Situatie in Indonesië
verandert met de dag
Zwarte magie misbruikt kerken
Em woord voor vandaag
College lopen op Midden-Java
Wijzigt Kremlin politiek
jegens synagoge?
School in Toronto in
september geopend
VAKANTIE
FACETTEN
DONDERDAG 19 AUGUSTUS 1963
Een in alle opzichten geslaagd leven, een goed bestaan,
waardering van iedereen... en tóch kan het alles niet be
vredigen. Neem Prediker, die een boek schrijft en al heel
spoedig tot de conclusie komt: ijdelheid. Hij is koning in
Jeruzalem, hij leeft in de gouden eeuw van Israëls volks
bestaan. Hij overdrijft nietals hij zegt, dat hij groter en
rijker in wijsheid is geworden dan allen, die vóór hem over
het land hebben geregeerd. Hij is niet alleen wijs, hij is ook
een universeel geleerde. Hij kent- de mensen en de dingen.
Maar als hij afstand neemt van zichzelf en van al zijn streven,
dan zegt hij. ,Jk heb ingezien, dat ook dit is najagen van
wind." Er zijn weinig trefzekerder woorden om aan te duiden
het resultaat van alle activiteiten: najagen van wind. Wat
deze man overkomt is geen uitzondering op de regel. Mis
schien zijn u en ik in het oog van anderen maatschappelijk
geslaagd, misschien noemen ze ons wel wijs en geleerd, des
kundig en vol begrip. Maar toch kan er een leegheid zijn in
ons bestaan; wij hebben geen doorzicht meer en elk perspec
tief ontbreekt. Het lijkt, of wij zijn vastgelopen en of wij
letterlijk alles in het licht van de betrekkelijkheid gaan zien.
Is dat het einde, of komt het weer tot een nieuw elan, tot een
nieuw begin? Prediker eindigt zijn boek beslist niet in die
sombere toon van: wat geeft het allemaal? Hij zegt: „Van
al het gehoorde is het slotwoord: vrees God en onderhoud Zijn
geboden." Voor wie over deze „cliché-uitdrukking" de
schouders mocht ophalen: zoudt u op z?n minst er niet eens
serieus over nadenken?
Wij lezen vanavond: 1 Corinthiërs 15 vers 35 tot en met 50.
(Van een onzer medewerkers)
Er is de laatste jaren op Midden-Java lieel wat veranderd. Je
*ou haast kunnen zeggen, dat in veel opzichten de rollen zijn om
gëkeerd. Vroeger en dan denk ik met name aan de periode voor
de Tweede Wereldoorlog waren het onze zendelingen, die col
leges of lessen gaven aan de Indonesische christenen. Nu is het vaak
anders. Wil je goed zendeling zijn, dan moet je vooral luisteren naar
de christenen in Indonesië, die zelf begonnen zijn, zich te bezinnen
op allerlei vraagstukken, waarmee de Kerken te maken krijgen in
de zich omwentelende maatschappij.
Dit ervoeren we tydens het be-
zoek, dat we in de maand juli aan
Indonesië en dan in het bijzonder
aan Midden-Java brachten. Inder
daad hebben ds. Van Strien en ik
bjj verschillende gelegenheden
college gelopen. Hoe kun je het
zendingsbeleid voor een volgend
Ds. P. van Strien, lid van de
delegatie uit de Gereformeerde
Kerken, die de zusterkerken op
Midden-Java heeft bezocht, bij
een van de vele verwelkomin
gen.
OPGAVE
VAKANTIEADRES
Dringend verzoek, uw vakantieadres
via de uit de krant geknipte bon,
minstens een week van tevoren
op te geven Indien deze schriftelijke
opgave niet tijdig ln ons bezit ls. kan
do toezending ernstig worden vertraagd
DE DIRECTIE
Berocpingsiverk
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Leerbroek: kand. H.
A. v. d. Pol te Ede. die bedankte voor
Aalst (Gld.), Brandwijk. Molenaarsgraaf.
Willige Langerak en Wouterswoude (Fr.).
GEREF. KERKEN
YMCA-assemblee
eindigt met
appèl op jeugd
TOKIO Met een appèl op de
jonge christenen in de gehele wereld,
om zich met nieuwe overgave te
wijden aan de oecumenische opdrach
ten van het christendom en aan de
dienst aan de naaste eindigde de
assemblee van de wereldbond van
YMCA's, waarvan in Nederland het
Christelijk Jongeren Verbond lid is.
