I Het geheime dorp
alles e kan met cöaloiiür
I Brick Bradford
„Grote vier" vullen oin
beurten VPRO-zendtijd
op derde radionet
~j Commentaar
Weigering
PANTER®
llit de Haagse hof geplukt
Jesje en Josje
Senmoet
WOENSDAG 13 OKTOBER 1965
ETHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOIVEN
ITWERGOLVEN-ETHERGOIVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOIVEN-
Er was al 'n programma
radio- en tv-redactie)
1|a HILVERSUM Volgens zojuist
'ent afgekomen ministeriële beschik-
king zullen de „grote vier (om-
roepen) de op vrijdagmiddag tus-
Onze hoofdredacteur Dr. 1E. ,D'er^''
heeft gisteravond op uitnodiging
VARA-televisie in een gesprek met
Hemen Wigbold toegelicht.waarom
ÏÏTwïdde advertentie, inhoudende
oproep aan de burgert) om op te
Sen tegen een onguiutig beslui;t JP
je goedkeuringswet inzake het a.s.
Sfuncliik van prinses Beatrix en de
heer Claus von Amsberg, heeft gewei-
arrd (Vier van de zes bladen welke de
Advertentie vun het comité kregen
aangeboden, namen haar niet °<"U-
Dr Diemer somd nog eens deb -
rwaren op, welke directie en h°p/dre-
Sere^!&S^dh^ndè^e
bedoeling van de actie ol\^f te v}0ei_
meen, het generaliseren en het te wei
«in rekening houden met de mogelij
i heid dat een geestesgesteldheid kam
veranderen en li vrij
XfrntgdlZ ITJdrukZ dgat
het weigeren van een
waarvoor plaatsruimte m de krant
vjordt gekocht met uitsluit, dat een
actie als deze toch binnen de nieuws-
sfeer in de redactionele kolommen
Kt vermeld, zoals ook by ons ge-
^Herman Wigbold trachtte dr. Die
mer vergeefs klem te zetten met de
vraag of directie en hoofdredactie dan
wil staan achter aduertentves dte tc
veel beloven: bijvoorbeeld snelle ver
magering of een nóg wittere was. Aan
dttgrapje ging dr. Diemer voor by. La-
konick merkte hij op dat het heus wet
*o'n uitzondering is, een advertentie
waar de leiding van de krant Princi
pieel niet mee kan instemmen, te wei-
SeNog een ander foefje gebruikte Her
man Wigbold om onze hoofdredacteur
uit zijn tent te lokken, door hem on-
i verhoeds zijn mening te vragen over
een advertentie in een Zeeuws bUid
(welke de kijkers werd getoond)
waarin een huis te huur werd aange
boden „alleen voor reflectanten van
christelijke beginselen). Js dat niet in
strijd met de goede zeden? „De be
doelingen van de adverteerders zullen
wel zuiverder zijn geweest dan in het
stellen van de advertentie tot uitdruk
king komt", antwoordde dr. Diemer
lachend en zijn ondervrager gaf zich
op dat punt gewonnen.
Lofwaardig
Het trof wel goed, dat de VPRO zijn
nieuwe politieke rubriek begon met
aan te tonen wat het parlement nu
eigenlijk is, juist op een dag nu de
Kamerdebatten over de begroting op
de buis kwamen. Dat gaf nog wat il
lustratie toe. Men heeft geprobeerd de
rubriek veel afwisseling te geven:
niettemin werd zij te lang om de aan
dacht te blijven boeien en datzelfde
geldt in hogere mate voor de tweede
nieuwe rubriek „Wat bezielt u?" Zoals
wij al vreesden wordt daarin te veel en
te weinig verrassend gepraat. De uit
gebreide informatie ouer een psycho
logische test bij sollicitaties vond ma
gere compensatie in het opgeschroefde
stukje toneelspel dat eraan vooraf
ging. Besnoeiing van de conversatie en
meer actie zal het programma, dat op
zichzelf niet on-interessant is, veel goed
doen.
