VARA-COllgreS in de k Uit de Haagse hof geplukt
door teveel toespraken
Het geheime dorp j
Minister Vrolijk bracht lintjes mee
Brick Bradford
*30*cUcf
lesje en Josje
Senmoet
li1 to
MA\NT>\<; 1 VO VF--
ETHERGOlVÉN-ETHERGOLVEN-ETHERGOlVEN-ETHERGOlVf"
ITHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-
I ii:_i-.-..vk.iiib-o uimnI kui mnaitiik tp vinden, dan buit
402 m. VARA: 18.00 Nieuws.
18.15 Aktualiteiten. 18.30 Radio Receptie: mu
zikaal internationaal achakelprogramma. af
gewisseld door toespraken. 19.45 Overheids
voorlichting: Samenwerking met Ontwikke
lingslanden. Vraaggesprek van Paul de
Waart met enkele teruggekeerde jonge vrij
willigers. 20.00 Nieuws. 20.05 Vraaggesprek
met de pianist Arthur Rubinstein. 20.15 Ste
reo: Radio Filharmonisch orkest en solist:
moderne en klassieke muziek. 21.15 Vara 40:
een klankbeeld van herinneringen, feiten en
meningen. 22.30 Nieuws. 22.40 Reportage van.
de feestelijkheden. 23.05 Stereo: Radio Filhar
monisch orkest en solist: moderne muziek.
23.55—24.00 Nieuws.
Hilversum XI. 298 m. NCRV: 19.00 Nieuws
en weerberichten. 19.10 Radiokrant. 19.30
Klassieke en moderne grammofoonmuziek.
19.55 Op de man af. praatje. 20.00 Lichte
grammofoonmuziek. 20.20 Een merkwaardige
naqht, hoorspel. 21.15 Klassieke grammofoon-
muziék. 21.25 Amusementsmuziek (opn.).'
21.50 Pianorecital (opn.): moderne muziek.
22.15 Avondoverdenking. 22.30 Nieuws. 22.40
Boekbespreking. 22.50 Lichte orkestmuziek
(gr.). 23.10 Signaal: muziek van eigen tijd:
pianoduo. 23 40 Het Evangelie in Esperanto.
vanavono
Nederland I: NTS: 19.00 Nieuws in het
kort. 19.01 Klaas Vaak. 19.05 Afstandsbedie
ning. een Comedy Caper. 19120 Openbaar
Kunstbezit. 19.35 Magllla Gorilla, tekenfilm.
20.00 Journaal en weeroverzicht. VARA:
20.20 De toekomst is al begonnen, documen-
23.1523.25 Journaal.
Nederland II. NTS: 20.00 Nie
kort. 20,01 De paling. 2
speelfilm (beide keurlnger
21.50 De revolutie van moi
re_22.25—22.30 Journaal.
lerlands progi
taire. 20.20 De
19.00 Zandmi
19.20 De Flintstoi
zit. 19.55 Weerman. 20.00 TV-
showprogramma. 21.20 Curlet
22 30 Poëzie:
Kan. 2 en 10:
19.05 Engelse les: les 15.
19.45 Openbaar kunstbe-
(Van oase radio- en tv-redactie)
UTRECHT „Wij houden niet 10
vaak een congres en daarom is de
zaak een beetje uit de hand gelopen",
zei de vooraitter van de Vara mr. J.
A. W. Burgers, toen er tenslotte niet
meer dan een dik uur tijd van een
hele dag overschoot voor het eigenlij
ke doel van het jubileumcongres van
zijn omroepvereniging (aaterdag): be
handeling van het hoofdbestuurlijk
pre-advies inzake de toekomst van «1e
Vara.
Er waren nl. zoveel sprekers ge
weest die de hun toegemeten tijd van
tien minuten glansrijk overschreden,
dat er van de hele planning niets te
rechtkwam.
Maar een evenement was het. Nadat
de meer dan 2500 congressisten (voor
namelijk genodigden en afgevaardig
den van honderden afdelingsbesturen)
bij aankomst aan de Julianahal van de
Jaarbeurs door op drumbandmuziek
excercerende majorettes en een jube
lend draaiorgel waren ontvangen, viel
het binnen wel een beetje tegen, dat
de geweldige hal pas na de middag
redelijk verwarmd was. Maar in de
vreugde van de ontmoetingen lette
men daar eerst niet zo op.
