jeo Schmidt speurt weer
stad en land voor u af
Het geheime dorp
Quiz Kris krasin winterpak
ele duizenden
oplossingen
Nederland leeft mee
iet Poolse bevrijder
Artillerie bij
bankroof in VS
Brick Bradford
Uit de Haagse hof geplukt.
Jesje en Josje
Senmoet
11
DINSDAG 26 OKTOBER 1965
HERGOLVEN-ÏTHERGOIVEN.ETHERGOIVEN.ETHERGOLVEN.
in onze radio- en tv-redactie)
HARDERWIJK/HILVERSUM
eze hele winter door kan h.?t
ebeuren dat, wanneer u op het
•kplein in Harderwijk de speel-
dzaak van de heer Leo Schmidt
nenstapt en naar „meneer zelf"
agt, de vriendelijke chef u ver-
„dat meneer het land in is",
ïn, niet om zaken te doen, maar
ergens „te filmen".
!r op uit met het televisieteam
i de NCRV, dat zorgt voor de
Iz „Haal je kijkgeld terug", die
ïavond voor 't eerst op het
lerm komt.
eo Schmidt is een bijzonder aardi-
U hebt dat zelf al kunnen
stateren, wanneer u afgelopen zo-
1 uóór 8 uur aan het tv-toestel zat
te kijken naar of mee te doen aan
quiz „Kris kras door Nederland",
nt daarin was hij de rustige, inne
nde presentator.
Vanavond komt hij weer op het
erm, nu op Ned. 2 (tussen 8.20 en
5 uur) om het nieuwe spel „Haal je
Ikgeld terug" te presenteren. Nu.
1 uw.... trouwe kijkers naar „Kris
i is" zullen gauw genoeg merken, dat
1 oud en opzet van het spel precies
hetzelfde neerkomen. Laten we zeg-
a: het is in winterpak gestoken en
is voorzian van een nieuw soort
jzen.
)e NCRV gaat, wanneer u tot de
ukkigen behoort, een jaartje kijk-
Id voor u te betalen, d.w.z. u krijgt
i postwisseltje van 36 thuisge-
urd en daarmee kunt u het ver-
uldigde voldoen.
let programma gaat vierwekelijks
uit en telkens zullen 25 kijkers die
alle vragen goed hebben opgelost, zo'n
prijsje ontvangen.
Niet weinig
Nu denkt u misschien: „Er kunnen wel
duizenden kijkers meedoen en wat zijn
dan 25 prijzen? Zo kom ik nooit aan
bod!"
Maar dat zou u hard meevallen. Leo
Schmidt weet ervan mee te praten: „De
zomerquiz, daar kwamen soms wel 30.000
inzendingen op en hoeveel er dan goed
waren? Zo'n 30."
Als men dat weet, krijgt dus „bijna
iedereen" een prijs!
„Is de quiz dan niet te moei
lijkzóveel foute oplossingen?" vragen
wij bij de NCRV.
Weinee, als het té moeilijk was, zou
den er nooit goede antwoorden komen.
Maar wij vinden het een onderschatting
van de kijker, als we het zo erg gemak
kelijk gaan maken. Dan is er geen kunst
aan en is het ook geen eer, een prijs te
winnen. Trouwens, foute oplossingen wil
niet zeggen alles fout Men struikelt
soms over één oude poort of één kerkto
ren, terwijl verder alles heel knap is
beantwoord."
Zo zal het ook nu weer kunnen gaan,
want elke keer moeten de kijkers zes
vragen beantwoorden.
„Het Is zaak, dat men erg goed oplet.
Er komen weer interviewtjes, kleine re
portages, handigheidjes en proeven van
stedenkennis aan te pas, ja, en wat al
niet meer? Ineens wordt er dan een
vraag gesteld over iets wat men gehoord
en gezien moet hebben. Wie echt op zijn
qui vive Is, kan dus een heel eind ko
men."
