k Scandinavië bedankt voor Eurovisie Songfestival Het geheime dorp 'Brick Bradford We organiseren er zelf wel een! Uit de Haagse hof geplukt Enquête in randstad over tram en bus Jesje en Josfe Senmoef SLIK UW PIJN WEG MET EEN "AKKERTJE' 0MEE) 11 WOENSDAG 6 OKTOBER 1965 eTHÉ«GOlVENETHEIGOlV|N.|THE*GOLVEN-ETHERGOlVïN W***~ ITHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-ETHERGOLVEN-EIHERGOLVEN- OmjoeporK (Van ome radio- en tv-redactie) fheid blijkbaar een woordje meesprak, i treft uitwisselingsprogramma's (voor HFT rlrpiopment van twpp iaar Deze veronderstelling was echter radio zowel als voor televisie), hebben j Een ui j niet houdbaar, toen Nederland twee- nu besloten, zich helemaal terug te geleden is nu werkelijkheid ge- i maaj won.want ook wij voeren een trekken uit het Songfestival, worden: de Scandinavische landen taal, die nu niet bepaald gemakkelijk; zullen niet meer deelnemen aan verstaanbaar is voor een buitenlan- Ze organiseren zelf een liedjeswed- strijd, maar bedoelen daarmee niet, /ereldpanorama 20 <y.. nsemble er solisten :wijde muziek. 21.20 On*dekkin»s-1 Tropisch Afrika, lezing. 21.3 Drkestamusementsmuziek. 22.00 Sport. 22.10 Grammofoonmuziek if medede lingen. 22.15 Avontioverdenking. 22 3"' Nieuws. 22.40 Moderne kamermuziek. 23 "o in Tropisch Afrika?, 'ezing grammofoonplaten 23.5?-24.0- 23.15 Nieuw Nieuwe. II. 298 m. VARA: 1800 Nieuwe teiten. 18.20 Uitzending van J* Volkspartij Kaarten op tafel ing over politieke zaken, die dr rdienen. 18.30 VARA's popshow iprogramma. 19.00 Voor de kin- Jazzmuziek. 19.30 ArtMteke 20.05 Tramme'ant I' ll et Eurovisie Songfestival. Zij hebben gezamenlijk het liedjesfes tijn uitgekreten voor „commercieel gedoe" én „Frans onderonsje" „en we moeten daar niets meer van hebben, we zullen zelf een heel eigen Nordvisie Songfestival organiseren en daarbij hebben wij niemand nodig!" Deze boze woorden bracht de Zweed se omroepvertegenwoordiger Lennart Ehrenborg over in een in Alexandrië gehouden vergadering. De andere West-Europese landen staan hiervan niet zo bar te kijken, want het gistte in het hoge noorden al enkele jaren. In de eerste tijd van het Eurovisie Songfestival waren de vier landen: Zweden, Noorwegen. Denemar ken en Finland nog maar kindertjes in de televisie en zij zonden vriendelijke, wat naïeve solisten naar het festijn, solisten die één of twee of helemaal geen punten verwierven, omdat hun liedjes het allerminst konden opnemen tegen de winnenden. Dat verbitterde Scandinavië al spoe dig. Zweden en Denemarken dienden al eens een protest in tegen de manier van puntentoekenning en toonden zich boos over het feit dat de taaimoeilijk- Commentaar Slap gesprek Als de AVRO-rubriek Interpellatie tfiige betekenis moet krijgen, zal er eèns wat meer pit in de gesprekken moeten worden gebracht. Gisteravond was het de heer H. Wiebenga. alge meen voorzitter van de PSP, die tegenover drie journalisten gezeten de republikeinse motie" van zijn partij moest verdedigen. Bijzonder moeilijk werd het hem niet gemaakt, integendeel: de heer Wiebenga kreeg, aangemoedigd door informerende vra gen. alle gelegenheid voor een „extra- politieke uitzending", waarin hij in alle rust het standpunt van zijn partij aangaande de monarchie kon toelich ten. Het warmste vuurtje dat hem aan de schenen werd gelegd was ver beeld in de vraag: „of de PSP met deze standpuntbepaling soms leden denkt te boeken?". Antwoord: „Dat heeft geen rol gespeeld". Wederwoord: „O". In deze geest kabbelde