Tachtig miljoen kaars
tegen Leidse stadhuis
VREDESKERK struise
zwaan
aan het Lorentz-water
Moderne kunst
pen
lP
Hervormde Gem. verlaat
Ier
aula aan Asserstraat
Blikvangers op Leidato (4)
„...drie, twee, één... sluiters open..."
Actie kankerbestrijding
in Leiden van start
PS 1965 -
NIEUWE LEIDSE COURANT
DONDERDAG 26 AUGUSTUS 1963
Bekoorlijk voor het oog
zeer praktisch voor het gebruik
ivederom
lad van
bekend,
erd door
gepaard
stromin-
rerklaar- toen hij hoorde dat op 2 september de Vredeskerk aan de Burggraven laan
rovincies in gebruik wordt genomen. Hjj staat met die opmerking niet alleen; er zijn
van de meer Hervormden die zich afvragen of de ingebruikneming van de Vredes-
het kerk geen consequenties moet hebben voor het overige kerkenbezit van de
van Leidse Hervormde Gemeente, dat het kan niet worden ontkend ge-
geld en zien het aantal kerkgangers te groot is. Er zyn inderdaad veel meer zit-
ken van plaatsen in totaal dan het getal kerkgangers nodig maakt.
'n^ 40 000 passen tegenover een dergelijke gedachtengang twee opmerkingen,
Duits !*n eers*e Ptaats Saat het niet aan om op het oude kerkenbezit in de bin-
1 s"!nenstad te blijven staren en de zich sterk uitbreidende buitenwijken een-
t Neder- V0U^S te verwaarlozen. Een nieuwe wijk zonder kerkelijke outillage in
ïg Oecu- welke vorm dan ook, hetzij een kerk, hetzij een wijkcentrum is niet
ten per af. Men zegt wel eens: in deze tijd moet de Kerk naar de mensen komen;
es tetra- <je mensen komen niet meer naar haar. Men kan vragen of dat principieel
(Van oen onzer redacteuren)
LEIDEN „Nou wordt de Hooglandse zeker overbodig", zei iemand
el) ver
ten zijn
ooit anders is geweest. Een feit is evenwel dat de bewoners
jedeelte- stadsdeel in het algemeen hun eigen kerk begeren en dat bij een afgeronde
De ker-istructuur van de nieuwe wijk de trek naar de stadskerk steeds geringer
i zonden Wordt. Met de stedelijke migratie raakt dan ook een steeds groter aantal
n^an°de z^ptaatsen in de centrumkerken onbezet. De structuren veranderen gron-
p open: dië en het kost onmiskenbaar tijd, de juiste aanpassing daaraan te vinden.
Ten tweede moet over het afstoten
van kerkenbezit niet lichtvaardig wor
pen gedacht. De beherende kerkelijke
jnstantie is in hoge mate verantw
jdelijk voor het behoud van wat i:_
loop der jaren (eeuwen) haar bezit is
(geworden. Dat geldt in bijzondere ma-
Graham te voor die gebouwen die uit historisch
dat heten cultureel oogpunt beschermd die-
is dannen te worden. Men kan zich er niet
geleden, kvillekeurig van ontdoen. De vraag
e grote kvat er na afstoting van zo'n gebouw
gay-sta-kou worden, kan men niet ontlopen.
Hall inIn het verband van de Hooglandse
kerk hebben wij een kerkelijke func-
tobinson lionaris eens horen vragen: „Weet u
invloedeen serieuze koper?" Met andere
heologie «voorden: het lijkt, dat de hervormde
an- Kerkvoogdij niet ongenegen is afstand
iken en te doen van een deel van haar bezit,
de inaar zij wenst haar verantwoordelijk-
ïeid voor een in alle opzichten ver-
intwoorde regeling niet te (laten) be-
President-kerkvoogd M. Struys zei
>ns onlangs: ,,Het is een nogal pijnlij-
tale bc-
52.000
Jrotere spreiding
'rka.th.0--
ea:
Het is niet onmogelijk, dat de ope-
ing van de Vredeskerk het kerkbe-
roek elders ongunstig zal beïnvloeden,
P es" ofschoon men goed moet weten, dat
,V- p~ de Vredeskerk in de plaats komt van
clemere de ui0-aula aan de Asserstraat die
vele jaren als kerkzaal in gebrnik is
en Klei- geWeest en waar regelmatig op zon-
twmtig dagmorgen dubbele diensten (negen
van ae Lur en half elf) moesten worden ge-
viteiten houden. Maar het is geen onbekend
voor 54 verschijnsel dat het kerkbezoek in de
nieuwe wijk bij aanwezigheid van een
eigen kerk toeneemt In de regel gaat
dat ten koste van het getal kerkgan
gers op andere plaatsen, want het is
onwerkelijk, te menen dat het totale
aantal kerkgangers door de opening
van een nieuwe kerk beduidend stijgt.
