
moesten worden.
cument over een bewogen episode uit
de Amerikaanse geschiedenis die ook
de onze is, maar nogmaals, enige reser
ve met betrekking tot de objectieve
beoordeling van John F. Kennedy, pre-
sident van de Verenigde Staten van
orde komen. Het is een waardevol do-Amerika, is op zijn plaats.
WENEN Roemenië is bereid
te bemiddelen tussen de VS en de
Jonge vent
Eerder in de verkiezingscampagne had
Johnson zich laten ontvallen dat hij
het niet kon verdragen dat een jonge
vent van 42 hem naar zijn pijpen zou
laten dansen. Kennedy arriveerde om
tien uur. ..Hij begon te zeggen, zoals
Johnson zich het gesprek later herin-
I Churchill de Gaulle
Longou Moulin, student
te Bela Horizante (Brazi
lië), mag de naam van de
Franse president niet
weg schrappen, zo bepaal
de de rechter. „De presi
dent is een held en een
groot staatsman", zei de
rechter. De student is het
er niet mee eens. Het is
niet eerlijk dat ik deze be
lachelijke naam zou moe
ten blijven dragtn en
moet opdraaien voor de
buitensporige bewonde
ring die mijn vader de
leiders van de Tweede
Wereldoorlog toedroeg.
Ik ga in hoger beroep",
aldus het antwoord van
de student.
I Twee duikers hebben
zaterdag een goudstaaf
van 18.000 pond sterling
opgevist die afkomstig is
van een Spaans galjoen
dat 400 jaar geleden bij
de Bermuda-eilanden is
vergaan. De staaf draagt
een stempel van koning
Philips de Tweede van
Spanje.
I De stad Stockholm gaat
volgend jaar een zestig
duizendtal kaartjes opko
pen van de particuliere
theaters in de stad om de
ze tegen lagere prijs door
te verkopen aan toneel
liefhebbers met krappe
inkomens om aldus het
theaterbezoek te stimule
ren.
I Het hoofd van de poli
tie te Rippey (VS), Ri
chard Harold (25), zit in
de gevangenis, omdat hij
vorige maand een benzi
nebom naar de lagere
school had gegooid. Hij
zei dat hij dat gedaan
had om te bewijzen, dat
er genoeg werk voor hem
was.
I De 21-jarige Pamela
Curtin uit Chicago (V$)
mag haar man verlaten.
De rechtbank gaf haar ge
lijk. Haar man verliet Pa
mela kort na de voltrek
king van het huwelijk.
„Ik ga even een rokertje
halen", zei hij tegen Pa
mela. Na vijftien maan
den is hij nog niet komen
opdagen.
Vietnamese communisten in de
Vietnamese oorlog. Dit onthulden
gisteren functionarissen uit het
gezelschap van de Roemeense pre
mier Maurer, die een bezoek aan
Oostenrijk brengt. Zij zeiden dat
de Amerikaanse ambassadeur in
Roemenië, Crawford, en de mi
nister van buitenlandse zaken
Manescoe in juni in Boekarest ge
heime verkennende besprekingen
daartoe hadden gevoerd, aldus de
functionarissen.
Het is zeer waarschijnlijk, dat de
Amerikaanse senator Mansfield nade
re details over Roemeniës voorstel wil
weten en daarom na zijn bezoek aan
Moskou naar Boekarest is gereisd. Hij
is inmiddels naar Saigon vertrokken.
Ook van Franse zijde probeert men
een oplossing te vinden voor de kwes-
tie-Vietnam.
Zaterdag vertrok Jean Chauvel, me
dewerker van minister Couve de Mur-
ville, naar Peking. Vandaar reist hij
door naar Hanoi. Te Washington was
men zeer geïntersseerd in het bemid
delingsvoorstel van Roemenië. Gezegd
wordt, dat nog geen enkel voorstel uit
Boekarest is ontvangen.