het gesprek de gebruikelijke tijd verder, en het was wel wat beschamend te horen, hoe weinig de drie „geschoolde onder vragers" ervan terecht brachten. Op zo'n manier gaat ook deze actuele praatrubriek van de AVRO de mist in. Daarna werd er dan tot vermaak van de liefhebbers voor de eerste maal voor de camera's gebokst, waarbij het wel wat handiger toeging. Liet men toen deze grief varen, een andere kwam ervoor in de plaats: de hele zaak was te commercieel van op zet. De platenmensen hadden een vin ger in de pap. Het feit, dat de Franse liedjes kennelijk favoriet waren, zette ook kwaad bloed. VERRASSING Als een verrassing voor de moppe rende landen kwam toen de overwin ning van Denemarken met het aardige „Dansevise" uit de bus. De Scandinavi sche landen hadden toen (1963) al ge zegd, dat dit de allerlaatste keer was, dat zij nog meededen. Maar goed, als je wint kan je niet weglopen. Er ontstond toen onder de landen zelf verschil van mening. De Zweedse televisie verklaarde direct, dat de Deense niet in staat zou zijn, als gastvrouwe op te treden in 1964, „maar dat zij het wel zou doen in Stockholm". Toen de Deense televi sie-omroep daartegen protesteerde, dacht Zweden er een tijdlang over, het Songfestival te boycotten, maar omdat Noorwegen en Finland niet meededen, trok Zweden op het laatst nog bij. In Kopenhagen won.Italië. Weer werd een wapen uit handen geslagen: voor de tweede maal géén Frans lied je! Tegenstribbelend en de jurering kritiserend kwamen de Scandinavi sche landen nog naar Napels dit voor jaar, maar toen het dan tóch weer een Frans liedje werd, was de maat vol. GENOEG ERVAN het bestaande internationale festijn te maken er op hun beurt een onderonsje van. Dat valt te betreuren, want ook de- West-Europese landen zijn gewenst bij de betrachting van eenheid tussen de staten. Vanzelfsprekend speelt ook de ligging en de instelling van de vier landen mee in dit gezamenlijk besluit: zij vormen een stukje Noord-Europa op zichzelf en voelen zich minder ver want aan Engeland en de EEG-landen, en helemaal niet aan Spanje en Portu gal. Hun terugtrekking betekent toch een lichte verkommering van het toch al niet zo sterk staande gemeenschap pelijke pogen iets algemeen internatio naals via het Eurovisienet tot stand te brengen. Laten we hopen, dat de organisato ren van het festival juist om deze re den nog eens gaan praten in Scandina vië. Niet omdat het Eurovisie Songfes tival op zichzelf zoiets prachtigs i£, maar omdat elk contact toch van be- Mogelijk ook zal het drastische be sluit van de vier landen de organisato ren ertoe brengen om de wedstrijdre glementen. welke inderdaad niet zo bar gelukkig zijn opgesteld, nu eens deug delijk te herzien. Maar of men iets kan ondernemen om de commerciële invloeden te we ll, is een andere vraag. En wanneer de Scandinavische landen aanvoeren, De Scandinavische landen, die zich dat zij daar niet tegenop kunnen, heb- toch al dicht aaneen sluiten wat be- ben ze helaas geen ongelijk. Nederland 1. NTS 19.00 Nieuws it Iv kort. 19.01 Klaas Vaak. 19.05 Franse les (li 1). 19.20 Pariis - New York: Franse kronie VARA: 19.35' Mickey Rooney Show. NTJ •rland en de Net NTS 23.00-23.05 Jour- Nedrrland II. NTS: 20.00 Nieuws in hc' jrt. NCRV. 20.01 Dieren kijken. 20.20 t It bij de luchtmac' 22.00 Voordracht. NTS: 22.10-22.15 Journaal. België: Nederlands progr. Kan. 2 on 10 10.00 Zandmannetje. 19.05 De wereld Is klein India, een serie docum. films (3e all.). 19.30 Arena, sportkron. 