Wel kan men zeggen dat men daling
tt van het getal kerkgangers door de
opening van nieuwe kerken (grotere
spreiding van het kerkenbezit) voor-
tr u (komt Er zijn altijd wel mensen die
ag met ;7e]den of nooit veraf ter kerke wensen
ieerser, jte gaan maar nog wel komen als de
er ,ae ikerkdeur uit hun eigen venster is te
>aanae, Ljen De oprocp van de Kerk om de
geregelde bijeenkomsten der Gemeen
te ner- ;te njet te ver7Ujmen schijnt dan direc
tie. De ter tc zjjni moeilijker geheel te ont-
e,9 tot 'wijken.
uitin-
rleden,
Klemmende vraag
De opening van de Vredeskerk. hoe
'verheugend ook op zichzelf, heeft de
(specifieke problematiek van de Her
vormde Gemeente, tegen de achter
grond van dit alles, dan ook niet ver
minderd. Goed. de wijkgemeente Bur
gemeesters wijkProfessorenwijk ziet
jhaar wensen na vele jaren van gedul
dig wachten en ook van volhardend of-
jferen op schitterende wijze gehono
reerd (elke wijkgemeente zal een kerk
van 550 zitplaatsen voor in totaal meer
dan een miljoen gulden krijgen), maar
de vraag wordt met de toeneming van
het bezit des te klemmender: op welke
wijze zal het mogelijk zijn bij deze
(ontwikkeling de kerkelijke huishou
ding gezond te houden?
En president-kerkiwond Struys roeo
de eraan toe toen hij ons rondleidde in
hef bijna voltooide Vredeskerk-cen-
(rum: „De kerkvogodij is zich er ten
\volle van bewust, met de bouw van
deze kerk niet klaar te zijn Er zal zo
spoedia mogelijk ooi- in Zuid-West iets
\moeten gebeuren. Wfi weten alleen noo
niet in welke vorm Dr besprekingen
daarover ziin gaande'.
Ja. Zuid-West begint langzamerhand
voor de Hervormden een hee; hang
ijzer te worden. Men kerkt in de Ge
reformeerde Beviidingskerk. wa: be
vorderlijk is gebleken voor een goede
{samenwerking tussen de Herv. Ge-
jmeente en de Geref. Kerk in deze jon-
ige wijk. maar moe' het verder doen
met een houten gebouw, dat. gezien
he' aanvankelijke voornemen, allang
vervangen had moeten zijn. De ge-
van De Professorenwijk lag, maar niet
een wijkkerkje geopend. Dit is een
eohte, representatieve stadskerk met
een duidelijke allure.
De iets traditioneel ingestelden zul
len onmiddellijk zeggen: gelukkig
geen experimenteel, modernistisch ge
val dat alle namen waard is behalve
laam „kerk". De architect heeft
hier kennelijk naar een compromis ge
zocht, liever een synthese. Een een
wording tussen wat als kerkgebouw
met name door de kerkelijke Gemeen
te wordt geaccepteerd en de vormen
waarin de principes van hedendaagse
kerkbouw tot uitdrukking kunnen ko-
De kerk heeft zioh aan het Lorentz-
water neergevlijd als een struise
zwaan, met rustende vleugels (het
omringende wijkcentrum) en elegante
hals (de toren). Zij rijst met haar
zaagtandconstructie in de lange zij
den statig op uit een rechthoek waarin
behalve de kerk het gehele wijkcen
trum, de ontvangsthal (aan de voor
zijde van de kerk), de kosterswoning
(voor het pas benoemde echtpaar
Moorman-Gressie) en de fietsenber
ging zijn begrepen.