Intussen wordt in Vietnam de strijd
tegen de Vietcongs onverminderd
voortgezet. Amerikaanse troepen,
zwaar gehavend na de slag bij Plei
Me, zetten nog altijd de achtervolging
m op Vietcongs die zich hebben terug
getrokken.
Vernomen wordt nog, dat de Franse
vice-consul Jean Brion, die sinds 21
september in Vietnam wordt vermist,
dood is. Zijn lijk is door dorpelingen
gevonden ten zuidwesten van Plei
Koe, niet ver van de plaats waar deze
week hevig gevochten is.
Gebleken is, dat ook de als links
bekend staande christendemocraat La
Pira een bezoek aan Hanoi heeft ge
bracht. Deze vroegere burgemeester
van Florence in Italië heeft bespre
kingen gevoerd met de Noordvietna-
mese autoriteiten. Eerder bracht hij
bezoeken aan Warschau, Moskou en
Peking. Het communistische blad l'Uni-
ta meent, dat de missie van Li Pura
niet zonder positieve ontwikkelingen
zal blijven.
ondergrondse explosie geregistreerd, die
moet zijn teweeggebracht in het gebied
Goedkoop is voor een machineka
mer overigens wel een betrekke
lijk begrip. Alleen aan olie ver
bruikt de Rotterdam per dag meer
dan 10.000 gulden. Zij ontwikkelt
daarvoor een maximum snelheid
van 24,7 mijl per uur; grotere snel
heden kosten aanzienlijk meer
geld. Schepen als de France, de
Queen Mary en de United States,
düe enkele dagen op een retourtje
over de Atlantische Oceaan uitspa
ren, bezitten machines, die het
voor niet minder dan 30.000 gulden
per dag doen.
..Zwaaien"
Je bevindt je met hoofdwerktuig
kundige C. A. Brand bij het ma
noeuvreerpaneel, dat als het belang
rijkste onderdeel van de machine
kamer kan worden aangemerkt.
Achter de gigantische kast met de
verchroomde dubbelwielen en de
ontelbare meetglazen staan een
tweede en een derde w.t.k. en twee
assistenten. Het schip moet „zwaai
en", wat wil zeggen in zo'n positie
komen te liggen dat het de haven
van Southampton ongehinderd kan
verlaten. Het gerinkel van de tele
graaf is dan ook niet van de lucht.
„Vooruit", „Achteruit", „Lang
zaam", „Zeer Langzaam", „Halve
Kracht" steeds weer worden de
machines bijgesteld tot tenslotte
het signaal „Volle Kracht Vooruit"
kan worden afgelezen. De Rotter
dam is dan in open water aange
land, en zal, als er geen hindernis-
gen".
Hoeveel miljoenen er in de ma
chinekamer van de Rotterdam zijn
geïnvesteerd, weet Kees Brand niet
precies. Maar waar hij wel uitvoe
rig over kan vertellen, is de lange
rij van aggregaten, die bij de gra
tie van de geproduceerde stoom
(150 ton per uur, verdeeld over
drie ketels) in bedrijf wordt gehou
den.
Technische installatie
Daar zijn de vrieskamers voor
vlees, vis, zuivel, bier, aardappelen
en groenten. Daar is de riolering,
de airconditioning, de zoetwaterin
stallatie, de elektrische centrale, de
wasserij, de stabilisators, die het
slingeren van het schip moeten te
gengaan, de brandbeveiliging, het
stelsel van waterdichte deuren.
Je staat bij de stabilisatievinnen,
die in het voorschip zijn inge
bouwd, en je verbaast je erover
dat ze zo klein zijn. Ze steken mis
schien een meter of zes uit aan
beide kanten dan terwijl ze
slechts enkele meters breed zijn.
Je ziet er eigenlijk niet veel aan.
Zo nu en dan draait de van olie
druipende as wat rond, ten teken
dat er weer een roller werd opge
vangen.
„De elektrische centrale van de
Rotterdam", verklaart Kees Brand,
„heeft een capaciteit, waar men op
de wal nog wel eens jaloers op is.