Iedereen was er: de ministers Vro
lijk en Vondeling en dr. W. Drees, dr.
S. M. Mansholt, de gevluchte ex-minis
ter van buitenlandse zaken van Honga
rije mevrouw Anna Kétly, socialisti
sche vertegenwoordigers van buiten
landse omroepen, de burgemeester van
Utrecht, Kamerleden van de PvdA en
andere hoge functionarissen.
En verscheidenen van hen kwamen
aan het woord, nadat mr. Burger zijn
openingsrede had uitgesproken en
daarin nog een extra felle aanval op
Het Parool vervlocht vanwege de pu-
blikatie van „de brief'.
Burgemeester De Ranitz hield een
van zijn bekende gloedvolle compli
menteuze redevoeringen ter begroe
ting van het congres in zijn gemeente
(in Utrecht komen heel wat gasten
binnen, maar nooit eerder was er een
vereniging met 500.000 leden!) en toen
kwam minister Vrolijk, die de ene cul
turele .daadna de andere verricht en
geestig opmerkte „dat hij zich na gis
teravond verplicht voelde weer eens
iets uit te rèifcén". Wel noemde hij de
huidige omroeppolitiek „pikant" en
herinnerde hij in een lange rede aan
wat hijzelf en anderen vroeger en nu
over de komst van omroepwetgeving
in de Kamer zoal hadden gezegd, maar
iets nieuws over de vorderingen daar
mee „kon hij de aanwezige journalis
ten helaas niet geven".
Onder scheidin gen
Iets anders gaf hij, na de Vara
namens de regering te hebben gelukge
wenst en haar doel en werk gehuldigd
te hebben, wél: twee onderscheidin
gen. De heer S. P. Bakker, hoofdredac
teur van de Vara-gids, speldde hij
de eretekenen op van de orde Ridder
en de heer Meyer Sluyzer (mede voor
Pre-advies summier
in behandeling
HILVERSUM I. 402 m.
AVRO: 7.00 Nieuws 7.10 Ochtendgymnas
tiek. 7.20 Lichte graminofoonmuziek. VPRO:
7.50 Dagopening. AVRO: 8.00 Nieuws. 8.10
Lichte g:ammof3onmuziek (8.25 De groente
man) .8 45 Morgenwijding 8 55 Boekbespre
king. 9.00 Voor de zieker., 9 35 Waterstanden.
10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arbeidsvitami
nen (gr). (Om 11.00 Nieuws). 12.00 Lichte
iziek. 12.27 Mededelingen t.b.v. land-
Draadomroep vanavond
van II29 uur
Wolfgang Amadeus Mozart: I. Concertono
in C gr.t. voor twee violen en orkest K.V.
190. Allegro spiritoso. Cadenza. Tempo I.
Andantino grazioso. Tempo di Menuetto. Vi
vace, Yehudi Menuhin, Aberto Lysy. viool:
Derek Simpson, cello: Michael Dobson, ho
bo: Bath Festival Orchestra. II. Divertimen-
in Bes gr.t. K.V. 196 f. Allegro. Menuetto.
agio. Menuetto, Andantino. Detmolder Bla-
sextett. (Jost Michaels, Hartmut Stute,
irinct; Alfred Franke. Eberhard Busch-
inn, fagot: Gustav Neudecker. Hans-Ger-
hard KorÖ, hoorn). III. Concert no. 7 in Es
gr.t voor viool en orkest K.V. 368. Allegro
oderato. Un poco Adagio, Rondo. AUegret-
Yehudi Menuhin. viool; Bath Festival
rchestra. IV. Serenade no. 10 in Bes gr.t.
'r 13 blaasinstrumenten K.V. 361 Largo -
ïeidsv
jrlichting
t grammofoonmuziek.
HILVERSUM II. 298 m. KR
Sieuws. 7 10 Het iever.de Woord. 7
■rammofoonmuziek. (7.30—7.32 Nie
Overweging. 8.00 Nieuws. 8.10 Lie
Allegro molto. Menu
Allegretto.