20.00 Nws. 20.23 A woma i of no importance, toneelspel v. Oscar Wild». I&teicc/' KNVTO-voorzitter in jaarrede: In navolging van grote steden TEMMEN In zijn jaarrede voor -*-J de Koninklijke Nederlandse Vereniging van transport-onderne mingen heeft voorzitter mr. D. van Setten vanmorgen meege deeld dat binnenkort bij de grote interlokale busbedrijven in de randstad Holland een uitgebreid opinie-onderzoek zal worden in gesteld naar de wensen van het pu bliek op dit gebied. Dit onderzoek zal op dezelfde leest worden ge schoeid als de onlangs in Amster- CITROENBRANDEWIJN FOCKINK VANAVOND TE ZIEN A'ed. 1 VARA 8.45 uur quiz Tel uit je winst. 9.20 uur episch ballet (zang en dans) ,,De zeven hoofdzonden" op tekst van Bertold Brecht en muziek van Kurt Weill. 10 uur jubileumdocumentaire van de VARA over een halve eeuw Nederland door socialistische ogen bezien. \ed. t iSCRV 8.01 uur met Tanja Koen en Hans Rensenbrink kijken naar „gekke beesten 8.20 uur eerste aflevering van een nieuwe amusementsserie uit Ame rika .,'t Is zó bij de luchtmacht." 8.45 uur gesprek tussen een jonge en een gepensioneerde treinbe stuurder in de nieuwe rubriek „Wijzer worden". 9.10 uur optreden van The Dutch Swing College Band. VANAVOND TE HOREN 8 uur Duitse uitvoering van het oratorium „Das Gesicht Jesajas" van Burckhardt. 9.20 uur mr. J Keuning introduceert een tropisch Afrika. 9.35 uur muziek door het Metropole-orkest. 10.40 uur de organist De Klerk speelt een eigen compositie voor orgel en strijkorkest. 11.15 uur nieuwe platen. programma s over Hil vei i II VARA 8.05 uur nieuwe avonturen uit Loeren a/d Hor. met vooral veel 9.15 uur optreden van het orkest Malando, stereofonisch te beluiste- 9.45 uur tweede documentaire over honderd jaar socialisme en cul tuur. 10.45 uur liedjes van Dorus. 10.55 uur klassieke muziek door het Trio di Trieste: stereofonisch. m I. 402 «n. KRO: 7. Het levende Woord. 7.15 LI foonmuziek en aktualiteiten. Nieuws.) 7.55 Overweging. 8." :Jek. (8 30-8.32 Nieui *7Ji0-7i* HPHI Nieuws. Lichte grammofoonmi. :rstanden. 9.40 Schoolradio 10.00 Se mi-klassieke orkestwerken (opn.) 11.00 Voor de zieken. VPRO: 11.45 Farottri (opn.): moderne muziek. 12.10 Leven op hj", land: Brusselse kanttekeningen. 12 27 Mede delingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40 Deze week: bijdragen van binnen), en buitenlandse correspondenten. 13.15 Promenadeorkest en solist: klassieke muziek. 13.45 Voor de vrouw. NCRV: 14.U Zang en instrumentaal trio: volksliederen 14.30 Amsterdams Planokwartet (opn.): klav sieke muzieK. 15.00 Bijbeloverdenking. 15.30 Vocaal ensemble: geestelijke liederen. 16.00 Omroeporkest en solist (opn.): klassiek- moderne muziek, Sportrubriek. 18.10 Promenade-orkest (opn.): irne muziek. 18.40 Halte: programma twintigers. ■■■OTHP Dagopening. Nieuws. 8.10 Lichte grammofoonmuziek. (8.25 De groenteman.) 8.45 Morgenwijding 8.." lofoonmuzlek. 9 00 Zwer.*- Klassieke gram De man voor me aan het loket trap te me zo intens op mijn tenen, dat de pijn onmiddellijk tot mijn ogen schoot en ik iün stmelende excuses met vlammende blik opving. Maar met de wegtrekkende teenellende was opeens de boosheid ook weg. want zijn excuses waren niet alleen be leefd. maar hadden een vleugje wan hoop. zoals kinderen op school kun nen hebben, die altijd over dezelfde soort sommen struikelen, hoe ze hun best ook doen. Ik schatte hem een dikke zestiger, grijs en gegroefd, maar toch vief. Omdat ook ik intussen mijn kaartje genomen had, wandelden