De hoofdingang is aan de zijkant
finks van de toren, op de hoek.
x een toohtportaal komt men in de
grote hal, die in beschrijvingen van
nieuwe kerken wel als „social hall"
wordt aangeduid. De kerkgangers kun.
nen elkaar daar persoonlijk ontmoeten.
In de nieuwe kerken is men geen mas-
meer voor elkaar.
Aan de hal achteringrenst een
keuken. De bediening is via' een groot
luik heel simpel. De grote zaal (154
zitplaatsen), waarmee het wijkcentrum
langs de kerkrechts van de toren, be
gint, kan daarvan ook profiteren. Heel
efficiënt, moeten we zeggen.
Ook een huisarts
De andere ruimten in het centrum
jn: toneelgelegenheid aan het eind
van de grote zaal (kan met harmonica-
wand worden afgesloten waardoor een
kleine vergaderruimte ontstaat), pre
dikantskamer, catechisatievertrek en
knutselruimte.
Achter de kerk is de kosterwoning
in de rechthoek opgenomen, uitziende
op de molen aan de Nieuwe Vaart. De
woning heeft drie slaapkamers.
Bergruimte is er overal plenty.
De fietsenstalling, langs de lange
kei-kwand links, is overdekt. Zonder
veel moeite zou van deze stalling een
dichte ruimte voor bijeenkomsten of
jeugdwerk kunnen worden gemaakt.
Een originele vondst van architect G
Hamerpagt.
De knutselruimte kan op zondag als
crèche dienst doen.
Het Groene Kruis gaat in dit wijk
centrum drie zittingen per week hou
den. Men streeft ernaar, ook een huis
arts hiervoor te interesseren. Trou
wens, de kerkvoogdij van de wijkge
meente Vredeskerk zal ongetwijfeld
'?.aar (interesseerden in Zuid-West zijn dan
julsie ?ok van oordeel- dat -hier
niets
iets deugdelijks moet komen wil de
weer Herv. Gemeente niet hopeloos achter
in het op raken.
maar De kerkvoogdelijke zorgen zijn dus
i Aan vingers van twee handen
loeide :heef{ men om 7e je tellen, bepaald
-dit niet genoeg. Maar dan is de opening
hoor van de Vredeskerk. waarnaar zo lange
hoe- tijd is uitgezien, toch een stralend
maar lichtpunt, dat weer moed geeft voor ai
Eia toekomst.
:Jj*: Stadskerk met allure
toch Er wordt op 2 september bij de De
Sitterbrug, waar vroeger de speeltuin
ialect
proberen het centrum in de week zo
rendabel mogelijk te maken. Zo is de
hal bijzonder geschikt voor recepties.
Geleid daglicht
En nu nog iets over de kerk zelf.
..Toen ik onlangs op mijn fiets op de
Kanaalweg reed en bij de molen ge
komen naar de kerk keek. dacht ik
onmiddellijk aan een doodkist", ver
trouwde iemand ons dezer dagen toe.
We vonden de vergelijking nogal cru
maar moeten toegeven dat de contou
ren van de kerk iemand inderdaad op
deze gedachte kunnen brengen. De
kerk is een rechthoek met toegekne
pen einden
De zaagtandconstructie waarover wij
het al hadden, is toegepast in de lange
einden (tot waar de verwijding van de
kerk. even voorbij het midden, op
houdt). Door deze vorm krijgt de
ruimte een indirecte lichtinval. Voorbij
de verwijding van de kerk, even na
het midden dus. zijn de wanden ge
woon. waarbij het zogenaamde litur
gische centrum aan weerskanten een
aparte lichtinval heeft. Naar dit cen
trum toe wordt het daglicht sterker.
De elektrische verlichting is verzon
ken in hat uit smalle latten bestaands
plafond.
Men komt de kerk binnen met het
gezicht naar het zgn. liturgische cen
trum (een hier en daaT omstreden be
naming, aangezien men de gedachte
heeft hervonden dat een prot. kerk in
haar geheel liturgisch centrum is),
waarop kansel, symbolische tafel
(waarom geen echte, vaste avond
maalstafel?) en doopvont staan. De
kerk krijgt stoelen, stalen buisstoelen
met teakhouten zittingen en ruggen.
Er komt een midden pad over de ge
hele lengte.
