TUSSEN SCHOOLPOORT EN HUISDEUR
Oec. Jeugdraad wordt
orgaan van werkers
Een woord voor vandaag
ARABIEREN ACHTER
JODENVERKLARING
DROSTE
aiüiuJL
Simonino
vereerd
mag niet
worden
Joodse sekte probleem
voor staat Israël
Ouders in 't geding
DINSDAG 2 NOVEMBER 1965
„God is ons een toevlucht en sterkte, ten zeerste bevonden een
hulp in benauwdheden" (Psalm 46 2).
Twee woorden: toevlucht en sterkte. Een toevlucht is een
plaats, die veiligheiduitkomst biedt. Ergens een toevlucht
vinden, wil zeggen een plaats vinden, waar men niet belaagd
wordt. Het is een woord, dat we wel kennen. In de jaren, die
nog niet zo heel lang achter ons liggen, hebben we, ieder op
eigen manier, wel eens een toevlucht moeten zoeken.
God een toevlucht. God dus veiligheid. God dus de uitkomst
in ogenblikken van moeilijkheden. Tot Wien de mens kan gaan
als het water hem tot de lippen komt, als hij niet weet waar hij
het zoeken moet. Bij God de rust, de hoop, de redding.
Dat ten eerste. Maar God is meer. De Psalmist zegt van Hem,
dat Hij is een toevlucht èn een sterkte. Het woord sterkte wijst
op macht, op kracht. God is een kracht, een macht. Door Hem
en met Hem kan de mens zijn belagers weerstaan, wordt de
mens tot een aktiviteit gebracht. Het woord toevlucht wijst
heen naar zich onttrekken, het woord sterkte vaar iets doen.
Miljoenen mensen hebben het in de loop der eeuwen ervaren.
Zij hebben hun toevlucht gezocht in tijden, waarin zij geen
raad meer wisten en krachteloos schenen bij Hem, op Wie zij
al hun hoop hadden gevestigd en zij kregen de kracht, die
bergen kan verzetten.
Wij lezen vanavond Exodus 19 vers 16 tot 25.
Terwijl Oecumenische Raad nog praat
Zelfde visie als Koran
(Van onze kerkredactie)
JERUZALEM Het Israëlische
weekblad Jerusalem Post Week
ly heeft verklaringen gepubliceerd
van verscheidene vooraanstaande
Arabieren, die zich achter de „Jo
denverklaring" van het Vaticaans
concilie geplaatst hebben.
Het is voor het eerst, dat Arabische
geluiden pro deze verklaring worden
gehoord. Tot nu toe verzetten de Ara
bieren christenen, zowel als niet-
christenen) zich unaniem tegen
deze verklaring, waarin gezegd wordt,
dat het Joodse volk niet collectief ver
antwoordelijk kan worden gesteld voor
de kruisiging van Christus. Tot het
laatst toe hebben zij geprobeerd, het
concilie te bewegen, deze verklaring
van de agenda af te voeren, omdat zij
er een versterking in zagen van de
positie van het Zionisme.
De Jeruzalem Post wijst op een
boek. dat de hoofdredacteur van het
Egyptische weekblad Al Moessawwar
dezer dagen heeft gepubliceerd. „Het
besluit van het concilie is helemaal
niet verwerpelijk. De Arabieren zou
den er blij om moeten zijn, omdat het
hun belangen dient", zo schrijft deze
Egyptenaar. „Anti-semitisme is een
Arabier vreemd, omdat hijzelf een se
in het Beiroetse dagblad 1' Orient
schreef de commentator Hassan Saab,
dat het concilie eerder nagevolgd, dan
gekritiseerd moet worden in deze nieu
we houding tegenover de Joden. Vol
gens hem benadert het conciliestuk de
opvatting van de eenheid van Gods
Berocpinvstverk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Den Haag-Loosduinen (7e
pred. pl.): J. Monteban te Almelo: te
Ouderkerk a. d. IJssel: B. Haverkamp te
Groenekan (U).