Variatie
Het moeilijke van een programma als
dit is, telkens op nieuwe leuke Ideeën te
komen. Daarom is één aflevering per
maand al een groot karwei. „Kris kras"
heeft het de zomermaanden door goed
volgehouden.
„We hopen ook met originele vondsten
de winter door te komen. Of het van de
zomer dan weer „Kris kras" wordt? We
weten het nog niet. 't Is een veeleisend
programma...."
Of het niet als een bezwaar wordt
gezien, dat het spel op Ned. 2 staat en
dus niet alle kijkers kan bereiken?
„Een beetje wel, maar na 5 novem
ber kan het noordoosten ook meedoen
en dsn komen toch binnen afzienbare
tijd ook de andere steunzenders klaar.
Maar we moeten niet vergeten, dat
Ned. 2 ook een volwaardig programma
moet bieden en dan is de quiz er zeker
op z'n plaats."
„Ja, met „Kris kras" hebben we gewel
dig succes gehad. Stapels brieven heb
ben we gekregen met net verzoek, ermee
door te gaan."
„Is het niet een reusachtig werk, al die
oplossingen na te kijken?"
„Natuurlijk. We hebben er speciale men
sen voor aan 't werk en als het al teveel
wordt, doen werkstudenten het voor ons.
Zo komen we er altijd wel uit."
Leo Schmidt, die erg graag deze pre-
sentatie doet (hij kwam met de NCRV-te-
levisie in aanraking als een van de waar
nemers bij het spel „Eén tegen allen" er
zijn goede ideeën vielen toen op!) kan
vanavond zelf gewoon thuis meekijken,
want de hele uitzending staat op de
band. Dat wordt elke keer gedaan. De
volgende keer zal ze beginnen met het
bekendmaken van de prijswinnaars, dat
doet de presentator zelf.
En nu maar aan de slag, papier
potlood meebrengen!
VARA onderzoekt
eis Maya Bouma
Hilversum 1 «02 m KRO: 10.00 Nieuws.
10 10 Aktualltelten. Aansluitend: Conel-
-journaal. 19.35 Promenade-orkest en
ngsollst: amusementsmuziek. 20M05 Pleno-
10 (opn): moderne muziek. 20.30 Tanzania
1055: Van slavenmarkt naar vrije natie: reis
indrukken (2). 20.45 Groot Omroeporkest:
groot Omroepkoor en solisten: moderne
22.30 Nieuws. 22.40 Epiloog. 22.
grammofoonmuziek. 23.55—24.00 Nieuw».
Hilversum II 298 m AVRO: 18.00 Nieuws.
18.15 Actualiteiten. 18.25 Licht orkest. 18.55
Voor de kinderen. 10.00 Perls voui parle.
12.05 Gamelan: Indonesisch progrs
Sltèr: radiotijdschrift
lerfstvakantie? DROSTE pastilles altijd welkom!
Weer een ton voor „Van Harte""
Nederland heeft gisteravond
een ton gelds op tafel ge-
icht naar aanleiding van het
'ogramma „Van harte" van de
ARA-radio. Henk van Stipriaan
ertelde nu (het moest geheim
lijven tot de uitzending, maar een
auw aan de VARA verwante
trant bleek het hele verhaal al tot
puntjes te kennen) de tragi-
che geschiedenis van de Poolse
'eneraal Matzek, die met zijn leger
en belangrijk deel van Zuid-Ne
derland in 1945 heeft bevrijd en
nu in vrij behoeftige omstandig-
leden, 73 jaar oud, voor vrouw en
nvalide dichter zijn brood ver-
lient in Edinburgh.
Deze generaal wordt vooral in ste
len als Breda en Axel op de handen
[«dragen. Breda schonk hem onlangs
en vakantiereisje naar Spanje, maar
lelaas werd de dochter daar ernstig
lek en moest nu per vliegtuig naar
mis worden gebracht. De VARA char-
erde er één en garandeerde alvast
Je daarvoor nodige 18.000 gulden.