Adagio. Te:
Adagio. Met
- Adagio. Allegretto
"iazioni - Andante. Ron
dden van het Sympho-
Beierse Omroep o.l.v.
van de orde Officier vin Oranje Nas-
Dat gaf weer aanleiding tot enkele
dank-toespraken en daarna was het
woord aan dr. Mansholt, die schetste
welk een belangrijk communicatiemid
del radio en televisie vormen, ook op
internationaal politiek terrein, mede
voor de verbreiding van de EEG-ge-
dachte.
„Wij mogen dan weten dat achter
het IJzeren Gordijn deze communica
tiemedia niet vrij zijn in de meningsui
ting, maar ook in West-Europa met
zijn nationale omroepen zijn zij dat
niet altijd: kijk naar Spanje, kijk ook
naar Frankrijk, waar de socialistische
minister zendtijd moet kopen om op
het scherm te kunnen komen of een
microfoon te bereiken."
Dr. Mansholt zei voorts te geloven
dat de huidige EEG-crisis moet wor- j
den gezien als de barensweeën bij een
geboorte: er kan een gezond Europa
uit tevoorschijn komen. „Wij moeten
nu kunnen rekenen op de duidelijke
wil van de volkeren, inclusief het
Franse en van de regeringen, op het
ogenblik exclusief de Franse."
De Belgische omroep-vertegenwoor-
dlger Juliën Cuijpers prees de Neder
landse omroepconstellatie: „De Neder
landers die. zo gemakkelijk hun zuilen
verguizen, moeten maar eens bij ons
naar de nationale omroep komen bij-
het verouderde stramien van de
radioprogramma's niet eens wilde
doorbreken", of „jonge medewerkers
wel een stem kregen in het program- j
mabeleid" en of de Vara niet eens
„meer opvattingen van prot. chr. en
r.k. zijde wilde laten horen" en „ande
re socialistische stemmen in de ether
wilde laten klinken en zo een poging
doen om PvdA en PSP weer bij el
kaar te brengen".
Vlak voor vier uur,kon eindelijk
mr. Burger weer spreken. Hij deed dit
bulderend: .„Moeten er oude radiopro
gramma's weg? Moeten we ophouden
met „Weer of geen weer?" (Nééé! riep
het congres dat ook wel eens iets wil
de zeggen) „O zo! Moeten er jonge
medewerkers een stem hebben in het
programmabeleid? Dat beleid wordt
gevoerd door het hoofdbestuur dat u-
zelf hebt gekozen.... en dus niet door
medewerkers, maar door u! En wat de
politiek betreft: we hebben te maken
met de Partij van de Arbeid en verder
met niks! En nu zullen we maar aan
nemen dat het congres in principe het
pre-advies heeft aangenomen (is dat
zo? „Jaaa!" riep het congres) en dan j
zal de verenigingsraad op de voorjaars-
vergadering dat wel officieel doen." j
Daarmee was het toen ineens uit.
Men kon zich een ogenblikje ontspan
nen alvorens ensembles en vele beken- j
de solisten op het toneel verschenen
om een (rechtstreeks via radio en tv
uitgezonden) vlot liedjesprogramma te
laten horen, waarin men veertig jaren
en hun gebeurtenissen aandeed.
geeL
heelt Nederland dus een voorsprong
ta'Bnmrt schrok ook toen hij hoorde fehod Mw mr. M. Z. Witteyeen
van de vrouwen in
vak maar niet te spreken. Dat werd
mevrouw Hermine de Vivenot duide
lijk toen zij zeventien jaar geleden
trachtte aan de Britse ambassade van
Oslo de functie van de voorlichting te
krijgen en de ambassadeur daar dit
argument gebruikte. De ambassade»
toen hii hoor<
Ivrouw zou komen als secre
taris belast met de persaangelegenhe-
den. Dat hij er in toestemde was ten
slotte omdat hij toch met pensioen
ging binnenkort en het niet eerlijk
vond die vrouw haar kans te ontne
men. Nu is mevrouw De Vivenot eer
ste secretaris aan de Britse ambassade
in Den Haag sinds 1962 en... belast
met de persaangelegenheden, die
igens ook radio
Ze vertelde openhartig over haar
werk voor vier samenwerkende
wenverenigingen in Den Haag: Vrou
wen in bedrijf en beroep, Vereniging
voor Academisch gevormde vrouwen,
vrouwelijke bedrijfshoofden en Vrou-
wenbelangen. En ze sprak in het Ne
derlands. dat wel haar moeders taal
maar niet haar moedertaal is. Een
presttie die haar beter lukte dan ze
zelf gedacht had. Ze verklaarde
lijk, dat
vinden, dan
een behulpzame geest uit het
gehoor wel snel aan.