Op het podium achterin de kerk
(tegenover de kansel) wordt het orgel
gezet, voorlopig het Dereux-orgel uit
de Marekerk. Vier vrijwilligers heb
ben zich gemeld voor de bespeling
van het orgel tijdens de diensten: de
heren E. J. Bongers. H. J. Bethe. ir. J.
de Leeuw en H. J. Mattheüs jr. Voor
de akoestiek in de kerk gaven des
kundigen advies. De korte muren van
de kerk zijn geperforeerd. De aan-
dachtswand. waarvan in de regel rust
dient uit te gaan, is door al die ope
ningen in het metselwerk nogal druk
geworden. We zijn benieuwd hoe de
kerkgangers hierop zullen reageren.
In de kansel is een aantal geluids-
zuilen ingebouwd.
Nog enkele losse gegevens ten slotte.
Het ontwerp voor dit kerkelijkecen
trum kwam van het Arnhemse archi-
tectenbureau Hamerpagt en De Gruy-
ter. Ook de bouwer van de Konings-
kerk in Noord. De N. V. Gebr. Den
Ouden te Alphen aan den Rijn is de
hoofdaannemer. De kerk za! worden
verwarmd met lucht en het centrum
en de kosterswoning krijgen gewone
centrale verwarming. De kerk is ge
bouwd van roomkleurige handvorm
steen, het centrum vertoont een paar
se tint. De open betonnen toren is
twintig meter hoog. Zijn blankheid
steekt mooi af tegenover de andere
kleuren. De luidklok draagt in het La
tijn het opschrift „Vrede zij ulieden".
Dit zijn ook de juiste woorden waar
mee wij dit artikel over de Vredeskerk
willen besluiten.
Mogen velen hier God ontmoeten als
Hij Zijn vrede over hen laat uitspre-
bij liet wegvallen van de kleuren
de essentie aan de expressie
ontneemt. De naam heeft Myob
er maar aan gegeven voor het
publiek. Voor hemzelf is het ge
woon een nummer achterop.
Abstract werk van Myob
lokte vele reacties uit
(V.
- redacteuren) I niet of dit nu wel of met ..Kunst' is.
I Men waardeert de kleurschakeringen,
aan die meestal warm en altijd wel har
moniërend zijn* Maar er is duide
lijke reserve, aarzeling. Men kijkt
nog eens van een afstand, maar men
snapt het doorgaans niet.
De meeste opmerkingen zijn negatief.
„Weer zo'n idioot", is er een krasse
van. En: „Weten die artistieke kna-
pen nou echt niet iets goeds te
maken".
LEIDATO De schilderij
de gangmuren boven in de Stads
gehoorzaal zijn blinkvangers. V
raste-blikvangers. De meeste m
sen kijken er een beetje onzeker
naar, als ze langsivandelen. Er u
ontzag voor het geweldige, knap
pe. werk boven de trap, van G. de
Wit, van wie verderop nog m
te gemeten is, herkenbaar, klv
rijk, geraffineerd, mooi. Er is pas
siviteit bij het zwart-wit var
Hakkaart, ook enthousiasme
het herkenbare-in-aparte-vorm. Er
is schamper gelach bij de pop-art
van Pie ter Geraedts, maar toch ook
wel heel wat te bekijken. Waar
dering voor het uitzonderlijke
eenheden bestaande, werk van Will
II. Tweehuysen („net boekom
slagen"). Blanke belangstelling,
wat vluchtig, voor wat Elze Ver
hoef en Lucia Steinbach er heb
ben opgehangen.
'e uren die wij doorbrachten op de
kunstgalerijvan het gonzende
Leidato-gebouw, golden de meeste
opmerkingen echter het volkomen
abstracte, onherkenbare werk van
Myob. De mensen weten in doorsnee
Jazz-activiteiten
in Leiden
LEIDEN Nadat een eerder op
gerichte jazzclub door gebrek aan
financiële middelen geen levens
vatbaarheid bleek te hebben, heb-
ben bestuursleden daarvan, bijge
staan door andere jazzliefhebbers. I
besloten thans nogmaals een poging j
te wagen. Daarbij werden zij gesti-
muleerd door de werkgemeenschap
De Ratel van het Leidsche Volkshuis.
En omdat De Ratel op dat moment
14 jaar bestond, heet de nu opgerich
te jazzsociety „Folk Beat 14".