Terwijl het vliegtuig nog in de lucht
was en later in Engeland landde, vroeg
Henk van Stipriaan de luisteraars om
het geld. Het kwam eren binnen
vijf kwartier was de som zelfs aange
roeid tot ruim 98.000 gulden: er zal
nog wel meer komen ook. Nederlandse
burgemeeesters. Poolse vrienden van
de generaal, dankbare verzetsstrijders,
alles en iedereen kwam voor de mi
crofoon in de diverse gemeenten waar
men geld kon brengen en na tien uur
hoorde men ook de generaal zelf woor
den van dank spreken.
GEGUND
De actie werd na het binnenkomen
van de 18.000 vooortgezet om een
lijfrente te kunnen kopen voor de in
valide dochter, die mogelijk later al
leen achterblijft als haar ouders niet
meer voor haar kunnen zorgen. Daar
voor toonde het Nederlandse volk zich
uitermate gevoelig: in het laatste half
uur stroomde het geld zo snel binnen,
dat men het niet meer vóór half acht
geteld kon krijgen.
Opnieuw werd duidelijk, hoezeer
Nederland nog leeft in de herinnerin
gen aan oorlog en bevrijding en de
dappere generaal, die vooral door ziin
hartelijk optreden zich zoveel gene
genheid verwierf, zij dit meeleven
„van harte" gegund.
(Van c
e radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Het is niet omdat
Maya Bouma godsdienstige bezwareD
heeft gemaakt tegen sommige onder
delen van het programma „Zo is het",
dat wij haar hebben bedankt voor ver
dere medewerking," luidt het commen
taar van de heer P. te Nuyl, hoofd van
de afdeling televisie VARA. „Zij heeft
zich echter in het bedoelde interview
in Het Parool dermate gedistantieerd
van de inhoud van het gehele program
ma, dat wij ons ernstig afvroegen, of
zij daarin wel overeind kan blij
ven."
„Zij sprak in het interview voortdurend
over het genoegen dat zij schepte in de
iresentatle. Maar bij dit programma
:omt de presentatie pas in de tweede
plaats: wie er aan meewerkt moet volko
men achter de tekst staan."
Opgemerkt wordt ook door de VARA,
dat tijdens de eerste repetitie welke
Maya Bouma nog meemaakte, al tegen
haar is gezegd dat de strekking var
interview wel eens consequenties
kunnen hebben. Direct na de publikatie
mevrouw Bouma in dit programma niet
op haar plaats zou zijn. Haar antwoord
luidde toen. „dat zij het volkomen be
greep", zegt de VARA.
„En nu vernemen wij uit de kranten,
dat zij een eis tot schadèvèrgoeding we-
f;ens niet nakomen van een contract gaat
nstellen. Formeel heeft mevrouw Bouma
ons daarvan niet op de hoogte gesteld.
Niettemin onderzoeken wij of er bepalin
gen bestaan volgens welke zij rechten
zou hebben op schadevergoeding
aanleiding van het feit dat zij op
bepaald aantal dagen arbeid in het
terseizoen heeft gerekend. Neen, wij heb
ben haar na het telefoontje op die avond
gesproken, zij heeft wel
Leuke beloning? DROSTE pastilles altijd welkom!
NEW YORK Inbrekers hebben
het afgelopen weekeinde een half mil
joen dollar, ten dele in cheques, gesto
len uit het bijkantoor in Syracuse
(New York) van een firma die be
waakte geldtransporten verzorgt. Om
de zwaar verstevigde kluiskelder open
te breken maakten de inbrekers
gebruik van een licht kanon, waarmee
zij granaten op de kluiswand afvuur
den Het lawaai van de explosies
dempten zij met matrassen. Zij lieten
het kanon en een paar dozen met gra
naten in het gebouw achter.