Aangenomen naar Santpoort (toez.): D
J. Spijkerboer te Drumpt.
Bedankt voor Oostvoorne: R. v. *t Lin
den hout te Lekker kerk: voor Colijnsplaat
E. C. Offeren te Gelselaar.
Kon. onderscheiding: Bij KB. is be
noemd tot officier in de orde van Oranje-
Nassau: ds. D. J. Vossers te Leiden.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar 's Hertogenbosch: I.
de Jong te Hantum, die bedankte voor
Barneveld (J. W. Vlaanderen)naar Zeist
'vac. J. v. Leeuwen): J. A. v. d. Peppel
te Ede: naar Ruinerwold-Koekange H.
W. Wamsteeker te Wagenborgen: naar
Nederhorst Den Berg: kand. H. W.
H. Wind te Zwolle, die bedankte voor
Arum. Giessenburg. Metslawier. Wirdum
en Wommels.
Bedankt voor Arnhem (vac. N. Willem-
se): C. L. Timmers te Amstelveen-Z.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Beroepen te Amsterdam-W. 'vac. M.
W. Nieuwenhuijze): D. Biesma jr. te
Aalsmeer: te Mitchell Ont. Canada (Free
Christ. Ref. Church): J. Overduin te Al-
dergrove (B.C.). v.h. te Almelo.
Bedankt voor Dokkum: P. v. Zonneveld
te Bennekom.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Vineland (Ont. Can.): A.
Vergunst te Rotterdam-C.
gemeente, zoals die in de Koran is
neergelegd: Joden, christenen en mo
hammedanen, die samen God die-
In een ander artikel noemt dit Liba-
)nse dagblad de concilieverklaring
een Arabische overwinning, zowel op
het nationale, als op het politieke
vlak.
UTRECHT De Oecumenische
Jeugdraad wil een nieuw begin
maken. Niet langer wil deze raad
een orgaan zjjn van afgevaardig
den van christelijke jeugdorgani
saties, maar een beweging worden
van oecumenisch gezinde jonge
ren. Om tot meer actie te komen
is reeds het eigen blad van deze
jeugdraad geheel nieuw opgezet.
Jonge journalisten zorgden ervoor
dat het ook vakkundig gebeurde.
Ondertussen praat de Oecumeni
sche Raad van Kerken nog steeds
over noodzakelijke vernieuwing
en verbreding.
In dit nieuwe blad legt de Oecumeni
sche Jeugdraad een verklaring af:
„Het realiseren nu van nieuwe ideeën,
het doorvoeren van experimenten is
een eerste vereiste, maar is een bijna
onmogelijke zaak binnen het kader
van officiële afgevaardigden. Immers
men acht oecumene belangrijk en
noodzakelijk, voor zover het de eigen
club niet benadeelt. Is dat wel het
geval dan is men tegen."
RISICO'S
Een nieuwe structuur is geboren:
„Geen officiële afgevaardigden van
niet-algemene en niet-r.k. jeugdorgani
saties en kerken in het bestuur met
een laatste woord, maar personen ko
mend uit vele kerken en vele jeugdor
ganisaties, die wezenlijk geïnteres
seerd zijn in de zaken van oecumene
en verontrust zijn over de huidige si
tuatie en bereid zijn de verantwoorde
lijkheid van nieuwe experimenten op
zich te nemen, mensen die onverant-
Dochter op learners?
Vermogensaanwasdeling
Felle kritiek CNV op
werkgeversstandpunt
Doorvoeren
experimenten
noodzakelijk
(Van onze kerkredactie)
woorde risico's durven te lopen."
De volgende vorm is gekozen: „Om
het werk van de verschillende werk
groepen, o.a. de werkkampen, het
plaatselijk werk, de publiciteit, de in
ternationale jeugduitwisseling, de oecu
mene, de sociale en politieke vragen
uit te voeren zijn en worden voor deze
werkgroepen in de eerste plaats des
kundigen aangetrokken en in de twee
de plaats wordt ook een beetje op de
kerkelijke kleurverschillen gelet. Elke
werkgroep heeft één of twee mensen
in het bestuur van de Oecumenische
Jeugdraad zitten. Dit betekent dus
dat het bestuur van de OJR binnen
korte tijd alleen bestaat uit actievelin-
gen vanuit de verschillende werkgroe
pen. Bij alle werk dat gedaan wordt
zal het hoofddoel van de OJR zijn:
jongeren te helpen hun plaats te vin
den op en verantwoordelijkheid te dra
gen voor de
nodes of besturen van de kerken, die
op hun beurt per kerk een specialist
op oecumenisch gebied kunnen mee
brengen. Iedere kerk heeft dan dus drie
vertegenwoordigers in die raad. Zo
hoopt men ook kerken in het gesprek
te betrekken die nu niet deelnemen.