De assemblee stelde een vijfjaren
plan vast voor de opleiding van levpn
tot leidende functies in het YMCA-
werk, voor de vluchtelingenhulp in
Azië en het Midden-Oosten en voor
de uitbouw van het werk in Afrika en
andere jonge staten.
In de laatste bijeenkomst bracht D
F. McCelland, YMCA-vertegenwoor-
diger bij de Verenigde Naties, een
groet over van VN-secretaris-generaal
Oe Thant, waarin dank wordt uitge
sproken voor de steun, die de wereld
organisatie van de kant van de chris
telijke jeugdbeweging geniet.
jaar bepalen, als je niet weet, wat
de achtergrond is van het werk,
dat moet worden gedaan.
Daarom was het van onze partner
heel juist gezien om, voordat we over
het beleid voor het jaar 1966
verstandig woord konden zeggen, ons
uitvoerig in te lichten over de situa
tie. Nu, we hebben af en toe ademloos
geluisterd. Ook dankbaar, omdat we
konden constateren, dat men zelf aan
het denken is geslagen en het overi
gens niet bij denken alleen wil laten.
Men wil het resultaat van zijn denken
in toepassing brengen en ook doorge
ven aan allen, die in het leven in al
zijn aspecten een leidende rol spelen.
In 1963 toen een delegatie onmiddel
lijk na het herstel van de betrekkingen
tussen Indonesië en Nederland „de stand
van zaken ging opnemen" zagen we
het eerste begin van de nieuwe activitei
ten, die toen al werden ontplooid; dit
jaar hebben we kunnen constateren, dat
men in die 2 jaren niet heeft stil gezeten.
Integendeel!
Dat was ook nodig. Want de situatie
•erandert bij wijze van spreken met de
dag. Daarover heeft men ons een en
ander verteld. En daarvan wil ik graag
iets doorgeven als een achtergrond-teke
ning van het werk van de evangeliever
kondiging, met name op Midden-Java.
Laat ik mogen zeggen, dat we er diep
van onder de indruk zijn gekomen, hoe
goed alles doordacht is. En hoe wel
overwogen de conclusies waren, waartoe
men gekomen was.
Vandaag publiceren wij het
laatste artikel van ds. B. Rich
ters naar aanleiding van de
oriëntatiereis, die hij samen met
de gereformeerde synodepraeses
ds. P. van Strien maakte. De
zending in ons land zal up to
date moeten blijven, aldus ds.
Richters. „We moeten vooral
luisteren naar en rekening hou
den met de wensen, die bij de
kerken in Indonesië leven cn
elk jaar weer zullen worden
geformuleerd, aansluitend aan
de zich wijzigende situatie."
Klokkengebeier
in Venetië nu
,jnenslievender,'>
VENETIË ln het aartsbis
dom Venetië zullen de klokken
van de rooms-katholieke kerken
niet langer om vijf uur 's mor
gens luiden, maar na zeven uur.
Dit is een zowel menslievend
als een op wellevendheid geba
seerd besluit van de kerkelijke
autoriteiten, omdat mensen, die
dicht bij de kerk woonden nog
wel eens reden hadden om Het
vierde gebod te overtreden. Vijf
uur is namelijk wel wat vroeg.
De mens heeft recht op rust
na een lange periode van werk.
is de mededeling van het aarts
bisdom.
Goldmann tast mogelijkheden af
Groot zijn de veranderingen in de
maatschappij, waarin men leeft. Deze
veranderingen moeten verwerkt worden.
Men moet er zich op in gaan stellen. Dit
betekent ook, dat bepaalde methodes
moeten worden aangepast.
Massa
Allereerst is er het vraagstuk, dat
•nen in de huidige situatie tc doen
heeft met de massa. Vroeger hield
jmen zich vooral bezig met het indivi-
j dus ook in de evangelieverkondiging, al
I betekende dit uiteraard niet, dat men
;de grotere groepen uit het oog ver
loor. Maar nu worden de accenten
verlegd, althans moeten de accenten
worden verlegd.