Stukken boeiender was de ook al
weer eerste aflevering van een eigen
reportagerubriek, waarmee de VPRO
aan het einde van de avond tevoor
schijn kwam en waarin Leo Kool een
drietal natuurgenezers aan het woord
liet: zo'n onderwerp wil er altijd wel
in, al hield men zich tenslotte toch niet
aan de verzekering „geen verder com
mentaar te zullen geven": de aard-
straalkastjes werden nog eens te kijk
gezet.
Bepaald teleurstellend was het ca-
baretje „Kwartetten". De aardigheid
ervan bleef steken in de opzet, de ge
zongen liedjes waren in feite de moei
te niet waard. Het mangelde aan gees
tigheid, al was er heel veel werk ge
maakt van de presentatie.
Met de gehele uitzending deed de
VPRO een lofwaardige poging om het
oude progr ammavatroon nog eens te
doorbreken, misschien dat de gebreken
van het beain door wat meer routine
straks worden weggewerkt.
Max van Gijn zei
goedendag
Max van Gijn, de Amsterdamse jour
nalist die vier jaar voor de VARA 's mor
gens om half acht het „Nieuws van de
voorpagina" commentarieerde, heeft van.
ochtend van deze taak afscheid jjenomen.
Daarom sierde hij zijn korte uitzending
wat op met liedjes-over-kranten van het
voormalige journalistencabaret en hield
een klein toespraakje om „voorgoed goe
dendag" te zeggen Hij gaat nu over naai
de VARA om daar de chef van de repor
tage-afdeling te worden.
sen 1 en 4 uur aan de VPRO toe
gekende zendtijd via het derde
radionet gaan vullen en wel om
beurten in alfabetische volgorde,
zodat vrijdag a.s. de AVRO de
gehele dag aan het woord (of
liever gezegd aan de platen-
draaierij) blijft.
Naar u weet hangt dit samen
met de weigering van de VPRO om
in de aankondiging van de pro
gramma's op Hilversum III te ver
melden, welke omroeporganisaties
de diverse uitzendingen hebben
voorbereid. De VPRO wenst uit
sluitend een „gezamenlijk pro
gramma" van de NRU.
Na de weigering van de VPRO heeft
minister Vrolijk per brief de andere
omroeporganisaties verzocht, nog eens
met de kleine omroep te gaan praten:
hij zag liever de werkelijke gezamen
lijkheid optreden in dit voorlopige pro
gramma. Een nadere bespreking bin
nen het NRU-bestuur, waarin de
VPRO mede is vertegenwoordigd, le
verde echter niets op: het eens ingeno
men standpunt werd aan beide ziiden
gehandhaafd en dus bleef de VPRO
bii zijn weigering.
Enkele dagen geleden heeft de Ra-
dioraad beide partijen nog eens „ge
hoord". Daartoe waren afgevaardigden
van de „grote vier" gezamenlijk, en
een delegatie van de VPRO apart uit
genodigd. De heren ontmoetten elkaar
bij verrassing, toen eerstgenoemden
de kamer waarin het gesprek was ge
voerd verlieten en de VPRO-afgevaar-
digden buiten zagen wachten op hun
beurt.
Intussen had de Radioraad zijn in
stemming betuigd met het programma
schema voor Hilversum III, dat de om
roepen bij de minister hadden inge
diend en dat deze doorzond naar de
Radioraad om advies: de gebruikelijke
procedure.
Informatie bij de VPRO leerde ons,
dat de Radioraad in het geheel niet in
discussie is getreden met de delegatie
van de kleine omroep: men heeft al
leen toelichting op de afwijzing van
zendtijd gevraagd en de redenen daar
toe aangehoord.