VANAVOND TE ZIEN
Nederland 1 VARA
8.20 -11.00 uur jubileumprogramma met Heijermansherdenking. De
Nederlandse Comedie speelt „De meid" (een komedie van
de haat) en het monologenspel „Brand in de Jongejan":
Julien Schoenaerts ziet rrten in de 8 rollen.
Nederland 2 NCRV
8.01 uur dieren, en vooral olifanten, kijken in zuidelijk Afrika.
8.20 uur quiz „Haal je kijkgeld terug".
8.45 uur eerste van 6 rechtstreekse reportages uit bejaardencentra
onder leiding van Jan van Hillo.
9.25 uur ,,'t Is grijs", documentair cabaret over massacommunicatie.
10.15 uur (RKK) 3e uitzending in de reeks „Bijbel voor alleman?"
VANAVOND TE HOREN
l KRO
begin van een gevarieerd muziekprogramma: operafrag
menten, uitgevoerd door het Promenadeorkest. Verder o.nv:
pianoduetten door Cor de Groot en Gérard van Blerk,
Lourdessymfonie van H. Byvanck door Omroeporkest, -koor
en solisten o.l.v. André Rieu en
ontspanningsmuziek met een praatje.
II AVRO.
amusementsprogramma met spelletje voor huisvrouwen,
politiek gesprek tussen parlementsleden.
l-klaiaieke muziek. 22.10
instrumentale begeleiding. 22.25 Ik geloof
praatje. 22.30 Nieuws. 22,40 Actualltel-
23.00 Venster op de hedendaagse mu
ziek. muzikale lezing. 23.40 Licht ensemble
dansmuziek. 23.55—24.00 Nieuws.
Nederland I NTS: 10.00 Nieuws in het
kort. 19.01 Klaas Vaak. 19.05 Journaal
gehoorgestoorden. 19.33 Engelse les.
Journaal. VARA: 20.20 Heyermans-a-
Opvoering van De Meid. en: De brand
Jonge Jan, In de pauze: Historisch
LAND II NTS: 20 00 Journaal. NCRV: 20.01
tage uit een bejaardencentrum ln Ne
derland. 21 25 t Is Grijs, documentair-caba-
ret programma. 21.55 Attentie. NTS: 22.10
Journaal. RKK: 22.15—22 40 Bijbel voor alle
man?, programma over de Bijbel, (deel 3!
- -g!«: Ned. - -
MORGEN
Hilversum 1 402 m.
NCRV: 7.00 Nieuws en SOS-berichten. 7.10
Dagopening. 7.20 Klassieke muziek (gr'
(7.30—7.32 Nieuws). 7.45 Radiokrant. 8.(
Nieuws. 8.10 Gewijde muziek (gr.) 8.5
Nieuws. 8.32 Lichte grammofoonmuziek. 9.(
Voor de zieken. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voc
de hulsvrouw. 10.10 Klassieke kamermuziek
(gi.) 1C.30 Kerken in de Diaspora: Godsdien
stige uitzending. 11.00 Cello en piano: moder
ne muziek 11.30 Lichte grammofoonmuziek.
12.27 Mededelingen t.b.v. land- en tuinbouw.
12 30 Nieuws. 12.40 Kerkdienst. 13.00 Variant:
lichte muziek en reportages. 13.30 Carillonbe-
speling. 13.40 Stereo: Licht instrumentaal en
semble. 14.00 Boeren en burgers in Buiten
veen, hoorspel (30). 14.25 Radio kamerorkest
en soliste: klassieke en moderne muziek.
13.30 Pianorecital (gr): moderne muziek.
19.50 Bijbelvertelling voor de jeugd. 16.00
Voor de jeugd. 17.00 Hoorspel voor de jeugd.