Een van de verschijnselen van het
nieuwe Indonesië is de vorming van de
grote massa's. Dit valt allereerst op in
het politieke vlak. Grote massa's zijn
samengetrokken in grote politieke partij
en. Dit schept problemen. Dit vergt een
omschakeling in de benadering van het
evangelie. Het zijn niet langer personen,
die vragen opwerpen, maar massa's van
personen. En hierop zal men zich in de
evangelieverkondiging moeten instellen.
Dit ook, omdat allerlei traditionele vor
men zich wijzigen. Zo ten aanzien van de
omgangsvormen. De jeugd neemt niet
- -r i meer zonder meer over, wat de ouders
de Joden in de Sowjetunie m altijd gedacht en gezegd hebben. „We
religieus en in cultureel opzicht op I herkennen onze eigen jeugd niet meer",
verlichting valt te rekenen. I zegt men, net zoals trouwens in het
Westen.
Dit laatste werd als het ware beves- no
tigd door de opperrabbijn van Me, I
kou Levin. Enkele weken geleden gaf steeds meer ingeschakeld in het hele
hij, zoals wij reeds meldden, te ken- economische proces en zal daarmee reke
nen, dat het enige rabbijnensemina- ning moeten houden in zijn opvattingen,
rium in het land het aantal seminaris- die anders moeten worden dan vroeger,
ten van vier tot twintig mag vermeer- I ^an ct hetgrote vraagstuk
deren, dat de beperking op het bak-
Zionistische Wereldorganisatie vielen
dr. Goldmann scherp aan om de wij
ziging in zijn opvattingen. Maar in
plaats van verder te zwijgen ging hij
verder met het uitbouwen van zijn
mening. Hij betoogde, dat de emigra-
(Van een onzer medewerkers)
NEW YORK/MOSKOU Komt
er een keer in de situatie van de
Joden in Rusland? Dr. Nachoem
Goldmann, de voorzitter van het
Joodse Wereldcongres en tevens
president van de Zionistische We
reldorganisatie, meent van wel. De
laatste weken heeft hij dan ock
herhaaldelijk betoogd, dat de Jo
den een andere politiek jegens de
Sowjetunie moeten gaan volgen.
De feiten lijken hem in het gelijk
te stellen.
Tot voor kort betoogde Goldmann
stelselmatig, dat de enige manier, om
voor de Joden in de Sowjetunie ver
lichting te brengen, was het onder
druk zetten van het Kremlin door zijn
handel en wandel ten opzichte van de
Joodse minderheid' aan de kaak te
stellen. Overwacht is hij echter gaan
verkondigen, dat de Joden in Rusland
niet in fysiek gevaar zijn. Als indivi
duen hebben zij gelijke rechten als
alle andere burgers. Een grote we
reldmacht laat zich ook niet dwingen
zijn binnenlandse politiek te wijzigen
op beschuldigingen van buiten af. Het
is eerder een reden, om in haar
houding gestijfd te worden.
Zowel de Israëlische regering als de reeds verschillende contacten met
I Russische diplomaten hebben gelegd.
j Het zou de bedoeling zijn de Joden in
de Sowjetunie een „adres" te geven,
dat contacten kan leggen met Joodse
organisaties in het buitenland. De
contacten zouden analoog kunnen zijn
aan die, welke de Russische Orthodoxe
1 Kerk en andere christelijke kerken
I hebben gelegd.
Dezer dagen beleefde de Joodse
gemeenschap in Moskou een evene
ment: drie rabbijnen uit een delegatie
van negen rabbijnen uit de Verenigde
Staten, die op het ogenblik een rond-'
reis door de Sowjetunie makenkre
gen toestemming, om elk vijf minuten
de Joden in de Grote Synagoge toe te
spreken. Het was voor het eerst
tien jaar, dat een dergelijke toestem
ming werd gegeven. Inderdaad ziet
het er naar uit, dat een verbetering
van het culturele en religieuze leven
der Russische Joden voor de deur
staat.
ken van matses zal worden opgehe
ven, dat weer grond beschikbaar zal
worden gesteld voor een eigen be
graafplaats en dat toestemming wordt
verkregen voor het drukken van
Joodse gebedenboeken.