Het Verenigd Koninkrijk heeft 32
vrouwen in het Corps Diplomatique,
dat totaal 619 koppen telt. Wat altijd
nog meer is dan Nederland. Er is
buitenshuis werkende vrouwen ken
nen dit probleem. De loodgieter die
niet kan of wil zeggen wanneer hij
komt; de post die vergeefs aanbelt
met een pakje en dan een briefje in
de bus stopt, dat het gehaald moet
worden (vaak in kantoortijd); de kap-
i televisiemedia be-
klantenlijst moet hebben als het werk
:n extra uurtje vrij geeft.
Dagelijks werk op de ambassade:
Europa te Straats- iedere morgen snel de koppen en
hoofdartikelen van de voornaamste
dagbladen doornemen, vertalen en
een voorlichtend rapportje voor de
ambassadeur maken. Elke dag een
bulletin maken met nieuws en vooral
technische onderwerpen uit Engeland.
Het helpen van Britse journalisten,
die hier hun licht willen opsteken en
het voorbereiden van reizen, welke
journalisten naar Engeland willen ma-
vrouw het diplomatieke ken. En dan de correspondentie met
het Britse B.Z.. het Foreign Office, of
permanente vertegenwoordiger
bij de Raad
burg was.
Keuken
geheimen
i- werk kan doen is bewezen, maar i
zulk aantrekkelijk werk
vrouw is. „Het is geen wereld,
de vrouw op haar best uitkomt" zei
ze. „Een wereld ,-J-* J"',J
(wat we wel hebben).
archiefkast echt nodig is en wat nou
toch een Britse ambassade met een
eindeloos geduld Nederlands woordenboek moet doen.
waar woorden gebruikt worden
wereld Blijkbaar werkt de rekenkamer aan
andere te verhullen
wereld streng en precies als hier.
de Noordzee
iriement vrouw-van-een-diplomaat naast zich
heeft, die de huishoudelijke zorgen
overneemt. Al is het maar dat er
■schiin komen) in wer- iemand thuis is als de leveranciers
baar geschreven tekst komen! Dat Is het gekke, dat het
1.-nn afhanppn
voorlezen: ..zoals dat in uw
gebeurt'' (in het Britse
mag zelfs geen papiertje in de verga
derzaal te voorschijn komen). In
kelijkheid was haar geschreven
alleen maar een geheugenstuntje
praatte ze voor de vuist weg. Was een
Een kijkje in een buitenlandse keu
ken is altijd interessant, in de diplo
matieke keuken zeker
Commentaar
Naar 1925
Mevrouw Kétly verheugde zich er
over, dat de Vara in 40 jaren niets
dan de waarheid heeft verkondigd en
verzekerde het congres dat in de lan
den achter het IJzeren Gordijn „met
hartkloppingen" wordt getracht te luis
teren naar de uitzendingen in de vrije Het was een origineel idee van de
landen: zij vormen een nietige draad jubilerende Vara om een hele avond
welke hen met die landen verbindt. televisie even over te brengen naar
En zo werden er nog vele. vele goe- 1925. hoor oprichtingsjaar. Men had de j
da en complimenteuze woorden in ver- lands- en wereldgebeurtenissen uitj
schillende talen gesproken, eer mr. dat jaar goed bestudeerd en deze wer-: 14. j0s)e holde zo zenuwachtig de irap
Burger weer kon verdergaan. Eerst be- den nu in allerlei vaste Vara-rubrie- op. dat het maar een haartje had ge
noemde hij twee nieuwe leden van,keft met een knipoog naar het heden, scheeld of hij was uitgegleden en naar
verdienste: de heer L. J. van Looi. maar volkomen ernstig (in cabaret en ben£u" eens jóngens!" schreeuwde hij.
gitaren! Een voor Peter en een
ij! Berend is ze net wezen bren-
La-
oprichter en eerste voorzitter van de
Vara en de heer J. W. de Vries, lid
van de Radioraad en daarin de stem
de Vara vertegenwoordigende.