17.15 Lichte grammofoonmuziek. 17.50 Over-
•oorlichting: Mens en samenleving. Een
ese Taalgemeenschap. Spreker: Mr. L
Ommen. Chef van de Afdeling
pelijk V
Ontwikkeling v
•an Kuituur, Rekreaiie en Maatschap-
Werk. 18.00 Koorzang. 18.30 Het Spek-
nieuws uit de prot. christelijke organi
saties. 18.50 Lichte muziek (gr).
socialistisch strijdlied. 7.23 Lichtt
foonmuziek. 8.00 Nieuws. 8.10 Lichte gremmo.
foonmuziek (wag^HfiÉSfi S£-
thuis, praatje
grammófoonmnHaHRHHHgülSIS!—
10.45 Voor de kleuters. 11.00 Nieuws. 11.02
Voor de huisvrouw. 11.40 Omroepkamerkoor.
12.00 Orgelkwartet: lichte muziek. 12.22 Voor
platteland. 12.27 Mededelingen t.b.v.
en tuinbouw. 12.30 Tango-rumba-or-
met zanesolisten. 13.00 Nieuws. 13.10
sr. 13.25 Lichte gram-
iek. VPRO: 9.40 Schoolradio.
jeugcL (16.00
III (F. M. -kanalcn)
NRU/KRO: 9 00 Nieuws. 9.02 Lichte gram
mofoonmuziek. 10.00 Nieuws. 10.02 Van uur
ktualiteiten. 10.05 Betty: licht mu-
imma (gr). 11.00 Nieuws. 11.02 Van
ur: aktualiteiten. 11.05 Koffie met
Kees: Licht muziekprogramma (gr) en praat-
rs. 12.02 Van uur tot uur:
aktualiteiten. 12.05 Lichte grammofoonmu
ziek. 1300 Nieuws 13 02 Van uur tot uur:
aktualiteiten. 13.05 Bert: licht muziekpro
gramma (gr). 14.00 Nieuws. 14.02 Van uur tot
uur: aktualiteiten. 14.05 Even draaien: lichte
grammofoonmuziek. NRU/AVRO: 15.0C
Nieuws. 15.02 Toerbeurt: lichte grammofoon
muziek. 16.00 Nieuws. 18.02 Spiegel der folk
lore: volksliedjes uit Engels-sprekende lan-
irieerd platenprogra
Televisie morsen
NEDERLAND I
kinderen. Bel.
15.00-17.00: Televi
Wel beschouwd is Den Haag een
hoogst merkwaardige stad. Zo heb
ben we bijvoorbeeld een hele
groep reemeerminnen. Eén, de al
lerkleinste, drijft zomers in de
haven van Madurodam en over
wintert ergens in een veilig hokje.
De anderen, van normaal mensen
formaat, kunt u in de Spuistraat of
het Noordeinde tegenkomen. Of
misschien belt eentje u op een
goede dag wel op.
De Haagse zeemeerminnen ver
doen de tijd niet met staren in de
verte. Integendeel het zijn nijvere
figuurtjes, die de mensheid dage
lijks goede diensten bewijzen. En
dat in alle bescheidenheid. In de
menigte niet herkenbaar als zee
meermin. Geen schubbenstaart.
Maar hun groepsverband is uniek
in de wereld. Den Haag is de enige
diplomatenstad waar de niet-diplo-
maten ter ambassade meetellen.
De Haagse zeemeerminnen zijn na
melijk de leden van de Mermaid-
club, waarin de secretaressen zich
verenigd hebben. Een secretaris
van een ambassade is een diplo
maat en een vrouwelijk diplomaat
heet ook secretaris in deze rang.
De secretaresse is de onmisbare
rechterhand van de ambassadeur,
die voor hem tikt, zijn agenda
beheert, ongewenste bezoekers ver
telt hoe druk zijne excellentie het
heeft, kortom hem omringt met de
zorg die secretaressen eigen is.
Jarengeleden kwam de secretares
sen van de Deense ambassade op
het idee: secretaressen aller landen
verenigt uTer ere van deze
oprichtster werd het de Mermaid-
club. Gezelligheid is natuurlijk een
voornaam punt op het programma.