Contacten
Het Amerikaanse Joodse Congres is
achter de schermen reeds bezig met
het leggen van rechtstreekse contac
ten met de Russische Joden. Volgens
uitgelekte berichten zou Goldmann
zogenaamde „urbanisatie", de trek
de grote steden, waardoor de dorpsge
meenschappen dreigen ontvolkt te wor
den in die zin, dat de ouderen achterblij
ven en de jongeren wegtrekken, zodat er
in het dorp geen jonge mensen meer zijn,
die het werk, dat de ouderen altijd
gedaan hebben, zouden kunnen opvangen I
voortzetten.
Steeds groter wordt de mechanisatie en
de industrialisatie. Als wc denken aan de
veranderingen, die deze in ons eigen land
hebben teweeg gebracht, wordt ons al bij
voorbaat duidelijk, dat ook in Indonesië
allerlei vragen rijzen, die om een beant
woording roepen. Heel het leven wordt
gemoderniseerd. Iemand, die zeg 15 jaar
(Van onze kerkredactie)
TORONTO Begin september zal in de Canadese plaats Toronto de
protestants-christelijke hogh-school worden geopend, waarvoor in Nederland
een aantal acties zijn gehouden. Een van de acties werd gevoerd door de
leden van de Gereformeerde Vrouwenbond.
Verleden jaar bezocht de heer P. Speelman in de functie van „propagan
dist" ons land om de toestand van het christelijk onderwijs in zijn land bij
de Nederlanders onder de aandacht te brengen.
Naar zijn zeggen laat het christelijk onderwijs in Canada, veroorzaakt door de
verwereldlijkte en hunmanistscihe geest die er heerst, een treurig beeld zien.
Vroeger waren er kerkscholen en vrije scholen, die alle een min of meer christe
lijk karakter droegen. Nu is praktisch iedere school openbaar en men is bezig
Iedere band met dc christelijke godsdienst dooi te snijden.
Kosten verbonden aan de nog bestaande christelijke scholen moeten door de
immigranten zelf worden betaald, terwijl de onderwijskrachten werken tegen
minimumsalarissen.
belangrijk verschijnsel is, dat allerlei
nieuwe ideologieën zich zijn gaan op
dringen. Het marxisme oefent grote in
vloed uit op de grote massa's. Het
nationalisme is een zaak, waaraan nie
mand ontkomt, ook de christenen niet.
En dan Is daar ook de Indoctrinatie,
waarvan niemand zich kan losmaken. En
dit alles gaat in een enorm snel tempo,
dat haast niet meer bij te houden is.
Het is duidelijk, dat de kerk als geheel
ook de christenen persoonlijk zich
moeten bezinnen op de vraag, hoe men
hiertegenover zijn houding moet bepalen.
Dat gaat niet één, twee, drie. Daar moet
men studie van maken. En als men bij
deze studie tot bepaalde conclusies geko
men is, moeten deze worden doorgege-
En dan mag het niet zo zijn, dat
onder al deze zaken bedolven ge
raakt, maar er boven komt te staan, zó,
dat men vanuit het evangelie de nodige
richtlijnen gaat formuleren en aan de
christenen gaat leren, hoe men de gebo
den van God op al deze terreinen van
het leven moet gaan beleven.
Men voelt: dat kan spanningen veroor
zaken. Daar zouden zelfs conflicten uit
kunnen voortvloeien. Omdat de kerk nu
eenmaal niet kan worden gesubordineert
aan de staat, de politiek, het economische
leven, de medische wetenschap, de kunst,
de techniek, enz. Dit vraagt veel wijs
heid en ook veel geloof. Veel bijbelstudie
leven vanuit de bijbel, ook als het
moeilijk zou kunnen worden. Men zal
daarom anders moeten gaan preken, an
ders catechiseren. Men zal moeten na
gaan, welke publicaties in dit tijdsbestek
voorrang zullen moeten hebben, op wel
ke wijze men gebruik kan maken van
radio en televisie.
Samenwerking
Deze vraagstukken kan men niet
langer regionaal oplossen. Er zal
ook meer oecumenische samenwer
king moeten komen, zowel op na
tionaal als internationaal vlak. Op
nationaal vlak in het kader van de
Raad van Kerken, die allerlei stu
diecommissies heeft benoemd om de
aangesloten kerken van voorlichting
te dienen.