Hoewel de VPRO zich in een be
stuursvergadering nog eens had bera
den op het eerder genomen besluit,
niet mee te doen althans tot en met 31
december, bleven ook hier de inzich
ten ongewijzigd. Thans zegt de VPRO:
„Wij weten, dat door het besluit van
de minister om de voor ons gereser
veerde zendtijd nu aan de andere om
roepen beurtelings te geven, een ev.
weg terug voor ons nu is afgesloten en
daar hebben wij vrede mee. We weten
nog niet, wat we na 31 december gaan
doen, we zullen eerst moeten zien wat
er dan voor mogelijkheden zijn!"
HET BEWIJS
Het bewijs, dat de VPRO zich inder
daad niet „te hoog achtte" om mee te
doen met een licht platenprogramma,
wordt geleverd door het feit, dat de
kleine omroep wel degelijk een eigen
bijdrage aan de programma's heeft
voorbereid.
Men kan dat zien in omroep-pro-
grammabladen welke heel vroeg ter
perse gaan (enkele weken vóór ver-
schijningstijd!), zoals bijvoorbeeld de
NCRV-Omroepgids. Hierin staat het
VPRO-programma voor vrijdag 15 ok
tober vrolijk afgedrukt, met musical
muziek, Franse chansons, plaatjes
van Charlie Bird en muziek van
en der als „vakantieherinneringen".
Het is dus werkelijk zo, dat de
VPRO viel over de vorm van de aan
kondigingen, waarin opnieuw de orga
nisaties worden genoemd en dat dus
geen „nationaal karakter" zou kunnen
Een poosje geleden sta ik op een
eivolle tram. Zegt er iemand
vlak achter me: de Panter
Domino Panatella is het lek
kerste, lichtste en elegantste
sigaartje, dat ik ken. En toen
trap ik per ongeluk op z'n
tenen; ik heb 'r nog spijt van,,
want hij Md gelijk".
Panter maakt er trouwens twaalf:
•3 smaken *8 modellen *12 prijzen.
Daarom noemt men Panter:
dè makers van kleine sigaren.
19.35 Muziek van het Lege.
des Heils (gr.); 19.50 Wereldpanorama; 20.00
Omroeporkest en groot omroepkoor; 21.30
6000 jaar geschiedenis, lezing; 21.45 Licht
isemble: 22.00 Sportprogramma: 22.10 Gram-
ofoonmuziek of mededelingen: 22.15 Avond-
•erdenking; 2230 Nieuws; 22.40 Klassieke
imermuziek (gr.); 22.50 Rondom het kind:
pedagogische etherleergang; 23.20 Oude mu-
>pn.): 23.55-24.00 Nieuws.
ersum II 298 m. VARA: 18.00 Nieuws:
18.20 Uitzending
wacht... ceesT
C6ZE HELAAEKJ
OP/
J. Verbrugh. Alger
21.00 Socialistisch ci
Lichte orkestmuziek
is Lente geworden
isorkest en solisten:
•en: 10.10 Stereo: Licht
19.30 Artistieke staal-
20.05 Trammelant in
amusementsprogramma
en zangsoiiste: 21.45 Het
- Waakt op Proletaren,
1 cultuur: 22.15 Ik loop door het land. licht
rogramma; 22.30 Nieuws: 22.40 Aktualitei-
grammofoonmuziek;
Minister Suurhoff
opent expositie
in VARA-studio
Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM Ter gelegenheid
van haar a.s. 40-jarig jubileum heeft
de VARA in eigen huis een expositie
ingericht van heel oude radio-zendappa
ratuur en -ontvangtoestellen. Minister
Suurhoff zal deze tentoonstelling vrij
dagavond a.s. om 8 uur openen met
een korte toespraak.
Bij dit evenement valt de nadruk op
zendinstallaties-uit-de-oude-doos,
vandaar ook dat niet de minister van
cultuur, maar die van waterstaat is
uitgenodigd de openstelling te verrich
ten.
In haar ruime nieuwe gebouw be
schikt de VARA over goede lichte ten
toonstellingsruimte en al zijn het dan
nu geen ranke schilderijen maar o.m.
heel zware ouderwetse radiokasten
plus enorme luidsprekerhoorns die er
een plaatsje vonden, toch zal men er
goed langs kunnen wandelen.
