Misère liöt
ZONDAGSBLAD
Nieuwe Leidse Comrannl
RISICO OP AUTOBAAN EN
RIVIERAROUTE 'T GROOTST
„U spreekt met dej
alarmcentrale"
Nederlandse vakantiegangers
in het buitenland:
ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1163
(Van onze speciale verslaggever)
Op basis van de statistieken
t/m 31 juli jl. zal de ANWB dit
jaar zon 1200 Nederlandse voer-
tuigen moeten repatriëren (het
vorig jaar bijna 900). Triest daar-
by is dat liet voor liet overgrote
deel repatriëringen betreft, die
voortkomen uit ongevallen. Nog
slerhts zes jaar geleden waren
liet de technische gebreken, die
Nederlandse vakantiegangers
pten dc hulp van de ANWB
:e roepen. In 1959 ging liet
slechts in 24 procent van de ge
tallen om het ophalen van een
:ot wrak gereden auto.
Uit de gegevens van de Alarm
centrale blykt dat op de autobaan
KeulenKarlsruhe en op de tra
jecten MaubeugeLa onTroyes
LyonValence de meeste
Nederlanders by een ongeval be
trokken raken. De ANWB beeft
terk de indruk dat een méde»
oorzaak gezocht moet worden iu
-vermoeidheid en onervaren
heid met het ryden in bet buiten
land.
Nederlanders in Zweden en van
90 procent van die van Neder
landers in Engeland werd liet
vorig jaar geconstateerd dat liet
links ryden in die landen de
verongelukten parten heeft ge
speeld.
Gebrek aan ervaring komt ook
naar voren uit de reparatie-
rekeningen, die met coupons van
de Internationale Reis- en Kre
dietbrief worden voldaan.
De rekeningen van dc Duitse
garages in het algemeen beitels,
den in 1964 voor 38 procent
reparaties aan de motor (over
belasting en te bard ryden). Iu
die van Zuid-Duitsland stond
veelal een verholpen defect aan
koppeling en remmen genoteerd
geaccidenteerd terrein).
Voor Zwitserland was dit per-
rentage nog hoger (20 procent);
Oostenrijk scoorde dc top met
26 present. Vooral de garages in
en by Innsbruck en die in de
omgeving van de Groszglockner
verhielpen nogal wat pech.
Het file-ryden op de Brenner-
pas en op dc Groszglockner i«
de oorzaak van de rem- en
van door Nederlanders bestuurde
auto's hebben in de bergen i
verantwoord veel te lyden.
De cyfcrs uit Frankryk gaven
bet vorig jaar te zien dat in v
houding hyzondcr veel Neder-
(Van onze speciale verslaggever)
DE NARIGHEID overloopt ons wel eens. Elk
jaar verongelukken er meer Nederlandse
vakantiegangers in het buitenland, elk jaar wordt de
misère groter. Natuurlijk: er komen steeds meer
auto's op de weg. Ook de trek naar oorden over de
grens breidt zich gestadig uit. Maar toch 't lijkt
wel, of de gevolgen van de auto-ongevallen met het
seizoen ernstiger worden. Terwijl we nog midden in
de vakantietijd zitten, kan nu reeds worden gezegd
dat er dit jaar ten minste drie keer zo veel sterf
gevallen zullen moeten geboekt dan vorig jaar."
Het is mejuffrouw M. C. A. J. van Lennep, die dit
verklaart, het energieke en van alle markten thuis
zijnde hoofd van de ANWB-Alarmcentrale. Ze is
kettingrookster, maar ze maakt dan ook dubbele
dagen. Zes mannen en vrouwen staan haar in haar
zelden aangename taken bij, zes uitermate zorgvuldig
geselecteerde lieden, die zowel week en gevoelvol
als hard en zakelijk moeten zijn.
geven we alleen, als we het
geld contant in huis hebben
liggen, of een zekerheids
stelling hebben. In het ver
leden zijn we wel eens van
de kouwe kermis thuis ge
komen, als het om de na
vordering van verstrekte
voorschotten ging."
Naast het bureau van de
steeds weer coördinerende me
juffrouw Van Lennep staat een
reusachtig bord. Uit de vakken
steken kaarten, die koude num
mers en namen van mensen
dragen. Het zijn de zaken, die
in behandeling zijn, gedurende
de topmaanden juli en augustus
elke dag tussen de zestig en ze-
Drama's
Op zichzelf zeggen deze kaar
ten de bezoeker weinig. Ze kun
nen tot een systeem van admini
streren behoren, van de voorra
den van een magazijn, of van
de aanwezige arbeidskrachten
in een fabriek bijvoorbeeld.