Ook dit ging uiteraard met enkele
„korte woorden" gepaard en het was
al lunchtijd, eer de voorzitter tenslotte
kon beginnen aan de voordracht van
zijn fikse inleiding op het pre-advies.
Helaas waren zeer vele congressisten
toen zo koud en stijf geworden, dat zij
zachtjes verdwenen om zich elders
van lunchpakket en warme koffie te
voorzien.
In verband hiermee herhaalde mr.
Burger na nauwelijks een half uur
pauze nog eens het grootste gedeelte
van wat hij in die inleiding had ge
zegd en toen moest er haast-je rep-je
begonnen worden aan de van tevoren
goed-geplande discussie: zes sprekers
mochten ten hoogste tien minuten be
zwaren of adhaesie betuigingen te ber
de brengen. Mr. Burger las de spre
kersnamen rad op en vroeg: „Verder
nog iemand het woord...?" En bijna
2500 congressmen zwegen.
Bulderen
Hoewel de voorzitter in het nu vol
gende uur herhaalde malen en steeds
luider de sprekers (die natuurlijk ook
hun tijd verre overschreden, je staat
dan toch maar voor 2500 toehoorders!)
tot spoed aanmaande omdat de dubbe
le uitzending voor radio en televisie
op 4 uur was gesteld en men dan toch
Dr. L. de Jong behandelde de over
eenkomst van Locarno zonder een
spier te vertrekken op zijn eigen zorg
lijke manierprof. Oud trad volkomen
in stijl op als „8 jaar zitting hebbend
Kamerlid" in het toenmalige kabi-
net-Colijn bij een bespreking van het
amendement ambassade-Vatikaan, en
uit alles bleek niet de politiek van de
huidige PvdA, maar de echte oude
SDAP-mentaliteit.
We kregen een kijkje óp de allereer
ste RAI heel leuk); de ramp van Bor-
culo en de eerste Indiëvlucht gaven
aanleiding tot politieke beschouxoin-
gen, de nodige hetze en vele spotternij
en en zo ging het maar door.
Een goede, maar de minst gelukte
poging vormde de muzikale show: dit
was zulk gewrongen ntaakioerk, dat
het bepaald in kwaliteit afstak tegen
de rest van het programma.
„Zo is het" slaagde er niet zo sterk
in, afstand te houden van het heden,
maar daar is liet een vrij (en onver-
veerd!) programma voor.
Het geheel kan worden gezien als
een typische jubileumuitzending, in de
eerste plaats voor eigen kring, maar
voor de buitenstaander toch ook heel
genietbaar en: weer eens iets anders.
Dat kunnen we óp de beeldbuis best
gebruiken.
iziek (opn). 10.09 Ge»
lezing. 11.00
t.i k. 11,50 Vol
12.7 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.30 N:euws. 12.40 Actua
liteiten of grammofoonmuziek. 12.50 Lichte
grammofoonmuziek. 13.35 Voor de platte
landsvrouwen. 13.45 Licht muziekprogram
ma. 14.45 Zie. Ik maak alles nieuw, een
programma over godsdienstige vorming,
t ruis en op school (IV). 15.00 Bii Cascade te
licht ge<
16.00 V(
16.40 Onderweg: pre- j
•ekprogi
•weg: pro- i
17.C0 Voorl
jeugd. 17.40 Voor de padvinders. 17-50
rheldsvoorlichting: Sport in de Neder-
8.00 Internationa
le volksliederen. 1820 Uitzendlni
Christelijk Historische Unit
mentaar door Jkvi
van Stoetwegen e
Peijl. beiden lid v
Jf -
Politiek kom-
C. W. I. Wttewaal
HILVERSUM III (F.M.-KANALEN)
NRCU/NCRV9.0(
taal allerlei ^(gr). li
Nieuws. 9.02 Instrumen
Oö Nieuws. 10.02 Drie ii
ïkprogramma (gr). 12.00
ironisch pianospel (gr'
•an deze week (gr) 13.0
3.30 Notenparade:
15 02 Lichte
RA: 17.00 Nieuws 17.02-18.00 In de kantine:,
feestelijk muziekprogramma ter gelegenheid
tran hei 40-jarig jubileum van de VARA.