Bezoekers van de studio worden uit
genodigd eens een kijkje te komen
Oostenrijkers boos
op de tv-omroep
(Van onze radio- en tv-redactie)
WENEN De Oostenrijkse kijkers
némen het niet: zij sturen brief op
brief naar de omroep in Wenen om
zich te beklagen over de wijze, waar
op sinds enige tijd wordt geëxperi
menteerd met een tweede televisie
programma.
De kranten zijn er al evenmin over
te spreken; zij hebben al een naam
voor dit programma uitgevonden, de
vuilnisbak. Niet zo origineel, maar
wel veelzeggend.
Ongelijk hebben zij overigens niet,
want het tweede programma bestaat
tot nu toe uit het hervertonen van
allerlei oude films, documentaires en
shows, en hoewel er aan het begin van
iedere uitzending wordt meegedeeld
dat het alleen maar een technische
proefneming betreft, murmureert de
bevolking toch.
Er is nu nog eens een persconferen
tie gehouden, waarin werd verteld dat
de proef nog een tijdlang op deze
basis wordt voortgezet, maar dat het
op den duur toch „een echt program
ma" gaat worden. Vooral wordt dan
gelet op scherpe coördinatie, opdat de
kijkers steeds iets van hun gading
kunnen vinden. Een prachtig voorne-
kort; 19.01 Voor de
kleuters: 19.05 Franse les. AVRO: 19.35 Dlck
Dyke show, TV-filxn. NTS: 20.00 Jour-
en weeroverzicht. AVRO: 20.20 The
iderbirds. TV-film; 21.10 Televizier:
66. Regiona-
tualiteiten: 21.50 AVRO-di
KRO: 20.01 Onze i
20.25 Chabichou. TV-éé
Tekens van een strijd, documentaire
Israël; 22.00 Epiloog. NTS: 22.10-22.15 Jour-
Nederlands progr. kan. 2
woord, quiz-
Igaetic/'
10.00 Gevarieerd i
het land. lezing: 12.27 Mededelingen
land- en tuinbouw: 12.30 Nieuws: 12.40 Dez
week. praatje; 13.15 Klassieke muziek (gr.).
13.45 Voor de vrouw. NCRV: 14.15 Lichte
grammofoonmuziek; 14.30 Zangrecital; 15.00
Uit de Bijbel, lezing: 15.30 Gewijde muziek:
18.00 Stereo: Klassieke muziek (opn.); 17.00
Five o'clock, cabaret; 17.10 Licht orkest:
ziek; 18.40 Halte: programma
foonmuziek. VPRO: 7.50 Dagopening. AVRO:
8.00 Nieuws; 8.10 Lichte grammofoonmuziek;
(8.25 De groenteman): 8.45 Morgenwijding;
0.55 Klassiek pianospel (gr.); 9.00 Operamu
ziek (gr.); 9.40 Tophits van toen voor men
sen van nu (gr.); 10.00 Voor de kleuters:
10.10 Arbeidsvitaminen; (11.00 Nieuws); 12.00
Promenade-orkest (opn.)populalr-klassieke
"luziek; 12.27 Mededelingen t.b.v. land- en
uinbouw; 12.30 Dansorkest en zangsolisten;
3.00 Nieuws: 13.00 Nieuws; 13.10 Radiojour-
zaken, praatje voor de vrouw: 14.10 Vijftien
jaar Nederlands Centrum voor Varenden te
Antwerpen: feestelijk muziekprogramma,
(herh.): 15.20 I. Omroepkamerkoor: klassieke
Hoorn en piano: moderne en
muziek; 16.00 Nieuws: 16.02 Log-
9.00 Niei
rleerd muziekprogramma: 10.00 Nieuws: 10.02
Opgeruimd: lichte grammofoonmuziek en
tips voor de vrouw: 11.00 Nieuws; 16.02
Volksliedjes en -dansen (gr.); 11.30 Metro-
pole-ork.: amusementsmuziek: 12.00 Nieuws;
12.02 Top Talent tijd: tophits; 12.30 Aktuali-
teiten; 12.35 Lichte orkestmuziek en zangso