Stuk voor stuk gaat het echter
om kleine en grote drama's,
waarin blijde en zorgeloos be
gonnen vakanties geëindigd
Op grond van de Internationa
le Reis- en Kredietbrief kon de
ANWB het vorig jaar in 11.102
gevallen zijn leden helpen. 6890
maal werd er krediet verstrekt
voor de betaling van reparatie-
en dokterskosten, terwijl 1945
keer een vergoeding werd gege
ven voor hulp langs' de weg of
voor sleepkosten. 947 ernstig
beschadigde voertuigen werden
gerepatrieerd en nog eens 162
onbeschadigde voertuigen,
waarvan de bestuurders niet in
staat waren zelf terug te rijden.
In 226 gevallen werden voer
tuigonderdelen nagezonden, in
208 gevallen geld. 704 keer werd
van de radio-oproepdienst ge
bruik gemaakt de zender Lu
xemburg en verschillende natio
nale omroepen in verband
met ernstige familie-omstandig
heden thuis.
Zelden thuis
„Dit jaar liggen de getallen",
aldus mejuffrouw Van Lennep,
„zeker 25 procent hoger, terwijl
de stijging in het aantal uitge
geven documenten niet meer
dan 10 procent bedroeg. Onze 33
repatriëringsequipes rijden af
en aan. In deze drukke weken
zijn ze zelden of nooit thuis.
Ook zijn er voortdurend een
dozijn technici en Wegenwacht-
inspecteurs ingeschakeld. De
laatsten reizen per vliegtuig,
trein of auto naar het Zuiden,
het Noorden of het Oosten om
gestrande Nederlanders op te
halen. Vaak gaat het om een
gezin waarvan de vader door
een ongeval als bestuurder werd
uitgeschakeld. Dit behoeft ove
rigens allerminst een auto-onge
val te zijn, want de man kan
ook gevallen zijn en zijn enkel
of arm hebben gebroken."
Het maakt voor de man, die er
door de ANWB op uit wordt ge
stuurd, een heleboel uit, of hij
voor de repatriëring van wa
gens, of voor die van mensen
naar het buitenland moet. In
het laatste ge
val wordt tact
en inzicht ge-
eist, maar ook
wel de eigen
schap om te
kunnen opbeu
ren en troosten.
Veel lieden, die
opgehaald moe
ten worden, zitten helemaal in
de put. Nog afgezien van het
feit, dat hun vakantie in duigen
gevallen is, hebben ze financiële
schade en misschien wel zorgen
om het familielid, dat in een
ziekenhuis moest worden ach
tergelaten. En wat denkt u van
de „gele rijder", die een moeder
met vijf kinderen moest repa
triëren, nadat de man en vader
dodelijk verongelukt was?
Leed en ellende ze zijn on
derdeel van het menselijk le
ven, ook dus van de vakantie-
tijd. Gelukkig dat er een instan
tie is uniek in de wereld
overigens! welke diensten in
dit opzicht verleent, uiteraard
tegen betaling van een betrek
kelijk geringe vergoeding. Zij
kan weliswaar niet voorkomen
dat er schade ontstaat, of tragi
sche verliezen worden geleden,
maar wel dat de financiële con
sequenties ervan zo veel moge
lijk worden ingeperkt.
Het is een lijdensweg gewor
den. De onfortuinlijke, doch ge
heel herstelde patiënt was
zwaar onderverzekerd, hoewel
toch niet van hem kon worden
gezegd dat hij de risico's, die
hij in het buitenland liep maar
had laten waaien. Omdat er van
overmacht sprake was, kon uit
eindelijk een beroep op de Al
gemene Bijstandswet worden
gedaan. De laatste maar grote
Berucht
De bedragen, welke na een
persoonlijke ramp in het buiten
land, moeten worden betaald,
kunnen dik in de vier cijfers lo
pen. Berucht bij de ANWB is
het ziektegeval van een vakan
tieganger, die veertien dagen in
een Duits ziekenhuis verbleef
en na terugkeer in Nederland
de lieve som van bijna 7500 gul
den moest betalen. Aan de re
kening mankeerde niets. Om het
lc.. -a de n te redden,
„.jtonder dure me
rest werd betaald in de vorm
van een voorschot, wat bete
kende dat er in de persoonlijke
sfeer grote, financiële offers
moesten worden gebracht.
Onbegrijpelijk
„Het is onbegrijpelijk", zegt
mejuffrouw Van Lennep. „dat
zo weinig Nederlanders, die met
vakantie naar het buitenland
gaan, aan het sluiten van een
reisongevallenverzekering den
ken. Men kan voor kosten ko
men te staan, die ruïneus zijn
en nog jaren later doorwerken
Wat voor een dood ding als een
auto geldt, geldt in nóg sterkere
mate voor een levend wezen als
de mens. De in Nederland geslo
ten ziekteverzekeringen gelden
meestal niet voor het buiten
land. Het is dan ook zaak lang
voor de v'ertrekdatum de polis
voorwaarden eens door te neu-
Ziekenfondspatiënten schijnen
er nog het beste aan toe te zijn.