Voorzitter is de heer Erik F. R. Fa
ir en secretaris de heer A. Oh. Lep
pers, Sophiastraat 14 Leiden. De nieuwe
club start in het openbaar op zaterdag
25 september met een jazzconcert in
het Volkshuis ter gelegenheid van het
15-jarig bestaan van De Ratel. Mede
werking verlenen dan het Trio Louis
van Dijk en het Trio Kees Nix. Daar
na hoopt men voorlopig eens per drie
weken een avond te organiseren in
het Volkshuis lezingen, kleine con
certen en dergelijke.
Het bestuur van Folk Beat 14 hoopt
de club een financiële basis te geven
door het werven van leden en dona
teurs, het uitgeven van een maande
lijks clubblad en het organiseren van
amusementsavonden voor bedrijven en
personeelsverenigingen.
JJIJ LIJKT in niets op een idioot of
op een „artistieke knaap", de man
die deze abstracte schilderkunst
heeft gepleegd. Eerder kon het één
van de niet-begrijpende, onzekere
toeschouwers zijn, die „Myob".
Hij heet gewoon F. M. v. d. Buld, de
schilder in zijn bruine jack. Veertig
is hij, al kalend, kelner in de sta
tionsrestauratie, echtgenoot, vader
van drie kinderen van 16, 11 en 9
jaar. Hij woont Dreehtstraat 59.
Heel gewoon.
Jk kom hier vaak naar de mensen
luisteren die mijn werk kritiseren.
Soms zeg ik wel: ja hoor. die kerel
is gek. En dan hoor ik ze uit waarom
ze dat denken.
Er zijn wel mensen die iets willen »o-
pen. Dan vertel ik wie ik ben en dan
onderhandelen we- Maar het kopen
is niet direct het belangrijkste. Het
is de eerste keer dat ik in mijn
eigen stad exposeer. Ik wil weten
hoe de mensen er over denken.
Amsterdam was weggestuurd. Een
poosje Rijnvaart, na '45 meteen een
hofmeestersopleiding voor de zee
vaart, toen steward bij de KLM
een paar jaar, keeloperaties en afge
lopen met. vliegen, dan in Leiden
„gedweild", in de Turk en zo. later
in de Kaagsociëteit en nu anderhalf
jaar aan het station.
Ik ben niet meer zo geweldig gek op
mijn vak. De laatste jaren ben ik
steeds meer gaan schilderen. Eerst
figuratief, later abstract. Daarin
kan ik mij uitleven.
Een atelier heb ik niet, dat doe ik in de
huiskamer. Maar mijn vrouw en
kinderen waarderen het. Zij stimu
leren mij. Met mijn vrouw loop ik
wel eens veilingen af, of exposities.
Wij hebben allebei een neus voor werk
van Jungmnnn, die patriarchale
schilder uit Leiden, die vorig jaar
is overleden. Ik heb negen stukken
van hem", zegt hij met trots
IT//J VRAGEN hem naar zijn eigen
iverk. Wat moeten wij leken daar
nu van denken? „Er is voor kunst
geen definitie. Soms ga ik zittten
met verf, penselen, mes. Dan maak
ik iets, waar ik intens mee bezig ben.
Mijn handen gaan vanzelf. Soms wil
ik het ivat verfraaien, maar meestal
voel ik ivel als het af is.
De waarde van de stukken is moeilijk
te bepalen. Ik heb er nu prijzen bij
genoemd. Ik heb zelfs de stukken
een naam gegeven. Daar vroegen ze
om. Het stimuleert de leek bij het
zoeken, misschien.
En die prijzen, och die zijn maar be
trekkelijk. Voor iemand die ze echt
waardeert zijn mijn werken meestal
wel te koop. Maar wie ze uit snobis.
me koopt, moet meer betalen.
Er zijn ook werken die ik angstvallig
duur houd omdat ik er moeilijk af
stand van kan doen. Ik geloof dat
ik wel aan mijn werk gehecht ben.
T\E ECHTE waarde van een schilderij
wordt bepaald, denk ik, door de
interesse. Je moet er telkens weer
door worden geboeid. Het moet je
verbeelding op gang brengen en
houden. Je moet ervan gaan houden,
van de vlakvulling, van de kleur
menging of -verdeling, van de lijnen,
de vormen. Bij abstract werk moet
je nooit kunnen zeggen: dat is het;
het moet blijven intrigeren.