Zij is goed voor een stad van zo'n
zestigduizend tot zeventigduizend
inwoners. De vier generatoren dek
ken ruimschoots de maximum be
hoefte aan elektriciteit van het
schip".
„Een oneconomischer zaak als
airconditioning kan er wel niet in
een machinekamer bestaan. Wij ha
len de warmte er uit, de passagiers
doen er weer warmte bij. We ge
bruiken natuurlijk veel stoom, die
we anders onaangewend over de
muur zouden moeten zetten".
Zoel water
„Wat denk je van onze zoetwater
installatie? Op de wal is zo'n ver-
dampinrichting bijna niet te beta
len, maar hiet moeten we er wel
aan. We halen er per dag zo'n 750
ton water uit, voor de consumptie
geschikt water dus, dat we door de
toevoeging van bepaalde chemica-
sen zijn tenminste, pas weer. op
manoeuvreersnelheid gaan varen,
als Le Havre is bereikt.
Kees Brand, die met de andere
h.w.t.k., de heer M. J. Brugman, de liën de gewenste smaak geven,
scepter over de machinekamer Voor één liter drinkwater moeten
we overigens drie liter zeewater
oppompen".
Het enthousiasme, waarmee
Samenwerking Kees Brand over „zijn" machineka
mer praat, steekt je bijna aan. Ze-
„Als de dertig meter boven ons ker voor de buitenstaander gaat
liggende brug ons belt", zegt hij, het om een materie, die altijd als
„nemen we de telefoon wel eens op iets vanzelfsprekends wordt
met de woorden: „U spreekt met aanvaard, maar die, bij nadere be-
het hart van het schip^'. Het studering. wonderlijke geheimen
technisch kunnen
antwoord is dan vaak: „Okay hart,
met de hersens, met de enige men
sen aan boord, die kunnen den
ken". Wat ik maar wil zeggen, is
dat de samenwerking tussen bene
den en boven net zo gesmeerd
moet lopen als het machinepark.
De lieden, die navigeren, kunnen
en moeten zien. Wij zijn er om
alles wat draait op gang te houden
en proeven
openbaart.
„En wat als de hele reut zo maar
midden op zee uitvalt?" vraag je.
„Ook daaraan hebben we ge
dacht", aldus Kees Brand. „We heb
ben hier een reserve-krachtbron,
een gasturbine, staan, die zo'n cala
miteit onmiddellijk kan opvan
gen".
Als laboranten in de machinekamer
Voorraad alleen
voor zes weken
NEW YORK De Veiligheids
raad heeft zaterdag alle VN-leden
verzocht hun uiterste best te doen
de economische banden met Rho-
desië te verbreken en de olietoe
voer stop te zetten. De raad heeft
voorts een resolutie aangenomen
waarin op Engeland een beroep
wordt gedaan de rebellie in Rho-
desië te smoren. „Alle gescb'kte
maatregelen dienen te worden ge
nomen om het minderheidsbewind
tot een onmiddellijk einde te bren
gen", zo heet het in de resolutie
maatregel zou voor het land rampza
lige gevolgen hebben, aldus een woord
voerder van een oliemaatschappij.
De huidige voorraad is slechts bere
kend op vijf tot zes weken, zei de
woordvoerder. De enige mogelijkheid
om aan olie-produkten te komen is
via Zuid-Afrika. Maar politieke waar
nemers zijn er niet zo zeker van dat
premier Verwoerd zijn Rhodesische
collega Smith zal gaan steunen.
De toestand in Rhodesië lijkt rustig.
In de nacht van vrijdag op zaterdag
deed zich een ontploffing voor op een
textielfabriek te Boelawayo: een blan
ke werd gewond. Verschillende pogin
gen van Afrikaanse nationalistische zij
de om als protest tegen de onafhanke
lijkheidsverklaring stakin-en uit te
lokken zijn door de politie verijdeld.
Ook heeft de politie zaterdag huiszoe
kingen gedaan in huizen van een
aantal hoogleraren. Zij vonden daar
pamfloiten waarin gepresteerd werd
tegen de rebellie van premier Ian