Als ze naar een van de andere
EEG-landen gaan (Frankrijk,
West-Duitsland, Italië, België en
Luxemburg) kunnen ze bij hun
maatschappij een zogenaamd E-
6-formulier aanvragen. Hebben
ze dit op zak en komen ze on
verhoopt in een buitenlands zie
kenhuis terecht, dan genieten ze
dezelfde rechten en voordelen
als in eigen land.
Degenen, die een vrijwillig»
ziekenhuiskostenverzekering
hebben gesloten, kunnen twee
dingen doen. Ze kunnen bij hun
maatschappij informeren, of de
ze hun polis voor bepaalde lan
den wil uitbreiden, doch ze
kunnen ook een aparte reison
gevallenverzekering sluiten. De
premie hiervan is laag, omdat
slechts de duur van de vakan
tieperiode wordt ingedekt.
Grote bedragen
„Men meent wel eens", brengt
mejuffrouw Van Lennep naar
voren, „dat het afwentelen van
het ziekterisico in de vakantie
een wat overdreven propositie
is. Ook wijdt men er vaak to
taal geen gedachte aan. De
hulpverlening via onze In
ternationale Reisongevallenbrief
heeft aan het licht gebracht dat
men zich met een paar gulden
honderden, zo niet duizenden
guldens aan kosten kan bespa
ren. Van de bijna 25.000 gezins
hoofden en bijna 40.000 gezins
leden, die de ANWB het vorig
jaar verzekerde, werd in 833
gevallen een vergoeding gege
ven in verband met ziekte of
zen ongeval. 42 keer moesten
vakantiegangers, die plotseling
patiënt waren geworden, per
trein, per vliegtuig, of per auto
worden gerepatrieerd. Vooral
als dit door de lucht gaat, kun
nen er enorme bedragen mee
gemoeid zijn. Een geblesseerde,
die bijvoorbeeld in het gips ligt,
neemt de plaats van drie, vier
en soms wel eens meer stoelen
De ervaring bij de Alarmcen
trale leert dat de Nederlander,
die met vakantie gaat, nog te
veel verzuimt zijn adres achter
te laten. Moet hij in geval van
nood wordpn teruggeroepen,
dan kost dat de achterblijven-
den veel van hun zenuwen en
de ANWBmankracht, tijd en
geld. De helft van de S.O.S.-be-
richten, die overal in West-
Europa weerklinken, sorteert
weliswaar effect, doch de ande
re helft blijft zonder resultaat.
Voor de betrokkenen is dat een
droeve affaire. Ze staan dan
niet bij een sterfbed, maar bij
een doodsbed, terwijl zelfs de
begrafenis meer dan eens wordt
Bij de netto-hulpverlening
van de ANWB diensten aan
Nederlandse vakantiegangers in
het buitenland dus is jaar
lijks een bedrag van zo'n half
miljoen gulden gemoeid. Wor
den de salarissen van het perso
neel en de afschrijvingskosten
van het gebruikte wagenpark
hier bijgeteld, dan komt men
zeker op anderhalf miljoen.
Verreweg het duurste is het
vervoer van een stoffelijk over
schot. Van Spanje naar Neder
land kost dit liefst 4500 gulden.
Dat de Nederlander in zijn
vakantie steeds verder trekt,
merkt ook de ANWB. Op de
Alarmcentrale zit men al met
een motor, die in het noorde
lijkste puntje van Noorwegen
staat, met kapotte auto's of zie
ken in Athene, Jeruzalem en op
de Turks-Syrische grens. Als 't
moet, stuurt men er eey Wegen
wacht-inspecteur heen. En ze
ker onderdelen, want daar be
staat meestal een eerste behoef-
Samenwerking
„We werken nauw samen
met de Nederlandse consula
ten in het buitenland", be
sluit mejuffrouw Van Len
nep. „Ook met de verzeke
ringsmaatschappijen en de
in andere landen gevestigde
zusterclubs hebben we nauw
contact. Garantie voor de be
taling van gemaakte kosten
Terwijl anderen met vakantie zijn,
Terug in Nederland, maar wel op een heel andere wijze dan de eigenaar zich ongetwijfeld heeft voorgesteld.
Het hoofd van de Alarmcentrale, mejuffrouw M. C. .4. tan Lennep bij hel rampenbord.