BREDER
Onze indruk is dat die kerken en
kerkelijke gemeenschappen die op het
ogenblik niet bij de Oecumenische
Raad zijn aangesloten meer voelen
voor het hervormd-gereformeerde
plan dan voor dit. De Oecumenische
Raad is officieel aangesloten bij de
Wereldraad van Kerken. Voor de gere
formeerden, vrij-evangelischen, baptis
ten, en zeker voor christelijk-gerefor-
meerden zal het bijzonder moeilijk
worden om toe te treden.
Wel, zei men ons, zou het plan kun-
:n slagen als de nieuwe Oecumeni
sche Raad bereid zou zijn breder en
alomvattender te worden dan nu. Men
denkt dan in de richting van een vol
komen zelfstandige raad. analoog aan
de Europese Kerkenconferentie of
de zelfstandige raden in verschillende
Afrikaanse landen. Deze organisaties
staan los van de Wereldraad en wor
den gevormd door kerken die tot de
Wereldraad behoren en kerken die te
gen aansluiting zijn.
(Van onze soc.-econ. redactie)
UTRECHT De afwijzing- van
het vakbewegingsrapport Be
zitsvorming door vermogens
aanwasdeling" door de Raad
van Nederlandse Werkgevers
verbonden is een typisch 19de-
eeuws liberaal standpunt. De
arbeider is volgens de werk
geversverbonden alleen zjjn
door de marktverhoudingen be
paalde loon waard, maar voor
al niet méér. Van het enigszins
erkennen van de arbeider als
medemens en medewerker is
geen sprake. Hjj werkt en krqgt
zjjn loon, maar verder is hjj een
vreemdeling in de onderne
ming. Wil hij iets meer weten
over de onderneming, dan kan
htf een aandeel kopen, maar dit
mag niet leiden tot ongezonde
belangstelling voor de onder
neming.
Met deze bewoordingen wijst drs G.
H. Terpstra. economisch medewerker
van het CNV, in het heden verschenen
kaderblad Evangelie en Maatschappij
het werkgeversrapport over de vermo
gensaanwasdeling af.
De conceptie van de werkgevers,
vervolgt drs Terpstra, laat geen plaats
voor de gedachte, dat de werknemers
recht zouden hebben op een gedeelte
van het bedrijfsresultaat. Zij zouden
noch recht hebben op ingehouden,
noch op uitgekeerde winst. De werkge
vers hebben hun best gedaan, aan te
tonen, dat hun houding een voordeel
is voor de gehele natie, inclusief de
werknemers. Drs Terpstra vindt het
Beschermt tegen besmetting
Uitknippen en op briefkaart plakken a.u.b.
IK WERK MEE aan de verdere groei van de kranf.
Uw nieuwe abonnee heet
Woonplaats
betaling per: WEEKMAAND/KWARTAAl
Deze nieuw# abonnee werd opgegeven door uw abonnee t
Adres
Woonplaats t
Ik ontvang als geschenk i
HYACINTHENBOI MET HOU-# „DE DOKTER ZEGT" II
DER „DE DOKTER ZEGT" I
TIP-PARADE-TWEE (elk deel is een (ander) geheel)|
streep door wat u niet wenst.
alleen jammer, dat men de grootte
van de vermogensaanwas laat va
riëren al naar gelang dit het beste
uitkomt. „De indruk wordt gewekt,
dat de werkgevers niet na het opstel
len van hun rapport tot de conclusie
zijn gekomen, dat de vermogensaan
wasdeling afgewezen moet worden,
maar dat hun rapport is geschreven
om de reeds aanwezige afwijzing aan
vaardbaar te maken".