Daarom houd ik van mijn werk. Er
ligt geen opzet in. het is een vrije
expressie. Hoewel ik er zelf wel een
bovenen onderkant in ontdek, kan
men mijn stukken meestal in alle
standen ophangen. Dan zie je weer
heel andere dingen, kleuren, lijnen,
vormen.
Telkens is het een nieuw werk. Daar
om is het ook zo eigen, zo uniek. Er
vragen wel mensen: kan u die roos
niet wat anders, minder duur maken
voor mij, want ik vind het zo'n mooi
ding, maar hij kost teveel. Dan moet
ik een beetje lachen, want ik zou
het niet eens kunnen namaken.
70 KAN ik ook niet die schilderijen
van bijvoorbeeld (G) De Wit
is overleden. Ik heb negen stukken
mooiste wat hier hangtJe ziet er de
Academie-kunstenaar van af.
Maar daaraan heb ik ook geen be
hoefte. Ik wil niet langer bestaande
vormen weergeven. Ik geef mijn im
pressies weer in kleur en vorm. Nog
TAE schilder Myob, kalend, rus-
tig, bescheiden, min of
meer een „tegenvaller4* voor wie
een ruige artiest zou vesrwachten.
Een kunstenaar-meti-grote-K?
„In ieder geval nu nog met een
gewone k", vindt hij zelf.
steeds leer ik veel, vooral van
Jungmanns werk. En ik merk de
resultaten. Meer mogelijkheden, dus
meer variatie. Het is heeif ijk''.
Een bijzonder aspect van de Lus-
trum-Leidato. Dat merk je aan de
verraste gezichten die boven de
trap verschijnen. „Schilderijen?
Hé, zou dat erbij horen?"
Wanneer men zich de tijd zon gun
nen om het werk op zjjn gemak te
bekijken, dan zit er wellicht toch
meer in dan men denkt. Misschien
zijn deze kunstzinnige blikvangers
dan toch blikvasthouders.
Bouwvakker brak enkel
LEIDEN Op een bouwwerk bij
het Schuttersveld viel gisterochtend
een 57-jarige steigerbouwer uit Rotter
dam bij het opbouwen van een bouw-
stelling door een rukwind van ruim
3 meter hoogte. Hij brak zijn rechter
enkel.
Burgerlijke stand
van Leiden
LEIDEN GETROUWD: W A Se-
lier en H P Uphoff.
GEBOREN: Linda Monique d v F
N Lodders en R Starrenburg: Askold
Edwin Giljam z v W Bavelaar en C
B A Petit; Willem Abraham z v W
M Vinke eri C J Nieuwenhuijzen;
Hugo Willem z v W J Kleijn en A
M Krom: Johannes Petrus z v J C
van der Sluis en P A Mulders; He
lena Christina d v W M Eikelboom
en N J Brink; Helena Maria d v J
Dusoswa en H Gressie; Frank Jurgen
Lucien z v B M Boone en T H Mij
land; Willem Magdalus Karei Flo-
rentius z v W M K F Meurer en
J L S Verhoef.
OVERLEDEN: P A van den Berg.
87 jaar, echtg. v P A de Vette; S
Ramak, 76 jaar, man; B van Zwol,
76 jaar, man; M J Wijnbeek, 84 jaar.
TROS heeft al
25.000 leden
AMSTERDAM De televisie- cn ra-
dio-omroepstichting Tros heeft dinsdag
haar 25.000ste deelnemer jngesenreven.
die voldoet aan de door de regering
gestelde eisen. De gelukkige is een inwo
ner van Amsterdam, die morgenmiddag
zal worden gehuldigd.
Begroting Surinaams
PARAMARIBO Op de ontwerp
begroting van het Surinaamse tienjaren
plan voor 1966 zijn 22 miljoen Surinaam
se guldens uitgetrokken voor ontwikke
lingsplannen. zoals 700.000 voor verhar
ding van de weg Burnside-Wageningen,
100.000 voor streekontwikkeling van Al-
bina voornamelijk voor toeristenwegen,
800.000 voor uitbreiding van het bak
ovenoppervlak te Jarikaba cn in Nickc-
rie, 1,3 min. voor het eerste deel van
het centraal Commcwijneplan, 300.000
voor aanleg van kcrn-klappcrbedrüven
in Coronie.