Heel wat secretaressen-uit-de-
vreemde zijn blij met deze colle
giale contacten en tegelijkertijd is
hun kans wat meer van Nederland
te leren kennen vergroot. Een paar
Merkwaardig
Den Haag
keer in het jaar gaan ze op stap.
Verleden week bijvoorbeeld naar
Amsterdam, waar o.a. mevrouw
Van Hall haar ontving in het bur
gemeestershuis.
De kleinste Mermaid, nog geen
handvol, die van Madurodam, is
een geschenk van de club en een
getrouwe copie van het Kopen-
haagse beeld. Maar ook de diplo
maten zelf hebben in Den Haag
een club. Alleen de ambassadeurs
mogen er geen lid van zijn. Lo
gisch, de baas hoeft er niet altijd
bij te zijn. Ook deze club is enig in
de wereld. Omdat de leden op
donderdag bijeenkomen is het de
Club de Jeudi. Tijdens een ge
meenschappelijk lunchuur komen
sprekers de diplomaten wijzer ma
ken over de Nederlandse samenle
ving, terwijl zo nu en dan ook
excursies gemaakt worden. Op de
ze manier zien ook zij meer van
ons land dan de Haagse dreven. De
ambassadeurs doen dat. hetzij als
officiële genodigden, want een am
bassadeur verhoogt de status van
welke plechtigheid ook, hetzij als
gasten van de Rijksvoorlichtings
dienst, die eigenlijk de grote plan
netjesmaker in deze is.
Zelfs heeft de R.V.D. de diplo
maten geleerd wat het Nederlandse
Sinterklaasfeest eigenlijk is. Niet
met verhaaltjes, maar door het hen
zelf te laten doen. Compleet met
pakjes en surprises van een echte
Sinterklaas en met een Zwarte
Piet, die vermaningen uitdeelt. En
zelfs met het Sinterklaas Kapoen
tje en Zie de maan schijnt door de
bomen, keurig vertaald in het En
gels en Spaans. Om de suikerbeest
jes en pepernoten niet te vergeten!
Het grappigste vind ik daar altijd
van, dat niemand ze lekker vindt
en toch met geestdrift opeet. Waar
in gewone burgers en diplomaten
dan broederlijk vereend zijn in dit
merkwaardig Den Haag.
„Ja. jongens," knikte Jan tevreden.
,,ik geloof echt dat het wat worden kan.
Maar we zullen natuurlijk hard moeten
studeren en repeteren. En zoals ik al zei,
Josje en Peter moeten eigenlijk ook alle
bei een gitaar hebben waarop ze
beetje kunnen tokkelen. Maar dan z:
er wel iets in. Zullen we nog eens
nummertje doornemen, Klaas?" Klaas
wilde al geestdriftig knikken, bedacht
zich dan en keek haastig op zijn horlo-
I.
„Nee, ik moet vlug naar huis," zei hij
dan. „Laten we afspreken morgen na
schooltijd. En dan bij mij thuis. Dan
hebben we de drum er ook bij. Kunnen
jullie dan, Josje en Peter?"
„Ja, ik wel, hoor!" riep Peter.
„Ik ook!" zei Josje blij. „We moeten
kunnen jongens. Want het wordt nu re
peteren en studeren zoala Jan zei. Maar
dat is niet erg."
„Welnee, dat is juist leuk!" riep Klaas.
„Maar nu ga ik er vandoor, jongens. Tot
morgen!"
Josje en Peter vertrokken eveneens en
stapten opgewonden pratend nog een
eind met elkaar mee.
„Weet je wat!" riep Jo6je uit. „Ik zal
?ns aan Barend en Berend vragen of
die niet een paar tweedehands gitaren op
de kop kunnen tikken voor ons!"
,,Ja, doe dat. Jos!" riep Peter uit „Als
ons voorlopig maar kunnen redden.