listen (opn.): 13.00 Nieuws; 13.02 Pop-Music
(gr.); 13.30 Lichte grammofoonmuziek; 14.00
Nieuws; 14.02 Langs de weg; lichte grammo
foonmuziek en tips voor de weggebruikers
15.00 Nieuws; 15.02 Operetteklanken (gr.);
16.00 Nieuws: 16.02 Cabaretliedjes
landse artiesten (gr.); 16.30 Eén
i Neder-
en acht
ïuziekprogramma; 17.00
Nieuws: 17.02 Draaiorgelmuziek en accordeon-
doen om deze waarheid voorbij te daklijsten, het wit was wat vaal zo
gaan. Toen stond de auto stil. Een de herfst. Twee grote met dekzeil
enorme kerk rees voor me op. Een «-••«*- ctnni1*n or wa91
verklarende stem ze: „Een kruisbasi
liek." Bereid tot bewondering zag ik
op naar het loodgrijze gebouw. Lette
181 USB op de kiezelsteentjes als plaveisel. We moesten terug.
voorstelling maken, ik heb eens op liepen het pad naar het grote plein.
In alle toonaarden was het mij be
zongen. Hoe mooi het was, hoe roman
tisch, hoe wit. hoe stil, hoe zuiver,
hoe verdroomd. En natuurlijk geloof
de ik het. Thorn, het witte stadje aan
de Maas. Bovendien ging ik twee dom-
ïgen doen. Ten eerste
Ui
Rhodos een wit dorpje in de blauw
grijze bergen zien ligge:..
taart waar een niet te stuiten bakker strak. Maar ik
steeds nieuwe torentjes, walletjes, bol
letjes en piekjes opgespoten had. Een
onwerkelijk woonoord, temeer daar
we er in het siëstauur doorreden en
er geen mens te zien was.
Zo zou ergens in ons vlakke land
een stadje liggen, in wit en blank
aan het bruisende blauwe water be
woond door devote lieden, die medite
rend langs de stille gevels gingen. De
tweede domme daad was de kans te eeil uvcivvciuiectmc owu
grijpen er heen te gaan We zoefden h d ik het monster gezien,
een dorp binnen: bakstenen huizen,
een patatesetende pluk bromfietshan-
erlegde wagens stonden er, waarin
duidelijk een draaimolen verpakt
was Die zouden straks wel verdwe-
zijn. Maar het monster bleef. We
Ik keerde i
Ti. nu moedig zijn!
liggen. Een suiker- Daar waren de witte gevels, statig en Het monster was nog verschrikkelij-
bevangen door ker dan ik op het eerste ogenblik
gedacht had. Met rode plakkaten be
hangen brulde het me toe: „Tien pro
cent korting!"
Gele plastic emmers, groene dekens,
rode ballen, gigantische pakken was
middel duwden tegen de ramen van
de supermarkt naast de kerk, op de
hoek van het plein. De Maas was een
dorp verder. Grauw en overhangen
met benzinedampen.
Duizend illusies armer naar Den
Haag terug. Met vreugde de groene
torens van het Vredespaleis begroet.
Monster
in Thorn
overweldigende schrik. Rechts
Haastig was ik er langs geslopen.
..iaar ik voelde zijn felle ogen in mijn
rug prikken. Ik hoorde zijn gillende
- - zei: „Let
eens op de Kiezels, ze zijn in carrés
gelegd." Gehoorzaam keek ik, regis-
mijn ogen dicht te treerde de witte gebouwen, de hoge
gauw?" zei ik pope-
Toen Josje de volgende middag uit
schpol thuis kwam, zei z'n moeder tegen
„Jos. of je vanmiddag na vieren
even op het politiebureau wilt komen."
„O, om mijn fiets terug te halen, ze
ker!" riep Josje uit.