Wat is waar?
De commissie van de vakbeweging
had berekend, dat de werknemer ge
middeld elk jaar ongeveer 500 aan
aandelen zou kunnen krijgen.
Dit zou dan na twintig jaar zijn
uitgegroeid tot een vermogen van
18.000 gulden. De werkgeverscommis
sie vindt dit cijfer veel te optimistisch.
Zij rekent voor, dat de te verdelen
vermogensaanwas in de naamloze ven
nootschappen in 1961 slechts 666 mil
joen gulden bedroeg. Voor 1,7 miljoen
werknemers betekent dit een jaarlijk
se aandeel van slechts 200.
De heer Terpstra vindt ook dit be
drag nog wel de moeite waard, maar
hij wijst erop, dat het Centraal Plan
bureau voor 1961 een ovenvinst meldt
van 2,5 tot 2,8 miljard gulden. Ook
noemt hij het vreemd, dat de werkge
vers zoveel protest aantekenen tegen
een zaak, die toch maar weinig te bete
kenen zou hebben. „Hoe kan de verde
ling van een bijna niet-aanwezige ver
mogensaanwas toch grote nadelen ople
veren voor de volkshuishouding in
haar geheel?" Volgens hem zijn er
maar twee mogelijkheden: de vermo
gensaanwas moet groter zijn, bi de
nadelen veel kleiner.
Ook arbeidskosten
Zou het tot vermogensaanwasdeling
komen, dan zouden de werkgevers de
ze extra-uitbetaling als arbeidskosten
beschouwen en deze kostenstijging In
de prijzen doorberekenen, waardoor
Nederlandse concurrentiepositie
wordt verzwakt.
De heer Terpstra merkt hiertegen
op. dat bij verdeling van ingehouden
winst de kosten niet stijgen. Hij be
grijpt niet, waarom het deel van de
ingehouden winst, dat van de werkne
mers is, wél arbeidskosten zou zijn,
maar het deel dat de aandeelhouders
krijgen niet. Overigens, schrijft hij,
betekent doorberekening in de prijzen
verdere vergroting van de winsten,
dus verruiming ook van het aandeel
dat de werknemers bij vermogensaan
wasdeling ontvangen.
Bestuursverkiezing
Inwendige Zending
BENNEKOM Zaterdag 20 november
zal de jaarvergadering worden gehouden
van de Ned. Herv. Bond voor Inwendige
Zending op G.G. Het bestuur deelt mee,
dat in het orgaan van de Bond. het
Hervormd Evangelisatieblad een storende
fout is geslopen. Per abuis is een lijst
van kandidaten voor de bestuursverkie
zing van vorig jaar gepubliceerd.
De namen voor de bestuursverkiezing
zijn echter als volgt: het tweetal ds. H.
G. A'oma te Gouda en ds. J. Koele te
Nijkerk. ds. Abma treedt af. maar is
herkiesbaar: het tweetal ds. J. vs
Ende te Onstwedde en ds. A. Kool te
Rijssen in de vacature van de overleden
ds. B. N. B. Bouthoorn: het tweetal dr.
H. Goedhart te Rotterdam en dr. C.
Graafland te Veenendaal, waarvan dr.
Graafland aftreedt, maar herkiesbaar
VRAGEN
Het nieuwe plan roept veel vragen
op, die in dit artikel (nog) niet beant
woord worden. Hoe hebben de jeugdor
ganisaties gereageerd? Wat komt
op deze wijze terecht van het gesprek
tussen de verschillende organisaties?
Wordt de Oecumenische Jeugdraad op
deze wijze niet een beweging van
lijkgezinde jongeren, in de trant
Shaloom, die volkomen vrijblijvend
aan het werk gaan?
Uit dit artikel blijkt het faillisse
ment van de Oecumenische Jeugdraad
oude stijl. De jongeren hebben het aan
gedurfd een streep te zetten achter
vele jaren moeizaam praten. In wezen
zijn zij al een stap verder dan de
Oecumenische Raad van ons land.