Ook op internationaal niveau, samen
met andere kerken, vooral ook in
het Oosten, die met dezelfde pro
blemen hebben te worstelen. Maar
ook stelt men de voortgaande sa
menwerking met de zending van de
kerken in het Westen op prijs, niet
om zonder meer de denkbeelden
van het Westen over te nemen,
maar door samen met de specialis
ten. die uitgezonden werden, na te
denken over al de vragen, die om
een oplossing roepen.
In dit verband is het* verheugend, te
mogen signaleren, dat de samen
werking voor wat Midden-Java
betreft tussen de Javaanse Chris
telijke kerk van Midden-Java en de
Indonesische Christelijke kerk- van
Midden-Java (de vroegere Chinese
Kerken) steeds groter en intensie
ver gaat worden. Men staat voor
dezelfde problemen en men wil
deze samen proberen op te lossen.
Aan deze nieuwe situatie zal al het
werk moeten worden aangepast.
Daarmee zullen ook de zendingen in
ons land rekening moeten houden.
Daarop zullen ze zich in hun me
thodiek moeten instellen, als ze hun
zendingarbeiders ter beschikking
stellen. Dit vraagt ook een omscha
keling van ónze gedachten. Een
heroriëntering van het beleid in
ie samenwerking. Daarom was het
zo goed, dat dit jaar een delegatie
uitging en dat elk jaar delegaties
zullen worden uitgewisseld. We
moeten up to date blijven. We
moeten vooral luisteren naar en
rekening houden met de wensen,
die bij de kerken in Indonesië leven
en elk jaar weer zullen worden
geformuleerd, aansluitend aan de
zich wijzigende situatie.
De delegatie, die uitgezonden werd,
zal straks aan de zendingsinstanties
een rapport moeten uitbrengen. Er
zullen ook conclusies en voorstellen
moeten worden geformuleerd. Een
van de eerste conclusies zal waar
schijnlijk zijn, dat we de kerken in
Indonesië in hun strijd moeten bij
staan, zoveel ais in ons vermogen is.
Want grote dingen staan op het
spel. „Onze vaderen" hebben in
Nederland daarvoor grote offers
gebracht. In oecumenische verbon
denheid met de kerken in Indone
sië zullen wij dit ook moeten doen.
Bescheiden in ons optreden. Maar
zonder reserves wat onze hulp
verlening betreft. Opdat men zo
spoedig op eigen benen staande
zelf de problemen aan kan en
doen kan, wat zo hoog nodig is.
Ideologie
De moeilijkheid daarbij is, dat deze
modernisatie meestal niet van binnen uit,
maar van buiten af is gekomen en dus
niet door de mensen heen is gegaan. Een
Oudste officier
Leger des Heils
overleden
APELDOORN Majoor Teunis
Vos van het Leger des Heils is op 90-
jarige leeftijd overleden. Majoor Vos
was waarschijnlijk de oudste officier
in het Leger des Heils. Hij was uiter
aard gepensioneerd.
Majoor Vos, die over verschillende
grote korpsen het bevel heeft ge
voerd, werd zeventig jaar geleden als
officier geïnstalleerd.
GEESTELIJKE MOEHEID IS
MEESTAL INZINKING IN
BEREIDHEID TOT WERKEN
(Van onze soc.-econ. redactie)
JJEN HAAG Hoe groot is
de behoefte van de wer
kende mens aan rust? Dit is
een vraag, waarop een ant
woord niet één-twee-drie te
geven is, al was het alleen
maar, omdat in die behoefte
tal van factoren ook strikt
persoonlijke) een rol spelen.
Over de „gemiddelde" omvang
van de behoefte aan riist be
staat helaas nog weinig studie
materiaal. Eén ding is echter
duidelijk: deze behoefte houdt
nauw verband met de aard en
de omvang van de vermoeid
heid en die zijn, daarover zijn
alle medische instanties het
wel eens, niet exact te meten.
De wetenschap
pelijke onderzoe
kingen, die tot
dusver in de rich
ting van deze
problematiek zijn
verricht, tonen
steeds duidelijker
aan dat moet wor
den afgestapt van
het dikwijls ge-
maakt onders-
cheid tussen, gees
telijke en licha
melijke vermoeidheid. Nog nim
mer hebben geleerden weten
schappelijke bewijzen kunnen
aanvoeren waaruit blijkt dat in
gespannen geestesarbeid een snel
lere weefselafbraak in de herse
nen tot gevolg heeft. Evenmin
kon worden aangetoond dat bij
geestesarbeid in de zenuwcentra
en in de grote hersenen vermeer
dering van energie-omzetting
plaats heeft.