wc samen naar het perron, zaten wat later tegen over elkaar In de. trein. Of het echt geen pijn meer deed? Het begon me te vervelen en ik probeerde dat nu duidelijk te ma- „Ach". rei hij, „Ik kreeg het gevoel, dat ik hier niks meer goed kon doen. pen. Naar Amerika. Dat was nog de tijd van de krantenjongens die miljo nair werden. Nou lk ben nooit kran tenjongen geweest. In vijftig de States moest, zaken zijn zaken. Maar een heimwee dat ik kreeg! Ik had mezelf altijd zo gewel dig gevonden, zo geslaagd. De bekrom- zaken In Europa zijn. Ook terug penheid ontvlucht. Maar ik ging hand genoeg werd. Rustig aan. zei hij. Toen ben ik weer teruggegaan. Dacht aan een lief huisje kopen. Rustige ouwe dag in het ouwe land. In het ouwe buurtje. Weg Is het. Gesaneerd, zelden ze. Op zoek naar de vrienden. Piet is dood. zeiden ze. Jan en zijn vrouw zitten in een verzorgingsflat. En met Marietje Is het ook zo best achter de toonbank stonden de niet. Nou ja, ga maar door. Het lieve ten van de vaders. Ik had met ze huisje was niet te koop. alleen zo'n «rhnnl gezeten. Ik zag gewoon de blokkcndoosflat. Nou ga ik terug naar de rijen bruine banken daarginds. Daar weet ik precies wat de vleze Inktpot. We woonden In een nogal dorps buurtje. Iedereen was op zijn plaats gebleven. Met een buur- Kijk, ik ben nu 72, Toen ik twintig meisje getrouwd, in de zaak ik vind. Ik heb spijt, dat ik hier gekomen ben. Nou zijn al die illusies ook weg. ben ik hier weggegaan. U kent der gestapt. Ik werd geweldig Inge- Hij leek opeens z het wel. Alles was te klein, te bekrom- baald. Visiteavondjes en zo. Tot Ik 22. „Nu, dan zal ik maar bij het begin beginnen," sprak Berend. „Met de dief stal van Josjes fiets. Hij is het hier gisteren wezen opgeven. Maar we zijn zelf ook eens op onderzoek uitgegaan. En toen kregen we een paar aanwijzingen in handen, die in de richting van Krom leidden, de man in wiens schuur wij een kijkje probeerden te nemen." Berend deed het hele verhaal, af en toe in de rede gevallen en aangevuld door zijn vriend Barend. „U zult met me eens zijn," zei hij tot de politieman, „dat het ernaar uitziet dat die Krom de fiets in zijn schuur verbor gen houdt. Waarom doet hij anders zo geheimzinnig?" „Ja ik moet zeggen, Berend, dat ik de zaak ook allerminst vertrouw," ant woordde de hoofdagent. „We moeten maar eens een kijkje gaan nemen daar in de Molenstraat. Maar nu een officieel kijkje." Hij drukte op een bel en even later stapte een agent het vertrek binnen. „Wafels," sprak de hoofdagent, „we zijn een fietsendief op het spoor en gaan erop af met wagen 14. Deze twee mannen gaan met ons mee. Haal -jij de auto Agent Wafels verdween en de hoofd agent stond op. „Ik heb zo het idee, dat we daar in die Molenstraat iets zullen vangen," zei hij vergenoegd. „Als het Josjes fiets niet mocht zijn, dan toch in elk geval iets anders." Toen ze het bureau uitstapten stond de auto al gereed, met agent Wafels achter het stuur. Onze vrienden stapten in en daar reden ze weg, richting Molenstraat. Het was een kort ritje. De wagen stopte weldra weer en Barend en Berend zagen dat ze voor de woning van Krom stonden. „Wafels, jij gaat met Barend en Berend naar de achterzijde van het huis," gelast te de hoofdagent. „Jullie blijven daar in de schaduw, mannen," wendde hij zich tot Barend en Berend. „Als ik jullie erbij wil hebben, zeg ik het wel." Voor de kk muztêk. (11.00 Nieuws.) 1200 Dansorkest zangsolisten. 12.27 Mededelingen voor lana-j en tuinbouw. 