KERKEN
Hoewel een diep stilzwijgen be
waard wordt over de situatie van de
Oecumenische Raad, is het een pu
bliek geheim dat de huidige opzet ve
len niet voldoet. Vandaar dat er ook
al maanden lang gesproken wordt o-
ver een mogelijke nieuwe opzet, het
zogenaamde pian-Beker, genoemd
naar de nieuwe voorzitter, Dit plan is
precies het omgekeerde van dat van
de Jeugdraad.
Opmerkelijk is dat volkomen los
van dit plan de moderamina van de
Hervormde Kerk en de Gereformeer
de Kerken ook gesproken hebben over
de mogelijkheid van een volslagen
nieuwe Raad van Kerken voor over
leg. Er was reeds een datum vastge
steld in dit voorjaar om de afge
vaardigden van een groot aantal ker
ken bijeen te roepen om de wenselijk
heid van een dergelijke raad te bespre
ken. Deze plannen werden echter door
kruist door de moeilijkheden bij het
Contact in Overheidszaken-Militair en
de vergadering is toen nimmer doorge
gaan, omdat de Hervormde Kerk zich
terugtrok.
Het plan-Beker wil een Oecumeni
sche Raad die gevormd wordt door de
voorzitters en secretarissen van de sy-
Dr. Peter Eldersveld
onlangs overleden
HAMILTON Onlangs is op 54 jari
ge leeftijd overleden dr. Peter Elders
veld, radiopastor van de Christian Re
formed Church. Tot zijn dood sprak
hij wekelijks in The Back to God
Hour.
Dr. Eldersveld heeft gestudeerd aan
de universiteit van Michigan en aan
het Calvin Theological Seminary. Hij
heeft de kerken van Iowa en Illinois
gediend. Tal van boeken verschenen
van zijn hand.
Blaam van Joden afgewenteld
TRENTE De aartsbis
schop van Trente heeft op last
van het Vaticaan de verering
verboden van een kind, dat vijf
eeuwen geleden in deze Noord-
italiaanse stad ritueel door de
Joden zou zijn vermoord en
sindsdien door de inwoners
van Trente als een heilige
werd beschouwd. Als reden is
opgegeven dat het martelaar
schap van het kind en de
schuld van de Joden niet zijn
bewezen.
Verleden week vrijdag-, daags
nadat de paus het conciliedekreet
afkondigde, waarin het antisemi
tisme betreurd wordt, gaf aarts
bisschop Gottardi opdracht de re
likwieën van de jongen, de „zali
ge Simonino van Trente' uit de
plaatselijke Sint Pieterskerk te
verwijderen.
Simonino, de vijftienjarige
zoon van tuinman Andrea Unfer-
dorben, verdween op witte
donderdag van het jaar 1475. Op
Paaszondag werd zijn verminkte
lijk gevonden in een sloot nabij
een synagoge. De plaatselijke
autoriteiten, onder wie de toen
malige aartsbisschop, beweerden,
dat de jongen door de Joden was
vermoord, omdat zij zijn bloed
voor een of ander ritueel nodig
hadden een in de Middeleeu
wen wijd verbreide laster tegen
de Joden.
Folteringen
Vijftien Joden werden gefol
terd en terechtgesteld en de
Trentenaars begonnen al spoedig
de jongen als een martelaar te
vereren. Paus Sixtus V gaf in
1588 toestemming de relikwieën
van Simonino in het openbaar te
vertonen. De Rooms-Katholieke
Kerk heeft hem echter nooit offi
cieel zalig verklaard.
De aartsbisschop deelde mee
dat de Vaticaanse congregatie,
die de zalig- en heiligverklarin
gen behandelt, de verering van
Simon heeft verboden, „omdat de
oorzaak van en de aanleiding tot
zijn dood nooit historisch zijn
komen vast te staan". Een nauw
keurig onderzoek van de histori
cus pater W. P. Eckert had vol
gens de aartsbisschop sterke aan
wijzingen opgeleverd, dat de wa
re moordenaar de schuld op de
Joden had geworpen, om de aan
dacht van zichzelf af te wenden.