De wetenschap neigt meer en
meer naar de overtuiging, dat
vermoeidheid als gevolg van gees
tesarbeid voor het allergrootste
gedeelte terug te brengen is tot
een psychische aantasting van dc
spontane geestes bereidheid tot
arbeid. Organische vermoeidheid
(van de spieren bijvoorbeeld) is
vrij eenvoudig te „genezen" door
aansluitende rustpauzes. Met een
inzinking van de bereidheid tot
werken (die gemakshalve als
geestelijke vermoeidheid kan
worden aangeduid) is het echter
veel moeilijker gesteld.
Hoe ontstaat een psychische aan
tasting van de bereidheid tot ar
beid? Volgens de huidige stand
van wetenschap omtrent ^it
vraagstuk wordt dit soort **l--
moeidheid voor een zeer belang
rijk deel veroorzaakt door facto
ren, die gelegen zijn in het werk
klimaat, de geestelijke spannin
gen, waarin de mens verkeert,
gebrek aan regelmaat, „er genoeg
van hebben", uitgekeken zijn op
een i werkterrein of een deel er
van, of in het simpel verlangen
naar vakantie, naar het zich tijde
lijk losmaken van de werkkring
enz.
Op de geestesbereidheid tot
werken zijn vooral geestelijke
spanningen en een voortdurend
gebrek aan voldoende regel
maat in arbeid en rust van
grote invloed. Aantasting van
deze bereidheid kan een chro
nisch vermoeidheidsgevoel tot
gevolg hebben, dat lang niet
altijd op werkelijke moeheid
behoeft te duiden. Een voor
beeld daarvan is bijv., dat
iemand die op kantoor geeste
lijk niet meer in staat is een
behoorlijke brief op poten te
zetten een dag later zo fris als
een hoentje over de drukste
autowegen feilloos naar zijn va
kantiebestemming kan rijden.
Het is wel zo
goed als zeker, dat
in de genoemde
reeks van oorza
ken van geestelij
ke vermoeidheid
ook de behoefte
aan veel rusttijden
bij het onderwij
zend personeel ge
zocht moet wor
den. Het uitgeke-
ken zijn op het
werkterrein (ge
brek aan afwisse
ling en nieuwe elementen), het
werkklimaat en de geestelijke span
ningen, ziehier stuk voor stuk geva
ren die de onderwijzer bedreigen.
Elke moeder kan uit dagelijkse er
varing vertellen hoe afmattend de
voortdurende zorg over en voor
kinderen kan zijn, al was het alleen
maar omdat die een herhaaldelijke
geestelijke „omschakeling" vereist.
Het is dan ook vrij irreëel om d.*
(in het eerste artikel geconstateerde»
behoefte van onderwijzers aan veel
en regelmatige vakanties niet al te
serieus te nemen, vooral als bedaent
wordt dat 80 procent van de Neder
landse lagere scholen minder dan 6
klassen tellen en zeer veel onderwij
zers en onderwijzeressen twee klas
sen yoor hun rekening moeten ne
men. Met andere woorden: een over
spannen onderwijzer behoeft geen
verbazing te wekken, al werkt hij
dan maar 42 weken van 35 uren per
jaar.
Maar, er dringt zich na
tuurlijk onmiddellijk een vol
gende vraag op. „Als het on
derwijzend personeel al meent
nauwelijks voldoende vakantie
te hebben, moeten de werkne
mers in het bedrijfsleven, die
evenzeer aan grote geestelijke
spanningen e.d. blootstaan, dan
genoegen nemen met aanzien
lijk langere werktijden en aan
zienlijk kortere vakanties?
(Daarover nog het een en
ander in een volgend artikel).
Iedere moeder weet hoe afmattend de voortdurende zorg over
kinderen kan zijn. Is het vreemd, dat onderwijzers soms een
geestelijke inzinking krijgen?