Ik zie ons al staan, jongens! Maar nu
Josje spoedde zich naar huis. Zijn moe.
der en Jesje zaten in de kamer.
„Jij hebt het uitgehouden, Jos," sprak
zijn moeder. „Waar heb je zo lang ge-
„O, moeder, wij gaan een groepje vor
men, net als de Blauwe Piepers!" riep
Josje uit. „Peter en Klaas en Jan en ik.
De Jolige Joppers, noemen we onszelf.
Morgen gaan we al repeteren! En ik ga
aan Barend en Berend vragen of dia
voor Peter en mij een tweedehands gi
taar op de kop kunnen tikken! We heb-
ïavj'uBtijT fut
6CU4P WEEFT.
MUL EU VÓÓR ACUET-ATQU
„Waar wil je hem onderbrengen, Crhstina, een
zwaargewonde tussen al die mensen in een over
volle hut?"
„Hij moet een hut alleen hebben, al moest ik alle
anderen onder de blote hemel leggen," zei ze
strijdlustig. „Het is goed, dat ze eens merken wat
eraan vastzit wanneer anderen hun leven wagen
om hen van het allernodigste te voorzien. Mis
schien zullen ze dan hun eigen belangetjes ééns op
zij zetten.
Hij kuste haar op het voorhoofd en zei:
„Nu krijgt de arme poes er weer een jong
bij."
Die avond trok een vreemde karavaan het bos
door. De mist hing zwaar tussen de bomen en
kneep het laatste restje daglicht uit. Traag tikkel-
den de droppen op het gevallen blad. Het zoeken
van de weg ging bijna op de tast, voetje voor
voetje, voorop oom Chris en Heintje, die de weg
verkend hadden, daarachter de dragers met de
baar, waarop de gewonde lag, toegedekt met een
oude grijze paardedeken. Aan weerszijden gingen
leden van de knokploeg, de mondingen van de
I stenguns op de grond gericht; ze waren niet van
H. H. VAN NIJNATTEN—
DOFFEGNIES
zin zich hun prooi zonder strijd te laten ontne-
men. Helemaal achteraan kwam dokter Willem
met zijn fiets aan de hand. Hij was iets hoopvoller
gestemd. Wel bleef de gewonde nog bewusteloos,
maar de bloeding was tot staan gekomen. De dra
gers liep het zweet zo maar van het hoofd, ieder
kuiltje, ieder takje moest vermeden worden: ze
laveerden tussen twee loerende vijanden, de Duit
sers en....de dood. Toen het te donker werd, be
scheen oom Chris de weg met een dievenlantaren.
Soms sloegen de laag hangende takken hun in
het gezicht, soms kreunde de zieke en dan gingen
ze nog langzamer lopen, schuifelden de voeten nog
voorzichtiger over de grond. Soms moesten ook de
dragers hun vracht even neerzetten, omdat hun
vierkanten doorsneden met brandt,
kend met berken. De dragers voelden hun armen
niet meer, maar aan het einde van de dwarsgang
kwam een knipperend lichtsignaal alles veilig mel
den. De tocht was volbracht. Aan het toegangspad
van het dorp «tond Christina, achter haar hadden
seerden, leek alles donker en stil. De burgemees
ter had bevel gegeven, dat iedereen binnen moest
blijven; dit keer was er niet één die ongehoor
zaam was. Tante Christina leidde hen naar het
zomerhuisje, dat achter op hun erf gestaan had,
hoelang geleden leek haar dit nu. Daar lag de
gewonde nu eindelijk in een bed, al was het dan
maar een primitief houten ding. Dokter Willem
was met hem bezig en zei met voldoening, dat hij
niet aan hem verloren had, maar hij mocht geen
ogenblik zonder toezicht blijven. Hij zelf moest nu
naar huis, hij kon niet langer zijn praktijk in de
steek laten. Het directe levensgevaar achtte hij
geweken.
(Wordt vervolgd)