De maatregel van aartsbisschop
Gottardi heeft ook tot gevolg, dat
verschillende Simonino-kapellen
in het district Trente zijn geslo
ten.
Karaieten willen geen assimilatie
Rigoristische
hervormers
De sekte der karaieten is ont
staan uit de eerste en ernstigste
scheuring binnen het Jodendom
na de val van Jeruzalem. Stich
ter was een zekere Anan ben
David, die teleurgesteld was, om
dat hij in 760 om zijn afwijken
de ideeën gepasseerd werd bij
de benoeming van exilarch van
de Joden in Babylonië.
Anan ben David beoogde met
zijn volgelingen een terugkeer
tot het Oude Testament. Alleen
dat heeft goddelijk gezag en hij
achtte de, Talmoed en de rabbijn
se overleveringen van onwaarde.
Daaruit is ook de naam van zijn
volgelingen te verklaren. Kara
ieten betekent „lezers van de Hei
lige Schrift", dit in tegenstelling
tot de rabbanieten. zoals zij de
volgelingen van de rabbijnen
noemden.
De geboden uit de vijf boeken
van Mozes werden echter streng
doorgevoerd, zo streng bii voor
beeld, dat het gebod uit Exodus
35:3 om geen vuur te onsteken
op de sabbat door hen zo werd
opgevat, dat er op geen enkele
wijze een lichtpunt in huis
mocht zijn. Steeds verder keer
den zij zich van de andere Jo
den af. Zii ontwierpen een eigen
geloofsbelijdenis van tien artike
len en een eigen kalender. Hun
leven is sober en streng, hun
groepsverband onder leiding van
een oudste zeer sterk.
Vooral in de Arabische landen
en op de Krim breidde de groep
zich in de loop der eeuwen uit.
Hoewel zij zich zelf niet als Jo
den beschouwen, maar als een
stam van het Joodse volk, hiel
den de nazi's met hun opvattin
gen geen rekening. Ook vele ka
raieten zijn in de concentratie
kampen omgekomen. President
Nasser bleek zich evenmin te be
kommeren om het eeuwenoude
meningsverschil. Als Joden zette
hij hen uit Egypte. Omstreeks
duizend van de tienduizend nu
nog levende karaieten wonen nu
in Israël.
Zoon studeert? J)RQ§I^^astillesal^jdwelkom^^^,
(Van een onzer medewerkers)
JERUZALEM Het ministerie
van godsdienstzaken is gaan stu
deren op een probleem, dat men
heeft zien aankomen, maar dat
men zo lang mogelijk uit de weg
heeft willen gaan: zijn de ka
raieten nu Joden of niet?
Dit kleine groepje, dat in 1956 (het
jaar van de Suezcrisis) uit Egypte
werd gezet en zich toen in de Negev-
woestijn vestigde, heeft de Israëlische
regering namelijk voor de keus ge
steld: Zijn wij nu Joden? Zo ja, behan
del ons dan als volwaardige Joden. Zo
neen, erken ons dan als een godsdien
stige minderheid, zoals de christenen,
de mohammedanen en de droezen. Als
-het laatste het geval is, dan willen wij
ook alle rechten, die een erkende min
derheid heeft, zoals eigen rechtspraak,
het sluiten van huwelijken, uitspreken
van echtscheidingen. Wij willen niet
langer „geen vlee$ en geen vis" blij
ven.
Toen de karaieten in 1956 Egypte
moesten verlaten, begonnen voor ben
al direct de moeilijkheden. Hoewel zij
zichzelf als Joden beschouwen, bracht
het opperrabbinaat de Israëlische rege
ring onder de aandacht, dat karaieten
niet als Joden kunnen worden be
schouwd en dus niet zonder meer val
len onder de wet op de terugkeer, die
alle Joden toestaat vrij en ongelimi
teerd Israël binnen te komen.
Intellectuelen
De regering beschouwde de karaie
ten toch als Joden en hielp hen een
nederzetting te stichten in de Negev.