12.30 Lichte orkestmu'iek (gr.:. 12.40 Licht instrumentaal en vocaal ensembk 13.00 Nieuws. 13.10 Radiojournaal en beurs- i berichten. 13.30 Zang- en ptanoaoel. If.5?. Huishoudelijke zaken, praatje. ,4.10 Diei lustige Wit we, operette. 15.20 Stereo: Oude kamermuziek. 16.00 Nieuws. 16.02 Van vie- tot vijf. programma in een note-top. 17.001 Voor de jeugd. 14.05 Schooltelevisii dam, Rotterdam en Den Haag ge houden peiling omtrent tram en bus. Dit laatste onderzoek, zo zei mr. Van Seeten. heeft interessante resul taten opgeleverd, met zowel positie ve als negatieve reacties, die van veel nut bleken te zijn voor het te voe ren beleid. Over het algemeen was er bijvoorbeeld een duidelijke keur voor grotere frequentie en kor tere rijtijd boven een kortere loopaf stand en haltes dicht bij elkaar. Mr. Van Setten sprak uitvoerig over de noodzaak het openbaar vervoer te bevorderen. Hij was tevreden over de houding van de minister van verkeer en waterstaat ten opzichte van het o- penbaar vervoer. Aan de andere kant was hij zeer teleurgesteld over de voorgestelde verhoging van de accijns op diesel-olie en bezine, hetgeen juist van weinig begrip voor het openbaar vervoer getuigt. DIENSTBETOON De vervoerondernemingen moeten hun dienstbetoon op een zo hoog mogelijk peil brengen. Zij zijn bereid zich grote offers te getroosten, maar zij behoren dan ook te weten dat zij in hun taakv< vulling niet worden gehinderd door oi zaken van buitenaf. Uitbreiding van 1 apparaat is slechts verantwoord als eerst het gebruik daarvan (de omloopsnelheid van bus en tram» zo hoog mogelijk is opgevoerd en hierbij kan de overheid de helpende hand bieden door het reserve ren van rijbanen e.d., meende mr. Van Setten. Het beroepsvervoer mag de hogere ac cijnzen doorberekenen, stelde minister Vondeling in de Miljoenennota, maar in het kader van de bevordering van het openbaar vervoer past een dergelijke maatregel niet. De aantrekkelijkheid van het openbaar vervoer ligt immers in een z-°»a1t een ,Mten"|weï, dat Bonsma die mensen "net zo overrompelde een l'„tfnverho,inf le verkiezenb"o" »ls ons' Wie weet wat voor verschrikkelijks hij ven een tariefsverhoging. In het bulten- "u*1 v ooi gespiegeld heett. land worden UI van faciliteiten op het, Christina ging geheel verslagen naar haar gebied van de belastingen verleend, zeiwasgoed terug. Ze vroeg nog: „Wat doen we met de KNVTO-voorzitter. j die wagen?" Ook het goederenvervoer per vrnehtau- Chris sloeg de cape uit, zodat da druppels in to ondervindt veel hinder van het inten- het rond stoven. sieve verkeer. In het bijzonder het afha-1 „Joep wist een andere familie, die vluchten len en het bestellen van goederen in de moest. Die is hij gaan halen. Of dacht je, dat ik stadscentra wordt steeds moeilijker. Elke het nu opgaf?" poging om een verschuiving van particu- Christina lachte, haar ogen zagen er opeens lier naar openbaar personenvervoer te bewerkstelligen, is daarom ook voor het 1 goederenvervoer reeds van groot belang. Daarnaast vraagt het goederenvervoer o- j ver de weg om vrijliggende centrale! terreinen voor de overslag van stukgoede ren en om voorzieningen ten behoeve van het aansluitende wegvervoer bij ha vens en spoorwegemplacementen. 