„Ik denkt het, ja," knikte zijn moeder.
.Hoewel de agent die het kwam meede
len er niet bijgezegd heeft
Na schooltijd haastte Josje zich naar
het politiebureau. Hij was wel een tikje
zenuwachtig. Want hij dacht wel dat het
over zijn fiets zou gaan. maar helemaal
zeker was hij daar natuurlijk niet van
Hij werd bij hoofdagent Sevenbrink
gebracht, die hem vriendelijk, maar toch
ook een beetje streng, aankeek.
„Zo, ben jij nu Josje Joppers, die ons
al die last heeft bezorgd," sprak de poli
tieman. „Je hebt geboft, jongen, dat we
Je fiets weer zo spoedig terug hebben.
Dat danken we aan je vrinden Barend
en Berend. Maar het was ook best moge
lijk geweest, dat we jouw karretje nooit
meer te zien hadden gekregen. Je mag
dadelijk met me mee, je fiets aanwijzen
en dan kun je hem weer mee naar nr'
nemen. Maar denk erom dat je hem voi
taan op slot zet en dat we je niet o\
een paar weken weer hier op het bureau
krijgen!"
mee, die hem naar een bergplaats bracht
waar nog meer fietsen stonden. Josje
wees zijn eigen fiets onmiddellijk aan en
Sevenbrink knikte.
hij blij dat hij hem terug had.
Het was zo'n lekker, soepel lopend kar
retje. Nee, kijk eens, en wie gingen daar
in de verte met een handkar? Barend en
Berend! Josje sp
bel rinkelend op I
Belglc: Nederlands progr. kan.
14.05-15.10 Schoollelevis-
levisie.
17.00-18.00 Jcugdte-
VANAVOND TE ZIEN
Nederland 1 AVRO
8.20 uur tweede aflevering van het marionettenspel „The Thunder-
birds", een toekomstverhaal.
9.50 uur Ballroom-danstest.
10.30 uur (NTS) samenvatting Kamerdebatten.
Nederland 2 KRO
8.01 uur nieuws uit Parijs.
8.25 uur Chabichou, een eenakter (Duits) van Hénri Duvernois,
waarin een scholier het beroep van zijn vader die in kaas
handelt, verdedigt.
9.05 uur documentaire over Israël (Frans).
VANAVOND TE HOREN
Hilversum I NCRV
8.00 uur concert door het Omroeporkest, het Groot Omroepkoor en
de tenor Hans Ulrich Mielsch; moderne werken.
9.30 uur meer over Tropisch Afrika.
10.50 uur begin van de derde cursus Pedagogische Etherleergang.
11.20 uur werken van 16e-eeuwse kapelmeesters op de plaat.
Hilversum II VARA
8.05 uur alweer Trammelant in Loeren a/d Hor. met veel muziek.
9.15 uur optreden van het Theaterorkest van Benny Behr.
9.45 uur derde documentaire over 100 jaar socialisme.
10.15 uur liedjes en belevenissen van Dorus en
10.50 uur composities van Bach in Nederlandse uitvoering.
Beneden werd weer zachtjes op de deur ge
bonsd, maar nu waren het de buren, die kwamen
vragen hoe het afgelopen was. Later, weer in bed,
'i Chris:
,Nu hebben we de vuurproef doorstaan. Ik wist
niet, kind, dat je zo flink was; met jou durf ik
alles aan!"
„Als ze jou toch meegenomen hadden!" Ze
huiverde en hij trok haar dicht tegen zich aan.
„Je weet niet wat voor angsten ik uitgestaan
heb. Het is verschrikkelijk om niets te kunnen
doen, terwijl die kerels in je huis rondscharrelen
en je niet weet wat daarbuiten in de tuin gebeurt,
wat ze met jou uitvoeren!"
Ze begon zachtjes te huilen en hij liet haar. Hij
zat 2elf boordevol gevoelens van dankbaarheid.