Daar gingen zij een moeilijke tijd
tegemoet. Velen van hen zijn artsen,
schrijvers, zilversmeden en dergelij
ke. Maar deze vanouds intellectuele
groep moest zich omschakelen op
boerenarbeid. Bij hun vestiging in
de Neveg misten zij zelfs water en
elektriciteit.
Maar ook op religieus gebied onder
vonden zij moeilijkheden. Herhaalde
lijk deden zich incidenten voor, als
een karaietische jongen of meisje met
een niet-karaietische Jood wilde trou
wen. Het rabbinaat stelde de eis, dat
de karaietische partner tot het Joden
dom moest overgaan, wat tot grote
protesten in Israël leidde.
Op den duur lost dit probleem zich
zelf uiteraard wel op. De karaieten
zullen assimileren aan hun omgeving.
Maar met hun verzoek om erkenning
als volwaardige Joden of erkenning
als religieuze minderheid hebben zij
hun aversie tegen assimilatie in het
Jodendom onderstreept. Een aversie,
die niet van vandaag of gisteren da
teert, maar al twaalfhonderd jaar oud
PLEIDOOI VAN ANOE:
Sluitend systeem
voor salarissen
UTRECHT De ANOF heeft zich
in een brief tot minister Diepenhorst
uitgesproken voor een sluitend geheel
van salarisvoorzieningen voor het ge
hele onderwijs. De grondslagen van
een dergelijk systeem moeten een prin
cipieel karakter hebben.
De ANOF reageert hiermee op de
mededeling van de minister dat hij er
naar streeft een vereenvoudiging van
het salarissysteem door te voeren en
een vermindering van het te grote
aantal schalen. De ANOF juicht dit
toe, maar het heeft haar teleurgesteld
dat de minister niets zegt over een
fundamentele bezinning op de grond
slagen van het systeem. Nu speelt de
schoolsoort een belangrijke rol bij de
salariëring: dezelfde akten worden bij
verschillende soorten van onderwijs
verschillend gehonoreerd.
Prof. dr. J. W. Pette
overleden
UTRECHT Prof. dr. J. W. Pette.
buitengewoon hoogleraar in de melkhy-
gëne aan de Utrechtse rijksuniversiteit,
overleden. Prof. Pette werd in 1904 te
Wormerveer geboren. Hij studeerde che
mie aan de Leidse universiteit. Vela
jaren was hij wetenschappelijk mede
werker aan het rijkslandbouwproefsta
tion te Hoorn. In 1948 stichtte hij het
Nederlands instituut voor zuivelonder-
zoek te Ede.
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal: 1. Europeaan. 2. landbouw
werktuig - biersoort - niet gesloten. 3.
stad in Italië - zandaaL 4. telwoord -
scheik. element (afk.) - gevangenis. 5.
zijtak Rhóne - soort onderwijs (afk) -
radio omroep (afk). 6. deel van de bijbel
(afk) - op geen plaats. 7. einde -scheik.
element (afk) - huisdieren. 8. water in
Limb. - geur. 9. hoog bouwwerk - sle
de.
Vertikaal: 1. stellig. 2. koning van Ba-
san - onzes inziens (afk) - sint (afk) -
nieuw (Gr). 3. deel van een auto -het
zelfde. 4. twijg - buitenhaven - muziek
noot. 5. winterjas - houten vat. 6. kleef-
middel - wiersoort - meisjesnaam. 7.
plaats in Z.-Limb. -kant van een stroom.
8. biersoort - riviertje in Normandië -
plaats in de oudheid. 9. scheik. element
(afk) - bloeiwijze - eer.
Oplns^ip^ vorige noz^f»1
1. stiel, 2. trede, 3. ieder. 4. edele, 5.
leren, 6. zadel, 7. arefta, 8. delta, 9. enter,
10. laars.
Laat ik vandaag nu ook eens mijn zegje
zeggen. Ik ben dat wil ik best weten niet
zo onderlegd als de buurman die de gelxikkige
bezitter is van een mulodiploma, maar m'n be
langstelling voor alles wat met school en opvoe-
van hun verhalen. Ik zeg wel eens Maak het nou
niet al te mooi, denk niet dat je de oudjes (sic)
alles kunt wijsmaken maar het schijnt toch wel
zo te zijn dat hun meester in zowat alles de tegen
hanger is van de mijne indertijd.