VANAVOND TE ZIEN
Ned. 1 VARA
8.20 uur ..De toekomst is al begonnen", documentaire met prognoses
voor het jaar 2000, van Gabri de Wagt.
9.05 uur ..De Jantjes", blijspel van Herman Bouber met liedjes van
Louis Davids (herhaling van uitzending maart 1963).
11.05 uur feestjournaal van jubilerende omroep.
Ned. 2 NTS
8.01 uur documentaire over de paling en. zijn gedragingen.
8.20 uur speelfilm „De tiran": een Amerikaan keert terug in het
Schotse plaatsje van zijn voorvaderen en zet de hele be
volking onder druk. Alle (maar niet te lage) leeftijden
mogen meekijken.
9.50 uur „De revolutie van morgen", documentaire (van network
CBS) over invloeden van de automatisering op de Ameri
kaanse samenleving.
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I VARA
8.15 uur jubiluemcor.cert door het Radio Filharmonisch Orkest en de
pianist Arthur Rubinstein (solist in 5e pianoconcert van
Beethoven), stereofonisch te beluisteren. Dirigent Willem
van Otterloo.
9.15 uur klankbeeld over 40 jaar VARA.
11.05 uur voortzetting van het concert, nu met werken van Rachmani
noff en De Falla.
Hilversum II NCRV
8.20 uur hoorspel „Een merkwaardige nacht", gecompliceerd verhaal
over een mislukte romance.
9.25 uur muziek van meester-componisten in romantische stijl.
11.10 uur serieuze muziek van eigen tijd.
gen!"
„G
ten v. -
Met trillende vingers maakte Josje het
eerste foedraal open en nam de gitaar
er voorzichtig uit.
..Alsjeblieft, een Spiffel nog wel!
Jan. „Dat is een best merk, jongen. En
hij ziet er nog goed uit!"
Jén pakte de gitaar van Josje aan er
sloeg een paar akkoorden.
.Hij moet wel even bijgestemd wor-
den,'""merkte hif op.
dan is het
prima instrument. Laat de andore
ook eens gauw zien, Jos."
Ook de andere gitaar was. hoewel
geen Spiffel. toch nog een heel bruik
baar instrument
„Nu moeten we ze nog verdelen, jon
gens." zei Josje. Hij aarzelde even. pakte
de mooiste van de twee gitaren dan op
en zei: „Hier Peter, neem jij deze
Maar Peter weerde dat aanbod onmid
dellijk beslist af.
„Nee. geen denken aan.'- antwoord
de hij. „Jij hebt ervoor gezorgd dat wij
Sitaren hebben en daarom moet jij ook
e beste houden. Jos. Trouwens, deze
..Ja. moet - ook bijgestemd woraen,
knikte Jan, na er even op te hebben
,'ctokketd. „Drinken jullie je limonade
maar verder op. jongens. Dan zal ik
dat varkentje ondertussen even was
sen."
Dat was sneller gezegd dan gedaan,
maar na een minuut of tien waren bei
de instrumenten toch geheel naar Jans
genoegen. Josje pakte zijn gitaar met
een stralend gezicht van hem aan en
probeerde er een paar tonen aan te
ontlokken.
„Je houdt hem verkeerd beet." wees
Jan. ..Kijk, ik zal het je eens voordoen.