We zijn wonderlijk bewaard geworden, dacht
hij. Hij wilde het als een vingerwijzing beschou
wen, dat zijn werk goed en gezegend was. In het
zomerhuisje sliepen de Joden, onbewust van het
gevaar, waaraan ze ontsnapt waren. In het
kippenhok kraaiden de opgeschrikte hanen. De
eenzame vliegers waren op weg naar huis.
Christina zei tussen haar snikken door:
„Zul je nu nooit meer lachen om mijn gloeiende
egelpennen?"
„Nee", antwoordde hij innig. „Wie weet van
hoeveel nut ze ons nog kunnen zijn!"
„En nu is het uit", zei Christina een week later.
„Je blijft de hele avond op de divan liggen en als
iemand het waagt door dit beesteweer van het
hoofdkwartier hierheen te komen met weet ik
wat voor een onmogelijke boodschap of klacht,
DOOR
H. H. VAN7 NIJNATTEN—
DOFFEGNIES
Ze stond voor de divan en keek neer op zijn
moe en ongeschoren gezicht, dat er mager en oud
uitzag nu hij de ogen gesloten hield.
De hele week had hij gesjouwd en gedraafd als
een karrepaard om de planken keten en het
zomerhuisje, zo onopvallend mogelijk afgebroken,
naar het bos vervoerd en weer opgezet te krijgen.
Bovendien waren er nog talrijke andere dingen te
regelen geweest met het hoofdkwartier, waar de
Huismannen telkens onenigheid hadden met de
onderduikers. Deze waren opstandig en brutaal
tegen Huisman, die hun de wet wilde voorschrij
ven met geen ander overwicht dan zijn drift om
hen te dwingen naar zijn inzichten. En daar was
ook nog Bonsma, die weliswaar van een bezielen
de kracht was en een elk opzweepte tot ongeloof
lijke werkprestatie, maar tegelijk met zijn malle
plannen en tegenstrijdige bevelen iedereen dol
maakte en in het harnas joeg.
Christina nam zijn hand, die slap naast hem
lag, en zei vol medelijden en verontwaardiging:
„Kijk nou toch eens hoe die handen van jou er
uitzien! Vol wonden en bladen! Natuurlijk heb jij
weer het hardst van allemaal meegedaan, terwijl
de rest liep te lummelen!"
Nu gingen zijn ogen wijd open en hij trachtte
zich in protest op te richten wat moeilijk ging
met zijn geradbraakte spieren.
„Dat mag je niet zeggen, kind, iedereen heeft
even hard meegeholpen. Ik het alleen maar de
meeste ervaring in zulk soort dingen. En morgen
ben ik immers weer helemaal fit. Het ergste is nu
geleden, de Joden zitten in het bos!"
„Ja, en Bonsma heeft alweer weet ik hoeveel
nieuwe op het oog; het wordt een heel dorp op
die manier".
Ze draaide zich om naar de theetafel om hem
een kop thee in te schenken. Ze wilde niet, dat hij
de bezorgdheid om hem in haar ogen las en ook
niet, dat hij haar eigen moeheid zag, want, oh, ze
was moe, ze zou het liefst zo neervallen en slapen.
Ze moest er iets op zien te vinden om onnodig
heen en weer gefiets en gedraaf te vermijden als
ze dit leven vol wilde houden. Toen ze met da
thee bij de divan kwam, lag hij naar haar te kij
ken met in zijn ogen alweer iets van de oude
vriendelijke spot. Het was ook te vinden om zijn
mond, die het pijnlijk strakke verloor; in de ene op
getrokken mondhoek lag een glimlach op de loer.
„Denk je nog altijd, dat ik de touwtjes uit
handen gegeven heb, Christina?"
„Nee," antwoordde ze volmondig, „dat geloof ik
niet, geestelijk zul je de touwtjes wel nooit laten
schieten, maar lichamelijk, Chris, zou het niet zo
kwaad zijn als je ze liet vieren. Je vergeet altijd,
dat je geen jonge kerel meer bent."
(Wordt vervolgd)