Wij hoeven ons huiswerkschrift niet keurig
stuks waarvan drie al een aardige poos doende w""k maar goed
met het vergaren t
i/u.c zoveel mogelijk christelij
en maatschappelijke dengden. En im krijg ik te wreken,
nogal eens het een en ander te horen van net
schoolwereldje en ik moet zeggen, dat is vaak
best de moeite waard,
k
Kijk, ik ben natuurlijk om zo te zeggen een venl
van de ouwe stempel met m'n zes en dertig jaar.
Wij hadden vroeger, (het lijkt warempel nog maar
net gisteren!), het meeste respekt voor een meester
die de wind eronder had, je voelde je beslist niet
vernederd als hij je liet opstaan als de bovenmees
ter of de schoolopziener binnenkwam, je vond het
in de rij opstellen bij lokaalverwisseling echt geen
militaristische verschrikking en het was een fijne
belevenis als je mooie cijfers haalde juist door de
ferme aanpak van je strenge meester
Schooltucht... ik durf het woord niet i
- steken er hun tong voor uit.
Onze meneer heeft het best bij ons, hij kan heel
goed begrijpen dat we met ons allen, als z'n manier
van optreden ons niet aanstond, een sterke macht
zouden vormen. Nou, zo ver laat-ie het niet komen.
intussen ai en toe wel
iij kijkt wel uit, hij wordt niet eens nijdig als we
nem zo'n beetje in de maling nemen... Dat is dan de
uitspraak van het forum. Respekt voor zo n meester
is er maar bitter weinig bij. als je mij vraagt.
Moeder de vrouw beweert dat de man het met z'n
soort pestkoppies wa- oubolligheid die natuurlijk op populariteit is ge-
han(j wej-fct Toen riep
dierbare ervaringen er tegenaan gooide, z'n jongere
broer en zelfs Zus van net tien vielen hem met een
uitzonderlijke solidariteit bij. Pa kon wel op het
dag gaan zitten. En toch hou ik vol, ik blijf bij m'n
standpunt: een onderwijzer, wil hij blijvende gun
stige resultaten bereiken, dan hoort hij twee dingen
te zijn, rech*-*•J-
eerste plaat
dan ik ook!
Heb ik gelijk?
Soms maar daar hebben ze niets mee te ma-
Ken, pluis ik mijn vaderlijke geweten eens een
beetje na en dan is het net of er iemand achter me
siaat die met een treiterige stem in m'n oor fluis
tert hoe zit het met je eigen systeem in de
huiselijke kring, ouwe? Houd je er eigenlijk wel zo
-.ets als een systeem op na? Je leunt maar lekker
tegen je gouvernement aan; moeder de vrouw. En
omdat jullie het samen nog niet eens altijd bolwer
ken, moet de school er dan maar voor opdraaien...
De stem van het geweten. preken de moralis
ten het maakt me een beetje benauwd, het wil niet
weg uit mijn kop, ik bedank er toch voor in mijn
een slapjanus te
de hunne
eigen ogen
Ik slaak een hevig diepe zucht, maar ik beleef de
troostende sensatie dat die pijnloos wegwasemt bij
richt, zelf allemaal
de twee oudste jongens brengen corrigerend de oudste uit Nee, u
i—de ^gang schoolmeester verkeerd. Het is toch maar een dood-
frik. Moeten we daar zo vreselijk tegenop wicht. cT
En of ik al in lyrische termen m'n eigen
Onze dochter JH.
ons dikwijls ongevraagd verslag uit
van zaken op hun school. Ze verkneukelen zich
onze grote ogen en open monden bij het aanhoren kijken!
de verhelderende gedachte dat onze lieverdjes met
hun arsenaal van moderne kolder en fantasie per
lol toch nooit de allereerste viool zullen spelen.
Zolang mammie naast me staat.
Het gouvernement houdt de zaak wel in even-
HAYA SELVA