Honderden natte
amateurs maken
hun tijdopnamen
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDATO Het was gisteravond
op en bij de Koornbeursbrug ach
ter het stadhuis net Cape Kennedy.
Enige honderden fotografen, zo
veel mogelijk tegen de huizen of
onder de brugoverkapping wegge
doken, maakten hun camera's
klaar.
De regen, de duisternis en toch ook
de spanning hadden bezit geno
men van de omgeving. Een paar
minuten na tien uur werd de
spanning heviger. De r.-k. Har
monie, voor een muzikaal opwar
mertje zorgend vanuit het Glip-
pertje, staakte haar gepijp.
De luidspreker van de Fotowacht op
de Koornbeursbrug nam bezit van
de atmosfeer. Het aftellen begon.
„Tien, negen, acht. zeven, zes, vijf,
vier, drietwee, één sluiters
open sluiters dicht.
Een weelde van kunstlicht, niet min
der dan 80 miljoen kaars, had de
stadhuistoren in volle scherpte te
gen de zwarte nachthemel doen
afsteken, met alle zwart-wit-ef-
fecten erbij.
Er was opgetogenheid. „Ik had hem
er precies op", en: „Ik denk dat'ie
d'r heel goed op staat". Er was te
leurstelling: „Net een beetje
kramp, toen het licht aanging" en
dergelijke. Maar vele van de klei
ne duizend amateur fotograf en wa
ren tevreden.
En toen ging het gauw naar huis,
naar koffie en ontwikkeltank.
Vóór de 20ste september moeten
de prenten worden ingezonden, op
formaat naar keuze. Op 1 oktober
wordt de uitslag bekend gemaakt.
Leidse Courant en Leidse fotohan-
del hebben voor zeven geldprijzen
van f 50 tot f 10 gezorgd.
(Foto N. v. d. Horst)
LEIDEN Men schrijft ons: Ieder
jaar sterven bUna 20.000 Nederlanders
aan kanker, een van de v(Jf Nederlan
ders sterft aan deze ziekte. Moeten wft
ons hierbij neerleggen en dit als or
mijdclijk accepteren?
Dankzij hert speurwerk in laboratoria
en ziekenhuizen kennen we vele facto
ren die een rol spelen bij het ontstaan
van kanker, zijn we geïnformeerd over
het gedrag van vele kwaadaardige ge
zwellen en is het mogelijk de ziekte te
diagnostiseren in een stadium waarin
genezinig nog mogelijk is. Kanker-pre-
venftie en kankergenezing zijn geen uto
pie.
Dit vergt geld en enthousiasme. De
materiële steun van de gehele Neder
landse bevolking is noodzakelijk- Het
stelt degenen die kankeronderzoek tot
hun levenstaak gemaakt hebben in staat
hun werk op hoog niveau te verrichten,
de inspanning van het gehele volk legt
hun een verplichting op. De verplichting
gebonden aan een nationale zaak.
De laatste jaren was het Koningin
Wilhelmirra Fonds, dankzij nfede uw bij
drage. in staat de Nederlandse centra
waar kankeronderzoek en behandeling
van kankerpatiënten plaats heeft met
jaarlijks ruim twee miljoen gulden te
steunen. Onze Leidse gemeenschap heeft
zich steeds van haar goede kant laten
zien. Vorig jaar bedroeg de opbrengst
van de collecte ruim dertien duizend gul
den. een record in de geschiedenis van
de Leidse afdeling van het Koningin Wil-
helmina Fonds
Dezer dagen ontvangt u per post een
zakje, dat in de loop van de week wordt
opgehaald. Mocht dit niet het geval zijn,
dan kunt u dit nog deponeren in de bus
sen gedurende de straatcollcote. die op 4
september zal plaats hebben. Deze actie
vergt veel medewerkers. Zij die bereid
zijn te collecteren, kunnen zich opgeven
bij: mevrouw W. de Nys, tel. 50840, toe
stel 43 tussen 9 en 5. tia 6 uur tel. 33678,
of bij de heer W. Hulsman. Kapteyn-
straat 46.
Laten we trachten de goede result«b«»
van de voorafgaande jaren te overtrof
fen.
Het bestuur K.W.F. afd. Lelden