Zo moet je hem vastpakken, zie je. En
vooral niet krampachtig knijpen. Los-
29
Het arme oude paard van de houtvesterij boer zou
ook nog een extra tocht moeten maken om alles
op te halen wat te zwaar was om per fiets
vervoerd te worden. Dit lag opgestapeld achter
de schuur van Dirk, een vreemd allegaartje van
kachels, cylinders met butagas. beddegoed en
onderdelen voor de pomp, die al een hele poos
kapot was, wat de kampleiding ontzettend veel
hoofdbrekens kostte, omdat al het water nu tegen
schemer van een eenzame hoeve aangesleept
moest worden, hetgeen behalve gevaar ook groot
ongerief met zich meebracht.
De vorige dag was Christina alle hutten en
keten van het Geheime Dorp afgegaan om te
I vragen of de mensen nog bijzondere wensen
hadden met het oog op de naderende Kerstmis,
Het was ontroerend geweest om te merken hoe
iedereen in dit stukje wildernis zich trachtte vast
te klampen aan het. oude en vertrouwde, hoe ze
probeerden alles zo veel mogelijk in te richten
|als in de huizen, waaruit ze zo wreed verdreven
werden. Joden zowel als Christenen koesterden
dezelfde wensen: hulst en kaarsen, rood lint, een
klein geschenk voor de hulsgenoten, als het
j mogelijk was. een koekje of een appel, een boek
met een kerstverhaal erin, een paar rode tulpen
een zilveren ster en wat verf om de eigen
gezochte denneappels te verzilveren, namaak
sneeuw en engelenhaar En er was heel wat
H. H. VA-N NUNATTEN— S
DOFFEGNTF.S i
.AAB*AAAA*AA4aaaaaaaaaaaaaaaaa*AAAAAAAAAAAAAAAAAAA:
overleg, overredingskunst en bedelarij aan te
pas gekomen om al die wensen vervuld te
krijgen.
Oom Chris bromde, dat ze zich veel te veel
moeite gaf, er was warempel al genoeg te doen.
Maar ze wou immers zelf niet anders! Een man
snapte dat nu eenmaal niet, die vrouwelijke
drang naar sfeer en feestelijkheid ook in de
allerellendigste omstandigheden. Er waren koek
jes. kaarsjes en appels, er was hulst en taaitaai,
er waren kerstverhalen en zilveren sterren en
rode linten. En al had Chris gelijk, dat ze doodmoe
en af was. ze zou zich het plezier niet laten
ontnemen alles zelf haar het kamp te dragen. Dit
kon ze niet overlaten aan de mannen.
Joep, die haar hielp bij het sorteren en
gezeten op een lage stoel de inhoud der
verschillende pakketten noteerde, keek op emdat
het zo lang stil bleef. En toen hij haar daar zo
diep in gedachten zag zitten, een verstolen
glimlach op haar wit en moe gezicht, een glinste
rende ster in haar schoot, dorst hij opeens niet te
storen. Hij liet zich omzichtig op zijn knieën
glijden tussen de rommel, boog zijn lang lichaam
bijna dubbel en begon dozen te vullen aan de
hand van de lijst, die ze samen hadden opgesteld.
Voor het oude paard van de houtvesterijboer
was het te hopen dat de oorlog spoedig tot een
einde kwam! Het was schonkig en broodmager
van ouderdom. Het had zijn vaste gang, geen
zweep of tongslag kon het uit zijn tempo halen;
ook de Duitse geweldenaars niet, de tanks, die op
hun ratelende rupsbanden aan hem voorbijgingen.
Het slingerde een beetje met hel hoofd als een
logge beer. maar of de wagen achter hem al dan
niet geladen was, het ging er niet harder of
langzamer om. Hij plantte zijn grote brokkelige
hoeven even secuur neer of hij over asfalt of
door de rulle zandweg ging. En nimmer verslap
ten de strengen. Het was zelfs de vraag of hij
zich veel gelegen liet liggen aan zijn baas, de
boer, die achter hem op de wagen de leidsels
voerde. Wel was er een heel harde ruk nodig om
het paard links of rechts te laten gaan. Wie let er
nou eigenlijk op zo'n boerengerij, al vervoert het
nog zo'n vreemde lading? De boer noch het paard
zien eruit of ze een slecht geweten hebben. Het
Wordt vervolgd