Bonn verwerpt
pasjesregeling
BONN Het Oostduitse voorstel
om de pasjesregeling voor het bezoek
van Westberlijners aan verwanten in
het oostelijke stadsdeel alleen te ver
lengen wat betreft de periode van
Kerstmis en de jaarwisseling is giste
ren door de Westduitse regering, na
een langdurige vergadering, eenstem
mig verworpen.
In Bonn vindt men, dat de vorig
jaar september tot stand gekomen
regeling in haar geheel moet worden
gecontinueerd. Dit impliceert, dat ook
begin november en met Pasen en
Pinksteren de „muur" open zou moe
ten gaan.
Onmiddellijk oefende burgemeester
Brandt felle kritiek op de houding
van de Bondsregering. Hij veroor
deelde ook de behandeling van de
kwestie, waardoor de inhoud van het
Oostduitse voorstel, in strijd met de
door de onderhandelaars gemaakte
afspraak, dinsdag al bekend was
worden.
Het Oostduitse persbureau ADN
sprak van een „onwettige inmenging"
van Bonn in het lopende overleg
tussen de Westberlijnse Senaat
Oost-Duitsland.
LONDEN In het Engelse graaf
schap Sussex is de zwarte magie op
een verontrustende wijze opgeleefd.
De desbetreffende aartsdiaken van de
Kerk van Engeland heeft daarom
bepaald, dat de kerken in dat graaf
schap alleen nog maar open mogen
zijn voor kerkdiensten en officiële
ambtshandelingen. In eik geval moe
ten zij 's nachts gesloten blijven.
Er was niet aan te ontkomen, aldus
ds. Gerald Groves van West Hoathly.
De initiatiefnemers van geestesbezwe-
ringen en dergelijke spiritistische ac
tiviteiten kiezen bij voorkeur de ker
ken uit voor hun nachtelijke ontmoe
tingen. Hij hoopte, dat de nu getrof
fen maatregel niet te lang van kracht
zou hoeven te zijn. Voorlopig moeten
de gemeenteleden, die buiten de
kerkdiensten behoefte hebben aan
stille meditatie, hun toevlucht elders
zoeken.
Magie komt bij vele natuurvolken
voor. Uit de middeleeuwen stamt ech
ter de zogenaamde zwarte magie, die
een sterk anti-christelijk karakter
droeg. Deze steekt ook in moderne
tijden telkens weer de kop op. In zijn
Britse vorm maakt deze zwarte magie
vaak graag gebruik van „gewijde"
voorwerpen uit de kerken, die een
eigen, vaak tegengestelde functie
krijgen.
WITMARSUM Geharrewar in Fra-
nekeradeel over een al of niet ingelaste
voorwaarde, die bij een subsidieregeling
voor de Stichting voor gereformeerde
gezinszorg Witmarsum is gesteld, is de
oorzaak, dat Franekeradeel geen subsidie
wil verlenen na 1961 hieraan.
De voorwaarde hield in dat zo nodig
contact moest worden opgenomen met
de hei-vormde gezinszorg. Alles hangt af
van een al of niet zoekgeraakte brief,
maar hoe het ook zij, de gestelde vc
waarde uit die brief aanvaardt men i
in Witmarsum.
Ierse edelman
wilde Wilson
„vermoorden"
PENZANCE - Een Ierse
edelman en een kellner zouden
op verzoek van de politie de
Scilly -Eilanden bij Penzance
(Cornwall) verlaten hebben na
dat een verhaal de ronde had
gedaan over een complot om de
op genoemde eilanden met zijn
gezin vakantie houdende Britse
premier Wilson te vermoorden.
De betrokken Ierse edelman
werd genoemd als de 33-jarige
Markies van Headfort die bij
zijn vrienden als een onverbe
terlijke grappenmaker bekend
staat. Hij zou volgens het ver
haal de 27-jarige kellner
Youngman tijdens een boot
tochtje gevraagd hebben of hij
eventueel zonder nadere vragen
te stellen premier Wilson zou
willen vermoorden en de kell
ner had dit aan de politie over
gebracht. Deze verklaarde ach
teraf geen van beide mannen te
willen aanhouden of beschuldi
gen.
De markies zelf heeft later
vanuit zijn huis bij Dublin uit
drukkelijk ontkend een gesprek
als beweerd met de kellner ge
voerd te hebben.