8 „Wat moet ik doen? Die mensen, nu ze uit eigen vrije wil met hem mee zijn gegaan, met geweld terugsleuren? Ik ben naar de houtvesterij gegaan. Joep zegt, dat hij altijd zulke streken uithaalt, maar dat hij overigens goed te vertrou wen is. Hij heeft de mensen uit de heidehutten er omheen ook weggehaald. Misschien heeft hij een waarschuwing gekregen, maar dat geloof ik niet, want ik heb toch ook mijn kanalen en op het hoofdkwartier, zoals ze de houtvesterij noemen, wisten ze ook van niets. Die zitten daar duimen te draaien nu de onderduikers, voor wie zij kookten, gevlogen zijn". „Ik vind het krankzinnig van die vent!" sput terde Christina, „hij had toch op z'n minst wel een boodschap kunnen sturen. En van die Joden in de woonwagen vind ik het hoogst ondankbaar: het zou je de lust ontnemen om nog ooit een hand voor die lui uit te steken!" Ach, dat moet je niet zeggen, kind. Je snapt H. H VAN MJ NATTEN— 3 DOFFEGNIES 2 zacht en vriendelijk uit. Ze scheen erg opgelucht. „Ach nee", zei ze een tikje weerstrevend, „tl; moest je toch langzamerhand beter kennen". De volgende dag, toen zij samen de nieuwe bewoners van de woonwagen een bezoek gingen brengen, wist Joep hun te vertellen, dat Bonsma de veertien Joden in één huis had gestopt in een nabij dorp. „Wat denkt u daarvan?" vroeg Gert, één van de nieuwe medewerkers, een lange donkere ernstige jongen, die blaakte van ijver om te helpen waar onrecht geschiedde. Chris schudde langzaam zijn hoofd. „Dat gaat nooit goed", zei hij. „Ik wou, dat ik toch maar eens met die Bonsma kon spreken!" Ze stonden achter de houtvesterij op het fietspad onder de bottende beuken. De kalveren liepen voor het eerst in de weide, ze sprongen rond met gestoken staarten. Een eendenpaar vloog op uit de sloot, die erlangs liep, en verderop moest een plas zijn, waar de kikkers lagen te vrokken. De zon stak een beetje en de vluchtige wolken stapelden zich aan de horizon op tot een losse donderbui. Over de grote weg gingen ratelend de gevechtswagens der Duitsers. Dat verstoorde de vrede van het ogenblik. „Kom. Christina", zei Chris, „we moeten zien dat we thuiskomen voor de bui losbreekt." Joep bleef achter op de houtvesterij. Hij had op zich genomen de nieuwgekomenen van water, melk en groente te voorzien. En de bui brak los voor de maand mei half ten einde was. Het huis met de veertien Joden werd verraden, de Duitsers organiseerden in alle stilte een razzia, maar de goede politie was hun voor, een motor raasde over de weg en het alarm bereikte tijdig de houtvesterij, Bonsma en Chris. Daar was opeens een onbeschrijfelijke activiteit en als vanzelfsprekend schaarden allen zich om Chris, de oudste, die bedaard bleef en zijn orders zo onopvallend gaf, dat niemand, zelfs Bonsma niet. er aanstoot aan kon nemen. Zijn eerste ontmoeting met Bonsma was een tamelijk dramatische. Bonsma wilde niet toege ven. dat hij schuld had door zijn eigenmachtig weghalen en samenbrengen in één huis van al die Joden. Chris was niet van plan nu naar de pijpen van Bonsma te dansen, maar toen de ploeg uitreeed om langs verschillende wegen de plek te bereiken, waar de gevluchte Joden in allerijl heengebracht waren, reed Bonsma naast Chris en zij spraken of ze elkaar al jaren kenden. (Wordt vervolgd) CITROENBRANDEWIJN FOCKINK LAREN De Bond gingen op gereformeerde grondslag houdt haar congres op 8 en 9 oktober 1965 in het conferentieoord De Hoeve te Laren. Vrijdagmiddag spreekt ds. W. G. de Vries uit Helpman over Kerk en jeugd. Prof. J. Kamphuis zal 's avonds het onderwerp Wederzijdse hulpverle ning behandelen, terwijl zaterdagmorgen het onderwerp Openbaring 17 en 18 inge- leid zal worden door ds. R. Houwen van Hattem. J

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1965 | | pagina 11